Vriendschappelijk wedstrijd Oranje tegen Garuda om  15.00 SBS-6.

met nabeschouwing om 17: 20

Deze wedstrijd gaat nu al de geschiedenis in gezien de banden met oud-kolonie, zal nu de welgemeende excusjes komen ? Van Willem Alexander en Maxima wat zijn moeder toen niet lukte in 1995. Deze werd immers gedwarsboomd door Pvda door KoK e Pronk. Oranje heeft in keer een grote aanhang erbij; ruim 180 miljoen  televisie kijker volgen vandaag deze wedstrijd. 

De KNVB is poliltiek Den Haag voor geweest als het om de betrekkingen gaat tussen Nederland - Indonesie.

Volksoploop voor Oranje

Bron Telegraaf 7 juni  2013

• Na alle plichtplegingen speelt het Nederlands elftal vanmiddag om half vier voor het eerst in de historie tegen het nationale team van Indonesië, de voormalige Nederlandse kolonie. Overal waar spelers of trainers van Oranje opduiken in Jakarta is sprake van een volksoploop, zoals voor Louis van Gaal na het geven van een clinic. Op het eilandenrijk met 240 miljoen inwoners is Oranje ongekend populair. Een beoogd bezoek van Oranje aan Batavia werd afgelast bij aankomst omdat het door de enorme toeloop van Indonesiërs onverantwoord was om de internationals de bus uit te sturen. Na het ’gekkenhuis’ in Jakarta wacht Oranje morgen in Peking eenzelfde onthaal. Jong Oranje kende gisteravond in Israël een goede start van het EK onder 21. Leroy Fer kopte in de slotminuut de winnende goal (3-2) binnen tegen Jong Duitsland.

Op sport gebied zijn er goede betrekkingen tussen Nederland - Indonesië.  

Hier mogen de Nederlandse politieke partijen en Nederlandse regering wel een voorbeeld nemen. Met afserveren van coryfee Pronk kwam veel PvdA - modder naar boven o.a. niet alleen Pronk maar juist coryfee Kok die blokkeerde dat voormalige Koning Beatrix namens Nederland en Koninklijk Huis Indonesië excuusjes wilde aanbieden in 1995, hierna bleven de betrekkingen bekoeld tot het heden. Desondanks de vele handreikingen van de republiek Indonesia.

In de sport heeft men kennelijk niet die intenties, verre van dat zelf. Het Oranje Nederlands elftal gaat 3 juni naar Azië voor twee interlands in Jakarta en Beijing tegen respectievelijk Indonesië en China.

1995 had Koningin Beatrix de intentie namens Nederland Rep. Indonesië excuusjes aan te bieden.

Nu Pronk na vijftig jaren zijn lidmaatschap opzegt komt er heel wat modder naar boven binnen PvdA. Destijds Pronk ook niet kon laten met zijn bezoek aan Indonesië om oud president Soeharto het geweld van de Indonesische militairen op Oost -Timor onder zijn neus te wrijven. Tegelijkertijd met veel zweet de herstelde ontwikkelingsrelatie tussen Nederland en Indonesië direct werd verbroken. Jarenlang bleef de relatie tussen Nederland en de oud-kolonie bekoeld, en eigenlijk is het tot anno 2013 nooit goedgekomen, desondanks Indonesie keer op keer handreikingen doet, die steeds werden genegeerd. 

Zelfs het staatsboek in 1995 van toenmalige Koningin Beatrix liep stroef en daardoor gespannen.  Als klap op de vuurpijl klapte diezelfde Ponk uit de schoolbanken. De Koningin had graag bij die gelegenheid dat namens Nederland haar excuusjes wilde aanbieden aan de republiek Indonesië. In adem zei Pronk jaren later:" Kok had dit geblokkeerd".

Nu Pronk opstapt, komt eindelijk de ontknoping wie of nog concreter;  welke partij de veroorzaker is die ruim 60 jaren de betrekkingen tussen Nederland - Indonesië hebben geblokkeerd; namelijk de PvdA. Ook anno 2013 wordt er in Tweede Kamer constant amok gemaakt als maar het woord "Indonesië" valt. Of presidenten worden geboycot als die naar Nederland willen gaan. Dit in tegenstelling tot onze buur Duitsland waar de presidenten van Indonesië in - en uit vliegen zonder dat daar amok wordt gemaakt in het parlement.

Nog vrij recent liepen de betrekkingen weer een deuk op.

In plaats van toenmalige Koningin Beatrix te sturen voor een staatsbezoek om namens Nederland haar excuusjes te sturen werd een klerk Timmermans gestuurd. Bij terugkomst werd dit vol wantrouwen door de Tweede Kamer ontvangen. Dit naast de president van Indonesië weer werd beledigd. Voor excuusjes stuur je de Koningin, in dit geval Willem Alexander en Maxima.

Nu is ook duidelijk dat deze blokkering via Pronk, Kok ....... ofwel de hele PvdA komen.

De PvdA moet beseffen dat Nederland economisch aan de grond zit. Daar in Indonesië liggen de economische mogelijkheden om onze export te laten expanderen. Vele landen, projectontwikkelaars, en investeerders hebben zich ingeschreven voor het Indonesisch Economisch Master plan dat in 2009 werd gepubliceerd. Allen al het Jakarta baru master plan omvat ruim 630 miljard. Dit houdt in werk voor de bouwsector, industrie, watermanagement en ingenieursbureaus kunnen daar werken tot 2023. Duitsland , onze buur, die na de Leopard tanks, participeert in bepaalde zaken van de masterplannen tot 2023. Nederland is nergens te bekennen.

Vele Nederlandse ondernemingen hebben zich ingeschreven hiervoor en dingen mee vanaf 2009, en ondervinden zeer veel last van Pronk en PvdA  handelswijze die constant er doorheen fietsen.

