Alle berichten (2882)

Sorteer op

ICM /MSN de geschiedenis van een Indische digitale guerrilla (Indische Internetkrant)

10897255061?profile=original

10897378662?profile=original10897314458?profile=original


Ofwel beter 

bekend als NINES /ON LINE  “tussen haakjes ICM 

Online”.   Ferry Schwab Sr / mr.ICM ,  initiatiefnemer van de gro 

otste Indische Sociaal Media op het Wereld Wijde Web ofwel de Indische Internet doet zijn verhaal. 

 

ICM Online heeft sinds 1999 een belangrijke rol gespeeld in de Indische Gemeenschap. Het begon met ‘Old School” kweken van awareness. Ruim een miljoen flyers gingen via Pasar Malams over de toonbank bij de verschillende standhouders in die 14 jaar. Langzamerhand werd het een vertrouwd beeld op alle pasars en overige evenementen. Een project zonder enige steun van de Overheid. Dit vond plaats voor het Gebaar project dat later een onmisbare schakel bleek te zijn voor de verdere politieke emancipatie van de Indische Gemeenschap.

 

Content is de sleutel tot alle systemen, concepten en methodieken die goed verpakt moet zijn met een visie en inhoud. Deze zorgt uiteindelijke voor de sturing of hervormingen in de samenleving. Net als bij de politiek. Iedere burger die een goede “tevreden”  verpakt met visie en inhoud bereikt zijn doelen. 

 

In 1996 zocht MSN - Nederland een partner om MSN als sociaal media weg te zetten en om flink aan de weg te timmeren met mijn bedrijf Fastware & Advisering.  Al heel snel ontwikkelde ik naast een statische website de bekende www het “Online deel” waarop mensen direct konden reageren op geponeerde columns of stellingen ofwel dus sturende “content”. De dialoog via het Internet was met de Indische gemeenschap geboren.  Voor alle Indo’s ging een wereld open. Wel vergaten ze dat de hele wereld meekeek. Al heel snel spatte de emoties van bepaalde Indo – groeperingen op het scherm. De ouderen die zaten met trauma’s  uit de Tweede Oorlog, bersiap en de koele kille ontvangst.  De jongeren weer leefden in een andere wereld, waar ludiek MSN werd gebruikt voor de promotie van evenementen of door Facebookachtige content te plaatsen. De bekende  Follow me berichten. De anderen hielden ze puur bezig met herinneringen delen naar Tempo Dulu.  De andere weer met IndoRock. De Indische gemeenschap kon je dus  verder onder verdelen in groepen (segmenten). Door het vormen van fora  gericht op een specifiek thema (content) melden zich Indo’s  die zich voelden aangesproken door het thema. Op een aansprekende themanaam waar men vervolgens lid van werd.

 

 De naam ofwel content van een MSN – Groep werd bepalend. 

 

Namen zoals Indo Groep, Indo Forum, Indo4ever,  IIP Maillist, There’are Indo, Indo Entertainment, TV Indo, Nieuw Indisch, en Indo Web. Het was eigenlijk al een Facebook avant la lettre tot stand gekomen in 1996 in de vorm van het MSN. Centraal stond hier de “content” dus publicaties van hoge kwaliteit gericht op thema’s om zo gericht de doelgroepen te interesseren en te sturen. Niet voor 1 lezer maar gelijk voor duizenden gelijkgestemden. Zo ontstonden op het MSN vele diverse communities (groep in termen van Facebook) . NINES Online (ICM) was de rode draad voor alle die Indo Groepen. Ruim 99 waren er destijds vertegenwoordigd  op het MSN met een gemiddeld aantal leden van 400.

 

Doordat NINES Online (ICM) door de 26 organisaties aangesloten bij het IP als communicatie middel werd gebruikt ontstond de behoefte om dit concept verder uit te bouwen als krant.  Alle publicaties werden doorgezet op alle 99 MNS groepen, naast de andere ICM  kanalen. Hierdoor bouwde ICM een groot bereik op. Naast de tour op de ruim 60 pasar malams per jaar.

 

Het volgende probleem was om de geïnteresseerden blijvend vast te houden. Dankzij de technische structuur van deze MSN – groepen was dit mogelijk. Iedere bericht met content dat op het “prikbord” werd geponeerd ontvingen de aangesloten leden direct op hun e-mail, waarop deze weer konden reageren, zo hadden de webmasters hun handen vol om deze weer te beantwoorden, en ontstond de centrale moderator die de bedrijvigheid op de MSN -groepen aanjoeg. 

 

De groep die weer ontstaat uit het forum kan op publicaties reageren die het onderwerp weer verder polijsten tot een nog hoger niveau. Het bekende DELEN op het Facebook nu, is dus niet nieuw.

 

De “content” zoals uitgevers dit plegen te noemen is de “value “ dat je te koop aanbiedt en de kopers kaatsen die value weer terug in de vorm van Goede publicaties die hun weg vinden op het World Wide Internet en dus wereldwijde spreiding  Een illustratie hier van is het YouTube  verhaal dat een nieuw medium is geworden naast de televisie met zijn traditionele kijkerspubliek en een veel groter bereik heeft over de nationale  landsgrenzen.

 

Zo werd mijn methodiek succesvol implementeren gelanceerd op een statische website in combinatie met “Online gebeuren” dus het forum. Eerst werd de methodiek aan diverse uitgevers aangeboden, echter die waren nog niet zover (1996 ) om het via een forum die ondersteuning On Line te bieden. Als automatiseringsman van het eerste uur had ik deze voorsprong op iedereen. Je weet als designer dat je de wereld kunt veranderen. Op dit forum werden hoogstaande personen en belangrijke zakenlieden lid. Door het delen van duurzame content ontstaat een Business To Business Model On Line voor alle branches en doelgroepen (o.a. Indische Gemeenschap).  Tegelijkertijd toonde Alex van Groningen (www.balanced-scorecard.nl)  zijn belangstelling ook voor dit CONCEPT. Het Tweede Sociaal Media platform in het zakelijke verkeer was een feit in het topsegment van Nederland .

 

Hierna zijn door mij vele MSN – Groepen voor Nederlandse Verenigingen en Indische Verenigingen opgezet o.a. E-learning Groep waar cursisten die bij ons lessen volgende Online op de MSN-Groep Fastware _ Elearning  en delen met hun mede cursisten. Dit was uniek voor die tijd. Ook voor de Overwinteraars aan de Costa Blanca (Pensionades)  zijn complete MSN-Groepen opgezet en geïmplementeerd aan de Costa Blanca (o.a. Hallo Online). Zo konden opa en oma met het thuisfront contact blijven houden tijdens hun overwintering aan de warme Costa’s.  

 

In 1999 melden zich diverse Indische organisaties zich.   

 

Omdat de NINES organisatie door mijn bedrijf Fastware  & Advisering jaren werd gesponsord, was NINES als eerste aan de beurt. Naast dat NINES  voor mij interessant was. Namelijk NINES was lid van het Oude Indische Platform, en heeft later een zeer belangrijke rol gespeeld bij het tot stand komen van Het Gebaar. Er werd een project opgezet om een website in combinatie met MSN Community voor de 1000 leden van NINES. Later zijn de andere verenigingen op NINES/ICM erbij gekomen. Het bereik is nu gegroeid tot ruim 400.000 anno 2013.  

 

ICM ofwel Toegang tot de Indische Wereld. 

Aan deze missies ofwel content is nimmer getornd. 

Anno 2013 staan ze nog recht over eind!   

 

De content van ICM:    

ICM – de Indische Media- die beoogt om zoveel mogelijk de samenleving van de huidige Indische gemeenschap in beeld te brengen met een knipoog naar Tempo Dulu. Om deze CONTENT te realiseren heeft ICM een scope met gereedschappen om via persberichten, actualiteiten, nieuws, de agenda en het Indisch entertainment in beeld te brengen. Niet onbelangrijk om aan politiek Den Haag het signaal af te geven voor de behandeling van de Indische Gemeenschap over de afgelopen zestig jaren. Maar ook om een luisterend oor te leggen bij de Nederlandse media. Last but not least het overdragen van het Palet aan Indisch Cultuur erfgoed aan de volgende generaties Indische Nederlanders en Nederlanders.

 

Hoogtepunten die content van ICM vormden zijn divers geweest o.a.:

 

* De Pasar Malam ontwikkelingen werden door het ICM gestructureerd, en kwamen eindelijk in beeld door het opzetten van de Kalender. Het kent ruim 800.00 bezoekers.  

 

* De Boekrecensies; met de vele schrijvers die zich melden als ICM columnist.

 

* Indisch Entertainment met de vele beroemde artiesten; Wieteke, Ais, Blue Daimond Riem de Wolff, Any Tielman …..  

 

* De respondenten in het land.  

 

* Het Indisch Platform   

 

* Politiek  

 

Een hoogtepunt op ICM/NINES  Gebaar ontwikkelingen.  

 

De vele hoogtepunten uit de” Indische geschiedenis” op de wereld van ICM als Social Media  is toch Het Gebaar die de regering Kok deed voor de kille koele ontvangst in Holland in 2000. Dit tussenresultaat werd na eindeloze discussies met de Indische vertegenwoordigers, en in latere fase met de oude Indisch Platform bereikt. De vereniging NINES had beslissende rol bij de doorbraak van Het Gebaar, die als enige een professionele website had met een social media strategie Het MSN had toen al een fors bereik. 

 

Het Indisch Platform werd door oud-premier Lubbers geïnstalleerd als politiek Overlegorgaan met de regering om alle Indische belangen voor en namens de Indische Gemeenschap te behartigen. Na een lang- en moeizaam onderhandelingsproces werd bij monde van Kok een Gebaar gedaan namens de Nederlandse regering met het accent op die kille en koele ontvangst in Nederland. Dit resultaat komt op het conto van dr. Kloosterman lid van NINES. NINES was 1 van de aangesloten organisaties bij het IP. Met als enige een webportaal met een Online  Groep op MSN (NINES Online). Het bereikte resultaat dat op Internetmedia NINES Online en Blimbing bereikte; dat letterlijk door velen gezien werd dat de onderhandelaars namens de Indische Gemeenschap in het voortraject van destijds de Indische zaken hadden verkwanseld.

