De gemeente Den Haag heeft   een plan ontwikkeld om drie   grote groengebieden, te weten   de Scheveningse Bosjes, de Waterpartij en het Westbroekpark samen te voegen en tot één groot Internationaal Park om te vormen. Hiertoe worden naar verwachting enkele duizenden bomen gekapt en weer andere aangeplant. Verder komt er een twee kilometer lange zitbank langs     de Scheveningseweg, die de afscheiding moet gaan vormen tussen het park en het gebied dat bekend staat als de Internationale zone, waar verreweg de meeste ambassades en kantoren van   veel  internationale organisaties gevestigd zijn. Verder worden enkele delen van het park gekoppeld door viaducten, die onder andere de grootste hindernis, de B.M. Teldersweg     te omzeilen. Daarnaast is er ook een brede betonweg gepland,    die direct achter het Indisch Monument zal lopen.

Volgens de planning komt niet alleen door die betonnen baan ons Indisch monument in het gedrang, maar   ook   wordt  direct  vóór  het

monument een groot grasveld gesitueerd, waarop diverse water-spelen kunnen worden gespeeld en bovendien een stadspicnic kan worden georganiseerd. De bedoeling is dat het gehele project  gaat beantwoorden aan de uitstraling van Den Haag als internationale stad van vrede en recht.

Merkwaardig is wel dat in het gehele project nergens een woord te vinden is betreffende het Indisch Monument. Wel staat op een van de kaartjes de plek als zodanig genoemd met pal daarvoor de genoemde water-spelen en picnicplek. Bij navraag bij een organisatie die in het leven is geroepen van verontruste burgers, die tegen dit plan zijn, kwamen de redactie te weten dat er aan de andere kant van de Waterpartij een militair monument staat, waarover in het plan evenmin wordt gerept.

Het 6 meter brede betonpad dat achter het Indisch Monument is gesitueerd

Probleem is namelijk dat zo het Indisch Monument een onderdeel wordt van een redelijk actief stuk van het park, waar van tijd tot tijd of regelmatig veel mensen zullen zijn. Hierdoor loopt, mede gezien de vormgeving van het monument deze de kans om bij die activiteiten betrokken te worden en gewild of ongewild zal uitnodigen bij de jeugd tot gebruik als “klimmuur”. Tevens worden vanuit heel Nederland hier vrijwel dagelijks bloemen en bloem-stukken bij het monument neergelegd, die door de nabestaanden bij wilsbeschikking van overledenen hier bij het monument geplaatst worden. Wat blijft er van die respectvol gedoneerde bloemen over als hier activiteiten gaande zijn. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de Indische Klok, die bij het monument staat. De verleiding zal al gauw ontstaan om eens de klepel te bewegen.

Geplande viaducten voor de B.M. Teldersweg t.h.v. het Monument

De redactie vindt het dan ook weinig getuigen van respectvol plannen. Kennelijk heeft de gemeente Den Haag niet alles even goed doordacht, laten we daar maar vanuit gaan om het niet al te veel op de spits te drijven.

Inmiddels heeft de organisatie “Behoud Scheveningse Bosjes, Waterpartij en Westbroekpark” een actiecomité opgericht en is een petitie gestart. Via een facebook pagina is men alle voors en tegens aan net inventariseren teneinde de Gemeenteraad met kritische vragen te bestoken.

Onze redactie maakte hen op het issue rond het Indisch Monument attent en zij nemen dit zeker in hun programma mee, omdat ook zij van mening zijn dat dit monument – waarvoor het tot 1988 heeft moeten duren voordat het tot stand kwam – het respect verdient waartoe het is opgericht.

