10897260674?profile=original
10897397852?profile=originalEen voortvloeisel Het Indisch Platform als regeringsbeleid uit het verdrag van Wassenaar?

Wie de geschiedenis en feiten van het gesloten verdrag traktaat heeft onderzocht, zien vele overeenkomsten van het toen gevoerde beleid van de kabinetten Drees met Luns in de hoofdrol terug in de ontwikkelingen rond het reilen en zeilen van het Indisch platform anno 2018. Dit beleid werd consequent opgevolgd door de Kabinetten hierna tot het heden. De griffier van de Tweede Kamer en de voorzitter van Kamer Commissie VWS heeft haar handen vol aan om de Indische vraagstukken  de agenda te plaatsen, en iedere keer wordt deze agenda weer gefrustreerd door het Kabinet.

Het is het systeem zoals de Kabinetten Drees gefigureerd door Luns die de basis hieraan hebben gelegd als het om de Indische vraagstukken gaat! Alles ontkennen, niets toegeven, en zeker niet tot uitbetaling van de geleden schade of compensaties. Desondanks de verkregen fondsen uit Marhal hulp 7 miljard, verdrag met Japan 5 miljard, en uit de republiek over de periode 1947 tot 1956 4,5 miljard, melden bronnen uit Jakarta. Ter afsluiting uit deze nationalisatie proces 0,7 miljard. Visualiseren wij deze bedragen op basis van de waarde van begroting van toen naar de begrotingen van nu waar als rekenregel niet de rente wordt gehanteerd maar referentie kader, dan komt CBP alleen al over traktaat van Wassenaar op ruim 9 miljard.

9 miljard waar ruim 60.000 mensen recht op hebben.

Overeenkomsten :

met betrekking tot het beleid uit het gesloten verdrag tussen de republiek Indonesie en het geïnstalleerde Indisch Platform door RIP oud-premier Lubbers.

Het verdrag van Wassenaar (ACTW66) van de zijde van Nederland had maar 1 doel het bedrag van 9 miljard (689 miljoen toen) niet uit te keren aan de rechthebbende waarvan allen hun bezittingen en tegoeden door de republiek zijn onteigend. Hiervoor betaalde de republiek 9 miljard (toen 690 miljoen) aan Min. Van Buitenlandse Zaken. Er werd in Het verdrag een onuitvoerbaar verdelingswet ontworpen; Gedupeerden dienen binnen drie maanden de claim in te dienen, en deze zijn niet op de hoogte gesteld van het bestaan van die mogelijkheid, dus hoe kan je dan cashen?   Immers het heeft 1 dag in  de Staatscourant gestaan, en de volgende dag was deze publicatie als zon voor de sneeuw verdwenen, en niet zoals nu het hele circus – media wordt ingezet, en dat dan op Internet staat voor een langere periode.

Nog meer feiten die wij graag voor ons houden, die het opgestelde rapport meldt.

De vraagstelling hier is hoe los je het op, 500.000 Indische Nederlanders in voormalige Indie die onder verantwoordelijkheid van de Nederlandse regering vallen en door onhandig politiek bedrijf in Den Haag door de republiek weer met 100.000 militairen binnen te vallen; hierdoor de betrekkingen met President Soekarno alleen verder verslechterden dat leidde de Indische / Nederlandse burgers 18.000 km ver verwijderd van Den Haag daar flink weer voor moesten ontgelden, dat de bezittingen werden onteigend en gedagvaardigd werden het land uitmoesten per onmidelijk.

U leest het goed 500.000. Hiervan werden 159.000 niet toe gelaten.

 

Nu naar –  Het Indisch Platform in wording –  In deze periode reisden uiteraard vele Indische Stichtingen als paddenstoel uit de grond.

Elk die de belangen van hun achterban behartigen; Bond van Ex-geïnterneerden en Gerepatrieerde van Overzee, B.E.G.O. , Stichting Budi Santoso 1995,

CENSIO, Centrale van Samenwerkende Indische Organisaties de navolgende organisaties aangesloten: Stichting Sayoman Galur Sulur Sentana Ningrat, Stichting Eerste Nederlands Indisch Museum, Stichting Insulinde, Stichting Sociaal-Cultureel Instituut Nederland-Indonesie, Stichting Reunie Medan, Indisch Nederlands Verbond, Groep Ex-Glodok Geinterneerden '44 - '45, Stichting Vriendenkring oud-KNIL artilleristen STABELAN, Dampit, Stichting Japanse Ereschulden (JES), Stichting Japanse Vrouwenkampen, Stichting Vervolgingsslachtoffers Jappenkamp 1942-1945

       Vele te verwachten claims ruim 340.000- uit de oorlog, overdracht, en bersiap kenmerken zich als opgelopen schade die Indische – Nederlandse burgers (dus ook Nederlanders) hebben opgelopen, en uiteraard ergens bij de Overheid met hun claims terecht willen.