Wanneer wordt de Tweede Kamer wakker, en stuur mogen nog Willem Alexander en Maxima;

Indonesië doet alleen handreikingen!

GARUDA VS ORANJE

The Dutch national football team will come to Indonesia for a friendly match against the Indonesian national team in June!

The match will take place at the Gelora Bung Karno Stadium, Jakarta, on Friday 7 June. The aim of the Oranje trip is to explore the possibilities to exchange knowledge and experience with Indonesian football players, trainers and organizations. The Dutch national football team will come to Indonesia for a friendly match against the Indonesian national team in June!

The match will take place at the Gelora Bung Karno Stadium, Jakarta, on Friday 7 June. The aim of the Oranje trip is to explore the possibilities to exchange knowledge and experience with Indonesian football players, trainers and organizations.

FACEBOOK REACTIE HET GEBAAR PROJECTEN

Minister Schippers voortvarend bij de aanpak bij de Zorgfraude.

Eindelijk geen parlementaire onderzoeken, desondanks dat SP en PVV een motie van wantrouwen indiende tegen Schippers. Deze werd terecht totaal weggestemd. Het verwijt van de partijen in de oppositie dat het Conceptrapport via RTL uitlekte, opdat de Kamer niet is voorgeïnformeerd doet niet af aan haar aanpak. Bovendien zoals de naam het als zegt het is `CONCEPTRAPPORT` dat de status definitief nog moet krijgen waar vele veranderingen nog kunnen plaatsvinden. Belangrijk aspect wat de SP en PVV als partijen in de oppositie over het hoofd zien is dat bij voortijdige presentatie de frauderende - partijen in het land zich georganiseerd kunnen “organiseren”, nu onverwachts op alle locaties de mensen van Minister Opstelten kunnen rekenen, dus ook thuis. Immers Schippers heeft met fraudeurs te maken die stelselmatig 7 jaren aaneensluitend bewust zich hebben verrijkt van de gelden van premiebetalers. 

Geen woorden maar daden want Schippers heeft parallel aan het conceptrapport zaken in gang gezet o.a. fraudecommissie ingesteld die inmiddels is gestart met deonderzoeken van de fraude gevallen in het land. Via Minister van Opstelten inmiddels strafrechtelijke onderzoeken in gang gezet. 

Volgens Schippers wordt er vaak vanuit gegaan dat 10 procent van de uitgaven aan de zorg -  totaal in de 85 miljard beloopt - verdwijnt in de zakken van fraudeurs, maar dat het nog onduidelijk is of dit wel klopt. Tegen deze achtergrond de deskundige Robin Linschoten in het programma van Pauwe & Witteman stelt dat dit ruim 25% bedraagt ofwel ruim 25 miljard sinds de invoering totaal sinds 2006 komt dit op 175 miljard, dat teruggehaald wordt.

Minister Opstelten (Justitie) komt binnen twee weken met een lijst van lopende strafrechtelijke onderzoeken naar zorgfraude. Dat heeft de minister toegezegd tijdens het debat over zorgfraude in de Tweede Kamer.

Daarnaast gaan de hervorming in januari 2014 in, waar met nadruk het toezicht wordt gelegd op declaratie door de patiënt/cliënt ofwel de premiebetaler weer de regie terugkrijgt met betrekking tot controle van de rekeningen / declaraties, alvorens deze door zorgverzekeraar betaalbaar worden gesteld. 

De SP en PVV hebben het nakijken, is ook niet te verwonderen omdat deze geen bestuurlijke ervaringen hebben zoals de coalitie die nu de regering vormt, naast dat Minister Schippers te maken heeft met haar 4000 ambtenaren. De overige partijen stemden unaniem in met haar beleid en aanpak. Uiteindelijk hebben Hans Hogevorst en Klink deze uitnodigende fraude gevoelig zorgsysteem ingevoerd, waar toezicht van de beherende organisaties vooral de Zorgverzekeraars totaal bewust achterwege bleef.

Uit opinie peilingen blijkt dat vele (ruim 71%)  terug willen naar ziekenfonds en particulier verzekerd, waar nota´s eerst worden voorgelegd en na akkoord wordt door gestuurd naar de zorgverzekeraars. Zodat net als een Spanje zoals  respondent meldt dat € 45 in de maand betaald aan premie, omdat in Spanje geen zakvullende organisaties rondlopen!

De geschiedenis van de Indonesische taal "Bahasa Indonesia (B.I)""

• Landadministratie voor officiele brieven, wettelijke documenten, en redevoeringen.
• Voor de communicatie voor het bijeenhouden van het Indonesisch volk. Liefst 300 talen (dialecten) worden in de provincies gesproken, elke provincie heeft zijn eigen taal.

• Op Sumatra - Melayu, Aceh Gayo, Lubu, Batak, Minangkabau, Pasemah, Rejang Lebong, Enggano, Mentawai, Pagal, Lumpung enz.
• Op Java -  Jakartaans, Bantams, Sundanees, Javans enz.
• Op Kalimantan - Bajar, Dajak, Ngajo, Koyan, Gesang enz.
• Op Nusatengarra - Bali, Susak, Sunbawa, Bima, Flores, Sumba, Timor, Roti enz.
• Op Sulawesi - Minihasa, Temulu, Tonsea, Tondano, Toraja, Sangir enz.
• Op Maluku - Aru, Buru, Kai, Alfuru

