Blog 2.0

Alle berichten (2906)

Sorteer op

Passage uit mijn "Voorbode van het turbulente Millennium".

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 20, 2018 om 5:00pm

Passage uit mijn boek "Voorbode van het turbulente Millennium".

.

10897293484?profile=originalFoto – Mijn ouders (Tonny Schwab, en Avis Warlicht). Mijn vader overleed in Jakarta na een ziektebed toen ik een jongen van elf was, en ik meen op zijn 39 ste jaar. In tegenstelling tot mijn schoonvader wilde hij het land Indonesie opbouwen. Dus nooit meer terug naar Holland. Mijn moeder weer voelde ze puur Europeaan, en keek neer op …… . Er was dus altijd een dispuut tussen beiden. Mijn vader weer: “An over mijn lijk, naar Holland, wat moet ik in godsnaam daar”, wat uiteindelijk ook geschiedde. Terecht want hij had zijn Pekaret, een instituut die de belangen van fabrieken / industrie behartigen daar. Zo heeft weer mijn schoonvader voor zijn bedrijf Technico een groene GMC Pick-up in bruikleen gekregen van Pekaret weer.

Ter informatie: Mijn vader was niet de enige met dit streven; Ik refereer graag naar de vader van onze Minister President Mark Rutte die zelf weer terugging voor een tweede keer, en zijn eerste vrouw is daar overleden en ligt in Bandung begraven. Dus ook Mark Rutte heeft banden daar liggen met Indische wortels.

10897294264?profile=originalFoto - Jaarlijkse fancy fair van Pekaret in Jakarta. Opening door pres. Soekarno, en direct achter hem mijn vader in een donker overhemd.

 Mijn vader was tevens verbonden aan een soort adviescommissie bij het parlement van rep. Indonesië, waardoor wij als kinderen vaak te vinden waren in de Istana op uitnodiging van Bapak en Generaal Saboer. Soms stonden de limousine voor ons huis in Jakarta om ons op te halen, wanneer onze chauffeurs al naar huis waren. Op de Istana (paleis) ontmoette ik verschillende keren Bapak die verschillende keren met mij een woordje wisselde in de Nederlandse taal, en ik weer in de basah. Niet te vergeten vaak met zijn dochter Megawati speelde (leeftijdgenootjes). Bizar, dat ze later ook nog de eerste vrouwelijke presidente werd van de republiek in het grootste Islam land.

In tegen stelling tot mijn schoonmoeder, had mijn moeder het zwaar te verduren zonder een man aan haar zijde, maar had slechts vier jongens monden te voeden. Zij had haar meisjes HBS, en heeft ook haar lerares akte. Echter nooit gewerkt. Op haar 40 ste jaar moest ze gelijk aan de slag in die beruchte contract pensions. Eerst is opfris cursus bij instituut Schoevers in Den Haag, en binnen zes maanden aan het werk bij de RDW als schrijfster A. Uiteindelijk opgeklommen als Hoofd van Rijbewijzen in Veendam. Desondanks dat ze geen man aan haar zijde had werd ze door ons gesteund, naast dat mijn oudste broer al 19 was.

Hoe mijn schoonvader en mijn vader in de nationalisatie proces zaten met hun ondernemingen in Indie, is mij niet helemaal duidelijk. Slechts gissen. Als ik voor mijn vader spreek die bewust de keuze en beslissing genomen om het land Indonesie op te bouwen, en kennelijk had mijn vader al een vooruitziende blik dat in Nederland een zwaar leven zat te wachten voor de Indo’s als kind van de rekening. 10897260893?profile=originalDesondanks werd in 1966 toch door generaal Saboer een poging gedaan om 100 duizend dollar aan mijn moeder te overhandigen, die moeder heeft geweigerd, met de wetenschap van nu had dit bedrag betrekking heeft op die 600 miljoen dossier. Bij dit bezoek in 1966 waren tevens twee andere generaals aanwezig o.a. Generaal  Soeharto (later president van Indonesie).

Ik heb dan ook veelvuldig discussies gehad met Astrid - mijn vrouw- wat de gedachte achter haar vader was, zeker, langs de lijn heb moeten meemaken dat het leven in Holland heel erg en zwaar is geweest voor een gezin met twaalf kinderen, en moeder die het leven/huishouding niet aankon. De asielzoekers hadden nog een beter bestaan.

 Dit overkwam alle Nederlandse onderdanen uit het voormalige Indie, die een onderneming hadden (naast de bezittingen, banktegoeden, verzekeringen, pensioenen).

Ook hier ligt een rapport van Gaalen daterend uit 2000 in opdracht van Min. VWS waar al die bank te goeden en verzekeringpolissen te goeden zijn van de Indische Nederlanders zijn gebleven, die nimmer zijn uitgekeerd.

10897238680?profile=originalLater heeft de regering van President Soekarno aan Nederland 600 miljoen dollar (waarde nu 1,2 miljard) betaald aan Ministerie van Buitenlandse zaken ter compensatie aan de gedupeerden. Echter deze is nimmer uitbetaald aan de gedupeerden in Holland anno 2014. Dit geld is aangewend voor andere doelen wisten de betreffende ambtenaren van dit Ministerie ons te melden. De andere gelden overgeheveld naar New York zijn nooit terecht gekomen bij diegenen aan wie deze toe behoren.

Deze zaak is nu anno 2014 uitgebreid in de media gekomen op 18 maart in het NRC van 17 maart 2014. Zie link op Internet.

http://www.nrc.nl/nieuws/2014/03/18/indiegangers-krijgen-nog-miljoe...

In reactie hierop hebben bewindslieden dit toegegeven.

Reeds in mijn jonge leven werd ik al persoonlijk geconfronteerd(ontmoetingen) met belangrijk mensen met positie of mensen met de hoogste in rang op deze wereld die het land besturen, een land met een populatie van 240 miljoen telt de republiek Indonesië anno 2014.

Mijn vader weer was goed bevriend met oom Boet Saboer (rechterhand van Soekarno). In 1965/1966 kwam Saboer in Voorburg bij ons thuis om o.a. gelden namens de republiek aan mijn moeder te geven. Zij heeft dit geld geweigerd (100 duizend dollars).” Was wat mijn vader nog te goed had”, werd erbij gezegd. Bij dit bezoek was ook aanwezig generaal Soeharto (later president) en andere generaal, zijn naam ben ik kwijt, had kennelijk weinig indruk op mij gemaakt als jongen. Ik was persoonlijk bij het bezoek aanwezig.

Het ontbrekende bewijs van vele Nederlandse onderzoekers die boeken hieraan hebben gewijd met betrekking tot die coupe, die 6 maanden later werd gepleegd. Generala Soeharto had duidelijk een andere agenda, en oom Boet Saboer werd geliquideerd. President Soekarno werd gevangen.

Niet wetende dat ik in mijn leven nog vele van deze unieke ontmoetingen zou plaatsvinden, maar dan in relatie tot mijn werkomgeving.

 Om maar te noemen o.a.: Herman Wijffels (onder hem gewerkt, mij het vertouwen gaf bij Selfbanking waarop Herman kon bouwen), Marcel en Serge Dassault (aan de wieg van Selfbanking concept voor het Nederlandse bankwezen, velen weten dit niet), en de vele Geo’s van de Multinationals o.a. Heineken, Coca Cola, Nikon, Locheed Company AG, en Hoogovens Groep om deze te bedienen met implementatie van het ‘s- wereldse gouden product “Scala Business Solutions” die mij verkozen om hun gouden product in de Benelux te mogen vertegenwoordigen zodat zij weer hun vestigingen wereldwijd konden controleren.

Dit verandert je kijk op je hele leven nu.

Hoe relatief alles in het leven kan zijn. Als  elf jarige Indische jongen met een rugzakje van de bersiap zonder vader,  zelf in Nederland zijn boontjes heeft moeten doppen, vroeg op 17 jarige leeftijd aan de slag, en alle studies in avonduren gehaald, naast de leidinggevende functies, en met de zorg voor je schoonouders, en je moeder.  De kracht zat hem in het feit dat je al in "die kringen" verkeerde, je was iemand!  Ik kan met weemoed terugkijken op prachtige  carriere met buitensporige vele ervaringen!

Toch stel ik mijzelf de vraag  net als mijn sobat (vriend) Marshal, woont nu in Jakarta ”Als wij in Indonesie waren gebleven, hadden wij het maatschappelijk meer bereikt dan in Nederland?, omdat wij al in die kringen verkeerden"

 

 

 Tot de volgende keer.

10897292091?profile=original

Graag bestel ik het boek "Voorbode van Het Turbulente Millennium` 
 
Zie  voor productbeschrijving op
 
www.bol.com/.../voorbode-van-turbulente-millenniumhoe.../920000002...
€ 29,75 - ‎Op voorraad
 

Speciale aanbieding!

Bestellen bij ICM ontvangt u de dvd van de documentaire Van Indie tot Indonesie, over het leven van dichter Sitor Situmorang of zes maanden ICM abonnement.

Prijs   29,95 exclusief verzendkosten  

Aantal Exemplaren  : ______

Naam                       :  ________________________________

 Adres                       : ________________________________

 WPL                         :  _________________________________

 

Wilt het signeert hebben  O door Ferry O   Astrid O Beiden    

 POSTCODE           :  _________________________________

 Telefoon                  :  _______________________________

 

 Uw bestelling sturen naar bestel@icm-online.nl, met dank voor uw bestelling!

 

 

Lees verder…

Een eenzame Indischman

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 20, 2018 om 4:56pm

10897317454?profile=original

Een eenzame Indischman

Er kunnen in iemands leven in de donkere dagen voor Kerstmis – o heerlijk Indië, waar men die dagen  niet kent – dingen passeren, welke die dagen nog donkerder maken dan dat ze gemeenlijk vanwege de weersgesteldheid reeds zijn. Ik heb dit zojuist ondervonden. U zult het wellicht niet aardig van mij vinden, dat    ik u van deze trieste ervaring deelgenoot maak. Ik neem echter aan, dat er voor u nog genoeg prettige dingen zijn in deze feestelijke en laatste maand van het jaar, die u het hoofd weer zullen doen opbeuren. Ik geef toe, het is geen bemoedigend begin. Ik dwing u er niet toe verder te lezen. Het slot is evenmin opwekkend. Een paar maanden geleden had ik hem ontmoet. Hij was een gepensioneerd Indisch spoorwegman, die de hoop koesterde van zijn pensioen nog enkele jaren in Holland, na een leven van hard werken in de tropen, rustig te kunnen genieten. Zo wikt de mens…

Hij was een eenzame man. Gescheiden van zijn vrouw en zijn twee kinderen waren reeds getrouwd, in Indië. Toen ik hem in een van de Haagse straten ontmoette, was hij op zoek naar kamers. Hij was terneergeslagen en ik bespeurde een zekere onrust in hem. Kamers zoeken is geen prettig werk, redeneerde ik bij mijzelf en zo verklaarde ik zijn neerslachtige bui.

Enige weken geleden kwam een van mijn dameskennissen naar mij toe en zei: “U ontvangt geregeld Indische kranten, is het niet? Kunt u er nu en dan een paar missen? We hebben een Indischman op kamers en die…..” “Natuurlijk”, zei ik en prompt ging er elke week een pak Indische kranten naar het aangegeven adres. “En hoe gaat het met het Indischmannetje?”, vroeg ik op zekere dag toen        ik  mijn  vriendin  ontmoette.  “Het

gaat nogal. Eigenlijk een zielig geval. Zijn kinderen zitten in Indië en hij is van zin vrouw gescheiden. Hij kent hier maar weinig mensen”. 

U begrijpt het al; de kranten waren bestemd voor de gepensioneerde spoorwegman, die eenzame die hier zo vreemd en bijna schichtig rondgekeken had na zoveel jaren van afwezigheid. Ik heb trouw de kranten laten bezorgen en nam mij stellig voor hem eens te gaan bezoeken.

Een week later kreeg ik een telefoontje: “U hoeft geen kranten meer te sturen…” “Hoezo, is hij vertrokken?” “Nee, hij is zwaar ziek geworden; het is een dubbele longontsteking”. Een dag later zat ik aan zijn bed. Een huurkamer zoals er duizenden in het Haagse zijn, dus overbodig om het interieur te beschrijven. Op een kastje stond een portret, een foto van zijn kinderen. Hij ademde moeilijk. Zijn toestand was al hopeloos. “Wil ik je kinderen een telegram sturen?” vroeg ik. “Nee, laat maar”, zei hij mat. “Heb je helemaal geen familie meer in Holland?” Het bleef even stil. “Wij zijn in Indië niet zo familieziek”, bracht hij er met moeite uit.

Even later sprak ik de verpleegster. Hij had een getrouwde zuster in Nijmegen, maar daar kwam hij nooit. Hij bleef mij aankijken en schudde zijn hoofd. Terwijl ik hem daar in die half-duistere ongezellige kamer, bleek en lijdend zag liggen, drongen zich Indische beelden aan mij op. Beelden vol zon en levensvreugde uit de dagen dat ik hem in Indië in volle activiteit had gekend. Wij zijn niet de regisseurs van ons eigen levensspel, maar hier worden op het slot wel heel zware accenten gelegd. Het bleef nu stil in de kamer. Zijn ademhaling was moeilijk. Zijn vingers trokken aan de dekens en zijn ogen zochten de wanden af.

In de nacht daarop is hij         toen overleden. De vreemde verpleegster was erbij. Een vreemde had zijn ogen gesloten en zijn handen op het laken gekruist. De volgende morgen hoorde ik de bijzonderheden.

Zijn zuster, via een telegram gewaarschuwd, was de vorige avond overgekomen. Hij had haar niet herkend; gelukkig maar. Hij heeft niet hoeven zien dat zij volkomen onverschillig en zonder een spoor van ontroering aan zijn sterfbed had gestaan.

“Het was vreselijk”, zei de verpleegster. Ze verontschuldigde zich dat ze in jaren niets van hem had gezien of gehoord, maar het was toch haar bloedeigen broer… “Heeft ze nog iets gevraagd”, vroeg ik. “Of er geld voor de begrafenis was…”

Een uur later was ze weer vertrokken. Ze had een dagretour genomen. Op het kastje stond nog steeds het portret van zijn kinderen. Ik had het gevoel dat het gelaat van de gestorvene er naar toegewend lag. In mijn herinnering leeft hij nog leeft hij nu verder als de eenzame Indischman. Ik hoop maar dat er niet zoveel zo eenzaam zijn als   hij in het Haagje, dat voor gerepatrieerden terecht de reputatie heeft van een paradijsje van gezelligheid.  (Java Post)

Dit kerstverhaal verscheen in december 1937 in het

“Nieuws van den dag voor Nederl

Lees verder…

NEDERLAND, SCHAAMTELOOS EN WREED LAND ZONDER GEWETEN

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 20, 2018 om 4:30pm

NEDERLAND, SCHAAMTELOOS EN WREED LAND ZONDER GEWETEN

Door:  r.i.p Marshal Manengkei

10897404063?profile=original

 De Kampong staat in Brand | DALA Film
Op 17 augustus 1945, twee dagen na de capitulatie van Japan, wordt de republiek Indonesia uitgeroepen. Omdat de Nederlandse regering niet…  DALAFILM.

