De link Lisa de Fretes naar Georgina Verbaan, de zoektocht familiegeschiedenis.

In mei jl. werd ik uitgenodigd door Nussantarra Amstelveen om een presentatie te geven over ACTW66, of wel over traktaat van Wassenaar. Na de presentatie zoals gebruikelijk het Q & A vragen uurtje. Gewapend met de microfoon in de hand, rekeninghoudend dat je niet buiten het bereik kwam van de microfoon, probeerde ik zo goed als mogelijk de vragen te beantwoorden.

Ook ik,  naast vele anderen hebben door het voeren van redactie veel onderzoeken gedaan naar de andere Indische dossiers die bij het publiek verwarrend overkomen, naast dat je deel van je leven heb doogebracht in voormalige Indie, en niet van hoor zeggen!  

Dat wordt versterkt dat je  ervaar je als geen ander als bijna iedere week midden in het Indisch publiek staat op bijvoorbeeld op bijna alle pasars, dan zijn  er zo'n 70 in het jaar, en niet van achter een glazen bol denken dat je het weet.

Juist Lisa De Fretes  met Molukse achtergrond kwam met netelige brandende vraag; “Wij  zijn toch ook Indisch Nederlanders” en vervolgde haar verhaal “wij hebben ook in Indonesie gewoond, dan zijn wij toch alleen een”.

Ja, met die vraag zat ik even in mijn maag, ik wist wel maar vond het moeilijk om het zeggen van nee. Gelukkig kwam een dame en die zei heel simpel: “Mijn grootouders waren pure Hollanders”. De reddende engel.

Nu vrij recent ging Georgina Verbaan op zoek naar haar wortels dat op NPO kwam, en klaar helder in beeld bracht. Wel zeer clichématig verhaal voor iedere Indo zeer herkenbaar, en dat juist in deze generatie van nu  begint op te leven de zoektocht naar hun oorsprong , dus de familiegeschiedenis in moeten duiken. Goegina is 1 van de velen die hiermee bezig zijn; en vraag stellen van waar komen de Indische trekjes toch vandaan.

Op ICM kennen wij een Henk Harcksen die zelfs een boek hierover schreef de ruwe diamand. In die tijd dat slecht ging economisch met Nederland, en de bevolking van de onderlaag hun heil zochten bij het voormalige Indie. Dit was voor velen de drive om over de grens een beter leven te verkrijgen. Dus nieuw is dit fenomeen niet als wij de LINK leggen naar de vluchtelingen anno 2018 maar dan richting Nederland.

Men emigreerde of vestigden zich als ondernemer of men kwam in Dienst van de Indische Overheid of men ging het KNIL in als professional. Onder de laatste groep viel de overgroot vader van Georgina. Kreeg een relatie met een Javaanse vrouw, en kreeg kinderen. Uiteindelijk trouwde hij, er was dus een echte romance. Met het trouwen werd letterlijk de Indo geboren, die alle rechten verkreeg als Nederlandse Staatsburger. Uiteindelijk kende deze Indo gemeenschap een populatie van 500.000. Deze samenleving liet het beeld zien van de Nederlander, buitenlanders, de Indo’s en de Indonesische bevolking die gekenmerkt werd door een keiharde hiërarchie geregisseerd door de Nederlander.

.

Terug naar Ilse de Fretes;

haar betrokkenheid sloeg op de toepassing van het verdrag van Wassenaar dat ambtenaren en KNIL in dienst van de Nederlandse Overheid zijn uitgesloten van deze compensatie, waarover nog een strijd moet worden gevoerd met NL Staat, dus de Molukse. Want de meeste professionals bestonden uit Molukers, immers de Nederlandse Indische zijn voornamelijk als militant bij het KNIL. Ter verduidelijking, de toepassing ACTW66 (Traktaat Wassenaar) geldt voor Nederlandse, Nederland Indische en de Molukse burgers woonachtig in de republiek Indonesie over de periode 1947 - 1962. Is dus ook een grote misvatting van het Indisch Platform om deze deal te betrekken dat daarnaast thuis hoort bij het Ministerie van Defensie als oud-werkgever.

Meer over de presentatie klik op onderstaande;

Meikarta, het nieuwe Jakarta ? Een ‘nieuwe standaard voor een wereldstad’ – als het er ooit van komt

Bron Volkskrant , 25 okt 2018 , Een visualisatie van de nieuwe stad Meikarta.

REPORTAGE MEIKARTA

In de rijstvelden van het Indonesische Cikarang moet een ‘nieuw Jakarta’ uit de grond worden gestampt. Maar door overmoed, geldgebrek en corruptie is Meikarta voorlopig nog een fata morgana.

