The story of Andy Tielman (overleden)
Ons bereikte het trieste bericht dat de bekende Indorock musicus Andy Tielman op donderdagavond 10 november om 18.30 is overleden. Zijn muzikale carrière gaat bijna 65 jaar terug. De eerste foto’s van zijn optreden met zijn broers dateren van 1947, toen nog onder de naam The Timor Rhythm Brothers die regelmatig optraden in Surabaya in Indonesië. The Story Of…4
Andy werd geboren in Makassar, Celebes op 30 mei 1936. In 1945 begonnen de vier broertjes en één zusje Tielman samen te musiceren en speelden folksongs en traditionele dansnummertjes. Ze hadden het niet vreemd, want vader Herman Tielman was al jaren een begaafd allround musicus en gaf deze muzikale bagage met veel ondersteuning door aan zijn kinderen Reggie, Ponthon, Andy, Loulou en Jane. Al gauw werden er optredens gegeven op privéfeestjes, waarna alles zich razendsnel voltrok.
In januari 1960 maakte Den Haag voor het eerst kennis met The Tielman Brothers in de grote zaal van de Haagse Dierentuin. Daaropvolgend was er een groot Televisie-optreden en verschenen ze ook in de bekende Weekend Show (vanuit ’t Spant in Hilversum). Dit veroorzaakte een ware sensatie en de aanbiedingen voor optredens waren niet meer van de lucht. De TV en muziekrecensenten hadden echter geen goed woord over door de vier broers en een stortvloed van negatieve kritieken verschenen in de kranten. Dit verstomde echter gelukkig weer vrij snel, omdat het publiek zich hiervan niets aantrok en de broers volle zalen bleven trekken. Grote platencontracten, o.a. met Bovema waren het gevolg.
fotoTielman Brothers in de TV-Show in ’t Spant.
In het begin van de 60er jaren sloot Franky Luyten zich bij de broers aan en kocht Andy zijn eerste witte Fender Jazzmaster gitaar. Deze gitaren waren veel lichter dan de Gibson Les Paul gitaren en dus beter geschikt voor de show die de broers ten beste gaven.
In die tijd traden The Tielman Brothers hoofdzakelijk op in Duitsland en bewoonden zelfs hun eigen villa in Heidelberg. In 1963 voegde zus Jane zich bij de broers en gingen ze gezamenlijk op tournee.
In 1963 kregen Reggie en Andy een zwaar verkeersongeluk. Reggie was na iets meer dan twee weken weer redelijk op de been, maar Andy lag vier dagen in coma. Zijn arm was op acht plaatsen gebroken. Revalidatie duurde vele maanden, maar uiteindelijk herstelde Andy en traden ze weer op. Gedurende zijn afwezigheid werd hij vervangen door Alfons Faverey van de vroegere band The Strangers.
Tielman Brothers met Hans Bax (links) en Rob Latuperisa (rechts).
Opnieuw gingen ze op tournee door Duitsland, dit keer met Hans Bax en Rob Latuperisa (afkomstig van de legendarische Indorockband The Javalins) In 1965, terug in Nederland, verzorgden ze een groot optreden in de grootste en bekendste dancing van die tijd: “Palais de Dance” in Scheveningen. Hoewel ze al in geen jaren meer in Nederland gespeeld hadden, kwamen hun fans uit heel Nederland en België. Met dranghekken werd het publiek op afstand gehouden toen The Tielman Brothers per luxe limousine arriveerden. Bij verdere optredens deelden ze het podium met beroemde bands als “ZZ and The Maskers” en “Andy Star & The Stripes”. Opnieuw kregen ze een groot platencontract, dit keer van Jos van Vliet (vroegere voorzitter van de fanclub van “The Crazy Rockers” en nu manager van Negram/Delta Records. Het eerste resultaat was een schitterend album, “East and West”, met beroemde nummers als: “Unchained Melody”, Maria and Danny Boy en zong Jane solo in “Bring It On Home To Me”.
Daarna volgde een periode van veel wisselende bezettingen en traden ze op als “Andy Tielman & The Tielman Brothers”. De typische Tielman sound verdween geleidelijk in de 70er jaren en alleen Andy liet nog regelmatig wat
van de oude glorie zien en horen. Het instrumentale nummer “Sarinandé” vooral maakte toen enorme indruk.
In de jaren 1981 tot 1986 gaat Andy op solotour en treedt veel op in Azië, daarna in Australië, Nieuw Zeeland en Hawaii. Na de uitgave van Andy’s album “Now and Forever” in 1990 volgen tournees door de Caribische eilanden en Noord Amerika. In 1997 nam hij een album op en vernoemde het “Loraine Jane”, naar zijn dochter. Andy presenteert dit album tijdens de pasar Malam Besar in den Haag. In 1998 viert Andy Tielman zijn 50-jarig artiestenjubileum met een groot concert in de Haagse Houtrusthallen. Na in 2003 nog een album opgenomen te hebben, wordt in 2004 op 24 november zijn beroemde live-album: “It’s My Life” opgenomen in het Kurhaus in Scheveningen.
