Alle berichten (2936)

Sorteer op

Onafhankelijk Indonesië  - 'Soldaat van Oranje beraamde staatsgreep'

19/11/15, 10:56  − bron: ANP
media_xl_3419969.jpg
© anp. Oud-verzetstrijder en Engelandvaarder Erik Hazelhoff Roelfzema

Oud-premier Pieter Sjoerds Gerbrandy en een aantal oud-verzetsmensen, onder wie Soldaat van Oranje Erik Hazelhoff Roelfzema, zouden in 1947 een staatsgreep hebben beraamd.

  • media_l_3419993.jpg
    © Nationaal Archief/Wikimedia.
    Pieter Gerbrandy

Dat blijkt uit een biografie van François van 't Sant (1883-1966), jarenlang een vertrouwensman van het Koninklijk Huis, die donderdag verscheen. Het boek, getiteld 'Harer Majesteits loyaalste onderdaan', is geschreven door Sytze van der Zee.

Volgens de biografie liet Van 't Sant aan koningin Wilhelmina weten dat ze al een datum hadden vastgesteld: donderdag 24 april 1947. Ook geeft hij bijzonderheden over de verdere aanpak en de te benoemen ministers. Een moordaanslag op PvdA-voorzitter J.J. (Koos) Vorrink had een belangrijk onderdeel van de couppoging moeten zijn.

Onafhankelijk Indonesië 
Aanleiding voor de coup vormde het Akkoord van Linggadjati, dat de status van een deels onafhankelijk Indonesië moest regelen. Bij rechtse organisaties en in kringen van het voormalig verzet en het leger bestond tegen dit voornemen sterke weerstand. Die was zo sterk, dat een aantal politici en oud-verzetsleden besloot de regering van premier Louis Beel (1946-1948) omver te werpen.

De coupplegers wilden de staatsgreep bekendmaken via de radio, de kranten en aanplakbiljetten. Tegelijkertijd zouden marine- en legereenheden zorg dragen voor de handhaving van rust en veiligheid in het land. Het plan voorzag verder in een optreden van het leger in Indië.

Coup verijdeld
In het nieuwe kabinet zouden Gerbrandy en Hazelhoff 'een grote rol' gaan spelen. Hazelhoff voerde tijdens de Tweede Wereldoorlog landingen uit op de Nederlandse kust om zendapparatuur voor het verzet af te leveren en personen op te halen. Aan het eind van de oorlog was hij adjudant van koningin Wilhelmina.

De coupplegers hadden Van 't Sant als vertrouweling van Wilhelmina gevraagd haar van tevoren over hun plan in te lichten. Bij het onderzoek voor de biografie stuitte Van der Zee op de brief waarin Van 't Sant de koningin over de staatsgreep informeert. De coup is uiteindelijk verijdeld doordat de militaire inlichtingendienst werd getipt en maatregelen kon treffen.

ICM 19.11.2015

Lees verder…

EJOS NEWSLETTER

 

10897307859?profile=originalEJOS NEWSLETTER NOVEMBER 2015

New Zeeland Actien Commitee

Dear All,

 

It is time for a report. My wife and I visited the Netherlands and we attended the Commemoration of the “End of WWll” in The Hague with some 2000 others, many of whom were 2nd and 3rd generation. The actual number of survivors present reduces every year. It was very impressive.

King Willem-Alexander was also present and laid the first wreath at the Indisch Monument. Next to the microphone stand was a Dutch flag (see photo in this newsletter). The original flag was taken apart, hidden and reassembled after 3 ½ yrs in Camp Ambarawa. The speeches of actor Eric Schneider and scholar Sanne were very emotional. A fly-over of a Catalina aircraft was emotional for many of the visiters. On the TV report my wife and I were seen as I laid flowers for EJOS and my parents at the beautiful Indisch Monument. After the ceremony, a bus took visitors to the Zuiderzee Theatre where we enjoyed an Indonesian Lunch.

There was tension and an expectant looking forward to the Prime Minister Mark Rutte’s speech if the Dutch government would finally offer an apology for the way the victims of the Japanese prison camps and forced labor received when returning to The Netherlands from the Dutch East Indies. For years unrecognised and never compensated for lost goods and households. No financial gesture towards the surviving victims, whose ranks have now been so thinned that the treasury would suffer little pain? The Minister regrets the disappointment of the victims.

Minister of State Martin van Rijn was to have a meeting on the 14th of October, which was cancelled but he came back with the promise that he wants to finalise the “Indische Kwestie”. Martin said it is a “moral duty”. Will we ever be acknowledged and get compensated for the loss of our valuables and goods in the Dutch-East-Indies? We’ve had a long stretch in which not much happened at all. Note; The MH17 plane disaster was priority news in NED at this time.

The Japanese Emperor Akihito spoke this morning in a speech the hope that the horrors of war will never be repeated.

            Statement from the Japanese Prime Minister Shinzo Abe on Friday morning August 14th.

Abe has “Heart felt remorse and mistakes of the passed must never be repeated”. No apologies.  Abe’s comments on the Comfort Women issue. “There were many women being hurt. Tremendous suffering was caused by our country”. He says that Japan did apologise in 1995.

Future? We have to wait and see. Will there be an International reaction?

             Indisch Platform will meet SVW Martin van Rijn. IP chairman Silfraire comments; “We proceed and are in a strong performance” (“Wij gaan door”) The October 14th meeting was cancelled. A future meeting with the Indisch Platform will be announced. Opening of the TROONREDE 15 SEP 2015; “The Dutch seem to be able to shift the beacons if required”. Hm.

President Jan van Wagtendonk comments; “We proceed with what we are doing now”.

EJOS has a good interaction with the SJE group in The Netherlands and we stand by them. I met Hans Faber. He knew Pilot Gus Winkel from the Broome Massacre in Australia.

With great regret I have to announce that the following members have passed away.

Corrie Beets in May, Tom Wubben in July, Klaas Borgers in September, Dick v/d Schaaf in October, Rudy Storms wife Elisabeth in OCT.

I was not able to organise a Commemoration Lunch in August since I was in Den Haag. Our AGM in Birkenhead attendance was very disappointing. There was a storm raging with heavy rain that was a good reason not to go out. The Indische Lunch was nice though.

From AUG 4 to 15 the Dutch Newspapers issued dramatic moving articles of survivors in the Dutch-East-Indies.                                    Have a nice Christmas and end of the year with the family.

 

            Kind regards,

From Ivo Pabbruwe

=====================================================================================

DOWN LOAD  >>>>>HERE

====================================================================================

ICM 24.11.2015

Lees verder…

ICM, Informatie Communicatie Media (Indische Internetkrant)

 

Inleiding

Velen verwarren ICM met Indische Communicatie Media. ICM staat voor Informatie Communicatie Media. Hierdoor kan  ICM alsmede ingezet worden voor andere zaken met andere doelgroep. In dit geval is ICM sinds 1999 ingezet voor de Indische samenleving als krant wegens het ontbreken van dit medium, desondanks Het Gebaar 124 projecten selecteerde ontbrak dit project. ICM is voortgekomen uit NINES Online van de vereniging NINES, die de bemiddeling bij het uitkeren van Het Gebaar mogelijk maakte. Om de Indische Gemeenschap te bereiken werd NINES Online ( lees ICM) ingezet mede ook voor Het Gebaar om Indische mensen die in het buitenland verblijven. Destijds bestond ICM uit een webportaal en hieraan gekoppeld voor het Online (real time) deel een groep (forum) op MSN. Het toeval wil dat de hoofdsponsor (fastware & advisering) al in 1996 bezig was om de applicatie (toepassing) MSN te implementeren (join venture met fastware) . Na operationeel zijn van dit fenomeen, klopten vele Indisch Verenigingen bij de hoofdsponsor aan voor assistentie. Later werden ook vele Hollandse verenigingen aan de Costa Blanca voorzien van een MSN site.

 

ICM / NINES op MSN hield op te bestaan na 9 jaren.

Op MSN rezen de Indisch groepen als paddenstoelen uit de grond was immers gratis dachten ze! Deze toepassing kent een structuur van leden en beheerders (webmasters) conform een structuur van een vereniging ofwel zoals men het nu noemt Social Networks beter bekend onder Hyves en Facebook. In de MSN periode groeide NINES /ICM  met gelieerde Indische MSnsgroepen uit tot het bereik van 79.000 leden. MSN wordt bekostigd uit de licenties van Windows op PC's. Vele andere marktpartijen zagen hier verdere mogelijkheden om het product verder uit te bouwen en te verfijnen om mensen tot hun netwerk te laten aansluiten. Zakelijk gezien kun je MSN beschouwen als een groot netwerk met wel 20 Miljoenen leden. Tot grote verbazing meldde MSN dat in 2009 ging stoppen met MSN, en bood voor de overgang Multiply als oplossing.

De eerste zorgen van ICM / NINES Online waren; Hoe moet het met archief daterend uit 1999 worden overgebracht (converteren) naar het andere systeem, dan vervolgens de leden. Kortom een conversie van MSN naar Multiply. MSN Garandeerde dat alle archieven zullen worden overgebracht naar Multipy. De archieven hielden in documenten, foto's, en muziek. Alleen al aan onderwerpen die als perberichten verschenen t.w. Het Gebaar, Pelita, Het Indisch Huis, de Indische entertainment met hoogtepunten Andy Tielman, Riem de Wolff, The Grazy Rockers etc..

 

Repatriëring van 79.000 leden is volledig mislukt,

 bleek achteraf. Naast leden op MSN, had ICM nog e-mailbestanden de zogenaamde verzendlijsten en hiertoe te zijn veroordeeld. Uit het onderzoek bleek dat vele leden zijn uitgevlogen naar Hyves en Facebook.

 

ICM Digitale archief (op Multiply),

ICM had zich blind gestaard op de waarde van documenten, foto's en muziek die waren opgebouwd vanaf 1999 tot 2009, en heeft hiervoor de prijs voor moeten betalen. Was helemaal af bij het begin met slechts 9000 leden. Vanaf 2009 heeft ICM een forse inhaalslag gemaakt zit nu op alle cables (kanalen): Multiply, NING, Hyves, Facebook, Tv Oranje en Partyvision. Op Hyves een bereik van meer dan 100.000. Zeker TV Oranje voor Indo Muziekanten een zeer grote aanwinst die nu wel in de publieke blangstelling komen, onlang nog werd de Clip Ajoh Den Haag luidiek op TV Oranje gelanceerd!

 

Uitnodiging via Hyves & Facebook,

U heeft vast wel bemerkt dat U in de afgelopen maanden via Hyves of Facebook uitnodigingen heeft mogen ontvangen: ICM heeft o.a. die 11.000 e-mailbestanden beschikbaar gesteld aan beide newtwerken om u kennis te laten maken met deze sociaalnetwerken. Achter de schermen is ICM ook met U bezig! Uiteraard heeft ICM wat anders voor teruggekregen o.a. speciale licenties ter ondersteuning van marketing en promotionele tools.

 

Promotie en adverteren van evenementen.

Aan alles hangt een kostenplaatje. Er is fors geïnvesteerd in de groei door ICM als Indische Internetkrant in geld en mankracht.  Op evenementen hoor je vaak : "Moet je via ICM doen", alleen al deze partijen vergeten dat alles geld kost! Net als adverteren in kranten. Alleen omdat het nu op Internet is denken velen binnen de Indische Gemeenschap dat het niets kost, dit in tegenstelling tot de Nederlander, die vraagt tegelijk "wat mag mij dat kosten" ipv het sturen van herhaaldelijk flyers of de optreden artiesten worden aangespoord om deze flyers naar ICM te sturen. Met gevolg dat op de redactie van ICM veel flyers worden ontvangen van 1 evenement alleen al.

 

Alles kost geld niets is gratis in deze wereld ook niet voor ICM en voor U!

 

Daarom heeft ICM voor die partijen een oplossing geboden namelijk: De wijze van adverteren is marktconform voor plaatsing evenals de tarifering naar het voorbeeld bij evenementen agenda op kranten die ook over een site beschikken. Om de veelheid van de verschillende soorten evenementen te onderscheiden is deze in drie categorieën ingedeeld t.w. : Indische Culturele agenda, pasar malam kalender en overige Indische evenementen. Kosteloos worden de evenementen hier geplaatst, verantwoordelijkheid blijft bij de organisatoren over de juistheid hiervan. Nimmer kan ICM Online hiervoor worden aangesproken.