Michel Maas 24 oktober 2018, 20:49

Niet minder dan Manhattan moet het worden, met hetzelfde overzichtelijke, kaarsrechte stratenplan: ‘The only grid in Asia’. De bewoners zijn jong, sportief en gelukkig, en hun stad heet Meikarta. Brede fileloze wegen, joggingpaden, winkelcentra, ziekenhuizen, scholen, hotels (5 sterren), een ‘Central Park’ en zelfs een eigen ‘Silicon Valley’, waar Google, Apple en Facebook gezellig bij elkaar zullen zitten. De eerste woontorens heten Irvine, Glendale, Burbank en Newport. Ze vormen samen de wijk Orange County en beloven comfort, pleasure en prestige.

De stad Meikarta is nog in aanbouw. Maar straks als zij klaar is zal hier, in de rijstvelden van Cikarang, een ‘nieuw Jakarta’ staan. Mooier en beter en moderner dan de stoffige, verstopte, stinkende oude hoofdstad die 60 kilometer verderop uit zijn voegen staat te barsten.

Meikarta wordt geen kleine stad. De eerste fase moet 1 miljoen mensen trekken, en later zullen er zelfs 10 miljoen wonen in een luxe die niet zal onderdoen voor New York, Singapore of Londen. Meikarta wordt een on-Indonesische stad die ‘alles overtreft wat dit land ooit heeft gezien.’ Meikarta zet ‘een nieuwe standaard voor een wereldstad, in Zuidoost-Azië en daar voorbij.’

Fata morgana

Als het er ooit van komt. Voorlopig woont er nog niemand in Irvine, Glendale, Burbank en Newport. Begin van de maand zijn wel al de eerste sleutels overhandigd aan 863 kopers van appartementen daar, maar niemand heeft die sleutels nog gebruikt, want de gebouwen zijn nog niet klaar. De sleutels moesten de buitenwereld tonen dat er schot zit in de zaak. In werkelijkheid is Meikarta voorlopig nog een fata morgana. Je rijdt erheen, je kijkt, je vertrekt, en denkt: wat heb ik eigenlijk gezien?

Vier torens met lege appartementen. ‘De mensen wachten af. Ze komen hier pas wonen als er buren zijn, en winkels’, zegt een bewaker. Een pr-dame komt haastig aanrennen om te voorkomen dat er foto’s worden genomen. Een onaf gebouw zonder mensen is geen goede reclame voor een wereldstad in wording.

De nervositeit rond Meikarta is groot. Met vier woontorens ben je er niet. Er moeten er tientallen komen, inclusief een shoppingmall met bioscoop en restaurants. En al die gebouwen kunnen niet bij stukjes en beetjes verrijzen, deze stad moet er in één keer staan, met alles erop en eraan. De torens moeten vol, niet alleen deze vier, maar alle honderdtwintig, alle 250 duizend appartementen tegelijk.

Meikarta in aanbouw. Voorlopig is de stad nog een fata morgana. Beeld Reuters

Megalomane droom

Meikarta is de megalomane droom van de Lippo-groep, een projectontwikkelaar die behalve in bouwprojecten ook in ziekenhuizen, scholen, namaak-Starbucksen en shoppingmalls doet. De groep heeft veel ervaring. Zij bouwt al jaren luxe wijken in het land, maar een hele stad is wat anders. Dat heeft nog nooit iemand aangedurfd.

Meikarta is met een investering van 15 miljard euro de grootste sprong die de Lippo-groep ooit heeft gemaakt. Tientallen miljoenen euro’s zijn er alleen al in een reclamecampagne gestopt die Indonesië maandenlang heeft gebombardeerd met filmpjes, bioscoopadvertenties, shows, maquettes en folders. Appartementen in Meikarta werden op de markt gesmeten met terugkoopgaranties, 0% aanbetaling, fijne afbetalingen en goedkope prijzen. Verkopers herinneren zich de eerste weken, toen ze soms wel ‘duizend appartementen op een dag’ verkochten, maar die tijden waren alweer snel voorbij.

Meikarta moet een complete stad worden van 500 hectare, waar de bewoners nooit meer weg hoeven te gaan. Ze slapen er, eten er en werken er: er is ruimte voor duizenden bedrijven, naast de gigantische auto- en motorenfabrieken die nu al in de buurt staan (bedrijven die ‘jaarlijks 1 miljoen auto’s en 4 miljoen motoren produceren’). Ook voor scholen, universiteiten, ziekenhuizen, shoppingmalls, bioscopen, hotels en een concerthal hoef je niet meer naar Jakarta.

