Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 6:00pm
Bert EliaManDen HaagVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.Een leuke foto met die kleine.Als u wil, kunt u over deze kleine op de foto uitgebreid gaan schrijven met bijvoeging van een of meer foto's op hethttp://ICMforum.ning.comMaar eerst als lid inschrijven op dit forum, a.u.b.Hier op de ICMonline mag u niet schrijven.N.B.Op ICMonline kunt u:foto's, filmpjes en muziek die direct of indirect met de Indische Gemeenschapte maken hebben publiceren(plaatsen)Heeft u wat vragen over deze site,gelieve rechtstreeks te emailen naar de ICM-redactie op het email adres: schwab.Hardy@kabelfoon.nlLees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 5:43pm
M.L.Zuidhof-HardyVrouwAlkmaarVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.N.B.******Op ICMonline kunt u:foto's, filmpjes en muziek die direct of indirect met de Indische Gemeenschapte maken hebben publiceren(plaatsen)Heeft u wat vragen over deze site,gelieve rechtstreeks te emailen naar de ICM-redactie op het email adres: schwab.Hardy@kabelfoon.nlLees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 5:38pm
Aafke de Jong(Balinese dans)VrouwArnhem, GelderlandVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.N.B.******Op ICMonline kunt u:foto's, filmpjes en muziek die direct of indirect met de Indische Gemeenschapte maken hebben publiceren(plaatsen)Heeft u wat vragen over deze site,gelieve rechtstreeks te emailen naar de ICM-redactie op het email adres: schwab.Hardy@kabelfoon.nlLees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 5:30pm
Shelly LapréVrouwAsten Noord BrabantVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.N.B.******Op ICMonline kunt u:foto's, filmpjes en muziek die direct of indirect met de Indische Gemeenschapte maken hebben publiceren(plaatsen)Heeft u wat vragen over deze site,gelieve rechtstreeks te emailen naar de ICM-redactie op het email adres: schwab.Hardy@kabelfoon.nlLees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 2:00pm
Jeffrey BurgersManTerborgVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.***********N.B.Heeft u wat te vragen over deze site,gelieve rechtstreeks te emailen naar de ICM-redactie op het email adres: schwab.Hardy@kabelfoon.nlLees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 14, 2009 om 1:23pm
RAWAGEDE en de tragiek en onze trouw.
Het lijkt dat ineens de publieke belangstelling voor het koloniale verleden van Nederland in Indonesië thans toenemende is.
Eerst het verleden met prins Bernhard en nu ineens Rawagede waar de Nederlandse soldaten een heel dorp hebben uitgemoord op beestachtige en onmenselijke wijze.
En dat kort nadat men hier de wrede gevolgen van de Duitse bezetting heeft ervaren aangaande de Joden.
Je vraagt je af, hoe kan dan een land die zijn eigen opbouw nog terhand moet nemen, zo ineens daar in een vreemd en ver werelddeel zo te keer gaan?
Dat is niet vreemd, de kolonie zorgde voor inkomen, rijkelijk inkomen wel te verstaan, goud, olie, zilver en vele bodemschatten die geld opbrachten en waar Nederland, de superklasse voornamelijk, zich weer rijk konden rekenen.
De bevolking is en blijft arm, maar een deel van de hogere regionen zoals regeringsleiders etc. konden het zich permitteren om een legertje soldaten uitgerust met de modernste wapens naar de oost te sturen ten einde daar de inkomstenbron veilig te stellen, wel ten koste van de oorspronkelijke bevolking, die na driehonderd jaar onderdrukking, vernedering en uitbuiting genoeg had van de koloniale overheersers die hun het Indonesië van de Indonesiërs als eigendom beschouwden.
Het is dan ook niet zo gek dat de slaaf voor zijn bevrijding vecht en het juk van de slavernij eindelijk eens van zich af gaat werpen, en ook het eigen land weer zelf wenst te regeren, en zelf te beslissen wie de baas in eigen huis is.
Dat de bezetter daar niets van wilde weten leverde vreselijke taferelen op, zoals diverse moordpartijen alleen om de macht en de tegenstand van de onderdrukten te breken.
En dat nota bene net nadat men in Europa zelf onderdrukking en bezetting heeft mee gemaakt. Echter waar te graaien valt geeft men hier niet gauw op, dat is de hele geschiedenis al zo geweest in Europa, is het niet bij de buren dan maar elders ver weg. Gevolg is geweld, onderdrukking, uitbuiting en knechting van volkeren. Economische belangen heet dat.