 

Met uitlichten worden evenementen extra onder de aandacht gebracht. Organisatoren kunnen zelf de cables (kanalen) selecteren;

  1. Via ICM Verzendingen E-mails (11.000)
  2. Publicatie op Hyves (rond 100.000)
  3. Publicatie op Facebook (rond 70.000)
  4. Multiply, NING (www.icm-online.nl), www.TVorane.nl, en Partyvision ( 220.000)

Het uitlichten begint bij aan afbeeldingen met een link naar eigen website, en kan bestrijken tot enkele volle pagina's.

Het uitlichten kent periode van week of weken. De prijzen zijn marktconform. Heeft U vragen kunt u mij bereiken op schwab@icm-online.nl of

ICM 26.11.2015

 

 

Lees verder…

Verslag en actie van TvW 66:-- Door Rolo E. Lapré

10897314261?profile=originalVerslag en actie van TvW 66:

Door Rolo E. Lapré

 

De commissie TvW-66 kan trots zijn op hun trouwe daadkrachtige volgelingen.

Zelfs bij de bron van waar het eens begon n.l. “Bronbeek” te Arnhem (Velp) werd hun actie, geleid door Tina Hutten-Klein voor de verzameling van de broodnodige 10.000 handtekeningen, voortgezet m.b.t. deze “Petitie”.

En het is nog lang niet afgelopen, want wij gaan door...

                                

10897314279?profile=original

Hoe nieuwsgierig men was naar het verhaal van deze Petitie mag duidelijk zijn uit de volgende beelden. Het ooh.. en aah.. was niet van de lucht.

Velen wisten het bestaan niet eens van dit “Tractaten Besluit 1966”. Uiteraard gaat ICM het nog drukker krijgen, want stoppen met het nieuws geven doen zij niet...

Nee, Staatssecretaris van Rijn het is geen loterij... Maar het “Recht” van de Indische Gemeenschap om datgene wat Indonesië heeft betaald voor deze mensen NU ook eens aan hun als Rechthebbende uit te keren.

 

10897314679?profile=originalDe sfeer was goed in het Bronbeekse

 

Enne... hij was er ook  10897315079?profile=original

 

Ook de jonge generatie kent nu dit verhaal. Het is hartverwarmend hoe nieuwsgierig of OOK zij waren naar deze ontkende historie van de Nederlandse Regeringen...

 

    

 

10897314692?profile=originalHoe gretig was men om te tekenen

                  10897315468?profile=originalMaar ook Sir René Kraft van Ermel...

 

10897237288?profile=original10897237700?profile=original

INDISCHE PETITIE  TvW’66                            

Indische zaak - Het Traktaat van10897237288?profile=originalWassenaar 1966 

Hier Onderteken petitie   < of >    Kijken wie er getekend hebben

< of >   Laatste Updates

10897316056?profile=originalSchrijven  U  in voor traktaat van Wassenaar. Donaties zijn van harte welkom
U bent € 50 verschuldigd als deelnemer ACTW66, en U heeft 1 jaar gratis een ICM Abonnement en toegang tot ons Video-kanaal, het  enige Indisch Kanaal !  

Steun ACTW66 ! 

Uw donatie  kan U storten op Rabo rekening NL41 RABO 03977255 07   ten name van F.Schwab / ICM Online onder vermelding van donatie Traktaat van Wassenaar.

 

ICM 6.9.2015

Lees verder…

Indonesië daagt ISIS-jihadi’s uit: kom maar naar ons land, dan maken we gehakt van jullie

Bron Dagelijkse Standaard (DDS) van 16.11.2015

10897315291?profile=original

Zo kan het dus ook.

We kunnen bibberen en hopen dat ISIS-jihadi’s nooit terugkomen naar Nederland om aanslagen te plegen of we kunnen de weg van Indonesië opgaan. Daar zijn ze niet bang voor ISIS. De opperbaas van het Indonesische leger, generaal Moeldoko, zegt in reactie op dreigementen van ISIS-aanhangers dat hij hoopt dat de islamitische terreurjihadi’s juist naar zijn land komen. Dan kan hij mooigehakt van ze maken:

“It’s not a problem, let’s wait for them. It’s even better if they do come and not just spew some threats,” TNI chief Gen. Moeldoko said on Tuesday, as quoted by Detik.com. “Let them come and we’ll take them all out, no problem.”

In de eerste plaats is het Indonesische leger bezig met het voorkomen van een verdere verspreiding van de ISIS-ideologie in het overwegend islamitische Indonesië (ja, ook daar lopen jihadi’s rond die sympathiseren met de terreurclub die nu actief is in Syrië en Irak). Maar de Indonesische troepen staan klaar om ook concrete dreigingen snoeihard aan te pakken.

“Such ideology cannot be allowed to spread in Indonesia,” Moeldoko said. “I have seen clearly how the ideology can spread in unstable countries.”

Dat is nog eens duidelijke taal van de generaal van het Indonesische leger. Je begint je meteen af te vragen: waarom zijn andere landen, waaronder Nederland, zo stil als het gaat om het bestrijden van ISIS? Waarom gaan we niet wat luidruchtiger en harder de strijd aan met het terreurleger dat ons de oorlog heeft verklaard?

Waar zijn we toch zo bang voor? En nee, nu niet zeggen dat jihadi’s dan door ons gaan radicaliseren, want dat is onzin. We hebben nu ook al tientallen, zo niet honderden jihadi’s die naar Syrië zijn afgereisd.

Bron http://www.dagelijksestandaard.nl/2015/04/moedig-indonesie-daagt-is...

Weergaven: 49176

Lees verder…

Museum voor beladen historie Nederlands-Indië

DEN HAAG  Eindelijk is het er: het definitieve kennis-, cultuur-, ontmoetings- en herinneringscentrum voor iedereen die iets heeft met het voormalige Nederlands-Indië of daar iets over te weten wil of moet komen.

Koning Willem-Alexander opent dit nationaal museum Sophiahof in Den Haag donderdag. Het gaat niet alleen over de geschiedenis, maar ook over hoe die historie nog gevolgen heeft in het hedendaagse Nederland, het land van de toenmalige kolonisator.

Bijzonder detail is dat het gevestigd is in de Sophiahof, ooit gebouwd voor Guillaume Baud (1801 - 1891), minister van Koloniën.

Het gebouw wordt gehuurd van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG).

Het museum krijgt de komende drie jaar een deel van de jaarlijkse 1,5 miljoen euro uit de subsidieregeling Collectieve Erkenning. Daarmee benadrukt het Rijk de gedeelde geschiedenis van Nederland en Nederlands-Indië.

In het museum komen vijf organisaties samen: het Indisch Herinneringscentrum, de Stichting Moluks Historisch Museum, het Indisch Platform, de Stichting Pelita en de Stichting Nationale Herdenking 15 Augustus 1945.

De vijf organisaties behouden hun eigen identiteit.

Dat ze samenwerken, komt vooral door die ’Collectieve Erkenning’, zegt Yvonne van Genugten, directeur van het Indisch Herinneringscentrum.

Lees verder…

10897371293?profile=original


Persbericht

Amstelveen 05-07-2017

10897372463?profile=original

De grote misleiding door Martin van Rijn

Uit een interne mededeling van het Indisch Platform (niet bevoegd op te treden namens de gehele Indische Gemeenschap) blijkt dat Staatssecretaris Martin van Rijn heeft besloten tot o.a. een nieuw Indisch Huis (Indisch Herrinnerings Centrum). Hij zegt dit besproken te hebben met de Indische Gemeenschap.

Dit is niet juist. Er is geen enkel overleg geweest met de grootste  Nederlandse vertegenwoordiger van de slachtoffers Jappenkampen Stichting SVJ.

Hierbij heeft de voorzitter van het IP de rol naast VWS van “toezicht houdende coördinator”. Schandelijk na alles wat in 2016 en in dit jaar is gebeurd binnen het Indisch Platform: ondemocratisch wanbeleid .

Een onafhankelijk toezicht zou hier minstens op zijn plaats zijn, gezien het

verleden.

 

Het Indisch Huis

Uit een geheim rapport,  gemaakt door voormalig staatssecretaris Robin Linschoten, op verzoek van de Tweede Kamer, is komen vast te staan dat bij het Indisch Huis sprake was van een falend financieel management en een ernstig tekortschietend bestuur.

Vastgesteld  is een financiële schade van  € 1,5 miljoen Euro. Jaarlijks werd al een subsidiebedrag ter beschikking gesteld aan het Indisch Huis van ca.

€ 0,5 miljoen Euro.

 

Eindverantwoordelijk voor deze zaak waren het Min.van VWS:  Staatssecretaris Ross van Dorp en Jan de Kleijn van het Indisch Platform. Ook was de toenmalige directeur verantwoordelijk.

 

Vele miljoenen van ons belastinggeld weggegooid , zonder dat er straffen werden opgelegd.

 

Om deze zaak maar in de doofpot te stoppen werd er op initiatief van VWS een

nieuwe organisatie opgericht:  Het IHC (Het Indisch Herinnerings Centrum).

Hier werden wederom miljoenen Euro’s beschikbaar gesteld van ons belastinggeld.Van 2013 t/m 2015 meer dan € 2 Miljoen Euro.

 

Tot onze grote verbazing blijkt nu VWS met een nieuw voorstel te komen tot verplaatsing van het IHC naar Den Haag; wederom een vernietiging van eerder verstrekte investeringen  en subsidies.

Ook heeft VWS opnieuw veel geld uitgetrokken voor deze verhuizing.

Waar blijft het inzicht om goed om te gaan met onze belastinggelden.

 

Als Indische Gemeenschap moeten wij reageren op dit wanbeleid!!! 

 

Stichting Vervolgingsslachtoffers Jappenkamp

 

 ICM 6.7.2017

Lees verder…

Komt het Indisch centrum nog in Den Haag?

10897242680?profile=original

(Het Indisch huis dat in de steigers bleef in Scheveningen)

 

Komt het Indisch centrum nog in Den Haag?

Vol trots rees Het Indisch Huis in de Laan van der Meerdervoort - na de vele mislukking die begon in Scheveningen waar het gebouw in de steigers bleef- het episch centrum van de Haagsche Indo’s. Ook wel de Weduwe van Indie genoemd. Den Haag was ook de muziek/uitgaan stad van de Haagsche Indo's waar uiteindelijk de IndoRock werd geboren die weer de basis legde voor de Neder Pop. Ministerie VWS gaf carte blanche aan het bevriende netwerk (Consultantsbureau) die op dit ministerie kennelijk als huisleverancier optrad. Uiteindelijk nadat vele interim-managers de ruif leeg hadden gegeten vlogen is haastig uit na eerst het Indisch huis te hebben bevuild.

 

Deze weer selecteerden een verkeerde implementatie van het symbool HIH  o.a. de niet gekwalificeerde mensen.

 

Desondanks deze verkeerde missie, lukte die mensen toch om de activiteiten op te starten en een duidelijke verbinding met de jongeren te leggen. Communiceerde intensief in de media gesteund door een Glossary Blad "Het Indisch Huis" die het maandblad Moesson in de gordijnen joeg.  Mismanagement dat al begon bij het inhuren van de bevriende onkundige interim-manager waar letterlijk jaren niets van de grond kwam zorgde uiteindelijk voor het faillissement. Wederom na interventie van maar liefst 3 externe bureaus werd HIH verhuisd naar Bronbeek als museum stuk, die geen verbinding meer naar de Indische gemeenschap heeft. Over de jongeren maar nog om te zwijgen.

 

Bron NICC -

De eerste ideeën voor wederoprichten van een INDISCH CENTRUM

Zijn eigenlijk ontstaan na het sluiten van het Indisch Huis in de Javastraat in Den Haag. Hierdoor wordt het ontbreken van een plek waar Indische mensen elkaar kunnen ontmoeten als een steeds groter gemis ervaren. Maar wij realiseerden ons wel dat het anders van opzet moest worden. Onzes inziens was de basis van het Indisch Huis niet breed genoeg. Met alleen herdenken en herinneren, met daarnaast nu en dan een fototentoonstelling en af en toe een kumpulan, is als centrum geen bestaansrecht te verwerven Bovendien was er in die tijd nog een ander Indisch Centrum, dat de deuren sloot, waar de nadruk op zaalverhuur voor vergaderingen, feesten en partijen werd gelegd. Wij zijn van mening dat deze weinig pluriforme formules van start af aan mede oorzaak zijn geweest van de teloorgang van beide centra, omdat nu eenmaal met een dergelijk beperkte basis een exploitatie niet sluitend is te maken.