 

 Begrijpelijk, de betrokkenen hadden hier persoonlijke belangen bij, omdat De Overheid hun broodheer was. Al eerder werd men geconfronteerd met het debacle van het Indisch Gebouw in Scheveningen dat Els Borst schonk voor een symbolisch bedrag van 1 gulden. Daarop een subsidie van enkelen miljoenen guldens gaf om het gebouw te renoveren tot het Indisch moment. Helaas, dit gebouw bleef in de steigers en kwam nooit af. Later werd in de Javastraat alsnog een gebouw gehuurd voor het failliet gegaande Indisch Huis. Dat waren toch “Indische zaken “ die hoog scoorden bij de achterban en lezers op ICM Online, Blimbing en de vele Indische MSN Groepen o.a. IIP MAIL LIST van Rick van den Broecken. 

 

Zoals de kabinetten op een rij nu een ander uitleg plegen te geven aan dit Gebaar dat dit voor de fysieke – en materiële oorlogsschade bestemd was tegen finale kwijting. Vervolgens werd een onderzoek ingesteld door het NIOD, Die kwam met een geheel andere kijk dan de regering op de zaak. Dit is nu aan de orde.  

 

Bij de Indische Gemeenschap bij vele families destijds (2000-2001) werd het dagelijkse gesprek dat op de ICM Sociaal Media was te volgen met grote interesse bekeken. De berichtgevingen over de bekende Internet Indo groepen (99 stuks) rond de ontwikkelingen van Het Gebaar werden hooggespannen gevolgd.  

 

 Komen ze wel in aanmerking als gewone burger. Uiteindelijk werd die grenst duidelijk voor allen geboren voor augustus 1945, en de rest viel erbuiten. Al deze stemming makerij was dagelijkse kost op de MSN – Groepen van NINES, IP – Maillist, The Indo’s en vele andere groepen.  Niet te vergeten van Huib Deetman opwww.blimbing. nl als deze weer uit Den Haag kwam en op de valreep verslag deed.

De berichtgevingen liepen via www.blimbing.nl en veelvuldig via www.nines.nl ;  Deze bestond uit een website deel en On Line deel uit een MSN-Community  (In 2002 ging dit over in Het ICM van nu). Duidelijk was dat er een grote kloof was met de achterban: “ De Indische Gemeenschap”. NINES had niet meer dan 1000 leden, en de overige 7 aangesloten organisaties lagen ook op dat aantal zo niet minder. Toch besloot en sprak dit Indisch Netwerk vele zaken in naam van de Indische Gemeenschap terwijl het om nog geen 5000 man totaal ging. Bij vele Indo’s NU leeft dit ongenoegen en vinden dat hun naam wordt misbruikt.

 

De MSN – Communities legden de verbindingen met die andere wereld van de Indo’s. De emoties en kritiek liepen hoog op, mede omdat Boekholt alles binnenkamers hield. De IP- leden (besturen) mochten niets terugkoppelen naar hun leden.

 

Boekholt en consorten hadden duidelijk andere bedoelingen met 385 miljoen voor het Gebaar. Dankzij de MSN-Communities lekten vele zaken naar buiten, waarop op het hele MSN heftig aan toe ging. Dat lekken gebeurde dan ook richting de pers dat het oude IP andere plannen had met Het Gebaar namelijk dat dit collectief te houden gestort op 1 rekening, en van hier uit de verdeling zou plaatsvinden (hadden hele andere stoute plannen).    

 

Dit is uiteraard een waanzinnige gedachte  om 341.000 mensen te traceren, vervolgens te selecteren en ten slotte uit te keren.   Wat uiteindelijk door de Overheid zelf werd geregeld via Stichting Pelita met betrekking tot de persoonsgegevens. Alle ontbrekende data werden via Blimbing en NINES vergaard (Beide sites zijn private initiatieven).   

 

De individuele uitkering gebaseerd op Het Gebaar liepen niet vlekkeloos o.a. in de informatievoorziening wie wel en wie geen recht hebben. Dit vergrootte de verwarring o.a. op de MSN-groepen en bij Pelita die namens- en voor de overheid is ingesteld voor de Indische belangen en hier in faalde Via NINES, BLIMBING en MSN – Groepen werden de Indo’s bereikt waarbij velen uit het buitenland.  Begrijpelijk. Dankzij MSN waren de meesten aangesloten op 1 van de 99 Indo groepen of op meerdere.  

 

De aanvraag -formulieren waren cryptisch opgesteld zodat een gemiddelde burger er zo wie zo al niet uitkwam, dus hierdoor de uitbetaling via Het Gebaar misliep .Kennelijk ook de bedoeling van de bedenkers. Blimbing heeft specifiek hiervoor een flowchart ontwikkeld. Middels de flowchart werden velen op weg geholpen naast dat op de MSN-Groepen een soort Helpdeskachtige ondersteuning op gang kwam. Dit alles bleef buiten het zicht van het IP en Pelita, die hun koppen in zand staken. Die waren druk bezig met Projecten Collectieve Doelen hoe zij weer elkaar de bal toe konden spelen. Het ging om 35 miljoen waarvoor 124 projecten werden geselecteerd. Allemaal geflopt. Geen van de projecten had de kwalificering van duurzaamheid om Indische Cultuur erfgoed te bewaren en om door te geven zoals een Indische omroep (Tegelijk had je dan een Indisch omroep blad) en Indisch Media zoals ICM nu.  Dit zouden twee “contents’ kunnen zijn die de samenleving zou kunnen aansturen, beïnvloeden en hervormen. Het geld ging op aan feesten, keukens, en exposities. Zo kon zelfs Tong Tong Fair een graantje meepikken en kregen filmmakers eindelijk hun hobby betaald. De commissie die de projecten selecteerden moeten maar goed in de spiegel kijken, en duurzaam en innovatief komt kennelijk in hun woordenboek niet voor. Misschoen was het een gebrek aan toekomstvisie. 

 

Via het MSN Indo Groepen en andere sites zijn er wel 50.000 van deze flowcharts over de lijn gegaan. In tegenstelling tot de Joodse Gemeenschap die zo 45.000 op hun bankrekening ontvingen zonder een enig inspanning, werden hier de Indo’s het bos ingestuurd.

 

ICM verbindt Indische thema’s aan de Indische Gemeenschap, bindt op die manier de Indische Gemeenschap en zet hun issues op de Nederlandse kaart.  

 

Dit was 1 van de missies van ICM om de huidige Indische Samenleving in kaart te brengen via alle mogelijke  instrumenten die het Internet biedt. Dit begint vanaf het moment dat het lijntje van de PC of andere systeem via het modem het netwerk op gaat de “World Wide Web “ en zo weer de huiskamers binnenkomt.   Tussen tijd vergaarde  ICM alle e-mails op de pasars en mails die via Indische organisaties beschikbaar werden gesteld omdat deze niet over een eigen website beschikten.  

 

Via de bekende e-mail verzending  ICM Breaking News wordt dagelijks ingebroken bij de leden van de Tweede Kamer en Nederlandse redacties om het Indisch geluid voortdurend ten gehore te brengen. De ICM breaking News werden gevuld met persberichten, columns, artikelen , de actualiteiten en belangrijke feiten.  ICM Breaking News legde zo die verbindingen.   

 

Tweede tool waren zijn de webistes van ICM Online met multichannelling  en links naar Multiply, MSN, NING, FACEBOOK, HYVES, EN Twitter.   

 

Die continue stroom  ofwel “content”  zorgde voor ICM informatievoorziening, veranderingen en acceptatie in de samenleving.  Het wordt immers dagelijks beleefd!  Hierdoor groeide alleen maar het bereik van ICM als medium. Daarnaast verzorgde het medium ICM die verbindingen met Indische organisaties. 

 

Voorbeeld is de wereld van de pasar malams die in 2003 als evenementen op de agenda van ICM werd opgenomen. Nog nooit in de geschiedenis was bekend hoeveel pasars er waren, waar, en wanneer.   

 

ICM was hier de sturende factor / coördinator die de jaarkalender invoerde waarop alle partijen hun pasars uiteindelijk gingen afstemmen via www.icm-online.nl. Zodat er op 1 datum niet ook nog een andere pasar werd georganiseerd. Nu anno 2013 loopt alles gladjes en anderen hebben in de voetsporen van het ICM andere websites opgezet zoals o.a. www.Tjampoer.nl die van 2001 tot 2005 op ICM een afzonderlijk onderdeel vormde.

 

 ICM hoogtepunt: de Stille Tocht anno maart 2013

 

Uit de selectie op ICM archief verschenen publicaties met de meeste kijkcijfers. Dit zijn de Indische Ontwikkelingen rond de Indische Perkara’s en waaruit actie voorkwam. Bijvoorbeeld IP Manifestatie op het Plein in oktober 2009, toen de NIOD rapporten werden aangeboden. De stemming over de Indische motie in juni 2012 die met twee stemmen verschil werd verworpen. 

 

De stille Tocht bij de aanbieding van de Indische Petitie waar 10.000 handtekeningen zijn verzameld via de Indische media en waarop 450 man op het plein kwamen om de petitie kracht bij te zetten. Eigenaar van de petitie is Hans Vogelsang van N.I.C.C.

 

De opzet van ICM sociaal media op Politiek Den Haag hebben invloed, daarnaast worden alle partijen gekend in deze problematiek via ICM Breaking News en alle bijhorende sociaal media zoals Facebook, Hyves en Twitter.   

 

Sociaal Media zorgt dat drempels bij politiek Den Haag worden weggehaald. Belangrijk weer is dat CONTENT op nivo, timing en kwaliteit wordt aangeboden. Hierop was de benadering van ICM gestoeld. 

 

Zonder Internet, zonder ICM en zonder Sociaal Media was het IP blijven steken zoals het oude IP in 2001; er was toen geen dagelijkse “content” dat via een media op de leden van de Tweede Kamer als voeding werd afgevuurd zoals nu. Hierdoor is het bewustzijn gekomen van de Indische perkara. 

ICM 24.10.17

 

Lees verder…

De link Lisa de Fretes naar Georgina Verbaan, de zoektocht familiegeschiedenis.

In mei jl. werd ik uitgenodigd door Nussantarra Amstelveen om een presentatie te geven over ACTW66, of wel over traktaat van Wassenaar. Na de presentatie zoals gebruikelijk het Q & A vragen uurtje. Gewapend met de microfoon in de hand, rekeninghoudend dat je niet buiten het bereik kwam van de microfoon, probeerde ik zo goed als mogelijk de vragen te beantwoorden.

Ook ik,  naast vele anderen hebben door het voeren van redactie veel onderzoeken gedaan naar de andere Indische dossiers die bij het publiek verwarrend overkomen, naast dat je deel van je leven heb doogebracht in voormalige Indie, en niet van hoor zeggen!  