Nu terug naar onze situatie als Indisch Nederlandse mensen, ontstaan door een kruising van twee werelddelen, Europa en Azië. Onze situatie als Indo’s of nog steeds door de Nederlanders genoemd, Indonesiërs.
Vele van ons hebben aan de kant van de Nederlander gevochten en hebben zich ook schuldig gemaakt aan dezelfde onderdrukking, uitbuiting en knechtingen.Laten wij heel eerlijk zijn tegenover onszelf. Wij zijn In Nederland Door Omstandigheden en die omstandigheden zijn, omdat wij onze keuze hebben gemaakt. Wij kozen voor het Nederlandse of het Europese gevoel in ons en keerden ons tegen onze andere voorouders, de Inlandse bevolking. Je kunt niet zeggen dat wij daarbij anders waren dan de Nederlanders, integendeel, ik ken verhalen van wrede en onmenselijke moordpartijen jegens de Indonesische bevolking en ook later toen mijn ouders de bersiap periode ect. hebben overleefd waren de inlanders in hun ogen tweederangs burgers.
De baboes, (bedienden) de tuinman of knecht (Djongos) werden echt niet als volwaardige mensen behandeld, eerder als heel slecht betaalde slaven.
Zelf Indonesiërs uit de hogere kringen waren niet gelijk. Zij kregen zelfs nog slaag en van rechten kon je niet spreken. Een protest betekende in vele gevallen ontslag van de ene op de andere dag, en men moest van geluk spreken indien met überhaupt nog betaald kreeg.
Dus als wij het over de onderdrukking van de inlandse bevolking gaan hebben en daarmee de andere helft van ons bloed, is de trouw aan de ene kant dan wel zo prijzenswaardig? Hadden wij niet omdat wij mensen zijn met twee bloedsgroepen die van de Europeaan en de Aziaat, beter neutraal kunnen zijn?
Rawagede zal hoe dan ook ons leed zijn want daar werd de andere helft van ons in een vreselijk bloedbad uitgemoord, gelijk aan de Bosnische toestanden.
Dat is helaas het gevolg van Arm zijn, en het is ongelofelijk waarom na de bevrijding vele van ons Indische mensen nog tot de upperclass konden behoren. Dat is dus het stukje geschiedenis.
Nu de hedendaagse werkelijkheid.
Velen van ons keren terug naar het land van geboorte of zijn inmiddels uit Nederland vertrokken naar andere landen om daar een toekomst op te bouwen.
Waarom die terugkeer eigenlijk?
Je zou kunnen stellen, indien men elders van is verdreven, kom je toch niet meer zo gauw terug? Ik in ieder geval niet zo gauw.Heden ten dage hoor ik van velen die terug zijn gegaan hoe zij zich daar als thuis voelen.
Hoe thuis vraag ik mij af?
Op de oude stijl met de jouw ter beschikking staande Eurotjes of is het zo dat man zich daar weer het gevoel heeft “onder ons” te vertoeven?
Oude stijl van kolonisator of toerist, of toch…….het gevoel van terug zijn in moeders schoot.
Terug zijn, daar waar je geen echte vreemde meer bent en je eigen identiteit vrijelijk kunt beleven en niet blijvend als vreemdeling hoeven te te gedragen door nog Nederlandser te zijn dan de Nederlanders of als Indonesiërs benoemd te worden, waar je geen binding mee voelt.
Of toch wel?
Want, laten wij vooral eerlijk zijn, wat zijn wij WERKELIJK?
Nederlanders? Neen want wij zien er niet zo uit.
Blanken of Europeanen? Neen, ook dat niet, want ook die kenmerken hebben velen van ons helemaal niet.
Indonesiër dan? Komt het dichtste bij de werkelijkheid toch? Alle uiterlijke kenmerken.
Aziaat? Misschien wel de enig juiste benaming en als ik mijzelf mag benoemen met mijn Aziatische roots, zou ik zeggen, Ik ben van Europees/Aziatische afkomst dus classificeer mij onder de benaming EURAZIAAT.
Daarmee doe ik mijn Aziatische voorouder geen onrecht aan en ook niet mijn Europese voorouder.
Met andere woorden broeders en zusters, de benaming INDO gaan wij vanaf heden niet meer gebruiken.