Heel veel kwalificaties zijn er gegeven aan de Staat der Nederlanden, een van de kleinste landen ter wereld, echter ook een van de grootste kolonialisten ter wereld.  Nederland lijkt een van de grootste uitbuiters of parasieten te zijn of in grove taal rampokkers ter wereld.

Een van de bewijzen hiervoor is het feit dat tijdens de koloniale periode van Nusantara (het vormalig Indonesia) Nusantara een van de grootste producenten was van mineralen en agrarische producten.
Douwes Dekker (een van de grootse schrijvers van Nederland) schreef eens dat Nederland dreef op de rijkdommen van de Gordel van Smaragd.

Nederland verbleef er 350 jaren lang en buitte Nusantara flink uit op een manier die zijn weerga niet kende. Het stond en staat bekend als “divide et impera” of verdeel en heerst politiek. Anders dan Groot-Brittanie, die haar kolonies begeleidde naar onafhankelijkheid via de vorming van het Commonwealth instituut, waarbij er geen geweld aan te pas kwam, koos Nederland de weg van de aggressie. Twee keren probeerde Nederland Nusantara terug te heroveren middels politionele acties, waarbij vele slachtoffers waren te betreuren.

http://www.dalafilm.nl/?page_id=252

Nusantara had op 17 augustus 1945 haar onafhankelijkheid reeds geproclameerd, maar Nederland trok zich daar niets van aan.
Uiteindelijk onder grote internationale druk kwam de erkenning van Nederland voor de Republiek Indonesia, de nieuwe naam voor Nusantara in 1949 bij de Ronde Tafel Conferentie van Linggarjati toch tot stand. Er werden wel voorwaarden aan het Verdrag gesteld onder andere dat de Republiek Indonesia werd erkend als de Verenigde Staten van Indonesia (Republik Indonesia Serikat). Irian Barat viel daar niet onder omdat Nederland deze provincie nodig had voor de opvang van hun eigen landgenoten gekwalificeerd als Nederlands niet Europese onderdanen, dit zijn de niet in Nederland (dus in Nusantara) geboren Nederlandse onderdanen (staatsburgers) die toch in de tropen willen verblijven en niet naar Nederland wilden gaan. 
Alle Nusantara onderdanen die geen Warga Negara Indonesia wilden worden moeten of de Nederlandse nationaliteit behouden en de Republiek Indonesia verlaten.
President Soekarno was niet van plan om ingepakt te worden door Nederland door de RIS te handhaven. Direct na het Verdrag van Linggarjati vaardigde Soekarno het decreet uit “Terug naar de Grondwet van 1945”(Kembali ke Undang-Undang Dasar 1945) en bracht de Republiek Indonesia weer terug naar de eenheidsstaat op basis van de Panca Sila en Bhineka Tunggal Ika.
Hij wilde niet dat Nederland alsnog de verdeel en heers politiek verder kon uitoefenen binnen de federale staatsvorm, waarbij alle staten toch nog weer tegen elkaar konden worden uitgespeeld door Nederland.

Het gevolg van de Ronde Tafel Conferentie was dat een hele grote groep Indische-Nederlanders gingen emigreren naar Irian Barat, de overgebleven Nederlandse kolonie in Indonesia. Waarin Nederland zich vergiste was dat er toch nog een grote volksverhuizing plaatsvond in de richting van Nederland. Tegen wil en dank moesten de toen genoemde Indische-Nederlanders emigreren naar het land die ze niet kenden, immers ze waren niet daar geboren en getogen. Wel een Nederlandse opvoeding gehad maar behoorlijk vermengd met de verschillende Indonesische culturen.
Deze groep werd later gevolgd door de tweede grote groep emigrerende Indische-Nederlanders, die uit Irian Barat kwamen omdat Irian Barat door de internationale wereld werd erkend als Indonesisch territorium.

http://javapost.nl/…/vergeten-verhalen-zijn-verzwegen-verh…/

De eerste en de tweede groep Indische-Nederlanders werden op een koude, haast vijandige manier in Nederland verwelkomd. De manier waarop dit gebeurde kan worden gekwalificeerd als een huichelachtige en schijnheilige manier van “assimileren” van deze onbekende etnische groep binnen de Nederlandse samenleving. Voorbeelden zijn o.a. de protestanten werden boven de grote rivieren geplaatst en de katholieken beneden de grote rivieren. De jongens werden rechtstreeks naar de ambachtsscholen gedirigeerd en de meisjes naar de huishoudscholen. Met andere woorden de jongens waren goed genoeg om als koelies en toekangs in de maatschappij te fungeren en de meisjes als baboes.
De vaders werden gelijk tewerk gesteld bij de rijkswerkplaatsen en dus als laaggeschoolde arbeiders geplaatst en de moeders kunnen gelijk doorgeschoven worden naar de schoonmaakstersgroepen.

Zelfs doktoren werden niet erkend en moesten opnieuw de opleiding volgen. Alleen die financieel dat konden veroorloven deden het. De anderen werden ondanks langjarige praktijk ervaringen gewoon geplaatst als keuringsartsen en andere minderwaardige functies. 
Mijn oom, die mijn eigen huisarts was in Indonesie moest nu annusen gaan checken die bedekt waren met poepkringen (kepet, nooit cebok) om te kijken of ze homos waren of niet om maar een voorbeeld te noemen. Mijn andere oom werd school tandarts want dat was een lager gekwalificeerde functie.
Op school werden vragen gesteld door klasgenoten als: wonen jullie in woningen? Hoe kan het dat jullie ouders Nederlands kunnen spreken? Is Indonesie net zo groot als Nederland?

Verder moesten alle Nederlanders de overtochtskosten en verblijfkosten in pensions voor 60% als renteloos voorschot terug betalen aan de Staat der Nederlanden. De pensionhouders hebben de zaak flink uitgebuit door de meest goedkope voorzieningen beschikbaar te stellen aan deze minderwaardige groep nieuwe “Nederlanders”. Ik heb zelf in een slaapkamer gewoond, die vanaf de vloer tot aan het plafond helemaal zwart was van de schimmel. Onze matrassen waren met stro gevuld, je had de indruk dat er oorlog uitgebroken was als je je omdraaide. We hadden het heel erg koud omdat er maar 1 kachel was en dat was in de woonkamer, die ook functioneerde als slaapkamer. We kregen bedelaars eten als standaard voedsel onder andere rijstepap met melk. Van het zakgeld van BBMZ (Maatschappelijke Zorg) kochten we goed voedsel, waardoor we verder niets meer konden permitteren. Mijn vader kreeg een baan in Utrecht terwijl we in een pension zaten in Maastricht. Elke dag kwam hij doodmoe thuis. At en sliep een paar uren en ging dan weer naar zijn werk. Na 9 maanden overleed mijn vader aan discriminatie door zijn Nederlandse collega’s die hem elke dag pesten en vernederden en tengevolge daarvan ging zijn geestelijke en lichamelijke toestand mede beinvloed door de klimaatomstandigheden sterk achteruit.

Daar zat ik dan als oudste zoon en nog maar net 17 jaar geworden om tegen wil en dank de vadersrol over te nemen in een mij vreemd en vijandig land. Mama kreeg AWW, maar niet zonder slag of stoot vanwege de tirannie van de ambtenarij, de nieuwe kolonialisten, imperialisten of feodalisten. Om te voorkomen dat mama ook zou overlijden door schaamte zocht ik bijverdiensten om mijn 3 zusjes en 1 broertje van levensonderhoud te kunnen voorzien. Ik wilde niet dat mama ging bedelen om sociale bijstand. Indertijd moesten de bijstandtrekkers (scheldnaam voor die tijd) bij weer en wind, of het regende of sneeuwde je moest buiten in de rij staan om je handje op te houden voor een paar centen.
Mijn broertje, de benjamin van 6 jaar kreeg een shock vanwege de dood van papa en sprak geen enkel woord meer 2 jaren lang. Ik moest van hot naar her mijn broertje slepen voor onderzoek, interviews en wat dies meer zij en leerde de groep neo-terroristen van ambtenaren kennen die Nederland rijk was.

Vanaf het moment dat ik in Nederland kwam heb ik keihard moeten vechten voor mijn bestaan. Op school, in de maatschappij en binnen mijn vrienden- en kennissenkringen. Het belangrijkste aspect waartegen ik me moest verzetten of weren was discriminatie. Een voorbeeld: mijn werkstuk op school kreeg altijd een minder cijfer dan mijn klasgenoot totdat ik laatstgenoemde vroeg om mij te helpen met het veranderen van mijn naam voor zijn naam voor het zelfde werkstuk. Het werkstuk kreeg een 8 voor hem en ik kreeg een 6. Ik confronteerde de docent hiermee. Ik kreeg nooit meer een cijfer lager dan een 7.

http://javapost.nl/tag/discriminatie/

Na mijn schooltijd toen ik direct begon te participeren in de de werkende menigte hield ik me meteen bezig met mezelf in te zetten voor de belangen van mijn bevolkingsgroep, de Indische Nederlanders. De discriminatie duurde voort. Ik werd gevraagd om zitting te nemen in het Bestuur van een Stichting voor mijn bevolkingsgroep. De voorzitter had daarvoor een gesprek gehad met de Staatssecretaris voor het project dat opgezet moest worden doch geleid moest worden door een voltallig Indisch Bestuur. Deze Staatssecretaris presteerde het om tegen de Nederlandse voorzitter te zeggen dat het nooit zal lukken om een Bestuur samen te stellen bestaande uit capabele mensen met zowel vakervaring als bestuurservaring. De voorzitter werd zo geprikkeld vanwege deze discrimerende uitlatingen en deed haar best en binnen de gestelde termijn verscheen ze bij de Staatssecretaris met de geloofsbrieven van het compleet Indisch Bestuur.

De gevechten om erkening van vele Indische organisaties worden structureel gesaboteerd. De divide et impera politiek zette de Nederlandse regering voort. Op alle fronten werd het de Indische groep moeilijk gemaakt om heel duidelijke rechten of erkenning te krijgen.
Het lijkt zelfs op het opzettelijk oprekken van procesgangen totdat alle rechtbbenden zijn overleden en zelfs totdat de tweede direct rechthebbende generatie is verdwenen.
De rampokkers zijn er nog tot op de dag van vandaag en zetten hun 350 jaren kolonisatie voort. De Nederlandse Staat lijkt systematisch op een wel zeer schijnheilige en huichelachtige manier alle “zonden”, “schulden” en “slecht geweten” om niet te spreken van “wandaden en wreedheden” weg te laten verdwijnen over de zielen van hun eigen verleden “de vrucht van 350 jaren kolonisatie” namelijk de generatie van “bastaards en anak-anak kolong” te overleven.
Ze zullen op een gegeven moment na 3 tot 5 generaties allemaal onder de groene zoden liggen en geen mens zal er meer naar “kraaien”.

Het lijkt op een scrupuloze en gewetenloze benadering van de Nederlandse Staat, die verlost wil worden van deze ongewenste smet uit het verleden, door een hele bevolkingsgroep weg te procederen bij alle rechts- en erkeninngsprocessen.
Ik schaam me diep te hebben gevochten voor wat ik waard was voor dit Nederland, dit schaamteloos land zonder geweten. Maar ik blijf vechten voor wat ik waard ben voor mijn ouders en grootouders en diens ouders, want die hebben hun bloed en zweet en tranen gelaten voor mij en voor mijn families en voor mijn vrienden. Ik vecht nu mee met mijn maatjes voor het recht op de uitvoering van Het Traktaat van Wassenaar ’66 dat notabene door President Soekarno is verstrekt aan onze ouders voor het verlies van hun bezittingen door nationalsatie van de bedrijven in Indonesia door dezelfde Soekarno. Maar dat is een ander verhaal die hier niet terzake doet. Het bijzondere is: wij vervolgen de Nederlandse Staat vanuit Indonesia en niet vanuit Nederland, want de geschiedenis leert ons dat we nieuwe wegen moeten bewandelen om eindelijk de kans te krijgen het recht te laten gelden voor wie het ook is bestemd. De Indonesische advocaten, die ons hiermee helpen zullen hun beste beentje voorzetten om deze keer De Staat der Nederlanden voor ons op de knieen te krijgen.

De Kampong staat in Brand | DALA Film
Op 17 augustus 1945, twee dagen na de capitulatie van Japan, wordt de republiek Indonesia uitgeroepen. Omdat de Nederlandse regering niet…
DALAFILM.
Lees verder…

ICM huis uitgever Calbona stopt en gaat over in Giga Boek.

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 18, 2018 om 7:30am


10897402693?profile=originalICM huisuitgever Calbona stopt en gaat over in Giga Boek.

Onlangs ontvingen wij het bericht van Wijnand die ruim 9 jaar huisuitgever is van ICM. Via Calbona rolden 7 titels van de plank. Van Ferry Schwab zouden nog twee praktijkhandboeken van de plank rollen, helaas. Calbona is intensief betrokken bij de ontwikkeling van het boek met de titel "Rapport uitbetalen traktaat van Wassenaar". Inmiddels is druk II aan de orde.  Naar verwachting zullen er ruim 10.000 van dit boek van de plank rollen, 15.000 man/vrouw hebben de petitie ondertekend.  Bij iedere inschrijving voor het traktaat  wordt het boek ter beschikking gesteld, nadat deze eerst bij de petitie is overhandigd aan de bewindvoerders.

Onderstaand email bericht van Wijnand,

ICM redactie wenst Wijnand veel sterke toe !

Ferry, ik dacht dat ik dat mailtje kwijt was, maar via een reactie kwam het weer terug.

Beste allemaal,

 

Na 15 jaar uitgeven is het wat mij betreft genoeg geweest. Niet dat ik het werk met tegenzin heb gedaan, zeker niet. Ook heb ik met de meeste mensen die bij mij een of meer boeken hebben laten maken een heel leuk en vaak dierbaar contact (gehad) en sterke vriendschappen aan overgehouden. Maar de leeftijd en de daarmee gepaard gaande lichamelijke (en soms ook geestelijke) problemen, hebben mijn vrouw en ik doen besluiten om uit te zien naar iemand die het werk voort kan zetten, zoveel mogelijk in mijn stijl. En... die hebben we gevonden (maar eigenlijk kenden we hem al een flink aantal jaren) in Roel Koedijker van zijn uitgeverij GigaBoek. 