Dat wordt versterkt dat je  ervaar je als geen ander als bijna iedere week midden in het Indisch publiek staat op bijvoorbeeld op bijna alle pasars, dan zijn  er zo'n 70 in het jaar, en niet van achter een glazen bol denken dat je het weet.

Juist Lisa De Fretes  met Molukse achtergrond kwam met netelige brandende vraag; “Wij  zijn toch ook Indisch Nederlanders” en vervolgde haar verhaal “wij hebben ook in Indonesie gewoond, dan zijn wij toch alleen een”.

Ja, met die vraag zat ik even in mijn maag, ik wist wel maar vond het moeilijk om het zeggen van nee. Gelukkig kwam een dame en die zei heel simpel: “Mijn grootouders waren pure Hollanders”. De reddende engel.

Nu vrij recent ging Georgina Verbaan op zoek naar haar wortels dat op NPO kwam, en klaar helder in beeld bracht. Wel zeer clichématig verhaal voor iedere Indo zeer herkenbaar, en dat juist in deze generatie van nu  begint op te leven de zoektocht naar hun oorsprong , dus de familiegeschiedenis in moeten duiken. Goegina is 1 van de velen die hiermee bezig zijn; en vraag stellen van waar komen de Indische trekjes toch vandaan.

Op ICM kennen wij een Henk Harcksen die zelfs een boek hierover schreef de ruwe diamand. In die tijd dat slecht ging economisch met Nederland, en de bevolking van de onderlaag hun heil zochten bij het voormalige Indie. Dit was voor velen de drive om over de grens een beter leven te verkrijgen. Dus nieuw is dit fenomeen niet als wij de LINK leggen naar de vluchtelingen anno 2018 maar dan richting Nederland.

Men emigreerde of vestigden zich als ondernemer of men kwam in Dienst van de Indische Overheid of men ging het KNIL in als professional. Onder de laatste groep viel de overgroot vader van Georgina. Kreeg een relatie met een Javaanse vrouw, en kreeg kinderen. Uiteindelijk trouwde hij, er was dus een echte romance. Met het trouwen werd letterlijk de Indo geboren, die alle rechten verkreeg als Nederlandse Staatsburger. Uiteindelijk kende deze Indo gemeenschap een populatie van 500.000. Deze samenleving liet het beeld zien van de Nederlander, buitenlanders, de Indo’s en de Indonesische bevolking die gekenmerkt werd door een keiharde hiërarchie geregisseerd door de Nederlander.

.

Terug naar Ilse de Fretes;

haar betrokkenheid sloeg op de toepassing van het verdrag van Wassenaar dat ambtenaren en KNIL in dienst van de Nederlandse Overheid zijn uitgesloten van deze compensatie, waarover nog een strijd moet worden gevoerd met NL Staat, dus de Molukse. Want de meeste professionals bestonden uit Molukers, immers de Nederlandse Indische zijn voornamelijk als militant bij het KNIL. Ter verduidelijking, de toepassing ACTW66 (Traktaat Wassenaar) geldt voor Nederlandse, Nederland Indische en de Molukse burgers woonachtig in de republiek Indonesie over de periode 1947 - 1962. Is dus ook een grote misvatting van het Indisch Platform om deze deal te betrekken dat daarnaast thuis hoort bij het Ministerie van Defensie als oud-werkgever.

Meer over de presentatie klik op onderstaande;

Presentatie Traktaat bij Nusantara
Lees verder…

10897379284?profile=originalERKENNING

TOCH EEN MEDAILLE VOOR LAATSTE AMBONESE KNIL-MILITAIREN

’Ik heb het Vaderland gediend’

De laatste nog levende Ambonese militairen van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) krijgen alsnog een blijk van waardering van Defensie. Het lijkt een kleine stap, maar de veteranen zien het als een doorbraak. Oud-strijders als Bapa Bakarbessy (90) verlangden een leven lang naar de erkenning die maar niet kwam.

Al voor hij dienst nam in het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) had Bapa Bakarbessy meer meegemaakt dan velen in een heel leven te verstouwen krijgen. Maar het is wat er na zijn diensttijd gebeurde, wat hem het meeste pijn deed.

Vijftien jaar oud is hij als de Japanners Nederlands-Indië bezetten (1942). Vader Bakarbessy dient als onderofficier op Sumatra bij het KNIL. Kort na de inval wordt de militair met twee zonen gevangengenomen. Hij roept de jongens in de gevangenis bij zich.

Onthoofd

„Papa drukte ons op het hart: ’Als je kans hebt te vluchten, ga”, herinnert de oude man zich. Hij spreekt ’papa’ uit met de zachtheid van een kinderstem. De jongens hebben geluk. Op een gegeven moment vergeten de Japanners hun cel af te sluiten en kunnen ze vluchten. Vader betaalt de hoogste prijs voor zijn advies. „De Japanners hebben hem onthoofd”, vertelt de Ambonees. Van zijn acht broers overleven zes de oorlog niet.

De Japanse capitulatie is nog maar nauwelijks een feit of hij ziet mannen aan parachutes. De jonge soldatenzoon gaat ze begroeten in hun eigen taal. Hun officier is een jonge luitenant: Raymond Westerling. Als kapitein zal hij één van de meest omstreden Nederlandse militairen in Indië worden, omdat hij zich aan grootschalige zuiveringsacties schuldig maakt.

Omdat Bakarbessy Nederlands spreekt, brengt Westerling hem ter plekke onder de wapenen. „Ik werd zijn schrijver (secretaris, red.)”, vertelt hij. „Ik kreeg een uniform en een wapen. ’Vanaf nu ben je militair’ zei de luitenant.” Tussen ’45 en ’51 dient de Ambonees in het KNIL. Wanneer Nederland de onafhankelijkheidsoorlog verliest en de kolonie de republiek Indonesië wordt, wil hij maar één ding: terug naar Waai. Zijn dorp op Ambon in de Molukse archipel, waar de familie veel land heeft.

Ontslagen

Maar de Staat der Nederlanden beslist anders. De net getrouwde militair krijgt de order in te schepen. Zijn schip vaart niet naar huis, maar naar Amsterdam. Met niet meer dan wat er in een stalen kist en een plunjebaal past, staat het echtpaar op de kade. In Nederland krijgt Bakarbessy te horen dat hij is ontslagen. Het leger heeft geen plek voor Molukkers. Terug naar huis kan hij als stateloze niet.

Berooid moeten hij en zijn oud-collega’s rondkomen van drie gulden zakgeld per volwassene per week. Kinderen krijgen een gulden. Zoals bijna alle Molukse gezinnen lukt het de Bakarbessy’s niet daarvan rond te komen. Bapa pakt alles aan waarmee hij kan bijverdienen. Van werk bij de boer tot op een blikfabriek. Dat is tegen de regels. Wanneer het uitkomt, dwingt het Commissariaat Ambonezen Zorg hem tot terugbetaling.

„Tweeduizend gulden”, vertelt hij. „Ik heb gezegd dat ik het wil terugbetalen. Als zij eerst mijn militair pensioen zouden overmaken.” Heeft hij dat geld ooit gehad? Bapa Bakarbessy geeft geen antwoord. Zoals hij op meer vragen niet wil ingaan. Bijvoorbeeld niet wil zeggen hoe hij zich voelde, die eerste jaren in een land waar niemand op hem en zijn collega’s zat te wachten. „Het ligt allemaal nog gevoelig”, legt zijn schoonzoon Ron Raanhuis thuis in Elst uit.

Trots

Ondanks de jaren van vernederingen is de veteraan trots op de decoraties die het land dat het allemaal liet gebeuren hem tijdens het strijden gaf. Ze hangen ingelijst op een prominente plek in de woonkamer. De oud-strijder haalt ze van de muur om te laten zien. Achterop de lijst zit een papiertje met zijn legernummer. Het geheugensteuntje is niet nodig. De oud-militair dreunt het nog zo op. Net als dat van zijn vader.

„Ik heb het vaderland gediend”, verklaart hij zijn trots. „We hebben gevochten voor Nederland. Daarvoor moeten de Nederlanders nog betalen. Maar het is heel goed dat er nu wel erkenning komt.”\

ICM 30.10.17

Lees verder…

PASAR MALAMS 2020

10897239863?profile=original


10897248284?profile=original

10897248693?profile=original10897402658?profile=original

 

Pasar Colours Festival op de Huishoudbeurs - Istimewa Events

Locatie Hal 5 van de Huishoudbeurs in de RAI Amsterdam Entree Gebruik entree K. Het Pasar Colours Festival ligt direct achter hal 1. Als u met de trein reist is dit de …

Pasar Malam Rijswijk - 7 & 8 maart 2020 in De Broodfabriek ...

Helaas heeft ons het bericht bereikt dat Bersama aankomende editie niet kan komen optreden bij Pasar Malam Rijswijk. Hieronder het bericht wat wij aan u mogen mededelen: Na 8 jaar heeft Nino Latuny, oprichter en bandleider van Bersama in juli besloten om de stekker uit Bersama te trekken.

Pasar Malam Istimewa XL Zwolle - Istimewa Events

IJsselhallen Zwolle. Adres Rieteweg 4, 8011 AB Zwolle. Datum 13 t/m 15 maart 2020. Openingstijden Vrijdag: 13:00 – 23:00 uur. Zaterdag: 12:00 – 22:00 uur

Pasar Malam Stellar Enschede Tickets, woe, 11 mrt. 2020 om ...

www.eventbrite.nl › ... › Festivals in Eten en drinken in Enschede
Eventbrite - Stellar Events presenteert Pasar Malam Stellar Enschede - Woensdag 11 maart 2020 in Expo Twente, Enschede, Overste. Bekijk informatie over ...