Het centrum dat wij voor ogen hebben, moet gedragen worden door vier pijlers:

a. een breed scala aan activiteiten voor alle leeftijden en toegespitst op de doelgroepen

b. een stilteruimte voor herdenken en herinneren

c. een intieme theaterzaal met zo’n 250 zitplaatsen

d. zaalverhuur, een helaas noodzakelijk commercieel aspect teneinde de sociale activiteiten te kunnen bekostigen


Bovendien willen wij hoge prioriteit schenken aan herkenning, ontwikkeling en begeleiding van jong aanstormend talent op gebied van kunst en muziek, in de meest brede zin van het woord. Dit streven zal mede tot uitdrukking komen in het activiteitenaanbod.

De initiatiefnemers zijn van mening dat Den Haag recht heeft op een eigen Indisch Centrum. Gaandeweg is er een zeer ambitieus en groots opgezet plan ontwikkeld dat na realisatie de Indische mensen in Den Haag en omgeving een geweldig eigen Huis gaat bieden en waar ieder die zich verwant voelt of is met de Indische cultuur trots op mag zijn.

 

Terug naar de orde van de dag NICC.

De stichting N.I.C.C is inmiddels sinds 2009 in de lucht. Het opgestelde businessplan wordt nu uitgevoerd. Inmiddels zijn er welgeteld sinds september 2009 21 edities uitgegeven van N.I.C.C nieuwsbrief.  Een nieuwsbrief die door 2900 lezers als kwalitatief wordt beoordeeld die het virtueel het beeld legt van hoe de sfeer zal zijn van het Indisch Centrum. Dit alles zonder 1 cent subsidie.

 

Het businessplan zit solide in elkaar waar geen plaats is voor de verslindende interm-managers, die alleen prutswerk afleveren. NICC heeft het businessplan aangeboden en voorgelegd aan het Indisch Platform voor de realisatie hiervan.

Tevens is NICC nu aangesloten bij het IP. Met wetenschap van NU, zal implementatie van een NICC niet leiden tot de resultaten van HIH en IHC Bronbeek waar vele verslindende subsidies van de belastingbetaler in rook zijn opgegaan.

 

U hoort meer over voortang van het N.I.C.C.

 

 

 

ICM 2.9.2011

Lees verder…

     
10897262476?profile=original
10897360692?profile=original10897361488?profile=original10897362059?profile=originalHet Indisch Huis,

 falend financieel management

 en ernstig tekortschietend bestuur.

Uit een geheim rapport, gemaakt door voormalig staatssecretaris Robin Linschoten, op verzoek van de Tweede Kamer, is komen vast te staan dat bij het Indisch Huis sprake was van een falend financieel management en een ernstig tekortschietend bestuur. 

 

Vastgesteld  is een financiële schade van  € 1,5 miljoen Euro. Jaarlijks werd al een subsidiebedrag ter beschikking gesteld aan het Indisch Huis van ca. € 0,5 miljoen Euro.

Eindverantwoordelijk voor deze zaak waren het Min.van VWS:  Staatssecretaris Ross van Dorp en Jan de Kleijn van het Indisch Platform. Ook was de toenmalige directeur verantwoordelijk.

 

Vele miljoenen van ons belastinggeld weggegooid , zonder dat er straffen werden opgelegd.

 

Om deze zaak maar in de doofpot te stoppen werd er op initiatief van VWS een nieuwe organisatie opgericht:  Het IHC (Het Indisch Herinnerings- centrum).

Hier werden wederom miljoenen Euro’s beschikbaar gesteld van ons belastinggeld.Van 2013 t/m 2015 meer dan € 2 Miljoen Euro.

 

Tot onze grote verbazing blijkt nu VWS met een nieuw voorstel tekomen tot verplaatsing van het IHC naar Den Haag; wederom een vernietiging van eerder verstrekte investeringen  en subsidies .

Ook heeft VWS opnieuw veel geld uitgetrokken voor deze verhuizing.

Waar blijft het inzicht om goed om te gaan met onze belastinggelden.

 

Als Indische Gemeenschap moeten wij reageren op dit wanbeleid!!! 

ICM Redactie;

Is in bezit gekomen van de genoemde stukken. Schandelijk hoe VWS met het boegbeeld het Indisch huis is omgesprongen. Met Els Borst begon de Indische Soap.

Voor NLG 1 werd symbolisch het monument Herenhuis geschonken aan de Indische Gemeenschap. Echter de bemoeienis van Boekholt die zijn familie de opdracht gunde, bleef het Indisch Huis in de steigers. Eerst 1 miljoen, hierna weer een miljoen. Uit ellende huurde Els Borst (VWS) maar een Herenhuis in de Javastraat in Den Haag. Toen werd een steiger met vele externe consultants (Berenschot, Venema) opgezet hoe Het Indisch Huis op te zetten voor die twee Miljoen Indische Nederlanders, The Place To Be voor The Indo’s!

 

Veel geld werd uitgegeven aan de implementatie van Het Indisch Huis, zonder maar iets gebeurde.

 

Het begon met Berenschot die ruim een jaar nodig hadden voor onderzoek / verkenning. In deze periode werd het Indisch huis bevuild door de verschillende in gevlogen consultants. Je zou dan denken deze consultants weten hoe het moet als je ruim NLG 2500 per dag betaald. Dan zorg je ook dat een goed Human - resource management voor de selectie / benoemen van juiste Voorzitter en Directeur. Niet een cameraman van SB6 Hillebrandt die onder Ben Holthuis en Lonny ( De TV Kok) als netwerk heeft. Hillebrandt olv. Ben Holthuis maakte vele TV series waarin de TV Kok Lonny en Sandra Marsmeier dan kun je al raden waar de geldstromen naar toe gaan, en de gok beluste voorzitter, die in Jakarta met de Pin de bankrekening leeg trok. 

 

Nederlandse Indisch Gemeenschap is woedend op de mensen die het boegbeeld / monument van Indisch zo hebben bezoedeld, maar is dit in eerste instantie niet toe te rekenen aan Staatssecretaris Ross van Dorp en Jan de Kleijn van het Indisch Platform, dat de voorzitter  en de toenmalige directeur feest konden vieren van het dure belastinggeld? 

 

Dat het feestende Indische imperium waar uitsluitend de Haagsche Indo's profijt van had, ten onder ging was een kwestie van tijd. Velen waren in de veronderstelling door de inzet van Robin Linschoten als externe consultant dat de voorzitter en directeur achter de tralies zouden belanden, na een lange tijd kwam het verlossende schot; Dat werd aanbevolen om een nieuw bureau in te zetten voor her opzet van Het Indisch Huis. Op ICM was een ieder al uit en er werd gesouffleerd als locatie Bronbeek. Dat werd uiteindelijk, en dit Bureau bevoel weer een andere Bureau voor het inkwartieren. Dit bureau werd door ICM begeleid en ingewijd in de Indische samenleving, en de nieuwe directeur werd een feit. 

 

Al eerder publiceerde ICM een artikel de Indische verankering zoals Martin van Rijn noemt, moge duidelijk zijn dat IHC met meer vallend dan opstaan zeer matig als Indisch Huis heeft gefunctioneerd, en is onverteerbaar dat voorzitter en Directeur nog steeds loslopen, waar de belastingbetaler de dupe is, en nog erger, de Indische Gemeenschap zwaar heeft gedupeerd en ten schade gebracht!

 

 

 ICM  21.7.2017

Lees verder…

10897415880?profile=original

10897416270?profile=original

Tropische sferen en lekker Indisch eten op de Pasar Malam in Zeist

Van 28 t/m 30 juni is de jaarlijkse Pasar Malam Istimewa weer in Zeist.

In en rondom sporthal Dijnselburg kan men weer 3 dagen genieten van alles wat met Indonesië en haar rijke cultuur te maken heeft.

 

Je hoeft geen 20 uur in een vliegtuig te zitten om de Indonesische sfeer te proeven. De Pasar Malam brengt Bali, Java, Sumatra en de andere eilanden naar Zeist.

De Indonesische beleving begint zodra je het terrein op loopt. Ten midden van mooie decoratie staan de standjes met allerlei Oosterse specialiteiten. Door de heerlijke geuren van o.a. wierook en de saté die op de barbecue ligt waan je je echt even in Indonesië.

 

Op de Pasar Malam zijn maar liefst 3 podiums. 2 binnen en 1 buiten. Dus met alle weertypes is het goed vertoeven.

Op vrijdag 28 juni zal er een bijzonder optreden zijn van Julya Lo’ko, Erwin van Ligten & Victor Lekranty. Julya, die in de jaren zeventig bekend wordt als frontvrouw van de funkgroep Cheyenne, doet niet veel optredens meer. Des te meer reden om dit niet te missen!

Ook de oude begeleidingsband van The Blue Diamonds zal deze dag optreden. Uiteraard met de bekende liedjes van Ruud en Riem de Wolff. Verder geniet je van optredens van niemand minder dan Ray Smith, Edu Schalk, Grace Reece.

 

Zaterdag 29 juni delen de Indorockers van Wipe Out Selection het podium met de zangeressen Melanie Foëh, Diana Monoarfa en zanger/gitarist Erwin Hardenberg.

Van 20:00 tot 00:00 uur is er op het buiten podium een gezellige dans avond met de Classic Rock Band Tutti Frutti en zangeres Ester Latama. Dit beloofd erg leuk te worden.

 

Op zondag, de laatste dag van de Pasar Malam, staat “Ababi Krontjong Ensemble” op dit buiten podium. Abadi is een hele bijzondere formatie met ex-leden van het Indisch Muzikanten Collectief. Dat als enige in Nederland, de krontjongmuziek (de echte klanken van Indonesië) in haar traditionele vorm vertolkt.

Ook Benny en Jeannette, beter bekend als duo Free Line, zijn traditiegetrouw weer van de partij en zullen zorgen voor een heleboel goede muziek en gezelligheid. Op het Istimewa podium zal de band Blue Velvet voor de muziek zorgen en in het café brengen zanger Wout Nijland en saxofonist Harry Jekel op eigen wijze mooie liedjes in een relaxte sfeer.

 

Op alle 3 de dagen zal er een andere dansgroep zijn die de culturele, traditionele en moderne dansen zullen demonstreren van de verschillende eilanden. Met prachtige kostuums en mooie muziek.

 

Waar veel mensen toch voor komen is het eten op de Pasar Malam. En niet onterecht want op de Pasar Malam kan je écht Indisch eten. Niet te vergelijken met de Babi Pangang  zoals de Chinees deze serveert. Maar op traditionele wijze bereid met goede kruiden en ingrediënten. Op de Pasar Malam staan verschillende restaurants en snack standjes. Ieder met hun eigen specialiteiten. Proef en geniet op de Pasar Malam Istimewa in Zeist.

 

Kaarten voor dit gezellige festival in Zeist zijn al vanaf €5,- te koop op www.istimewa-events.nl waar ook meer informatie over het evenement en het programma te vinden is.