De vooruitziende blik van oud-premier Lubbers, de grondlegger van de Euro, kwam op het briljante idee die het idee van Drees & Luns versterken namelijk een politiek overlegplatform die namens de Nederlandse Indische Gemeenschap met de Overheid praat, maar wel tegelijkertijd deze groep het bos instuurde en het winnen van tijd.

 Het ironische is uiteindelijk dit instituut is in het leven groepen door de Overheid en namens de Overheid, en de ruime 2,1 miljoen Indisch Mensen nooit hierin zijn gekend, en dus dit platform niet erkennen. Ook niet dor middel van stemming. Dit platform handelt dus namens de Overheid, wijzen de feiten later uit. Het doorgewinterde beleid van traktaat van Wassenaar is hierin aantoonbaar terug te vinden; zorgen dat niemand weet van de compensaties, niet erkennen van de feiten en diensmeer en nooit uitbetalen waar ze recht op hebben.

      In 1999 /1998 werd het Indisch Platform door Ruud Lubbers geïnstalleerd en oud-buitendienst Generaal Boekholt werd benoemd als voorzitter; niet meer  en minder als bliksemafleider om de claims te weren, dus de mensen het bos in sturen. Later werd wederom de voorzitter Jan Klein benoemd wederom door die Overheid. Buitendienst Generaal. Tijdens zijn bewind wist hij stilte en rust te bewaren conform de orders dat er Individuen niet met rechterlijke dwalingen de Overheid belaste. Jan Klein had maar 1 doel zorgen dat alle neuzen 1 kant op wezen zo wist van 6 aangesloten Indisch organisaties deze verder uit te bouwen naar 28 leden (Indische Stichtingen), maar in zijn termijn de Overheid in zijn geheel ontzien van de Indisch vraagstukken; Waren dus weer 7 verloren jaren. Verdrag Traktaat van Wassenaar, oorlogsschade, backpay en KNIL werden niet aan de kaak gesteld. Voor het eerste twee genoemden gold dat hier gelden zijn ontvangen ter compensatie. Lubbers had het mooi voor elkaar geen overvolle rechtbanken, want het IP diende nu als een soort claimstichting, maar dan niet voor de burger. Immers het IP was de schil opdat er geen Rechtszaken konden plaatsvinden’. Recent nog werd een claim afgewezen bij de rechter, mede omdat de voorzitter van het IP overeengekomen is met de deal van Martin van Rijn. Het mes snijdt dus van twee kanten.

Tegenwoordig om rechtbanken te ontzien kunnen burgers collectief een procedure aanspannen via een claimstichting. Dus Ruud Lubbers was zijn tijd ver vooruit, dit ten koste van 341.000 Indische burgers. Juist waarop actw66 (traktaat van Wassenaar) nu anno 2018 op is gebaseerd, maar dan tegen die Overheid.

       2007 Uiteindelijk werd RIP Herman Bussemaker benoemd. Die koos voor de politieke benadering door o.a. inbreng van de NIOD rapporten; indienen van diverse moties. Het Kabinet bleef de regels en beleid van hun voorganger Drees vastberaden vasthouden. Alles werd verworpen. Dure NIOD rapporten van 1,8 miljoen gulden verdwenen in de prullenbak. Alle kabinetten blijven het beleid van hun voorgangers vasthouden, desondanks de grootse inzet van leden van de Tweede Kamer, die nadrukkelijk de Indische vraagstukken ondersteunen.

      Nu anno 2018 wordt in de procedurevergaderingen voortdurend verzet, en het vervelende niet vooraf maar op de dag zelf. U kunt dit vernemen via het webportaal van de Tweede Kamer. Het Kabinet praat kennelijk alleen met Indisch Platform. Het platform opgericht door RIP Ruud Lubbers.

U ziet er zijn duidelijke overeenkomsten met het beleid van Het Verdrag van Wassenaar en Het Indisch Platform die door de Nederlandse Indische Gemeenschap niet wordt erkend, en al eerder onze column schrijver meldt: “dat het IP ook nog een dwangsom aan zijn broek kan krijgen om namens de Nederlandse Indische Gemeenschap te praten, wegens misbruik van de naam”. Dit IP heeft geen achterban, geen mandaat en is benoemd door de Overheid; moet zich realiseren dat partijen voornemens zijn.

Is ook bizar te moeten constateren dat hele Kamer zich bewoog over de twee kinderen die zouden worden uitgezet.

De vraag hier nu :

“waar was de Kamer en Kabinet onder Drees en Luns die over 500.000 burgers (Indische Nederlanders, en Nederlanders) uit het voormalige Indie zo ver heeft laten komen die de oorlog, overdracht, bersiap en later het land werden uigezet met achterlatend al hun bezittingen en tegoeden. Niets werd ondernomen door coalities in Kabinet en De Kamers. Hadden het Kabinet en de Kamers het niet voor het zeggen;  was Nederland wel een democratisch Staat o.l.v. Drees en Luns? “

E-mail me wanneer mensen hun opmerkingen achterlaten –

U moet lid zijn van ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025 om opmerkingen toe te voegen!

Doe mee ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025

Blog Topics by Tags

Monthly Archives