Dat betekent voor u dat nabestellingen gewoon kunnen doorgaan, alleen nu via hem. Maar ook nieuwe boeken zijn bij hem in goede handen en... hij heeft ook meer mogelijkheden qua verkoop en promotie, dus feitelijk gaat iedereen er op vooruit.

Zijn website: https://gigaboek.nl/

 

Vanaf 1 januari 2019 ben ik niet meer bereikbaar onder de bekende e-mailadressen, maar via:

 

Bedankt voor de fijne contacten, samenwerking en opdrachten.  

--

Met vriendelijke groet,


Wijnand van de Meeberg
Uitgeverij Calbona

Zernikeplaats 812

3068 JB  Rotterdam

Tel.: 010 - 84 36 177

Mobiel: 06 - 833 65 120

10897402491?profile=original10897400266?profile=original

10897402291?profile=original

 

Lees verder…

ICM op Pasar Malam  Leek en Rijswijk voor inschrijving deelnemer     ACTW66 (Traktaat van Wassenaar)

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 14, 2018 om 4:30pm

10897399092?profile=original

 

         

              ICM op Pasar Malam  Leek en Rijswijk voor inschrijving deelnemer     ACTW66 (Traktaat van Wassenaar)

 
10897399852?profile=original

Van de 15.000 ondertekenaars hebben 3859 een "Voortgangsbericht" van Stichting Petitie.nl  ontvangen.Met een dringend verzoek zich in te schrijven voor Actw66 als deelnmer voor Fase II. De claimorganisatie ACTW66 die namens de deelnemers collectief gaat procederen  

Voor Fase I , zijn de noodzakelijke voorbereidende activiteiten o.a. om het bestaan van het Traktaat bekend te maken binnen de Indische Gemeenschap ongeveer 60.000, dus aan U!!! Om het traktaat bekend te maken aan U werd eerst grondige studie - onderzoeken gedaan door een team van mensen. Dit werd in het rapport traktaat van Wassenaar vastgelegd;  dat weer in een boek is uitgebracht. Achter de schermen zijn advocaten druk bezig met WOB - verzoeken.

 

Actw66 is gelukt om hiervan 15.000 handtekeningen binnen te halen. Dit zijn 1 van de vele activiteien waar veel werk en  veel geld is ingestoken door een team mensen.

 

Voor Fase II hebben wij hard uw financiele steun nodig voor de aankomende kosten, als de benodigde middelen binnen zijn kunnen wij de stap zetten. Schrijf  u  daarom in via www.icm-online.nl of kom langs bij onze ICM stands op de pasar malams Leek en Rijswijk. Het ICM & ACTW66  team staan klaar om U welkom te heten.

 

Het inschrijf geld bedraagt € 50, u krijgt geijk an waar voor Uw geld; 1 jaar gratis abonnement op ICM Krant + het boek druk I "Uitbetalen traktaat van Wassenaar".  Met Uw € 50 kunnen wij de dure proces starten.

VIDEO - IMPRESSIES

 

VOORPROEFJE OP PASAR MALAM LEEK EN RIJSWIJK.

 

10897399485?profile=originalIstimewa - events met optreden Jimi Bellmartin

Istimewa - events met optreden Jimi Bellmartin, (C) ICM Projects & Events.Jan de Keten10 Sept

 

  

 

10897400255?profile=originalReportage 12/11-2011 Live UitzendingBlue Diamond Riem de Wolff met Of Course

Reportage 12/11-2011 Live Uitzending Blue Diamond Riem de Wolff met Of Course. Wederom een spettere…Jan de Ketenop donderdag

 

10897400655?profile=original

 10897400494?profile=original

 

ZATERDAG 27 OKTOBER • vanaf 12.00 uur


12.15 - 12.45 uur CD muziek
13.00 - 13.30 uur Sekar Ayu (traditionele dansgroep)
14.00 - 14.30 uur Hawaiian Treasure (Hawaiiaanse dansgroep)
15.00 - 15.30 uur Terry White Band (all-round country formatie)
15.45 - 16.15 uur Sekar Ayu (dansgroep)
16.30 - 17.00 uur Jaimy Taylor (country zangeres)
17. 15 - 17.45 uur Hawaiian Treasure (Hawaiiaanse dansgroep)
18.00 - 18.30 uur Terry White Band (all-round country formatie)
19.00 - 19.45 uur Jimi Bellmartin (Winnaar The Voice Senior, Mr. Soul)
20.15 - 20.45 uur Jaimy Taylor (country zangeres)
21.00 - 22.00 uur Terry White Band (all-round country formatie)


ZONDAG 28 OKTOBER •

vanaf 12.00 uur
12.00 - 12.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
13.00 - 13.30 uur Madaloka Dance Studio (dansgroep)
14.00 - 14.30 uur René le Blanc (Dutch Engelbert Humperdinck)
15.00 - 15.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
16.00 - 16.30 uur Madaloka Dance Studio (dansgroep, modeshow)
17.00 - 17.30 uur René Le Blanc (Dutch Engelbert Humperdinck
18.00 - 18.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
ENTREE: 7 EURO • 65+ EN

 

10897400696?profile=original

Ga naar de nieuwe wensite op www.Stchtingstellar.nl  en wordt abonnee. 

10897401072?profile=original

Speciale - pasar malam aanbieding voor € 13,95, alleen te koop bij ICM stands en  NASH MUSICSERVIC

Normaal prijs € 29,95 voor dubbel DvD

10897401275?profile=original

De eerste Pasar Malam dvd die ooit sinds het bestaan van de Pasar Malam is gemaakt in 50 jaren. Ruim 30 artiesten, bands en groepen hebben meegewerkt aan deze productie. Speciaal zijn door R.I.P Marshal Manengkei (song/writer) liedjes en songs geschreven gecomponeerd met in de hoofdrollen gefigureerd door Ed Brodie en Inge.

Presentatie door Sylvia Elders, doe de inleiding over de geschiedenis van de pasar malam. Ook wil redactie ICM een correctie aanbrengen op deze geschiedenis dat de moeder van Geraldlne, Mary Bruckel-Beiten  de grondlegger is van de pasar malam, niet Tjali Robinson, verwijs dan ook naar het artikel op ICM

Pasar Malam Selamat 

Datang in Holland - boek verkrijgbaar bij Amazon.met  vertaalde  Nederlandse artikelen - Engels Doorgaan  

U ziet o.a. 
- Blue Diamond Riem de Wolff, bijna 30 minuten
- Oscar Harris met o.a. The Song for the Children
- De mega artiest Tantowi Yahya
- De enige opnamen van The Valiants ooit gemaakt met Peter Layton
- Bunga Melati

- Adventure (Rember The Ventures) met Albert van Prenh

- Double Impact

- Ginger

- JF Selection

- Manna

- Mambesak

- Next Level met Albert Rumungan

- Paatje

- Nilam Sari

- Free Line

- Ocassion

- Dave Gerritsen

- Ginger

- The Valiants

- Edang Setyawati

- Indonesian Paradise

Productie

ICMOnline en ICM NetwerkGroup

Tot standgekomen  met medewerking van :

MM & Music, WN Productions, TLP Productions, Sylvia Elders, Ferry Schwab, Ed & Inge Brodie, Hedy, Broenink, John van Hese, Geoge Kwekel en vele andere niet genoemden

Met dank aan

Chris Uitenbogaard, Dick ter Hark, Fred Lammers, Garuda TV, en vele niet andere genoemden

De DVD heeft een speelduur van 3 uren,

en bestaat uit twee dvd's.


Neem de pasarsfeer mee naar huis voor warme koude winterdagen.

Te bestellen bij ICM stand op de pasar malam bestel@icm-online.nl 

 

Speciale - pasar malam aanbieding voor € 13,95,

alleen te verkrijgen bij ICM stands en NASH MUSICSERVICE.

 Normaal prijs € 29,95 voor dubbel DvD.

 

Lees verder…

Voortgangsbericht no 2 van Petitie.nl

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 8, 2018 om 10:30am

Voortgangsbericht no 2 van Petitie.nl

10897396469?profile=original

          

        

Geachte Ferry Schwab sr,

Op 10-07-2015 heeft u de petitie 'Uitbetalen op basis van Traktaat van Wassenaar 1966'ondertekend als Ferry Schwab sr uit Harderwijk met schwab@kabelfoon.nl als e-mailadres.

Namens de petitionaris stuurt Petities.nl u het tweede voortgangsbericht over de petitie. U heeft aangegeven op de hoogte te willen blijven. Op uw persoonlijke pagina kunt u dit veranderen, de link daarnaar staat onderaan deze mail. Daar kunt u ook makkelijk uitnodigingen om ook te ondertekenen versturen.

Stuur uw reactie op het onderstaande niet naar Petities.nl, maar naar de petitionaris opschwab@kabelfoon.nl

Schrijf u in als deelnemer van het Traktaat van Wassenaar

Het Traktaat van Wassenaar is in 1966 ondertekend door de regeringen van Nederland en Indonesië. Doel: De Indonesische regering betaalt aan Nederland het bedrag van 689 miljoen gulden ter genoegdoening aan de Nederlandse staatburgers, die huis, have en goed in Indonesië moesten achterlaten ten tijde van de repatriëring tussen 1947 en 1962. De Nederlandse regering heeft dit echter nimmer aan de rechthebbenden uitbetaald.

In 2015 werd het Actiecomité Traktaat van Wassenaar (ACTW66) in het leven geroepen door de St. Nines-Zuid, MM Sutainable MM en ICM (Indische Internetkrant).

ACTW66 koos voor een twee sporenbeleid; een politieke en juridische benadering. Inmiddels is het ACTW66 beland in fase twee. Ruim 15.000 mannen en vrouwen van de beoogde doelgroep van 70.000 hebben namelijk de petitie getekend in fase één. Ook is aan de hand van gepleegd onderzoek – in het verlengde van Halbe Zijlstra van de VVD - het rapport "Traktaat van Wassenaar" gerealiseerd en door uitgever Calbona als boek uitgebracht (ISBN 978-94-92575-18-0).

Voor de politieke benadering werd een petitie georganiseerd om de benodigde handtekeningen te verzamelen. Die zullen samen met het opgestelde boek "Rapport Traktaat van Wassenaar" aan het aanstaande nieuwe kabinet worden overhandigd en alle fractievoorzitters van de politieke partijen.

Nu is het juridisch traject voor ACTW66 aan de orde en van belang, namelijk fase twee.

Zoals de petitie vermeldt, zal een team van advocaten en een delegatie van ACTW66 trachten tot oplossingen te komen op korte termijn, zodat de Nederlandse Staat de 60.000 - 70.000 gedupeerden gaat uitbetalen. ACTW66 heeft in haar rapport alles tot in detail uitgewerkt zodat deze uitgerold kan worden. Dit om vertragingen voor te zijn. Het gaat uiteindelijk om een project met de omvang van het soort Persoongebondenbudget. ACTW66 heeft hiervan pas 15.000 man/vrouw kunnen benaderen met een minimaal budget, geheel uit eigen private middelen.

Voor het juridisch traject ACTW66 kan u zich inschrijven als deelnemer ACTW66, die namens de deelnemers de Nederlandse Staat gaat aanspreken om deze te dwingen tot uitbetaling conform het traktaat van Wassenaar.

Let op! Ga eerst goed na of u onderstaande vragen met NEE kunt beantwoorden.

  1. Zat u (of uw ouders) in dienstverband bij het KNIL?
  2. Zat u (of uw ouders) in dienstverband bij de Nederlandse overheid (of het Indisch bestuur)?
  3. Toen u (of uw ouders) aantoonbaar in de periode 1947 - 1962 in de republiek Indonesie verbleef, werd u (of uw ouders) de kosten voor de overtocht, verblijf in het pension en herinrichtingskosten niet vergoed?
  4. Hebt u (of uw ouders) geen voorzieningen ontvangen in het kader van oorlogsslachtoffers of iets dergelijks? 

Heeft u op bovenstaande vragen NEE geantwoord dan kunt u zich inschrijven.

Stuurt u uw naam, adres, woonplaats, telefoonnummer en e-mailadres naar:

F.Schwab/ ICM

Wouterskampen 68

3849 BC Hierden

en maakt u €50 over naar NL41 RABO 03977255 07 ten name van F.Schwab/ICM Online onder vermelding van deelnemer ACTW66.

U heeft dan ook 1 jaar gratis een ICM abonnement en tevens ontvangt u het boek "Rapport traktaat van Wassenaar gratis nadat deze aan het Kabinet is overhandigd.

Inschrijven kan ook online via internet:

U gaat naar de website www.ICM-online.nl. Rechtsboven aan de balk staat de tekst "inschrijven" hier klikt u op, u kiest een wachtwoord en geeft uw e-mailadres om een account te maken. Daarna verschijnt het formulier met vragen. Beantwoord deze naar waarheid.

 

Het onderstaande is vertrouwelijk, stuur dit niet door. Uw ondertekening kan erdoor beschadigen.

ONDERTEKENING ONZICHTBAAR MAKEN?

Bij het ondertekenen heeft u gekozen voor een zichtbare ondertekening. Uw naam, woonplaats en functie zijn nu zichtbaar en vindbaar onder deze petitie op petities.nl. Wanneer u nu via een zoekmachine (zoals Google) zoekt naar uw naam kan het zijn dat u uw ondertekening als resultaat ziet. Uw ondertekening onzichtbaar maken kan door een vinkje weg te halen op uw persoonlijke pagina.

Als u nu kiest voor een onzichtbare ondertekening dan kan het nog enige weken duren voor de zoekmachines dit opmerken.

STOPZETTEN E-MAILS

U heeft bij het ondertekenen aangegeven nieuws over de petitie te willen ontvangen. Wilt u dat niet meer? Haal dan het vinkje weg op uw persoonlijke pagina.

UW PERSOONLIJKE PAGINA

De link naar uw persoonlijke pagina is persoonlijk, zoals een wachtwoord. Deel deze niet met anderen!

https://petities.nl/ondertekening/c3370d14830a9eae66947db3f195cbd04...

We verzekeren u dat uw persoonlijke gegevens goed beschermd zijn door de Algemene verordening gegevensbescherming. Dat wil zeggen dat uw gegevens nergens voor gebruikt worden behalve voor het doel waarvoor u ze heeft opgegeven.

STEUN PETITIES.NL

Met uw gift (geld of tijd) wordt de website beter. Zie https://petities.nl/donate voor details.

       
         

     

Lees verder…

Hoe zo dat geld dat uit "Dividentbelasting" vrij komt naar de publieke sector ?

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 7, 2018 om 12:56pm

10897222082?profile=original
10897401884?profile=originalHoe zo dat geld dat uit "Dividendbelasting" vrij komt naar de publieke sector ? Nederland betaal eerst je schuld af na 53 jaar !

Laat Mark Rutte eerst het geld uitbetalen voortvloeiend uit verdrag traktaat van Wassenaar dat in 1966 werd gesloten tussen Indonesie en Nederland.

