Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:59pm
President Indonesië komt naar Nederland
18 nov 2009 08:01
De Indonesische president Susilo Bambang Yudhoyono komt in maart volgend jaar voor een staatsbezoek naar Nederland.
Dat zei Tweede Kamerlid Maarten Haverkamp (CDA) gisteren tijdens het debat over de begroting van Buitenlandse Zaken. Kringen rond het kabinet hebben dit voornemen bevestigd.
Volgens Haverkamp komt de Indonesische president een overeenkomst met Nederland ondertekenen over samenwerking om de mensenrechten en goed bestuur in de voormalige kolonie te verbeteren.
Het Kamerlid baseerde zich op informatie van hulporganisaties die volgens hem willen weten welke afspraken de Nederlandse regering met Indonesië gaat maken. Het CDA wil dat ook weten, want wat de christendemocraten betreft wordt ook gekeken naar de hervorming van het leger in Indonesië.
Bron: ANP
AGD.nl
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:52pm
Prins Bernard kwam de laatste weken weer eens in opspraak. We spreken niet meer over zijn vermeende rol, maar het staat vast dat hij een vooraanstaand rol heeft gehad bij de poging tot staatsgreep van Suharto om zich van Sukarno te ontdoen, slechts éen jaar nadat Indonesia de onafhankelijkheid had "afgedwongen". Het koningshuis en de regering had een een "Federatie Holland-Indonesia voor ogen maar Sukarno had andere plannen. Bernard dacht eerst geld te kunnen verdienen bij wapenleveranties aan Sukarno, maar echter toen bleek dat deze geen geld had, leverde Bernhard zijn oorlogstuig aan het verzet, lees Suharto. In de media wordt hij, pirns Bernard, beschreven als 'een deugniet, maar hij deugt wel', een schizofrene opportunist die zich zelf zag als de onderkoning van Indonesia, zoals Lord Mountbatten in India. Schokkend en verontrustend nieuws en wederom blijkt dat het ogenschijnelijk vriendelijk en neutraal Nederlands vorstenhuis niet vrijuit mag gaan in de Indiëkwestie. Maar wat weten we eigenlijk van die staatsgreep?..
Nederlandse betrokkenheid bij holocaust in Indonesië
Journalist Willem Oltmans beschrijft in 'Haagse bedriegers' de rol van de Nederland bij de holocaust in Indonesia. De minder bekende zaak Verrips toont echter ook CIA-betrokkenheid aan bij de staatsgreep en de meer dan 40 jaren bloedige machtsterreur van Suharto.
De Zaak Verrips
Werner Verrips, was vanuit het Nederlandse verzet naar een spionnenschool in Moskou gegaan, daarna als Nederlands soldaat naar Indonesië vertrokken en was daar dubbel overgelopen: naar het Indonesische leger en naar de CIA. Omdat de zaken tegenvallen overvalt hij een bank, wordt gepakt; zit gevangen, gaat terug naar Nederland en wordt hier wegens desertie nog eens vastgezet. Dit vertelde hij Oltmans. Tijdens het eerste gesprek tussen deze twee mannen voelde Oltmans zich bedreigd door Verrips. Oltmans merkt daarna dat Verrips zich 12 uur per dag intensief bezighoudt met de overdracht van Nieuw Guinea, zoals hij zelf ook had gedaan. Verrips zou, net als Oltmans, als discreet medewerker voor de Bilderberggroep werken, die ook bekend staat als Groep Rijkens. Dat was een groep mannen die in het geheim hun gezamenlijke belangen in de wereldpolitiek bespraken onder leiding van prins Bernhard. The Bilderberg Group is inmiddels uitgegroeid tot een inloedrijke clandestiene club van politici en zakenmensen die zich al vanaf de jaren ´30 tot doel hebben gesteld om de wereld te (her)ordenen naar