 10897404680?profile=original


Istimewa Agenda 2020

 

Pasar Colours Festival op de Huishoudbeurs
22 februari t/m 1 maart
RAI Amsterdam

Pasar Malam Istimewa XL Zwolle
13 t/m 15 maart
IJsselhallen

Pasar Malam Istimewa XL in Rotterdam Ahoy
11 t/m 13 april (Paasweekend)
Rotterdam Ahoy

Pasar Malam Istimewa Gorinchem
7 t/m 10 mei
Groenmarkt / Grote Kerk
Gratis toegang

Pasar Malam Istimewa XL Assen
15 t/m 17 mei
Expo (TT-Hall)

Pasar Malam Istimewa Zeist
26 t/m 28 juni.
Dijnselburg Zeist

Big Rivers Festival
Food, Festivalmarkt, Foodtruck Festival & New Orleans Stage
17 t/m 19 juli
Dordrecht

Pasar Malam Istimewa Steenwijk
22 t/m 26 juli
Steenwijk centrum
Gratis toegang

Pasar Malam Istimewa Dordrecht
2 t/m 5 augustus
Statenplein en Sarisgang
Gratis toegang

Pasar Malam Istimewa in de Kasteeltuinen
19 t/m 23 augustus
Landgoed Kasteel Geldrop / Eindhoven

Pasar Malam Istimewa XL Goes
4 t/m 6 september
Zeelandhallen

Pasar Malam Istimewa XL Den Bosch
18 t/m 20 september
Brabanthallen

Pasar Malam Istimewa Alphen aan den Rijn
8 t/m 11 oktober
Winkelcentrum de Ridderhof
Gratis toegang

Pasar Malam in de Bush
onder voorbehoud in 2021

Agenda Pasar Stellar.

10897420669?profile=original
10897420857?profile=original
10897421254?profile=original

Pasar Malam Rijswijk - 7 & 8 maart 2020 in De Broodfabriek ...

Helaas heeft ons het bericht bereikt dat Bersama aankomende editie niet kan komen optreden bij Pasar Malam Rijswijk. Hieronder het bericht wat wij aan u mogen mededelen: Na 8 jaar heeft Nino Latuny, oprichter en bandleider van Bersama in juli besloten om de stekker uit Bersama te trekken.

10897419694?profile=original

Lees verder…

Succevolle Business Brandal  (BB).

Succevolle Business Brandal  (BB).

10897418890?profile=original

10897419465?profile=original

Succevolle Business Brandal  (BB).

De gehouden Business Brandal voor ondernemers met een Indische empathie is boven verwachting geslaagd. 

Doel om je Indisch - netwerk te creëren juist specifiek gericht op de sterke betrokkenheid op de Indische ontwikkeling van de huidige Indische samenleving.  Niet te verbazen dat de lancering van Bandoeng 22 crowdaboutnow een podium kreeg van Mark Laagewaard, en met als case het Project Pandan Liqueur van de Marc Pieplenbosch.

Al eerder succesvol met Sayah ofwel spekkoek likeur, een oud recept van zijn oma.  Marc (niet met de K) wist in 4 weken tijd het streefbedrag maar liefst 150% te bereiken.  Ik ken Marc Pieplenbosch als zeer actieve verkopen op de Pasar Malam, hij zorgt wel dat iedere bezoeker van de pasar met een fles Sayah naar huis gaat, dit is bij zijn collega standhouders hinderlijk opgevallen met zijn succes: "iedere keer hetzelfde verhaal vertellen, is recept van mijn oma" , en wie kent spekkoek niet. Helaas buiten Nederland kent men geen spekkoek, maar wel "Pandan."

De deelnemers van Business Brandal waren laaiend enthousiast, dat die avond vier nieuw crowdfounding-voorstellen werden gelanceerd.

BB wist een sfeer te creëren dusdanig dat een ieder met elkaar in gesprek ging.   Zo ging Chantal over tot de uitwisseling van onze boeken!Ik raakte  in gesprek met Rex en Peter, en bleek dat wij met Zuiderkruis naar Nederland gingen, de bersiapkinderen.

10897419656?profile=original

Het eten en service waren perfect, ik zie graag de volgende BB netwerk bijeenkomst tegemoet. Alleen wat wordt dan het thema, misschien mijn boek dat reeds voor bedrijven is uitgebracht ? Gaat om methodieken, concepten en praktijkvoorbeelden. Wie zal het zeggen ….

Bestuur BB  bestaat uit voorzitter Sylvia Elders, Secretaris Rex Franszen en  Penningmeester Peter van Ommen.

10897419673?profile=original

 

Meer info vindt U op https://www.businessbrandal.nl/    Thema Crowdfounding op https://crowdaboutnow.nl/  en praktijkvoorbeeld op https://www.sayah.nl/

 

 

Lees verder…

10897234678?profile=originalPetitie Traktaat van Wassenaar onder gebracht in Claim Stichting ACTW66.


Bent U de gedurende periode tussen 1947 - 1962 woonachtig geweest in de republiek Indonesië, dan valt U onder deze regeling / compensatie voor het verlies van al uw bezittingen omdat U het land werd uitgezet. Uitgesloten zijn ambtenaren en Militairen in dienst van de Nederlandse Overheid. (back pay en Knil vallen hier dus niet onder).

Het bestuur van ACTW66 - ontstaan uit de Stichting NINES en ICM - heeft besloten aan de hand van de gehouden petitie de handtekeningen van totaal ruim 15.000 stuks, om deze nu onder te brengen in een Claim Stichting ACTW66. Zodat als u bekend is, wordt dan collectief tegen Overheid geprocedeerd.

Door collectief te procederen tegen de Overheid is het ook voor normale burger dit nu mogelijk door slechts een eenmalige bijdrage van € 50 voor deelname ACTW66 voor het proces - en advocaat kosten.

  

Meent U als gedupeerde hier recht op te hebben dan dient U zich in te schrijven op onze website www.icm-online.nl voor uw claim..

 

Hoe meldt U zich aan?

Door naar onze website www.icm-online.nl  te gaan en aan te klikken op "Inschrijven", hierna krijgt U een formulier met vragen om uw persoonsgegevens in te voeren, en vragen met betrekking of u recht heeft. Hebt U alle vragen met "Ja" kunnen beantwoorden dan voldoet aan uw profiel en wij kunnen uw claim op de lijst deelnemer ACTW66 Claim stichting zetten. U ontvangt tevens een bericht van de beheerders dat U claim is geregistreerd.

Vergeet aub niet uw wachtwoord op te schrijven!

 

10897314458?profile=originalMet uw inschrijving heeft U tevens gratis abonnement op www.icm-online.nl.  ICM Breaking News en ICM Videokanaal. Hebt u via uw provider Internet op uw TV, dan kunt U ICM op uw TV - ontvangen. Uiteraard kunt u alle updates / ontwikkelingen van traktaat van Wassenaar volgen. Zeker leuk alleen al voor ons grootste Indisch Video-kanaal.

 

Vergeet U niet € 50 over te maken op Rabo rekening NL41 RABO 03977255 07 ten name van F.Schwab / ICM Online onder vermelding: "inschrijving deelname ACTW66", gelijk met de inschrijving voor ACTW66 - administratie om ons werkzaamheden te verlichten.

 

Namens Bestuur

ACTW66.

 

ICM 3.9.17

Lees verder…


10897370661?profile=original

Centraal moet staan bij ALLE BELANGHEBBENDE PARTIJEN HET Traktaat van Wassenaar!

 

Ondergetekende volgt al een tijdje de lopende ongewapende strijd tussen de betrokken partijen binnen het Indisch Platform dat tweedracht zaait binnen de Ned. Indische Gemeenschap  met als gevolg, waarbinnen voor Allen juist de opdracht ligt:

 

 “Het onder de aandacht brengen van de nooit afgewikkelde affaire van

Het Traktaat van Wassenaar, dat Centraal moet staan bij ALLE BELANGHEBBENDE PARTIJEN, anders moet men iets anders gaan doen!”

 

Dat hier over en weer met modder word gegooid, over waar mensen zijn geboren of toevallig een andere afkomst hebben dan (Indische of Nederlands), is kinderlijk en onbegrijpelijk en NIET ter zake in deze! 

Dan daarnaast, dat dit ook nog via Facebook wordt uitgebraakt voor de hele gemeenschap, dient niemand en maakt het nog onsmakelijker. 

 

Ik ben een Hollander, getrouwd met een Indo waarvan haar grootvader een echte Hollander was. Die was eerlijk en duidelijk, en daar had iedereen daar respect voor. Dat is wat ik ook geleerd heb van huis uit , en laat het daarbij, wat dit aspect betreft :  Respect! 

 

Dan wat ik nu en vooral de laatste tijd hoofdzakelijk lees is, dat vele groeperingen steeds de strijd met elkaar aangaan over, die doet en dat en dat fout, slaan elkaar nog net niet de hersens in, en gaan kompleet voorbij aan de taak, waarvoor ze eigenlijk zouden moeten staan: De Afhandeling van Het Traktaat van Wassenaar t.a.v. genoemde Gemeenschap, in de breedste zin v.h. woord. 

Deze gemeenschap verwacht dat er IEMAND opstaat, die daar echt iets aan doet. Daar ken ik er maar zeer weinig van!

 

Ik ben onafhankelijk, als Hollander naar de Indische Kwestie, met hoofdletters geschreven, waarover op school ons nooit iets over is verteld dan wat de namen waren v.d. verschillende eilanden in Indonesië, doch door ook de geboortegrond van echtgenote Indonesië (prachtige land) bezocht te hebben ken ik nu ook de zijdelings de gemiddelde Indo, maar één persoon/ organisatie springt er voor mij wel uit, dat is de ICM (Ferry Schwab), belangeloos Bevlogen, met Betrokkenheid en Passie v.d. Ned. Indische Gemeenschap, en daardoor ook zeer grote aanhang heeft, door duidelijkheid en Transparantie met zijn "Team" waarvan iedereéén weet waar ICM men mee bezig is.

 

Daar ligt ook de intentie en kracht voor deze grote aanhang, dienend te zijn, die soms wat te passief is, maar komt dan ook door het vertrouwen van hen in deze Organisatie, waar Openheid en Resultaten het belangrijkste is voor de Ned. Ind. Gemeenschap.

 

Ik ben er zeker van dat er binnenkort resultaten  van initiatieven bekend worden gemaakt door ICM/ Ferry Schwab op de ICM-internet krant(icm- online.nl)

 

Aan alle andere Organisaties  t.b.v. deze NIG:  Met verwacht, met hierin vooruitlopend het IP: Was isjullie Doel, Planning en Resultaten, en wordt achterban daarover geïnformeerd?

Daarom, wees eerlijk en vooral Transparant over wat je doet naar je achterban, maar vooral ook Belangeloos en met Betrokkenheid!

 

ALGEMEEN: 

Kijk naar wat is bereikt na 52 jaar, ALS je echt wat "gedaan" hebt voor deze ZAAK.

 

Voor mij is dit dan ook de drive om daar echt iets aan te doen,  Met de andere Organisaties samen te werken !!! , want hierop wordt weinig of geen Initiatieven genomen, en daarom zijn de Resultaten er ook niet naar, en stemt mij echt triest! 

