Alle berichten (2932)
Tweede Kamer Overdracht dossier Traktaat van Wassenaar
Harderwijk 18 december 2023
Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haa
T.a.v. Vz. Dhr. Martin Bosma
Betreft: Overdracht dossier Traktaat van Wassenaar,
Geachte heer Martin Bosma,
in onze eerdere email had ik U reeds gefeliciteerd met uw voorzitterschap, bij deze nochmaals gefeliciteerd. Overigens was ook mijn hoop dat U voorzitter werd.
Met Uw voorzitterschap wil ik met U terug in de geschiedenis, dit vanuit mijn andere functie als redactie ICM. Toen wij destijds een Indische Bestuur hadden in het voormalige Indie, die zich moest verantwoorden aan het kabinet en het parlement Den Haag , constateerde Ik het volgende, overigens een aanrader om het te lezen voor alle Kamerleden, dan weet U meer dan de NIOD mensen.
In het boek van Rudy Kousenbroek werd door diverze media en auteurs van destijds melding gemaakt dat de rapporten omtrent misstanden werden genegeerd ofwel onder het tapijt werden gezet door Den Haag, dus toen reeds. Het begon in 1894. Overigens ook de Vz. Van ombudsman constateerde dit. Nu anno 2023 wordt de delegatie ACTW-66 (Actie Comite Traktaat Wassenaar 1966) die door 15.000 gedupeerden gevraagd is om in hun zaak te bemiddelen om tot oplossingen te komen. Nu wordt ook delegatie ACTW-66 met dit feit ook geconfronteerd.
Harderwijk 18 december 2023
Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haa
T.a.v. Vz. Dhr. Martin Bosma
Betreft: Overdracht dossier Traktaat van Wassenaar,
Geachte heer Martin Bosma,
in onze eerdere email had ik U reeds gefeliciteerd met uw voorzitterschap, bij deze nochmaals gefeliciteerd. Overigens was ook mijn hoop dat U voorzitter werd.
Met Uw voorzitterschap wil ik met U terug in de geschiedenis, dit vanuit mijn andere functie als redactie ICM. Toen wij destijds een Indische Bestuur hadden in het voormalige Indie, die zich moest verantwoorden aan het kabinet en het parlement Den Haag , constateerde Ik het volgende, overigens een aanrader om het te lezen voor alle Kamerleden, dan weet U meer dan de NIOD mensen.
In het boek van Rudy Kousenbroek werd door diverze media en auteurs van destijds melding gemaakt dat de rapporten omtrent misstanden werden genegeerd ofwel onder het tapijt werden gezet door Den Haag, dus toen reeds. Het begon in 1894. Overigens ook de Vz. Van ombudsman constateerde dit. Nu anno 2023 wordt de delegatie ACTW-66 (Actie Comite Traktaat Wassenaar 1966) die door 15.000 gedupeerden gevraagd is om in hun zaak te bemiddelen om tot oplossingen te komen. Nu wordt ook delegatie ACTW-66 met dit feit ook geconfronteerd.
Ik zet de handelingen van onze kant op een rij:
1. Wij hebben aan alle fractievoorzitters een oproep gedaan wie onze moties wil indienen. Op dit verzoek werd door Mark Harbes van de VVD ingegaan. Binnen de VVD werd driftig / naarstig naar de geschikte persoon gezocht.
2. In februari 2022 kwam de Vz. Van Tweede Kamer dat de zaak op 15 maart 2022 in ontvangst wordt genomen door mw. A. Kuiken vz. van de Tweede Kamer Commissie Min. Buza. Echter op die dag verscheen dhr. Rudmer van de VVD, nam de stukken in ontvangst. Die beloofde de zaak op de agenda te zetten. Echter een lid van onze delegatie constateerde dat op Uw webportaal niets stond gepubliceerd dat de Tweede Kamer de rapporten met overige stuken heeft ontvangen. Hiervan werd melding gemaakt bij mw. Bergkamp (lijkt dus dat deze handelingen nimmer hebben plaatsgevonden). Tussentijds is van delegatie uit voortdurend contact geweest met mw. Bergkamp, en Ruudmer Heerema. Hierbij kantekening dat van mw. Bergkamp netjes antwoorden werd ontvangen, de heer Rudmer Heerema in alle talen zweeg. Dus kan ik mij de positie van mw. Bergkamp goed voorstellen.
3. Kabinet is gevallen, verkiezingen ………… Tot hier onze handelingen.
Het nieuwe palement is geinstalleerd. De nieuwkomers worden ingewerkt, maar hoe zit nu met de lopende zaken die U moet overdragen ? Kortom de OVERDRACHT. Uiteraard is mij bekend dat installaties van de Tweede Kamercommissies pas kunnen worden gerealisseerd nadat er een Kabinet is.
Naar mijn mening zijn twee zaken aan de order. Overdacht van het logistieke en politiek.