hun fascistische denkbeelden. New World Order, één natie, één leger, één economie em één munt eenheid. De Bush-es, Clintons, Rockenfellers, Wartburgs, Rothschilds, Tatcher en ook de van Oranje Nassaus zijn vooraanstaande leden: zo ook Luns en Ruud Lubbers . Wiilem Oltmans werkte voor deze groep vanuit een diplomatieke en journalistieke achtergrond, Verrips vanuit zijn militaire/boeven achtergrond. Verrips werkt Oltmans de groep Rijkens uit, waarin de blonde journalist vanwege onwelgevallige publikaties niet langer welkom was. Oltmans sloeg daarna terug met openbaringen over Verrips; "Het kabaal in de pers was formidabel" lezen we in de pas geopenbaarde rijksarchieven uit die beschamdende periode . Hier volgde zelfs een nog grotere rel op waarbij Luns en prins Bernhard betrokken waren. Er moet in 1962 dus al een fors knipselarchief over Verrips hebben bestaan. Dan leert Oltmans Verrips persoonlijk kennen als buurman van zijn ouders en zelfs waarderen als huisvader. Verrips geeft hem in 1963 een 16 pagina's tellend rapport, wat Oltmans later een "blueprint" voor de coup van Suharto noemt! Het is in zijn geheel opgenomen in 'Den vaderland getrouwe'.
Januari 1964 roept Verrips Oltmans te hulp tegen Paul Rijkens, waarmee hij een conflict heeft. Als Verrips, die in de schulden zit, het faillissement van Rijkens wil aanvragen, vraagt Verrips of Oltmans ook een claim wil leggen op het Rijkens-kapitaal. Oltmans doet niet mee. Verrips openbaart in de pers, via Henk Hofland, lastige details over de Groep Rijkens om zo de druk op te voeren. Verrips weet zich gesteund door Indonesische generaals als Nasution en Parman, voor wie hij zich dan ook bezighoudt met de oorlogskwestie rond Maleisië. Verrips bedreigt verder Van Konijnenburg - de KLM-man in de groep Rijkens - en heeft laaiende ruzie met Zwolsman, onroerend-goedspeculant in Den Haag en omstreken en erelid van de Bilderberg, die onder meer het Kurhaus in Scheveningen in zijn portefeuille had. Inderdaad, familie van onze vriend Taco Zwolsman.
Op 18 oktober 1964 heeft Willem Oltmans in het New York Hilton Hotel een gesprek met het hoofd van de inlichtingendienst van het Indonesische leger, Parman. Het onderwerp is Verrips, Parman zoekt hem. Oltmans belt Verrips op en verbindt hem door met Parman. Een week later belt Verrips Oltmans terug om te vragen waarom hij hem die rotstreek heeft geleverd. Het was voor Oltmans "de laatste keer dat ik zijn stem hoorde".
Verrips sterft op 4 december 1964 tijdens een vreemd auto-ongeluk. Dan blijkt dat hij de dag voor zijn dood de journalisten Henk Hofland, Pierre Claessens en René van Eyk heeft gebeld met het verzoek: "als mij wat overkomt, zoek het dan uit, want men wil mij vermoorden." Dat onderzoek loopt op niets uit, hoewel ook de befaamde Utrechtse paragnost Croiset wordt geraadpleegd. Nadat Croiset een beeld door had gekregen wilde hij verder niets meer zeggen over deze "hoogst gevaarlijke en smerige affaire." Uit Bernards persoonlijke archieven blijkt dat Verrips door de prins persoonlijk word ingeschakeld, om voor zijn Bilderberggroep, het nodige voorwerk voor geplande staatsgreep te verrichten. Verrips legde de eerste contacten tussen Bernard en Suharto met betrekking tot de wapenleveranties. Wapens die door de CIA werden geleverd en onder meer uit de Lockheed voorraadkamer afkomstig waren. Jaren later kon Prins Bernard rekenen op een flinke beloning rekenen, 'voor bewezen diensten'.