Wij zijn ook geen Indische Nederlander meer, want niemand begrijpt wat dat inhoudt.
Dus ik ben een Euraziaat.
Waarom waren wij zo voor koningin en vaderland in die kolonie?
Vanwaar die keuze? Waarom een keuze gemaakt voor vader terwijl moeder evenveel rechten heeft om trouw aan te zijn. Waarom jouw halfbroeder of zuster vernederen en knechten?
Wat in het dorpje Rawagede heeft plaatsgevonden en ook elders in de Indonesische Archipel is de tragiek van het Euraziaat zijn.
Albert van prehn 13 december 2009. (ICM moderator)
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 14, 2009 om 1:14pm
Vervolg - INDISCHE MUZIEKGIGANTEN …
Onlangs had ik in de maand november 2009 een artikel geschreven
over “Waar blijven onze Indische Muziekgiganten” … en ja hoor, natuurlijk
kreeg ik van alle kanten nieuwe frisse berichten, dat er wel degelijk nieuwe Indische
Muziekgiganten zijn bijgekomen … en terecht!!
Of ik het geweldig vind …natuurlijk vind ik het helemaal te gek!!
Om te beginnen … Freek Bartels, de hoofdrol speler in de musical “JOSEPH AND THE
AMAZING TECHNICOLOR DREAMCOAT ”
Tijdens een interview vertelde Freek Bartels:” Mijn moeder is een Molukse, haar meisjes
achternaam is Riboch, en mijn grootouders kwamen uit Saparua …
Waylon de “Country and Soul” zanger (wel een nieuwe muziekstroom), is de eerste Nederlander (Indische Nederlander) die gevraagd werd en aangenomen is door platenbaas MOTOWN, en te bedenken dat van daar de artiesten net als Stevie Wonder, Marvin Gaye, The Four Tops, Diana Ross and the Supremes zijn gelanceerd!
Waylon (een Indo) is zo trots, en dat mag hij zeker zijn ... dat hij werd aangenomen in de band van zijn idool Waylon Jennings, en daarom Waylon gebruikt, als zijn artiestennaam…
Kijk jongelui, gewoon blijven proberen, blijven mee doen met audities of een talenten jacht, who knows … 1 punt heb je al mee, en dat is: Je bent ietsje ‘anders’, je hebt een ritme gevoel en misschien een muzikale familie!
SUCCES … EN BLIJVEN ZOEKEN NAAR IETS NIEUWS!! Prettige Kerstdagen en een muzikaal
2010 …
Ed Brodie
Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 1:31am
Elise G. LengkeekVrouwPutten , GelderlandVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 1:30am
Ans GeversVrouws-HertogenboschVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.N.B.U kunt foto's, filmpjes en muziek die direct of indirect met de Indische Gemeenschap te maken hebben op deze site plaatsen als u wil.Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 1:25am
Hans FreibothManAlmelo, OverijsselNederlandVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 12:45am
Zalig Kerstfeest,Gezellige Jaarwisselingen Gelukkig Nieuwjaar toegewenst door het bestuur en leden van de VVGV.VVGV= Vereniging Van Gerepatrieerden en Vrienden.Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 10:28pm
Ik beken op belangrijke persconferentie met manifestatie in Den Haag op woensdag 28 oktober a.s.
Hoewel er velen hebben gestemd op Ik beken, heeft Herman Koch de NS Publieksprijs in de wacht gesleept met zijn boek Het diner, (goed voor 200.000 verkochte exemplaren). Het zij hem van harte gegund, want elke schrijver verlangt naar die erkenning. Hoeveel stemmen welk boek heeft, wordt niet zichtbaar op de site van de NS-publieksprijs, maar ik wil iedereen die de moeite heeft genomen te stemmen, hartelijk bedanken. Ook voor de vele warme en spontane acties en reacties! Dat alleen al betekent heel veel voor een schrijver.