Overdracht logistiek
Het is U bekend dat Uw Kamer op 15 maart 2022 jl. de delegatie ACTW-66 (actie Commite traktaat van Wassenaar ) toeliet om de
1. 15.000 handtekeningen
2. Hoofdrapport, aanvullend rapport en onderzoekbewijsrapport
3. en 24 persoonlijke verhalen
aan de Tweede KamerCommissie Min Buza te overhandigen. Deze commissie werd door 15 politieke partijen vertegenwoordigd. Allen ontvingen de eerder genoemde stukken. Behoudens de 15.000 handtekeningen die naar de Griffier gingen.
Politiek.
Tegelijkertijd heb ik Sophie Hermans van de VVD benaderd, en dit voorgelegd. Zij verwees door naar de heer Simons van de VVD. De heer Simons lliet mij weten zich te belasten met overdracht van dit dossier.
Mijn inziens blijft op voorhand de partij VVD hiervoor verantwoordelijk, immers zij hebben zich opgeworpen om de kar te trekken. In Tweede instantie U als voorzitter van de Tweede Kamer te waarborgen dat deze zaak in behandeling wordt genomen namens de 15.000 mensen en wat betreft he logistieke deel.
Zou U mijn bezorgheid willen kortsluiten met betrokkenen en mij hiervan willen verwittigen zodat ik dit weer kan communiceren aan de 15.000 gedupeerden ?
Mocht U behoefte voor persoonlijk onderhoud, ben ten alle tijde daartoe bereid.
Op voor hand mijn dank!
Met vriendeljke groeten,,
Ferry Schwab sr. vz.. delegatie ACTW-66
CC. del. Actw-66 Dhr. P. Vasseur, Dhr. R Andreas
Mw. Sophie Hermans, mw. Dilan Yeşilgöz-Zegerius (VVD)
Commissie Min.BuZa
Correspondie : F Schwab sr - Wouterskampen 68 - 3849 BC Hierden - email schwab@icm-online.nl Whatsapp 06 37 28 24 33
ICM Redactie met haar Team wenst U een goede Kerst
𝐇𝐞𝐭 𝐩𝐫𝐨𝐠𝐚𝐦𝐦𝐚 𝐢𝐬 𝐛𝐞𝐤𝐞𝐧𝐝!


ICM BALI HOME VISION AANWEZIG!
INSCHRIJVING RESORT - KOPEN - HUREN - FINANCIERING' - INFO@ICM-ONLINE.NL
V E R K O C H T
https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-300x170.jpg 300w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-400x227.jpg 400w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-600x340.jpg 600w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-768x435.jpg 768w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-800x453.jpg 800w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-1024x580.jpg 1024w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-1200x680.jpg 1200w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord.jpg 1500w" alt="Marie Oord" width="1500" height="850" data-lazy-srcset="https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-200x113.jpg 200w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-300x170.jpg 300w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-400x227.jpg 400w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-600x340.jpg 600w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-768x435.jpg 768w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-800x453.jpg 800w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-1024x580.jpg 1024w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord-1200x680.jpg 1200w, https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord.jpg 1500w" data-lazy-sizes="(max-width: 1500px) 100vw, 1500px" data-lazy-src="https://www.indischeschrijfschool.nl/wp-content/uploads/2023/12/web_m_oord.jpg" data-ll-status="loaded" />Eens leidde Marie Oord (1886- 1970) haar eigen ‘Indo Comedie-Vereeniging „De Eendracht”’ en heel Indië wist wie zij was. Zij was de laatste grote van de Komedie Stamboel, het muzikale volkstheater met inhoud.
Marie Oord schreef en bewerkte stukken, trad op als eerste actrice, ontwierp kostuums en leidde toneel,-en muziekgroepen. Dat je zegt: ze deed bijna alles.
Haar man Rudolf Christiaan Hoogeveen was manager.
Jonge generatie
Ze moet een geweldige vrouw zijn geweest: artistiek, doortastend, gevoelig en vooral met een hart voor de Indische jongere generatie. Die nam ze onder haar hoede. Dat laatste las ik in een mooi artikel van Tjalie Robinson in Tong Tong van 1967. Hij schrijft een onthullende passage over degenen die bij Marie kwamen werken, een jonge generatie vaak afkomstig uit armste laag van de maatschappij. Ze hadden de keus tussen in armoe leven of dit vrije beroep aangaan. Tjalie legt uit:
- Het werk van Marie Oord, door de oprichting van haar toneelgroep, is in de kern doodgewoon liefdadigheidswerk geweest. Ze haalde de ‘Nietswaardigen’ uit hun gribusjes vandaan en gaf ze een kans hun eigen brood te verdienen.
- Al werd er op het toneel van Komedie in het Maleis geacteerd, de jongelui kwamen althans bij de leiders in gezelschap van wie ze Nederlands vlotter leerden spreken. Ze ontwikkelden muzikaal en acteertalent en leerden zich vrijmoediger en zelfbewuster onder de mensen te bewegen.
- Vanzelfsprekend werd door deze ‘vooropleiding’ de deur geopend voor vaste baantjes in de maatschappij. En Marie Oord heeft de jongelui nooit vastgehouden.