Uithangborden

Irvine, Glendale, Burbank en Newport zijn de uithangborden. De vier torens zijn ongeveer klaar. Zij staan het dichtst bij de snelweg, waar een bord ‘welkom in Meikarta’ mensen langs een plantsoentje leidt, over een splinternieuwe weg die ophoudt op de parkeerplaats van het hart van Meikarta: een groot gebouw waarin de kantoren zijn, en de grote verkoophal met de kijkwoningen, een bioscoop en de namaak-Starbucks die Maxx heet.

De hal is verlaten. Honderden lege stoelen staan te wachten op mensen die niet komen, verkopers verkopen niks meer, niemand kijkt in de kijkwoningen, niemand ziet de reclameschermen waarop een gelikte mix van Singapore, Dubai en New York te zien is, onder de slogan: The future is here today.

De stilte van binnen zet zich buiten voort. ‘De bouw gaat 24 uur per dag door’, zeggen de verkopers, maar daar is weinig van te merken. Enkele tientallen torens staan in aanbouw, en in elk van die gebouwen zie je mensen met frisse gele helmen, maar echt veel zijn het er niet, en gebouwd wordt er nauwelijks. In april meldde de krant Kompas dat de hoofdaannemer er helemaal mee was gestopt. De krant citeerde een intern memo waarin aan vijftien onderaannemers werd gemeld dat het werk ‘tot nader order’ zou worden stilgelegd. Later zei de aannemer dat wel werd doorgebouwd aan vier torens (‘Irvine’, ‘Glendale’, ‘Burbank’ en ‘Newport’). Die moesten koste wat kost voor het einde van 2018 klaar zijn.

Gebouwd op juridisch drijfzand

Dat lijkt te gaan lukken, maar het ziet er niet goed uit voor de nieuwe megastad. Meer slecht nieuws haalde de media. Twee reclamebedrijven klaagden de Lippo Group aan omdat die miljoenen euro’s voor de campagne niet zou hebben betaald. Er verschenen berichten over investeerders die wegliepen, en over Lippo zelf, dat een heel pakket aandelen in Meikarta van de hand zou hebben gedaan. Berichten die steevast werden ontkend. Dan waren er de huizenkopers die interviews gaven waarin ze vertelden dat ze zich bedrogen voelden. Eigendomspapieren kwamen maar niet, en de ‘geld terug’-garantie bleek geen stuiver waard.

Het pijnlijkste nieuws was dat de Lippo Group niet eens zijn bouwvergunningen in orde zou hebben. Meikarta werd gebouwd op juridisch drijfzand. De vice-gouverneur van West-Java, de provincie waarin Meikarta ligt, eiste zelfs stopzetting van alle bouwactiviteiten. Kort daarop kwam de directie met een bouwvergunning op de proppen voor in ieder geval 84,6 van de 500 hectare.

Maandag werd bekend hoe Lippo aan die vergunning is gekomen. Corruptiebestrijders van de Indonesische anti-corruptiecommissie KPK hebben tien mensen gearresteerd, onder wie een bupati (regent), Lippo-kopstuk Billy Sindoro en zijn broer Eddy Sindoro. De Lippo-bazen zouden de bupati ruim vier ton hebben gegeven om de bouwvergunning voor die 84,6 hectare rond te krijgen.

Schrikbeeld

Toen dit nieuws bekend werd, kelderden de aandelen Lippo meteen met 15 procent en de Indonesische bank BMI kondigde aan voorlopig geen krediet meer te verstrekken. Aan de horizon doemt nu het schrikbeeld op dat critici van het megalomane bouwproject van het begin af aan al hebben geschilderd: het beeld van een spookstad die nooit is afgebouwd. Of op zijn allerbest: het beeld van een doorsnee verzameling woontorens rondom een doorsnee shoppingmall, waarvan er al zoveel zijn gebouwd.

In Jakarta staat zo’n complex, Kemang Village, ook van Lippo. Een mall met een paar woontorens. Het is nooit helemaal geworden wat Lippo beloofde. ‘Hier komt het Marriott’ stond er jarenlang, maar het kwam niet. De groene glazen buitenwand van de hoteltoren is nooit voltooid, het glas is dof geworden en beschimmeld en de toren steekt dood en donker de lucht in, als een waarschuwende vinger.