Nog meer goed nieuws: deze week krijg ik een kwartier spreektijd voor IK BEKEN op een groots opgezette manifestatie op Het Plein in Den Haag. Deze manifestatie volgt op een belangrijke persconferentie in Den Haag a.s. woensdag 28 oktober. Daar wordt bij monde van het Indisch Platform aansluitend na het gesprek met staatssecretaris Jet Bussemaker (VWS) het regeringsstandpunt bekend gemaakt over de consequenties die deze regering verbindt aan de conclusies van de NIOD-rapporten over de al meer dan zestig slepende Indische kwesties als backpay, rechtsherstel, oorlogsschade - en roof. (Ik kom hier later nog op terug in deze mail)
Ik beken heeft tot mijn grote verrassing in de afgelopen maanden meer impact gekregen dan ik ooit had durven dromen en had kunnen voorzien. Het is schakeltje gebleken in een keten van gebeurtenissen die meer aandacht hebben losgemaakt voor het lot en leed van de Indische gemeenschap. Daaraan is vooraf gegaan de geweldige inspanning van het Indisch Platform, die in het afgelopen jaar intensieve gesprekken hebben gevoerd met de Vaste Kamercommissie Volksgezondheid, Welzijn en Sport, om Kamerleden opnieuw na te laten denken over het nakomen van de morele verplichting die onze regering heeft ten aanzien van de Indische gemeenschap. Daarbij gaat het om het uitbetalen van salarissen aan rijksambtenaren na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog, en de kwestie inzake rechtsherstel, oorlogsschade en -roof . Het boek Ik beken, op initiatief van het Indisch Platform uitgereikt aan de Kamerleden die het aangaat, heeft hen informatie van binnenuit verschaft over een geschiedenis waar ze nagenoeg niets van wisten. Het boek heeft velen geschokt en slapeloze nachten bezorgt: dit onrecht mag niet langer blijven bestaan, is het gevoel dat de meesten nu hebben. Van diverse Kamerleden en ministers mocht ik mooie, persoonlijke reacties ontvangen na lezing van Ik beken. Onder andere van de Voorzitter van de Tweede Kamer, mevrouw Verbeet, minister Maxim Verhagen en de voorzitter van de Vaste Kamercommissie, Mevrouw Smeets.
Ook Balkenende, die het boek de 15e oktober jl. uit handen van IP-voorzitter Herman Bussemaker ontving, vindt het belangrijk dat Ik beken wordt opgenomen in de lesprogramma's van scholen. We wachten rustig af wat er verder gaat gebeuren, maar het is inmiddels een feit dat Ik beken langzaam maar zeker zijn weg gaat vinden onder een breed publiek.
Ik beken krijgt ook een steeds grotere aanhang op zowel Indisch websites www.indischhistorisch.nl als op populaire Nederlandse boekenwebsites www.dizzie.nl.enwww.watleesjij.nu. Ga je googlen, dan vind je nog veel meer.
Als je op mijn website www.eliselengkeek.nl de subscribe-knop intoetst, blijf je op de hoogte van directe updates (als je dat leuk vindt). Je kunt er ook je commentaar kwijt op de boeken en op het nieuws (zie voor instructies 'Gastenboek').
Ik vind het geweldig je dit mooie nieuws te mogen vertellen!
Wordt vervolgd!
Hartelijke groet,
Elise G. Lengkeek
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 10:01pm
fastware
“WAAR BLIJVEN ONZE INDISCHE MUZIEKGIGANTEN?”
Als we het hebben over Indische muziekgiganten dan moeten we denken aan de tijd van “George de Fretes, The Tielman Brothers, The Blue Diamonds, Willem Nijholt, Sandra Reemer, Margie Bal, Sandra & Andres, Jack Jersey, Nick MacKenzie, Masada, en in de USA de top hardrock band Van Halen … terug in Holland en dan opeens weer Lois Lane, Linda Wagemakers, Jamai Loman … en Kane … en verder?
Tjahh …misschien nog een paar niet vermeld, maar of het echte toppers waren …
En waarom niets meer, waarom geen toppers meer? Hoe zou dat komen eigenlijk?
Hebben wij hier in Holland dan geen jonge Indische artiesten meer die door kunnen breken tot een redelijk bekend artiest …
Of zijn deze jonge Indische potentiële artiesten niet meer zo in de smaak bij het Nederlandse publiek … zeker weten van wel! Alleen het zoeken naar “iets nieuws” en
“iets goeds” is heel moeilijk, dat geef ik toe … maar we komen er weer aan!
Toen en nu …
In de jaren ‘60 was het ook zo, en nog heeft onze “George de Fretes” zich ontplooid tot werelds beste Hawaiian gitarist, en erkend in Hawaiï … en wat denken jullie van de zusjes Lois Lane rond 1985, Suzanne en Monique Kleman twee mooie Indische pop-soul zangeressen en hun orkest die optraden in de voorprogramma’s van Prince … en nu 2009 onze eigen Dinand Woesthoff en zijn gitarist Dennis van Leeuwen, twee jonge Indo’s van de hardrock band “Kane” … en van wereldformaat!