Dagelijks worden bloemen gelegd op en rond het Indisch Monument

Wilt u nadere inzage in de plannen voor een Internationaal Park in Den Haag, dan vindt u hier het ontwerpdocument:

http://www.denhaag.nl/home/bewoners/to/Ontwikkeling-Internationaal-Park.htmhttp://www.denhaag.nl/home/bewoners/to/Ontwikkeling-Internationaal-Park.htmhttp://www.denhaag.nl/home/bewoners/to/Ontwikkeling-Internationaal-Park.htm

Wilt u op de hoogte blijven van de werk-zaamheden en vorderingen van deze organisatie, LIKE dan hun facebook pagina:

https://www.facebook.com/Behoud-Scheveningse-bosjes-Waterpartij-en-Westbroekpark-1687158608168937/?fref=nf  

Wilt u de petitie tekenen tegen het plan voor een Internationaal Park, dan is hier het webadres:

https://secure.avaaz.org/nl/petition/Wethouder_Revis_Behoud_van_de_Scheveningse_BosjesWaterpartijWestbroekpark/?pwHQYjb&pv=0

Wilt u rechtstreeks protesteren bij de verantwoordelijke wethouder, dan kunt u tot en met 17 januari 2016 een mail sturen naar: info-internationalezone@denhaag.nl

info-internationalezone@denhaag.nlinfo-internationalezone@denhaag.nl

en stuurt u dan onder CC een afschrift van deze mail naar:

behoudscheveningsebosjes@gmail.com

Indien u de acties van de organisatie tot behoud van de Scheveningse Bosjes, Waterpartij en Westbroekpark wilt onder-steunen, dan is uw vrijwillige bijdrage welkom op rekening:

NL96 SNSB 0908 450 184, o.v.v. Behoud Scheveningse Bosjesu kunt ons steunen door een bijdrage te storten op de rekening van SOS Den Haag
NL96 SNSB 0908 4501 84
o.v.v. Behoud Scheveningse Bosjes.u kunt ons steunen door een bijdrage te storten op de rekening van SOS Den Haag
NL96 SNSB 0908 4501 84
o.v.v. Behoud Scheveningse Bosjes.

______________________

Prachtig Esther Latama let op de anak anak en cucuk 2 , en opa en oma hebben de handen vrij voor fun op de pasar malam Burger Zoo onder tropische temperaturen.  Zie Foto reportage hoe gezellig de Winter Pasar in de Bush van Burgers' Zoo is . Een gezellig dag met onder andere optredens van de band Challenge en dansgroep Wahana Budaya en een speciaal kinder animatieprogramma met verschillende workshops en verkleedpartijen! We zijn tot en met 3 januari 2016 geopend!

https://www.facebook.com/istimewa.events/photos/a.870637096385715.1073741855.356487601134003/870637259719032/?type=3&theater

Ontwikkelingen pasar malam volop in beweging, is er wel opvolging?

Betrouwbare bronnen melden deze krant dat de organisator Flam Productions stopt, volgens de bronnen moet hij van zijn vrouw nu echt stoppen. Fred Lammers  in interview voor de pasar malam sfeer dvd; “ Zijn ook niet de jongste meer, de jongeren Indo’s of Blanda’s moeten het overnemen. Echter de bewegingen van de afgelopen jaren laten zien dat er weinige animo is onder de jongeren, tegelijkertijd is dit bewezen pasar malam concept een succes dat ruim 54 jaren begon in de Dierentuin, de Houtrusthallen, en tenslotte Malieveld. Deze pasar malam vond zijn oorsprong in het voormalige Batavia (Jakarta). Het was niet Tjali Robinson die het in Nederland bracht maar Mary Bruckel-Beiten -  Pasar Malam Selamat Datang in Holland - boek verkrijgbaar bij Amazon.met  vertaalde  Nederlandse artikelen - Engels -

die de eerste 7 pasar malams draaide (Mooie van de Krant valsheid in geschiedenis, zich zelf weer corrigeert, daar is een geschiedenis voor. De gemeente Den Haag heeft ter ere hiervan een straat naar haar genoemd.