In het hart van Meikarta staat een lange rij golfkarretjes geparkeerd. Zij zijn een jaar geleden aangeschaft om kopers over het onmetelijke bouwterrein te rijden. De karretjes rijden al een tijd niet meer. ‘Er zijn geen chauffeurs’, zegt een bewaker. ‘O, hoe laat komen die?’ vraagt een bezoeker. ‘Die komen niet meer.’ 

ICM 25.10.2015

Niet alles veranderde in goud…, maar in een bloedbad

• Hans Goedkoop ging in Indonesië op zoek naar de erfenis van Jan Pieterszoon Coen. FOTO: ROEL VAN

ICM huisuitgever Calbona stopt en gaat over in Giga Boek.

Onlangs ontvingen wij het bericht van Wijnand die ruim 9 jaar huisuitgever is van ICM. Via Calbona rolden 7 titels van de plank. Van Ferry Schwab zouden nog twee praktijkhandboeken van de plank rollen, helaas. Calbona is intensief betrokken bij de ontwikkeling van het boek met de titel "Rapport uitbetalen traktaat van Wassenaar". Inmiddels is druk II aan de orde.  Naar verwachting zullen er ruim 10.000 van dit boek van de plank rollen, 15.000 man/vrouw hebben de petitie ondertekend.  Bij iedere inschrijving voor het traktaat  wordt het boek ter beschikking gesteld, nadat deze eerst bij de petitie is overhandigd aan de bewindvoerders.

Onderstaand email bericht van Wijnand,

ICM redactie wenst Wijnand veel sterke toe !

Ferry, ik dacht dat ik dat mailtje kwijt was, maar via een reactie kwam het weer terug.

Beste allemaal,

Na 15 jaar uitgeven is het wat mij betreft genoeg geweest. Niet dat ik het werk met tegenzin heb gedaan, zeker niet. Ook heb ik met de meeste mensen die bij mij een of meer boeken hebben laten maken een heel leuk en vaak dierbaar contact (gehad) en sterke vriendschappen aan overgehouden. Maar de leeftijd en de daarmee gepaard gaande lichamelijke (en soms ook geestelijke) problemen, hebben mijn vrouw en ik doen besluiten om uit te zien naar iemand die het werk voort kan zetten, zoveel mogelijk in mijn stijl. En... die hebben we gevonden (maar eigenlijk kenden we hem al een flink aantal jaren) in Roel Koedijker van zijn uitgeverij GigaBoek. 

Dat betekent voor u dat nabestellingen gewoon kunnen doorgaan, alleen nu via hem. Maar ook nieuwe boeken zijn bij hem in goede handen en... hij heeft ook meer mogelijkheden qua verkoop en promotie, dus feitelijk gaat iedereen er op vooruit.

Zijn website: https://gigaboek.nl/

Vanaf 1 januari 2019 ben ik niet meer bereikbaar onder de bekende e-mailadressen, maar via:

Bedankt voor de fijne contacten, samenwerking en opdrachten.  

--

Met vriendelijke groet,

Wijnand van de Meeberg
Uitgeverij Calbona

Zernikeplaats 812

3068 JB  Rotterdam

Tel.: 010 - 84 36 177

Mobiel: 06 - 833 65 120

Hoe zo dat geld dat uit "Dividendbelasting" vrij komt naar de publieke sector ? Nederland betaal eerst je schuld af na 53 jaar !

Laat Mark Rutte eerst het geld uitbetalen voortvloeiend uit verdrag traktaat van Wassenaar dat in 1966 werd gesloten tussen Indonesie en Nederland.

Vooraf had de republiek Indonesia ruim 4,5 miljard oude Hollandse guldens betaald aan Nederland onder presisdent Soekarno , en ter afsluiting  onder pres. Suharto  nog eens 0,7 miljard (Visualisatie CPB Anno 2018 = 7 miljard). Dit geld is bestemd voor 60.000 Indische -, Nederlandse- en Molukse burgers die periode 1947 - 1962 in de republiek woonde, en al hun bezittingen en tegoeden werden onteigend en het land werden uitgezet. Dit geld van toen veel geld werd gebruikt voor de opbouw van Nederland.