Natuurlijk hebben wij nog heel veel ‘bibit muzikanten’ (jong getalenteerde muzikanten) die straks misschien met iets nieuws in de muziekwereld komen, who knows!
Maar waar jonge Indische muzikanten wel op moeten letten, is het blijven zoeken naar nieuwe muziekstromen in de wereld, en misschien je Indische roots er bij voegen tot één nieuwe moderne stroming in de muziek … dus geen ouwe rocknummers spelen zoals Johnny be good, Route 66 of Monalisa, het is leuk maar zoek iets anders met mooie arrangementen en toch melodieus … anders blijft de Indische muziek in het zelfde schuitje en je komt niet verder dan optredens op de Pasarmalams of Indische fuifjes tegen heel lage gages! Eigenlijk ook logies, als Indo-band met bijna dezelfde repertoire net als andere Indobandjes heb je niets ‘meer’ te bieden, en zo blijven de Indische bandjes maar rommelen, jammer eigenlijk!
Country and Western idool …
Het is toch wel vreemd, dat veel Indische mensen in Nederland helemaal gek zijn van de Indonesische country zanger Tantowi Yahya, terwijl de Indo’s de country and western muziek mee naar Holland hebben genomen! Maar ik kan me best wel voorstellen, waarom veel Indische mensen in Holland Tantowi hebben gekozen tot hun country idool. Hij zingt goed, is altijd aardig, intelligent, ziet er leuk uit en heel erg muzikaal en bescheiden. Noem ’s een Indische country zanger in Nederland en die de intens heeft om door te breken en het jaren in stand te houden. Niet dus!
In Indonesië was de country muziek eigenlijk nooit ingeburgerd, en pas later toen Tantowi zijn debuut maakte als country and western zanger, met als eerste producer een zekere Danny Jozal een ex-schoolvriend van mij, getrouwd met Coba Bruinier een Indischmeisje uit Surabaya, heeft Tantowi heel geduldig Indonesië leren luisteren naar country and western muziek, en met succes.
Naast countryzanger is hij een goede zakenman, een bekende TV presentator en lid van de DPR (Dewan Perwakilan Rakyat) Volksvertegenwoordiger, dus in de politiek!
Pas geleden nog zei Tantowi Yahya tegen mij, dat hij de MRP Band made in Holland,
een sterke country and western band vindt op internationaal niveau!
Kom op jongens en meisjes laat zien wat jullie kunnen, doe mee met een talenten- jacht of kom met totaal iets anders in de muziekwereld. Blijf zoeken naar nieuwe ideeën in de muziek …Succes, and see you on stage!
Ed Brodie
19 november 2009
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:59pm
President Indonesië komt naar Nederland
18 nov 2009 08:01
De Indonesische president Susilo Bambang Yudhoyono komt in maart volgend jaar voor een staatsbezoek naar Nederland.
Dat zei Tweede Kamerlid Maarten Haverkamp (CDA) gisteren tijdens het debat over de begroting van Buitenlandse Zaken. Kringen rond het kabinet hebben dit voornemen bevestigd.
Volgens Haverkamp komt de Indonesische president een overeenkomst met Nederland ondertekenen over samenwerking om de mensenrechten en goed bestuur in de voormalige kolonie te verbeteren.
Het Kamerlid baseerde zich op informatie van hulporganisaties die volgens hem willen weten welke afspraken de Nederlandse regering met Indonesië gaat maken. Het CDA wil dat ook weten, want wat de christendemocraten betreft wordt ook gekeken naar de hervorming van het leger in Indonesië.
Bron: ANP
AGD.nl
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:57pm
TV Uitzending -
Documentaire Indie 1945 - 1950, wordt weer de Indo achtergesteld.
Vele verontwaardige reacties bereikten de redactie van ICM over de zondag jl. uitgezonden documentaire bestaande uit acht delen, die iedere zondag wordt uitgezonden.
Een goede zaak dat nu de geschiedenis van het voormalige Indie wordt belicht door de media op alle fronten. Via de boeken die bij Pauw Witteman door Jort Keldert werd gepresenteerd over de rol van Prins Bernhard, en het boek Ik Beken van journaliste Elise Lengkeek, de NIOD Rapporten, de documentaire Indie 1945 - 1950, en de vele reacties die ICM ontvangt uit de hele wereld naar aanleiding van dit thema.