- Wie op de vele reizen door Indie elders een baantje vond, mocht altijd meteen ‘overstappen’. Tientallen artisten zijn als assistent-snijvelder of schrijver op ondernemingen blijven hangen. Meisjes kregen baantjes of konden een goed huwelijk sluiten.
- Het verloop op Marie Oord’s personeelstaat is altijd enorm geweest.
Een emancipatiebeweging dus. We zijn hier ongeveer aan het einde van de negentiende eeuw. Nederlands spreken is de weg naar een positie in de koloniale maatschappij, maar niet iedereen heeft de kans om die taal te leren. En dan kom je bij Marie Oord, waar je je kunt ontwikkelen.
Financieel
Het gezelschap reisde heel Indië door. Dan eens hier, dan eens daar optredend. Financieel deed Marie het zo, vertelt Tjalie:
- Overal waar de Komedie kwam, werd door een agent ruim tevoren een huis gehuurd. Daar trok men dan met het hele gezelschap in.
- Ieder kreeg een eetgeld van veertig cent per dag (en dat was ruim vijftig jaar geleden banjak veel!) en op de avonden van de uitvoeringen kreeg ieder een daggeld variërend van f 1,- voor de kleinere klusjes en rollen, tot f 5,- voor de betere functies.
Hoe kwam ze ertoe?
Dat is niet helemaal duidelijk. Het toneel had destijds een slechte reputatie. Maar ze kende als meisje Auguste Mahieu. Hij zag iets in haaar. Mogerlijk is toen een begin ontstaan.
De Stamboel-liefde kwam in ieder geval mee met haar echtgenoot: Rudolf Christiaan Hoogeveen. Hij was regisseur. Met Marie richtte hij met f. 2.000 geleend geld een eigen gezelschap op: ‘de Indo’s Komedie Vereeniging De Eendracht.’
Marie Oord deed meer:
- schrijven of bewerken van stukken als De Verhalen van 1001 Nacht, Njai Dasima, Hamlet, Djoela-djoeli Bintang Tiga
- ontwerpen van kostuums
- leiden van de muziekgroepen: “Vaak niet meer dan zes man tellend, studeerden de strijkorkestjes serieus.” Ze speelden alle schlagers maar ook ‘We gaan naar Zandvoort aan de zee”
Rijk is Marie Oord er niet van geworden. Soms liep een reeks van voorstellingen heel goed, dan weer niet. Soms had ze grote schulden. Dan weer kon ze ruime donaties aan liefdadigheids-doelen schenken. Die afhankelijkheid van de komst van het publiek was er natuurlijk.
Publiek

Soerabaijasch handelsblad, 16 april 1908
Ik zie die afhankelijkheid van het publiek ook in de recensies in de oude Indische kranten.
- De Locomotief schrijft in 1908:
Van daar schrijft onze correspondent: De Indo Comedie-Vereeniging „De Eendracht” gaf hier gisterenavond (6 Juli) een voorstelling in de sociëteit Concordia. Opgevoerd werd La Somnambule. Het gezelschap, ’t welk uit 20 personen bestaat, is goed uitgerust van rêquisieten en speelt als stamboel zeer goed. Maar men moet een stamboel in eigen tent zien spelen, en niet in een schouwburgzaal met marmeren vloer en electrische verlichting. Het auditorium bestond slechts uit 60 personen, zoodat de Vereeniging zeker schade zal hebben geleden bij haar trip naar Bandoeng.
- De Sumatra post, in 1909, zonder te melden wat er gespeeld werd:
Het onaangename regenweer gisteren avond heeft het tooneelminnend inlandsch publiek niet weerhouden zich op te maken naar de Bangsawau, die haar openingsvoorstelling gaf. De vrij groote hal was werkelijk goed gevuld en ook aan Europeesche toeschouwers ontbrak het niet.
Gemakkelijk was het dus niet. In het artikel in Tong Tong legt Tjalie uit waarom het uiteindelijk steeds slechter en slechter ging. Veel Indo’s stonden er beter voor en keerden zich af van de Komedie Stamboel, die minder geaccepteerd is bij het Hollandse deel van de samenleving. Marie ging op kantoor. Haar man opende een café-restaurant in Meester Cornelis.
En zo ging de tijd voorbij, met de Komedie Stamboel erbij. En Marie Oord, vergeten of niet, verdient een standbeeld. Om alles.

Simons, C.
Mon, Nov 20, 9:37 PM (11 days ago)
to me
Geachte heer Schwab,,
De portefeuille verdeling voor de nieuwe kamerleden vind pas na de verkiezingen plaats. U kan het dossier aan mij overdragen, ik zal zorgen dat het bij de juiste woordvoerder komt.
Met vriendelijke groet,
Chris Simons
Lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal namens de VVD
WORDT VERVOLGD.