 

Dit ondanks alle "inzet" na 52 jaar , nog steeds GEEN RESULTATEN t.a.v .Het Traktaat van Wassenaar, waar juist ook "inzet v.h.  z.g. Indische Platform met al zijn aangesloten gelieerde Indisch Organisaties van werd verwacht, wordt het initiatief van ICM de grond ingeboord, en voorop zou voor moeten gaan in Duidelijkheid en Inzet, doch de resultaten "lijken ondergesneeuwd te zijn" De laatste tijd teveel met andere zaken bezig ??? , terwijl men pretendeert dicht bij de politiek te staan (van Rijn) maar juist DAAR liggen de problemen maar ook Openingen. 

 

 

Nu: te Dicht bij de Politiek, door en samenstelling v.h. huidige "bestuur" en de financiële onderlinge betrokkenheid naar de politiek, want juist de Politiek moet aangesproken worden op zijn Verantwoordelijkheid en de, toen en nog steeds zijnde ZORGPLICHT t.a.v. haar onderdanen!

 

Dit bestuur zou m.i. opnieuw worden samengesteld, uit een raad van onafhankelijke betrokken mensen en externe organisatie/ specialisme, met gedelegeerde deeltaken, door de gemeenschap waarvoor ze "inzet" noodzakelijk is. Dan kan men de Doelen, met duidelijkheid, vernieuwd opstellen, en actie nemen, gericht op Inzet, 

Kwaliteit en Verantwoordelijkheden, en de onbroodnodige Samenwerking zoeken en stimuleren, als katalysator tussen de "aangesloten partijen" en ook daar bij voorkeur een Nieuwe structuur/organisatie met gedelegeerden, opzetten/vastleggen, financiële middelen duidelijk krijgen, maken en stroomlijnen, en de Resultaten en vooral Doel -en Resultaat periodiek bekend maken, niet alleen in kleine kring, maar ook naar buiten toe, dan krijgt men Respect, en de noodzakelijke controle, t.a.v. de Aanhang, en de zo broodnodige Vrijwilligers daarvoor. 

 

 

Juist door deze ontbrekende samenhang, is in deze langslepende Affaire nog steeds geen Resultaat, zelfs na 52 jaar. Onbegrijpelijk waar men dan wel mee bezig is geweest ( in ieder geval niet op Resultaat gericht) !!!

Dat is waar IK Altijd voor gestaan heb, in mij werkzame leven, Duidelijkheid, Eerlijkheid, Inzet en Kwaliteit! 

 

JC van Veldhoven

ICM 6.9.17

Lees verder…

Rijk wil iets doen voor Indische Nederlanders

Rijk wil iets doen voor Indische Nederlanders

mainImage

De Indische gemeenschap kan wegens de 75e verjaardag van de bevrijding mogelijk rekenen op een gebaar van het kabinet. Staatssecretaris Paul Blokhuis bekijkt "wat het kabinet extra zou kunnen betekenen voor de Indische gemeenschap", schrijft hij aan de Tweede Kamer.

De staatssecretaris beseft heel goed "dat er nog steeds teleurstelling en verdriet bestaat" bij veel Indische Nederlanders. Hij zoekt naar een manier om hen tegemoet te komen en wil daarvoor zo mogelijk de bestaande subsidieregeling voor deze gemeenschap aangrijpen. Daarvan worden bijvoorbeeld lesmateriaal en culturele evenementen betaald.

Blokhuis gaat met vertegenwoordigers van de Indische Nederlanders praten over hun wensen. In de Kamer gaan steeds meer stemmen op voor een nieuwe geste of een onafhankelijk onderzoek naar wat Nederland deze gemeenschap misschien nog schuldig is.

ICM Redactie.

Beste Ellen dank voor het insturen naar de redactie ICM.
Ik heb de onderstaande  reactie neergelegd bij AD. De inhoud spreekt voor zich. Overigens is wel toevallig dat ze opeens een Gebaar maken voor het Staatsbezoek naar de Republiek.  In mijn persverklaring aan Jokowi destijds heb ik ook de behandeling van de Nederlandse Indische burgers geschetst, en ook aangegrepen dat  de compensatie nog steeds niet is uitbetaald.  

In de bijlage vragen aan Paul Blokhuis, die zijn raak zou Halbe Zijlstra uitschreeuwen.  


Ferry Schwab reactie AD Dagblad
Namens de lezers en abonnees van ICM, en 20.000 ondertekenaars van petitie traktaat van Wassenaar, spreek dus en niet namens de Indische gemeenschap (2 miljoen). 

In een gesprek met dhr. F.D van Directie Maatschappelijke Ondersteuning (DMO) van VWS heb ik nadrukkelijk dringend een beroep gedaan om NU meer te doen voor de generatie bersiap en de NL. Burgers in het voormalige Indie, die onder het traktaat van Wassenaar vallen. 

Juist deze groep heeft veel in huidige Indische samenleving initiatieven ontplooit. Denk aan allerlei soorten  Indische Culturele evenementen, schrijvers, producenten van Video-reportages, of de 60 pasar malams. Kortom alles wat te maken heeft om nadrukkelijk de Indisch Cultuurerfgoed in leven te houden en te verbinden met de huidige generatie.
Juist bersiap-generatie die te leiden heeft van de bersiap, en thuis ook nog vreselijke bersiap incidenten ondergingen  mee maakten.. Desondanks toch altijd hun ouders steunden. Waar is de die Overheid voor deze groep ?

Na het gesprek heeft dhr F.D.  werd voorgesteld om met  schriftelijke vragen te komen, waren er ruim 15 vragen gesteld om de ogen van Paul Blokhuis te openen (dat oorlogslachtoffers alles hebben gehad). Waarom alleen de backpay, die inmiddels door de vz. IP is akkoord bevonden.  
Mijn bescheiden mening is dat het achterstallige salaris thuis hoort bij het Ministerie van Defensie. Gewoon een geschil werkgever / werknemer.
 
Het gros van mijn achterban, ergeren zich blauw, dat te pas en te onpas  namens Indische Gemeenschap wordt gesproken  en politieke zaak van wordt gemaakt  (te denken dat om handje vol mensen nu gaat).
Wordt tijd dat nu een podium wordt gegeven aan de bersiap kinderen (dus mijn generatie) die de ouders thuis steunden, en een forse bijdrage leveren aan de huidige Indische Gemeenschap. Ruim 1 miljoen zijn direct betrokken bij de evenementen zoals de pasars.

Wilt U weten wat de 15 vragen zijn die voorgelegd zijn aan Paul Blokhuis mail mij op schwab@icm-online.nl.
Lees verder…

ICM met twee stands aanwezig op Pasar Malam Rijswijk.

10897419694?profile=original

10897234678?profile=originalÓp deze pasar heeft ICM twee informatie-stands ingezet ten behoeve van de ondersteuning van traktaat van Wassenaar.

Diegenen die nog nooit van dit verdrag hebben gehoord dat tussen de republiek Indonesie en Nederland is gesloten kunnen de vragen stellen.  Diegenen die de petitie hebben getekend en met vragen zitten of ze wel of niet in aanmerking komen.    Vragen wat houdt de inschrijving in als deelnemer  van ACTW-66 als cliamorganisatie.

Om alle vragen  te tackelen is hiervoor het rapport traktaat van Wassenaar opgesteld dat door uitgever Calbona in boekvorm is uit gegeven onder het ISBN: 978-94-92575-18-0 

'

10897419897?profile=original

MAAR EERST NOG VAN 22 februari tot 1 maart 

10897420474?profile=original

Lees verder…

10897419500?profile=original

Rapport Traktaat van Wassenaar in boekvorm door  Calbona uitgegeven,  is nu te bestellen!

Het boek (rapport)  is bestemd voor de groep die  niet bekend is met dit verdrag, die de petitie hebben ondertekend en de groep die zich hebben ingeschreven als deelnemer van de claimorganisatie ACTW – 66.


Wie hebben aan het rapport meegewerkt?

Bestuur van Nines Zuid, Suistainable Pta, ICM redactie team van de Indische Internetkrant, en team advocaten.

Om de feiten boven tafel te krijgen werd als leidraad het document “To forget of a promise for the Future" van het Ministerie van Buitenlandse zaken gebruikt. Bij de onderzoeken van de feiten zijn uiteraard mensen ondervraagt. Zo geeft meer dan 15.000 aan nooit van het verdrag te hebben gehoord die wij via ICM krant en de Pasar Malams hebben kunnen bereiken. Schatting is dat nu ruim 35.000 nog steeds niet weten van het bestaan.  Oorspronkelijk getal was 381.000 Nederlandse Indische Staatsburgers. Dit wordt min of meer ondersteund  en bevestigd door WOB – verzoeken aan de andere Ministeries o.a. Economische zaken.


Het rapport geeft ook aan de momenten dat de NL Staat mogelijkheid had om het openbaar te maken o.a. werd de voorganger van Minister Stef Blok op verschillende wijze benaderd o.a. door een brief van ICM redactie met cc aan alle fractievoorzitters van de Tweede Kamer.  Dit op advies van Halbe Zijlstra.  Ook komt aan de orde  wat de waarde nu  is van het bedrag (kapitaal)  van traktaat dat in 1966 werd gesloten. Halbe Zijlstra letterlijke woorden "600 miljoen, Veel Geld voor toen".  Het onderzoekteam heeft zich hierover gebogen verschillende rekenmethode op los gelaten, en moeten constateren een vanaf bedrag van 4,6 miljard begint. Voor de opwaardering van het vermogen (689 miljoen – 69 miljoen) is uiteindelijk voor de hand liggend  uiteraard voor welk percentage de 689 miljoen op de begroting van de miljoenennota 1966  drukte.  Met dank aan Min. Economische zaken, die inzicht gaf in deze begroting 1966, zodat  de percentage kon worden vastgesteld.  Niet de rente,  maar deze percentage uit de begroting 1966 dient vervolgens tegen de miljarden van nota 2019 te worden aan gehouden, praten over een vanaf= bedrag van 9 miljard  waar  de oorspronkelijk de 381.000 - nu schatting 50.000 mensen -  Nederlandse Indische Staatsburgers - recht op hebben die in de periode 1947 - 1966 daar verbleven.

Rapport vermeldt ook welke groepen zijn uitgesloten.