De grote Haagsche pasar malams dan nu de naam Tong Tong Fair beslaat nu bijna het hele malieveld waar het oppervlakte heeft van wel 8 grote sporthallen. Deze werd gekopieerd en de replica’s werden veel al in sporthallen van de Gemeente gehouden, zijn er nu ruim 60 dus, en dat 54 jaren. De pasar malams zijn veel gewild bij de Hollanders – 89 % Hollanders, en overige Indischen, en Molukkers - . Vanuit het entertainment gebeuren zeer succesvol model dat gemiddeld zo’n 8.000 bezoekers trekt met pieken van 90.000. Den Haag,  Sinds kort Amsterdam waar dit jaar zo’n 150.000 worden verwacht. Burger Zoo Arnhem ruim 55.000, Rijhal zo’n 15.000. De meeste grote zijn hiermee genoemd. Totaal is het bezoekersaantal rond het miljoen, terwijl alleen het weekend een pasar wordt gehouden.

Voor de Indische Gemeenschap waar het Indisch eten tot cultureel erfgoed is genormeerd, zou eigenlijk de Pasar Malam mede hiertoe moeten worden genormeerd. Net als circussen en Kermissen, kunnen die gemeente jaarlijks zich verheugen waar het hele palet van Indisch cultureel erfgoed wordt uit gedragen; eten, drinken, muziek (Indo), dansen, snuifje Indisch,Indische  literatuur en de pencak (gevechtssport).

Overigens dit alles even terzijde:

De jonge Indo’s en Blanda’s (Hollander) zullen de oudjes moeten opvolgen. Deze trend laat matigjes zien; Sabrina van de Meer van Pasar Malam Rijswijk is toch al vele jaren bezig, de hoop was gevestigd op James van de Pasars Ali, dat na het overlijden van Ali door Elly Bouwhuys (echtgenote) wordt gepakt, helaas met respect de opvolging is hier niet geregeld, tot slot Wout Nijland is sinds kort met pensioen, en gaat wat rustiger aan doen, en heeft gelukkig wel voor opvolging gezorgd  Marcel Neervoort en Hans van der Meer.. Ook mijn zoon Thony was bezig.

Fred Lammers heeft zijn pasar malams overgedragen aan Chris Uitenboogaard die is ook niet de jongste meer, maar die doet het graag. Probleem wat je wel hebt is dat iedere pasarorganisator zijn eigen team mensen heeft voor: Licht & Geluid, presentatie, floormanager, beveiliging, opbouw en afbouw. Hier liggen nog zaken waar een oplossing voor vragen. Mij lijkt om de teams zo in takt te laten, wat uiteraard een onderdeel/afspraak kan zijn bij de overdracht. Een dergelijk team dat al die jaren verbonden is aan de organisator kun je zo niet op zij schuiven zoals die 9000 bij de Rabobank .

Onderstaande flyers geven de planning van de jaarkalender aan; 

Een leuk passend kado voor onder de boom  bestel@icm-online.nl

Van 10 tot en met25 oktober jl. is in Japan een tentoonstelling van foto’s van Troostmeisjes van Jan Banning geweest, daarbij begeleid door de teksten van Hilde Janssen. Enkele jaren geleden publiceerden  zij het boek “Troostmeisjes/ Comfort Women” en het verhalen-boek “Schaamte en Onschuld”. Verder werkten beiden mee aan de documentaire “Omdat wij mooi waren”.

De tentoonstelling was geïnitieerd door het Japanse Women’s Active Museum on War and Peace (WAM) in Tokyo en werd getoond in de Kid Ailack Art Hall. Deze galerie heeft al eerder omstreden exposities aan de wanden gehad. Het werk van Banning en Janssen trok al sinds begin 2010 veel internationale aandacht en werd gepubliceerd en geëxposeerd in tal van landen.