ZEECRASH DOOR FALEN IN COCKPIT

JAKARTA/DENPASAR, zaterdag

PERSBERICHT, Den Haag 16 mei 2013

Unieke filmbeelden van de Indische Tentoonstelling (1932)

uit collectie Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid

Eerder dit jaar deden de onderzoekers van het Haagse erfgoedproject Sporen van Smaragd een publieksoproep. Zij hoopten filmbeelden te vinden van de beroemde Indische Tentoonstelling van 1932, een evenement met een opmerkelijke voorgeschiedenis. De prachtige paviljoens waren oorspronkelijk onderdeel van de Nederlandse bijdrage aan de Exposition Coloniale te Parijs (1931). Een brand verwoestte echter het spectaculaire hoofdpaviljoen. De betrokken kunstenaars, ambachtslieden en bruikleengevers  leverden een opmerkelijke prestatie door het in slechts 42 dagen te herbouwen. In 1932 reisden de paviljoens door naar het Haagse Westbroekpark, waar de Indische Tentoonstelling een onvergetelijke indruk maakte.  In de collectie van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid te Hilversum zijn nu enkele filmbeelden ontdekt. Het betreft unieke opnamen van onder meer de opening door prinses Juliana en een impressie van de gebouwen. Beeld en Geluid stelt de filmbeelden beschikbaar, zodat deze – voor eerst sinds 1932 – te zien zijn op een tentoonstelling over het project Sporen van Smaragd.

Replica van de ‘Tjandi Bentar’ (gespleten poort) bij de ingang  van de

Indische Tentoonstelling, Westbroekpark 1932. Foto: Haags Gemeentearchief.

Tentoonstelling 1932

In 1932 was de Indische Tentoonstelling het grootste evenement dat Nederland ooit gezien had. Bezoekers keken hun ogen uit bij het zien van de prachtige tempels en inheemse woonvormen die in het Westbroekpark waren nagebouwd. Men kon de monumentale expositiepaviljoens met bijzondere kunstvoorwerpen en educatieve presentaties bezoeken, een metershoog diorama bekijken, dans- en wajangvoorstellingen zien, of genieten van een rijsttafel. Voor veel bezoekers was het een eerste kennismaking met de cultuur van Nederlands-Indië, terwijl het voor repatrianten juist een emotioneel weerzien betekende. Het evenement inspireerde kunstenaars en architecten, terwijl voorstanders van de onafhankelijkheid zich juist stoorden aan alle pracht en praal. Journalisten schreven over de verrassende kracht van de getoonde inheemse architectuur, anderen bekritiseerden het optimistische economische beeld dat - midden in de crisisjaren - van de ‘samenwerking’ met Nederlands-Indië werd geschetst. Het evenement trok uiteindelijk 400.000 bezoekers en had een grote impact op de beeldvorming over Nederlands-Indië. Het evenement was een hoogtepunt van het Indische karakter van de Hofstad, terwijl het einde van het koloniale tijdperk al naderde.

Tentoonstelling 2013

In het stadsbeeld zijn nog altijd sporen van de band met voormalig Nederlands-Indië, de ‘Gordel van Smaragd’, terug te vinden. Het project Sporen van Smaragd van de Gemeente Den Haag brengt dit bijzondere erfgoed in kaart. Van 22 mei t/m 2 juni 2013 is een informatiestand en expositie over het project te vinden in het Cultuurpaviljoen van de Tong Tong Fair. Hier is aandacht voor Een onvergetelijk evenement: de Indische Tentoonstelling van 1932 in het Westbroekpark. De expositie belicht de relevantie van dit opmerkelijke evenement en andere Indische ‘sporen’ in het stadsbeeld. Speciaal hiervoor stelt het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid de in haar collectie gevonden filmbeelden ter beschikking, zodat bezoekers deze - voor het eerst sinds 1932 - kunnen bekijken.

Het erfgoedproject wordt begeleid door een tweede expositie in het Atrium van het Stadhuis. Deze begeleid de publicatie Sporen van Smaragd. Indisch erfgoed in Den Haag 1853-1945, die eveneens op 22 mei 2013 wordt gepresenteerd. De onderling samenhangende exposities en het boek verbinden heden en verleden in het stadsbeeld. Belangstellenden voor deze activiteiten kunnen zich inschrijven voor een digitale nieuwsbrief via info@sporenvansmaragd.nl of het project volgen op Twitter via @SporenvSmaragd.

Noot voor de pers

De presentatie van boek en tentoonstellingen rond het project Sporen van Smaragd vindt plaats op 22 mei om 14 uur in het Bengkel Theater van de Tong Tong Fair. Wilt u daarbij aanwezig zijn en aansluitend de film bekijken, neem dan contact op met info@sporenvansmaragd.nl.

Het project ‘Sporen van Smaragd’ is een initiatief van de Gemeente Den Haag en wordt verzorgd door Kroon & Wagtberg Hansen kunsthistorisch projectmanagement. Voor meer informatie over het project kunt u contact opnemen met:

• Sporen van Smaragd (algemeen projectadres): info@sporenvansmaragd.nl, www.sporenvansmaragd.nl.
• Kroon & Wagtberg Hansen kunsthistorisch projectmanagement: Audrey Wagtberg Hansen, audrey@kroonwagtberghansen.nl,

tel. 06 16856036 / 070 3603129, www.kroonwagtberghansen.nl;

• Beeld en Geluid: Antal van Elsen, avelsen@beeldengeluid.nl, tel. 035 6771976.

Prachtige historische foto’s van de Indische Tentoonstelling uit 1932 zijn te vinden in de beeldbank van het Haags Gemeentearchief.

Voor de gebruiksvoorwaarden, zie: www.haagsebeeldbank.nl. 

Oproep aan Koning Willem Alexander en Koningin Maxima. 

- Democratie is gestoeld op wederzijds vertrouwen - uit Uw beëdigde woorden.  