ICM TEAM AANWEZIG    10897412668?profile=original

Lees verder…

Locatie
Dijnselburg, Zeist

Adres
Badmeester Schenkpad 2, 3705 GK Zeist

Datum
28 tm 30 juni 2019

Openingstijden
vrijdag 13:00 – 23:00
zaterdag 12:00 – 00:00
zondag 12:00 – 20:00

Toegangsprijzen

Online voorverkoop
Vrijdag ticket: €5,00
Volwassenen (zaterdag / zondag): €6,50
Senioren 65+, kinderen 4 t/m 12 jaar, veteranen, Zeistpas: €5,00
3 dagen kaart volwassenen: €13,00
3 dagen kaart senioren 65+, kinderen 4 t/m 12 jaar, veteranen, Zeistpas: €10,00
(Zaterdagavond kaart €5,00 alleen aan de kassa te koop)

Tickets aan de kassa
Vrijdag ticket: €6,00
Volwassenen (zaterdag / zondag): €7,50
Senioren 65+, kinderen 4 t/m 12 jaar, veteranen, Zeistpas: €6,00
3 dagen kaart volwassenen: €15,00
3 dagen kaart senioren 65+, kinderen 4 t/m 12 jaar, veteranen, Zeistpas: €12,00
Zaterdagavond kaart: €5,00. Geldig van 18:00 – 00:00 uur (ALLEEN AAN DE KASSA TE KOOP)

Tickets
KLIK HIER OM TICKETS MET KORTING TE KOPEN

Flyer & Programma

Vrijdag 28 juni (13:00 – 23:00)
Istimewa Podium
13:45 – 14:30     The Old Blue Diamonds Band
15:00 – 15:30     Bali Ayu
16:00 – 16:45     The Old Blue Diamonds Band
17:00 – 17:30     Bali Ayu
17:45 – 18:15     Ray Smith
18:45 – 19:30     The Old Blue Diamonds Band
19:45 – 20:30     Ray Smith
21:00 – 22:00     Julya Lo’ko & Erwin van Ligten
22:15 – 23:00     The Old Blue Diamonds Band

Senang Podium
13:15 – 14:00     Grace Reece
14:30 – 15:15     Edu Schalk
16:00 – 16:45     Grace Reece
17:30 – 18:15     Edu Schalk
19:00 – 19:30     Bali Ayu
20:15 – 21:00     Grace Reece
21:45 – 22:30     Edu Schalk

Indo Café
18:15 – 19:00     Grace Reece
19:30 – 20:15     Edu Schalk

Zaterdag 29 juni (12:00 – 00:00)
13:00 – 13:45     Wipe Out Selection
14:30 – 15:00     Peduli Seni Indonesia
15:30 – 16:15     Wipe Out Selection
16:45 – 17:15     Melanie Foëh
18:00 – 18:45     Wipe Out Selection
19:15 – 19:45     Peduli Seni Indonesia
20:15 – 20:45     Melanie Foëh
21:15 – 22:00    Wipe Out Selection

Senang Podium
12:15 – 13:00     Diana Monoarfa
13:45 – 14:30     Erwin Hardenberg
15:15 – 16:00     Ester Latama
16:30 – 17:15     Diana Monoarfa
17:45 – 18:15     Peduli Seni Indonesia
18:45 – 19:45     Diana Monoarfa & Ester Latama
20:15 – 21:00     Tutti Frutti
21:00 – 21:45     Ester Latama
21:45 – 22:30     Tutti Frutti
22:30 – 23:15     Ester Latama
23:15 – 00:00     Tutti Frutti

Indo Café
14:45 – 15:30     Diana Monoarfa
17:15 – 18:00     Erwin Hardenberg
19:45 – 20:30     Erwin Hardenberg

Zondag 30 juni (12:00 – 20:00)
Istimewa Podium
13:00 – 13:30     Sekar Ayu
14:00 – 14:45     Blue Velvet
15:30 – 16:00     Sekar Ayu
16:45 – 17:30     Blue Velvet
18:15 – 18:45     Sekar Ayu
19:15 – 20:00     Blue Velvet

Senang Podium
12:15 – 13:00     Free Line
13:30 – 14:15     Abadi Krontjong Ensemble
14:45 – 15:30     Free Line
16:00 – 16:30     Abadi Krontjong Ensemble
17:00 – 17:45     Free Line
18:15 – 19:00     Abadi Krontjong Ensemble
19:15 – 20:00     Free Line

Indo Café
13:00 – 13:30     Wout Nijland & Harry Jekel
14:15 – 14:45     Wout Nijland & Harry Jekel
16:30 – 17:00     Wout Nijland & Harry Jekel
17:45 – 18:15     Wout Nijland & Harry Jekel

Parkeren

Het parkeertarief van €3,50 is afgeschaft. Parkeren is nu gratis.
Rondom de Pasar Malam is voldoende parkeergelegenheid. Mocht de parkeerplaats onverhoopt toch vol zijn dan kunt u ook parkeren op de Laan van Vollenhove.

Over de pasar

De Pasar Malam in Zeist is al jaren DE Pasar Malam van de provincie Utrecht!
Dat komt door de combinatie van een binnen en buiten gedeelte. Zowel binnen als buiten staat een podium maar er is ook nog een café met live muziek! Op deze drie podia staan top artiesten en culturele dans demonstraties.

De Indonesische sfeer wordt versterkt door mooie decoratie, een professionele lichtshow en de Oosterse markt. Tegen leuke prijzen koop je hier bijvoorbeeld wierook, sambal, spekkoek, buddhabeeldjes, wayangpoppen, kleding of Indische kookboeken. Hoewel een Pasar Malam van origine uit Indonesië komt is het tegenwoordig een leuk dagje uit voor iedereen!

Een Pasar Malam zou geen Pasar Malam zijn zonder de Indische keuken! Kom genieten van al het lekkers. Heerlijke complete maaltijden, en helemaal niet duur!
Of liever een snackje? Er zijn verschillende soorten sate (bv. ayam, kambing) een lekkere gebakken banaan. En natuurlijk een tjendol toe.

 

Huisdieren
Honden en overige huisdieren zijn niet toegestaan op de Pasar Malam in Zeist.
We maken alleen een uitzondering voor speciaal getrainde honden die ter begeleiding worden gebruikt van mindervaliden, zoals blindengeleidehonden en Stichting Hulphond-honden.

Toegankelijkheid
Het gehele evenemententerrein is rolstoelvriendelijk, ook is er een mindervaliden toilet. De locatie en organisatie hebben geen rolstoelen of andere hulpmiddelen in beheer.

 

ICM TEAM AANWEZIG    10897412668?profile=original

ICM WEBSHOP  O.a. 

10897413257?profile=original

10897413471?profile=original

10897413681?profile=original

10897414060?profile=original

10897414453?profile=original

10897360088?profile=original

Lees verder…

Meikarta, het nieuwe Jakarta ? Een ‘nieuwe standaard voor een wereldstad’ – als het er ooit van komt

Een visualisatie van de nieuwe stad Meikarta.

Bron Volkskrant , 25 okt 2018 , Een visualisatie van de nieuwe stad Meikarta.

REPORTAGE MEIKARTA


In de rijstvelden van het Indonesische Cikarang moet een ‘nieuw Jakarta’ uit de grond worden gestampt. Maar door overmoed, geldgebrek en corruptie is Meikarta voorlopig nog een fata morgana.


Niet minder dan Manhattan moet het worden, met hetzelfde overzichtelijke, kaarsrechte stratenplan: ‘The only grid in Asia’. De bewoners zijn jong, sportief en gelukkig, en hun stad heet Meikarta. Brede fileloze wegen, joggingpaden, winkelcentra, ziekenhuizen, scholen, hotels (5 sterren), een ‘Central Park’ en zelfs een eigen ‘Silicon Valley’, waar Google, Apple en Facebook gezellig bij elkaar zullen zitten. De eerste woontorens heten Irvine, Glendale, Burbank en Newport. Ze vormen samen de wijk Orange County en beloven comfort, pleasure en prestige.

De stad Meikarta is nog in aanbouw. Maar straks als zij klaar is zal hier, in de rijstvelden van Cikarang, een ‘nieuw Jakarta’ staan. Mooier en beter en moderner dan de stoffige, verstopte, stinkende oude hoofdstad die 60 kilometer verderop uit zijn voegen staat te barsten.

Meikarta wordt geen kleine stad. De eerste fase moet 1 miljoen mensen trekken, en later zullen er zelfs 10 miljoen wonen in een luxe die niet zal onderdoen voor New York, Singapore of Londen. Meikarta wordt een on-Indonesische stad die ‘alles overtreft wat dit land ooit heeft gezien.’ Meikarta zet ‘een nieuwe standaard voor een wereldstad, in Zuidoost-Azië en daar voorbij.’

Fata morgana

Als het er ooit van komt. Voorlopig woont er nog niemand in Irvine, Glendale, Burbank en Newport. Begin van de maand zijn wel al de eerste sleutels overhandigd aan 863 kopers van appartementen daar, maar niemand heeft die sleutels nog gebruikt, want de gebouwen zijn nog niet klaar. De sleutels moesten de buitenwereld tonen dat er schot zit in de zaak. In werkelijkheid is Meikarta voorlopig nog een fata morgana. Je rijdt erheen, je kijkt, je vertrekt, en denkt: wat heb ik eigenlijk gezien?

Vier torens met lege appartementen. ‘De mensen wachten af. Ze komen hier pas wonen als er buren zijn, en winkels’, zegt een bewaker. Een pr-dame komt haastig aanrennen om te voorkomen dat er foto’s worden genomen. Een onaf gebouw zonder mensen is geen goede reclame voor een wereldstad in wording.

De nervositeit rond Meikarta is groot. Met vier woontorens ben je er niet. Er moeten er tientallen komen, inclusief een shoppingmall met bioscoop en restaurants. En al die gebouwen kunnen niet bij stukjes en beetjes verrijzen, deze stad moet er in één keer staan, met alles erop en eraan. De torens moeten vol, niet alleen deze vier, maar alle honderdtwintig, alle 250 duizend appartementen tegelijk.

763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.8
Meikarta in aanbouw. Voorlopig is de stad nog een fata morgana. Beeld Reuters

Megalomane droom

Meikarta is de megalomane droom van de Lippo-groep, een projectontwikkelaar die behalve in bouwprojecten ook in ziekenhuizen, scholen, namaak-Starbucksen en shoppingmalls doet. De groep heeft veel ervaring. Zij bouwt al jaren luxe wijken in het land, maar een hele stad is wat anders. Dat heeft nog nooit iemand aangedurfd.

Meikarta is met een investering van 15 miljard euro de grootste sprong die de Lippo-groep ooit heeft gemaakt. Tientallen miljoenen euro’s zijn er alleen al in een reclamecampagne gestopt die Indonesië maandenlang heeft gebombardeerd met filmpjes, bioscoopadvertenties, shows, maquettes en folders. Appartementen in Meikarta werden op de markt gesmeten met terugkoopgaranties, 0% aanbetaling, fijne afbetalingen en goedkope prijzen. Verkopers herinneren zich de eerste weken, toen ze soms wel ‘duizend appartementen op een dag’ verkochten, maar die tijden waren alweer snel voorbij.

Meikarta moet een complete stad worden van 500 hectare, waar de bewoners nooit meer weg hoeven te gaan. Ze slapen er, eten er en werken er: er is ruimte voor duizenden bedrijven, naast de gigantische auto- en motorenfabrieken die nu al in de buurt staan (bedrijven die ‘jaarlijks 1 miljoen auto’s en 4 miljoen motoren produceren’). Ook voor scholen, universiteiten, ziekenhuizen, shoppingmalls, bioscopen, hotels en een concerthal hoef je niet meer naar Jakarta.

Uithangborden

Irvine, Glendale, Burbank en Newport zijn de uithangborden. De vier torens zijn ongeveer klaar. Zij staan het dichtst bij de snelweg, waar een bord ‘welkom in Meikarta’ mensen langs een plantsoentje leidt, over een splinternieuwe weg die ophoudt op de parkeerplaats van het hart van Meikarta: een groot gebouw waarin de kantoren zijn, en de grote verkoophal met de kijkwoningen, een bioscoop en de namaak-Starbucks die Maxx heet.

De hal is verlaten. Honderden lege stoelen staan te wachten op mensen die niet komen, verkopers verkopen niks meer, niemand kijkt in de kijkwoningen, niemand ziet de reclameschermen waarop een gelikte mix van Singapore, Dubai en New York te zien is, onder de slogan: The future is here today.

De stilte van binnen zet zich buiten voort. ‘De bouw gaat 24 uur per dag door’, zeggen de verkopers, maar daar is weinig van te merken. Enkele tientallen torens staan in aanbouw, en in elk van die gebouwen zie je mensen met frisse gele helmen, maar echt veel zijn het er niet, en gebouwd wordt er nauwelijks. In april meldde de krant Kompas dat de hoofdaannemer er helemaal mee was gestopt. De krant citeerde een intern memo waarin aan vijftien onderaannemers werd gemeld dat het werk ‘tot nader order’ zou worden stilgelegd. Later zei de aannemer dat wel werd doorgebouwd aan vier torens (‘Irvine’, ‘Glendale’, ‘Burbank’ en ‘Newport’). Die moesten koste wat kost voor het einde van 2018 klaar zijn.