Reacties

In oktober 2014 nam het foto magazine DAYS JAPAN al het voortouw door de portretten van de Troostmeisjes alvast te publiceren. Eind juli 2015 zond de Japanse tv-zender TBS in het nieuwsprogramma Hodu Tokushyi een documentaire uit waarin   Hilde Janssen - speciaal door de zender daarvoor ingehuurd – een aantal Indonesische vrouwen interviewde. Het leverde een stroom aan reacties op, zowel lovende als ook negatieve en zelfs dreigementen. Van hogerhand werd de op Facebook geplaatste link onmiddellijk verwijderd.,

Volle zaal bij een lezing

De Japanse autoriteiten blijven ontkennen dat zo’n 200.000 vrouwen en meisjes tijdens de Tweede Wereldoorlog werden gedwongen tot seksuele slavernij door het Japanse Keizerlijk Leger. Recentelijke aanmaningen door  de Mensenrechten Commissie van de Verenigde Naties deden niets  af aan dit halsstarrige Japanse standpunt. Een krachtig deel van politiek rechts – waarbij ook Pr3emioer Shinzo Abe, houdt vol dat de Troostmeisjes professionele prostituees waren en er verder geen enkel bewijs is dat de verhalen van de vrouwen en meisjes over hun seksuele slavernij steekhouden. Het thema zorgt voor een regelmatig opborrelende bron van spanning tussen Japan en zijn buren, met name Zuid-Korea en China.

Grote drukte tijdens seminar

Revisionisme

In de jaren ’90 toonde de Japanse overheid tekenen van bereidheid tot erkenning, zoals in de “Kono-verklaring” (1993) werd gesteld: “Het Japanse Keizerlijk Leger was direct of indirect betrokken bij de totstandkoming van en het beheer over “Trooststations”, waarvoor jonge vrouwen uit China, Korea, Filippijnen en Indonesië tegen hun wil waren gerecruteerd”.

De Japanse regering echter wil deze overeenkomst herzien. De minister van Binnenlandse Zaken Sanae Takaichi verklaarde begin dit jaar dat zij deze “wereldwijd verspreide valse informatie, die de eer van Japan en zijn bevolking tot in de verre toekomst ondermijnt” wil rechtzetten. In deze sfeer is het nogal opmerkelijk – en dapper – dat initiatiefnemer WAM en de KID Ailack Art Hall deze tentoonstelling over de Troostmeisjes willen exposeren.

Fragment van een krantenartikel over de tentoonstelling

Op de dag van de opening en de dagen erna lopen de Japanners opvallend stil langs de foto’s, sommigen de hand voor de mond. Ogen vol ongeloof bij het lezen   en horen van de achterliggende verhalen bij de foto’s. Ook de tijdens deze tentoonstelling georganiseerde activiteiten zoals een seminar, een discussie-sessie, een lezing en voordrachten zijn druk bezocht.

Eén van de bezoeksters vertelt: “Ik huiver door de aanblik van die oude vrouwen. Ik weet niet goed wat hun ogen willen zeggen: verdriet of woede. Ik ben blij dat ik er nu wat over weet. Er wordt in Japan niet over gesproken. Maar ik schaam mij een Japanse te zijn en wil mijn excuses aanbieden aan al die vrouwen die zo onder de wreedheden geleden hebben”.

Een ander zegt: “Bij het zien van die foto’s is het alsof ik hun pijn voel. Wat heeft het Japanse leger verschrikkelijke dingen gedaan. Er zijn veel te weinig plaatsen in Japan waar we over de echte geschiedenis kunnen leren. Ik studeer voor lerares en ik zal    het mijn leerlingen later zeker vertellen”.

Ook de kranten hebben de foto-tentoonstelling verslagen, een enkele zelfs met een halve pagina groot artikel. De plaatselijke overheden houden zich angstvallig afzijdig. De tentoonstelling is nu te zien in Okinawa in een plaatselijk “War and Peace Memorial”.

______________________     

RUTTE ONTMOET JOKOWI (president van Indonesie) IN PARIJS.