Vooraf had de republiek Indonesia ruim 4,5 miljard oude Hollandse guldens betaald aan Nederland onder presisdent Soekarno , en ter afsluiting  onder pres. Suharto  nog eens 0,7 miljard (Visualisatie CPB Anno 2018 = 7 miljard). Dit geld is bestemd voor 60.000 Indische -, Nederlandse- en Molukse burgers die periode 1947 - 1962 in de republiek woonde, en al hun bezittingen en tegoeden werden onteigend en het land werden uitgezet. Dit geld van toen veel geld werd gebruikt voor de opbouw van Nederland.

53 jaar wachten de 60.000 gedupeerden op hun schade compensatie; naast dat ze alles zelf hebben betaald de reis van Indonesie naar Nederland, contract pensions en de woning.

Het is dus een schuld dat nu 53 jaar oud is, laat Nederland maar eerst deze schuld terugbetalen aan die 60.000 gedupeerden. 

ACTW66 eisen dit bedrag 7 miljard per direct op !

Lees verder…

Pasar Malam Leek 27 / 28 oktober met o.a. Jimi Bellmartin winnaar van The Senior Voice

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 7, 2018 om 12:15pm

Pasar Malam Leek 27 / 28 oktober met o.a. Jimi Bellmartin winnaar van The Senior Voice

10897398278?profile=original10897398661?profile=original

10897398859?profile=original

ZATERDAG 27 OKTOBER • vanaf 12.00 uur


12.15 - 12.45 uur CD muziek
13.00 - 13.30 uur Sekar Ayu (traditionele dansgroep)
14.00 - 14.30 uur Hawaiian Treasure (Hawaiiaanse dansgroep)
15.00 - 15.30 uur Terry White Band (all-round country formatie)
15.45 - 16.15 uur Sekar Ayu (dansgroep)
16.30 - 17.00 uur Jaimy Taylor (country zangeres)
17. 15 - 17.45 uur Hawaiian Treasure (Hawaiiaanse dansgroep)
18.00 - 18.30 uur Terry White Band (all-round country formatie)
19.00 - 19.45 uur Jimi Bellmartin (Winnaar The Voice Senior, Mr. Soul)
20.15 - 20.45 uur Jaimy Taylor (country zangeres)
21.00 - 22.00 uur Terry White Band (all-round country formatie)


ZONDAG 28 OKTOBER •

vanaf 12.00 uur
12.00 - 12.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
13.00 - 13.30 uur Madaloka Dance Studio (dansgroep)
14.00 - 14.30 uur René le Blanc (Dutch Engelbert Humperdinck)
15.00 - 15.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
16.00 - 16.30 uur Madaloka Dance Studio (dansgroep, modeshow)
17.00 - 17.30 uur René Le Blanc (Dutch Engelbert Humperdinck
18.00 - 18.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
ENTREE: 7 EURO • 65+ EN

Lees verder…

Indonesië worstelt met nepnieuws na aardbeving

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 4, 2018 om 12:30pm

Indonesië worstelt met nepnieuws na aardbeving

ANP Producties

Indonesië worstelt met nepnieuws na aardbeving© ANP Indonesië worstelt met nepnieuws na aardbeving

PALU (ANP) - De Indonesische autoriteiten hebben na de verwoestende aardbeving op Sulawesi de handen vol aan het ontkrachten van onzinverhalen. Het ministerie van Informatie en Communicatie heeft de afgelopen dagen twee verklaringen uitgegeven met waarschuwingen over specifieke gevallen van nepnieuws, bericht de Britse krant The Guardian.

Het ministerie stelde dat de burgemeester van stad Palu in het rampgebied ten onrechte is doodverklaard. Ook deed het onjuiste verhaal de ronde dat nabestaanden van slachtoffers gratis naar die stad kunnen vliegen. Verder circuleerden niet-kloppende verhalen over een dreigende dijkdoorbraak en nog veel zwaardere aardbeving die ophanden zou zijn.

Dat laatste verhaal deed ook de ronde in het rampgebied. ,,We hoorden dat de grootste aardbeving vrijdag zal plaatsvinden'', zei een inwoner van Palu tegen The Guardian. ,,Ik vertelde mensen dat het een grap was. Als je je huis verlaat, komen mensen je spullen stelen. Daarom verspreiden ze dit soort onzinboodschappen.''





Lees verder…

14e editie van de Pasar Malam Istimewa in winkelcentrum De Ridderhof. De Pasar Malam is gratis toegankelijk.

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 3, 2018 om 9:00pm

14e editie van de Pasar Malam Istimewa in winkelcentrum De Ridderhof. De Pasar Malam is gratis toegankelijk.

10897391254?profile=original

10897391464?profile=originalTante Lien op de Pasar Malam Istimewa in Alphen aan den Rijn

Wieteke van Dort zal, naast vele andere artiesten, samen met Aïs Lawa-Lata als Tante Lien optreden op de

14e editie van de Pasar Malam Istimewa in winkelcentrum De Ridderhof. De Pasar Malam is gratis toegankelijk.

 


 Van donderdag  11 t/m zondag 14 oktober worden alle zintuigen weer geprikkeld in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn. De Pasar Malam, die al sinds 2004 georganiseerd wordt, is een begrip geworden in Alphen aan de Rijn en omstreken. De Indonesische geuren van al dat lekkere eten en de mooie klanken van de live muziek komen je al tegemoet als de schuifdeuren van het winkelcentrum binnenkomt. De Pasar Malam Istimewa in De Ridderhof is niet zomaar een veredelde braderie, maar een echte pasar met een mooi cultureel podiumprogramma op twee podia en echte Indonesische restaurants en een uitgebreide Oosterse specialiteitenmarkt met meer dan 50 kramen. Het organisatiebureau Istimewa Evens is hetzelfde bureau dat onder andere ook de Pasar Malams in Dordrecht, Rotterdam Ahoy, Burgers’ Zoo en het Pasar Colours Festival tijdens de Huishoudbeurs organiseert. Net als voorgaande jaren zal deze Pasar Malam 4 dagen duren en gratis toegankelijk zijn!


De 4 elementen van de Pasar Malam Istimewa

Markt

Op de meer dan 50 kramen die in het winkelcentrum staan vind je een zeer gevarieerd aanbod in Oosterse producten. Wierrook, sambal, (batik) kleding, sieraden, houtsnijwerken, Boeddhabeelden en nog veel meer. U bent hier ook op de juiste plek voor een Indische pitjit massage of een reading van een medium. Maak eens een praatje met de standhouders, ze kunnen u alles vertellen over hun producten en aanbiedingen.

Entertainment

Pasar Malam Istimewa staat bekend om de hoogwaardige artiesten programmering. Een divers programma met een goed uitgebalanceerd artiestenpakket. Voor ieder wat wils. Ook de Indonesische dans demonstraties zijn van zeer hoge kwaliteit. Het beste wat Nederland te bieden heeft. De Pasar Malam in Alphen heeft maar liefst 3 podia. 1 daarvan is in de platenzaak “vinyl and more”

Food

Geen Pasar zonder het authentieke Indische eten. In Alphen aan den Rijn kunt u de Indonesische specialiteiten proberen. De verschillende restaurants brengen de authentieke keuken naar de Pasar. Van een klein snackje tot een complete maaltijd. Ook kunt u hier terecht voor een Tjendol, een traditioneel Indisch drankje van kokosmelk.

Ambiance

Met alleen de 3 bovengenoemde zou je het een Pasar Malam kunnen noemen. Maar geen Pasar Malam Istimewa. Een Pasar Malam Istimewa onderscheid zich van andere Pasar Malams door de gezellige sfeer wat mede wordt bereikt met mooie Aziatische decoratie. Het Istimewa-deco-team is 2 dagen bezig om het winkelcentrum om te toveren in Indonesische sferen. Ook stellen we hoge eisen aan de standhouders, we plaatsen enkel mooi gedecoreerde stands met mooie producten. Laat u mee voeren en geniet op de Pasar Malam Istimewa.

 

Grote namen, alleen de beste optredens

Naast Tante Lien & Aïs Lawa-Lata is er veel meer te zien en te horen op de Pasar Malam zo zijn er dit jaar 2 bands aanwezig; The StreetRollers en Kereta Express. De zanger Ben Heart, die vorig jaar om gezondheidsredenen moest afzeggen, zal dit jaar wel aanwezig zijn. Ook is Ray Smith aanwezig die met zijn singles de Nederlandstalige hitlijsten bestormt. Ester Latama die vorig jaar nog haar album in Alphen aan den Rijn presenteerde zal dit jaar weer optreden. Bijzonder zullen ook de optredens van Shanelle de Lannoy zijn die het ver schopte bij The Voice Kids. Ook heeft de organisatie de publiekslievelingen Edu Schalk, Diana Monoarfa, Free Line en Erwin Hardenberg uitgenodigd. De dansdemonstraties worden verzorgd door Bali Ayu Budaya, Aniadi Art, Warna Semesta en Sekar Ayu. Voor het programma met tijden en meer informatie kunt u kijken op www.istimewa-events.nl

Datum:
11 t/m 14 oktober

Locatie:
Winkelcentrum “De Ridderhof”
Troubadourweg, Alphen aan den Rijn

Toegang:
GRATIS

Openingstijden:
donderdag: 12:00 – 18:00
vrijdag: 12:00 – 21:00 (koopavond)
zaterdag: 12:00 – 18:00
zondag: 12:00 – 18:00 (koopzondag)
* M.u.v. zondag zijn de winkels in het winkelcentrum vanaf 09:00 uur open

Podia:
Istimewa podium – bij Diner Café Santé / Action
Senang podium – bij Kruidvat

Programma:

Donderdag 11 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:00 – 12:45   Erwin Hardenberg
13:00 – 13:30   Dansgroep Bali Ayu Budaya
14:00 – 14:45   Diana Monoarfa
15:15 – 16:00   Erwin Hardenberg
16:30 – 17:00   Dansgroep Bali Ayu Budaya
17:15 – 18:00   Diana Monoarfa

SENANG PODIUM
12:30 – 13:15   Diana Monoarfa
13:45 – 14:30   Erwin Hardenberg
15:00 – 15:30   Dansgroep Bali Ayu Budaya
16:00 – 16:45   Diana Monoarfa
16:45 – 17:30   Erwin Hardenberg

Vrijdag 12 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:30 – 13:15   Free Line
14:00 – 14:30   Dansgroep Aniadi Art
15:15 – 16:00   Free Line
16:45 – 17:30   Edu Schalk
18:00 – 18:30   Dansgroep Aniadi Art
19:00 – 20:00   Tante Lien & Aïs Lawa-Lata
20:15 – 21:00   Free Line

SENANG PODIUM
13:00 – 13:45   Edu Schalk
14:45 – 15:30   Edu Schalk
16:30 – 17:00   Dansgroep Aniadi Art
18:00 – 18:45   Free Line
19:45 – 20:30   Edu Schalk

Zaterdag 13 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:30 – 13:15   The StreetRollers
14:00 – 14:30   Dansgroep Warna Semesta
15:00 – 15:45   The StreetRollers
16:15 – 16:45   Ray Smith
17:15 – 18:00   The StreetRollers

SENANG PODIUM
12:45 – 13:15   Dansgroep Warna Semesta
13:45 – 14:15   Shanelle de Lannoy
14:45 – 15:15   Ray Smith
15:45 – 16:15   Dansgroep Warna Semesta
17:00 – 17:30   Shanelle de Lannoy

Zondag 14 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:30 – 13:15   Ester Latama
14:00 – 14:30   Ben Heart
15:00 – 15:30   Dansgroep Sekar Ayu
16:15 – 16:45   Ben Heart
17:15 – 18:00   Ester Latama

SENANG PODIUM
13:15 – 13:45   Dansgroep Sekar Ayu
14:15 – 15:00   Ester Latama
15:30 – 16:15   Ester Latama
17:00 – 17:30   Dansgroep Sekar Ayu

Parkeren:
Onder het winkelcentrum is een parkeergarage waar u tegen een voordelig tarief van €0,10 per 17 minuten kunt parkeren.
In de wijken rondom het winkelcentrum is gratis parkeergelegenheid. Houd er rekening mee dat een aantal gebieden voor vergunninghouders gereserveerd zijn.

Huisdieren
Honden en overige huisdieren zijn niet toegestaan op de Pasar Malam in Alphen aan den Rijn.
We maken alleen een uitzondering voor speciaal getrainde honden die ter begeleiding worden gebruikt van mindervaliden, zoals blindengeleidehonden en Stichting Hulphond-honden.

Lees verder…

Een voortvloeisel Het Indisch Platform als regeringsbeleid uit het verdrag van Wassenaar?

Geplaatst door Jan de Keten op oktober 3, 2018 om 2:40pm

10897260674?profile=original
10897397852?profile=originalEen voortvloeisel Het Indisch Platform als regeringsbeleid uit het verdrag van Wassenaar?

Wie de geschiedenis en feiten van het gesloten verdrag traktaat heeft onderzocht, zien vele overeenkomsten van het toen gevoerde beleid van de kabinetten Drees met Luns in de hoofdrol terug in de ontwikkelingen rond het reilen en zeilen van het Indisch platform anno 2018. Dit beleid werd consequent opgevolgd door de Kabinetten hierna tot het heden. De griffier van de Tweede Kamer en de voorzitter van Kamer Commissie VWS heeft haar handen vol aan om de Indische vraagstukken  de agenda te plaatsen, en iedere keer wordt deze agenda weer gefrustreerd door het Kabinet.

Het is het systeem zoals de Kabinetten Drees gefigureerd door Luns die de basis hieraan hebben gelegd als het om de Indische vraagstukken gaat! Alles ontkennen, niets toegeven, en zeker niet tot uitbetaling van de geleden schade of compensaties. Desondanks de verkregen fondsen uit Marhal hulp 7 miljard, verdrag met Japan 5 miljard, en uit de republiek over de periode 1947 tot 1956 4,5 miljard, melden bronnen uit Jakarta. Ter afsluiting uit deze nationalisatie proces 0,7 miljard. Visualiseren wij deze bedragen op basis van de waarde van begroting van toen naar de begrotingen van nu waar als rekenregel niet de rente wordt gehanteerd maar referentie kader, dan komt CBP alleen al over traktaat van Wassenaar op ruim 9 miljard.

9 miljard waar ruim 60.000 mensen recht op hebben.

Overeenkomsten :

met betrekking tot het beleid uit het gesloten verdrag tussen de republiek Indonesie en het geïnstalleerde Indisch Platform door RIP oud-premier Lubbers.