Gebouwd op juridisch drijfzand

Dat lijkt te gaan lukken, maar het ziet er niet goed uit voor de nieuwe megastad. Meer slecht nieuws haalde de media. Twee reclamebedrijven klaagden de Lippo Group aan omdat die miljoenen euro’s voor de campagne niet zou hebben betaald. Er verschenen berichten over investeerders die wegliepen, en over Lippo zelf, dat een heel pakket aandelen in Meikarta van de hand zou hebben gedaan. Berichten die steevast werden ontkend. Dan waren er de huizenkopers die interviews gaven waarin ze vertelden dat ze zich bedrogen voelden. Eigendomspapieren kwamen maar niet, en de ‘geld terug’-garantie bleek geen stuiver waard.

Het pijnlijkste nieuws was dat de Lippo Group niet eens zijn bouwvergunningen in orde zou hebben. Meikarta werd gebouwd op juridisch drijfzand. De vice-gouverneur van West-Java, de provincie waarin Meikarta ligt, eiste zelfs stopzetting van alle bouwactiviteiten. Kort daarop kwam de directie met een bouwvergunning op de proppen voor in ieder geval 84,6 van de 500 hectare.

Maandag werd bekend hoe Lippo aan die vergunning is gekomen. Corruptiebestrijders van de Indonesische anti-corruptiecommissie KPK hebben tien mensen gearresteerd, onder wie een bupati (regent), Lippo-kopstuk Billy Sindoro en zijn broer Eddy Sindoro. De Lippo-bazen zouden de bupati ruim vier ton hebben gegeven om de bouwvergunning voor die 84,6 hectare rond te krijgen.

Schrikbeeld

Toen dit nieuws bekend werd, kelderden de aandelen Lippo meteen met 15 procent en de Indonesische bank BMI kondigde aan voorlopig geen krediet meer te verstrekken. Aan de horizon doemt nu het schrikbeeld op dat critici van het megalomane bouwproject van het begin af aan al hebben geschilderd: het beeld van een spookstad die nooit is afgebouwd. Of op zijn allerbest: het beeld van een doorsnee verzameling woontorens rondom een doorsnee shoppingmall, waarvan er al zoveel zijn gebouwd.

In Jakarta staat zo’n complex, Kemang Village, ook van Lippo. Een mall met een paar woontorens. Het is nooit helemaal geworden wat Lippo beloofde. ‘Hier komt het Marriott’ stond er jarenlang, maar het kwam niet. De groene glazen buitenwand van de hoteltoren is nooit voltooid, het glas is dof geworden en beschimmeld en de toren steekt dood en donker de lucht in, als een waarschuwende vinger.

In het hart van Meikarta staat een lange rij golfkarretjes geparkeerd. Zij zijn een jaar geleden aangeschaft om kopers over het onmetelijke bouwterrein te rijden. De karretjes rijden al een tijd niet meer. ‘Er zijn geen chauffeurs’, zegt een bewaker. ‘O, hoe laat komen die?’ vraagt een bezoeker. ‘Die komen niet meer.’ 

763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.8


ICM 25.10.2015

Lees verder…

De post Het Indisch Geld op de begroting van VWS.

10897307075?profile=original
10897262476?profile=originalDe post Het Indisch Geld op de begroting van VWS.

Na ruim twee en half jaar – aanbieding petitie Indische kwestie & Stille Tocht – komt Martin van Rijn na diverse recessen met uitstel eindelijk met het antwoordbrief van ruim negen kantjes lang gesteund door het debat op 14 oktober; Martin wil wel maar er is geen geld, kort en bondig.  Uiteindelijk via de media komt hij  naar buiten met een summiere “ja”, 1100 KNILLERS (27,5 miljoen).

Zoals ICM redactie haar prognose en analyses in het begin van jaar opstelde t.a.v. de komende begrotingen  zal het Ministerie van VWS met vele meevallers worden geconfronteerd over de afgelopen 5 jaren wanneer de vereffening komt, en viola;

De begroting die redactie in handen kreeg, rapporteert ongeveer 6 miljard dat als positief (dus in de + ) kan worden bijgeschreven. Deze meevaller heeft te maken met de bezuinigingen en een post belegging.

 

 Wat de redactie mist is de “ de massale fraude” bij de invoering van nieuw zorgstelsel. Het te veel en het bewust  ten onrechte declareren vanuit ziekenhuizen en de thuiszorg. Robin Linschoten (goeroe op dit gebied) melde dit ludiek in de media. Na deze melding van Robin Linschoten,  maakte Edith Schippers een vliegende start om  een speciale Taskforce in te richten in samenwerking met FIOD. Met de voortvarendheid van de Taskforce werden invallen gedaan gepaard gaande met boekenonderzoeken Enkele ziekenhuizen die de bui al zagen hangen verklaarde zich maar zo snel mogelijk failliet. In de thuiszorginstantie bureautjes vielen ook rake klappen die zich verrijkten. Eventjes was de scope hierop gericht, hierna viel het stil. Het gaat om 80 miljard dat vereffend moeten worden bij alle zorg instanties. Uiteraard zullen de ziekenhuizen die die bekende sterfhuisconstructie toepassen weer op de been moeten worden geholpen door Edith Schippers maar toch blijven de redactie met vragen zitten:

-       Verschil is dat nog vereffend blijft is dat niet 74 miljard?

-        hoe ver is deze Taskforce gevorderd?

-       krijgen de cliënten restituties?

 

Dit alles even terzijde, terug naar de staatscretaris Martin van Rijn:

Nu er wel geld is, worden de eisen van de aangeboden petitie op 13 maart 2013 ingewilligd? Gaat om 1,4 miljard per jaar …. Wordt daarom het debat van 26 november naar 10 december verschoven? 

====================================================================================

BEGROTING

====================================================================================

Tweede Kamer der Staten-Generaal 2

Vergaderjaar 2015–2016 29 689

Herziening Zorgstelsel Nr. 663 BRIEF VAN DE MINISTER VAN VOLKSGEZONDHEID, WELZIJN EN SPORT

 Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 27 oktober 2015

 Op 23 september 2015 heb we met de Tweede Kamer in een Algemeen Overleg (AO) gesproken over de risicoverevening. Tijdens het AO heb ik toegezegd een overzicht te sturen van de macrovereveningsresultaten over de jaren 2012, 2013 en 2014, uitgesplitst per zorgonderdeel. Ik heb tevens toegezegd om in te gaan op beleggingsopbrengsten van zorgverzekeraars. Met deze brief geef ik navolging aan deze toezeggingen.

Samenvatting De hoofdlijn van deze brief is als volgt:

• De afgelopen drie jaar is er een per saldo positief vereveningsresultaat behaald van € 1,4 mld. in 2012, € 1,7 mld. in 2013 en € 2,5 mld. in 2014. Dit positieve resultaat is te verklaren doordat de gerealiseerde zorgkosten in deze jaren lager blijken te zijn dan oorspronkelijk geraamd.

• Het verschil tussen raming en realisatie wijst er op dat de verzekeraars onder andere via het preferentiebeleid geneesmiddelen hun rol als scherpe inkopers hebben opgepakt. • Zorgverzekeraars hebben vanaf 2013 een belangrijk deel van de gerealiseerde resultaten aan verzekerden teruggegeven via een lagere nominale premie. Het werkelijke resultaat van zorgverzekeraars komt daarmee uit op € 2,5 mld. in 2012, € 1,2 mld. in 2013 en € 0,9 mld. in 2014.

• De beleggingsopbrengsten van zorgverzekeraars komen de laatste jaren uit rond de € 0,4 mld.

 Vereveningsresultaten risicoverevening De ex-ante berekende vereveningsbijdrage kent per definitie een neutraal vereveningsresultaat. Immers, de ex-ante vereveningsbijdrage wordt berekend op basis van de verwachte kosten conform de VWS-begroting. De werkelijke kosten die zorgverzekeraars maken, kunnen echter afwijken kst-29689-663 ISSN 0921 - 7371 ’s-Gravenhage 2015 Tweede Kamer, vergaderjaar 2015–2016, 29 689, nr. 663 1 van deze raming.

Wanneer de werkelijke kosten lager zijn dan de verwachte kosten zoals gebruikt bij het berekenen van de ex-ante vereveningsbijdrage, leidt dit tot een positief vereveningsresultaat. De meest recente cijfers van het Zorginstituut laten zien dat de afgelopen drie jaar een per saldo positief vereveningsresultaat is behaald van € 1,4 mld. in 2012, € 1,7 mld. in 2013 en € 2,5 mld. in 2014. Dit betekent dat de gerealiseerde kosten in deze jaren lager blijken te zijn dan oorspronkelijk geraamd. Deze resultaten wijken af van die genoemd staan in mijn brief van 6 mei 2015 (Kamerstuk 32 620, nr. 154) omdat voor 2012 bijgestelde kostencijfers bekend zijn (de tweede voorlopige vaststelling van de vereveningsbijdrage) en verder in de huidige cijfers ook de resultaten op het eigen risico verwerkt zijn. De volgende zorgkosten kunnen in de risicoverevening worden onderscheiden: medisch-specialistische zorg, GGZ (18+) en overige prestaties.

Voor de niet-risicodragende, zogenoemde vaste zorgkosten, geldt per definitie een resultaat gelijk aan nul omdat deze kosten volledig worden nagecalculeerd. Tabel 1: Vereveningsresultaat (bedragen in mld. euro) Zorgkosten 2012 2013 2014 Medisch-specialistische zorg 0,4 30% – 0,2 – 10% 1,1 39% GGZ (18+) 0,1 7% 0,4 20% 0,4 16% Overige prestaties 0,9 63% 1,6 91% 1,2 45% Totaal 1,5 100% 1,8 100% 2,8 100% Eigen risico – 0,1 – 0,1 – 0,3 Totaal incl. eigen risico 1,4 1,7 2,5 Bron: Zorginstituut Nederland Het positieve resultaat heeft grotendeels betrekking op de kosten van overige prestaties, in het bijzonder farmacie. Een verklaring hiervoor is het door de zorgverzekeraars gehanteerde preferentiebeleid. De resultaten voor medisch-specialistische zorg zijn wisselend met een onderschrijding in 2012 en 2014 en een overschrijding in 2013. Voor de GGZ geldt in alle jaren een onderschrijding, uiteenlopend van € 0,1 mld. in 2012 tot € 0,4 mld. in 2014. Anders gezegd: de verzekeraars hebben onder andere via het preferentiebeleid hun rol gepakt als scherpe inkopers. Aangezien elke verzekeraar het beter wil doen dan gemiddeld, zorgen ze er samen voor dat de totale zorgkosten lager zijn dan geraamd. De vereveningsresultaten worden ook beïnvloed door de resultaten op het eigen risico omdat de verwachte opbrengst van het verplicht eigen risico in mindering wordt gebracht op de vereveningsbijdrage. In de jaren 2012–2014 was de opbrengst van het verplicht eigen risico volgens de opgave van verzekeraars lager dan geraamd, hetgeen in lijn is met de lager dan geraamde zorgkosten voor met name overige prestaties. Hierdoor wordt het positief vereveningsresultaat enigszins gedrukt. Tweede Kamer, vergaderjaar 2015–2016, 29 689, nr. 663 2 Resultaten zorgverzekeraars De resultaten van de risicoverevening kunnen niet één op één doorvertaald worden naar resultaten van zorgverzekeraars. Dit wordt hieronder nader toegelicht. Bij de vereveningsresultaten wordt uitsluitend gekeken naar de zorguitgaven van verzekeraars en wordt uitgegaan van een rekenpremie. De rekenpremie is de premie waarmee zorgverzekeraars naast de vereveningsbijdrage de verwachte zorgkosten kunnen financieren. De rekenpremie wordt door de overheid bepaald. Zorgverzekeraars zetten echter niet een rekenpremie maar een nominale premie in de markt. De nominale premie wordt vastgesteld op basis van de rekenpremie en een door verzekeraars zelf bepaalde opslagpremie. Uit de opslagpremie dekken verzekeraars zaken zoals beheerskosten en toevoegingen aan de reserves om aan de wettelijke vereisten te voldoen. In de opslagpremie verdisconteren zorgverzekeraars ook hun eigen verwachte zorgkosten, dus de eigen afwijking van het gemiddelde. Als zorgverzekeraars verwachten dat de zorgkosten lager zullen uitvallen dat de raming van de overheid dan heeft dit een drukkend effect op de opslagpremie. Tabel 2 geeft aan dat verzekeraars na 2012 bij hun premiestelling gemiddeld van een steeds lagere opslagpremie zijn uitgegaan. De lagere opslagpremie in 2013 en 2014 is niet voldoende om de gemiddelde beheerskosten per premiebetalende verzekerde te dekken. In 2014 hebben de zorgverzekeraars de opslagpremie zelfs negatief vastgesteld. Dit heeft een drukkend effect op het totaal resultaat van zorgverzekeraars. Dit betekent dat zorgverzekeraars in 2013 en 2014 via de nominale premie (door een lage vaststelling van de opslagpremie) een belangrijk deel van de vereveningsresultaten aan verzekerden hebben teruggegeven. Naar verwachting zal dit effect zich ook in 2015 voordoen omdat zorgverzekeraars in 2015 van een negatieve opslagpremie van 38 euro per premiebetalende verzekerde zijn uitgegaan. Tabel 2: Resultaat zorgverzekeraars (per premiebetalende verzekerde) 2012 2013 2014 Vereveningsresultaat zorgkosten 104 126 184 Beheerskosten – 89 – 91 – 92 Opslagpremie 176 59 – 23 Resultaat zorgverzekeraars 191 84 69 Bron: Zorginstituut (vereveningsresultaten), Vektis jaarcijfers (beheerskosten 2012 en 2013), publieksvriendelijke premieoverzichten zorgverzekeraars (beheerskosten 2014) en VWS begroting 2016 (opslagpremies). Het op deze wijze berekende resultaat van zorgverzekeraars komt daarmee op macroniveau uit op € 2,5 mld. in 2012, € 1,2 mld. in 2013 en € 0,9 mld. in 2014. De beleggingsopbrengsten van zorgverzekeraars komen de laatste jaren uit rond de € 0,4 mld. In onderstaande tabel wordt het resultaat van zorgverzekeraars inclusief deze beleggingsopbrengsten weergegeven. Tweede Kamer, vergaderjaar 2015–2016, 29 689, nr. 663

