Alle berichten (21)

Sorteer op

10897376459?profile=originalZOU ZONDER BEEL DE STRIJD OM INDIE ERG VEEL ANDERS ZIJN VERLOPEN?
In 1946 laat de toenmalige katholieke minister Beel aan de parlementair redacteur van De Maasbode weten dat hij voornemens is de politiek te verlaten. Verbijsterend was dat deze redacteur dat niet in de krant zet, maar Beel overhaalt om toch door te gaan. Zou zonder Beel de strijd om Indië erg veel anders zijn verlopen? 
Nederland was in die tijd internationaal voorpaginanieuws en voor het eerst werden onze schepen in buitenlandse havens geboycot. Nederland was door zijn oorlog tegen de Republiek Indonesia het zwarte schaap. Zelfs de Belgen, onze laatste vrienden, vroegen zich af waarom is Holland zo onverzettelijk? 


HET WAS NEDERLAND TEGEN DE REST VAN DE WERELD

Tja, waarom? Nederland moest worden opgebouwd, maar stuurde wel een leger naar Indië dat 3 miljoen gulden per dag kostte en waarvoor 100.000 jonge mannen aan de wederopbouw werden onttrokken. Toen in 1949 de 50.000ste nieuwe woning werd opgeleverd, klonk de kritische vraag: Waarom zo weinig? De politiek hoopte met het behoud van Indië de eigen welvaart op te bouwen, maar dat mislukte. Dat die welvaart er later toch kwam danken we nota bene aan de opbloei van het verslagen Duitsland.

De voor die oorlog verantwoordelijke politici worden geen misdadigers genoemd. Ze waren ook niet aan de drank of zo. Het waren integere mannen die zelf vaak tijdens de oorlog in kampen hadden gezeten. Mannen als Drees, Beel en Romme begrepen niet dat wij in Indië nooit meer aan de bak zouden komen. De Indonesiërs hadden in 1942 gezien hoe snel ons leger capituleerde voor Japan. Zo machtig was Nederland dus niet. Japan had ze daarna alleen maar ellende gebracht. Daar viel ook niets van te verwachten. Indonesië had na de oorlog geen andere keuze dan zelfstandig verder te gaan.
Landvoogd Van Mook die daar het Nederlands gezag moest herstellen, was een kind van dat land en begreep dat Indonesië zelf door moest. Hij snapte dat je moest praten met de Indonesische President Soekarno, maar Den Haag verbood dat.

Als later Beel met zijn gevolg in Indië arriveert, fluistert Van Mook tegen zijn rechterhand Koets: "De amateurs komen de macht overnemen". Uiteindelijk geeft Beel aan Generaal Spoor (zie foto) de opdracht Yogyakarta te veroveren en President Soekarno gevangen te nemen. Dat lukt, maar dan?
Toch bestond toen nog steeds die ene vraag: wat is er in ons gevaren om die oorlog te beginnen? Een derde van het volk was daar tegen, maar daar lees je weinig over. 
Indië-veteranen krijgen vaak kritiek, maar die jongens kwamen van een koude kermis thuis.
Het idee dat heel Nederland toen gezellig thuis ganzenbord speelde, terwijl de kachel snorde, en moeder bij de thee een warme sjaal breidde, past meer in het beeld van de jaren "50. Pas dan, als Indië is verloren, komt het herstel. Want Nederland moderniseert en oriënteert zich op Europa.

Lees verder…

10897241252?profile=originalRaar maar waar: Geert Wilders als ‘toekan kroepoek’

Na afloop van een optreden in het stadhuis van Nijmegen stond ik buiten met twee Indische dames. Twee jongens van Marokkaanse afkomst fietsten voorbij. ‘Kijk, daar heb je weer dat tuig van de riggel’, zei een van de dames. ‘Kent u die jongens?, vroeg ik. Het antwoord was nee. ‘Hebben ze u wat gedaan?’ Opnieuw nee en een integratiedebat op de stoep van het stadhuis was het gevolg. Volgens de dames zijn Marokkaanse jongens onbeschoft, omdat ze niet fatsoenlijk opgevoed worden door hun ouders. Ze vergeleken dat met hun eigen opvoeding toen ze hier in Nederland kwamen in de jaren ’50.

Dat herkende ik. Ook mijn ouders en familie hielden ons voor hoe we ons hier moesten gedragen. Netjes, beleefd, fatsoenlijk. Zo waren ze het in Indië gewend en zo moest het ook hier, want hier moest je je vooral aanpassen. Altijd groeten, met twee woorden spreken, opstaan in de bus voor oudere mensen. En hoe vaak kreeg ik niet te horen ‘éérst je huiswerk, dán de meisjes’. Mijn familie dreigde ook met wat er kon gebeuren als we niet ons best deden. Dan wachtte ons een slechte toekomst als straatschoffie in de kampong of als ‘toekan kroepoek’ (Indische kroepoekbakker).

In de Indische gemeenschap ontstond vorig jaar wat deining vanwege het gerucht dat Geert Wilders een Indo zou zijn. Het werd met ongeloof ontvangen. Zou Geert met zijn onverholen afschuw van de multiculturele samenleving en zijn felle anti-islamhouding afkomstig zijn uit het grootste islamitische land ter wereld? Dat kon niet waar zijn.

Toch wel! In de biografie ‘Veel gekker kan het niet worden’ (2008) bevestigt Wilders wat ongemakkelijk zijn Indische afkomst. Daarin zegt hij o.a. ‘bij de oudste zus van mijn moeder gingen we wel eens in het weekend kroepoek bakken’. Geert Wilders als Indische kroepoekbakker; het moet inderdaad niet gekker worden.

In mijn jeugd was kroepoek bakken mijn favoriete kookactiviteit. Je doet die kleine kroepoekjes in de hete olie en dan worden ze heel snel heel groot in allerlei kronkelige vormen. Je moet wel erg opletten: niet te veel, anders rijzen de pan uit en niet te lang in de olie, anders branden ze aan. Maar als het goed gaat tover je iets oneetbaars tot een knapperige lekkernij.

De afgelopen tijd is de geblondeerde Indische kroepoekbakker al weer wekenlang de lieveling van alle media. Gedurende het gehele formatieproces bakte hij er weer lustig op los. Met zijn politieke kroepoek voorziet hij anderhalf miljoen voorstanders van knapperige hapklare brokken. Tegelijkertijd geeft de kroepoekbakker al zijn tegenstanders een onverteerbaar gevoel. Zo onverteerbaar dat er een proces tegen hem werd aangespannen. Dat vind ík weer onverteerbaar. De strijd om zijn opvattingen hoort niet thuis in de rechtzaal, maar in het parlement en het maatschappelijke debat. Dáar moeten voor en tegenstanders met elkaar de pollepels kruisen over zijn smaak en zijn recepten. Nu kan de kroepoekbakker zich uitleven als dé topkok van de vrije meningsuiting en zich tegelijkertijd op zijn zwijgrecht in de rechtzaal beroepen.

Kroepoek bakken is als toveren, maar Wilders is een slechte tovenaar. Hij gooit teveel giftige stukjes in de oververhitte olie van de Nederlandse samenleving, waardoor ze de pan uitrijzen. Hij houdt ze ook te lang in de pan, zodat ze alleen door aangebrande mensen te vreten zijn. Nee, ik gun Wilders van harte vrijspraak in zijn proces. Hij mag wel veroordeeld worden, maar dan door de Keuringsdienst van Waren. Voor zijn niet te vreten kroepoek.

Wouter Muller, auteur is actief als muzikant, tekstschrijver en componist en tevens werkzaam voor de Stichting Welzijn en Cultuur Twente

(bron: Twentse Courant Tubantia, 23-10-2010)

Lees verder…

Kousbroeks “Het Oostindisch kampsyndroom”.

Besproken door Pjotr.X.  Siccama – deel  1010897266653?profile=original 

In deel 8 had ik de gebeurtenissen van Hiroshima en Nagasaki besproken. In dit deel gaat het om de herdenking zelf. Kousbroek had die 20 jaar geleden bijgewoond en schrijft

dat tijdens deze herdenking, 50 jaar na de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, de burgemeester van Hiroshima Motoshima Hitoshi een rede hield voor de Foreign (International) Press Club in Tokio waarin hij het afwerpen van die atoombommen een Amerikaanse misdaad vond. “De grootste misdaad tegen de mensheid in de 20e eeuw. (..) waren de atoombommen en de Holocaust”. Niet alleen hij, maar vele vooraanstaande Japanners vonden dat.

De toespraak werd gepubliceerd in de International Herald Tibune op 16.03.1995.

