Na afloop van een optreden in het stadhuis van Nijmegen stond ik buiten met twee Indische dames. Twee jongens van Marokkaanse afkomst fietsten voorbij. ‘Kijk, daar heb je weer dat tuig van de riggel’, zei een van de dames. ‘Kent u die jongens?, vroeg ik. Het antwoord was nee. ‘Hebben ze u wat gedaan?’ Opnieuw nee en een integratiedebat op de stoep van het stadhuis was het gevolg. Volgens de dames zijn Marokkaanse jongens onbeschoft, omdat ze niet fatsoenlijk opgevoed worden door hun ouders. Ze vergeleken dat met hun eigen opvoeding toen ze hier in Nederland kwamen in de jaren ’50.
Dat herkende ik. Ook mijn ouders en familie hielden ons voor hoe we ons hier moesten gedragen. Netjes, beleefd, fatsoenlijk. Zo waren ze het in Indië gewend en zo moest het ook hier, want hier moest je je vooral aanpassen. Altijd groeten, met twee woorden spreken, opstaan in de bus voor oudere mensen. En hoe vaak kreeg ik niet te horen ‘éérst je huiswerk, dán de meisjes’. Mijn familie dreigde ook met wat er kon gebeuren als we niet ons best deden. Dan wachtte ons een slechte toekomst als straatschoffie in de kampong of als ‘toekan kroepoek’ (Indische kroepoekbakker).
In de Indische gemeenschap ontstond vorig jaar wat deining vanwege het gerucht dat Geert Wilders een Indo zou zijn. Het werd met ongeloof ontvangen. Zou Geert met zijn onverholen afschuw van de multiculturele samenleving en zijn felle anti-islamhouding afkomstig zijn uit het grootste islamitische land ter wereld? Dat kon niet waar zijn.
Toch wel! In de biografie ‘Veel gekker kan het niet worden’ (2008) bevestigt Wilders wat ongemakkelijk zijn Indische afkomst. Daarin zegt hij o.a. ‘bij de oudste zus van mijn moeder gingen we wel eens in het weekend kroepoek bakken’. Geert Wilders als Indische kroepoekbakker; het moet inderdaad niet gekker worden.
In mijn jeugd was kroepoek bakken mijn favoriete kookactiviteit. Je doet die kleine kroepoekjes in de hete olie en dan worden ze heel snel heel groot in allerlei kronkelige vormen. Je moet wel erg opletten: niet te veel, anders rijzen de pan uit en niet te lang in de olie, anders branden ze aan. Maar als het goed gaat tover je iets oneetbaars tot een knapperige lekkernij.
De afgelopen tijd is de geblondeerde Indische kroepoekbakker al weer wekenlang de lieveling van alle media. Gedurende het gehele formatieproces bakte hij er weer lustig op los. Met zijn politieke kroepoek voorziet hij anderhalf miljoen voorstanders van knapperige hapklare brokken. Tegelijkertijd geeft de kroepoekbakker al zijn tegenstanders een onverteerbaar gevoel. Zo onverteerbaar dat er een proces tegen hem werd aangespannen. Dat vind ík weer onverteerbaar. De strijd om zijn opvattingen hoort niet thuis in de rechtzaal, maar in het parlement en het maatschappelijke debat. Dáar moeten voor en tegenstanders met elkaar de pollepels kruisen over zijn smaak en zijn recepten. Nu kan de kroepoekbakker zich uitleven als dé topkok van de vrije meningsuiting en zich tegelijkertijd op zijn zwijgrecht in de rechtzaal beroepen.
Kroepoek bakken is als toveren, maar Wilders is een slechte tovenaar. Hij gooit teveel giftige stukjes in de oververhitte olie van de Nederlandse samenleving, waardoor ze de pan uitrijzen. Hij houdt ze ook te lang in de pan, zodat ze alleen door aangebrande mensen te vreten zijn. Nee, ik gun Wilders van harte vrijspraak in zijn proces. Hij mag wel veroordeeld worden, maar dan door de Keuringsdienst van Waren. Voor zijn niet te vreten kroepoek.
Wouter Muller, auteur is actief als muzikant, tekstschrijver en componist en tevens werkzaam voor de Stichting Welzijn en Cultuur Twente
(bron: Twentse Courant Tubantia, 23-10-2010)
Opmerkingen
UIT DE MEDIA
Bewerken
ACTW66 campagne is gestart bij Nusantara !
Nusantara met ruim een achterban van 1200, is de 7 e Indisch organisatie die Ferry Schwab steunt. Nusantara verzorgt voor de backoffice de inschrijvingen met financieel deel.
De intentie is dat voor alle 1200 man/vrouw voorlichting bijeenkomsten worden gegeven. De eerste bijeenkomst is inmiddels achter de rug.
De promotie campagne is na 2 jaar op het Internet (ICM + Facebook) en niet te vergeten op alle pasar malams gestart, begint eindelijk zijn vruchten af te werpen.
De familie Schwab heeft ruim € 60.000 in dit project ACTW66 gestopt voor alle noodzakelijke promotie & camppagne. Hiervan hebben 15.000 hun handtekening gezet van naar schatting van 60.000 man/vrouw. Niet alleen promotie maar mede alle benodigde werkzaamheden. Zonder het enthousiaste team vrijwilligers plus ICM team die iedere dag inclusief de weekenden (pasar malams) hiermee bezig zijn.
Nu worden de werkzaamheden (uitvoering) door 7 partners gedaan. ACTW66 (Tracktaat) is tot stand gekomen door Stichting NINES, Suisantable en ICM. 7 partners steunen ACTW66 voor de front - en Back office waarvan 1 Nusantara, Julius Stemmerik groep, Rolo Lapre groep ............
ACTW66 gaat alleen voor het Verdrag van Tractaat van Wassenaar, alle zaken die onder het Indisch Platform vallen (Vielen) zijn hiervan uitgesloten.
Steun ons om ons werk af te maken door te tekenen en te doneren
Nusantara met ruim een achterban van 1200, is de 7 e Indische organisatie die Ferry Schwab steunt
Indische zaak - Het Traktaat van
Wassenaar 1966
Hier Onderteken petitie < of > Kijken wie er getekend hebben
< of > Laatste Updates In het Engels hier
337