In begin januari 2005, kort na de verschrikkelijke zeebeving voor de kust van Indonesië en vloedgolven van de Kerstdagen ervoor, vinden er in heel Nederland benefietconcerten plaats. Op 6 januari doet Andy mee aan een speciaal concert op de Dam in Amsterdam, samen met Dinand Woesthof van Kane en René van Barneveld (ex-Urban Dance Squad). Hij zingt ook mee op de benefietsingle “In This World”, van de gelegenheids-groep “Eurasia”.
In juni 2005 wordt Andy Tielman onderscheiden met de Orde van Oranje-Nassau. In 2008 is het vijftig jaar geleden dat het nummer “Rock Little Baby of Mine” werd uitgebracht. Reden voor de Stichting 50 Jaar Nederpop om het startsein te geven voor de canon van de Nederlandse Popmuziek. Tijdens de presentatie daarvan staat Andy in het middelpunt van de belangstelling en wordt hij uitgeroepen tot grondlegger van de Nederlandse popmuziek.
foto Andy’s laatste optreden tijdens de Tong Tong Fair in Den Haag, 2011.
Op 5 mei is hij de hoofdact tijdens het Bevrijdingsfestival in Theater aan het Spui in den Haag. En op 3 oktober een van de artiesten tijdens de drie-en-een-half uur durende Live Show met ruim dertig artiesten en bands in de Heineken Music Hall. Verder neemt hij samen met de Rock-‘n-Rollband “Tjendol Sunrise” het jubileumalbum “21st Century Rock” op met enkele nieuwe versies van legendarische Tielman Brothers hits, alsmede enkele nieuwe nummers.
In het najaar van 2009 moet Andy een gepland tournee afzeggen, omdat bij hem en beginnende vorm van nierkanker is geconstateerd. In november wordt hij geopereerd en alles verloopt voorspoedig. Op 19 december maakt hij zijn rentree met een kort optreden in Drachten. In 2011 was zijn laatste grote optreden tijdens de Tong Tong Fair (voorheen Pasar Malam Besar) in Den Haag. De ziekte was echter teruggekomen en het werd voor Andy een ongelijke strijd
Andy Tielman overleed op donderdag-avond 10 november 2011 om 18.30 uur aan de gevolgen van kanker. Andy mocht slechts 75 jaar worden.
De redactie van deze Nieuwsbrief wenst Carmen en Loraine en zijn verdere familie en vrienden in deze moeilijke periode heel veel sterkte toe. Zijn herinnering wordt door ons allen gekoesterd en zijn muziek zal altijd blijven voortleven.
Rust zacht, Andy.
(rouwkaart en condoleanceregister aan het eind van deze nieuwsbrief)
Met dank aan NICC!
foto Familie Tielman in Surabaya 1947.
Een half jaar na de eerste optredens maakten de kinderen al hun eerste tournee in Indonesië als The Timor Rhythm Brothers, waarna de vraag om optredens bijna niet meer te behappen was. Ze traden op in het kielzog van beroemde bands in die tijd, zoals De Wama’s, The Ramblers en The Skymasters, op tournee lans alle grote steden in Indonesië. Zo maakten ze een “vliegende start” in hun carrière. Tijdens deze optredens deed vader Herman mee op de gitaar en moeder Flora zorgde voor de algehele presentatie.
Toen in 1949 Indonesië onafhankelijk werd, traden ze op voor Indonesiërs en zelfs in het presidentiële paleis van Sukarno, die verzot was op hun muziek.
In 1956 houdt het gezin het in Indonesië voor gezien en vertrekt naar Nederland, waar zij zich eerst in Breda en wat later in Den Haag vestigden. In Breda maakten ze kennis met hun eerste vrienden in Nederland: Edu Schalk en de broers Poetiray. Ze ontmoetten elkaar bij de Muziekhandel Spronk in Breda. Daar overtuigden ze de eigenaar van hun muzikale talent door een sublieme performance te geven van het beroemde nummer van The Everly Brothers: “Bye Bye Love”. De muziekhandelaar voorzag ze toen van legendarische grote witte Miller gitaren, die ze “op de pof” mee konden nemen. Deze gitaren werden toen gebouwd door de firma Egmond uit Eindhoven.
Al gauw veranderden de broertjes hun naam in “The Four Tielman Brothers” of “The 4 T’s”. Ze werden al snel bekend in Breda en sloegen hun vleugels uit naar de andere steden in Brabant. Optredens in zalen en dancings waren het gevolg.
Hun grote doorbraak kwam in 1958, toen ze optraden tijdens de beroemde EXPO ’58 in Brussel. In die tijd was de Hawaiian muziek erg populair in Europa en de broers verbaasden vriend en vijand met hun muziek en show. In eerste instantie mochten ze 20 minuten van een pauze in de festiviteiten vullen, maar die werden al gauw zes maanden.
De Belg René (Nappie) Vlasselaar werd hun eerste manager en zorgde voor een platencontract bij het label Fernap. Vervolgens gingen ze op tournee naar Duitsland en hun eerste Televisie-optreden (live) op 27 januari 1959 bij de Hessischer Rundfunk. Direct kregen ze een uitnodiging om op te treden tijdens de Première van de film “Paprika” in het Deutsches Theater in München, waar ze de cast van de film, waaronder Romy Schneider ontmoetten. Tevens werden de Tielman Brothers hun eerste Music Movie Award.
foto Timor Rhythm Brothers begin 50er jaren.