 

10897270472?profile=original

 

 

 foto - Burgemeester van Hiroshima en Nagasaki

De wereld moet zeker geschokt zijn geweest toen deze toespraak in de kranten verscheen, maar ook voor de nabestaanden die de verschrikkingen door Japan veroorzaakt (o.a. in Azië) aan den lijve hadden ondervonden en eronder geleden hebben, moet dit zeer pijnlijk zijn geweest. Het zijn de atoombommen die zoveel slachtoffers hadden gemaakt, maar het gelijk stellen met de Holocaust staat waarachtig buiten de werkelijkheid. Elk slachtoffer is er een te veel, maar meer dan 6 miljoen Joodse burgers bewust vermoorden is heel wat anders. Het is duidelijk dat ik me hier niet wil bewegen in statistieken van aantallen, ze zijn ons immers alle bekend.

 

Ten eerste ben ik het volstrekt eens dat bovengenoemde Japanse burgemeester een grove en grote fout heeft gemaakt met zijn redevoering door de de slachting door de atoombommen gelijk te stellen met de Holocaust. Het fundamentele verschil schuilt in de pijnlijke constatering dat de slachtoffers in Hiroshima en Nagasaki niet waren geselecteerd om gedood te worden in tegenstelling tot het smartelijke feit dat dat met de Joodse gemeenschap door nazi-Duitsland wel was gedaan.

De onzindelijkheid van denken bij sommigen, brengen mensen tot bizarre en ongeloofwaardige soorten van handelen en uitspraken.  

De Japanners vinden bijvoorbeeld (het is zowat uitgegroeid tot een nationale mythe en gaat heel ver) dat Hiroshima - waar in het zogenoemde “Vredesmuseum” zelfs een altaar is gebouwd ter nagedachtenis aan Auswitsch, alsof de Japanners ook slachtoffer zijn geworden – en doet dat blijkbaar om ‘’te worden vergeleken met Auswitsch’’(!), en dat het oordeel en de opinie van de wereld er hier niet toe doen. Japan en de Japanners zijn en blijven echter de oorzaak en daarom ook de auctores horribilis van het Pacificdrama en  niet anders. Een bespottelijke situatie. In Japan blijft men doorhameren dat het slachtoffer is van iets wat het zelf had aangericht: te beginnen met onder andere de aanval zonder oorlogsverklaring of waarschuwing op het grote buurland de V.S. en daarna de rest van Azië. Het is werkelijk ongepast, ongehoord en beledigend om nu, zoals ik hiervoor beschreven heb, de algehele onschuld uit te hangen.

 10897270870?profile=original

De legende dat de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki zijn gebruikt om Japanners zogenaamd uit te roeien en dat van racisme sprake zou zijn geweest, is allang ontzenuwd, zeker als men ook bedenkt dat deze atoombommen tegen nazi-Duitsland moesten worden ingezet. Waar hebben we het hier over? Maar nog ernstiger: wat kunnen we nog meer verwachten bij deze absurde onzindelijkheid van een status quo?  

In deel 8 had ik het over de onmogelijkheid van een wapenstilstand met Japan en Duitsland; Kousbroek had in dat verband wel gedacht dat het een mogelijkheid wás in tegenstelling tot ondergetekende om de eenvoudige redden dat het helemaal beslist gene uitgemaakte zaak zou zijn dat Japan zou capituleren, zonder dat de atoombommen zijn gevallen. Er bestaan immers talloze gegevens die dat kunnen bevestigen en ook bewijzen dat Japan zich coûte-que-coûte en centimeter voor centimeter zou verdedigen , wanneer het om “uitroeiing van de Japanse bevolking” ging.

De Japanse militaire elite (dat wat van overgebleven was en nog niet geheel ontwapend) in 1945, had immers serieuze pogingen ondernomen om Hirohito ervan te weerhouden om de rede van de capitulatie over de radio voor te lezen.

Dat werd door deze elitegroep als een ware vernedering beschouwd. Hele complotten werden bedacht om de keizer te ontvoeren, de tekst van de capitulatierede te verbranden en zo meer. Tezelfder tijd was een andere elite eenheid bezig om het keizerlijk paleis te bestormen. Van al deze incidenten gedurende het naoorlogse Japanse machtsvacuüm bestaan uitgebreide verslagen (veel zijn in te zien in het publieke domein).

Een bijzonder saillant detail was dat de overgrote meerderheid van de Japanse bevolking al in 1945/46 Hirohito als “Het Kwaad van de oorlog” beschouwde. Indien toen een referendum zou zijn gehouden onder supervisie van het Internationaal Tribunaal (scheen praktisch onuitvoerbaar, gezien de ernstig beschadigde infrastructuur in het land en de agressieve tot zelfmoord in staat zijnde verzetsbewegingen die overigens een minderheid vormden), was Hirohito niet alleen veroordeeld tot de strop maar had Japan een beginkunnen maken met een gloednieuwe parlementaire democratische republiek, bevrijd van het belastend verleden, waar het nu nog onder gebukt gaat.

 

Wij dienen ons werkelijk goed te realiseren dat alle mensen in deze wereld slaven zouden zijn geworden awanneer Japan en Duitsland de atoombommen eerder tot ontwikkeling zouden hebben gebracht en dit wapentuig zouden hebben ingezet.  

Wordt vervolgd.

 

PXS

Lees verder…

10897368679?profile=originalAdriaan van Dis en de vergeten restanten van ons koloniaal verleden

 door Wouter Muller  

‘Indonesië, het land waar ik het meest niet ben geweest’. Met deze magistrale zin trakteerde Adriaan van Dis ons in acht tv-afleveringen op een bijzondere  reis door een bijzonder land.  Enerzijds een reis naar zijn ‘roots’ in het voormalige Nederlands-Indië. Anderzijds gaf zijn reis ook een doorkijk in het huidige Indonesië.  Dat Nederland en Indonesië bijzondere banden hebben met elkaar is een veel gebruikte uitspraak bij officiële gelegenheden waar vertegenwoordigers van beide landen aanwezig zijn. Maar Van Dis ging verder en prikte die politiek correcte uitspraak soms onbarmhartig door.  Hij liet zien hoe die bijzondere banden in het verleden zijn ontstaan. En  vooral welke enorme financiële Nederlandse belangen daaraan ten grondslag lagen.

De Hengelose antropoloog drs. Sie Dian Ho onderzocht dat en ontdekte dat onder Colijn de Nederlandse staatsbegroting voor één derde deel gefinancierd werd met geld uit Indië.  Na een bezoek aan hem zei hij ‘dus Wouter, als je straks door Hengelo rijdt en je ziet drie lantarenpalen, dan weet je dat één daarvan is betaald met geld uit ons geboorteland’.

Nu weet ik  dat je het verleden niet moet beoordelen met de bril van nu, maar dat je dat in de tijd van toen moet zien. Vanuit dat perspectief bewees Van Dis hoe driehonderdvijftig jaar Nederlandse overheersing nog altijd in het Indonesië van nu terug te vinden is. Ten goede en ten kwade. Daarmee hield hij ons een belangrijke spiegel voor.  Hoe kijken wij terug op dat koloniale verleden?  Met trots? Met spijt? Met schaamte? Vegen we het liever onder het tapijt of maken we het tot een bewust onderdeel van onze vaderlandse geschiedenis? Is Jan Pieterszoon Coen een held of een moordenaar? Was Eduard Douwes Dekker een laffe verrader of een dappere klokkenluider? Een volk dat zich bewust rekenschap geeft van zijn koloniale verleden is beter af dan wanneer het dat verzwijgt of weggooit in de vuilnisbak van verleden tijd. Dan heb je ook meer recht van spreken als we anderen aanspreken op hun vroegere of huidige wandaden.  Wie zijn wij als wij Bouterse veroordelen en zelf jarenlang onze oorlogsmisdaden in Rawagede verjaard hebben verklaard?

Van Dis ontmoette in Surabaya diverse nazaten van ons Indisch verleden. Nederlanders die hun Nederlanderschap verloren na de Indonesische onafhankelijkheid. Ons land ontmoedigde hun komst naar Nederland, waardoor velen ten prooi vielen aan discriminatie, uitsluiting en armoede. Allemaal Nederlanders die in Indië meevochten voor volk, vaderland en Oranje. Wij zagen Van Dis in gesprek met Eddie Samson. Die liet zijn smeekbrief aan de koningin zien om naar ons land te komen. Die brief werd nimmer beantwoord.

In juli ontmoet ik Eddie Samson als ik met mijn band en het Nijmeegse Colourful City Koor in Surabaya, Jakarta en op andere plaatsen mag optreden voor deze voormalige landgenoten. Velen van hen verkeren al jaren in zeer armoedige omstandigheden. Een volkomen vergeten groep landgenoten, waar niemand meer naar omkijkt. Behalve de stichting Hulp Aan Landgenoten In Indonesië (HALIN). HALIN  helpt al  57 jaar enkele honderden van hen met een kleine financiële bijdrage in hun levensonderhoud, maar heeft dringend nieuwe donateurs en donaties nodig. Kom daarom op 16 mei ’s avonds naar het Enschedese Muziekcentrum voor een groot benefietconcert voor HALIN. Wieteke van Dort, Ernst Jansz en ik komen dan met meer dan 100 koorzangers en muzikanten in actie voor deze vergeten groep. Restant van ons koloniaal verleden in Indonesië. Indonesië, het land waar ook veel  Nederlanders  ‘het meest niet zijn geweest’, maar dat van alle landen wel het meest ons verleden heeft bepaald.

