Pasar malam van East&West events, de Bilt/Utrecht 9/10 oktober 2010.
Je krijgt een uitnodiging om er te spelen met jouw Tempo Doeloe band. Nu hebben wij gelukkig al een redelijke pasar ervaring opgebouwd bij verschillende pasars van Stelar en Ali. Als band verwacht je iedere keer dat het er leuk en gezellig zal zijn.
Wij zijn nog nooit teleurgesteld, goede verzorging, relaxte sfeer en een goed team waar je goede afspraken mee kan maken.
In deze wereld moet je van elkaar op aan kunnen, dus goede afspraken en goede samenwerking is heel belangrijk, zeker voor ons als band, want wij houden van gedegen afspraken. Voor ons is het spelen op zich leuk en wij zullen er alles aan doen om onze aanwezigheid gunstig te doen gelden waar en op welk evenement wij ook zijn.
Op de 9e maakten wij voor het eerst kennis met de pasar van East&West Sevens.
Wij hebben er nog nooit gespeeld en het zal voor de eerste en hopelijk niet de laatste keer zijn.
Ikzelf ben voor de ICM stand wat eerder op de pasar verschenen en ook de dag daarna ben ik wederom bij de ICM stand aanwezig geweest, en dan spreken wij over de 10e oktober, de dag na ons optreden.
Als ICM moderator doe ik mijn best om een oordeel te geven over de pasars die ik als muzikant bezoek, maar ook als publiek of ICM gezant. De bedoeling is de pasars te ondersteunen vanuit de ICM visie, die puur gericht is om het pasar gebeuren weer omhoog te halen, omdat het ICM als boegbeeld heeft, het behoud van de Indische cultuur en daar horen pasars ook bij.
Overigens net als de kumpulans.
Ik was de 9e als muzikant en ICM observator aanwezig.
De indrukken geef ik in dit epistel weer en is onderbouwd met commentaren uit het publiek en standhouders. Allereerst kom je binnen in een niet al te grote pasar opgezet door Laura en Freddy van east&west events. De indruk bij binnenkomst is al gelijk aangenaam, gezellige uitstraling, leuke indeling, je kunt er als publiek makkelijk door de paden en de kraampjes waren allemaal goed verlicht, niet te weinig maar ook niet te fel.
De hal waarin het gebeuren plaatsvindt, is door zijn bouw al passend voor het houden van een kleine pasar, dus dat is goed uitgezocht. Want wat vaak door organisatoren niet goed wordt beoordeeld is de atmosfeer die de hal van zich zelf uitstraalt. Eerste pluspunt
De stands zijn ook met enige zorg en bedachtzaam ingedeeld, zo ontwaar ik de waarzegster en masseur en die stands waar praten mogelijk moet zijn zonder te veel last van het hoofd podium, in het begin van de hal.
De keuze van de standhouders is ook goed gevarieerd, misschien door de wat kleine pasar maar er was niet veel van hetzelfde wat je wordt aangeboden.
Er was een restaurant en snacks tent en daarbij een exotische dranken tent, dus dat was al voldoende om deze standhouders een omzet te garanderen.
De overige standhouders waren leuk gevarieerd opgesteld met ruime stands waar de goederen op goede en overzichtelijke wijze konden worden opgesteld, hier is dus gekozen voor ruimte.
Een goede keuze want als je als publiek bij een stand komt waar de zaken opgepropt bij elkaar zijn gezet, nodigt dat niet gauw uit voor een kijkje. Als potentiële koper wil je de waren goed overzichtelijk kunnen beoordelen en daaruit de keuze bepalen.
Een pasar waar de standjes te klein zijn geeft mij persoonlijk een rommelige indruk, een voorbeeld was jaren geleden de pasar malam besar, daar waren vele standhouders zo klein bemeten dat hun goederen bijna op elkaar waren gestapeld. Ga dan maar even kijken wat je eventueel wilt kopen. Dat is bijna onmogelijk. Niet goed voor de standhouder maar zeker ook niet goed voor de organisatie.
Eerste regel in mijn ogen als bezoeker en kritische waarnemer is persoonlijk, de sfeer die je tegenkomt bij binnenkomst.
Dat was hier in de Bilt heel goed doordacht, je komt binnen en kijkt dan niet gelijk tegen een muur van standhouders, maar je kijkt recht in een looppad, dat geeft je al een ruimtelijke en welkome indruk.
Het is uitermate overweldigend als je binnenkomt in de ruimte waar de muur van koopwaar in allerlei formaten en kleuren je tegenkomt. Een koopwaar tsunami zou ik maar zeggen.
Je komt van buiten na een lange reis op de drukke wegen en files en dan wil je niet iets wat je daarnet onderweg ben tegen gekomen, een massa. Dit was hier op deze pasar niet het geval.
Dus tweede plus punt voor deze kleine pasar.
Ook is er geen zenuwachtige kaarten controleur en er waren ook geen zenuwachtige bewaking mensen aanwezig die je het kaartje uit jouw handen rukken en je als het ware naar binnen duwen.