"desalniettemin wordt 67 jaren de groep Indische Nederlanders uit voormalige Indië door het parlement genegeerd, en achtergesteld bij de gelijk gestemde met betrekking tot de compensatie oorlogsslachtoffers, materiële oorlogsschade en alle verloren bezittingen in het voormalige Indië, waarvan de gelijk gestemde wel voor 100% zijn gecompenseerd"

-  In de loop van de twee eeuwen is het Nederlands Koningschap onlosmakelijk verbonden geraakt met de parlementaire democratie - zijn uw beëdigde woorden. 

Dit zijn vele kabinetten aaneensluitend op een rij, en het Koningrijk Der Nederlanden keken toe met haar twee koningen naar dit grote onrecht van democratie gestuurd door een monarchie. Dit desondanks dat zij  het Koningrijk en Nederland als militaire en burgers hebben gediend in het voormalige Indië, en gewoon de rechten hebben zoals iedere burger zoals  in grondwet staat.

Al die 67 jaren is deze groep gediscrimineerd door het parlement en het Nederlands Koningschap, laat NU  Uw beëdigde woorden spreken en doen gelden dat voor altijd en eeuwig de Indische zaak wordt opgelost wat recht aan doet aan uw democratie!

Column:     Sarah-Ellen Saija      door  Joty ter Kulve

Soms heb je in het leven het voorrecht bijzondere mensen te ontmoeten. Het verzoek in januari van dit jaar van de Banda Adat en Cultuur Gemeenschap op Banda Neira om te helpen bij het realiseren van een replica van een “Prahu Belang” uit de tijd van de VOC, die voor het bevorderen van toerisme en cultureel-historische doeleinden zal worden ingezet, heeft gehoor gevonden in het prachtige 650 jaar oude stadje Hoorn in West-Friesland. Een team in Hoorn, onder leiding van Chris de Meij, heeft de schouders eronder gezet en tot grote vreugde van het team nu uitgebreid met jonge getalenteerde en geïnspireerde Indonesiërs, plus een aantal mensen uit de Molukse gemeenschap in Nederland.

Zo ontmoette ik Sarah-Ellen, een jonge vrouw van Molukse afkomst. Haar grootouders zijn afkomstig van de Molukken en werden na de Tweede Wereldoorlog door omstandigheden (haar grootvader was een KNIL militair) tezamen met vele andere KNIL soldaten, min of meer gedwongen naar Nederland te emigreren.

Ik heb Sarah-Ellen gevraagd haar verhaal op te schrijven, omdat ik erg onder de indruk ben van haar originele 

en zelfstandige manier van denken. Ook het feit dat ze in staat is om haar verhaal in een wereldwijde context te plaatsen van multiculturele en etnische verscheidenheid, die toch wereldwijd aan de orde is en waarmee wij, al worstelend, mee moeten leren leven. Hier komt Sarah-Ellen aan het woord:

Ik ben geboren en getogen in de Molukse wijk Heer in Maastricht. Daar heb ik mooie jeugdherinneringen aan overgehouden. Op de basisschool zaten Nederlandse, Molukse, Turkse, Britse, Marokkaanse en Spaanse kinderen in de klas. Die diversiteit vond ik erg leuk. N a de middelbare school verhuisde ik naar Rotterdam om daar “Trade Management Aimed at Asia” te studeren, om daarna in Utrecht Marketing Management te gaan studeren. De afgelopen vijf jaar heb ik mij gericht op project management. Ik ga nu mijn eigen adviesbureau opzetten, gericht op mijn passies: innovatie, duurzaamheid en cultuur. 

Als derde generatie Molukse groeide ik op met de Molukse cultuur in een Molukse wijk. Mijn ouders leerden mij dat het belangrijk is om nooit te vergeten wie je bent en waar je “roots” liggen. We praatten vrij weinig over politieke geschiedenis; dat werd ook niet aangemoedigd. Mijn ouders gaven de voorkeur aan het overdragen van de cultuur en geschiedenis van onze voorouders. Tenzij er op de TV een documentaire over politieke geschiedenis  was en ik er toch vragen over had. Dan konden we er gerust over praten, zolang ik mijn concentratie op school maar behield. Ik werd thuis altijd gestimuleerd om zelf na te denken over mijn eigen toekomst en mijn ouders ondersteunden mij waar ze maar konden. Naarmate ik ouder werd, besefte ik steeds meer dat tijd niet terug te draaien is. Dat maakt dat de tijd die je nu hebt heel erg kostbaar is en dat je moet beseffen dat je de vrijheid hebt om te kiezen wat je met die tijd doet.

Wat mij altijd is bijgebleven, is wat mijn moeders vader altijd over de komst naar Nederland zei: “In Nederland  heb je nu eenmaal de kans om naar school te gaan en te studeren. Wellicht is die kennis waardevol en nuttig voor de opbouw van de Molukken”.

Mijn reis naar de Molukken in 2010 confronteerde mij met de levenswijze en levenslessen van de authentieke cultuur aldaar. Bij terugkomst dacht ik voortdurend aan hoe ik inhoud en betekenis zou kunnen geven aan de woorden van mijn grootvader. Die tijd is nu voor mij aangebroken.

Einde verhaal van Sarah-Ellen Saija, die een warm hart toedraagt aan het Banda Vriendschapsboot project.