01-12-2015 | NIEUWS  Indonesiënu 

De Indonesische president Joko 'Jokowi' Widodo is in Frankrijk waar hij de klimaatconferentie in Parijs bijwoont. Maandag 30 november 2015 had hij een ontmoeting met premier Mark Rutte. De twee spraken elkaar over de ontwikkeling van een diepzeehaven in Indonesië en het zogeheten NCICD-project, een kustbeschermingsproject voor een veiliger Jakarta.
Het NCICD-project, een samenwerking tussen Nederland en Indonesië, moet een alomvattende oplossing vormen voor de overstromingen in Jakarta. Het belangrijkste aspect van het project is de bouw van een enorme zeewering ten noorden van de baai van Jakarta.

Jokowi wil dat de samenwerking tussen Indonesië en Nederland bij de ontwikkeling van beide projecten wordt versneld en voortgezet. 

Op de website van de Indonesische overheid staat dat Rutte heeft beloofd een team naar Jakarta te zullen sturen om deze samenwerking verder te bespreken. 'Rutte zal in 2016 Indonesië bezoeken', aldus een woordvoerder van de president.

Tijdens zijn bezoek aan Parijs, wordt Jokowi bijgestaan door de Indonesische minister van Buitenlandse Zaken, Retno Marsudi. Zij is de voormalige ambassadeur van Indonesië in Den Haag. 

ICM redactie :

Retno geen onbekende binnen de kringen ICM, die als ambassadeur werd geinformeerd over Verdrag van Traktaat van Wassenaar dat NL 689 miljoen nog steeds niet heeft uitbetaald aan de Indische gemeenschap. Die is tot op detail op de hoogte.

Ambtenaren en militairen die tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië geen salaris hebben gehad,  krijgen alsnog een extra vergoeding. Ongeveer 1100 mensen die nu nog   in leven zijn, krijgen ieder  25.000 euro uitgekeerd. 

Staatssecretaris Van Rijn heeft daarover een akkoord gesloten met het Indisch Platform.

Er is tientallen jaren gesproken over de achterstallige salarissen, de zogenoemde 'backpay-kwestie'. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg de groep overheidsdienaren  die   werkte   in   de   Nederlandse

Staatssecretaris Van Rijn: "Morele verplichting weegt zwaarder dan juridische"

Staatssecretaris Martin van Rijn is blij dat er eindelijk overeenstemming is over de salarissen.

Video afspelen  (00.47)

(Ctrl + click) NOS Journaal

kolonie geen loon. De discussie begon meteen na het einde van  de oorlog in 1945, maar de Nederlandse overheid heeft de boot altijd afgehouden en  is juridisch niet tot de vergoeding verplicht.

Staatssecretaris Van Rijn werd drie   weken   geleden   door   de

Tweede Kamer aangespoord  om opnieuw met het Indisch Platform in gesprek te gaan. 

Impasse

De staatssecretaris wil met de regeling, die de Staat  zo'n 27,5 miljoen euro zal gaan kosten,  tegemoetkomen aan onvrede over het ontbreken van een oplossing over de Indische Kwestie.

Staatssecretaris van “Volks-gezondheid, Welzijn en Sport”, Martin van Rijn, gaf hiervoor middels een brief de volgende verklaring aan de Tweede Kamer:

Zeventig jaar geleden capituleerde Japan en kwam er ook in Nederlands-Indië een einde aan de Tweede Wereldoorlog.

Regelingen met betrekking tot    de erkenning van achterstallige salarissen van de militairen en ambtenaren in dienst van Nederlands-Indië en de regelingen met betrekking tot de geleden oorlogsschade lieten lang op zich wachten. De inhoudelijke keuzes hierbij en de wijze van uitvoering raakten pijnlijk aan oude wonden en verdrongen herinneringen. Er is in dit proces ook lange tijd veel niet gezegd en niet gedaan, waardoor het verhaal over de omgang met het Indische oorlogsleed inmiddels een moeilijk en pijnlijk verhaal is geworden. Dit verleden kan niet ongedaan worden gemaakt.