Met Mark Rutte exclusief Interview in Indisch maandblad Moesson
PVV het Merk " van Asiel – en migratie stop"
Met grote ergenis volgt ondergetekende de analyses van de campagneleiders en analysten. De eigenaar van het merk asiel – en migiratie stop berust bij de PVV in de persoon van Geert Wilders, en niemand anders. Dit weten de burgers ruim 10 jaren. . Heeft ook moeten bekopen met dit merk die door dit merk wordt gegezijld.
In het bedrijfsleven wordt zo’n merk gerisgistreerd als intellectuele eigendomsrechten. In dit geval heeft de VVD, CDA, D66 en Cu plagiaat gepleegd, en werden dan door de rechter veroordeeld tot dwangommen. Glukkig zijn nu veroordeeld door de kiezers. Dit is nu politiek “ leugen en bedrog” om alleen stemmen van de bugers te winnen. Dus zijn schapen in wolfskleren .
Het gaat zover dat de analysten en campagneleiders in de diverse media naar momenten zoeken waarom de burgers naar de PVV rennen! . U zit er volledig naast heren analysten en campagneleiders. Bent U blind waar het volk nu onder te leiden heeft? Mensen van toeslagen en Groningen zitten thuis nog steeds met de ellende of beschadigd leven door VVD, CDA, D66 en CU veroorzaakt. Leeft U in dromenland wat deze partijen hebben aangericht ? Nederland naar de afgrond gebracht. Als ik U was zou toch weer terug gaan naar de schoolbanken voor het vak maatschapij leer.
Nu de praktijken van de partijen in de Tweede Kamer van de afgelopen Kabinetten Rutte.
Hoe hebben ze hun burgers behandeld ? Begin eerst bij die vragen te stellen. Werden hun oproepen en signalen door U ontvangen en gehoord? Nee, ze werden als Tweede rangburgers behandeld. De Niet _ Nederlanders stonden op de eerste plaats, ten koste van de Nederlanders. Doet mij denken aan het DNA van het Indische Bestuur in het voormalige Indie, die zich kenmerkte als politie staat. Alleen de blanke ambtenaren hadden daar voor het zeggen. Dit DNA heeft zich in Den Haag altijd genesteld. Burgers moeten hun monden houden, wij VVD, CDA, D66 en CU hebben het voor het zeggen. Wij Kabinet Rutte zijn de eliten.
Mijn ervaringen met PVV.
In mijn herinnering was het Fleur Agmea die ICM – redactie steunde. Fleur samen Denk, en SP gingen door het bot dat Martin van Rijn toestemde tot betaling van de Knil. In de Tweede Kamer zie ik dat de PVV alle moties steunen van de kleine partijen en de eliten (kabinet Rutte en haar fracties) stelselmatig deze afserveren. Heeft U lopen slapen campagneleiders en analysten tijdens de dbatten deze kabinetten Rutte ?
Mijn ervaring met VVD.
Aangaande traktaat van Wassenaar ruim 50.000 gezinnen moeten nog de schade compensatie ontvangen. Ging om de periode 1947 – 1962 in de republiek Indonesie verbleven en het land werden uitgezet met verlies van al hun bezitingen. Met dank aan PvdA Kabinet Drees. De republiek Indonesia betaalde aan Min.Buza en Financien een bedrag van 7 miljard oude guldens dat aan de 50.000 gezinnen dient te worden uitgedeeld. Tot op de dag van heden niet werd uitbetaald. Ergo de republiek Indonesia vordert het bedrag nu. Om je te scahamen.
Hoe moet de 50.000 gezinnen(burgers) nu oordelen over VVD.
Op 15 maart 2022 werden de 15.000 handtekeningen in ontvangst genomen met de benodigde stukken: Hoofd rapport, aanvullend rapport, onderzoekbewijs rapport plus 24 persoonlijke verhalen. Vz. Vera Bergkamp (D66) gaf eindelijk toestemming om op 15 maart 2022 deze zaak te mogen aanbieden. Op 15 maart 2022 werd de zaak door heer Rudmer Heerema (VVD) in ontvangst namens Vz. Tweede Kamer Commissie Min.Buza , en wel voor 15 fracties (waren twee grote dozen) Teamlid redactie ICM constateerde direct dat er oneffenheden waren. Volgens mw. Vera Bergkanp was alles volgens de procedures verlopen.
Ondergetekende heeft Sophie Heerman VVD bewogen / verzocht om het dossier over te dragen, ook dit gaat weer mis want heer Simons komt niet meer terug. Is dit weer een VVD strategie.
Ik zou zeggen campagneleiders en analysten,
hier twee praktijkevaringen van een grote groep burgers die werkelijk als koeli worden behandeld, dus houd op met die onzin van uw bevindingen. Voor U geldt schoenmaker houd je bij je leest: Het koloniaal dna zit nog in Den Haag dat begon met Pvda Kabinet Drees.
Redactie ICM
Ferry Schwab sr.
Te koop Indonesische Toko in Noordwijk
Beschrijving
Indonesische toko in Noordwijk ter overname aangeboden. Zeer lage huur!!