Pasar Malam Leek 27 / 28 oktober met o.a. Jimi Bellmartin winnaar van The Senior Voice

ZATERDAG 27 OKTOBER • vanaf 12.00 uur

12.15 - 12.45 uur CD muziek
13.00 - 13.30 uur Sekar Ayu (traditionele dansgroep)
14.00 - 14.30 uur Hawaiian Treasure (Hawaiiaanse dansgroep)
15.00 - 15.30 uur Terry White Band (all-round country formatie)
15.45 - 16.15 uur Sekar Ayu (dansgroep)
16.30 - 17.00 uur Jaimy Taylor (country zangeres)
17. 15 - 17.45 uur Hawaiian Treasure (Hawaiiaanse dansgroep)
18.00 - 18.30 uur Terry White Band (all-round country formatie)
19.00 - 19.45 uur Jimi Bellmartin (Winnaar The Voice Senior, Mr. Soul)
20.15 - 20.45 uur Jaimy Taylor (country zangeres)
21.00 - 22.00 uur Terry White Band (all-round country formatie)

ZONDAG 28 OKTOBER •

vanaf 12.00 uur
12.00 - 12.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
13.00 - 13.30 uur Madaloka Dance Studio (dansgroep)
14.00 - 14.30 uur René le Blanc (Dutch Engelbert Humperdinck)
15.00 - 15.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
16.00 - 16.30 uur Madaloka Dance Studio (dansgroep, modeshow)
17.00 - 17.30 uur René Le Blanc (Dutch Engelbert Humperdinck
18.00 - 18.30 uur Swinging Sound Machine (all-round topformatie)
ENTREE: 7 EURO • 65+ EN

14^e editie van de Pasar Malam Istimewa in winkelcentrum De Ridderhof. De Pasar Malam is gratis toegankelijk.

Tante Lien op de Pasar Malam Istimewa in Alphen aan den Rijn

Wieteke van Dort zal, naast vele andere artiesten, samen met Aïs Lawa-Lata als Tante Lien optreden op de

14^e editie van de Pasar Malam Istimewa in winkelcentrum De Ridderhof. De Pasar Malam is gratis toegankelijk.

Van donderdag  11 t/m zondag 14 oktober worden alle zintuigen weer geprikkeld in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn. De Pasar Malam, die al sinds 2004 georganiseerd wordt, is een begrip geworden in Alphen aan de Rijn en omstreken. De Indonesische geuren van al dat lekkere eten en de mooie klanken van de live muziek komen je al tegemoet als de schuifdeuren van het winkelcentrum binnenkomt. De Pasar Malam Istimewa in De Ridderhof is niet zomaar een veredelde braderie, maar een echte pasar met een mooi cultureel podiumprogramma op twee podia en echte Indonesische restaurants en een uitgebreide Oosterse specialiteitenmarkt met meer dan 50 kramen. Het organisatiebureau Istimewa Evens is hetzelfde bureau dat onder andere ook de Pasar Malams in Dordrecht, Rotterdam Ahoy, Burgers’ Zoo en het Pasar Colours Festival tijdens de Huishoudbeurs organiseert. Net als voorgaande jaren zal deze Pasar Malam 4 dagen duren en gratis toegankelijk zijn!

De 4 elementen van de Pasar Malam Istimewa

Markt

Op de meer dan 50 kramen die in het winkelcentrum staan vind je een zeer gevarieerd aanbod in Oosterse producten. Wierrook, sambal, (batik) kleding, sieraden, houtsnijwerken, Boeddhabeelden en nog veel meer. U bent hier ook op de juiste plek voor een Indische pitjit massage of een reading van een medium. Maak eens een praatje met de standhouders, ze kunnen u alles vertellen over hun producten en aanbiedingen.

Entertainment

Pasar Malam Istimewa staat bekend om de hoogwaardige artiesten programmering. Een divers programma met een goed uitgebalanceerd artiestenpakket. Voor ieder wat wils. Ook de Indonesische dans demonstraties zijn van zeer hoge kwaliteit. Het beste wat Nederland te bieden heeft. De Pasar Malam in Alphen heeft maar liefst 3 podia. 1 daarvan is in de platenzaak “vinyl and more”

Food

Geen Pasar zonder het authentieke Indische eten. In Alphen aan den Rijn kunt u de Indonesische specialiteiten proberen. De verschillende restaurants brengen de authentieke keuken naar de Pasar. Van een klein snackje tot een complete maaltijd. Ook kunt u hier terecht voor een Tjendol, een traditioneel Indisch drankje van kokosmelk.

Ambiance

Met alleen de 3 bovengenoemde zou je het een Pasar Malam kunnen noemen. Maar geen Pasar Malam Istimewa. Een Pasar Malam Istimewa onderscheid zich van andere Pasar Malams door de gezellige sfeer wat mede wordt bereikt met mooie Aziatische decoratie. Het Istimewa-deco-team is 2 dagen bezig om het winkelcentrum om te toveren in Indonesische sferen. Ook stellen we hoge eisen aan de standhouders, we plaatsen enkel mooi gedecoreerde stands met mooie producten. Laat u mee voeren en geniet op de Pasar Malam Istimewa.