Prof Wertheim schreef in zijn artikel voor het tijdschrift de Derde Wereld dat er kan gesproken worden over het werken voor de CIA maar dat er nergens wordt aangetoond dat Verrips handelde in naam van Nederland en dat er een zeer zwakke basis bestond om Nederlandse betrokkenheid aante tonen bij de staatsgreep van Suharto.
Echter,...Het Parool citeerde op 6 augustus 1970 onder de kop: 'Wertheim en Verkuyl onthullen' "Indonesiërs peilden hier in 1965 meningen over komende staatsgreep" deze uitspraak van Wertheim: "Op 13 februari 1966 heeft professor Verkuyl mij verteld dat hij voordat de staatsgreep plaatsvond bezoek kreeg van een Indonesische missie die in ons land vertrouwelijke besprekingen voerde met onder meer het bedrijfsleven. De missie wilde weten hoe Nederland zou staan tegenover een machtsgreep van een aantal generaals, die naast Sukarno wilden gaan regeren. Professor Verkuyl wilde die missie toen alleen ontvangen in het bijzijn van ambassadeur Tjondronegoro en daar ging de missie niet mee akkoord."
Volgens de krant erkende Verkuyl het ontvangen van een deputatie komplotteurs maar hij zei er meteen bij dat het communisten waren geweest. Verkuyl schoof de schuld van de staatsgreep dus op de communisten en indirect ook naar de - communistische - prof. Wertheim.
Hoezo geen Nederlandse betrokkenheid!? Hoe zat dat met Verrips!?
Een maand later na het verschijnen van het krantenartikel zou Suharto zèlf hier in Nederland komen op uitnodiging van Prins Bernhard. En dàt was een nog veel grotere confrontatie; want het was inmiddels ook in Nederland bekend dat Suharto een bloedbad had aangericht, waarbij misschien wel een miljoen mensen zijn omgekomen, en dat er honderdduizenden politieke gevangenen in concentratiekampen zaten; en dat Suharto de gevangen president van de RMS had laten executeren...
Suharto zou Nederland met zogenaamd een beleefdheidsbezoek vereren en dat gaf dus problemen. Het bezoek van Suharto aan de SS-er Prins Bernhard zou leiden tot de staat van beleg in Nederland, waarbij bruine mensen Den Haag niet meer in mochten en helikopters, waaruit mitrailleurs staken, boven de stad cirkelden. Bij een gewapende actie van de RMS, die de oorlogs- verklaring van Bernhard & z'n militairen had aangenomen, liet een Haagse politieagent het leven. En dat was nog maar het begin van de Molukse guerrillaoorlog in Nederland.
Ik hoop dat het nu duidelijker is geworden, wat de RMS bedoeld met het verraad van de nederlandse regering. Niet zo zeer het feit dat Nederland zich terugtrok uit de strijd en onderhandelingen van de RMS voor een eigen beloofde vrije republiek. Maar het was de laffe opstelling van het kabinet en koningshuis met betrekking tot het bezoek van dictator Suharto.
Willem Oltmans
Oltmans en Verrips kunnen niet met elkaar vergeleken kunnen worden, volgens ingewijdenen. Allebei hebben ze voor de groep Rijkens gewerkt, en voor Indonesiërs, ze hadden allebei contacten met communisten en Amerikanen, en allebei hadden ze een speciale verhouding met het koningshuis, en dat allemaal vanuit dezelfde interesse voor de kwestie Nieuw Guinea (Goudkust) en de Nederlands Indonesische betrekkingen in het algemeen. Hoezo niet te vergelijken, dus? In een historische roman over de betekenis voor het Verre Oosten "van het Hof-conflict" (ook bekend als de Greet Hofmans-affaire, bij sommigen als Bernhards machtsgreep) zouden deze mannen niet misstaan als hoofdrolspelers; Oltmans aan de Juliana-zijde en Verrips aan de Bernhard-kant.