Unieke kans voor de startende ondernemer of als 2de filiaal.
In verband met privé omstandigheden, moeten wij helaas onze onlangs geopende tweede Toko verkopen.
Mooie locatie in woonwijk, nabij centrum Noordwijk.
Vaste klantenkring in opbouw met regelmatige catering opdrachten.
Bij voorkeur opvolger Indonesische toko maar andere leuke of unieke concepten
(zoals Gyros of broodjeszaak), zijn ook welkom om te reageren.
Beperkte kookgelegenheid, nu afname van een bestaande Toko of via eigenaar.
Goede winstmarge!
Huurprijs: 950 ex. BTW, huurcontract loopt tot 1 april 2024, verlenging mogelijk.
Oppervlakte Toko:
Voorste (winkel) gedeelte 4.10 x 6M = 24.60M2
Opslagruimte incl. toilet en afwasgedeelte 4.10 x 2.70M = 11.07M2
Totaal 35.67M2
Bezorging via Foodticket/Thuisbezorgd en eigen website; www.toko-sarinah.nl
goede recensies!
Exclusief de vraagprijs : Elektrische bezorgfiets (lease) en bestelbus Fiat Fiorino 1.3 MJ Automaat (2010)
eveneens ter overname. Goede staat, nog geen 100.000 km op de teller en tot 1 april 2024 Bovag garantie.
Informatie info@icm-online.nl
Bali Sea Breeze Cottage Ketut
(Moet weg wegens omstandigheden vraagprijs 25.000 euro)
Geheel vrijstaand goed onderhouden cottage/villa, compleet ingericht.
Als u een rustig plekje zoekt in Noord-Bali dan is dit het perfecte huis voor u. Gelegen nabij het
dorp van Sembiran, één van de oudste dorpen van Bali met prachtige tempels,
watervallen, bergen en de villa is 5 minuten gelegen van de Bali Sea (geen strand).
De woning ligt in Kabupaten Buleleng, Bali, Indonesië. Als je op zoek bent naar
tropische witte stranden, kom je bedrogen uit in het noorden van Bali. Het strand is
donkergrijs tot zwart. De vulkanen op Bali hebben hun sporen nagelaten. Is het
noorden van Bali daarom minder mooi? Wij vinden van niet! De zee in het noorden
van Bali is betoverend blauw. De stranden van Lovina laten zich perfect combineren
met een duikvakantie of een excursie op Bali.
In het noorden van Bali liggen Singaraya, Pemuteran en Lovina. Lovina is één van
onze favorieten. Er zijn hippe winkeltjes, er is een boulevard en een heus standbeeld
met dolfijnen. In de avond klinkt er livemuziek in veel van de barretjes. Terwijl wij
onze gado-gado eten, neurien wij zachtjes mee met liedjes van Michael Jackson,
Luther Vandross en EWF Welness en Yoga in de buurt van de villa.
De villa bevindt zich in Tejakula en beschikt over accommodatie met airconditioning
en een terras. De villa, gebouwd in 2010, ligt op minder dan 1 km van Ponjok Batu-
strand en 29 km van Kintamani. De villa heeft 1 slaapkamer, 1 badkamer en een
volledig uitgeruste keuken. Je kunt bij de villa in de buurt uitstekend wandelen, of
gebruikmaken van de tuin. Meer van Batur ligt op 41 km van Bali Sea Breeze Cottage
Ketut en Besakih Tempel ligt 48 km verderop. Het dichtstbijzijnde vliegveld is
Internationale luchthaven Ngurah Rai (Denpasar), op 94 km van de accommodatie.
Alle tijdsafstanden met de auto;
1. Mount Batur, actieve vulkaan bij het Baturmeer (1 1/2 uur) 2. Pura Ponjok Batu,
Hindoeïstische tempel ( 5 min.) 3. Kolam Renang Air Sanih, waterpark (14 min.) 4.
Gitgit Waterfall (58 min.) 5. Pura Ulun Danu Batur, Hindoeïstisch tempelcomplex (58
min.) 6. Sekumpul Waterfall (48 min.)
Vrijstaande villa van 50M2 en heeft een terras eveneens van 50M2.
Lease 18 jaar, met verlenging mogelijk met een termijn van 30 jaar
Kosten per jaar incl. belastingen € 950. Overdachtkosten van grondpacht € 1000 Notariskosten € 500
Geschikt voor eigen gebruik of voor de verhuur.
Vraagprijs € 25.000.
Voor meer info@icm-online.nl
Petrus Kipalong is een naam die het waard is gered te worden. Hij was een van de duizenden Steurtjes, kinderen in het tehuis van Pa van der Steur. In “Oranje-Nassau” (Magelang) woonden ze. Minder bekend is dat een aanzienlijk deel van zijn ‘Steurtjes’ van Molukse afkomst waren. Hoe kwam Pa aan deze kinderen?