Grote namen, alleen de beste optredens

Naast Tante Lien & Aïs Lawa-Lata is er veel meer te zien en te horen op de Pasar Malam zo zijn er dit jaar 2 bands aanwezig; The StreetRollers en Kereta Express. De zanger Ben Heart, die vorig jaar om gezondheidsredenen moest afzeggen, zal dit jaar wel aanwezig zijn. Ook is Ray Smith aanwezig die met zijn singles de Nederlandstalige hitlijsten bestormt. Ester Latama die vorig jaar nog haar album in Alphen aan den Rijn presenteerde zal dit jaar weer optreden. Bijzonder zullen ook de optredens van Shanelle de Lannoy zijn die het ver schopte bij The Voice Kids. Ook heeft de organisatie de publiekslievelingen Edu Schalk, Diana Monoarfa, Free Line en Erwin Hardenberg uitgenodigd. De dansdemonstraties worden verzorgd door Bali Ayu Budaya, Aniadi Art, Warna Semesta en Sekar Ayu. Voor het programma met tijden en meer informatie kunt u kijken op www.istimewa-events.nl

Datum:
11 t/m 14 oktober

Locatie:
Winkelcentrum “De Ridderhof”
Troubadourweg, Alphen aan den Rijn

Toegang:
GRATIS

Openingstijden:
donderdag: 12:00 – 18:00
vrijdag: 12:00 – 21:00 (koopavond)
zaterdag: 12:00 – 18:00
zondag: 12:00 – 18:00 (koopzondag)
* M.u.v. zondag zijn de winkels in het winkelcentrum vanaf 09:00 uur open

Podia:
Istimewa podium – bij Diner Café Santé / Action
Senang podium – bij Kruidvat

Programma:

Donderdag 11 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:00 – 12:45   Erwin Hardenberg
13:00 – 13:30   Dansgroep Bali Ayu Budaya
14:00 – 14:45   Diana Monoarfa
15:15 – 16:00   Erwin Hardenberg
16:30 – 17:00   Dansgroep Bali Ayu Budaya
17:15 – 18:00   Diana Monoarfa

SENANG PODIUM
12:30 – 13:15   Diana Monoarfa
13:45 – 14:30   Erwin Hardenberg
15:00 – 15:30   Dansgroep Bali Ayu Budaya
16:00 – 16:45   Diana Monoarfa
16:45 – 17:30   Erwin Hardenberg

Vrijdag 12 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:30 – 13:15   Free Line
14:00 – 14:30   Dansgroep Aniadi Art
15:15 – 16:00   Free Line
16:45 – 17:30   Edu Schalk
18:00 – 18:30   Dansgroep Aniadi Art
19:00 – 20:00   Tante Lien & Aïs Lawa-Lata
20:15 – 21:00   Free Line

SENANG PODIUM
13:00 – 13:45   Edu Schalk
14:45 – 15:30   Edu Schalk
16:30 – 17:00   Dansgroep Aniadi Art
18:00 – 18:45   Free Line
19:45 – 20:30   Edu Schalk

Zaterdag 13 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:30 – 13:15   The StreetRollers
14:00 – 14:30   Dansgroep Warna Semesta
15:00 – 15:45   The StreetRollers
16:15 – 16:45   Ray Smith
17:15 – 18:00   The StreetRollers

SENANG PODIUM
12:45 – 13:15   Dansgroep Warna Semesta
13:45 – 14:15   Shanelle de Lannoy
14:45 – 15:15   Ray Smith
15:45 – 16:15   Dansgroep Warna Semesta
17:00 – 17:30   Shanelle de Lannoy

Zondag 14 oktober
ISTIMEWA PODIUM
12:30 – 13:15   Ester Latama
14:00 – 14:30   Ben Heart
15:00 – 15:30   Dansgroep Sekar Ayu
16:15 – 16:45   Ben Heart
17:15 – 18:00   Ester Latama

SENANG PODIUM
13:15 – 13:45   Dansgroep Sekar Ayu
14:15 – 15:00   Ester Latama
15:30 – 16:15   Ester Latama
17:00 – 17:30   Dansgroep Sekar Ayu

Parkeren:
Onder het winkelcentrum is een parkeergarage waar u tegen een voordelig tarief van €0,10 per 17 minuten kunt parkeren.
In de wijken rondom het winkelcentrum is gratis parkeergelegenheid. Houd er rekening mee dat een aantal gebieden voor vergunninghouders gereserveerd zijn.