De meesten vinden van de documentaire dat de Indo's weer als tweedehands rangsburger wordt neergezet, en de blanke Nederlanders "het slachtoffers" zijn, die alles en het ergste zijn getroffen. Krijgen de zaken nu die aandacht, wordt deze nu wederom verkeerd bewust belicht. Immers de documentaire is samengesteld met oud materiaal en nieuw materiaal. Met name het nieuwe materiaal geeft het verkeerde beeld om wederom de Indo's in het verkeerde beeld te zetten.
De uitzending heeft geleid dat van overal nog van daan vele reacties en wetenswaardigheden oplevert hoe Bernhard en de regering 400 jaren de Indonesische Archipel niet met rust liet via die bekende forum en genoemde netwerken:Reeds bij de overdracht van Indie naar de republiek Indonesia waar de VN nadrukkelijk de Nederlandse regering tot de orde riep, stuurden ze nog op de valreep 200.000 millitairen om de boel te zuiveren - lees om hun economie te redden - melden nu de diverse verschillende bronnen, en dossier die in dikke kluizen lagen opgeslagen. Hier hield het niet mee op deze praktijken bleven gewoon doorgaan om het regime daar omver te werpen die tot bloedige drama's leiden in 1965 waar ruim honderd duizend onschuldige mensen in de republiek Indonesia de dood vonden gesteund door het bekende forum met zijn netwerken, werd in Nederland massaal in de doofpot gezet,.
De presidenten aaneensluitend in Indonesie hebben toch zich weten te handhaven desondanks deze werden bestookt door vele partijen die het niet eens waren met de plannen van Sukarno, het verzet steunde tegen Sukarno, blijkt nu uit alle verschillende diverse bronnen die uit de archieven komen, en bronnen uit de hele wereld die bij ICM nu binnenkomen. Indonesie een natie met een opulatie van 240 miljoen de vierde natie in de wereld met wel 10 tallen duizende eilanden groepen, en culturen, die van buitenaf continu werden bestookt voor hun rijkdommen. Nederland zijn kolonie nimmer heeft kunnen losgelaten, dat de Nederlandse regering werd verblind voor hun oorlogsmisdaden die daar plaatsvonden onder hun regiem melden alle bronnen.
Als zijn de leugens nog zo snel, de waarheid achter haalt hem wel, en ook de onbetaalde rekeningen en het bekennen van schuld; 1 ding er zijn oorlogsmisdaden gepleegd.
Wordt vervolgd!.
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:56pm
De Ciliwung river, down by the river side.
Ergens bij Sukabumi of iets dichterbij, de Puntjak op Java ontstaat de Ciliwung en stroomt door de hoofdstad Jakarta naar zee.
Wat is er zo bijzonder aan deze rivier zou je zeggen?
Het heeft een verhaal.
Heel lang geleden toen Indonesië nog in de maak was, zaten enkele goden met elkaar te beraadslagen, hoe zouden zij dit gebied verdelen en hoe met het eruit zien.
Het waren drie goden, de oppergod en twee van zijn vrouwen. De oppergod besliste dat het uit diverse eilanden zou bestaan en zo geschiede het.
De twee vrouwgoden kregen ieder een gebied om te beheersen.
De eerste vrouw van de oppergod was hebberig en zij eiste de noordelijke eilanden Sumatera, Borneo en Celebes en Nieuw Giunea.
De tweede vrouw van de oppergod was een bescheiden en zachtaardig wezen en zij nam genoegen met het restant, de eilanden Java, lombok, Bali etc.
Vandaar dat men heden ten dage de zachtaardige sfeer proeft op het eiland Bali, waar de tweede vrouw van de oppergod zich nestelde.
Al gauw was zij bezig met het inrichten van het landschap en omdat zij bescheiden maar ook onzeker van aard was, wist zij niet goed hoe zij de bewoners van de eilanden die zij ging scheppen, een mooi paradijselijke woonplaats zou geven.
Toen zij klaar was zag Java er uit zoals nu en de vele vulkanen op het eiland zijn nog steeds de symbolen van deze tweede vrouw van de oppergod. De aarde kan op sommige momenten goed schudden en de vulkanen kunnen bij tijd en wijle goede tekeer gaan met een uitstoot van stof en rook.