Nogmaals erken ik dit. Ik ben me er van bewust dat het moeilijk is de goede woorden te vinden die uiting geven aan wat er in de achterban van het Indisch Platform leeft.

Ik heb u eerder aangegeven dat een integrale oplossing voor de Indische kwestie, die zowel door het kabinet als door het Indisch Platform kon worden geaccepteerd en voluit kon en zou worden verdedigd naar zijn gehele achterban, niet mogelijk bleek.

In het Algemeen Overleg over de Indische Kwestie op 14 oktober jl. zegde ik toe om voor de VWS begrotingsbehandeling in overleg te treden met het Indisch Platform. Dit om te bezien of er draagvlak bij het Indisch Platform is om over te kunnen gaan tot een financiële regeling – op morele gronden – voor de “Backpay”.
Het gaat dan om de niet uitbetaalde salarissen aan de ambtenaren en militairen die in dienst waren van het Nederlands-Indisch Gouvernement gedurende de Japanse bezetting en nu zelf nog in leven zijn.

Dit overleg heeft inmiddels plaats gevonden. Het verheugt mij u te kunnen mededelen, dat het Indisch Platform akkoord gaat om het punt van de ‘Backpay’ op korte termijn gezamenlijk op deze wijze tot een definitieve oplossing te brengen, waarmee dit dossier kan worden gesloten. Ook vanuit het besef dat de zeer hoge leeftijd van de doelgroep vraagt om een snelle en passende afronding – 70 jaar na de capitulatie van Japan.
Mede gezien die zeer hoge leeftijd van de betrokkenen, veelal ruim 90 jaar, ben ik me ervan bewust dat dit zo spoedig mogelijk afgehandeld dient te worden. Met uw instemming, zoals tijdens het AO naar voren kwam, neem ik daartoe in overleg met het Indisch Platform de nodige initiatieven.

Over de feitelijke invulling van een regeling zal ik met het Indisch Platform overleg voeren. Hiervoor hebben we over een aantal punten al overeenstemming bereikt. Allereerst moet het gaan om werkelijke genoegdoening, wat zich onder meer uit in een substantieel bedrag voor de betrokkenen. Het Indisch Platform heeft daarbij aangegeven een netto bedrag per persoon van 25.000 euro passend te vinden. Ik ondersteun dat. Het geeft invulling aan de morele erkenning, die ook de NIOD rapporten aan de orde stellen.

Als datum voor het vaststellen van de groep rechthebbenden zoals hiervoor beschreven denk ik aan 15 augustus 2015, exact 70 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Verder zal naar de individuele rechthebbenden een passende brief worden gestuurd die de erkenning bevestigt. Tot slot zal ik in de uitvoering maximaal aansluiten op reeds beschikbare informatie over rechthebbenden, zodat deze zo min mogelijk worden belast en de uitvoering snel ter hand kan worden genomen.

Zodra de vervolggesprekken met het Indisch Platform hebben geleid tot een compleet uitvoerings-reglement zal ik u hierover berichten. Voor de invulling van het collectieve aspect zal ik de afstemming met het Indisch Platform zoeken.

Tot slot nog het volgende. De algemene doelstelling van het Indisch Platform is ons bekend. Het is vanzelfsprekend aan het Indisch Platform, mede ingericht op verzoek van de Nederlandse Regering als haar gesprekspartner voor de gehele Indische Gemeenschap, om naast de ‘Backpay’ zorg te dragen voor de verdere doelstellingen die uit   haar belangen en achterban voortkomen.

De geschiedenis van de afgelopen zeventig jaar kunnen we niet ongedaan maken, maar ik hoop dat deze stap de weg vrijmaakt voor een nieuw hoofdstuk van onze gezamenlijke toekomst.

Silfraire Delhaye: “Regeling voelt als opluchting voor het Indisch Platform”

De voorzitter van het Indisch Platform is opgelucht dat er nu een akkoord is voor de uitbetaling van zo'n 25.000 euro aan de ambtenaren en soldaten.