Het verdrag van Wassenaar (ACTW66) van de zijde van Nederland had maar 1 doel het bedrag van 9 miljard (689 miljoen toen) niet uit te keren aan de rechthebbende waarvan allen hun bezittingen en tegoeden door de republiek zijn onteigend. Hiervoor betaalde de republiek 9 miljard (toen 690 miljoen) aan Min. Van Buitenlandse Zaken. Er werd in Het verdrag een onuitvoerbaar verdelingswet ontworpen; Gedupeerden dienen binnen drie maanden de claim in te dienen, en deze zijn niet op de hoogte gesteld van het bestaan van die mogelijkheid, dus hoe kan je dan cashen?   Immers het heeft 1 dag in  de Staatscourant gestaan, en de volgende dag was deze publicatie als zon voor de sneeuw verdwenen, en niet zoals nu het hele circus – media wordt ingezet, en dat dan op Internet staat voor een langere periode.

Nog meer feiten die wij graag voor ons houden, die het opgestelde rapport meldt.

De vraagstelling hier is hoe los je het op, 500.000 Indische Nederlanders in voormalige Indie die onder verantwoordelijkheid van de Nederlandse regering vallen en door onhandig politiek bedrijf in Den Haag door de republiek weer met 100.000 militairen binnen te vallen; hierdoor de betrekkingen met President Soekarno alleen verder verslechterden dat leidde de Indische / Nederlandse burgers 18.000 km ver verwijderd van Den Haag daar flink weer voor moesten ontgelden, dat de bezittingen werden onteigend en gedagvaardigd werden het land uitmoesten per onmidelijk.

U leest het goed 500.000. Hiervan werden 159.000 niet toe gelaten.

 

Nu naar –  Het Indisch Platform in wording –  In deze periode reisden uiteraard vele Indische Stichtingen als paddenstoel uit de grond.

Elk die de belangen van hun achterban behartigen; Bond van Ex-geïnterneerden en Gerepatrieerde van Overzee, B.E.G.O. , Stichting Budi Santoso 1995,

CENSIO, Centrale van Samenwerkende Indische Organisaties de navolgende organisaties aangesloten: Stichting Sayoman Galur Sulur Sentana Ningrat, Stichting Eerste Nederlands Indisch Museum, Stichting Insulinde, Stichting Sociaal-Cultureel Instituut Nederland-Indonesie, Stichting Reunie Medan, Indisch Nederlands Verbond, Groep Ex-Glodok Geinterneerden '44 - '45, Stichting Vriendenkring oud-KNIL artilleristen STABELAN, Dampit, Stichting Japanse Ereschulden (JES), Stichting Japanse Vrouwenkampen, Stichting Vervolgingsslachtoffers Jappenkamp 1942-1945

       Vele te verwachten claims ruim 340.000- uit de oorlog, overdracht, en bersiap kenmerken zich als opgelopen schade die Indische – Nederlandse burgers (dus ook Nederlanders) hebben opgelopen, en uiteraard ergens bij de Overheid met hun claims terecht willen.

De vooruitziende blik van oud-premier Lubbers, de grondlegger van de Euro, kwam op het briljante idee die het idee van Drees & Luns versterken namelijk een politiek overlegplatform die namens de Nederlandse Indische Gemeenschap met de Overheid praat, maar wel tegelijkertijd deze groep het bos instuurde en het winnen van tijd.

 Het ironische is uiteindelijk dit instituut is in het leven groepen door de Overheid en namens de Overheid, en de ruime 2,1 miljoen Indisch Mensen nooit hierin zijn gekend, en dus dit platform niet erkennen. Ook niet dor middel van stemming. Dit platform handelt dus namens de Overheid, wijzen de feiten later uit. Het doorgewinterde beleid van traktaat van Wassenaar is hierin aantoonbaar terug te vinden; zorgen dat niemand weet van de compensaties, niet erkennen van de feiten en diensmeer en nooit uitbetalen waar ze recht op hebben.

      In 1999 /1998 werd het Indisch Platform door Ruud Lubbers geïnstalleerd en oud-buitendienst Generaal Boekholt werd benoemd als voorzitter; niet meer  en minder als bliksemafleider om de claims te weren, dus de mensen het bos in sturen. Later werd wederom de voorzitter Jan Klein benoemd wederom door die Overheid. Buitendienst Generaal. Tijdens zijn bewind wist hij stilte en rust te bewaren conform de orders dat er Individuen niet met rechterlijke dwalingen de Overheid belaste. Jan Klein had maar 1 doel zorgen dat alle neuzen 1 kant op wezen zo wist van 6 aangesloten Indisch organisaties deze verder uit te bouwen naar 28 leden (Indische Stichtingen), maar in zijn termijn de Overheid in zijn geheel ontzien van de Indisch vraagstukken; Waren dus weer 7 verloren jaren. Verdrag Traktaat van Wassenaar, oorlogsschade, backpay en KNIL werden niet aan de kaak gesteld. Voor het eerste twee genoemden gold dat hier gelden zijn ontvangen ter compensatie. Lubbers had het mooi voor elkaar geen overvolle rechtbanken, want het IP diende nu als een soort claimstichting, maar dan niet voor de burger. Immers het IP was de schil opdat er geen Rechtszaken konden plaatsvinden’. Recent nog werd een claim afgewezen bij de rechter, mede omdat de voorzitter van het IP overeengekomen is met de deal van Martin van Rijn. Het mes snijdt dus van twee kanten.

Tegenwoordig om rechtbanken te ontzien kunnen burgers collectief een procedure aanspannen via een claimstichting. Dus Ruud Lubbers was zijn tijd ver vooruit, dit ten koste van 341.000 Indische burgers. Juist waarop actw66 (traktaat van Wassenaar) nu anno 2018 op is gebaseerd, maar dan tegen die Overheid.

       2007 Uiteindelijk werd RIP Herman Bussemaker benoemd. Die koos voor de politieke benadering door o.a. inbreng van de NIOD rapporten; indienen van diverse moties. Het Kabinet bleef de regels en beleid van hun voorganger Drees vastberaden vasthouden. Alles werd verworpen. Dure NIOD rapporten van 1,8 miljoen gulden verdwenen in de prullenbak. Alle kabinetten blijven het beleid van hun voorgangers vasthouden, desondanks de grootse inzet van leden van de Tweede Kamer, die nadrukkelijk de Indische vraagstukken ondersteunen.

      Nu anno 2018 wordt in de procedurevergaderingen voortdurend verzet, en het vervelende niet vooraf maar op de dag zelf. U kunt dit vernemen via het webportaal van de Tweede Kamer. Het Kabinet praat kennelijk alleen met Indisch Platform. Het platform opgericht door RIP Ruud Lubbers.

U ziet er zijn duidelijke overeenkomsten met het beleid van Het Verdrag van Wassenaar en Het Indisch Platform die door de Nederlandse Indische Gemeenschap niet wordt erkend, en al eerder onze column schrijver meldt: “dat het IP ook nog een dwangsom aan zijn broek kan krijgen om namens de Nederlandse Indische Gemeenschap te praten, wegens misbruik van de naam”. Dit IP heeft geen achterban, geen mandaat en is benoemd door de Overheid; moet zich realiseren dat partijen voornemens zijn.

Is ook bizar te moeten constateren dat hele Kamer zich bewoog over de twee kinderen die zouden worden uitgezet.

De vraag hier nu :

“waar was de Kamer en Kabinet onder Drees en Luns die over 500.000 burgers (Indische Nederlanders, en Nederlanders) uit het voormalige Indie zo ver heeft laten komen die de oorlog, overdracht, bersiap en later het land werden uigezet met achterlatend al hun bezittingen en tegoeden. Niets werd ondernomen door coalities in Kabinet en De Kamers. Hadden het Kabinet en de Kamers het niet voor het zeggen;  was Nederland wel een democratisch Staat o.l.v. Drees en Luns? “

Lees verder…

Komt de-niet- opgeloste Indische vluchtelingen probleem na 70 jaren nu aan de orde?

Geplaatst door Ferry Schwab op september 29, 2018 om 10:00pm

Komt de niet opgeloste Indische vluchtelingen probleem na 70 jaren nu aan de orde?

10897315485?profile=originalKomt de niet 10897316665?profile=originalopgeloste Indischevluchtelingen probleem na 70 jaren nu aan de orde?

Uiteraard was het voorzitterschap van Nederland toen aan de orde van de dag. Met dit voorzitterschap kon Mark Rutte met zijn delegatie zaken aan sturen omdat Syrië, Irak, en Turkije aan de grens van Nederland staat. De gebeurtenis in Keulen hebben de zaken niet eenvoudiger op gemaakt.

Redenerend zijn al dit soorten ontwikkelingen toch de bemoeinnissen van de Nederlandse regeringen op een rij dat stamt al sinds het voormalige Indie,  die onnodig de Nederlanders voor een  onnodig voldongen feit brengt, niet 18.000 kilometer gescheiden door vele oceanen, maar de Middellandse Zee waar velen hun vakantie in de zomer vieren.  

Een regering die zijn eigen normen en waarden plegen op te dringen aan die regeringen die het in hun ogen niet goed doen. Neem Irak, iedereen was tegen deze coupe tegen Sadat gepleegd dat begon door de CIA die vaak op hun blauwe ogen onvoorwaardelijk worden geloofd, en infiltreren . Blair en Bush hebben ruimtelijk toegegeven dat ze het goed fout zaten, en Blair trad zelf af. Hoe zat dit ook al weer met Nederland, daar was een team van 20 man van commissie Davids nodig om Nederland te overtuigen dat ze nooit hiermee hadden bemoeien, wat deed Jan Peter Balkenende met 100.000 mensen die voor niets zijn overleden, het als een mening afgedaan, schaamteloos CDA!  100.000 mensen zijn onschuldig de dood ingejaagd. Bush en Blair konden dit niet verwerken, en de diensten als CIA zijn de veroorzaker, maar dan nog hebben ze bloed aan hun handen, dus ook NL - regering. Nooit is de rust in Irak teruggekeerd, maar verder als een olievlek verder gestaag uitgebreid.

 

Neem Syrië nu, Wat heeft de bemoeienis teweeggebracht?

Ruim 100.000 oorlogsslachtoffers, een land dat helemaal verwoest is. De massale bevolking die vlucht uit het land richten Nederland die denkt door een oorlog het op te lossen, als er nog sprake is van een land ….. Als een olievlek spreidt dit verder uit de bemoeienissen van Nederland onder het mom “Wij zijn in een handelsland”, dat bevestigd wordt door Spong gedachte goed, dat aan de oorlogen de wapen industrie willig tiert, niet waar?

Nederlandse regering heeft niets geleerd van uit verleden uit het voormalige Indie! Ruim 500.000 Indische Nederlanders  met een Nederlands paspoort moesten het voormalige Indie uitvluchten met gevaar voor eigen leven. Weer door de bemoeienissen van Nederland. NL regering die belust is op macht en geld onder de noemer” wij zijn een handelsland.” Alle normen en waarden op deze aardkloot hebben overtreden. NL regering deinst niet terug voor oorlogsmisdaden als het maar om handel gaat.

 

10897321256?profile=original10897238680?profile=originalHet Verdrag Traktaat van Wassenaar beschrijft de handel en wandel van die Nederlandse regering van toen. Om je te schamen als Nederlandse burger dit te moeten lezen uit het betreffende document! Hoe durf je nog geld aan de kers verse republiek te vragen terwijl je het de staatskas en het land hebt leeggeroofd, moet je toch heel ver zijn, bacchhhh schaamteloos, en dat nu voorzitter van de EU. Wat als de EU de Indische geschiedenis ter ore komt ?

 Vooraf de overdracht aan het nieuwe bestuur van Soekarno / Hatta had NL Regering de staatskas al leeggeplunderd werd uit de gegeneerde resultaten van die Binnenlandse Indische economie. Verwijs naar het rapport van Galen hoe het geld, goud, assets werden weggesluisd door de NL Staat, Banken, Verzekering en de multinationals ( allen houden angstvallig het nog uit te betalen Indisch Geld vast).

Alles weggesluisd en de goudvoorraden getransporteerd naar o.a. New York. Soekarno en Hatta hadden een lege staatskas. Moet U voorstellen dat dit nu gebeurt; Binnenlandse economie van Nederland heeft een omzet van ongeveer 1100 miljard, daarvan vloeit 289 miljard naar de Nederlandse Staatskas aan Belastingen. Van deze orde werd leeggeroofd destijds in het Voormalige Indie zo niet meer dan  289 miljard.

Tegelijkertijd zaten Soekarno/ Hatta  beiden met de opbouw van het land, economie, met een lege staatskas. Maar het grootste probleem was dat 500.000 Indische Nederlanders -  die door de Indonesische bevolking niet meer geduld werden gezien als koloniaal bewind van onderdrukking, vernedering en verkrachtingen van de vrouwen in die 300 jaren. Soekarno / Hatta ontfermde, en beschermde deze groep zo goed als zij het konden. De Nederlandse regering keek dit weg en negeerde het,  wilde deze 500.000 Indische Nederlanders met Nederlands paspoort niet meer terug in Nederland die hebben geleden onder Japanse bezetting en bersiap; Niet te vergeten als veroorzaker van de oorlog met Japan, die hoogst in eigen persoon door de Koningin Wilhelmina  namens NL –regering van uit London werd verklaard om achter Amerika te staat. Van de ene op de andere dag veranderde het leven in het Voormalige Indie in een hel. Mensen uit hun huizen naar de kampen, een lange oorlog dat begon in 1942  tot 1949, hierna bersiap !

Beide regeringen gingen het Verdrag van Wassenaar aan in 1966. Deze hield in dat de NL regering de nieuwe kerst verse republiek hielp bij de opbouw - economisch, terwijl de NL regering Staatskas leegroofde- en compensatie voor de vluchtelingen in Nederland voor het verlies van alle eigendommen, bezittingen, banktegoeden. (Vluchtelingen = Indische Nederlanders uit voormalige Indie). Soekarno betaald aan het Ministerie van Bert Koenders 689 miljoen oude guldens met waarde nu van 2,4 miljard.

10897270694?profile=originalVan de 500.000 vluchtelingen werden 341.000 toegelaten, 159.000 de vergeten groep die hun documenten kwijt waren door die oorlogen werden niet toegelaten, en stateloos. Hoe heeft NL regeringen op een rij hier de vluchtelingen problematiek aangepakt?

 

 

Waarom is het geld dat op de rekening van Bert Koenders staat nu 2,4 miljard nog steeds niet uitgekeerd aan de Indische Gemeenschap?

Waarom hebben die 341.000 alles terug moeten betalen voor de reis, verblijf en herinrichting?

Waarom heeft de NL regering die 159.000 Indische Nederlanders laten barsten? Waarom is na 70 jaren nog steeds niet opgelost dit vluchtelingen probleem?

Waarom hebben die 341.000 oorlogslachtoffers nimmen gecompenseerd uit WMO zoals wel de andere groeperingen (Joodse Gemeenschap, Roma, Sinti"), terwijl Nederland Marshalhulp van ruim 7 miljard toen ontving, en uit het Verdrag met Japan ruim 3 miljard?