Tehuis
Het tehuis “Oranje-Nassau” was in het begin een eenvoudige woning, met een pendoppo erbij. Het werd in 1892 feestelijk geopend met een opkomst van heel wat mannen van het KNIL. Hun aanwezigheid was geen toeval. Oranje-Nassau was aanvankelijk bedoeld als militair tehuis, onder de leiding van de zendeling Johannes van der Steur. Hij was enkele maanden eerder uit Nederland vertrokken met hoogstaande christelijke idealen.
- Dat er binnen het KNIL heel wat militairen samenleefden met njai (concubine), stond hem tegen. Hij vond, dat seksualiteit thuishoorde in het door God gezegende huwelijk. Daarbuiten werd het ontucht.
- Tegen alcohol en roken had hij ook ernstige bezwaren. Van der Steur redeneerde eenvoudig: wanneer de militairen een tehuis hadden met gezelligheid, dan zouden ze die niet bij een njai zoeken. Uit Nederland had hij boeken meegebracht (passende lectuur), een orgel (samen zingen schept verbroedering) en een omstreden reputatie als agressieve zendeling.
Indië zag hem dan ook met gemengde gevoelens komen. Het was mooi dat hij iets voor de militairen wilde betekenen, maar was broeder Van der Steur met zijn methode niet een beetje naief?
Ondanks de bestaande twijfels liep het tehuis redelijk goed. Van der Steur bood zijn bezoekers niet alleen christelijke vermaningen. Hij kon van man tot man praten, hij hielp waar nodig met het schrijven van brieven en soms schonk hij chocolademelk, gemaakt naar Hollands recept. Wie van God los was geraakt, had zo toch redenen genoeg om het tehuis te bezoeken. Een slimme aanpak, en eentje die werkte. Zo verliepen er maanden, tot er in april 1893 een grote verandering kwam.
Kinderen
In april 1893 kwam een van de bezoekers van het tehuis naar Van der Steur met de mededeling dat er vier kinderen in de kampong waren, van wie de Italiaanse vader was gestorven. Een Javaanse vrouw had de zorg op zich genomen, maar zij was niet de moeder. Van der Steur nam de kinderen bij zich in huis. Vier kinderen, dat moest lukken meende hij, en het lukte ook. De militairen hielpen met de verzorging. Na deze vier kwamen er vijf bij, en daarna nog meer. Het aantal kinderen groeide snel, en het werd dus aanzienlijk drukker in Oranje-Nassau; in totaal zouden er naar schatting zevenduizend kinderen bij Pa zijn.
Militairen en kinderen konden het onderling goed vinden. Elk kind bezat in het tehuis een onafzienbare hoeveelheid ooms waarvan er altijd wel iemand tijd had om te spelen. Er waren natuurlijk ook ándere ooms. Van der Steur sprak niet over de familieleden die met lege armen waren achtergebleven in de dessa. Voor hem telde alleen dat ene: een kind dat een Europese (in de praktijk: Nederlandse) vader had, moest Europees opgevoed worden.

Steurtjes: Jonge mannen uit het tehuis.
Molukse kinderen
Pa nam ook Molukse kinderen op, volgens een bron in de eerste jaren zelfs tot twintig procent. In 1898 waren er in Oranje-Nassau 144 kinderen, 28 van Molukse afkomst. Van der Steurs hart klopte voor deze kinderen en nog meer voor hun vaders, die volgens hem vaak tot de beste en trouwste militairen van het KNIL behoorde. Sneuvelde de man, dan ontving zijn weduwe geen uitkering. Dat onrecht was evenzeer een reden om de kinderen onderdak te bieden. Speciaal voor deze kinderen had hij een Amboneese school opgericht, waar ze les kregen.
Het onderdak omvatte veel. De meisjes en jongens kregen een opvoeding, vaak met scholing, vakopleidingen zoals voor schilder of smid en natuurlijk kregen ze godsdienstonderwijs van de door en door protestantste Pa. Op de platen die hij liet zien, werden God en Jezus voorgesteld als twee Hollands uitziende mannen, vaak in een Europees aandoende omgeving. Zo was dat toen. Kritische vragen stelde men nog niet aan een autoriteit. En Pa wás een autoriteit. Hij leidde het tehuis, een aantal jaren samen met zijn zuster Marie en daarna met zijn echtgenote, die ook Marie werd genoemd. Daarnaast waren er veel komende en gaande helpers, die zich allen naar de dwingende inzichten van Pa voegden.
Subsidie
Geleidelijk werd “Pa van der Steur” een begrip in Indië. De twijfels verdwenen. Hij kreeg van Gouverneur-Generaal J.B. van Heutsz (1904-1909) zelfs een forse subsidie van vele duizenden guldens voor deze ‘soldatenkinderen’. De kranten publiceerden vaker over hem in positieve zin en zo groeide hij uit tot een beroemdheid. Wie het over “Pa” had, bedoelde deze vader van honderden kinderen. Dat er ook militairen in het tehuis waren, verschoof naar de achtergrond. Zo wilde Van der Steur het; hij vertelde aan de kranten vaak en goed aangrijpende verhalen over zielige kindertjes en vroeg dan om donaties. Dat moest, want om elke dag al die monden te voeden was heel wat geld nodig. Het werkte elke keer uitstekend. Regelmatig gingen er hoge bedragen zijn kant op. De vraag dient zich aan, hoe zielig deze kindertjes eigenlijk waren. Een deel van het antwoord is te vinden bij Petrus Kipalong (1909-1935), een van de Molukse Steurtjes.