Ongetwijfeld zullen vele migranten zich herkennen in Sarah-Ellens woorden. Het is ook mijn belevenis nu zeventig jaar geleden, toen ik in Nederland een nieuw leven moest beginnen, net als de Indonesische grootouders van Sarah-Ellen. Het geeft je visie en hoop op de toekomst. We worden wereldwijd geconfronteerd met een multiculturele samenleving, met diversiteit aan religies en etnische 

groepen. Amsterdam alleen al telt al meer minderheden dan New York. Multicultureel betekent niet dat wij een etiket moeten plakken op groepen van een bepaalde afkomst, godsdienst of cultuur en die als zodanig ter verantwoording moeten roepen. Als wij dat doen, doen we de mensheid en individuen te kort. Integendeel, hoe wij als individuen met elkaar omgaan, elkaars culturen, achtergronden, religies (of geen religie), gewoontes, respecteren en ook verantwoordelijk zijn voor de samenleving als geheel, dat is de grootste opgaaf waarvoor we op deze wereld zijn gesteld.

Sarah-Ellen heeft ons met haar verhaal het goede voorbeeld gegeven. Fijn dat zijn haar verhaal met ons wilde delen. 

Wandelen langs Haags Indisch erfgoed met je smartphone 

Op 22 april verschijnt “De Indische Stad”, een stadskaart én een uniek designobject ineen. Hiermee kan er niet alleen te voet, maar ook virtueel een wandelling langs Haags Indisch erfgoed gemaakt worden. De kaart bevat naast een (traditionele) plattegrond ook een serie icoontjes met een typisch Indisch karakter, die met een Smartphone “gelezen” kunnen worden.

Grafisch ontwerpster Meta Menkveld paste hierin geen abstracte QR-codes toe, maar ontwikkelde een nieuw product, waarin code en beeld tot een nieuwe scanbare illustratie zijn verweven. Het scannen van de icoontjes geeft de lezer/gebruiker toegang tot meer informatie en historisch) beeldmateriaal over de betreffende gebouwen en buurten met een Indisch verleden.

Het eerste exemplaar van “De Indische Stad” wordt uitgereikt in de Regenten-kamer (het voormalig Ministerie van Koloniën) door wethouder Rabin Baldewsingh aan Marcel Timmer, director Developer & Platform Evangelism bij Microsoft. Als zodanig   is Timmer verantwoorfdelijk voor      de innovatietrajecten bij Microsoft Nederland. “De Indische Stad” is een onderdeel van het project “Sporen van Smaragd” Nederlands-Indisch erfgoed in Den Haag 1853-1945 van de Gemeente Den Haag, waaromheen in 2013 diverse publieksactiviteiten zullen worden georganiseerd.

De historische band tussen Den Haag en voormalig Nederlands-Indië, de Gordel van Smaragd, heeft heel      veel sporen achtergelaten in het stadsbeeld. In 2010 startte de Haagse gemeente het project “Sporen van Smaragd” om herkenbare Indische invloeden in en aan Haagse gebouwen te inventariseren en onder de aandacht van het publiek te brengen, met name uit de periode 1853 - 1945. Bij het in kaart brengen van deze gebouwen werd de hulp van het publiek ingeroepen via de social media: Flickr, Ning en Twitter en ook via de NICC Nieuwsbrief (editie februari 2011). Uit de reacties bleek duidelijk dat er erg veel belangstelling is voor een “Indische” stadswandeling, waarmee men zelf de Indische sporen in der stad kan ontdekken.

Om aan deze vraag gehoor te geven, heeft de afdeling Monumentenzorg van de Gemeente Den Haag binnen haar reeks wandelkaarten nu “De Indische Stad” laten ontwikkelen door grafisch vormgeefsterMeta Menkveld en het nKunsthistorisch Bureau Kroon & Wagtberg Hansen. Naast diverse dicht bij elkaar gelegen locaties in het Haagse centrum, worden ook wijken belicht, zoals Segbroek, Haagse Hout, Scheveningen en Zorgvliet.

In de Regentenkamer van het vroegere Ministerie van Koloniën aan het Plein 

1, wordt op 22 april 2013 het eerste exemplaar uitgereikt. De bijzondere vormgeving maakt de stadskaart niet alleen tot een handige wandelroute, maar ook een leuk en aamtrekkelijk designobject. Meta Menkveld ontwikkelde scanbare icoontjes als afstudeerproject aan de Koninklijke Academie voor Bereldende Kunsten in Den Haag. “Door code en beeld samen te voegen tot een scanbare illustratie heb ik de inhoud van de code herkenbaar en communiceerbaar  gemaakt in een antrekkelijke vormgeving”, vertelt Meta. Zij is hiervoor genomineerd voor de Grafisch Ontwerpen Afdelingsprijs, de Academieprijs van de KABK en de voor de Items Dutch Design Graduates Award 2012.

Speciaal voor “Sporen van Smaragd” kreeg zij de opdracht voor het ontwerpen van de “Indische Sporen” icoontjes. Zij gaf de icoontjes hiertoe een typisch Indisch karakter, zoals een Wajangpop en een Minangkabaus-huis, of een Indisch detail uit een desbetreffend gebouw. De icoontjes kunnen worden gescand met de Microsoft Tag App, die met iedere smartphone gratis uit de app-store te downloaden is.

Van 22 april t/m 22 juni 2013 is de stadskaart ook te vinden in de etalage van TWIET aan de Prinsestraat 53 in Den Haag. De stadskaart is te koop op diverse adressen, waaronder de VVV en Uitgeverij “De Nieuwe Haagsche” (www.denieuwehaagsche.nl). 

Meer activiteiten van “Sporen van Smaragd” dit jaar zijn onder andere: een symposium, een publicatie in de VOM-reeks van Monumentenzorg, Thema-tentoonstellingen in het Atrium van het Haagse stadhuis en in het Cultuurpaviljoen van de TongTong Fair op het Maliveld van 22 mei t/m    2 juni 2013. Wie op de hoogte           wil blijven van deze en andere activiteiten over het Haags Indisch Erfgoed, kan zich aanmelden voor     de digitale Nieuwsbrief via e-mail: info@sporenvansmaragd.nl Het project is ook te volgen via Twitter via: @SporenvanSmaragd en op de website: www.sporenvansmaragd.nl.