 

Column op 5 mei 2012 gepubliceerd in de Twentse Courant Tubantia.

Wouter Muller is muzikant, tekstschrijver en componist

Lees verder…

ICM /MSN de geschiedenis van een Indische digitale guerrilla (Indische Internetkrant)

10897255061?profile=original

10897378662?profile=original10897314458?profile=original


Ofwel beter 

bekend als NINES /ON LINE  “tussen haakjes ICM 

Online”.   Ferry Schwab Sr / mr.ICM ,  initiatiefnemer van de gro 

otste Indische Sociaal Media op het Wereld Wijde Web ofwel de Indische Internet doet zijn verhaal. 

 

ICM Online heeft sinds 1999 een belangrijke rol gespeeld in de Indische Gemeenschap. Het begon met ‘Old School” kweken van awareness. Ruim een miljoen flyers gingen via Pasar Malams over de toonbank bij de verschillende standhouders in die 14 jaar. Langzamerhand werd het een vertrouwd beeld op alle pasars en overige evenementen. Een project zonder enige steun van de Overheid. Dit vond plaats voor het Gebaar project dat later een onmisbare schakel bleek te zijn voor de verdere politieke emancipatie van de Indische Gemeenschap.

 

Content is de sleutel tot alle systemen, concepten en methodieken die goed verpakt moet zijn met een visie en inhoud. Deze zorgt uiteindelijke voor de sturing of hervormingen in de samenleving. Net als bij de politiek. Iedere burger die een goede “tevreden”  verpakt met visie en inhoud bereikt zijn doelen. 

 

In 1996 zocht MSN - Nederland een partner om MSN als sociaal media weg te zetten en om flink aan de weg te timmeren met mijn bedrijf Fastware & Advisering.  Al heel snel ontwikkelde ik naast een statische website de bekende www het “Online deel” waarop mensen direct konden reageren op geponeerde columns of stellingen ofwel dus sturende “content”. De dialoog via het Internet was met de Indische gemeenschap geboren.  Voor alle Indo’s ging een wereld open. Wel vergaten ze dat de hele wereld meekeek. Al heel snel spatte de emoties van bepaalde Indo – groeperingen op het scherm. De ouderen die zaten met trauma’s  uit de Tweede Oorlog, bersiap en de koele kille ontvangst.  De jongeren weer leefden in een andere wereld, waar ludiek MSN werd gebruikt voor de promotie van evenementen of door Facebookachtige content te plaatsen. De bekende  Follow me berichten. De anderen hielden ze puur bezig met herinneringen delen naar Tempo Dulu.  De andere weer met IndoRock. De Indische gemeenschap kon je dus  verder onder verdelen in groepen (segmenten). Door het vormen van fora  gericht op een specifiek thema (content) melden zich Indo’s  die zich voelden aangesproken door het thema. Op een aansprekende themanaam waar men vervolgens lid van werd.

 

 De naam ofwel content van een MSN – Groep werd bepalend. 

 

Namen zoals Indo Groep, Indo Forum, Indo4ever,  IIP Maillist, There’are Indo, Indo Entertainment, TV Indo, Nieuw Indisch, en Indo Web. Het was eigenlijk al een Facebook avant la lettre tot stand gekomen in 1996 in de vorm van het MSN. Centraal stond hier de “content” dus publicaties van hoge kwaliteit gericht op thema’s om zo gericht de doelgroepen te interesseren en te sturen. Niet voor 1 lezer maar gelijk voor duizenden gelijkgestemden. Zo ontstonden op het MSN vele diverse communities (groep in termen van Facebook) . NINES Online (ICM) was de rode draad voor alle die Indo Groepen. Ruim 99 waren er destijds vertegenwoordigd  op het MSN met een gemiddeld aantal leden van 400.

 

Doordat NINES Online (ICM) door de 26 organisaties aangesloten bij het IP als communicatie middel werd gebruikt ontstond de behoefte om dit concept verder uit te bouwen als krant.  Alle publicaties werden doorgezet op alle 99 MNS groepen, naast de andere ICM  kanalen. Hierdoor bouwde ICM een groot bereik op. Naast de tour op de ruim 60 pasar malams per jaar.

 

Het volgende probleem was om de geïnteresseerden blijvend vast te houden. Dankzij de technische structuur van deze MSN – groepen was dit mogelijk. Iedere bericht met content dat op het “prikbord” werd geponeerd ontvingen de aangesloten leden direct op hun e-mail, waarop deze weer konden reageren, zo hadden de webmasters hun handen vol om deze weer te beantwoorden, en ontstond de centrale moderator die de bedrijvigheid op de MSN -groepen aanjoeg. 

 

De groep die weer ontstaat uit het forum kan op publicaties reageren die het onderwerp weer verder polijsten tot een nog hoger niveau. Het bekende DELEN op het Facebook nu, is dus niet nieuw.

 

De “content” zoals uitgevers dit plegen te noemen is de “value “ dat je te koop aanbiedt en de kopers kaatsen die value weer terug in de vorm van Goede publicaties die hun weg vinden op het World Wide Internet en dus wereldwijde spreiding  Een illustratie hier van is het YouTube  verhaal dat een nieuw medium is geworden naast de televisie met zijn traditionele kijkerspubliek en een veel groter bereik heeft over de nationale  landsgrenzen.

 

Zo werd mijn methodiek succesvol implementeren gelanceerd op een statische website in combinatie met “Online gebeuren” dus het forum. Eerst werd de methodiek aan diverse uitgevers aangeboden, echter die waren nog niet zover (1996 ) om het via een forum die ondersteuning On Line te bieden. Als automatiseringsman van het eerste uur had ik deze voorsprong op iedereen. Je weet als designer dat je de wereld kunt veranderen. Op dit forum werden hoogstaande personen en belangrijke zakenlieden lid. Door het delen van duurzame content ontstaat een Business To Business Model On Line voor alle branches en doelgroepen (o.a. Indische Gemeenschap).  Tegelijkertijd toonde Alex van Groningen (www.balanced-scorecard.nl)  zijn belangstelling ook voor dit CONCEPT. Het Tweede Sociaal Media platform in het zakelijke verkeer was een feit in het topsegment van Nederland .

 

Hierna zijn door mij vele MSN – Groepen voor Nederlandse Verenigingen en Indische Verenigingen opgezet o.a. E-learning Groep waar cursisten die bij ons lessen volgende Online op de MSN-Groep Fastware _ Elearning  en delen met hun mede cursisten. Dit was uniek voor die tijd. Ook voor de Overwinteraars aan de Costa Blanca (Pensionades)  zijn complete MSN-Groepen opgezet en geïmplementeerd aan de Costa Blanca (o.a. Hallo Online). Zo konden opa en oma met het thuisfront contact blijven houden tijdens hun overwintering aan de warme Costa’s.  

 

In 1999 melden zich diverse Indische organisaties zich.   

 

Omdat de NINES organisatie door mijn bedrijf Fastware  & Advisering jaren werd gesponsord, was NINES als eerste aan de beurt. Naast dat NINES  voor mij interessant was. Namelijk NINES was lid van het Oude Indische Platform, en heeft later een zeer belangrijke rol gespeeld bij het tot stand komen van Het Gebaar. Er werd een project opgezet om een website in combinatie met MSN Community voor de 1000 leden van NINES. Later zijn de andere verenigingen op NINES/ICM erbij gekomen. Het bereik is nu gegroeid tot ruim 400.000 anno 2013.  

 

ICM ofwel Toegang tot de Indische Wereld. 

Aan deze missies ofwel content is nimmer getornd. 

Anno 2013 staan ze nog recht over eind!   

 

De content van ICM:    

ICM – de Indische Media- die beoogt om zoveel mogelijk de samenleving van de huidige Indische gemeenschap in beeld te brengen met een knipoog naar Tempo Dulu. Om deze CONTENT te realiseren heeft ICM een scope met gereedschappen om via persberichten, actualiteiten, nieuws, de agenda en het Indisch entertainment in beeld te brengen. Niet onbelangrijk om aan politiek Den Haag het signaal af te geven voor de behandeling van de Indische Gemeenschap over de afgelopen zestig jaren. Maar ook om een luisterend oor te leggen bij de Nederlandse media. Last but not least het overdragen van het Palet aan Indisch Cultuur erfgoed aan de volgende generaties Indische Nederlanders en Nederlanders.

 

Hoogtepunten die content van ICM vormden zijn divers geweest o.a.:

 

* De Pasar Malam ontwikkelingen werden door het ICM gestructureerd, en kwamen eindelijk in beeld door het opzetten van de Kalender. Het kent ruim 800.00 bezoekers.  