Petrus en Cornelis
Hoe Petrus Kipalong in het tehuis kwam, is niet goed te achterhalen. Waarschijnlijk kwam zijn broer Cornelis (later werkzaam in de klapperindustrie) mee. Gezien de lange tijd dat Petrus er woonde, is het waarschijnlijk dat hij al op jonge leeftijd in het tehuis kwam. Er waren meer mogelijkheden dan alleen vaderloos zijn. Van der Steur nam ook logés op, die tijdelijk onderdak nodig hadden; de ouders/verzorgers gingen bijvoorbeeld met kort verlof of werden overgeplaatst. Voor deze kinderen werd kost en inwoning betaald. Dan waren er Steurtjes, die een opportunische kijk op het tehuis bezaten. Zij lieten zich opnemen met het doel om via Pa een opleiding te krijgen en zodra het diploma behaald was, verdwenen zij weer uit de tehuiswereld. Tot welke groep Petrus Kipalong behoorde, kan alleen de Vereniging Vrienden van Yayasan Pa van der Steur opsporen. Deze Vereniging heeft het beheer van de tehuisadminisatratie waarin veel dossiers van kinderen liggen. Het is toegankelijk voor nazaten, dit in verband met privacy.
Toch valt het ook buiten dit archief wel iets over Petrus te zeggen. In het tehuisblad Onze Kleine Bode schrijft Pa van der Steur over hem, vooral in juni 1935. Dan zijn er enkele Steurtjes ernstig ziek, zozeer, dat voor het ergste gevreesd moet worden. Dit is wat Pa schrijft:
- Met Petrus Kipalong gaat een deel van mijn leven in het graf. Petrus was een hoogst eenvoudige jongen.
- Hij had diploma Ambachtsschool en kreeg een betrekking in de suiker. Daar had hij het goed.
- Met de vak van de suikercultuur, viel ook Petrus en is als werklooze thuis gekomen. Thuis heb ik hem de kleintjes toevertrouwd en die ruim 200 kleine jongens waren bij hem in goede handen.
In de opsomming die daarna volgt, leren we Petrus wat beter kennen. Hij was “een innige vrome jongeman”, die altijd naast Pa aan de etenstafel zat. En: “eerlijk als goud”. Hij ontwikkelde leiderschap: “Op de Amboineesche cathechisatie hielp hij mij met zingen.” Petrus was muzikaal, als kapelmeester van de fluitisten; in het tehuis was altijd muziek. Hij moet veel van zijn Pa gehouden hebben, getuige de beschrijving van het sterfbed die Van der Steur geeft:
- Nu zei hij nog eenmaal: “Pa, waar moet ik slapen? Ik ben moe. Zeker op het kerkhof, ja Pa? Maar dan brengt U mij weg en legt mij ter ruste met een laatste kus”.
- “Ja, mijn jongen.”
- “Dan is het goed.”
Bij de begrafenis van Petrus waren honderden kinderen aanwezig, “de gehele Ambonse school” was uitgelopen, en ook de militairen waren present. Van der Steur leidde de plechtigheid en hij sprak emotioneel bij het graf. Het verhaal in De Kleine Bode heeft een fraai christelijk einde:
Vannacht zat ik even alleen in zijn kamertje; het werd mij te zwaar en te machtig en het uithuilen deed me even goed. Toen stond ineens Cornelis achter mij. Hij legde zijn hand op mijn schouders en zei: “Kom Pa, niet zoo droevig, Petrus is een kind van God en God haalde hem thuis. Ik beloof u plechtig Pa dat ik mijn uiterste best zal doen om hem te vervangen.”
Hoe het verder ging met Cornelis, staat niet meer vermeld, jammer genoeg. De geschiedenis van de broers moet groter zijn geweest dan deze jaren in het tehuis. Waar is de familie Kipalong? Hoe keek Cornelis later terug op zijn tehuisleven? Hoe Moluks mochten de kinderen zijn? Dat zijn vragen waarop het antwoord onbekend is. Toch lees je tussen de regels door dat deze twee broers bepaald geen zielige kindertjes waren, zoals Van der Steur zijn pupillen aan de buitenwereld graag presenteerde. Harde werkers moeten het geweest zijn, die in staat waren verantwoordelijkheid te dragen, gevoelig daarbij. Bijzondere jongens. Overigens zou Van der Steur de sterfdag van Petrus nog jarenlang herdenken. Dat komt rechtvaardig over.
Slot
In mijn biografie van Pa van der Steur besteed ik meer aandacht aan het leven in het tehuis dan ik hier in Marinjo kan doen. Maar ook dat boek is geen encyclopedie met de naam van elk kind dat ooit bij Pa in huis geweest is.