ICM 26.11.2015

Lees verder…
10897308474?profile=original10897281292?profile=originalBusiness opportunities in Indonesia.
Marshal presented the topic of "The Power of Renewables" pointing out the extraordinary opportunities for renewable energy in Indonesia by using the 2 projects that he is developing right now in Indonesia: The Sustainable Waste Factories for the Jakarta Province and The University Hospital for Integrated Health and Medical Care in Bali as the underline of his presentation.
De indonesische internationale infrastructuur week 2015 conferentie
Jakarta conventiecentrum november 4-5-6
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 
Mm in actie tijdens de "internationale infrastructuur week 2015" gehouden in de jakarta conventiecentrum begin november door de indonesische regering.
Marshal deelde het podium met de president, ministers en al de andere leiders van de industrie die zoekende zijn naar zakelijke mogelijkheden in indonesië.
Marshal gepresenteerd het onderwerp van "de kracht van hernieuwbare energiebronnen" wijzend op de buitengewone mogelijkheden voor hernieuwbare energie in indonesië door gebruik te maken van de 2 projecten die hij ontwikkelt zich nu in indonesië: de duurzame afval fabrieken voor de jakarta provincie en het universitair ziekenhuis voor Geïntegreerde gezondheid en medische zorg in bali als het onderstrepen van zijn presentatie.

ICM Red.

Op ICM weten ze wie Marshal Manengkei is!

Heeft nog vele ontwikkelingen op ICM gerealiseerd o.a. de pasar malam online sfeer dvd, Mana, en achter de schermen als ICM Team lid de set-up van de eerste pasar malam Indonesië op het Malieveld. Niet onbelangrijk als ICM-er het Indisch Platform gesteund o.a. bij IP & ICM Manifestatie in oktober 2009. Marshal Civiele ingenieur was ook een succesvolle song tekstwriter die vele Internationale hits wist te scoren voor Nederland o.a. voor The Blue Diamonds, Oscar Harris, The Tielman Brothers, en Nana Mouskouri. Hoe moeilijk om Internationaal te scoren dat ondervinden wij nu in Nederland!  

Voor zijn werken als civiele ingenieur wist ook nog Internationaal te scoren voor duurzaamheid (sustainable), werd hiervoor in de VS onderscheiden voor zijn pilotprject in Apeldoorn.

Drie jaar geleden is hij als Indo geëmigreerd naar Indonesie en rolt nu daar zijn duurzaamheid "in alle soorten ontwikkelingen” uit, waarvan op o.a. "internationale infrastructuur week 2015" gehouden in het jakarta conventiecentrum.  Nota bene deelt het podium met Jokowi de president van de republiek. Eerder werd hij al door Jokowi geconsulteerd voor Jakarta, toen Jokowi burggemeerster was van deze stad met 16 miljoen inwoners.

Marshal Manengkei  de grondlegger van het "duurzaamheid denkend" bij alle ontwikkelingen is.

In de VS kreeg hij die erkenning op het bekende gehouden congres ergens in 1990 voor zijn eerste project in Apeldoorn. In Nederland moet hij deze erkenning nog krijgen, iedereen heeft  het vol van van die duurzaamheid in zijn mond, ook politiek Den Haag, hebben ze ooit afgevraagd wie  met deze methodiek reedsl projecten heeft ontwikkeld, en award kreeg?

In de republiek nu krijgt hij die erkenning net als in de VS.

 

Marshal Manengkei is nog steeds verbonden met ICM o.a. voor betrekkingen/ontwikkelingen Indonesië ter ondersteuning van ICM (www.icm-online.nl)

ICM 28.11.2015
10897308285?profile=original
Lees verder…

De verraders - Willem Oltmans

 

 

10897308677?profile=originalDe verraders

Willem Oltmans

Inhoudsopgave

Door op onderstaande teksten te klikken gaat U direct naar de pagina''s van de werken van Willem Oltmans o.a, zijn memoires.

New York City deel I Rome Pompei Den Haag Bonn Frankfurt Amsterdam Den Haag Baghdad Teheran Beyrouth Belgrado Den Haag Den Haag Amsterdam Aan boord van de Willem Ruijs deel II Djakarta Merdeka paleis Merdeka-paleis Merdeka-paleis Djakarta Bandoeng Bandoeng Djakarta Djakarta Honolulu New York City Verenigde Naties (U.N.O. hoofdkwartier) El Shandura (Egypte) Cairo Djakarta deel III 1. 2. 3. 4. 5 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. deel IV Den Haag Den Haag Hotel de Witte Brug Den Haag Het Parool New York City Den Haag New York City Ankara Kopenhagen New York City deel V Huis ter Heide Washington Washington Beverly Hills Washington Washington Den Haag Amsterdam Soestdijk Bonn Den Haag Belgrado Den Haag New York City New York City New York City Amsterdam New York City Den Haag Stockhom Amsterdam Washington New York City Amsterdam Verenigde Naties New York City Amsterdam New York City Huis ter Heide New York City New York City Nawoord

 

  

[p. 35]

Den Haag

1956 Was een triest jaar. Alle pogingen om tussen Djakarta en Den Haag tot overleg te komen waren mislukt. In Indonesie had eerst het vijftiende kabinet sinds de onafhankelijkheidsverklaring van 1945, geregeerd. Premier was toen de gematigde Boerhanoedin Harahap van de Masjoemi (Islamitische partij) geweest. Hij had geprobeerd in de winter te Genève een Nieuw Guinea gesprek op gang te brengen.

Willem Drees merkte hierover in zijn mémoires op, dat de goedwillende Harahap onder zodanige druk van Djakarta had gestaan, dat hij zeer ver in zijn eisen jegens Nederland diende te gaan.

‘Te ver, opdat een uiteindelijk vergelijk mogelijk was’, aldus de lezing van Drees. Minister Luns verklaarde, dat de Geneefse pourparlers ‘zogenaamd’ mislukt waren. Toen het kamerlid Algra hem vroeg of Indonesie dan misschien geen overeenstemming had gewild, antwoordde de minister simpeltjes met ‘zo is het’.

Luns loog. Al was niemand bereid dit te zeggen. En is niemand bereid dit in verband te brengen met Luns' eigen gebrek aan kennis van de Indonesische verhoudingen in die tijd, en bovendien gebrek aan manieren om op diplomatieke wijze met Aziaten om te springen. Niet alleen Indonesiers betrokken bij de Geneefse conferentie van 1955-1966 waren unaniem in hun oordeel, dat het juist minister Luns is geweest, die opzettelijk deze laatste kans op een vreedzame regeling van het conflict had getorpedeerd. Dr. Zairin Zain, indertijd adviseur van de Indonesische delegatie met de rang van gezant verbonden aan de ambassade in Londen, heeft mij verzekerd, dat de uitgesproken tactloosheid van onze minister er in beslissende mate toe heeft bijgedragen, dat Dit laatste top-overleg vóór de débacle van het verbreken der diplomatieke betrekkingen, in een fiasco is geeindigd. Het kabinet Harahap zou niets liever hebben gewild dan een oplossing gevonden te hebben voor de kwestie Nieuw Guinea.

Luns' shockerende onkunde ten aanzien van Indonesie en Indonesische problemen was aan Indonesische zijde trouwens sedert jaren een bekend feit. Al in 1953 had de minister Indonesie op onvergetelijke wijze voor het hoofd gestoten door in Australie over de kwestie Nieuw Guinea overleg te gaan plegen en in het voorbijgaan ‘even’ Indonesie aan te doen voor een ontmoeting met zijn ambtgenoot Moekarto. toenmalig Indonesische minister van Buitenlandse Zaken.

[p. 36]

Men behoeft er geen Indonesische bronnen op na te slaan. De Nederlandse ‘Preangerbode’ in Bandoeng schreef 25 juli 1953 een hoofdartikel van de hand van Jan Verhoek, waarin namens de Nederlandse gemeenschap in Indonesie beklag werd gedaan over ‘hoe bedroevend slecht de regering in Den Haag thuis was in de geest van de elementaire regels van diplomatie’.

‘Laat de Nederlander in Indonesie, die wellicht iets meer van het oosten weet dan gij, minister Luns, u uit de droom helpen: het was weinig hoffelijk, wat ge - geheel opzettelijk - deed. Wilt u komen praten over affaires, die Nederland en Indonesie na aan het hart liggen, reis dan niet via Hollandia en Canberra. Kom er eens apart voor over. Dan zult gij niet alleen hoffelijkheid en vriendelijkheid op uw weg vinden, maar wellicht ook een Indonesische ambtgenoot, die wat tijd voor u vrij maakt’.

Moekarto, later ambassadeur in Washington, heeft mij verzekerd, dat hij in 1953 slechts weinig tijd had om met minister Luns in Djakarta te spreken, niet zo zeer omdat het kabinet in Indonesie op dat moment demissionair was, maar omdat men duidelijk van een misnoegen over Luns' diplomatieke ontact wilde doen blijken. Luns zijn reputatie in Indonesie werd in 1953 als ‘Botte bijl’ (zoals het hoofdartikel in de Preangerbode ook luidde) permanent gevestigd.

Commentator M. van Blankenstein (Het Parool), met wie ik die jaren van Nieuw Guinea strijd, ook in Rijkens verband, nauw heb samengewerkt, had de besprekingen van Genève als journalist bijgewoond. ‘Nadat Luns zijn stoel driftig achteruit had geschoven en uitriep, dat verder praten geen zin meer had, terwijl hij bovendien zonder te groeten de conferentiekamer verliet, toen moest men alle hoop opgeven’, aldus Blankenstein. ‘Men zegt niet tegen een Indonesier dat verder overleg geen zin meer heeft. Het is juist een tekenend karakteristiek van de Indonesier, dat hij met praten niet ophoudt en blijft overleggen bij het oplossen van conflicten’.

In een gesprek met een andere collega, Theo Droogh, van Elseviers Weekblad, zette minister Leimena zijn reactie op het mislukken van Genève treffend uiteen.

‘Men denkt zo gauw’, aldus deze Indonesische onderhandelaar, ‘dat het hier slechts om de verhouding Nederland - Indonesie ging. Men moet dit alles echter bezien vanuit het raamwerk der verhoudingen tussen het westen en het opkomende Azie.