De Gouden Keris  (1)  Stripverhaal    door  Hugo Driessen  

Noodkreet van Pelita   

door   Ria Lincklaen

Beste mensen, 

Ik wil jullie vertellen wat het me doet om via de tamtam te vernemen dat Pelita opgeheven wordt als zelfstandige, unieke instantie. Voor ons Indische, Chinese, Ambonese, Molukse Nederlanders uit Indië valt weer een steun weg. Ik zal jullie eerst iets vertellen over mijn geschiedenis.

De eerste vijftig jaar van mijn leven heb ik mijn Indisch zijn niet als problematisch of bijzonder ervaren. Gezellig toch, dat accent, dat eten samen, die bijeenkomsten, feesten, de familie. Lekker thuis, senang, warm nest. Veel lachen, praten, dansen, muziek luisteren, muziek maken. Ik was gewoon wie ik was, mijn familie ook. Toen ik rond mijn vijftigste overspannen raakte, kwam ik er achter dat mijn ouders (oorlogs-) verleden in  Indië  een nadelige invloed had gehad op hun opvoeding van hun kinderen.

Ik merkte dat mijn ontwikkeling in de eerste 13 jaar was geschaad in het huis waarin de oorlog uit Indië zo’n prominente rol speelde. Ik was gekwetst en wist niet eens hoe. In tijden van stress, vermoeidheid, kwetsbaarheid dus, kwamen deze onverwerkte kanten van mij naar boven. Om gezond te kunnen worden, wilde ik deze kwetsuren van het Indisch verleden onder ogen zien. Verwerken als het kon, een plek geven als verwerken een stap te ver was. De afgelopen tien jaar heb ik een cyclisch proces meegemaakt van heling, terugval, weer opkrabbelen. De ergste randjes zijn er nu van af. Maar ik blijf kwetsbaar. Dat geeft niet, het is wat het is.

In deze afgelopen tien jaren heb ik veel steun, warmte, begrip, hulp gehad van Indische instanties. De lotgenotengroep van de KJBB hielp me om mijn leed te plaatsen in de juiste context, de Pelita maatschappelijk werker bracht me op het spoor van de juiste therapie, Icodo hielp me om de juiste hulpverlener te vinden en de therapie te helpen financieren, bij Icodo kon ik de juiste boeken vinden om me te verdiepen in de Indische oorlogsgeschiedenis van mijn ouders en de effecten op mij als tweede generatie, de directrice van Pelita hielp me door zich te laten interviewen voor mijn scriptie over de tweede generatie, Pelita hielp mee met het organiseren van de reünie INOG 20 jaar. Zonder Pelita  

en de andere gespecialiseerde hulpverlening had ik mijn weg uit de oorlog van mijn ouders niet gevonden. Nu kan ik weer genieten van het Indisch zijn, mijn identiteit, mijn gevoel van ergens bij horen. Ik waardeer de Indische sfeer nu dubbel. Ik neem het Indische niet meer “for granted”. Ik ervaar het nu als echt eigen, uniek.  Het Indische is mijn thuis, waar ik vandaan kom. Het Nederlandse verrijkt mijn leven, is onderdeel van mij, maar het is niet mijn thuis.

En nu, nu verdwijnen de typisch Indische dingen. De Pasar Malam is nu De Tong Tong Fair geworden, een Aziatische/ Surinaamse markt. Zonder de voor Indische mensen zo leuke programmering. De Indonesische Pasar van de Indonesische ambassade had een meer Indische sfeer. Van planmatig Nederlands naar Indisch plan-plan, jam karet, ontspannen, gegiechel, waar alles kan en niets moet. Typisch Indische tantes en ooms gaan dood. Dat is de loop van de natuur. Wel weer een stukje thuis weg. En ook de instanties die mij zo geholpen hebben zoals Icodo, KJBB zijn verdwenen. En nu hoor ik in de wandelgangen dat ook Pelita wordt opgeheven. Of overgenomen wordt, geassimileerd.  Ik merk dat ik geschokt ben, verdrietig zelfs. Het voelt alsof het laatste bastion tussen mij en de Nederlandse omgeving wordt weggehaald. Alsof er nu geen instantie is, die voor de belangen van mij, mijn kinderen, ooms, tantes, moeder, familie en INOG-ers opkomt. De laatste 

organisatie die zo veel weet heeft van onze geschiedenis, verdwijnt. De specifieke professionele hulpverlening aan ons Indo’s houdt op, verwatert, moet worden gedeeld met andere doelgroepen die getraumatiseerd zijn. Onze maatschappelijk werkers moeten zich gaan verdiepen in andermans trauma’s. Wie verdiept zich in de onze? De laatste organisatie die specifiek iets voor ons allen uit Nederlands-Indië doet, verdwijnt. De laatste cultuurdrager verdwijnt.