Veel kinderen, eenmaal volwassen en in Nederland, zwegen erover. Het woord ’tehuis’ had hier een ongunstige klank. Soms is er toch iets, niet veel, gezegd. Het verhaal van Pa staat in het boek.
Schrijven is blijven, dat geldt ook voor uw verhaal.
ICM Nieuwsbrief van 29 oktober 2023
Nog 6 dagen slapen Pasar Malam Rijswijk met Massada Live in Concert en uniek ICM Bali Home Vision; voor mensen met een kleine beurs vanaf 42 k tot 69 K. Heeft u meer te besteden vila en bungalows met zwembad vanaf 200K.
De moeite waard om een kijkje te nemen bij ICM stands 226/227.
Het wonderschone meer van Maninjau
De oorlog ver weg 1949 - 1962 – Gerrit ter Haar. In het eerste deel “De oorlog ver weg, 1942-1949” schetst de auteur een waarheids-getrouw beeld van de oorlogsjaren en de jaren daarna in
Nederlands-Indië. Een inkijk in de ervaringen van burgers en militairen. Een vervolg kon niet uitblijven. De verstrekkende gevolgen van de oorlog lieten diepe sporen na. Zowel in de politiek als in de veelal verwoeste levens van de betrokkenen. Diepe wonden die tot…
Lees verder…
Meest gestelde vragen update 20 september 2023
Is ICM een politiek Platform ?
In zekere zin. ICM is een media met een platform waar abonnees hun misstanden kunnen melden. Zoals U weet in een democratisch land kan ICM als media de politiek druk bewerkstellligen als tegenmacht. Immers om de zittende macht het…
Lees verder…
Niet alleen hier vinden de verkiezingen plaats. maar ook in de republiek. Einde van tijdperk van Mark en Jokowi.
Lees verder…
(Over Indië) De kortste weg naar vergetelheid
In 1968 waren er op veel plekken in de wereld studentenprotesten.
Ook in Azië.
Het tv-journaal – herinner ik me – kon niet goed uitleggen waaróm de Japanse studenten in protest waren.
Maar ze zonden de beelden wel uit, en wat ik me er van herinner is dat de studenten in rotten van…
…
KVK - nummer 72173122 ICM Projets Heeft U nog niet betaald verzoeken U deze per omgaande (vandaag) het bedrag 65 euro over te maken op Raborekening NL35 RABO 0377 579491 tnv. ICM Project ovv ICM abonnement 2023-2024, waarvoor onze dank.
|
De oorlog ver weg 1949 - 1962 – Gerrit ter Haar. In het eerste deel “De oorlog ver weg, 1942-1949” schetst de auteur een waarheids-getrouw beeld van de oorlogsjaren en de jaren daarna in
Nederlands-Indië. Een inkijk in de ervaringen van burgers en militairen. Een vervolg kon niet uitblijven. De verstrekkende gevolgen van de oorlog lieten diepe sporen na. Zowel in de politiek als in de veelal verwoeste levens van de betrokkenen. Diepe wonden die tot op de dag van vandaag nog niet genezen zijn. Ter Haar sprak met getuigen en tekende hun v
erhalen op. Verhalen die vaak door merg en been gaan en tegelijkertijd ook ontroeren. Verhalen waar je stil van wordt. Gestaafd met feiten uit de rijke archieven van onder andere het Historisch Centrum Overijssel. Het boek rekent af met de heersende perceptie en voor-oordelen jegens oud-strijders en in ons land wonende medelanders. Wie het eerste deel gemist heeft: dat is ook nog steeds verkrijgbaar. Adviesprijs: € 22,50.
Sesi – Nynke Sietske de Vries. Seakle de Vries vertrekt op 11 november 1937 voor werk bij de Bataafse Petroleum Maatschappij (BPM) naar Nederlands-Indië. In een brief aan zijn zus Siet (toen 20 jaar) vraagt hij om te schrijven over wat zij als jongste herbergierssdochter meemaakt tijdens de oorlogsjaren in Pingjum, een klein dorpje in Friesland. Seakle en zijn vrouw Brandie schrijven dan terug. In dit boek zijn passages uit die brieven van Seakle en zijn vrouw opgenomen. Seakle, Brandie, Siet en ook broer Sipke vinden het van groot belang om te schrijven over hun leven. Ook de auteur van dit boek, dochter van Siet, vindt dit erg belangrijk en heeft daarom de schriftjes van haar moeder al die jaren zorgvuldig bewaard. In dit boek heeft zij de aantekeningen van haar moeder gerangschikt naar een aantal thema’s en gecombineerd met de brieven van Seakle en Brandie. Hierdoor ontstaat een gedegen beeld over die periode, waarin de oorlog in alles voelbaar is en waar het gaat over goed en fout. Het boek is rijk geïllustreerd met foto’s.
Adviesprijs: € 20,00.
Voor meer boekrecensie ga naar lees verder