Rapport gaat in welke stappen reeds zijn ondernomen in fase  I  , welke stappen voor Fase II  nog dient te worden uitgevoerd o.a. via de landelijke media bekend maken . Niet onbelangrijk is dat wordt voorgesteld de uitbetaling conform het model Het Gebaar te hanteren, dus niet conform de uitdelingwet van  het Traktaat. Niet onbelangrijk al deze uitvoerende werkzaamheden horen thuis bij Nederlandse Overheid, in deze het Ministerie van Buitenlandse zaken, niet bij de eerder drie genoemde organisaties die inmiddels vele werkzaamheden hebben uitgevoerd met de nodige kosten. Het rapport komt ook met oplossingen wat de uitvoeringen betreft o.a.; Hoe worden de resterende mensen bereikt, opzetten van twee nieuwe Stichtingen die belast zijn met de verdere uitvoering etc..

s

Kortom dit rapport geeft u het inzicht wat zoal staat te gebeuren.

Het rapport boek onder het ISBN nummer 978-94-92575-18-0 is nu te bestellen via schwab@ICM-online.nl  of de email te  replyen.

Prijs  50 euro exclusief verzendkosten ( 4,60)

 

Bestelformulier rapport boek Rapport traktaat van Wassenaar onder het ISBN nummer 978-94-92575-18-0

Aantal           ____________ exemplaren

Naam ___________________________________________________________________

Adres____________________________________________________________________

Postcode _________________________________________________________________

Woonplaats _______________________________________________________________

Telefoon __________________________________________________________________

 

Het document “To forget of a promise for the Future" is te bestellen in PDF formaat en wordt via Uw email geleverd  kosten 14,95.


Formulier kan U ook sturen naar F.Schwab/ICM wouterskampen 68 - 3849 BC Hierden

                                                  KVK - nummer 72173122

 

Lees verder…

Jakarta zinkt langzaam weg in de zee

10897368065?profile=originalJakarta zinkt langzaam weg in de zee

Bron vermelding correspondent van de Telegraaf.

Indonesië heeft een oud idee uit de kast gehaald om zijn hoofdstad te verhuizen. Jakarta barst uit zijn voegen, de wegen slibben dicht door extreme files en geen stad ter wereld zinkt zo snel als deze miljoenenmetropool.

„Jakarta is een zinkende kom. De bodem daalt er gemiddeld 7,5 centimeter per jaar. Maar in noordelijke delen is dat maar liefst 20 centimeter”, zegt Peter Letitre van Deltares. Het Nederlandse kennisinstituut ontdekte in 2007, toen een groot deel van de stad door hevige overstromingen onderliep, dat de bodemdaling een belangrijk aandeel had in de watersnood. Inmiddels ligt veertig procent van de metropool onder zeeniveau.

De daling wordt vooral veroorzaakt door het massaal onttrekken van grondwater aan de bodem. Driekwart van de stadsbewoners is hiervan afhankelijk voor hun drinkwatervoorziening. Aansluiting op de waterleiding van de stad ontbreekt of is voor hen te duur. Bovendien komt er niet altijd water uit de kraan en kan het er nogal vies uitzien.

Bestaande regelgeving stelt een limiet aan de dagelijkse hoeveelheid grondwater die omhoog mag worden gepompt. Maar toezicht ontbreekt en de explosief groeiende stadsbevolking en industrie blijven het massaal oppompen. De dertien rivieren die door Jakarta stromen, dalen mee. Daardoor kunnen die hun water steeds moeilijker afvoeren in zee. En de verstopte kanalen van de stad hebben nog maar 75 procent van hun capaciteit over.

Met steun van onder meer Nederland probeert Indonesië te voorkomen dat heel Jakarta onder water verdwijnt. „Momenteel worden alle bestaande dijken opgehoogd. Dat is nu het belangrijkste en moet over drie jaar klaar zijn. Maar die dijken zijn over tien jaar alweer te laag”, aldus Victor Coenen van ingenieursbureau Witteveen+Bos.

Coenen is er niet zeker van of het oorspronkelijke, veertig miljard Amerikaanse dollar kostende megaplan van de regering nog wel doorgaat: een kolossale zeedijk met 17 kunstmatig aangelegde eilanden voor de kust. „De regering is op het moment volop in discussie of ze zal kiezen voor een grote dijk die 75 jaar lang bescherming biedt, of een kleinere dijk die tot 2040 meegaat en dan in de tussentijd de bodemdaling aanpakken.”

In Jakarta en zijn voorsteden leven 29 miljoen mensen. Over dertig jaar zullen dat er vijftig miljoen zijn. Het idee om de door overstromingen, aardbevingen en files geplaagde hoofdstad te verplaatsen duikt om de zoveel tijd op. Voormalig president Sukarno opperde het eind jaren vijftig al. Verondersteld wordt dat het destijds echter meer was om te breken met het Nederlandse koloniale verleden.

Het ministerie van Nationale Ontwikkeling en Planning onderzoekt nu serieus de mogelijkheden voor een verhuizing. Palangkaraya, een stad op Kalimantan, zou favoriet zijn. Toch denken maar weinigen in Indonesië dat het plan een reële kans maakt. Het is een zeer kostbare operatie, gezinnen willen vaak niet mee verhuizen en wat overblijft is een lege vergaderstad.

Red. ICM.

In 2009 werd door een Ingenieursbureau uit Rotterdam (Dentec) het Jakarta Baru Master Plan (JBM) verder ontwikkeld met toenmalige burgemeester van Jakarta Joko Widodo, nu de president.  Het plan kostte ruim 640 miljard waar de stad Jakarta een "make over" moest ondergaan als de een stad "New York" van  de republiek Indonesia, tegelijkertijd renovatie van de sterk verouderde infrastructuur door Nederlandse ingenieurs van destijds. Het geld diende bijeengebracht te worden via buitenlandse private investeerders voornamelijk uit de Emiraten, de VS en Duitsland. De private investeerders eisen wel dat dit master mega project onder hun regie valt. De eerste fase zou volgens de oude planning in 2023 zijn gerealiseerd. Dit project biedt werk voor ruim 640.000 fte's, en in Nederland voor ruim 100.000 Fte's. Voorwaarde dat Nederland mede investeerder wordt.

 

Uit ons archief: 

http://icmonline.ning.com/profiles/blogs/seewall-jakarta-onderdeel-jakarta-baru-masterplan-jbm-het-ambitie

http://icmonline.ning.com/profiles/blogs/indonesische-deltawerken-eerder-bekend-onder-jakarta-baru-masterp

http://icmonline.ning.com/profiles/blogs/hans-de-boer-rolt-het-nederlandse-jakarta-master-plan-uit-maar-da

ICM  2.9.17

Lees verder…

Nooit meer "Ramona ".........

Nooit meer "Ramona ".........

10897367468?profile=original

10897368252?profile=original

Trieste bericht van George Kwekel deze ochtend, het overlijden van Riem de Wolff, 

Riem bedankt dat wij van jou mochten genieten, Je  bent nu bij Nono, selamat Djalan

10897368458?profile=original

10897368891?profile=original

10897369684?profile=original

10897370277?profile=original

10897242252?profile=original

10897230471?profile=original10897364692?profile=original

10897371475?profile=original

10897371696?profile=original

10897372495?profile=original

10897372880?profile=original

10897373852?profile=original

10897374069?profile=original

Nooit meer ’Ramona’...

door Tisha Eetgerink

Zangeres Anneke Grönloh, die als tiener jaren toerde met The Blue Diamonds en zeer goed bevriend was met Riem de Wolff, is ziek van verdriet. Nadat ze kort geleden haar andere vriendin met Indische roots, Sandra Reemer verloor, stierf maandagnacht Blue Diamond Riem aan de gevolgen van een hersenbloeding. „Riem was als familie voor me. Hij was een van de allerliefste mensen die ik ken, mijn kleine broertje.”

Samen met zijn broer Ruud verwierf de op Java geboren muzikant in de jaren 60 wereldfaam met hits als Ramona, Little ship en Oh Carol. Grappig genoeg zagen Riem en Ruud de Wolff aanvankelijk niets in wat zou uitgroeien tot hun bekendste nummer, Ramona. Op aandringen van hun vader namen ze het toch op. Het werd direct een internationale klapper. Wereldwijd werden 7 miljoen singletjes verkocht.

Bedevaartsoord

Het ouderlijk huis in Driebergen werd een waar bedevaartsoord voor fans. Als die van ver kwamen mochten ze blijven logeren, vertelde Riem de Wolff later. „Moeder bracht ze dan eten en drinken en vader zette een tentje voor ze op in de tuin.”

In blauw zijden hemden die hun tante voor ze naaide, toerden de broers de wereld over. Samen met Anneke Grönloh gingen ze in 1960 onder meer naar Indonesië. Grönloh: „We waren 16, 17 jaar en stonden aan de andere kant van de wereld ineens voor volle stadions. We deelden niet alleen onze Indische afkomst, we deelden ook onze buitengewone jeugd. Onze ouders raakten bevriend en we kwamen veel bij elkaar over de vloer. Dat is altijd zo gebleven.”

Na het overlijden van Ruud in 2000, zag Riem even geen heil meer in optreden. Maar het muzikantenbloed stroomde nou eenmaal door zijn aderen en na een korte pauze, ging hij toch weer het podium op. Zoon Steffen nam de partij van zijn overleden oom over en Ramona schalde weer live tweestemmig de zaal in.

Samen met zijn zoon trad Riem jaren op als The New Diamonds. Vorige week moesten optredens van de 74-jarige Indorocker plots worden geannuleerd vanwege zijn gezondheid.

Grönloh is geschrokken hoe snel het is gegaan. „Een week geleden was hij nog heel optimistisch. Mijn troost is dat hij vredig in zijn slaap is overleden in het bijzijn van geliefden.”

10897374260?profile=original

10897373290?profile=original

Lees verder…

HOEZO INDISCH?....

10897368493?profile=originalHOEZO INDISCH?.............

Han Dehne heeft zijn bericht gedeeld

Het is nu half september en sinds mei leggen alle vogels stront op je auto! Mensen nog aan toe een abonnement bij de wasstraat is tegenwoordig geen overbodige luxe meer wanneer de vogels het warm genoeg vinden om weer neer te strijken in Nederland.
Mussen, meeuwen, groot of klein het maakt allemaal niet uit. En als je dan in Den Helder woont waar de zeemeeuw nog net geen huisdier is in deze stad, nou dan ben je flink de klos hoor kan ik u meedelen. Maar....echt klagen mogen we eigenlijk niet want tenslotte hebben we weer wat mooie dagen achter de rug en ik denk zeker nog in het verschiet.