Dat is de stemming van deze tweede vrouw die Sri Jawa wordt genoemd, door de bewoners van dit grote eiland. De aardschokken zijn de onrust van Sri Jawa en de uitstoot van de vulkanen geven het zuchten van deze godin weer.
Sri Jawa had oog voor schoonheid, omdat zijzelf een prachtige godin was met heel veel oog voor wat mooi is, schiep zij Java zoals zij dat goed achtte. Het was alleen nog een kwestie van waar de mensen die op dit eiland gingen wonen hun hoofdstad zouden neerzetten.
Sri Jawa vroeg raad bij haar echtgenoot, maar die kon het niet bepalen, ten einde raad trok Sri Jawa een haar uit haar hoofd en liet deze vallen op het eiland en bepaalde dat daar waar de haar terecht zou komen, de belangrijkste plaats voor de bewoners van het eilandenrijk zal ontstaan. Alle drie de goden stemden toe.
De uitgetrokken haar viel neer met de wortel in het gebied tussen Sukabumi en het einde ervan op noordkust van Java.
De gevallen haar is nu de rivier de Ciliwung, het volgt de ligging van de haar van de godin die zo op het eiland is terecht gekomen.
De Bron bij Sukabumi ergens en de monding bij Jakarta, die dus,zoals is bepaald thans de hoofdstad van Indonesië is geworden.
Als kind heb ik heel veel met deze rivier gehad.
Ik heb ergens bij de bron gezeten waar het als een watervalletje naar beneden stortte en waar ik een heerlijk verkoelende douche nam.
Ik heb de Ciliwung ook kunnen meemaken tussen Jakarta en Bogor in waar het heldere water woest stromend in een rivier vol grote rotsen en stenen zijn weg baande.
Als kind was ik gefascineerd door de kracht van het water en de ruis ervan gaf je rust. Ik zag de vele visjes in het water en de guppies die boven in aan de oppervlakte zwommen.
Het gaf een mystiek gevoel alsof iemand je gadesloeg en ik herinnerde mij nog altijd die keer dat ik pootje badend en onderzoekend iets hoorde fluisteren en mij vertelde dat ik op een bepaalde plek moest gaan kijken.
Dat deed ik dus en ik vond er een prachtige groene edelsteen. Die had ik sinds die tijd altijd bij mij en als ik niet bijgelovig was zou ik zeggen dat het mij geluk heeft gebracht want ik ontsnapte altijd aan levensbedreigende situaties later toen de tijd voor ons als gezin het leven onmogelijk werd door de politieke situatie.
De Ciliwung stroomde ook dichtbij waar ik woonde. Ik ging daar altijd heen met mijn Indonesische vriendjes om meervallen te vangen.
Deze verbleven vaak in holen aan de kant van de rivier waar ook een van de giftigste slangen zaten, de geel en zwart gekleurde oeler welang.
Op bepaalde momenten zag je de schommelende bewegingen vlak langs je heen gaan en je wist dat het er een was. De paniek bij de overige visser vertelde je dat je aan de dood ontsnapt was, want een beet van deze slag die zich bedreigt voelt, was goed voor een in 10 minuten sterftijd.
Ik heb dus een bescherming gehad en ik voelde mij altijd aangetrokken tot deze Rivier.
De ontelbare mooie siervisjes die ik eruit haalde en de keren dat ik zwemmen leerde in dezelfde rivier waar krokodillen in zaten, hebben de band voor altijd geschapen.
De groene steen die ik eruit haalde was een mooi geschenk aan een jochie dat liefde had voor de natuur in en om de Ciliwung.
De dag dat ik ernaar toe werd geroepen om het op te rapen was de roep van moeder natuur die de band verzegelde met deze rivier. Het was de amulet die de gevaren van deze rivier met draaikolken etc. neutraliseerde. Ik was een beschermde en gast van iets wat misschien toch bestaat, maar waar wij niet in kunnen en willen geloven.
De Ciliwung heeft zijn mystieke kanten.
De groene steen ben ik kwijt geraakt op de dag dat ik vertrok naar Nederland.
Vaak denk ik terug aan de tijd dat ik gehurkt aan de oever van de Ciliwung zat, al die keren dat ik in de buurt was, of het nu bij de bron was, in het midden of aan de monding.
Het heeft mij altijd aangetrokken.
Down by the riverside of the Ciliwung.
Albert van prehn (ICM-Moderator) 5 December 2009
Lees verder…