 

Mark Rutte zal U eerst niet uw eigen gecreëerde vluchtelingen probleem uit voormalige Indie eerst oplossen na 70 jaren met dit voorzitterschap?

 

Document uitgebracht door Minister van Buitenlandse Zaken;  “Nederland, Indonesie en de financiële overeenkomst van 1966” “To forget the past in favour of a promise for the future”

Bestellen bestel@icm-online.nl   (PDF bestand, 70 pagina’s, kosten € 3)

10897264495?profile=original

Weergaven: 11182

Lees verder…

De Indische kwestie door Albert van Prehn - Wiens belang is en was er gediend eigenlijk? Niet die van mijn ouders en hun nageslacht.

Geplaatst door Ferry Schwab op september 26, 2018 om 8:00pm

10897393486?profile=original

De Indische kwestie door Albert van Prehn - Wiens belang is en was er gediend eigenlijk? Niet die van mijn ouders en hun nageslacht.

Beste mensen/ gemeenschap genoten.
Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en heb, wetende dat ik geen kans zou maken, een aanvraag ingediend aangaande de back pay regeling.
Ik heb de formulieren keurig ingevuld, alle bewijzen van internering van mijn vader ingediend met Japanse documenten waaruit zijn internering blijkt etc.
Kort daarop kreeg ik zoals te verwachten een afwijzing zonder meer omdat mijn vader niet meer in leven was na de bepaalde datum in augustus 2015.
Ik kon hiertegen in beroep gaan en dat heb ik ook gedaan waarbij mijn argumenten waren dat ik de regeling niet kan accepteren in de hoedanigheid waarop hij tot stand is gekomen.
Aangaande de motivering werd ook van mij gevraagd om argumentatie en dat kon middels een bezoek aan het kantoor van de SVB of middels een telefonisch onderhoud.
Ik koos voor het laatste en ik kreeg een behandelaar aan de lijn waarmee ik een min of meer pittige discussie had.
In het kort de strekking van het verhaal en mijn interpretatie ervan.
Wat betreft de claim die is afgewezen blijft men bij het standpunt dat mijn aanspraak geen geldigheid had om redenen dat mijn vader niet meer in leven is en ook niet is overleden na de 15e augustus 2015. 


Mijn argumenten dat het een door mij nooit geaccepteerde overeenkomst kan zijn vanwege de smerige wijze die de overeenkomst tot stand heeft doen komen en het feit dat het I.P. niet de autoriteit is die de hele Indische gemeenschap vertegenwoordigd - dus totaal geen bevoegdheid heeft namen de Nederlandse Indische gemeenschap te handelen met een populatie van 2 miljoen, kan ook nog voor de rechter worden gesleept en wegens misbruik van de naam Indische Gemeenschap - maar slechts een in het leven geroepen instantie van stromannen, die de regering moest helpen om de Indische aanspraken voor vergoedingen krachtens de naleving van de verantwoordelijkheden van de Nederlandse staat jegens zijn burgers in de overzeese gebieden, werd beantwoord met een opmerking die voor mij dermate schokkend is dat ik mijn zelfbeheersing verloor en niet voldoende uit mijn woorden kon komen.
Het argument was dat de rechter middels een rechtszaak tussen het I.P en de staat der Nederlanden de overeenkomst in zijn hoedanigheid geldig heeft verklaard in zijn uitspraak en dat daarom geen kans voor mij was om het achterstallige soldij van wijlen mijn vader als erfgenaam nog op te eisen. Ik kon ook geen aanspraak maken op de back pay regeling, zo werd mij ook door de behandelende ambtenaar medegedeeld.


Daarbij werd mij verteld dat de staat de Nederlanden in principe niet aansprakelijk kan worden gesteld voor de zaken die de toenmalige overzeese gebieden aangaan. Lees wat hier wordt gesteld, met andere woorden Nederland heeft niets te maken met de strijd van onze ouders om in naam van het Nederlandse gezag en onder plicht van hetzelfde gezag de kolonie te verdedigen tegen de japanners. In korte bewoordingen ze hadden helemaal geen oorlog hoeven te voeren en deden dat op eigen initiatief. Dus, mijn en uw voorouders of ouders, en ook de uwe beste lezer dezes, hebben op eigen initiatief gehandeld en alle voortkomende zaken die de oorlog heeft veroorzaakt is niet te verbinden met de Nederlandse Staat, de marine wel omdat dat onderdeel direct onder gezag van de staat der Nederlanden valt.
Hoe zo heeft NL Staat niets van met toenmalig Overzeese Gebieden? 


Wat het niet Koning Wilhelmina die Japan namens de Nederlandse regering vanuit London de oorlog verklaarde en geheel buiten de VN om, om haar bondgenoot Amerika te steunen? Deze oorlogsdaad van de Nederlandse Regering verandere het leven in het voormalige Indie´, Van de ene op de andere dag veranderde het leven van de Indische Onderdanen met een NL paspoort in een hel. Nog in geen twee dagen werd Het Voormalige Indie door het Japanse leger overlopen. De Indische burgers werden uit hun huizen gezet, afgevoerd naar de kampen( Binnen - en Buiten kampen). Bij de capitulatie van JAPAN, werden de Indische Burgers door de Indonesische bevolking nu als vijand beschouwt en Het Japanse leger deze in bescherming moest nemen, en later de bersiap.
Nederlandse Regering is de veroorzaker van de gevolgen en zal zijn verantwoordelijkheid moeten nemen, naast dat NL Regeringen voor de oorlogslachtoffers verschillende fondsen hiervoor heef gehad van : Marshalhulp 7 miljard, Verdrag Japan 5 miljard, en verdrag met Indonesie 0,7 miljard.
Daarbij, waarom komt men nu met de uitreiking van de medailles aan de nog overgebrleven molukse soldaten hier in dit land, nadat zij gewoon Jaren verzwegen waren, als de ned. staat niet aansprakelijk was, hoezo nu wel erkenning? Nu pas, terwijl de treinkaping toen werd afgedaan met een terroristen daad en uiteindelijk gewoon geliquideerd, zonder dat toen uitvoerig bij stilgestaan werd waarom deze kapers tot die actie zijn gekomen/ De hele nederlandse bevolking werd gewoon dom gehouden wat het voormalige Ned. Indie betreft.
Ik was even confuus en vroeg die behandelaar of het inderdaad zo is dat mijn en vele ouders voor nop hebben moeten lijden, in korte bewoordingen, Nederland is in principe niet verantwoordelijk voor wat daar in haar kolonie is gebeurd dus is niet aansprakelijk voor geleden schade, niet aansprakelijk voor achterstallige vergoedingen zoals soldij etc.
Waar was Nederland dan wel voor verantwoordelijk? Waarom werden na de capitulatie dan de politionele acties uitgevoerd? Immers het is toch niet iets wat Nederland aangaat zo denk ik dan met mijn eenvoudige brein.
Heeft mijn vader en ook mijn moeder voor niets de kolonie proberen te verdedigen en was het niet zo dat het toen wél een Nederlands over zeegebied is met aan het bewind ervan de koningin der Nederlanden en in wiens naam werd gestreden?
Waarom is er verdomme dan een oorlog gevoerd en waarom zijn de Indonesiërs dan 350 jaar onderdrukt en vernederd? Ja om de buit en meer niet blijkt nu.
Ik weet nu dat ik moet oppassen om niet anti blanda te worden zoals het bij sommige indo’s is, ik ben hier als Nederlands burger en wil ook al zodanig gerespecteerd worden en niet als nakomeling van mensen die alleen maar goed waren als gebruiksvoorwerp.
Uit het verhitte gesprek blijkt dus hoe men over ons denkt en ik ben van plan om de zaak van mijn vader en moeder in te dienen bij het Internationale hof voor de mensenrechten in den Haag.
Volgens mij kan eenieder een zaak aanhangig maken maar ik moet me wel gesteund voelen door inzage in feitelijkheden die ik niet ken omdat ik van de 2e generatie ben, dus als er personen zijn die mijn bericht lezen en juridisch op gebied van internationaal recht terzake kundig zijn dan zou ik graag de adviezen willen ontvangen.
Als ik een zaak indien op persoonlijke gronden moet ik beslagen ten ijs komen en mijn zaak zal tevens die van vele lotgenoten zijn.
Het I.P. en zijn leden die deze walgelijke overeenkomst hebben geaccepteerd op eigen initiatief en niet representatief zijn voor de hele Indische gemeenschap moeten zich schamen om hieraan meegewerkt te hebben. Van de 1100 gegadigden zijn inmiddels meer dan de helft voor die bepaalde datum in augustus 2015 overleden en van Rijn lacht weer in zijn vuistje, weer een kluitje in het riet een proces wat al JAREN aan de gang is. 


Wiens belang is en was er gediend eigenlijk? Niet die van mijn ouders en hun nageslacht.


Albert van Prehn
31 oktober 2017.

Lees verder…

‘Waar begint de vrede?  Die begint bij jou en bij mij!

Geplaatst door Ferry Schwab op september 25, 2018 om 6:43pm

10897393666?profile=original‘Waar begint de vrede? 
Die begint bij jou en bij mij!’

De jaarlijkse vredesweek is voorbij. Hoog tijd om stil te staan bij de betekenis van echte vrede. En waar die ook alweer begint.

Wouter Muller 24-09-18, 18:44 

Vorige week was op veel plaatsen in ons land de jaarlijkse vredesweek. En ik kreeg de vraag om dit jaar voor de vredesweek in Enschede als ambassadeur op te treden. Het verzoek kwam van de organisaties ‘Enschede voor Vrede’ en de ‘Wereldvredesvlam Twente’. Aan hun verzoek gaf ik graag gehoor. En zo viel mij de eer te beurt om de officiële opening van de vredesweek te verrichten tijdens een feestelijke bijeenkomst in de sfeervolle wintertuin, nu omgedoopt in de vredestuin, van leefgemeenschap De Wonne

Heftige oorlog

Van jongs af aan ben ik geen ‘vredeskind’. Ik werd namelijk midden in een heftige oorlog geboren. Voor mijn geboorte was een gewapende patrouille nodig die mijn moeder vervoerde naar een ziekenhuis. Dat was in Bandoeng, Indonesië, tijdens de strijd om de onafhankelijkheid van het land. Een oorlog die destijds door de regering eufemistisch werd aangeduid als ‘politionele acties’.  Het vredeskind in mij werd pas wakker in mijn studietijd. Als student en als muzikant nam ik deel aan diverse vredesdemonstraties, voettochten van Pax Christi, acties van het toenmalige IKV (Interkerkelijk Vredesberaad) tegen kernwapens, acties tegen de neutronenbom, tegen de komst van de kruisraketten, tegen de Russische inval in Tsjecho-Slowakije enz. Daardoor kreeg ik besef van de waanzin van oorlog en het grote belang van vrede, wereldwijd. Bij de opening van de vredesweek noemde ik dit ‘de grote vrede’.

Moedeloosheid

Mijn vroegere idealen zijn weliswaar niet verdwenen, maar worden wel vaak beproefd. Wie de grote vrede een warm hart toedraagt, maar nu ziet hoe in Syrië, Irak en Afghanistan iedereen met iedereen vecht, kan toch een gevoel van moedeloosheid en machteloosheid niet ontzegd worden. Die machteloosheid heeft alles te maken met de vraag: wat kan je aan al dat geweld zelf doen? Antwoord: helemaal niks. Moeten we dan onze ziel in lijdzaamheid bezitten? Dat dacht ik niet. En daarom vroeg ik de aanwezigen bij de opening van de vredesweek aandacht voor ‘de kleine vrede’. Dat is de vrede die begint bij onszelf, de vrede in ons hart en in ons dagelijks leven. Hoe wij omgaan met anderen, hoe wij naar hen willen luisteren in plaats van discussiëren. Hoe wij niet de tegenstelling zoeken, maar die juist willen overbruggen. Hoe wij niet gaan voor het debat, maar voor de dialoog.

Kleine vrede

Die kleine vrede begint bij onszelf met aandacht voor de ander. Dat is ook de vrede die belangrijk is in onze eigen omgeving. Bij onszelf in huis, in ons gezin, met onze dierbaren, met je buren, in je buurt. Die ‘kleine vrede’ is vooral vrede op lokaal niveau. Dus typte ik in Google ‘gemeentelijk vredesbeleid Enschede’. Niks te vinden. Dan maar een mailtje: ‘Heeft de gemeente Enschede een lokaal vredesbeleid?’ Dat leverde een telefoontje op, dat er op neer kwam dat Enschede dat niet echt heeft. Wel was de burgemeester aangesloten bij Majors for Peace (burgemeesters voor vrede), maar daar was hij niet echt actief in.

Lokale initiatieven

Nu hield diezelfde burgemeester op 15 augustus een prachtige toespraak tijdens de Indiëherdenking bij het Indiëmonument in Enschede. Daarin legde hij een mooi verband tussen ‘vrede’ en de stad. Er is dus alle aanleiding voor een gemeentelijk vredesbeleid dat lokale initiatieven van burgers faciliteert. Steden als Eindhoven en Deventer doen dat. Dus gemeente Enschede, waar wacht je nog op?

Lees verder…

Uitbetalen op basis van Traktaat van Wassenaar 1966

Geplaatst door Jan de Keten op september 22, 2018 om 6:00pm

10897222082?profile=originalUitbetalen op basis van Traktaat van Wassenaar 1966

6.450 ondertekeningen Online via www.petitie.nl  en 9.783 via ICM, zijn U voorgegaan ! 

Het verdrag Traktaat van Wassenaar is in 1966 ondertekend door de regeringen van Nederland en Indonesië. Doel: De Indonesische regering betaalt aan Nederland het bedrag van 689 miljoen gulden ter genoegdoening aan de Nederlandse staatsburgers, die huis, have en goed in Indonesië moesten achterlaten ten tijde van de repatriëring tussen 1947 en 1962. De Nederlandse regering heeft dit echter nooit aan de rechthebbenden uitbetaald.

Het Tracktaat is ondergebracht in een claim project ACTW66. Als U meent recht te hebben, schrijf u dan in als deelnemer via onze website www.icm-online.nl zodat ook namens U het proces wordt gevoerd. Ook kan U ACTW66 ondersteunen voor de advocaat - en gerechtskosten. Door te doneren op Rabo-rekening NL41 RABO 03977255 07 ten name van F. Schwab / ICM Online onder vermelding van donatie ACTW 66 - volg ons voor de updates op www.icm-online.nl.  