Video afspelen  (01.22)

(Ctrl + click) NOS Journaal

Voorzitter Silfraire Delhaye van het Indisch Platform is ook blij met de regeling:

Deze stap die we samen zetten, stelt ons in de gelegenheid om zo snel mogelijk de mensen te helpen die al meer dan 70 jaar wachten op hun salaris. Onze directe focus op korte termijn is nu hierop gericht. Staatssecretaris Martin van Rijn doorbreekt hiermee    een  ruim  zeventig  jaar  durende impasse. Een van de doelstelling van Het Indisch Platform is ingewilligd. Daar zijn we content mee, aldus Delhaye. 

Van Rijn en het Indisch Platform zullen verder overleg voeren over de precieze uitwerking van de regeling. Over een aantal kern-punten is al overeenstemming bereikt. Per rechthebbende zal een bedrag van 25.000 euro netto worden uitgekeerd. In de uitvoering zal maximaal worden aangesloten op reeds beschikbare informatie over de recht-hebbenden, omwille van de snelheid en zodat betrokkenen zo min mogelijk worden belast.

Het betreft een zeer beperkte groep van de oorspronkelijk getroffenen, immers slechts diegenen die nu nog – veelal ouder dan 90 jaar – in leven zijn. Naar schatting zijn dit een elfhonderd personen.

De beslissing zal ongetwijfeld tot gemor leiden onder een deel van de Indische gemeenschap. Maar toch mag zij ook wel gezien worden als een gedeeltelijke overwinning van het Indisch Platform, de instantie die zo lang voor uitbetaling heeft gestreden. Het Indisch Platform gaat zich nu hardmaken voor de vervolg-procedure, namelijk de vergoeding van de materiële en immateriële oorlogsschade. Wat dat laatste betreft: excuses en erkenning door de Nederlandse regering. Alle rechthebbenden zullen binnen afzienbare tijd een schrijven ontvangen met een formulier waarin nadere persoonlijke gegevens kunnen worden ingevuld, waarna zo spoedig mogelijk tot uitkering zal worden overgegaan. Mocht u menen rechthebbende te zijn en vóór 31 december 2015 geen bericht hebben ontvangen, meldt u zich dan alstublieft op het speciaal daartoe geopende onderstaand   e-mailadres of via de reguliere post. Tot zover vragen wij om uw geduld.

Het Indisch Platform wil hier bij monde van de voorzitter, Silfraire Delhaye, graag een woord van dank uitspreken aan hen die hebben meegewerkt aan de totstandkoming van het akkoord dat na 70 jaar een oplossing heeft geboden inzake de achterstallige salarissen van oud-KNIL-ers en oud-ambtenaren. In de eerste plaats zijn dat de mede-delegatie leden: Anneriet de Pijper, Peggy Stein, Jan van Wagtendonk, Jan de Jong, Ton Lutter en Ton te Meij, en postuum natuurlijk ook de op 12 oktober  overleden Herman Bussemaker. Ook een woord van dank aan Miranda, Rochelle, Nicole en Toby, die de drijvende kracht zijn geweest achter De Stille Tocht op 19 maart 2013, voorafgaand aan het aanbieden van de Petitie, die op zijn beurt weer een initiatief was van Hans Vogelsang, voorzitter van het NICC en medebestuurslid van het Indisch Platform. Maar bijzonder veel dank ook aan Staatssecretaris Martin van Rijn, die als eerste bewindsman de durf had om – in tegenstelling tot zijn voorgangers – De Indische Kwestie daad-werkelijk op te pakken zodat nu dit resultaat voor de Backpay kon worden geboekt. Dank aan allen.

Wilt u meer informatie omtrent de Backpay regeling? Het aanvraag-formulier vindt u op:

http://www.indischplatform.nl/

Stichting Het Indisch Platform,

Postbus 85564,

2508 CG Den Haag.

E-mail: indischplatform@gmail.com