 

* De Boekrecensies; met de vele schrijvers die zich melden als ICM columnist.

 

* Indisch Entertainment met de vele beroemde artiesten; Wieteke, Ais, Blue Daimond Riem de Wolff, Any Tielman …..  

 

* De respondenten in het land.  

 

* Het Indisch Platform   

 

* Politiek  

 

Een hoogtepunt op ICM/NINES  Gebaar ontwikkelingen.  

 

De vele hoogtepunten uit de” Indische geschiedenis” op de wereld van ICM als Social Media  is toch Het Gebaar die de regering Kok deed voor de kille koele ontvangst in Holland in 2000. Dit tussenresultaat werd na eindeloze discussies met de Indische vertegenwoordigers, en in latere fase met de oude Indisch Platform bereikt. De vereniging NINES had beslissende rol bij de doorbraak van Het Gebaar, die als enige een professionele website had met een social media strategie Het MSN had toen al een fors bereik. 

 

Het Indisch Platform werd door oud-premier Lubbers geïnstalleerd als politiek Overlegorgaan met de regering om alle Indische belangen voor en namens de Indische Gemeenschap te behartigen. Na een lang- en moeizaam onderhandelingsproces werd bij monde van Kok een Gebaar gedaan namens de Nederlandse regering met het accent op die kille en koele ontvangst in Nederland. Dit resultaat komt op het conto van dr. Kloosterman lid van NINES. NINES was 1 van de aangesloten organisaties bij het IP. Met als enige een webportaal met een Online  Groep op MSN (NINES Online). Het bereikte resultaat dat op Internetmedia NINES Online en Blimbing bereikte; dat letterlijk door velen gezien werd dat de onderhandelaars namens de Indische Gemeenschap in het voortraject van destijds de Indische zaken hadden verkwanseld.

 

 Begrijpelijk, de betrokkenen hadden hier persoonlijke belangen bij, omdat De Overheid hun broodheer was. Al eerder werd men geconfronteerd met het debacle van het Indisch Gebouw in Scheveningen dat Els Borst schonk voor een symbolisch bedrag van 1 gulden. Daarop een subsidie van enkelen miljoenen guldens gaf om het gebouw te renoveren tot het Indisch moment. Helaas, dit gebouw bleef in de steigers en kwam nooit af. Later werd in de Javastraat alsnog een gebouw gehuurd voor het failliet gegaande Indisch Huis. Dat waren toch “Indische zaken “ die hoog scoorden bij de achterban en lezers op ICM Online, Blimbing en de vele Indische MSN Groepen o.a. IIP MAIL LIST van Rick van den Broecken. 

 

Zoals de kabinetten op een rij nu een ander uitleg plegen te geven aan dit Gebaar dat dit voor de fysieke – en materiële oorlogsschade bestemd was tegen finale kwijting. Vervolgens werd een onderzoek ingesteld door het NIOD, Die kwam met een geheel andere kijk dan de regering op de zaak. Dit is nu aan de orde.  

 

Bij de Indische Gemeenschap bij vele families destijds (2000-2001) werd het dagelijkse gesprek dat op de ICM Sociaal Media was te volgen met grote interesse bekeken. De berichtgevingen over de bekende Internet Indo groepen (99 stuks) rond de ontwikkelingen van Het Gebaar werden hooggespannen gevolgd.  

 

 Komen ze wel in aanmerking als gewone burger. Uiteindelijk werd die grenst duidelijk voor allen geboren voor augustus 1945, en de rest viel erbuiten. Al deze stemming makerij was dagelijkse kost op de MSN – Groepen van NINES, IP – Maillist, The Indo’s en vele andere groepen.  Niet te vergeten van Huib Deetman opwww.blimbing. nl als deze weer uit Den Haag kwam en op de valreep verslag deed.

De berichtgevingen liepen via www.blimbing.nl en veelvuldig via www.nines.nl ;  Deze bestond uit een website deel en On Line deel uit een MSN-Community  (In 2002 ging dit over in Het ICM van nu). Duidelijk was dat er een grote kloof was met de achterban: “ De Indische Gemeenschap”. NINES had niet meer dan 1000 leden, en de overige 7 aangesloten organisaties lagen ook op dat aantal zo niet minder. Toch besloot en sprak dit Indisch Netwerk vele zaken in naam van de Indische Gemeenschap terwijl het om nog geen 5000 man totaal ging. Bij vele Indo’s NU leeft dit ongenoegen en vinden dat hun naam wordt misbruikt.

 

De MSN – Communities legden de verbindingen met die andere wereld van de Indo’s. De emoties en kritiek liepen hoog op, mede omdat Boekholt alles binnenkamers hield. De IP- leden (besturen) mochten niets terugkoppelen naar hun leden.

 

Boekholt en consorten hadden duidelijk andere bedoelingen met 385 miljoen voor het Gebaar. Dankzij de MSN-Communities lekten vele zaken naar buiten, waarop op het hele MSN heftig aan toe ging. Dat lekken gebeurde dan ook richting de pers dat het oude IP andere plannen had met Het Gebaar namelijk dat dit collectief te houden gestort op 1 rekening, en van hier uit de verdeling zou plaatsvinden (hadden hele andere stoute plannen).    

 

Dit is uiteraard een waanzinnige gedachte  om 341.000 mensen te traceren, vervolgens te selecteren en ten slotte uit te keren.   Wat uiteindelijk door de Overheid zelf werd geregeld via Stichting Pelita met betrekking tot de persoonsgegevens. Alle ontbrekende data werden via Blimbing en NINES vergaard (Beide sites zijn private initiatieven).   

 

De individuele uitkering gebaseerd op Het Gebaar liepen niet vlekkeloos o.a. in de informatievoorziening wie wel en wie geen recht hebben. Dit vergrootte de verwarring o.a. op de MSN-groepen en bij Pelita die namens- en voor de overheid is ingesteld voor de Indische belangen en hier in faalde Via NINES, BLIMBING en MSN – Groepen werden de Indo’s bereikt waarbij velen uit het buitenland.  Begrijpelijk. Dankzij MSN waren de meesten aangesloten op 1 van de 99 Indo groepen of op meerdere.  

 

De aanvraag -formulieren waren cryptisch opgesteld zodat een gemiddelde burger er zo wie zo al niet uitkwam, dus hierdoor de uitbetaling via Het Gebaar misliep .Kennelijk ook de bedoeling van de bedenkers. Blimbing heeft specifiek hiervoor een flowchart ontwikkeld. Middels de flowchart werden velen op weg geholpen naast dat op de MSN-Groepen een soort Helpdeskachtige ondersteuning op gang kwam. Dit alles bleef buiten het zicht van het IP en Pelita, die hun koppen in zand staken. Die waren druk bezig met Projecten Collectieve Doelen hoe zij weer elkaar de bal toe konden spelen. Het ging om 35 miljoen waarvoor 124 projecten werden geselecteerd. Allemaal geflopt. Geen van de projecten had de kwalificering van duurzaamheid om Indische Cultuur erfgoed te bewaren en om door te geven zoals een Indische omroep (Tegelijk had je dan een Indisch omroep blad) en Indisch Media zoals ICM nu.  Dit zouden twee “contents’ kunnen zijn die de samenleving zou kunnen aansturen, beïnvloeden en hervormen. Het geld ging op aan feesten, keukens, en exposities. Zo kon zelfs Tong Tong Fair een graantje meepikken en kregen filmmakers eindelijk hun hobby betaald. De commissie die de projecten selecteerden moeten maar goed in de spiegel kijken, en duurzaam en innovatief komt kennelijk in hun woordenboek niet voor. Misschoen was het een gebrek aan toekomstvisie. 

 

Via het MSN Indo Groepen en andere sites zijn er wel 50.000 van deze flowcharts over de lijn gegaan. In tegenstelling tot de Joodse Gemeenschap die zo 45.000 op hun bankrekening ontvingen zonder een enig inspanning, werden hier de Indo’s het bos ingestuurd.

 

ICM verbindt Indische thema’s aan de Indische Gemeenschap, bindt op die manier de Indische Gemeenschap en zet hun issues op de Nederlandse kaart.  

 

Dit was 1 van de missies van ICM om de huidige Indische Samenleving in kaart te brengen via alle mogelijke  instrumenten die het Internet biedt. Dit begint vanaf het moment dat het lijntje van de PC of andere systeem via het modem het netwerk op gaat de “World Wide Web “ en zo weer de huiskamers binnenkomt.   Tussen tijd vergaarde  ICM alle e-mails op de pasars en mails die via Indische organisaties beschikbaar werden gesteld omdat deze niet over een eigen website beschikten.  

 

Via de bekende e-mail verzending  ICM Breaking News wordt dagelijks ingebroken bij de leden van de Tweede Kamer en Nederlandse redacties om het Indisch geluid voortdurend ten gehore te brengen. De ICM breaking News werden gevuld met persberichten, columns, artikelen , de actualiteiten en belangrijke feiten.  ICM Breaking News legde zo die verbindingen.   