Toen ik zo filosoferend door Den Helder mijn dagelijks rondje liep in de stad flitste door mij heen hoe Indisch voelen die jongeren toch die nu zo'n beetje 3e of 4e generatie genoemd worden.
Een treffend voorbeeld werd mij door één van die jongere, die ik daar tegenkwam, verteld. Zijn vader en moeder zijn allebei geboren in Soerabaja en eind jaren '40 als kind naar Nederland gekomen. Doordat hun grootvaders bij de Marine dienden kwamen zij in Den Helder wonen. Hijzelf was een derde generatiekind
.
Toen ik over het onderwerp "Indisch voelen, denken en zijn" met hem sprak gaf hij aan daar eigenlijk nooit bij stil te staan. Maar door een opmerking zijnerzijds, waar ik hem op aansprak, gaf hij aan dat hij ook een poosje bij de Marine had gezeten, en wel bij het Korps Mariniers. Toen hij een keer daar een wachtdienst had vervuld op e
en zaterdag, ging hij op zondagochtend naar huis in Den Helder. Bij de kazerne moest hij eerst met de bus om naar het station te komen. Aangekomen op de bushalte in de vroege morgen stond hij daar met een groepje mensen en vertrok uiteindelijk richting ouders. Thuis aangekomen, een paar uurtjes later, maakte hij tegen zijn vader de opmerking dat hij al vroeg op de bushalte stond en dat er naast hem alleen maar allochtonen stonden, geen enkele Hollander, zoals hij dat uitdrukte. Zijn vader keek hem aan en vroeg aan hem; "heb jij weleens in de spiegel gekeken makker". Toen deze vraag tot hem doordrong realiseerde hij zich ineens dat hij door die andere mensen op de bushalte net zo werd aangekeken als dat hijzelf deed. Hij was zich echt niet bewust dat hij ook een kleurtje had en geen echte Hollander was.............

Ik vraag mij af hoe of dat bij vele andere jongeren werkt. Is de integratie of assimilatie destijds zo ver gegaan dat het hebben van andere roots niet meer onderkend wordt. Ik weet het niet, misschien een mooi onderwerp voor een jonge wetenschapper of student om hier eens onderzoek naar te doen in het kader van een proefschrift of scriptie.
Oh ja, ik weet dat er allerlei jongeren bezig zijn als o.a. "Dara Ketiga" en Äsian Party"om zich op hun eigen manier te binden met elkaar. Sommigen gaan voorzichtig hun "roots" verkennen en gaan graag naar Indonesië, vooral Bali, meestal voor de sfeer en dergelijke.
Maar of zij enige verbondenheid voelen met de geschiedenis van hun ouders, hun grootouders, waarbij ook vaak schrijnende zaken zijn gepasseerd, is nog maar de vraag. In mijn gesprekken met veel van deze jongeren wordt toch het vervelende deel van onze geschiedenis vaak afgedaan met; "dat is al zo lang geleden, je moet vooruitkijken en het maar vergeten".

En dat is nou juist wat niet zo goed gaat. Dat verleden is nog niet afgerond. Niet in psychische zin, denk maar aan de velen die nog onder allerlei traumata gebukt gaan, maar ook niet in sociaal en sociaal economische zin. Zolang er mensen zijn die nog achterstallige salarissen uit die periode niet uitbetaald hebben gekregen en er geen erkenning wordt gegeven voor het vaak grote verlies aan have en goederen, kan er geen afsluiting plaatsvinden. Het is niet voor niets dat juist in deze tijd de roep om rechtvaardigheid steeds luider klinkt.
Voor de meesten geldt dat Nederland hun vaderland is, maar dat hun moederland is verdwenen. Er zijn echt niet veel volkeren waarvan hun geboorteland niet meer bestaat en die zo genegeerd worden door de politici van hun vaderland.
Misschien is dat wel de reden dat veel jongeren er geen touw meer aan vast kunnen knopen en de huidige "acties tot eerherstel" maar laten voor wat het is; "HET ZAAKJE VAN AL DIE OUDJES"

Lees verder…

10897266653?profile=originalKousbroeks “Oostindisch kampsyndroom”

Besproken door Pjotr.X.  Siccama – deel  9

 

Over het werk van Primo Levi waarin “Het periodiek Systeem” (prachtig vertaald in het Nederlands, schrijft Kousbroek en is lyrisch over de vertaling),  werd beschreven in het hoofdstuk ‘Vanadium’ (klinkt als een verbasterd Latijns nominatief overigens dat in elk geval met vergetelheid/verdwijning of verzwakking te maken heeft), heeft Kousbroek niet uitgelegd waar die Latijnse titel naar verwijst of wat deze precies voor betekenis heeft in de context van dat hoofdstuk. Schijnbaar vond hij het niet nodig uit te leggen hoe Levi in Auswitsch de man Müller ontmoette. Dat doet er in dit geval ook niet toe. Een doodgewone doorsnee grijze muis, een kleurloze man die, weliswaar niet gevoelloos, als een soort boekhouder zijn leven (verleden) “kloppend” wilde  maken, zoals hij dat altijd had gedaan door het knoeien met rekeningen.

Deze menselijke trek treft men overal aan. En juist in de maatschappelijke bovenlagen komt men dit geknoei het meeste tegen: het is een van de legitiemste (uit)vlucht/verdwijntrucs die men maar kan indenken, omdat de bovenste laag met de Staat als doodlopende piek immers naamloos is, en anoniem blijft, bovendien onsterfelijk. Wat ligt  meer voor de hand om je dan maar achter de beschermende hoge forten  te verschansen.

De wereld hangt aan elkaar van kloppend gemaakte rekeningen, schrijft Kousbroek. Bij het korte bezoek van Levi aan de stad Auswitsch, sprak hij die bewuste heer Müller die zei dat hij: “.. nooit iets had gehoord dat kon wijzen op het vermoorden van Joden.”

Kousbroek vermeldt helaas niet de bijzonderheden van voornamelijk de tijd (periode) van ontmoeting, wat jammer is gezien mijn reconstructie van het voorval. Hoe dan ook ging het hem voornamelijk om “het voorval/incident” van Müller en diens geopperde “zwijgende meerderheidsbegrip”. Best begrijpelijk, maar toch jammer dit hiaat in de beschrijving.

In dit deel van zijn werk spitst hij het besproken incident toe tot het verschijnsel van het geloof van de (zwijgende) meerderheid in extreme voorvallen in extreme omstandigheden.

Een voorbeeld in dit verband lag al in de Nederlands-Indische geschiedenis van het strafkamp van Boven-Digoel waar de kamparts Dr. Schoonheyt, op de opmerking (van een van de gevangenen Salim) dat mensen zonder proces naar het kamp werden gestuurd en wat voor vreselijke behandeling de gevangenen daar konden verwachten en later ook ondergingen, resoluut en beslist als antwoord kreeg dat het uitgesloten was dat Nederlanders dat zouden doen. Niets was minder waar. Het geloof van de kamparts was eerlijk, volgens Kousbroek. De arts was degelijk van overtuigd dat het zo was. Het moest een grote desillusie zijn geweest voor hem dat hij achteraf niet bij het rechte eind had.

De grote verliezers van de WO II, met name Japan, moest zich direct na de oorlog wel in allerlei bochten hebben gewrongen om de vernederingen en de verliezen enigszins te beperken (niet te relativeren). Studs Terkel beschrijft dat uitvoerig in zijn werk “The good war”. In 1947 verscheen er een Japanse uitgave  (volgens Kousbroek te vergelijken met het werk van Stud Terkel “The Good War”), gebaseerd op brieven, dagboeken en aantekeningen van de in de oorlog gesneuvelde Japanse studenten (die toen ook als soldaat

 in die oorlog werden meegesleurd). Deze uitgave blijkt na het verschijnen vele malen te zijn herdrukt, tot nu toe. Hiervoor zou een Japanse studentenvereniging verantwoordelijk zijn. Maar waarom was het zo geliefd en populair bij de Japanse bevolking? Of was het meer, om met Levi te spreken de rekeningen van het verleden kloppend te maken en te sorteren naar de bepaalde gehaltes van importantie en of zelfbescherming Bij die constatering van Kousbroek kun je een ogenblik achter je oren krabben.

8 jaar later in 1954 echter verscheen er een Franse vertaling van de Japanse uitgave uit 1947 met een titel die meer past in een poëtisch postromantisch werk dan een prozaïsche met als titel  “Ces voix qui nous viennent de la mer”Van Jean Lartéguy

10897281270?profile=original

 

Foto -Studs Terkel – auteur van ´The good war´´

 

Een onduidelijkheid constateer ik bij de passages in bijvoorbeeld een herdruk van 1985 en de herdrukken daarvoor waaruit Kousbroek citeerde en dat er verschillende versies bestaan die in omloop zijn gebracht. De actuele vraag is of het bewust is gedaan.

 

Tijdens een bezoek aan Parijs kreeg Kousbroek 30 jaar na de eerste uitgave een exemplaar in het Frans cadeau van een Japanse student. Het was vanzelfsprekend dat deze op zijn eigen manier Kousbroek wilde overtuigen dat niet alle Japanners monsters waren en de collectieve schuld van de begonnen WOII in Azië niet op de schouders van de Japanse natie kan worden gelegd, net zomin als dat voor de Duitse bevolking kan gelden.  

De ‘Stemmen vanuit zee’ (‘Ces voix qui nous viennent de la mer’), de uitgave waarin de aantekeningen in details zijn beschreven, heeft mij niet echt overtuigd van de oprechtheid van de inhoud, ook Kousbroek had er moeite mee. Vaak had hij het gevoel voortdurend achterdochtig te (moeten) zijn bij de persoonlijke ontboezemingen en verklaringen van de studenten. Aan de andere kant  bewonderde hij ook die mensen-studenten die bij kaarslicht psalmen reciteerden, literatuur lazen (Von Goethe/Schiller enz.) en uit de muziekliteratuur zongen en citeerden, onder anderen van Richard Wagner. Waarom deed men dat.

Hier is een simpele verklaring voor te geven. Bij mensen die vrijwillig of door bepaalde omstandigheden (of denken dat werkelijk) iets groots te verrichten (moeten) hebben (positief of negatief) ontstaat in een bepaald gedeelte van de hersenen een cerebrale transitie die tot algehele euforie kan leiden, daar waar de zo lang gekoesterde idealen moeten worden verwezenlijkt waardoor de betrokkenen zich overgeven en zich laven aan de verworvenheid en weelderigheid van zijn/hun verheven kunst en cultuur.