Huisdieren
Honden en overige huisdieren zijn niet toegestaan op de Pasar Malam in Alphen aan den Rijn.
We maken alleen een uitzondering voor speciaal getrainde honden die ter begeleiding worden gebruikt van mindervaliden, zoals blindengeleidehonden en Stichting Hulphond-honden.

Een voortvloeisel Het Indisch Platform als regeringsbeleid uit het verdrag van Wassenaar?

Wie de geschiedenis en feiten van het gesloten verdrag traktaat heeft onderzocht, zien vele overeenkomsten van het toen gevoerde beleid van de kabinetten Drees met Luns in de hoofdrol terug in de ontwikkelingen rond het reilen en zeilen van het Indisch platform anno 2018. Dit beleid werd consequent opgevolgd door de Kabinetten hierna tot het heden. De griffier van de Tweede Kamer en de voorzitter van Kamer Commissie VWS heeft haar handen vol aan om de Indische vraagstukken  de agenda te plaatsen, en iedere keer wordt deze agenda weer gefrustreerd door het Kabinet.

Het is het systeem zoals de Kabinetten Drees gefigureerd door Luns die de basis hieraan hebben gelegd als het om de Indische vraagstukken gaat! Alles ontkennen, niets toegeven, en zeker niet tot uitbetaling van de geleden schade of compensaties. Desondanks de verkregen fondsen uit Marhal hulp 7 miljard, verdrag met Japan 5 miljard, en uit de republiek over de periode 1947 tot 1956 4,5 miljard, melden bronnen uit Jakarta. Ter afsluiting uit deze nationalisatie proces 0,7 miljard. Visualiseren wij deze bedragen op basis van de waarde van begroting van toen naar de begrotingen van nu waar als rekenregel niet de rente wordt gehanteerd maar referentie kader, dan komt CBP alleen al over traktaat van Wassenaar op ruim 9 miljard.

9 miljard waar ruim 60.000 mensen recht op hebben.

Overeenkomsten :

met betrekking tot het beleid uit het gesloten verdrag tussen de republiek Indonesie en het geïnstalleerde Indisch Platform door RIP oud-premier Lubbers.

Het verdrag van Wassenaar (ACTW66) van de zijde van Nederland had maar 1 doel het bedrag van 9 miljard (689 miljoen toen) niet uit te keren aan de rechthebbende waarvan allen hun bezittingen en tegoeden door de republiek zijn onteigend. Hiervoor betaalde de republiek 9 miljard (toen 690 miljoen) aan Min. Van Buitenlandse Zaken. Er werd in Het verdrag een onuitvoerbaar verdelingswet ontworpen; Gedupeerden dienen binnen drie maanden de claim in te dienen, en deze zijn niet op de hoogte gesteld van het bestaan van die mogelijkheid, dus hoe kan je dan cashen?   Immers het heeft 1 dag in  de Staatscourant gestaan, en de volgende dag was deze publicatie als zon voor de sneeuw verdwenen, en niet zoals nu het hele circus – media wordt ingezet, en dat dan op Internet staat voor een langere periode.

Nog meer feiten die wij graag voor ons houden, die het opgestelde rapport meldt.

De vraagstelling hier is hoe los je het op, 500.000 Indische Nederlanders in voormalige Indie die onder verantwoordelijkheid van de Nederlandse regering vallen en door onhandig politiek bedrijf in Den Haag door de republiek weer met 100.000 militairen binnen te vallen; hierdoor de betrekkingen met President Soekarno alleen verder verslechterden dat leidde de Indische / Nederlandse burgers 18.000 km ver verwijderd van Den Haag daar flink weer voor moesten ontgelden, dat de bezittingen werden onteigend en gedagvaardigd werden het land uitmoesten per onmidelijk.

U leest het goed 500.000. Hiervan werden 159.000 niet toe gelaten.

Nu naar –  Het Indisch Platform in wording –  In deze periode reisden uiteraard vele Indische Stichtingen als paddenstoel uit de grond.

       Vele te verwachten claims ruim 340.000- uit de oorlog, overdracht, en bersiap kenmerken zich als opgelopen schade die Indische – Nederlandse burgers (dus ook Nederlanders) hebben opgelopen, en uiteraard ergens bij de Overheid met hun claims terecht willen.

De vooruitziende blik van oud-premier Lubbers, de grondlegger van de Euro, kwam op het briljante idee die het idee van Drees & Luns versterken namelijk een politiek overlegplatform die namens de Nederlandse Indische Gemeenschap met de Overheid praat, maar wel tegelijkertijd deze groep het bos instuurde en het winnen van tijd.