 

Tweede tool waren zijn de webistes van ICM Online met multichannelling  en links naar Multiply, MSN, NING, FACEBOOK, HYVES, EN Twitter.   

 

Die continue stroom  ofwel “content”  zorgde voor ICM informatievoorziening, veranderingen en acceptatie in de samenleving.  Het wordt immers dagelijks beleefd!  Hierdoor groeide alleen maar het bereik van ICM als medium. Daarnaast verzorgde het medium ICM die verbindingen met Indische organisaties. 

 

Voorbeeld is de wereld van de pasar malams die in 2003 als evenementen op de agenda van ICM werd opgenomen. Nog nooit in de geschiedenis was bekend hoeveel pasars er waren, waar, en wanneer.   

 

ICM was hier de sturende factor / coördinator die de jaarkalender invoerde waarop alle partijen hun pasars uiteindelijk gingen afstemmen via www.icm-online.nl. Zodat er op 1 datum niet ook nog een andere pasar werd georganiseerd. Nu anno 2013 loopt alles gladjes en anderen hebben in de voetsporen van het ICM andere websites opgezet zoals o.a. www.Tjampoer.nl die van 2001 tot 2005 op ICM een afzonderlijk onderdeel vormde.

 

 ICM hoogtepunt: de Stille Tocht anno maart 2013

 

Uit de selectie op ICM archief verschenen publicaties met de meeste kijkcijfers. Dit zijn de Indische Ontwikkelingen rond de Indische Perkara’s en waaruit actie voorkwam. Bijvoorbeeld IP Manifestatie op het Plein in oktober 2009, toen de NIOD rapporten werden aangeboden. De stemming over de Indische motie in juni 2012 die met twee stemmen verschil werd verworpen. 

 

De stille Tocht bij de aanbieding van de Indische Petitie waar 10.000 handtekeningen zijn verzameld via de Indische media en waarop 450 man op het plein kwamen om de petitie kracht bij te zetten. Eigenaar van de petitie is Hans Vogelsang van N.I.C.C.

 

De opzet van ICM sociaal media op Politiek Den Haag hebben invloed, daarnaast worden alle partijen gekend in deze problematiek via ICM Breaking News en alle bijhorende sociaal media zoals Facebook, Hyves en Twitter.   

 

Sociaal Media zorgt dat drempels bij politiek Den Haag worden weggehaald. Belangrijk weer is dat CONTENT op nivo, timing en kwaliteit wordt aangeboden. Hierop was de benadering van ICM gestoeld. 

 

Zonder Internet, zonder ICM en zonder Sociaal Media was het IP blijven steken zoals het oude IP in 2001; er was toen geen dagelijkse “content” dat via een media op de leden van de Tweede Kamer als voeding werd afgevuurd zoals nu. Hierdoor is het bewustzijn gekomen van de Indische perkara. 

ICM 24.10.17

 

Lees verder…

10897379284?profile=originalERKENNING

TOCH EEN MEDAILLE VOOR LAATSTE AMBONESE KNIL-MILITAIREN

’Ik heb het Vaderland gediend’

De laatste nog levende Ambonese militairen van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) krijgen alsnog een blijk van waardering van Defensie. Het lijkt een kleine stap, maar de veteranen zien het als een doorbraak. Oud-strijders als Bapa Bakarbessy (90) verlangden een leven lang naar de erkenning die maar niet kwam.

Al voor hij dienst nam in het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) had Bapa Bakarbessy meer meegemaakt dan velen in een heel leven te verstouwen krijgen. Maar het is wat er na zijn diensttijd gebeurde, wat hem het meeste pijn deed.

Vijftien jaar oud is hij als de Japanners Nederlands-Indië bezetten (1942). Vader Bakarbessy dient als onderofficier op Sumatra bij het KNIL. Kort na de inval wordt de militair met twee zonen gevangengenomen. Hij roept de jongens in de gevangenis bij zich.

Onthoofd

„Papa drukte ons op het hart: ’Als je kans hebt te vluchten, ga”, herinnert de oude man zich. Hij spreekt ’papa’ uit met de zachtheid van een kinderstem. De jongens hebben geluk. Op een gegeven moment vergeten de Japanners hun cel af te sluiten en kunnen ze vluchten. Vader betaalt de hoogste prijs voor zijn advies. „De Japanners hebben hem onthoofd”, vertelt de Ambonees. Van zijn acht broers overleven zes de oorlog niet.

De Japanse capitulatie is nog maar nauwelijks een feit of hij ziet mannen aan parachutes. De jonge soldatenzoon gaat ze begroeten in hun eigen taal. Hun officier is een jonge luitenant: Raymond Westerling. Als kapitein zal hij één van de meest omstreden Nederlandse militairen in Indië worden, omdat hij zich aan grootschalige zuiveringsacties schuldig maakt.

Omdat Bakarbessy Nederlands spreekt, brengt Westerling hem ter plekke onder de wapenen. „Ik werd zijn schrijver (secretaris, red.)”, vertelt hij. „Ik kreeg een uniform en een wapen. ’Vanaf nu ben je militair’ zei de luitenant.” Tussen ’45 en ’51 dient de Ambonees in het KNIL. Wanneer Nederland de onafhankelijkheidsoorlog verliest en de kolonie de republiek Indonesië wordt, wil hij maar één ding: terug naar Waai. Zijn dorp op Ambon in de Molukse archipel, waar de familie veel land heeft.

Ontslagen

Maar de Staat der Nederlanden beslist anders. De net getrouwde militair krijgt de order in te schepen. Zijn schip vaart niet naar huis, maar naar Amsterdam. Met niet meer dan wat er in een stalen kist en een plunjebaal past, staat het echtpaar op de kade. In Nederland krijgt Bakarbessy te horen dat hij is ontslagen. Het leger heeft geen plek voor Molukkers. Terug naar huis kan hij als stateloze niet.

Berooid moeten hij en zijn oud-collega’s rondkomen van drie gulden zakgeld per volwassene per week. Kinderen krijgen een gulden. Zoals bijna alle Molukse gezinnen lukt het de Bakarbessy’s niet daarvan rond te komen. Bapa pakt alles aan waarmee hij kan bijverdienen. Van werk bij de boer tot op een blikfabriek. Dat is tegen de regels. Wanneer het uitkomt, dwingt het Commissariaat Ambonezen Zorg hem tot terugbetaling.

„Tweeduizend gulden”, vertelt hij. „Ik heb gezegd dat ik het wil terugbetalen. Als zij eerst mijn militair pensioen zouden overmaken.” Heeft hij dat geld ooit gehad? Bapa Bakarbessy geeft geen antwoord. Zoals hij op meer vragen niet wil ingaan. Bijvoorbeeld niet wil zeggen hoe hij zich voelde, die eerste jaren in een land waar niemand op hem en zijn collega’s zat te wachten. „Het ligt allemaal nog gevoelig”, legt zijn schoonzoon Ron Raanhuis thuis in Elst uit.

Trots

Ondanks de jaren van vernederingen is de veteraan trots op de decoraties die het land dat het allemaal liet gebeuren hem tijdens het strijden gaf. Ze hangen ingelijst op een prominente plek in de woonkamer. De oud-strijder haalt ze van de muur om te laten zien. Achterop de lijst zit een papiertje met zijn legernummer. Het geheugensteuntje is niet nodig. De oud-militair dreunt het nog zo op. Net als dat van zijn vader.

„Ik heb het vaderland gediend”, verklaart hij zijn trots. „We hebben gevochten voor Nederland. Daarvoor moeten de Nederlanders nog betalen. Maar het is heel goed dat er nu wel erkenning komt.”\

ICM 30.10.17

Lees verder…

Een prachtig boek "Nooit meer thuis" Door Ron Brus !

Een prachtig boek "Nooit meer thuis"  Door Ron Brus !


Op de pasar malam Leek werd het Tjonto - model (inkijk boek) bij ICM stand het meest bekeken. Zelf onze deskundige Koos van o.a. de boeken stand op de pasar was zwaar onder de indruk, en wilde gelijk kopen. Dat zegt eigenlijk al alles, als kenner van de Indische boeken.

Prachtige boek, naast de juiste duur aankleding van het A4 - formaat van het boek waar de foto's en afbeelding van top kwaliteit als eerst opvalt. Al bladerend de sfeer van tempo dulu uitademt, voor een ieder zeer herkenbaar voor die tijd, zelf de overheidsdocumenten van die tijd, en uiteraard die Indische rekeningen. 

Het boek is wederom de bekijken onze ICM stands op de pasar malam Rijswijk de 11 en 12 november aanstaande.