Laten we dit weer gebeuren? Net als bij de KJBB, Icodo. Soedahlamaar. Zo erg is het toch niet? Je moet accepteren, los laten, mee gaan met de stroom en met de tijd, aanpassen. Het is immers voorbij, tempo doeloe?Nee! Niks tempo doeloe, ik ben nog niet dood! Ik ben nog geen geschiedenis. Het is mijn cultuur. De cultuur van een miljoen Nederlanders. We zijn geen allochtonen, we zijn Nederlanders uit een voormalige kolonie. We mogen gezien en gehoord worden. Onze cultuur mag uniek en specifiek als die is, bewaard blijven en ontwikkeld worden. We zijn echter een beschaamde, kwetsbare, onzichtbare, verdeelde, zeer verscheiden groep die zich niet profileert. We hebben schijnbaar geen duidelijke eigen identiteit, vormen schijnbaar geen eenheid. Sommigen profileren zich liever als Nederlander dan als kind van de Indische cultuur. Voor sommigen lijkt het zelfs wel of je een loser bent als je je als Indo profileert. Maar we herkennen elkaar altijd, overal. En dan komen we weer even thuis. De Nederlandse wereld lijkt op de mijne, ik zou me er graag thuis in voelen, maar dat lukt niet, omdat het schuurt. Het voelt niet echt eigen. Alsof je als Zeeuw tussen Drentenaren leeft. Wel elkaars taal, maar niet elkaars gevoel delend.We hebben Pelita nodig om onze groep op professionele, diplomatieke wijze bij elkaar te houden en om die cultuur, die sfeer, dat eigene te helpen bewaren. Om ons te helpen met trauma’s, het zoeken naar onze identiteit, onze geschiedenis, met onze typisch Indische wensen. En zeker ook om met elkaar het Indische te vieren.

Dat is helend, want veilig, een thuis, een welkom. Ik kan me voorstellen dat je zelf niet zo veel ervaring met Pelita hebt als ik. Ik hoop dat ik je het belang van Pelita heb duidelijk kunnen  maken. Ik wil je vragen om mij of de directie van Pelita zelf te mailen als je wilt dat Pelita haar eigenheid bewaart. Zodat ook de eigenheid van de Indische Nederlander meer overlevingskans heeft. Jouw steun helpt Pelita om tegen de stroom van assimileren in te gaan. Samen kunnen we een signaal geven. Ik hoop dat je meedoet en mailt aan  info@pelita.nl   tav directie of aan mij, rialincklaen5@gmail.com

Liefs van Ria Lincklaen

D66 eist de behandeling van de onderzoeksrapporten  de Tweede Kamer!

D66 wil dat de onderzoeksrapporten van het NIOD: “Indische rekening” (2005) en “Sporen van Vernieling” (2006) behandeld worden in de Tweede Kamer. Dit laat een beleidsmedewerker van de Tweede Kamerfractie van D66 op 25 maart 2013 weten.  Ook de PVV, SP, Groen Links en SGP vinden dat beide rapporten door de Kamer worden behandeld.

Tijdens het eerste Kabinet Rutte vroeg de partij via de motie Dijkstra reeds aan de regering om een Commissie van Wijzen aan te stellen om naar aanleiding van de twee rapporten een finaal oordeel zou moeten vellen over

D66 Tweede Kamerlid Pia Dijkstra

de manier waarop de Nederlandse Staat het rechtsherstel van de Indische gemeenschap in Nederland vorm zou moeten geven.

Deze motie haalde toen net geen meerderheid omdat beide regeringspartijen VVD en CDA, samen met de gedoogpartij PVV tegen stemden. D66 laat expliciet weten dat deze partij nog steeds achter deze motie staat.

Volgens PVV Kamerlid Fleur Agema stemde haar partij destijds tegen de motie, omdat de Kamer zichzelf anders buitenspel zou hebben gezet. Met gedoogsteun zou het toen niets van doen hebben gehad. Het instellen van een Commissie van Wijzen komt volgens haar pas aan de orde, als de Tweede Kamer er niet uitkomt.

PVV Kamerlid Fleur Agema zal de Indische Kwestie in de Tweede Kamer inbrengen middels een motie. Op Twitter liet zij weten de Indische Kwestie aangrijpend te vinden en verbaasd te zijn dat de Tweede Kamer nog  nooit  “het  fatsoen  heeft gehad 

PVV Tweede Kamerlid Fleur Agema

een debat te houden over de miljoenen kostende NIOD rapporten”. De inhoud van de motie is in overleg met het Indisch Platform vastgesteld. 

Groen Links wil dat er erkenning, rechtsherstel en compensatie komt voor alle oorlogsgetroffenen uit Nederlands-Indië. De partij wil eveneens dat  de Nederlandse dienst-weigeraars uit de periode 1945-1950 eerherstel en compensatie krijgen. Volgens Groen Links heeft de compensatie in de vorm van “Het Gebaar” uit het begin van deze eeuw “weinig van doen gehad met een schadeloosstelling en meer met een algemene vorm van smartengeld”. De Partij noemt Het Gebaar (een eenmalige uitkering van € 1822 per persoon) “niet voldoende en onvolledig”. Groen Links wil dat “De Indische Kwestie” op een zorgvuldige en integere manier wordt afgesloten. In Nederland is voor veel groeperingen een compensatie gegeven, maar bij de Indische gemeenschap heerst nog steeds het gevoel dat er voor hen nog geen finale kwijting is geweest, aldus de woordvoerder. Een gedegen behandeling van de twee NIOD rapporten en de daarin gestelde bevindingen, alsmede een onderzoek naar het Nederlandse geweld in de na-oorlogse jaren 1945-1950 in Indonesië, behoren volgens de partij bij het “zorgvuldig en integer afsluiten” van “De Indische Kwestie”. Daarom steunt de partij tevens het KITLV, NIMH en het NIOD in hun streven naar een  gedegen onderzoek naar het geweld vlak na de Tweede Wereldoorlog.

_______________________________

Eindelijk komt er beweging in de politieke molen. Op 21 maart 2013     is het volgende punt geagendeerd: “Onderzoeksrapporten Indische Rekening en Sporen van Vernieling. Zaak: procedurevergadering punt rondvraag – Tweede Kamerlid M Agema, PVV. Onderzoeksrapporten ”Indische Rekening” en “Sporen van Vernieling” – 2013Z05674”.