Oltmans had in de zomer van 1962, in een restaurant in Greenwich Village, een gesprek met ene Ujeng Suwargana waarbij voor het eerst sprake is van een "Dewan Jendral", een generaalsraad die een komplot zou smeden tegen Sukarno. Later dineert Oltmans met Sriamin en vertelt het gerucht door, Sriamin reageert afwijzend. Dan bespreekt Oltmans de zaak met ambassadeur Sukardjo, maar die wil er ook niet van horen. Dan weeft Oltmans tijdens een lezing voor de Universiteit van Wisconsin enige passages in over het mogelijk bestaan van een raad van Indonesische generaals die Sukarno zouden willen afzetten. Hij noemde met name Nasution, Yani en Roeslan Abdulgani, die daarna bij Oltmans' vriend Sukarno op het matje moesten komen omdat zijn verhaal verder werd verteld door Associated Press waardoor het ook in de Indonesische pers terecht kwam. De chef van de Indonesische strijdkrachten, Nasution, werd daarna zelfs weggepromoveerd. Door middel van dit opgeklopte gerucht heeft Oltmans dus invloed op het Indonesische leger uitgeoefend, en dat terwijl Indonesië en Nederland in staat van oorlog met elkaar waren over het goud en de olie in Nieuw Guinea. Dat was dus wel een bijzondere prestatie. En dit alles is vooral opvallend omdat het spookbeeld van een generaalsraad die de macht wilde grijpen later een belangrijke rol heeft gespeeld bij Suharto's staatsgreep: leden van Sukarno's lijfwacht hebben de "generaalsraad" daardoor ontvoerd en vermoord. Vanwege het gerucht waren ze bang voor een staatsgreep. Maar nadat deze belangrijkste generaals uit de weg waren geruimd kwam voor Suharto de weg vrij om de macht te grijpen. Oltmans is als eerste begonnen over een generaalsraad. De roots van dit belangrijke onderdeel van de coup, die volgens velen volgens een "CIA-scenario" is verlopen, liggen dus bij Oltmans.
.
De staatsgreep van Suharto op 1 oktober 1965 en de slachtoffers die daarna zijn gevallen wordt in Nederland maar door een handjevol Indonesische bannelingen herdacht. Het is vreemd dat de staatsgreep, waarbij de Nederlandse betrokkenheid enorm is geweest en die ook op de Nederlandse geschiedenis zo'n bloedige invloed heeft uitgeoefend, niet door Nederlanders wordt herdacht.
abraços,
Ben
edit delete
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:41pm
Garuda TV verdwenen bij Ziggo wegens lage waardering
Garuda TV is sinds dit najaar niet meer te ontvangen bij Ziggo. Woordvoerder Gradus Vos laat onze redactie weten dat dit simpelweg is gebeurd omdat er een te lage waardering was voor de zender die zich richt(te) op iedereen die een band heeft met Indonesië. Zelfs in steden als Den Haag (waar een relatief groot deel van de bevolking nog binding heeft met Indonesië) bleek niet dat het kanaal succesvol was.
De zender was de laatste tijd opgenomen in het digitale totaalpakket maar verdween op het moment dat Ziggo de zender Fox Life toevoegde aan het digitale pakket. Over de inhoudelijke kwaliteit Garuda TV lopen de meningen wel uiteen maar deze zijn blijkens diverse forums toch vooral negatief. Er zouden vrijwel alleen nog herhalingen op zijn en teveel programma's met geweld of onderwerpen als zwarte magie.
Garuda TV is nog wel te verkrijgen bij onder meer Caiway en UPC (bij UPC als apart te abonneren zender voor € 10 per maand). De zender brengt overigens al tijden nauwelijks meer nieuwe programma's en ontbeert actualiteitenrubrieken. De website lijkt zelfs in het geheel uit de lucht te zijn. Een alternatief voor Indonesische televisie is er overigens niet omdat satellietzenders voor die regio West-Europa niet bereiken.
Totaal TV
Lees verder…