Om te bestellen bestel@icm-online.nl ,

Voor meer info@icn-online.nl

10897379082?profile=original

Lees verder…

DE PUNT- VRAAGTEKENS BIJ NAUWKEURIGHEID HERINNERINGEN

10897378867?profile=original

DE PUNT

VRAAGTEKENS BIJ NAUWKEURIGHEID HERINNERINGEN

Getuige weet niet beter

De Haagse rechtbank bepaalt vandaag hoe het verder moet met de zaak van de treinkaping bij De Punt. Belangrijk onderdeel van het bewijs zijn verklaringen van elf mariniers. Het is volgens deskundigen uit binnen- en buitenland alleen de vraag hoe nauwkeurig die herinneringen aan een gebeurtenis van veertig jaar geleden zijn.

Het verhoor van de marinier met codenaam 5d zorgde eind september voor gesis en gemopper in de rechtbank. De oud-militair zei geen idee meer te hebben in welke aanvalsgroep hij zat en welke wapens hij droeg. „Dat kan toch niet”, bitste een van de aanwezigen op de publieke tribune. „Dat herinner je je toch?”

De Britse professor Mark Howe schudt zijn hoofd. Volgens de wetenschapper, die geldt als internationale autoriteit op het gebied van het geheugen, is het een misverstand dat je juist zo’n belangrijke gebeurtenis tot in de kleinste details onthoudt. „Het kan, maar het tegenovergestelde gebeurt ook”, legt de hoogleraar psychologie aan City University London uit.

„Zeker bij een extreem stressvolle gebeurtenis kan het brein moeite hebben met coderen van informatie waardoor je geheugen alleen heel specifieke details opslaat en andere niet. In het algemeen geldt dat mensen die dezelfde situatie meemaken andere herinneringen vormen. Personen hebben andere achtergronden en verwachtingspatronen. Dat kleurt herinneringen.”

Dat elf mensen die op meters van elkaar in de vroege morgen van 11 juni 1977 een trein binnendrongen om 51 gijzelaars te bevrijden daar andere herinneringen aan hebben, verbaast ook Nederlandse deskundigen niet. „In ons geheugen worden gebeurtenissen niet als plaatje opgeslagen waar je de rest van je leven op dezelfde manier aan terugdenkt ”, zegt Roy Kessels. Hij is hoogleraar neuropsychologie aan de Radboud Universiteit. „Al vanaf het moment dat een herinnering wordt opgeslagen kunnen vertekeningen ontstaan.”

Bovendien geldt volgens zijn collega Albert Postma het algemene principe dat het plaatje van een gebeurtenis minder scherp wordt naarmate tijd verstrijkt. „Het geheugen is een reconstructiemechanisme. Het vormt een beeld door stukjes bij elkaar te leggen. Er gaan elementen verloren en er komt weer informatie bij. Ook over dingen die misschien niet zijn gebeurd en afkomstig uit andere bronnen waar je toegang toe had. Zonder dat je ervan bewust bent, heeft dat invloed”, legt de hoogleraar psychologische functieleer aan de Universiteit Utrecht uit.

Hoe snel herinneringen door deze mechanismen kunnen veranderen bleek uit de studie van de Amerikaanse wetenschappers Talarico en Rubin uit 2003. Ze bevroegen proefpersonen over de aanslagen op de Twin Towers. Voor de eerste keer een dag na de terreurdaad. Daarna 41 dagen later en tot slot bijna driekwart jaar na dato. De conclusie was dat zelfs de herinnering aan zo’n indrukwekkende mijlpaal aan erosie onderhevig is. Zo meldden de ondervraagden met grote stelligheid dat ze bij hun vriend Fred waren toen ze 9/11 voor hun ogen zagen plaatshebben. Terwijl ze eigenlijk bij vriendin Mary verbleven.

De vraag die zich in het geval van De Punt opdringt, is hoe betrouwbaar getuigenissen zijn over een gebeurtenis die veertig jaar achter ons ligt. Voor de opstellers van het officiële onderzoek naar de beëindiging van de gijzeling lag het antwoord vast. Onvoldoende om over te gaan tot het horen van de mariniers. Hoogleraar Postma wil zich niet aan een oordeel wagen. Collega’s Mark Howe en Roy Kessels wel.

„Als hersenonderzoeker en neuropsycholoog zou ik zeer kritisch zijn wanneer herinneringen als enige bewijs werden gebruikt”, aldus Kessels. „Als zelfstandig forensisch bewijs zijn herinneringen ongeschikt”, oordeelt zijn Britse collega. „Delen van herinneringen kunnen best betrouwbaar zijn, maar het probleem is dat we niet kunnen vaststellen welke informatie klopt en welke niet. Zulke verklaringen zijn voor forensische doeleinden alleen bruikbaar in combinatie met aanvullend bewijs.”

Lees verder…

 Pasar Malam Leek  ZA 28 & ZO 29 Oktober aanstaande'- ICM aanwezig met haar team.10897377073?profile=original

 
Tjampoer
 
Nieuwsbrief
  
 
KORTINGSACTIE
Zie voor de vele evenementen : Tjampoer.nl 

  
Zaterdag 28 Oktober
Open:   12.00 – 22.00 uur
10897377657?profile=original
12.15 – 12.45 uur CD muziek
13.00 - 13.30 uur Wahana Budaya 
14.00 - 14.30 uur Hans Milane
15.00  - 15.45 uur Jammpurr
16.15  - 16.45 uur Jimi Bellmartin
17. 15 - 17.45 uur Wahana Budaya 
18.15 -  19.00 uur Jammpurr
19.30 - 20.00 uur Hans Milane
20.30 - 21.00 uur Jimi Bellmartin
21.15 - 22.00 uur Jammpurr22.00 uur
 
Einde eerste dag


Zondag 29 oktober

Open: 12.00 – 19.00 uur
 
12.00 - 12.30  uur Xanur
 12.50 - 13.20  uur Warna Semesta 
13.40 - 14.10  uur Hawaiian Treasure 
14.30 - 15.00 uur SRIKANDI van Groningen
15.20 - 15.50 uur Xanur
16.10 – 16.40 uur Warna Semesta
17.00 - 17.30 uur Hawaiian Treasure
17.50 – 18.30 uur Xanur
 
19.00 uu Einde 2e dag
g

10897377487?profile=original

10897378074?profile=original

Pasar Malam Leek pakt groots uit!
Nu met € 2,- korting p.p. naar de Pasar Malam Leek!
 

10897377895?profile=originalNatuurlijk staat de Pasar Malam Leek weer als een huis.
Maar dit jaar maakt de organisatie een bezoek aan de Pasar wel heel aantrekkelijk.
Er is een speciale kortingsbon gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden en ook in de Huis aan Huis bladen in Noord Nederland. Er worden zo wel 500.000 lezers bereikt.
 
Een kortingsbon is nu ook beschikbaar voor u als lezer van deze Nieuwsbrief en Facebook.
Als bijlage treft u deze kortingsbon aan.
U krijgt bij inlevering van de uitgeprinte bon  € 2,- korting.
U betaalt dan voor uw entreebewijs geen € 7,- maar € 5,- (geldig voor maximaal 2 personen).
Tel daarbij op dat de entree voor kinderen tot 12 jaar gratis is en een heerlijk dagje uit met het gezin tegen een aantrekkelijk prijsje wordt zo mogelijk gemaakt.
 
zie ook de volgende link:Klik hier!
sar-malam-in-leek-2017-uw-bezoek-meer-dan-waard/1652642591473246/

 

10897378460?profile=original

ICM Met haar Team aanwezig.

10897378498?profile=original

Lees verder…

10897376856?profile=originalEen mededeling  aan het Indisch Platvorm (IP) -leden en aanverwante Organisaties, 

Op 11-10-2017 om 21:07 schreef Jo vV:


A)
Bericht aan het Indisch Platvorm (IP) -leden en aanverwante Organisaties, 
"De "Beleidsmakers & Bestuur -en Leden", van Stichtingen en aanverwante Organisaties ,
van en door het Indisch Platvorm (IP), die samen deze Regering op haar Verplichting dienen te wijzen, de Uitvoering en Afhandeling van het gestelde in, 
Het Traktaat van Wassenaar 1966, dit uit te voeren, volgens de geldende Nederlandse Wetgeving , daarnaast en zo ook de Uitvoering van de WET Oorlogsslachtoffers en Verzetsdeelnemers 1940-1945, en de daarop volgende Bersiap periode te Indonesië, 
genaamd : De Indische Kwestie ,
B)
Aan de Nederlandse Regering : Maak nu echt haast met de Uitvoering en Afhandeling tav de Slachtoffers van de Indische Kwestie, vastgelegd in Alle Overéénkomsten tussen de Staat Indonesië en Nederland , want dit is haar verplichting, als Zorgplichtige tegenover deze reeds bejaarde/oudere Slachtoffers, waar deze ook verblijven, als leden vd Nederlands Indische Gemeenschap (NIG), want de tijd dringt !!!
Ik mis dit als Algemene Regel, met hoofdletters geschreven, en daar na te handelen binnen de bovengenoemde Organisaties, n.l. de Gemeenschappelijke Doelen, Inzet en Resultaten, gesubsidiéérd of niet, tav De Slachtoffers (NIG) van de Indische Kwestie !
C)
Daarom bij deze, mijn Oproep -en Opmerkingen : 
Deze stichtingen, organisaties - en personen werken langs elkaar af/heen, en/of zijn niet duidelijk vertegenwoordigd binnen het IP, en mis dan ook noodzakelijke deskundigheid, sturing, plannen tav resultaten tot nu toe, vanuit de “betrokken Stichtingen en Organisties, binnen -en naast het Indisch Platvorm (IP).
Hiervoor is dan ook een kordaat en verstandig bestuur noodzakelijk, binnen alle Organisaties, zodat die haar verantwoordelijkheden aan kan tov de nu nog overgebleven 60-70.000 slachtoffers van de oorspronkelijke 341.000 uit Ned. Indische Gemeenschap (NIG).
Ik vindt het diep triest, dat er reeds 52 verloren jaren voorbij zijn gegaan, bij deze 22 bekende organisaties en er nog steeds geen oplossing is tav bovengenoemde Wet -en Overéénkomst(en) nav de Indische Kwestie doch ook de Regeringen tot nu NIET schitterden, door Afwezigheid en Inzet, tav haar Zorgplicht tegenover de Slachtoffers -en Nabestaanden. Want al deze Organisaties hadden en hebben nog steeds, vooral morele Rechten en Plichten, zo ook deze Regering. Naast haar opdracht tot Herstelbetaling(en) aan de Slachtoffers, speelt hier ook nog het verkwanselde Erfrecht binnen de Indische Kwestie, dat tav de Nabestaanden MOET worden terug gedraaid, daar anders het Traktaat van Wassenaar 1966, totaal GEEN DOEL EN WAARDE MEER HEEFT, en als schande wordt ervaren door de NIG, dat hier het Normale Erfrecht niet meer bestaat , en de jarenlange Aanhoudingen tot uitvoering van de aangegeven opdracht(en), wederom als negatieve discriminatie wordt ervaren !!!
(Voor Asielzoekers binnen Nederland wordt wel direct 42.000 Euro p.p./PER JAAR uitgetrokken voor juridisch /economische zaken, voorrang in toewijzing op Huisvesting, banen, vrij van Belasting en Ziekenfonds-premies en kosteloos dokters bezoek. Dit, terwijl Nederland geen direkte bindingen heeft met de landen , vanwaar de meeste asielzoekers vandaan komen, zoals met Indonesië. Dit is positieve Discreminatie !!)
D)
Doel : Samenwerken met de ICM-stichting !
Hier is het Noodzaak, dat ALLE Partijen NU gaan samenwerken, tav de Slachtoffers binnen de NIG.
Hier kan men de ICM-stichting als voorbeeld nemen, waar Inzet -en Transparantie (middels haar Internetkrant) haar Passie is, er inmiddels ook nog een Claimstichting ACTW66 is opgericht voor de Slachtoffers van genoemde NIG. Deze Claimstichting verkeert nu in een vergevorderde fase, met een lijst van 12.000 handtekeningen van slachtoffers, nav haar Petitie, en zal dienen als Handleiding voor Claimanten naar de Claimstichting ACTW66, het Ministerie van BuZa, volgens de vastgelegde procedures en controles , vastgeleg in het "Rapport Traktaat van Wassenaar”. Dit is inmiddels algemeen bekend en zal binnenkort worden aangeboden aan alle Voorzitters van alle Politieke partijen uit de Tweede Kamer. 
Hier ligt dan ook de noodzaak, en de weg open voor de gevraagde Samenwerking en ONDERSTEUNING tav de Indische Kwestie, voor alle betrokken Stichtingen en Organisaties, tbv genoemde Slachtoffers, want hier kan geen tijd meer verloren laten gaan, het heeft nu lang genoeg geduurd !
De gedoneerde gelden (689 miljoen gulden, dat nu een bedrag vertegenwoordigd een van 2,4 miljard Euro) liggen al jaren op de plank van het Min. van Buitenlandse Zaken , als het niet reeds aan andere zaken is uitgegeven? De vraag van Kamerlid Halbe Zijlstra oktober 2009 : Waar is het door Indonesië gedoneerde geld gebleven ? is nog steeds een onbeantwoorde vraag, want dat is het achterstallig kapitaal, als “uitgestelde" Herstelbetaling aan de NIG.
Maar realiseer me ook dat dit in dit stadium van de Claimstichting ACTW66, de verloren tijd haast niet meer is in te halen, doch het zou voor ALLEN een grote kans zijn, ook voor ICM, dat deze samenwerking er snel komt, zodat snel afspraken kunnen worden gemaakt voor Overleg en Strategie met de overige Organisaties, ism ICM , opdat dit grote ongenoegen, en mis-communicatie binnen de gehele NIG, snel wordt opgelost naar de Slachtoffers vd Indische Kwestie.
Het Rapport Traktaat van Wassenaar, met de daarin vastgelegde achtergronden, voorbeelden -en procedures tav de Claimstichting ACTW66,
is op te vragen bij de hr. Ferry Schwab (e-mail : schwab@kabelfoon.nl ) .
E)
Heb me in mijn werkzame leven binnen een International, bezig gehouden met een professionele -en gestructureerde aanpak van problemen middels strakke Procedures, en zie wat ik na lezing opmaak uit de verschillende Stichtingen en Organisaties, dat het aan 'echte Inzet’ en samenspraak in hun doen en laten tav vd Indische Kwestie ontbreekt, die zich onder de vlag van het I.P. hebben geschaard. Door onbekendheid tav de Resultaten ?over het Traktaat van Wassenaar 1966, naast genoemde Wet Oorlogsslachtoffers en Verzetsdeelnemers, en een tekort aan Samenwerking ? 
Mis hier dan ook de leidende rol als Voortrekker van het IP, en kom uit deze Ivoren Toren.
Zijdelings lees ik wel over interne discussies naar "personen" binnen genoemde organisatie(s) vh IP, die totaal voorbij gaan aan de opdracht, waarvoor deze zijn opgericht : De Slachtoffers vd Indische Kwestie.
F)
Communicatie :
Onbegrijpelijk dan ook dat er na 52 jaar nog steeds geen resultaat is geboekt (afhandeling / uitbetaling van de zo gewenste Herstelbetalingen, uit de door Indonesië gedane Donaties). Ik vraag mij werkelijk af wat al deze Instellingen nu werkelijk hebben gedaan. Dan heb ik ook nog de wetenschap dat een bij het IP aangesloten stichting, sinds 2016 al in staat van faillissement verkeerd (miscommunicatie ?) de leden uit deze stichting vervolgens in het ongewisse zijn over de financiéle status, en wederom ook hier deze leden weer buiten spel gezet? Ook hier weer ontbreekt aan Transparantie voor/door de betrokken stichting/leden en Betrokkenheid.
De Gemeenschappelijke Opdracht is dan ook zeer weinig uitgedragen, t.w. : Be-eindiging van de achtergestelde doelen tav de Wet Oorlogsslachtoffers en Verzetsdeelnemers 1940-1945 en de daarop volgende Bersiap periode te Indonesië, naast de Uitvoering en Afhandeling vh Traktaat van Wassenaar 1966.
Daar kan een voorbeeld worden genomen aan de Stichting ICM (Ferry Schwab) en zijn Claimstichting ACTW66) met haar Internetkrant icmonline.nl met honderduizenden volgers, zonder Verplichte lidmaatschaps-gelden, doch via vrijblijvende Donaties, met passie zich volledig inzet met vrijwilligers, ondersteund door ruim 12.000 ondertekenaars vd Petitie ACTW66, haar resultaten en doelen transparant maakt via dagelijkse publicaties.
Ik vestig vanuit mijn ervaringen er nu juist wederom daar de aandacht op, te komen tot één Gemeenschappelijk Inzet tav de Indische Kwestie.
Als men deze huidige benadering nog zo tien jaar volhoudt, hoeft het niet meer, gezien de gevorderde leeftijden van de overgebleven NIG, want voor de Nabstaanden tav een definitieve éénmalige uitkering, en is de Erfwet inmiddels aangepast (verkracht) en hebben/kunnen deze nabestaanden dan ook geen aanspraak meer doen gelden op een evt. "achterstallige éénmalige Herstelbetaling/uitkering, Belastingvrij, anders profiteert nogmaals deze Regering, naast de jarenlange rente-inkomsten van de Donaties, ekstra mee op de gelden van Indonesië . 
De NIG is tot nu toe reeds tweemaal voor het lapje gehouden door het politieke gemanoeuvreer, om gedoneerde gelden van Indonesië maar niet te hoeven uit te betalen, door Aanhouding van Claims en procedures, tav de Slachtoffers van deze Indische Kwestie !
Daarom wil ik allen van de Nederlands Indische Gemeenschap (NIG-organisaties) en aangeslotenen, bij en in het IP wakker schudden, dat dit NIET langer zo getolereerd kan worden, dat de Aanhoudingen van genoemde overéénkomsten en Wetgeving terzijde wordt gelegd, de Ned. Indische Gemeenschap (NIG) reeds 52 haar wordt gediscremineerd en achtergesteld,
totdat allen zijn overleden ???
Of is hier de Hebzucht (inmiddels 2,4 Miljard Euro), de leidende factor van deze -en voorgaande Regeringen, want nogmaals, dit is het geld van de Slachtoffers waarvoor de Indische staat heeft gedoneerd aan BuZa, 
dus geen Bezit van BuZa (de Nederlandse Staat), waarvan Akte !
G)
Doe er wat aan ! 
Niet : "Sudah laat maar", Laat u horen, of ga iets anders doen, want de “inzet” 52 jaar hiervoor, heeft totaal niet tot resultaat geleid, doch alleen maar tot demoralisatie, en verder het zwijgen er toe doen, daar hen ALLES is ontnomen, inclusief haar waardigheid binnen de NIG, en wijs daarom deze Regering op haar Zorgplicht tav de NIG !
Woordenboek:
Bestuursfunctie(s) :
"De leiding Hebben of Geven", c.q. de Leiding heeft of geeft over de dagelijkse (?) zaken !
Ben benieuw hoe zo,n bestuursvergadering loopt/verloopt en/of er Afspraken, Planningen en Doelstellingen worden gemaakt, en nageleefd ?
Een ge-organiseerde instelling zoals oud IP/commendant/ voorzitter Rudy Boekholt (RIP) , dit voor ogen had, als een betrouwbaar en kundig Bestuurder door zijn militaire vooropleiding.
Transparantie en Rendement.
Het huidige IP-bestuur, en overige Indische Organisaties moeten zich schamen over de INZET van voorgaande jaren, dat dit zonder resultaat is gebleven ! 
Ik zou dan ook een nieuw Algemeen Bestuur willen zien, aangevuld met Bestuurskundigen, met minimaal een Juridisch adviseur, die samen gestructureerd en periodiek vergaderingen houden, als voorbeeld voor alle Ned. Indische organisaties, die ALLE LEDEN, en deelorganisaties informeerd over de stand van zaken en voortgang.
Hiertoe moet een initiatief worden genomen vanuit de bestaande organisatie(s). 
Dit houdt in : Een totaal nieuwe structuur met specialisten op Beheers-organisatie, toegespitst op Adminstratief en Financiëel beheer, taken en verantwoording.