[p. 37]

Ik trek de consequenties van het mislukken van deze conferentie in het geestelijke en culturele vlak. De materiele consequentie vind ik wel belangrijk, maar nog belangrijker zijn de spirituele. Ik zie in het mislukken van dit overleg een symptoom van het begin van het aflopen van de invloed, die Europa, en daarin Nederland, op Azie heeft. Europa, en daarin Nederland, is groot en heeft een groot verleden. Het is rijk aan geestelijke waarden en cultuur. Elk volk, dat in geestelijke ontwikkeling is, roept om iets van een ander geestelijk rijp volk. Door het mislukken van deze conferentie heeft Nederland een verkeerd antwoord gegeven op de roep van Azie.’

Na het falen van Harahap was Ali Sastroamidjojo voor de tweede maal aan het bewind gekomen. Hij was internationalist. Met Soekarno verkreeg hij grote bekendheid als voorzitter van de Aziatisch-Afrikaanse conferentie van Bandoeng (1955). Hij behoorde tot de kerngroep van P.N.I.'ers. Hij had in Leiden rechten gestudeerd. Hij was beslist niet anti-Nederlands. Nog in oktober 1966, heb ik bij hem aan de Djalan Krawang op het terras gezeten. Hij leefde toen teruggetrokken en schreef herinneringen. Ook als ambassadeur bij de Verenigde Naties heb ik hem een aantal jaren goed gekend. Hij maakte dikwijls een norse indruk, maar hij was een bekwaam politicus en voortreffelijk ingelicht. Hoe men later over zijn twee regeringsperioden zal oordelen dient te worden afgewacht. In ieder geval was het Pak Ali, die snel het initiatief nam de kwestie Irian Barat te internationaliseren. Meteen in mei 1956 begon Soekarno zijn serie buitenlandse staatsbezoeken in de Amerikaanse hoofdstad. Vice-president Richard Nixon verwelkomde het staatshoofd namens generaal Eisenhower en betitelde hem ‘de George Washington van Indonesie’. (Eisenhowers' opvolger, John F. Kennedy kwam zelf naar het vliegveld toen Soekarno in 1961 de lange reis uit Indonesie had gemaakt).

Ik wil, in dit verband, een gesprek dat ik in februari 1968, in New Hampshire, met de toenmalige kandidaat voor het Amerikaans presidentschap, Nixon heb gevoerd, injecteren.

Hij vertrouwde mij toe, terwijl ik met hem tijdens zijn verkiezingscampagne meereisde, dat de V.S. in 1948 een ernstige vergissing hadden begaan. ‘Toen de Nederlanders hun eerste politionele actie tegen Soekarno begonnen, hadden wij onmiddellijk troepen moeten zenden om uw land in uw strijd tegen

[p. 38]

Soekarno te steunen’, aldus Nixon. En hij voegde er notabene aan toe: ‘Hadden wij dat toen gedaan, dan hadden wij thans niet met het vraagstuk Vietnam gezeten......’. In het welkomstwoord was Soekarno een George Washington geweest, een nationale held, een vader des vaderlands. Maar nu bleek, dat de heer Nixon in zijn hart Soekarno het liefst de mariniers op zijn dak zou hebben gestuurd, zodat hij nooit een George Washington zou hebben kunnen worden. Waarom denken wij in westerse landen toch altijd, dat Aziaten als vanzelfsprekend het oostblok moeten wantrouwen, en dat wij zelf toch zulke nette mensen zijn?

De zomer van 1956 namen de spanningen tussen Nederland en Indonesie verder toe. Bij zijn jaarlijkse rede ter gelegenheid van de herdenking van 17 augustus 1945, de dag van de onafhankelijkheidsverklaring, had Soekarno de opzegging van 3.661 niljard gulden schulden aan Nederland aangekondigd. ‘Wij hebben deze bedragen’, aldus de president, ‘allang afgelost. Het grootste deel ervan werd immers gebruikt om oorlog tegen Indonesie te voeren! Stap voor stap zal onze regering alle maatregelen treffen, die de staat schoon zullen vegen van de overblijfselen van banden die ons volk wurgen. Toen de Nederlanders onze onafhankelijkheid tenslotte erkenden lieten zij een brandkast achter, niet gevuld met geld of goud, maar met kwitanties en schuldbekentenissen.’ Soekarno schreeuwde van de trappen van het Merdeka paleis; ‘Volgens de Ronde Rafel Conferentie accoorden van 1949 werden wij zelfs verplicht de schulden van de toenmalige Nederland-Indische regering over te nemen! Deze overeenkomst is thans meer dan zeven jaar van kracht geweest. Gedurende deze periode hebben wij als nette mensen alles betaald, plus de rente op de koop toe!’ Volgens Soekarno was Indonesie onder meer verplicht Nederlandse financiele toezeggingen, zoals het betalen van pensioenen aan voormalige Nederlands-Indische ambtenaren, waaronder militairen, die tegen de republiek hadden gevochten, na te komen.

‘Wij zijn geen oplichters’, aldus de president, ‘wij willen onze werkelijke schulden zeker vereffenen, maar dan moeten het ook echte schulden zijn.’

Wat Soekarno zei, was waar. Maar Den Haag was woest. Het land, dat een Hugo Grotius had voortgebracht pikte geen unilaterale opzeggingen van wederzijds geaccepteerde afspraken. Het kamerlid Scheps (P.v.d.A.) legde mij omstandig uit, dat hij met de

[p. 39]

Indonesiers kon sympathiseren, maar dat overeengekomen verdragen aan de conferentietafel dienden te worden opgezegd, zoals het onder beschaafde landen de gewoonte was. Weer had Indonesie een ‘vrijelijk’ bekrachtigde overeenkomst zonder meer overboord gegooid. Met Djakarta viel niet te werken. Voor een rechtlijnig denkende minister president als Drees was een dergelijke revolutionaire kronkel al helemaal niet te pruimen. Onze permanente vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties kreeg opdracht krachtig te protesteren. De klok werd intussen verder teruggedraaid. Men zou zich natuurlijk kunnen afvragen of bij dit langdurig vertraagde gevecht van actie en reactie, van zet en tegenzet, van als jullie rot doen, dan kunnen wij het ook: of wanneer Nederland normaal en ruiterlijk bij de souvereiniteitsoverdracht de hele taart, plus de moot Nieuw Guinea, aan de republiek zou hebben overgedragen, of wij dan in deze mate van pesterijen en treiterijen in het voormalige Indie te lijden zouden hebben gehad als nu het geval is geweest. De Britten, die gemakkelijker de bakens wisten te verzetten dan wij, die de vlag streken, het volkslied speelden en met hun doedelzakken afmarcheerden zijn toch in de meeste kolonien aanzienlijk beter gevaren dan wij in Indonesie. Ik bedoel allerminst te zeggen, dat de Indonesiers bij al hun daden en misrekeningen steeds te excuseren zouden zijn. Integendeel. Aan de andere kant ben ik er van overtuigd, dat had men tijdig bij ons, in Den Haag de hand wat dieper in eigen boezem gestoken, het Indonesische drama zich aanzienlijk minder extreem zou hebben toegespitst, als het zich heeft gedaan.

[p. 40]

Den Haag

Het jaar 1956 kenmerkte zich, behalve door geharrewar over geldkwesties, door andere hoog emotionele gebeurtenissen, die de boog steeds verder spanden. De politieke processen tegen Nederlanders in Indonesie wekten ongekende verontwaardiging. 19 April 1956 overleed beklaagde Jungschlaeger in Indonesische gevangenschap. Schmidt die al op 18 december 1953 werd gearresteerd, wachtte nog altijd op berechting.

Ten onrechte heeft men in Djakarta gemeend, dat het vastzetten van gijzelaars Den Haag vrees zou aanjagen of zou imponeren, zodat het de Papoea's eerder los zou laten. Die beruchte politieke processen werkten als een boemerang. In zijn boek ‘Nederland staat terecht in Indonesie’, heeft de journalist H.C. Beynon van dit drama een levendig overzicht gegeven. Ik heb nooit begrepen hoe men zich aan Indonesische zijde zo fataal heeft kunnen verkijken, door zich van het argumenten te blijven bedienen, dat druk uitoefenen op wat men de Nederlandse kruideniers noemde, Den Haag er toe zou kunnen brengen door de knieen te gaan wanneer bijna heilige principes aan de orde waren.

Voor de meesten, hier, bracht de kwestie Nieuw Guinea een diepgeworteld rechtsgevoel in het geding. Men had de Papoea's een belofte gedaan. Punt. Of die belofte juist was, historisch of internationaal politiek een haalbare kaart zou zijn, dat deed verder niet terzake, afspraak was afspraak. Vooral als zij nog zwart op wit stond ook. Dan viel er al helemaal niet aan te tornen. Dit was nu eenmaal ons karakteristiek waar de Indonesiers bij het bepalen van hun politiek al evenmin rekening mee hebben gehouden. Men heeft er in Djakarta uitzonderlijk lang over gedaan om de averechtse uitwerking van allerlei subtiele vormen van chantage, bovendien ten eigen nadele, op te merken. 20 Augustus 1956 eiste de openbare aanklager vijftien jaar gevangenisstraf voor Schmidt. De verdachte zou zich aan subversieve activiteiten hebben schuldig gemaakt. Hij zou onder meer de ondergrondse beweging van ex-kapitein Westerling hebben voortgezet.

Volgens het A.N.P. hoorde Schmidt zijn veroordeling volkomen rustig en als een toonbeeld van zelfbeheersing aan.

10 September 1956 vroeg de verdedigster mevrouw Mieke Bouman, in een pleitrede van vijf en zeventig bladzijden, vrijspraak. Schmidt zelf voegde aan deze fillibuster toe, dat hij

[p. 41]
ICM 5.10.2015
Lees verder…

10897262476?profile=original10897239901?profile=originalARCHIEF - 14 oktober 2015 openbaar debat Indische Kwestie in de Tweede Kamer, 10897253880?profile=originalna 70 jaren.

Door Ferry Schwab sr

   

De PGB affaire, reorganisatie van Nationale politie en vluchtelingenstroom vragen veel aandacht van de Nederlandse regering op dit moment. Met alle drie zaken worden ze onverwachts geconfronteerd, en  definitieve oplossingen hebben ze niet!  Komt dit door gebrek aan visionaire die zaken  al eerder en op bredere terrein gesignaleerd dient te worden, of is het werkelijk onkunde als academisch geschoolden, of hebben die “scholen” niet meer die kwaliteit als voegers waar de Leiders Ruud Lubbers en Wim Kok de regie voerden .  Tegen deze achtergrond zit de Indische kwestie al 70 jaren op een zij spoor te wachten op een oplossing, of wacht Mark Rutte tot die hele bere put nu wordt opengetrokken,  en over de NL regering wordt leeggegooid wegens "Onbehoorlijk Bestuur"  nu o.a. de “Werken”  van Willem Oltmans met zijn memoires openbaar in het publiek verschijnt, die door diezelfde regering werd gegijzeld om alle feiten en wandaden het zwijgen op te leggen. Uiteindelijk 8 miljoen schadeloosstelling heeft gehad. Een Geschiedenis waar Mark Rutte van zal smullen als historicus!

      Veel overeenkomsten heeft de Indische Kwestie met de problematiek van de vluchtelingen stroom nu. Alleen exponentieel vele malen hoger en complexer waar de Nederlandse regering nog steeds niet uit is, in tegenstelling tot de andere collega euro lidstaten, weer als enige jongetje in de klas. De populatie hiervan was wel het vijftienvoudig – ruim 500.000 – tegenover ongeveer 25.000 vluchtelingen,  met oorlogsgebied het voormalige Indie (het Indonesie van nu). Getekend met een lange geschiedenis; eerst de oorlog met Japan dat Nederland bij name van Kon. Wilhelmina aan de keizer in hoog eigen persoon verklaarde. De gevolgen van deze oorlogsverklaring waren fataal en destrastreus voor de Indische gemeenschap die hun wereld van de ene dag in een andere dag in hel veranderde waar geen einde aan kwam. Mooie termen die geschaard werden gebezigd  met de woorden “ repatrianten” moesten de werkelijke feiten verdoezelen,  en later via ingestelde commissies en dure rapporten. Met als doel alleen om tijd te winnen dat Nederlandse regering niet zich hoefde te verantwoorden voor deze wandaden en gepleegde misdaden, desondanks de opgestelde dure NIOD rapporten, kosten ruim anderhalf miljoen waarin de NL Staat nota bene is veroordeeld.