Kousbroek vraagt zich toch weer af wat hij met die betuigingen van onschuld van de gesneuvelde (studenten) soldaten aan moest. Waren ze toch oprecht?

Andere manier te herstellen, te hernemen van dat kwalijke verleden; vandaar dat de doorsnee Japanner de gelegenheid te baat heeft genomen om dat op zijn eigen manier te doen. Voor zover mij bekend, werd van de zijde van de Japanse overheid geen nationale

actie op touw gezet met betrekking tot het realiseren van de uitgave (wel andere zaken zoals economie/de wederopbouw/de nieuwe democratische instellingen inrichten etc. waar de Japanse Staat druk mee bezig was om de Parlementaire Democratie in te voeren.); dat had een groep studenten van Tokio direct na de WO II gedaan. Kort na WO II verscheen in 1947 (!) reeds de uitgave van de dagboekaantekeningen van de gesneuvelde studenten/soldaten. Het initiatief in die tijd, zeer begrijpelijk was in handen van een groep studenten, die de gesneuvelde medestudiegenoten niet alleen wilde eren en een waardige plaats geven, maar ook om de nationale trots en vanzelfsprekend de moraal weer het fundament te geven van voorheen. Het interessante van  de uitgave is de idee, stijl en uitwerking. Kousbroek kwam er achter waar de Japanse studenten de manier, stijl en de inhoud (het idee) vandaan hadden. Na veel gezoek vond hij waarachtig een uitgave in het Duits uit 1928 geschreven door prof.dr. Philipp Witkop van de universiteit van Freising en waarin hij in het Jappans Bittokoppu wordt genoemd. Deze professor had het zeer  waarschijnlijk uit een vorige uitgave uit WO I in 1917 overgenomen (midden in die oorlog)  Het kreeg als titel mee: Kriegsbriefe gefallener Studenten. Het moest een grote bron van inspiratie zijn geweest voor de groep Japanse studenten.

Aangezien Japan het Duitse onderwijssysteem had ingevoerd, lag het voor de hand dat de beide landen culturele banden onderhielden. Na 1945 overigens werd het Duitse onderwijssysteem in Japan door de Wereldmogendheden voorgoed afgeschaft.

 10897281495?profile=original

 

10897281700?profile=original

  

Jean Larteguy                       Primo Levi       

Een bijzonder geval vermeld in de aantekeningen van de uitgave: (De Franse vertaling heeft de titel: “Ces voix qui nous viennent de la mer”, letterlijk: Stemmen die tot ons komen vanuit zee), is het verhaal van een Japanse soldaat. De Franse vertalers hadden de rang van deze soldaat met de naam Kimura Hisao niet (kunnen) vertalen, maar mijn vermoeden moest dat ongeveer de rang van soldaat 1ste klasse zijn geweest.

Deze Kimura Hisao werd gevangen gehouden in een gevangenis in Singapore; daar waar eerder Engelsen en Nederlanders gevangen zaten . In 1945 werden de Nederlanders ter plaatse als bewakers aangesteld voor de Japanse gevangenen. Kimura zat er ook. Hem werd een Nederlandse bewaker toegewezen die heel goed voor hem was. Hij schreef ook later in zijn afscheidbrief en zijn dagaantekeningen dat de Nederlandse bewaker goed voor hem zorgde en hem vaak biscuits en sigaretten gaf, terwijl hij wist wat zijn Japanse collega’s

 

hem erger als een hond hadden behandeld. Kimura: “Hoe konden mijn eigen mensen zoiets schaamteloos doen..”(.)

De Nederlandse bewaker had Kimura alles verteld wat hem overkomen was en over de vreselijke misdaden van de Japanners. Hij moest zich voor de Nederlander moeten hebben geschaamd. Zijn aantekeningen in de uitgave zijn hartverscheurend.

 10897282290?profile=original

 

Foto -Nederlandse bewaker in Singapore. – Changi gevangenis

 

Het is analoog aan het verhaal van Müller in zijn ontmoeting met Levi, waar Müller toch niet kón geloven dat zijn eigen mensen, medeburgers zouden vermoorden.  Evengoed nobel was het van Dr. Schoonheyt die ook niet kón geloven dat de Nederlanders de gevangenen op wrede wijze mishandeld en gevangen zouden houden in Boven-Digoel, om de simpele redden dat hij geloof had in de goedheid van mensen. Deze nobele gedachte dat het zo zou moeten zijn is helaas fictie.

 

 

 10897282461?profile=original

10897282699?profile=original

 Dr. Schoonheyt - kamparts in Boven-Digoel 

 

Wordt vervolgd

Lees verder…

UIT ICM ARCHIEF  VIDEO REPORTAGE - Werkbezoek president Joko Widodo van rep. Indonesia aan Nederland.

10897411473?profile=original

ICM VIDEO - KANAAL UIT HET ARCHIEF

u zag Video reportage van het bezoek van Jokowi aan Nederland.

Kurhaus was vol met ondernemers om een graantje mee te pikken. Vreemd genoeg ontbrak de hele Nederlandse Media, dat ICM als Indisch krant een video verslag van maakte. Voila,  na het werkbezoek van Jokowi gaat de Nederlandse handelsdelegatie in maart aanstaande met Willem Alexander en Maxima naar de republiek .

Dit hebben beide landen reeds afgesproken, die afspraak maakte ze in 1966, en deze afspraken werden uiteindelijk in het verdrag van Traktaat van wassenaar september 1966 vastgelegd en geratificeerd, en mede in het document brochure  "To Forget of a promise for the Future " ludiek gepubliceerd.  Toch, mooi en misschien wel het juiste moment. Jakarta die met verzakkingen heeft te maken, daardoor nog verder onder zeespiegel komt, waar uiteindelijk het Jacarta Baru Masterplan werd geboren. Voor Nederland vele mogelijkheden om zich  economisch versterken en voor de republiek eindelijk een einde aan deze problematiek van zijn hoofdstad (nog). 

 

Nu nog de volgende stap als onderdeel van het Verdrag;  De  burgers die ongewild verzeild zijn  geraakt in de ruzies tussen Soekarno en Drees. Soekarno zat met probleem opgezadeld van de 500.000 burgers (Nederlandse Indische). Want Drees wilde ze niet in Nederland toelaten, laat staan ook maar 1 cent te betalen ! Op Soekarno werd druk uitgeoefend door de Indonesische bevolking, die moesten die Hollandse adjins, niet. Dat Soekarno en Hatta de hulp inriep van de VS. Onder economische dreiging van de VS, werd Drees (kabinet)  gedwongen zijn eigen burgers toe te laten tot Nederland.  Soekarno betaalde Nederland om deze gedupeerde burgers te compenseren,

De 689 miljoen dat nog steeds dient te worden uitbetaald aan de NL - Staatsburgers( 60.000) die periode 1947 - 1966 de republiek werden uitgezet, en al hun bezittingen / banktegoeden hebben achtergelaten. 

OM DE VIDEO - REPORTAGE TE ZIEN KLIK OP DE FOTO of  de link.

Werkbezoek president Joko Widodo van rep. Indonesia aan Nederland.

Lees verder…

Nabestaanden van slachtoffers van Nederlands militair geweld in Indonesië verzetten zich tegen het Nederlandse staatsbezoek aan dat land volgende maand. Koning Willem-Alexander en koningin Máxima zijn wat hen betreft niet welkom zolang Nederland niet juridisch erkent dat Indonesië op 17 augustus 1945 onafhankelijk werd.

Dat staat in een brief van vijf nabestaanden en erfgenamen van slachtoffers van de Nederlandse militaire acties in Indonesië in de periode 1945-1949. De brief is gericht aan de koning en gestuurd aan de Nederlandse ambassade in Jakarta en de Indonesische president Joko Widodo.

Ook eisen ze dat de koning excuses aanbiedt voor mensenrechtenschendingen die door Nederland in Indonesië zijn gepleegd en een "onmiddellijke en rechtvaardige afrekening van de schadevergoeding aan de slachtoffers."

Verschil van vier jaar

De Nederlandse kolonie Nederland-Indië werd in de Tweede Wereldoorlog door Japan bezet. Twee dagen na de Japanse capitulatie riep de Indonesische onafhankelijkheidsstrijder Soekarno de onafhankelijkheid uit. Dat was op 17 augustus 1945.

Nederland probeerde met veel militair geweld het gezag in de voormalige kolonie te herstellen, maar moest dat vier jaar later onder grote internationale druk opgeven. Op 27 december 1949 droeg het de soevereiniteit over aan de regering van Soekarno. Dat geldt tot de dag van vandaag als de dag dat Nederland de onafhankelijkheid van Indonesië erkende.

Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot zei in 2005 wel dat Nederland de onafhankelijkheidsdatum van 17 augustus 1945 "politiek en moreel accepteert". Ook betuigde hij spijt voor het leed dat Nederland Indonesiërs in de periode 1945-1949 heeft aangedaan, toen het zijn gezag met militaire middelen probeerde te herstellen. Nederland bevond zich "aan de verkeerde kant van de geschiedenis", zei Bot.

Schadevergoeding

De opstellers van de brief aan de koning worden gesteund door het Comité Nederlandse Ereschulden. Dat zet zich in voor een schadevergoeding voor de nabestaanden en erfgenamen van slachtoffers van mensenrechtenschendingen door Nederlandse militairen.

Als Nederland de datum van 17 augustus 1945 erkent, zal het een grote schadevergoeding moeten betalen, omdat het dan erkent dat het tussen 1945 en 1949 een soevereine staat heeft aangevallen", zegt voorzitter Jeffry Pondaag.

Of Pondaag gelijk heeft is de vraag. Volkenrechtelijk gezien is een land pas onafhankelijk als dat ook door anderen landen wordt erkend. In het geval van Indonesië hebben de meeste landen en ook de VN dat pas in 1949 gedaan.

Diepgaand onderzoek

Het kabinet besloot in 2016 om een diepgaand onderzoek in te stellen naar het Nederlandse geweld tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd.

Aanleiding voor dat besluit was het boek De Brandende kampongs van Generaal Spoor van historicus Rémy Limpach. Hij toonde aan dat de Nederlandse krijgsmacht zich te buiten was gegaan aan structureel massaal geweld tegen de bevolking. Naar aanleiding daarvan heeft Nederland een vervolgonderzoek ingesteld. De nabestaanden hebben daar geen vertrouwen in.

Lees verder…

Blog Topics by Tags

Monthly Archives