De kassa bediening was uitermate relaxed, je komt in alle rust binnen.
De sfeer is gemoedelijk en dat voelen de bezoekers ook, men loopt rustig kijkend en beoordelend rond, op hun gemak en je merkt dat men de relaxte sfeer ook aanvoelt, mensen lachen vriendelijk naar je en blijven ook een lange poos her en der staan.
Nu kom ik bij het podium aan.
Niet al te groot podium, goede geluidsinstallatie met goede bediening, er is goed rekening gehouden met het luisterpubliek, want de rijen zitplaatsen was goed en in voldoende mate neer gezet.
Podium is niet erg versierd met allerlei attributen maar eenvoudig ingericht, toch heeft het wel wat, want de aandacht is voornamelijk voor de optredende artiesten en met een eenvoudige achtergrond wordt dit wel bereikt.
Niet dat een mooie versierde bühne niet mooi is maar het hoeft in principe maar aan de basisvoorwaarden te voldoen, een egale achtergrond.
Op deze pasar heeft men zijn best gedaan om een gevarieerd artiesten programma aan te bieden.
Er waren vele acts die ik elders ook gezien heb, het gebruikelijke wat standaard is voor een pasar.
Bij deze pasar is er meer geïnvesteerd aan optreden van muziekartiesten dan aan showacts.
Daardoor kregen de showacts die belangstelling die ze verdienden.
Het geheel aan artiesten was goed gebalanceerd, dat is ook te merken aan het publiek dat heel veel rond het podium bleef vertoeven.
Wat dat betreft hebben de bezoekers veel gekregen.
Eigenlijk wat te veel, want men heeft zijn uiterste best gedaan voor het amusement gedeelte en de pauzes wat kort gehouden.
De tijd was te kort om even de tijd te nemen om bij de standhouders langs te gaan. Dus een wat langere pauze zou aan te bevelen zijn. Ik denk dat je de pauzes als organisator moet beoordelen aan de hand van het bezoekers aantal. Is het druk dan zou ik een wat langere pauze nemen, is het niet druk, dan zou ik de acts wat eerder aan elkaar koppelen om het publiek bezig te houden.
Ik zag ook heel veel bezoekers ronddolen tijdens de acts.
Het merendeel echter bleef hangen bij het podium, wat dat betreft is men goed verwend.
Er had naar mijn mening meer reclame gemaakt kunnen worden, maar desondanks is het bezoekers aantal goed van gehalte.
Er werd ook gekocht en dat is iets wat ik de laatste tijd minder zie gebeuren op pasars.
Mijn slotoordeel.
Als artiest.
Geen klagen gehad, goede verzorging en nakomen van gemaakte afspraken. Goede geluidsman en installatie.
Als standhouder, relaxte sfeer onderling en ook bij het publiek.
Als bezoeker, goede overzichtelijke kraamindeling, goede entree, dus geen tsunami van stands die je als muur tegemoetkomt.
Leuke entertainment, afwisselend en vooral niet te lang.
Alleen de muziek was iets langer gepland maar daar kwam het publiek ook voor.
Niets ten nadele van showacts maar het publiek is toch veel meer betrokken bij Life muziek op het podium.
Goede breed genoeg beloopbare paden en ruime standindelingen.
Rustige en gezellige sfeer.
Een bijzonder compliment voor de organisatorische, Laura die het met beleid en goede planning heeft neergezet.
Ik had het persoonlijk niet zo verwacht en was aangenaam verrast.
Toch nog even een ICM opmerking in het algemeen.
Het ICM is voorstander van een gezamenlijke aanpak om de pasarcultuur in ons land nieuw leven in te blazen. Daarbij hoort gezamenlijk overleg en strategie bepaling. Individualisme leidt tot verzadiging en vervlakking. Een individuele aanpak kan succesvol zijn voor een moment, maar in zijn algemeenheid is de pasarcultuur op zijn laatste reserves aan het teren.
De bezoekers aantallen lopen sterk zo niet dramatisch terug.
Onderlinge concurrentie leidt juist tot teloorgang, de pasar is niet meer een attractie maar veeleer een algemeen zich herhalend fenomeen zonder bijzondere betekenis. Veelvoud van aanbod leidt tot verzadiging en tegen de tijd dat de sterkste heeft overwonnen is er geen pasar meer interessant genoeg om er nog als bezoeker te komen. Reken daarbij ook de vergrijzing en de economische situatie bij, dan is het niet meer lonend voor een standhouder om zijn bijdrage te leveren.
Zonder standhouder geen pasar.
De pasars zoals die nu zijn opgezet lijken teveel op elkaar en bieden de bezoeker geen enkele variatie.
Misschien is een goede zakelijke investering in de vorm van een gezamenlijke aanpak en onderlinge afspraken een goede zaak. Het ICM wil zich geven voor bemiddeling en als steunpunt en komt daarbij ook met ideeën en voorstellen.
Misschien een aanbod om over na te denken.
Albert van Prehn. (ICM moderator) 11 Oktober 2010.