 Het ironische is uiteindelijk dit instituut is in het leven groepen door de Overheid en namens de Overheid, en de ruime 2,1 miljoen Indisch Mensen nooit hierin zijn gekend, en dus dit platform niet erkennen. Ook niet dor middel van stemming. Dit platform handelt dus namens de Overheid, wijzen de feiten later uit. Het doorgewinterde beleid van traktaat van Wassenaar is hierin aantoonbaar terug te vinden; zorgen dat niemand weet van de compensaties, niet erkennen van de feiten en diensmeer en nooit uitbetalen waar ze recht op hebben.

      In 1999 /1998 werd het Indisch Platform door Ruud Lubbers geïnstalleerd en oud-buitendienst Generaal Boekholt werd benoemd als voorzitter; niet meer  en minder als bliksemafleider om de claims te weren, dus de mensen het bos in sturen. Later werd wederom de voorzitter Jan Klein benoemd wederom door die Overheid. Buitendienst Generaal. Tijdens zijn bewind wist hij stilte en rust te bewaren conform de orders dat er Individuen niet met rechterlijke dwalingen de Overheid belaste. Jan Klein had maar 1 doel zorgen dat alle neuzen 1 kant op wezen zo wist van 6 aangesloten Indisch organisaties deze verder uit te bouwen naar 28 leden (Indische Stichtingen), maar in zijn termijn de Overheid in zijn geheel ontzien van de Indisch vraagstukken; Waren dus weer 7 verloren jaren. Verdrag Traktaat van Wassenaar, oorlogsschade, backpay en KNIL werden niet aan de kaak gesteld. Voor het eerste twee genoemden gold dat hier gelden zijn ontvangen ter compensatie. Lubbers had het mooi voor elkaar geen overvolle rechtbanken, want het IP diende nu als een soort claimstichting, maar dan niet voor de burger. Immers het IP was de schil opdat er geen Rechtszaken konden plaatsvinden’. Recent nog werd een claim afgewezen bij de rechter, mede omdat de voorzitter van het IP overeengekomen is met de deal van Martin van Rijn. Het mes snijdt dus van twee kanten.

Tegenwoordig om rechtbanken te ontzien kunnen burgers collectief een procedure aanspannen via een claimstichting. Dus Ruud Lubbers was zijn tijd ver vooruit, dit ten koste van 341.000 Indische burgers. Juist waarop actw66 (traktaat van Wassenaar) nu anno 2018 op is gebaseerd, maar dan tegen die Overheid.

       2007 Uiteindelijk werd RIP Herman Bussemaker benoemd. Die koos voor de politieke benadering door o.a. inbreng van de NIOD rapporten; indienen van diverse moties. Het Kabinet bleef de regels en beleid van hun voorganger Drees vastberaden vasthouden. Alles werd verworpen. Dure NIOD rapporten van 1,8 miljoen gulden verdwenen in de prullenbak. Alle kabinetten blijven het beleid van hun voorgangers vasthouden, desondanks de grootse inzet van leden van de Tweede Kamer, die nadrukkelijk de Indische vraagstukken ondersteunen.

      Nu anno 2018 wordt in de procedurevergaderingen voortdurend verzet, en het vervelende niet vooraf maar op de dag zelf. U kunt dit vernemen via het webportaal van de Tweede Kamer. Het Kabinet praat kennelijk alleen met Indisch Platform. Het platform opgericht door RIP Ruud Lubbers.

U ziet er zijn duidelijke overeenkomsten met het beleid van Het Verdrag van Wassenaar en Het Indisch Platform die door de Nederlandse Indische Gemeenschap niet wordt erkend, en al eerder onze column schrijver meldt: “dat het IP ook nog een dwangsom aan zijn broek kan krijgen om namens de Nederlandse Indische Gemeenschap te praten, wegens misbruik van de naam”. Dit IP heeft geen achterban, geen mandaat en is benoemd door de Overheid; moet zich realiseren dat partijen voornemens zijn.

Is ook bizar te moeten constateren dat hele Kamer zich bewoog over de twee kinderen die zouden worden uitgezet.

De vraag hier nu :

“waar was de Kamer en Kabinet onder Drees en Luns die over 500.000 burgers (Indische Nederlanders, en Nederlanders) uit het voormalige Indie zo ver heeft laten komen die de oorlog, overdracht, bersiap en later het land werden uigezet met achterlatend al hun bezittingen en tegoeden. Niets werd ondernomen door coalities in Kabinet en De Kamers. Hadden het Kabinet en de Kamers het niet voor het zeggen;  was Nederland wel een democratisch Staat o.l.v. Drees en Luns? “