Erkenning, excuses en compensatie daar gaat nog steeds om en ook richting de republiek Indonesië is het nog steeds het wachten op.

   10897313293?profile=original    Willem Oltmans die deze zwarte bladzijde van Nederlandse geschiedenis optekende en publiceerde als geliefde journalist moest dit bekopen door levenslange gijzeling door de NL staat. Uiteindelijk werd hij schadeloos gesteld – 8 miljoen- door die zelfde NL staat. Schrikbarend zijn deze feiten van NL regering die opgetekend zijn in zijn memoires, die is uiteindelijk ook verantwoordelijk voor de wandelgangen van Kon. Huis.

       Nederland wilde hun burgers met Nederlands paspoort niet meer terug in Nederland hebben desondanks dat ze Marshall hulp ontvingen voor de opgelopen oorlogschade. President Soekarno zat dus met een  even groot probleem opgezadeld die bescherming moest bieden. 300 jaren de geroemde dynamiek VOC  - geroemd door Jan Peter Balkenend - met vernedering, verkrachtingen en het land leegplunderen,  haal je dit beeld en belevenis niet zo maar weg bij deze bevolkingsgroepen in de rep. Indonesie.

Uiteindelijk duurde deze repatriëring van 1946 tot 1966, en werden er  ongeveer 341.000 toegelaten, en 159.000 zijn geweigerd met een Nederlands paspoort. Deze zijn nu daar stateloos verklaard, en  getekend voor hun leven. Soekarno betaalde wel een bedrag ter compensatie (voor het nationalisering proces) aan het Ministerie van Bert Koenders ter waarde van 2,4 miljard dat nimmer werd betaald aan de Indische Gemeenschap.

Alle bezittingen zoals huizen, interieur, auto, fietsen, bankte goeden en dies meer moeten achterlaten, gevolgd door de koele kille ontvangst. Voorts alles hebben moeten terugbetalen de reis, verblijf en inrichting tot de laatste cent.

Anno 2015 is tot heden geen cent uitgekeerd.

 

Terug naar de 14 oktober aanstaande  debat.

10897249072?profile=original     Op 19 maart 2013 met de Stille Tocht werden 10.000 handtekeningen aan de staatsecretaris Martin van Rijn overhandigd door het Indisch Platform. Martin van Rijn beloofde de zomer 2013 nog met een oplossing te komen. Tegelijkertijd werd een radiostilte ingelast tot nu gevoerd op verzoek van de staatssecretaris.

10.000 mensen werden in ongewisse gelaten, en de oppositie en de voorzitter van de Tweede Kamer hebben diverse keren een geplande debat met Martin Rijn geagendeerd die stelselmatig door de staatssecretaris werd weggeveegd. Ook het debat van 1 juli jl. dat door oppositie in de Tweede Kamer is aangevraagd werd door VVD ‘er Michel van Veen van tafel geveegd. De 14 e oktober is dus de eerste confrontatie met Martin van Rijn en Mark Rutte. Tegelijkertijd fietste Mark Rutte tussen door, door met Indie – herdenkingen in de verleden tijd te spreken al suggererend dat deze kwestie is afgedaan terwijl deze zaak nog steeds onder Martin van Rijn dient. Die zou met het antwoord komen.

          Zoals betaamt bij een petitie hoort een eisenpakket. Het eisenpakket houdt in

                               ERKENNING, EXCUSES EN COMPENSATIE

De achterban heeft voor de compensatie een voorstel uitgewerkt met win win situatie  behorend bij deze petitie. Deze houdt in een pensioenplan gedurende vijf jaren voor allen die uit voormalige Indie komen met als plafond  dat gene dat  aan de Joodse Gemeenschap, Roma, en Sinti ‘s  in 2000 werd uitgekeerd (rond 50.000) als gelijkgestemde oorlogsslachtoffers.  

De meerderheid van de Kamer wil dat de Indische kwestie nu definitief wordt opgelost , en schaam zich hiervoor, los dat Nederlandse burgers al eerder zich hierover hebben geuit bij onze redactie : “Wij schamen ons voor de regering” .  Zodat het Indisch boek definitief dicht kan na 70 jaren. De vertragende tactieken werken niet want de jongeren nemen het stokje over, en Nederland is dan  nog steeds niet af van dit imago, deze smet zal Internationaal  als olievlek verder gaan …

Het zal een lange  zit worden een debat zijn dat begint om 13.00 – 16.30 uur openbaar de griffier rekent op een grote opkomst en treft hier ook al de voorzieningen voor.

DEEL HET MET ANDEREN, EN STUUR HET DOOR!!

10897314082?profile=original

ICM 9.10.2015

Lees verder…

Uit ICM Archief : Van Rijn kijkt toch naar 'backpay'

10897315698?profile=originalArcief ICM - Van Rijn kijkt toch naar 'backpay'

DEN HAAG - 

Staatssecretaris Martin van Rijn (Volksgezondheid) gaat kijken of er toch een financiële tegemoetkoming kan komen voor KNIL-militairen en oud-ambtenaren uit voormalig Nederlands-Indië.

KNIL-militairen.KNIL-militairen.Foto: TLG

Op aandringen van de Tweede Kamer wil Van Rijn nog een keer proberen een oplossing te vinden voor zo'n 1100 mensen uit de Indische gemeenschap die tijdens de Tweede Wereldoorlog geen salaris of soldij kregen.

Over de zogeheten 'backpay'-kwestie' wordt al jaren gesproken. Eerdere kabinetten vonden dat Nederland juridisch niet verplicht is achterstallig salaris uit te keren en wezen erop dat in 2000 al een finaal gebaar is gedaan. Van Rijn onderschrijft dat, maar stelt vast dat dit er niet toe heeft geleid dat "gevoelens van onvrede en onrust zijn weggenomen".

Van Rijn ziet het als zijn "morele opdracht" om te kijken "hoe we na zeventig jaar die bladzijde zouden kunnen omslaan". "Als dit helpt, dan ga ik dit onderzoeken".

De staatssecretaris en leden van de Tweede Kamer stonden woensdag stil bij het overlijden van Herman Bussemaker, oud-voorzitter van het Indisch Platform. Van Rijn roemde Bussemaker "en zijn onvermoeide pogingen om deze discussie gaande te houden en een oplossing voor dit probleem te vinden"

ICM 15.10.2015

Lees verder…

"De onverwerkte oorlog in Indonesië"


10897308083?profile=original"De onverwerkte oorlog in Indonesië"
.

Door Rudy Eduard Groenewald

 Ik was nieuwsgierig toen met belangstelling en met spanning naar gekeken. En het gevolg ervan in een emotionele gewaarwording maar toch wel een bevrijd gevoel. Bevrijd van mijn ervaringen die ik, als jochie van 6/7 jaar aan niemand mocht vertellen. Taferelen die ik tijdens het (1946-1947) meelopen (meerijden) met Ome Wim (Indishe KNIL) en Ome Kees (Totok soldaat) kwamen me helder in beeld.

Mocht niet bij staan als ze een Inlander (zo werden de Indonesiërs in de Kampong genoemd) gevangen en vastgebonden ondervragen. Dan moet ik in de Jeep of pantserwagen blijven zitten tot het voorbij was. Als we dan weer verder weg rijden, zie ik een bebloede lichaam van de Inlander in de greppel bewegingloos liggen. Als Ome Wim dienst heeft en op patroulië dan breng Ome Wim mij mee en blijft Ome Kees in de kazerne, en omgekeerd als Ome Kees op patroullie gaat breng Ome Kees mij mee en Ome Wim blijft in de kazerne.

Maar gaan nooit samen op patroulle. Door deze twee Ooms (soldaten) ben ik verwend, aangekleed (zie foto hieronder). Als ze mij thuisbrengen krijgt ik altijd heel veel snoep als ik maar geheim houd wat ik gezien hebt en niets aan ma of aan anderen verteld wat ik tijdens de patroulië heb gezien. Later kom ik tot de ontdekking dat Ome Kees verliefd was op Ma en Ome Wim op zus Leen, die toen 13/14 jaar was.Begrijpt toen ook waarom deze twee soldaten nooit samen weg zijn en mij meenamen. Als ik hieraan terugdenkt, krijgt ik een brok in m'n keel en heb de neiging om te kotsen.

Bedankt "Andere Tijden".

ICM 28.10.2015

Lees verder…

2015 - Over de Indische Herdenking

10897313090?profile=original2015 - Over de Indische Herdenking - Door Marshal Manengkei

2015 - Over de Indische Herdenking - Door Marshal Manengkei
De Nederlands-Indische gemeenschap is reeds bijna 3 generaties lang klaar voor de toekomst. Zovelen hebben reeds naar het verleden omgekeken en dat is vastgelegd in verschillende audio-visuele en geschreven documenten. Wat er echter nog ontbreekt is een sterk leidende groep of persoon binnen deze gemeenschap om een politieke thema te formuleren en goed gekanaliseerde en gestructureerde maatschappelijke discussie te ontlokken, te voeren en te handhaven.


Dit blijkt in de loop der jaren een utopie te zijn.
Door de grote verscheidenheid aan Indische groeperingen kon en zal er nooit 1 visie en 1 missie kunnen worden geformuleerd om de doelen van deze bevolkingsgroep te realiseren. Alle resultaten zullen hoogstens sub-optimale zijn en dus nooit bevredigend zijn voor deze arme bevolkingsgroep.
De bottleneck is dus de enorme etnische verscheidenheid.
Een greep uit die enorme verscheidenheid: er zijn Nederlandse, Duitse, Belgische, Russische, Franse, Zweedse, Engelse, Joodse, Chinese, Javaanse, Thaise, Indiase etc etc Indo's en de lijst is haast onuitputtellijk, allemaal met elk een specifieke culturele achtergrond.


Iedere groep voelt zich zowel elitaire als minder betekenend dan de ander. Het is het gevolg van eeuwenlange periode van kolonisatie.
Deze noodlottige speling van de tijd heeft een bevolkingsgroep naar voren gebracht die vanwege het ontbreken van een eenheid het slachtoffer is geworden van de twee "hoofd" of "oorspronkelijke" bevolkingsgroepen: de Indonesier en de Nederlander. Beiden voelen zich "vervelend" en "vervuild" door deze "bastaards". Allebeide naties kunnen de Nederlands-Indische "versplinterde" bevolkingsgroep missen als kiespijn.
Het besef bij deze noodlottige bevolkingsgroep om een eenheid te vormen net als de Amerikaan is tijdens de Irian-Barat periode niet doorgekomen. Dat was het enig en juist moment om de Nederlands-Indische staat uit te roepen. Dan was de gelijkwaardige situatie als in de Verenigde Staten bereikt.


Indonesia en Nederland hebben wellicht uit schaamte en noodzaak deze bevolkingsgroep elk op hun eigen manier etnisch opgeschoond voor de geschiedenis. UIteindelijk zullen zij beiden gezuiverd zijn van deze vervelende bevolkingsgroep, die hun eigen historisch materialisme door de bovengenoemde aspecten nooit zal kunnen bevestigen en verzilveren in de geschiedenis van deze aardbol.


Wat er overblijft zijn individuele pogingen om brandjes te blussen en eigen standbeelden te maken.
Mijn persoonlijke ambitie is om het uiterste wat mogelijk is te verwezenlijken en dat is een Nederlands-Indisch canon aan de geschiedenissen van Indonesia en Nederland toe te voegen. Ik (en met mij een kleine groep) zie dat als enig mogelijk resultaat om het aan het Wereldgeschiedenis Erfgoed toe te voegen. Ik hoop echter dat er met mij meerderen zullen opstaan om wellicht een hoger doel te kunnen bereiken.


Een van mijn projecten om aan deze poging gestalte te geven is de CD/DVD productie MANNA "Melati in de Sneeuw". Verder de Nederlands-Indische Verzorgingscentra voor Ouderen en Stichting Nederlands-Indische Samenleving "Sedap Malam".
Al die jaarlijkse herdenkingen zie ik als een fenomeen van tijdelijkheid dat uiteindelijk tot de dood zal leiden van ons ooit bestaande maar dan vergeten bevolkingsgroep: De Nederlands-Indische gemeenschap.

ICM 5.9.2015

Lees verder…

Blog Topics by Tags

Monthly Archives