Mijn herinneringen aan mijn vrouw R.I.P. Wanda Astrid Rosalind Schwab - Hardy (Pitty)
http://www.condoleance.nl/17930/wanda-astrid-rosalind--schwab---hardy.html
Voor mij was ze unieke, mooi, prachtige vrouw. Hopen maar dat ze "boven" geen ander heeft, ze had veel stille aanbidders in haar turbulente leven. Een vrouw met een gouden hart, die veel liefde gaf, niets was haar te veel, en alles wat ze had deelde ze met anderen.
Ik, Ferry,
heb haar eigenschappen met de jaren overgenomen, daarom 20 jaar ICM, daarom Knil betalingen, daarom traktaat van Wassenaar. Astrid steunde mij voor 400 % met alles, een vrouw op duizenden, met een kaarslichtje te vinden. Blij dat ik mijn leven 58 jaar met haar mocht delen.
Minder belangrijk , was zeer welgesteld in de republiek Indonesie, hier alles weer opgepakt van de grond af, en ze was weer vermogend, dat trots en ijdel als ze was
Net als ik was zijn een bersiapkind, periode 1947 - 1962, rijkdom gekend in de republiek, wel met een "dreiging", op stel en sprong het land uitgezet, per vliegtuig richting Bangkok, en zo in Nederland. Zij werd opgevangen in contractpensioen Kastjanje Oord in de Steeg, en moesten in boerenschuur slapen. Van rijk leven naar armoedig leven. De vader heeft alle bezittingen zijn huis, auto's en de onderneming Technico verloren, en Soekarno betaalde juist Nederland om dit te compenseren !
Astrid (Pitty) de oudste van 12, werd hun moeder. Net als de vele bersiap kinderen, moest ook zij de moeder rol overnemen. Dat bleef ze doen ondanks ze al met mij was getrouwd.
Bij mevr. Astrid- Schwab Hardy later thuis , altijd een open huis ,,,,,, vrienden/kennissen konden altijd mee eten, een vrouw uit duizenden, zij was ook bij fam. F.Schwab de drijfveer om het hoogste wat je maar kan bereiken. Zo kende ons familiebedrijf Fastware uiteindelijk alleen Multinationals als opdrachtgevers, en diende top accountancy tot ons te wenden als het om Internationale oplossingen.
Ik en mijn drie zonen hebben hiervan ons voordeel meegedaan, dat Astrid en mijn persoon nu trots zijn nu mijn zonen wat ze hebben bereikt, met heel veel personeel in hun bedrijven. Ja wat moet je dan nog, het is Astrid en mijn bloed die door hun Indische aderen stromen.
Astrid, wij als bersiap kinderen, waar de Overheid 58 jaar de andere kant uit keek, zijn er sterker er uitgekomen.
Dankje wel , Astrid voor die 58 mooie en prachtige jaren dat jij mij gaf, en velen zullen deze zelfde woorden spreken,
ik weet dat je altijd bij mij zal zijn, let je een beetje op mij ?
Ferry Schwab sr.