Petitie

Wij

De Nederlands-Indische gemeenschap en allen die zich hiermee verwant voelen of zijn,

 

constateren

Dat de Nederlandse Staat de afspraken, vastgelegd in het Traktaat van Wassenaar in 1966, al 50 jaar lang niet is nagekomen en de Nederlandse staatsburgers van Indische afkomst nimmer schadeloos heeft gesteld voor verlies van bezittingen, banktegoeden, enz. als gevolg van oorlogshandelingen tijdens de Japanse bezetting, de Bersiap en de politionele acties; en de gevolgen Linggadjati

 

en verzoeken

Dat de Nederlandse regering in navolging van de "Indische kwestie" de Nederlands-Indische gemeenschap recht doet door de afspraken volgens het Traktaat van Wassenaar ten uitvoer te leggen, dan wel onderhandelingen opent met het Advocaten Team in Jakarta en het Actie Comité TvW-66, welk team door laatstgenoemde in en buiten rechte wordt vertegenwoordigd, met de intentie over te gaan tot stappen die leiden tot een bevredigende oplossing voor alle rechthebbenden.

Ondertekenen

Ga naar onderteken petitie

Details

Ontvanger: minister 
Petitieloket:Nederland 
Einddatum 19-01 -2019 
Petitionaris: Ferry Schwab  namens Delegatie & Deelnemersraad ACTW -66
Website: Indische Internetkrant
Laatste ontwikkelingen / stand van zaken
Indische Internetkrant
Lees verder…

Het boek "Rapport Traktaat van Wassenaar " Eerste druk is vanaf heden aan te schaffen.

Geplaatst door Jan de Keten op september 21, 2018 om 11:53am

Het boek "Rapport Traktaat van Wassenaar " Eerste druk is vanaf heden aan te schaffen.

10897370462?profile=original

ACTW-66 heeft  hiertoe besloten omdat Druk II in ontwikkelingen is, dit  in verband met de gehouden WOB’s  en verdere feiten die aan de orde zijn gekomen.  De eerste druk is deels achterhaald en via kanalen achter de schermen bekend geworden binnen de Overheid instanties, mede om onder andere de juridische mogelijkheden te onderzoeken om het Traktaat voor te laten financieren of het vinden van grote sponsors. In het Tweede druk staan juist die essentiële zaken die ACTW66 graag in bewaring wil houden voor het juiste moment dat het nodig is.

 

Het boek kost € 50. Donaties boven de € 75 ontvangen het rapport in boekvorm kosteloos + gratis jaar abonnement op ICM, de Indische Internetkrant.

 

Boek is te verkrijgen bij ICM stands op de pasar malam, of te bestellen via info@icm-online.nl

 

De opbrengst is om onze benodigde uitvoerende werkzaamheden voor fase II verdere te kunnen uitvoeren.

 

 Om een voorbeeld te noemen,  ruim 16.000 mensen hebben deze petitie getekend. Het tekenen vond plaats via verschillende kanalen en partners. Hierdoor is er een berg aan administratie ontstaan. Voorts mails, en brieven die binnen stromem die ook weer beantwoord dienen te worden. Dit zijn o.a. onze back office werkzaamheden,  tegelijkertijd zal de campagne verder moeten gaan om het Traktaat blijvend bekend te maken aan naar schatting nog 40.000.

Tussentijds werd op 19 mei jl. de ACTW-66 delegatie en ACTW-66 deelnemersraad geïnstalleerd. In de delegatie nemen zitting 3 advocaten, jurist Internationaal recht, historicus en mijn persoon. De deelnemersraad wordt bemand door 17 personen. Van 1 augustus worden inloop - en bijeenkomsten gegeven over de geschiedenis en de stand van zaken met betrekking tot het traktaat.

Op de achtergrond is het ACTW-66 druk bezig om middelen te werven, wat niet wil vlotten.

16.000 hebben getekend, hebben ook gelezen dat om juridische strijd gaat. Processen kosten veel voorbereidende werkzaamheden naast het geld, desondanks hebben er zich nog geen 400 gedoneerd van de 16.000. Door het boek aan te bieden waar onderzoeken aan ten grondslag liggen dat vervat is in een duur rapport (Indische NIOD Rapporten, hebben 1,8 miljoen guldens gekost) dat op deze wijze de 16.000 man alsnog over de brug komen.

 

Zoals U weet is voor fase I ruim € 340.000 uitgegeven in de vorm van gemaakte kosten en veel onbezoldigd werk door het team geleverd.

 

Fase II

Voortzetting campagnevoering om de beoogde doelgroep gerechtigden te bereiken. Thans zijn met zeer beperkte middelen 16.000 mensen die bekend zijn en hebben getekend van de 50.000 - 60.000, met een uitbreiding via omroepen en de kranten naast de pasar malams, het internet en kumpulans vanaf juli 2016; geraamde kosten € 600.000 inclusief. Stijging zit in de kosten via de media en kranten. 

Met de beschikbare kanalen via het ICM werden slechts 16.000 gerechtigden bereikt.

Het totaal aantal gerechtigden bedraagt 50.000-60.000

  1. Uitgave boek ‘Conceptrapport Verdrag Traktaat van Wassenaar 1966’ 60.000 stuks; € 490.000
  2. Griffiekosten 2,5% over het geclaimd te vorderen bedrag worden geraamd op een plafond van Max. € 400.000 (anders 2.5 % van 689 miljoen ofwel 17,25 miljoen)
  3. Overige kosten begroot met betrekking uitvoeringskosten voor front- en BackOffice om vragen van de op € 180.000 o.a. kosten ACTW66 - delegatie en ACTW66 - deelnemersraad, hierin zitten kosten van advocaten.

Fase II Totaal € 1.230.000

 

 

Boek is te verkrijgen bij ICM stands op de pasar malam, of te bestellen via info@icm-online.nl 

 

Hebt U verdere vragen mail naar schwab@icm-online.nl of mob. 06 37 28 24 33.
Lees verder…

Dekolonisatie was altijd het doel'

Geplaatst door Jan de Keten op september 19, 2018 om 3:25pm

Dekolonisatie was altijd het doel'

Het Parool; 19/9 - 2018

President Soekarno aan het woord in Medan, januari 1950 President Soekarno aan het woord in Medan, januari 1950 © ANP

OpinieIs de term dekolonisatie achterhaald als het gaat om Indonesië? Volgens John Jansen van Galen niet: 'Spreken van rekolonisatie is geschiedvervalsing.'

DOOR: JOHN JANSEN VAN GALEN 12 SEPTEMBER 2018, 15:35

In Pakhuis de Zwijger vindt morgen een eerste openbare tussentijdse ­rapportage plaats van het grote onderzoek naar de dekolonisatie van Indonesië dat vorig jaar van start ging.

Inmiddels blijken de onderzoekers zich de vraag te stellen of die term wel juist is: 'Omdat Indonesië al op 17 augustus 1945 de onafhankelijkheid uitriep, kan de daaropvolgende oorlog ook gezien worden als een poging het land te rekoloniseren.' Geen de- maar re­kolonisatie dus! Dat is in flagrante strijd met de feiten.

Al op 6 december 1942 verklaarde koningin Wilhelmina in een rede die in haar hele koninkrijk werd uitgezonden namens de regering dat Nederland na de bevrijding streefde naar een 'vrijwillig samengaan' op voet van gelijkheid met Indonesië, Suriname en de Antillen in een nieuw 'rijksverband', dat 'door een overgrote meerderheid van de bevolking' aanvaard zou worden.

Vrijwillig samengaan, op voet van gelijkheid, door de meerderheid aanvaard: het is waarlijk iets anders dan kolonialisme.

Nu kun je zeggen dat Wilhelmina die aankondiging deed om de geallieerden en met name de antikoloniale Amerikanen gunstig te stemmen voor Nederland, en dat is ook zeker het geval.

Maar the proof of the pudding is in the eating: na de oorlog hebben opeenvolgende regeringen zich steeds gehouden aan het door de koningin vertolkte doel.

Chaos en terreur

Om dit te bereiken moesten in Nederlands-­Indië natuurlijk eerst rust en orde worden hersteld, net als in het Europese deel van het koninkrijk. Zoals Nederland door de Duitsers was verwoest, werd Nederlands-Indië in 1945 door de Japanners in chaos en terreur achtergelaten.

Maar het vaste voornemen was om, wanneer die eenmaal beteugeld waren, in overleg te ­treden met de nationalisten over een nieuwe staatkundige toekomst van Indonesië. En dat is ook gebeurd, zij het met meer vallen dan ­opstaan.

Gert Oostindie

Vrijwillig samengaan, op voet van gelijkheid: het is waarlijk iets anders dan kolonialisme

Een complicerende factor daarbij was dat veel Indonesische nationalistische leiders hadden geheuld met de Japanners. Ik snap nooit waarom Nederlanders, doorgaans fel op lui die 'fout in de oorlog' waren, de collaboratie van Soekarno vergoelijken omdat hij nu eenmaal partij koos voor mede-Aziaten.

Dat zou NSB'ers die partij kozen voor mede-ariërs ook vrijpleiten. Premier Willem Drees nam het, naar hij zei, Soekarno niet kwalijk dat hij de kans te baat had genomen om 'Nederland te bevechten', maar: "Dat hij duizenden van zijn landgenoten heeft aangemoedigd naar Japanse werkkampen te gaan, waarvan hij wist dat velen niet zouden terugkeren, neem ik hem hoogst kwalijk."

Niettemin werd er gepraat, ook met Soekarno en onder druk van de Amerikanen. Dat veel, ook invloedrijke Nederlanders zich grimmig verzetten tegen een afscheid van de kolonie en desnoods met geweld 'door de eeuwen trouw' wilden blijven aan 'Insulinde', is waar. Het regeringsbeleid bleef echter vooropstellen dat Indonesië eerlang op eigen benen zou staan.

John Jansen van Galen. Journalist en publicist. John Jansen van Galen. Journalist en publicist.© Door: ANP

Ja, er is gevochten, en niet weinig ook. Het was een hard gevecht tegen een van de eerste grote guerrillabewegingen, met veel dodelijke slachtoffers. Maar onder auspiciën van de Amerikanen werden daarna, op een oorlogsschip, de onderhandelingen over dekolonisatie hervat en het eind van liedje was, in 1949, dat de Indonesische nationalisten daarvoor de vorm aanvaardden die Nederland bepleitte: een federatief Indonesië, met Nederland verbonden in een gelijkwaardige Nederlands-Indonesische Unie, met nota bene aan het hoofd daarvan de Oranjevorst!

Dat die constructie nog geen jaar standhield, neemt niet weg dat het Nederlandse beleid vanaf 1945 gericht was geweest op dekolonisatie, niet op rekolonisatie. Dat te beweren is een vorm van geschiedvervalsing waarvan ik hoop dat de voor het onderzoek verantwoordelijke hoogleraar, de historicus Gert Oostindie, er een stokje voor zal steken.

Lees verder…

ONS TV-net het laatste deel Afl. 6, van de documentaire 'Oorlogsverhalen Nederlands-Indië'.

Geplaatst door Jan de Keten op september 19, 2018 om 11:00am
10897390273?profile=originalGoedemorgen Ferry,
 
Zag gisteravond op het ONS TV-net het laatste deel Afl. 6, van de documentaire 'Oorlogsverhalen Nederlands-Indië'. Je zag de Japanse interneringskampen 'Makassar' met de Indische Ietje van Leeuwen met een verhaal over haar vader en moeder, daarna kwam de Bersiap met Leo Tho Nijenhuijs die over de verschrikkelijke tijd vertelde. Als laatste gaf hij aan: "Wij kwamen berooid aan, hadden helemaal niets, zomerkleding althans wat daarvan over was en in Ataka bij Port Saïd, kregen we winterkleding, dwz trainingspakken e.d. Die kleding was tot stand gekomen van de opbrengst van donaties van diverse landen, o.a. Canada, Nederland en zelfs Nederlands-Indië en benificiare instellingen. Toen wij in Nederland kwamen, moesten wij zelfs deze kleding aan de Nederlandse Staat terugbetalen".
 
Dit is uiteraard niet de letterlijke tekst, maar tekst in die strekking van zijn verhaal. Interessant om te zien en hij was ooggetuige, net zoals iedere Indische Nederlander die naar Nederland repatriëerde. De hele serie is interessant. Mss dat je dit eventueel op jouw site kunt plaatsen, wanneer je tijd hiervoor hebt uiteraard. Ik weet natuurlijk niet of dat mag en hoe dat met de 'rechten' zit. Maar zo niet, dan kun je de website plaatsen. Ik zie dat vanmiddag om 13.30u de herhaling komt. 
 
 
Geniet ondanks alles, van de zonnige dag, nu kan het nog, over een maand zitten we weer in winterkleding te kleumen.
 
Anke.
Lees verder…

Bijdrage aan wederopbouw Nederland De Indonesische injectie

Geplaatst door Jan de Keten op september 18, 2018 om 3:38pm
10897238680?profile=original

Bijdrage aan wederopbouw Nederland

De Indonesische injectie


Van de ene op de andere dag veranderde Nederland op 27 december 1949 van een koloniale mogendheid in een bescheiden Europese staat. Vrijwel onbekend is dat Indonesië aan de naoorlogse wederopbouw van Nederland een cruciale bijdrage leverde.

door Lambert Giebels   5 januari 2000

OP 27 DECEMBER 1949 ondertekende koningin Juliana in het paleis op de Dam de soevereiniteitsoverdracht van Indonesië en hield Nederland op te bestaan als koloniale grootmacht. Voortaan was Nederland te vergelijken met een staat als Denemarken. Over de condities was de voorafgaande maanden onderhandeld op de Ronde Tafel Conferentie, de RTC, in Den Haag. Daar hadden vier partijen rond de tafel gezeten: een Nederlandse delegatie, geleid door Van Maarseveen, de toenmalige minister van Overzeese Gebiedsdelen; een delegatie van de Republiek die op 17 augustus 1945 door Soekarno was uitgeroepen, waarvan minister-president Hatta de leider was; een delegatie van federalisten uit de Indonesische deelstaten, die werd geleid door Anak Agung, minister-president van de grootste deelstaat De Grote Oost. De vierde partij was de United Nations Committee for Indonesia (Unci), die door de Verenigde Naties in het leven was geroepen om Nederland en de Republiek tot elkaar te brengen. Deze delegatie stond onder leiding van Merle
Cochran, de Amerikaanse voorzitter van de Unci.

Voorafgaande aan de RTC hadden Republiek en federalisten de klokken gelijk gezet. Ze hadden een grondwet opgesteld voor een soeverein Indonesië: de Verenigde Staten van de Republiek Indonesië, Republik Indonesia Serikat: de RIS. De inzet van beide Indonesische delegaties op de RTC was het veilig stellen van de soevereiniteit van de federale republiek. Ze waren bereid daarvoor concessies te doen. Ze aanvaardden dat Indonesië en Nederland verbonden bleven in een Unie onder de Oranjekroon. Wat de Unie precies inhield bleef onduidelijk, maar de Indonesiërs wisten in ieder geval te voorkomen dat deze iets zou afdoen aan de soevereiniteit van hun nieuwe staat.