Op de website van de Tweede Kamer in de besluitenlijst is onder dit  agendapunt (nr. 39) opgenomen dat: Besluit: Staatssecretaris verzoeken om vóór het meireces een reactie te geven op de NIOD onderzoeksrapporten. Besluit: Na het meireces zal een algemeen overleg gevoerd worden, waarvoor 2,5 uur is uitgetrokken. Vol vertrouwen gaat de delegatie van Het Indisch Platform door met de voorbereidingen voor de volgende onderhandelingen met de Vaste Kamercommissie van VWS. 

Beknopt verslag van de hoorzitting met de Commissie van VWS op 19 maart 2013

 door: Silfraire Delhaye

Exclusief voor de lezers van deze Nieuwsbrief geeft de voorzitter van Het Indisch Platform, Silfraire Delhaye, hier een beknopt verslag weer van het verloop van de  gesprekken met de Commissie van VWS.

Beste lezers van de NICC Nieuwsbrief. Ik wil u allen hier in het kort informeren over de besloten hoorzitting met de leden van de Vaste Kamercommissie van VWS. Zoals u wellicht weet uit de “Sociale Media”, werd deze aanbieding van 10660 handtekeningen voorafgegaan door de Stille Tocht, waaraan ongeveer 400 mensen van verschillende generaties deelnamen. Dit aantal is werkelijk hartverwarmend. Ik wil hier nu niet verder ingaan op de Stille Tocht; hierover is door Hans Vogelsang in    het voorgaande artikel al uitgebreid verslag gedaan. Bovendien is hierover ook op de Facebookpagina van Het Indisch Platform genoeg informatie te vinden. Daar vindt u trouwens ook veel foto’s en LINKS naar YouTube filmpjes.  

Wel wil ik u hier in het kort informeren over de gesprekken die wij als delegatie van Het Indisch Platform gevoerd hebben met de Commissie van VWS. Als voorzitter van het Indisch Platform stelde ik dat het na meer dan 67 jaar langzamerhand hoog tijd wordt dat de Nederlandse Regering haar verantwoordelijkheid neemt voor de Indische Kwestie. Bij het bestuderen van de contouren van deze Indische Kwestie bekruipt mij het gevoel dat de opeenvolgende regeringen zich schuldig hebben gemaakt aan “…een onrechtmatige daad, in casu een handelen of nalaten dat indruist tegen de algemeen aanvaarde rechtsplicht…” Stelselmatig wordt de Indische Kwestie ontkend, genegeerd of gesteld dat daar reeds een oplossing voor zou zijn gevonden 

waarbij verwezen wordt naar Het Gebaar uit het begin van deze eeuw. Verder stelde ik dat de twee NIOD rapporten in haar conclusies worden ontkracht. Zelfs de motie Dijkstra van 30 juni 2011, dor welke gepleit werd voor het instellen van een commissie van wijzen om deze rapporten te onderzoeken, bij hoofdelijke stemming in de Tweede Kamer werd verworpen. De wijze waarop de toenmalige Staatssecretaris van VWS zich profileerde was ver beneden peil en getuigde ons inziens van gebrek aan innerlijke beschaving.

Na deze openingswoorden bood de oude voorzitter van het Indisch Platform de petitie aan. Hierbij werd nogmaals naar voren gebracht dat Nederland het enige land ter wereld is, dat zijn onderdanen geen schadeloosstelling heeft uitgekeerd, noch achterstallige salarissen en pensioenen van haar ambtenaren en militairen heeft betaald. Dit is in een rechtsstaat ongepast.

Mevrouw Agema (PVV) verklaarde bewondering te hebben voor de veerkracht en bescheidenheid waarmee het Indisch Platform deze Kwestie aankaart. De Kamer hoeft geen onderzoek te doen, omdat er reeds twee NIOD rapporten liggen. Op de vraag of er sinds 30 juni 2011 nieuwe ontwikkelingen zijn te melden, werd verwezen naar de gesprekken met de nieuwe Staatssecretaris Van Rijn op 24 januari, met mevrouw Eijsink op 31 januari, met mevrouw Tellegen op 4 maart en met de heer Segers op 14 maart jl. Behoudens het informeren van voornoemde personen over de Indische Kwestie, zijn er geen nieuwe feiten of ontwikkelingen te melden.

Voorafgaande aan de hoorzitting heb ik de voorzitter van de Commissie mevrouw Neppérus het “wensen-lijstje” van het Indisch Platform 

overhandigd. In het kort komt dit hierop neer:

1. Erkenning en excuses van de regering van het Koninkrijk der Nederlanden.
2. Compensatie.
3. Vaststellingsovereenkomst.
4. Aanwezige infrastructuur.

Voor de compensatie heb ik de contouren aangegeven, waarlangs tot een oplossing kan worden gekomen, namelijk via de doelgroep van de nog in leven zijnden, geboren vóór 15 augustus 1945 en van hen die reeds zijn overleden, de directe rechts-opvolgers (“next of kin”). Hierbij moet onzerzijds gedacht worden aan een periodieke maandelijkse uitkering (belastingvrij) gedurende een zeker tijdsbestek. De Infrastructuur om het hier voorgestelde te realiseren is  reeds aanwezig in de vorm van het bestand van AOW-gerechtigden. De compensatie inhoudelijk, daar willen wij over onderhandelen met het doel om zo snel mogelijk tot een vaststellingsovereenkomst te komen.

Nederland rechtstaat, laat van u horen

Agema en ook Gerwen wensen dat er binnenkort een overleg wordt gepland, met als uitgangspunt dat er een AO komt met de Staatssecretaris. Agema heeft gezegd – aan het eind van de hoorzitting – dat zij in een procedurevergadering zal voorstellen om de NIOD rapporten te bespreken.  

Silfraire Delhaye,

voorzitter van Het Indisch Platform.