EEN ONDERWERP waarover op de RTC langdurig werd onderhandeld, was de schuldenkwestie. Nederland liet Indonesië een hoge prijs betalen voor zijn soevereiniteit. Kreeg Suriname dertig jaar later een bruidsschat mee van twee miljard gulden, Indonesië werd opgezadeld met de totale schuldenlast van het voormalige Nederlands-Indië. Deze schuld werd door Nederland berekend op 6,5 miljard gulden. Het betekende dat Indonesi
ë zelfs moest opdraaien voor de kosten van de politionele acties. Dit werd Cochran te gortig. Tot woede van Drees wist de Amerikaan de Nederlandse financiële onderhandelaars ertoe te bewegen twee miljard gulden te laten vallen - zijnde de ruw geschatte kosten van de politionele acties. Er bleef een schuld over van 4,5 miljard, in guldens van toen.

Het koopmanschap van de Nederlandse delegatie leverde nog een niet te verwaarlozen voordeel op. Op de RTC werd voor Nederland de status van meest bevoorrechte handelspartner van Indonesië bedongen. Dit hield in dat de revenuen uit de circa drie miljard gulden particuliere Nederlandse beleggingen behouden bleven en dat ze tegen een aantrekkelijke koers naar Nederland getransfereerd konden worden. Deze afspraken werden neergelegd in een financieel-economische regeling: de Finec.

Had Nederland het hierbij gelaten, dan had het tot in lengte van dagen profijt kunnen trekken van zijn oude kolonie. Nederland overspeelde echter zijn hand. Het wilde geen afstand doen van West-Nieuw-Guinea. Hiervoor werden uiteenlopende argumenten aangevoerd: Nieuw-Guinea moest een kolonisatiegebied worden voor Indische Nederlanders en Nederlandse boeren; de belangen van missie en zending werden in het geding gebracht; binnenskamers werd voorts gespeculeerd over de rijke bodemschatten van Nieuw-Guinea, bauxiet, koper, goud en vooral olie; en dan waren er nog mensen die in Nieuw-Guinea een blijvend steunpunt voor onze marine in de Pacific zagen.

Op de RTC was het hoofdargument dat zonder behoud van Nieuw-Guinea geen tweederde Kamermeerderheid voor ratificatie van de RTC-akkoorden te vinden was. De Indonesische delegatie zat tussen twee vuren: aan de ene kant de Nederlandse onderhandelaars die van Nieuw-Guinea geen afstand wilden doen, aan de andere kant president Soekarno die de vrijheid van Indonesië had geproclameerd van Sabang tot Merauke. De Unci-voorzitter wist de impasse te doorbreken met het voorstel Nieuw-Guinea uit de RTC te lichten. Onder zware tijdsdruk werd op de laatste dag van de RTC besloten dat Nederland en de RIS binnen een jaar na de soevereiniteitsoverdracht over de status van Nieuw-Guinea nader overleg zouden plegen. Daarmee werd onder de RTC-akkoorden een tijdbom gelegd die een kettingreactie van ontploffingen teweeg zou brengen.



Al GAUW NA de soevereiniteitsoverdracht groeide het wantrouwen tussen de twee Unie-partners. Aan Nederlandse kant was de meest wantrouwige de minister-president Drees. Het begon er al mee dat in Jakarta de Van Heutszboulevard de naam kreeg van de Atjehse guerrilla-leider, teuku Umar, en dat de Oranjeboulevard werd omgedoopt in djalan Diponegoro. Evenmin beviel het Drees dat de Indonesische regering niet 27 december maar 17 augustus tot nationale onafhankelijkheidsdag verhief. Het ultieme bewijs van de onbetrouwbaarheid van de Unie-partner was voor Drees dat binnen acht maanden de federale staat werd opgedoekt en Soekarno op 17 augustus 1950 de eenheidsstaat uitriep.
In Nederland doorzag men niet dat de deelstaten door de Indonesiërs werden gezien als een poging van Nederland om met een verdeel-en-heers-politiek over het graf te regeren. De RIS stortte niet ineen doordat Soekarno haar liet exploderen, maar doordat ze onder de Indonesiërs nauwelijks supporters had. Indonesië had van zijn kant reden Nederland te wantrouwen toen in januari 1950 kapitein Westerling met instemming van het Knil het Nederlandse gezag op West-Java leek te willen herstellen en later dat jaar met steun van het Knil op Ambon de RMS werd uitgeroepen.

Wat Indonesië en Nederland definitief uiteendreef was de kwestie Nieuw-Guinea. Het torpederen van de RIS had Nederlandse politici ervan overtuigd dat Nieuw-Guinea niet aan het Indonesië van Soekarno mocht worden uitgeleverd. De besprekingen over de status van het gebied die in de loop van 1950 plaatsvonden, liepen dan ook op niets uit. Er werd thans met een geheel nieuw argument geschermd waarom Nieuw-Guinea bij Nederland moest blijven: Nederland had de plicht de Papoea’s uit het stenen tijdperk te tillen. De socialist Drees vond in 1952 voor dit ethische standpunt een krachtige medestander in de katholiek Luns. Drees noch Luns vertrouwde de nobele taak toe aan Indonesië, dat de handen vol had aan zijn eigen ontwikkeling. Beiden zagen het hardnekkig vasthouden van Indonesië aan de overdracht van Nieuw-Guinea als louter een hobby van Soekarno. Hem zagen ze ook als de kwade genius achter de almaar kritischer wordende houding van Indonesi
ë jegens Nederland.

Inderdaad vormde ‘Irian Barat’ (West-Nieuw-Guinea) het hoofdthema van de redevoeringen die de president bij iedere denkbare gelegenheid hield en inderdaad wekte hij daarmee bij de massa een anti-Nederlandse stemming.
Het Nederlandse kabinet zag evenwel over het hoofd dat in de parlementaire democratie die Indonesië toen nog kende, de Indonesische president constitutioneel niet meer politieke macht had dan bijvoorbeeld de president van de Duitse bondsrepubliek. Daardoor zagen zij ook over het hoofd dat alle Indonesische politieke leiders de opvatting huldigden dat Nieuw-Guinea bij Indonesië hoorde en dat elk Indonesisch kabinet overdracht van Irian Barat aan Indonesië als eerste punt op zijn regeringsprogramma had.



INDONESIE BLEEF proberen Nederland ertoe te bewegen de afspraak op de RTC ten aanzien van Nieuw-Guinea na te komen. Doch de Nederlandse regering had na 1950 de kwestie Nieuw-Guinea 'in de ijskast’ gestopt, en bij de grondwetsherziening van 1956 werd Nieuw-Guinea tot Nederlands grondgebied verklaard. Eind 1955, begin 1956 vond in Gen
ève nog één keer overleg tussen Nederland en Indonesië plaats over alle problemen die de onderlinge verhoudingen vertroebelden: de Unie, die niet tot leven was gekomen, de Finec, die volgens Indonesië eenzijdig ten voordele van Nederland werkte, en de steeds uitzichtlozer wordende kwestie-Nieuw-Guinea.

Het initiatief voor dit overleg, dat zo dramatisch zou eindigen, ging uit van het ons land welgezinde kabinet-Harahap. Minister van Buitenlandse Zaken Anak Agung was de leider van de Indonesische onderhandelingsdelegatie. De Nederlandse delegatie werd geleid door Luns, die nauw contact hield met 'vader Drees’ in Den Haag. De delegatie-Luns was bereid de Unie een zachte dood te laten sterven en de Finec aan te passen. Als voorwaarde werd gesteld dat Indonesië bij eventuele economische conflicten tussen beide landen internationale arbitrage aanvaardde. De Indonesiërs, die internationale arbitrage als een inbreuk op de soevereiniteit van hun land beschouwden, waren niet bereid de voorwaarde te aanvaarden en de Nederlandse delegatie was niet bereid haar in te slikken. Over Nieuw-Guinea wilde Luns niet praten. Toen Anak Agung hem niettemin een gespreksnotitie over de kwestie voorlegde, pakte Luns het papier tussen duim en wijsvinger en deponeerde het in een prullenmand. De Balinese radja voelde zich diep gekrenkt. De Geneefse conferentie werd een complete mislukking.

Getergd keerde de Indonesische delegatie huiswaarts. Op haar aanbeveling zegde het kabinet-Harahap op 13 februari 1956 eenzijdig de Indonesisch-Nederlandse Unie op. Dit was het begin van een kettingreactie. De opzegging van de Unie werd meteen gevolgd door opzegging van de Finec en op 4 augustus staakte de Indonesische regering de betaling van de schulden aan Nederland. Een goed jaar later zouden ook de Nederlandse bedrijven ten offer vallen aan de kwestie-Nieuw-Guinea. Ze hadden het er overigens zelf naar gemaakt. De Indonesische regering wilde buitenlandse bedrijven indonesianiseren en zo de oude koloniale economie in een nationale transformeren. Dit beleid werd door de Nederlandse directies gefrustreerd, top- en kaderfuncties bleven voor Indonesiërs ontoegankelijk en van indonesianisatie van het bedrijfskapitaal was al helemaal geen sprake. De kleine Nederlandse bovenlaag in Indonesië handhaafde zijn oude koloniale levensstijl en hield zijn bolwerken, zoals de sociëteit De Harmonie en de jachthaven in Pri
ok, voor Indonesiërs gesloten.

Omdat het bilateraal overleg over Nieuw-Guinea uitzichtloos leek had het kabinet-Ali Sastroamidjojo al in 1953 de weg van internationale interventie gezocht. Drie jaar lang had Indonesië in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een resolutie ingediend waarin om bemiddeling van de VN in de kwestie-Nieuw-Guinea werd gevraagd. De resolutie kreeg geen enkele keer de vereiste tweederde meerderheid.
De oorzaak hiervan was dat het bewind Eisenhower-Dulles ter wille van Navo-bondgenoot Nederland geen steun wilde geven aan de Indonesische resoluties, waardoor landen die van Uncle Sam afhankelijk waren het niet waagden er voor te stemmen. Op 27 november 1957 haalde de Indonesische resolutie voor de vierde keer geen tweederde meerderheid. In Indonesië reageerde men furieus. Enkele dagen na de verwerping van de resolutie werden op instigatie van de communistische vakbeweging in heel Indonesië Nederlandse bedrijven door Indonesische werknemers bezet. De bedrijven werden door het kabinet-Djuanda onder controle gesteld, vervolgens in beheer overgedragen aan het leger en ten slotte, zonder schadevergoeding, genationaliseerd.


IN DE COLLECTIEVE herinnering van ons, Nederlanders, is bewaard gebleven dat het Indonesië van Soekarno weigerde zijn schulden te betalen. In deze herinnering is iets verdrongen. Toen Indonesië in 1956 zijn schulden aan Nederland opzegde was het restant van de schuld nog 650 miljoen gulden. Dit betekent dat Indonesië tussen 1950 en 1956 bijna vier miljard gulden heeft afgelost. Het belang van dit bedrag kan worden afgemeten aan de Marshallhulp. Nederland heeft over de periode 1948-1953 1127 miljard dollar Marshallhulp gekregen - als lening wel te verstaan. Bij de toenmalige koers van de dollar van 3,80 gulden is deze hulp niet veel meer geweest dan wat Indonesië tussen 1950 en 1956 heeft betaald. Menigeen meent dat Nederland zijn naoorlogse wederopbouw louter aan de Marshallhulp te danken heeft, de Indonesische bijdrage pleegt men over het hoofd te zien.

Deel van het collectieve nationale geheugen is ook dat het Indonesië van Soekarno Nederlandse aandeelhouders van cultuurmaatschappijen van hun rechtmatig bezit heeft beroofd. Weinig bekend is dat kapitaalopbrengsten, pensioenen, spaargelden die vanuit Indonesië naar Nederland werden overgemaakt, plus alle inkomsten die het Nederlandse bedrijfsleven in Indonesië genereerde, in die schrale jaren vijftig een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan ons nationale inkomen. In de beginjaren vijftig was deze bijdrage jaarlijks rond acht procent; in het laatste jaar voordat de Nieuw-Guinea-kwestie aan alles een einde maakte bedroeg de gekapitaliseerde waarde van de Nederlandse inkomsten nog bijna een miljard gulden. Het lijkt dat de Indonesische injectie in onze economie tussen 1950 en 1957 niet zonder effect is geweest op de snelle naoorlogse industrialisatie van ons land, die le miracle hollandais werd genoemd.

Kortom, Indië verloren betekende niet rampspoed geboren, doordat Nederland in die cruciale naoorlogse fase waarin de grondslag werd gelegd voor onze huidige welvaart, nog aardig heeft kunnen profiteren van zijn voormalige koloniale bezit.

Reactie / commentaren

Marjolein van Pagee  & ICM 

DE 4,5 MILJARD DIE INDONESIË AAN NEDERLAND MOEST BETALEN


Nooit gedacht dat nu juist de opa van Thierry Baudet een antwoord zou geven op de Indonesische schuldenkwestie. Net als Lambert Giebels schrijft hij in een boek uit 1983 dat Indonesië tot 1956 een deel van de 4,5 miljard schuldenlast wel degelijk had betaald. Giebels beweerde dat in 1956 al bijna 4 miljard gulden zou zijn betaald, vervolgens zou Indonesië tussen 1967 en 2002 nog een bedrag van 600 miljoen naar Nederland overmaken. Pluspunt is dat het boek van H. Baudet en M. Fennema (in tegenstelling tot Giebels artikel in de Groene) wel met voetnoten werkt met diverse verwijzingen naar overheidsstukken. Ben benieuwd hoe die miljarden van daar naar hier zich verhouden ten opzichte van de zogenaamde ontwikkelingshulp. Heb het wel eens omgerekend, 4,5 miljard gulden in geld van nu zou (als ik het goed heb) op zo'n 16 miljard euro uitkomen!

Zie artikel van Giebels uit 2000:
http://historibersama.com/…/de-indonesische-injectie-de-g…/…
Historisch Nieuwsblad in 2003:
https://www.historischnieuwsblad.nl/…/einde-indonesische-he…

ICM redactie.

Is zeer frappant dat van beide onderzoeken de zaken afwijken, maar nagenoeg in de buurt komen van de 600 miljoen. De referentie naar de getallen / bedragen zijn moeilijk te converteren naar de waarde van het geld toen, wel kan worden gerefereerd dat balans van de banken met de grootheid miljoen werkt, dus met zes nullen werden gepresenteerd, waar nu met de grootheid miljarden wordt gewerkt, dus met een factor 100.  Betekent dat de 689 miljoen met de factor 100 dient te worden vermenigvuldigd, hiervoor wordt verwezen naar het rapport van Gaalen 2002

Lees verder…

Latest Blog Posts

Most Popular Blog Posts

Blog Topics by Tags

Monthly Archives