Een onafhankelijke, betrokken duvels-toejager,  want ook hier is mijn vrouw en ik Slachtoffer !
JCvV

Lees verder…

Benefietconcert van Ernst Jansz en Wouter Muller voor dorpen in Indonesië    

10897376664?profile=original  

Foto: Vincent Visser

 

Voorverkoop

Het is raadzaam van te voren uw kaarten aan te schaffen, want er is maar beperkt plek.

De kosten voor het Benefiet Concert inclusief Indonesisch buffet is €35,-

(wees er snel bij, want er zijn nog maar enkele plekken!). 

De kosten voor het Benefiet Concert (inclusief dierenpark) is €20,- (voorverkoop)

Aan de kassa kosten de concertkaarten €25,-

 

De voorverkoop gaat via reserveringen@taman-indonesia.nl of aan de kassa van Taman Indonesia. Het park is de hele maand oktober nog elke dag geopend. In november is het park geopend op zondagen vanaf 12h.

 

Kaarten bestellen kan door een mail te sturen naar reserveringen@taman-indonesia.nl. Vergeet niet het aantal personen te vermelden + de namen van de deelnemers en of u gebruik wilt maken van het buffet! Uw reservering is pas definitief als het geld ontvangen is op bankrekening: NL84 RABO 0130982687 t.n.v. Stichting Taman Indonesia, te Kallenkote. 

 

Stichting Tileng

Sinds de oprichting in 2000 steunt Stichting Tileng aan aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië. In eerste instantie uiteraard de desa Tileng, inmiddels uitgebreid met Imogiri en Baturraden. Stichting Tileng heeft als doelstelling het verbeteren van de leef- en woonsituatie in deze desa’s. Dit doet zij door middel van het bouwen van huizen en scholen, het verlenen van studiebeurzen, het opzetten van een veestapel (de ‘Buffelbank’), en nog veel meer. Een greep uit de projecten. 

 

Tropische groet,
Maartje Pierhagen

 

PS Vond u het leuk bij ons? Laat een recensie achter op facebook: https://www.facebook.com/DierenparkTamanIndonesia/reviews/ 


Dierenpark Taman Indonesia | Kallenkote 53 | 8345 HE Kallenkote | T:0521-511189
 
I: www.taman-indonesia.nl
E: info@taman-indonesia.nl

Dierenpark Taman Indonesia is door de ANWB leden verkozen tot Zilveren Leukste uitje van Overijssel 2017  


Bij Dierenpark Taman Indonesia vind je allerlei bijzondere dieren uit Indonesie zoals de Binturong, de Loewaks en Maleise Bosuilen, en kun je genieten van Indische hapjes en drankjes, een kijkje nemen in een Mentawai paalwoning of rondsnuffelen op een heuse pasar. Voor kinderen is er een verkleedhoek met Indonesische klederdracht, een wayangtheater en een speeltuin.

 

                                       

 

Lees verder…

vierde editie van “Zwart onder Oranje” op 21 oktober aanstaande

10897376497?profile=original

UITNODIGING
 
Amsterdam, oktober 2017
Betreft:  Zwart onder Oranje meets De Zwarte Hollander
 
Beste Genodigde,
 
Graag willen we u uitnodigen voor de vierde editie van “Zwart onder Oranje” op 21 oktober aanstaande. In het kader van het project ‘Gedeelde Geschiedenis’ staat nu de geschiedenis van de Indo Afrikanen centraal. Zo is er heden ten dage nog weinig bekend onder het grote publiek over de Nederlandse periode in West-Afrika vanuit het perspectief van de West Afrikanen en over de slavernij in Indonesië, of over de koloniale oorlogen die Nederland voerde om bestuur over Indonesië te verkrijgen. Deze editie vindt plaats in de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Bijlmerplein 393 te Amsterdam-Zuidoost. Het programma is als volgt:
 
13.30u Inloop: koffie, thee en cake
14.00u Welkomstwoord
14.15u Lezing Ineke van Kessel
14.40u Modeshow Bobo Couture
15.10u Pauze: drankje en een hapje
15.30u Vertoning documentaire “De Vergeten Krijgers” inclusief Q&A
17.00u Paneldiscussie tussen jong & oud
17.30u Borrel met muzikaal intermezzo
18.00u Dagsluiting
 
Om de onderbelichte gedeelde geschiedenis te ontsluiten en te delen met de rest van de samenleving organiseren jongeren onder de projectnaam ‘Zwart onder Oranje’, gesteund door Stichting Nusantara Amsterdam, Stichting Indo Afrikaans Kontakt, Recreatie Oorlogsveteranen Surinamers en Stichting Asanteman Association Netherlands, een serie cultuur-educatieve activiteiten bestaande uit lezingen, paneldiscussies en een expositie gewijd aan de diverse etnisch-culturele bevolkingsgroepen die onderdeel uitmaakten, waarvan sommige nog steeds onderdeel zijn, van het Koninkrijk der Nederlanden. Zwart onder Oranje focust zich op de gedeelde Nederlandse geschiedenis die nu nog steeds van invloed is op ons allen. Zwart staat voor de gekoloniseerde groepen en Oranje voor Nederland.
 
Entree is 5 euro per persoon (incl.). Voor het bijwonen van de eerste editie 'Zwart onder Oranje' kunt u zich aanmelden t/m vrijdag 20 oktober, per e-mail: zwartonderoranje@gmail.com of per telefoon of per sms via: 06 874 359 53 t.a.v. de heer Paul Gan van het projectteam 'Zwart onder Oranje'. Er worden ook kaartjes verkocht “aan de deur”, pinnen is helaas niet mogelijk. Uw aanmelding is pas definitief als het bedrag voor uw entreekaart(en) is overgemaakt op het bankrekeningnummer NL32 RABO 01213 98277 t.n.v. stichting Nusantara o.v.v. 'Zwart onder Oranje meets De Zwarte Hollander'. Uw kaart(en) kunt u dan op zaterdag 21 oktober 2017 vanaf 12.30 uur bij de Openbare Bibliotheek Amsterdam-Bijlmermeer, Bijlmerplein 393, Amsterdam Zuidoost, komen afhalen.
 
Wij vertrouwen erop u hiermee geïnteresseerd te hebben, zien uw aanmelding en komst met belangstelling tegemoet.
 
Met vriendelijke groet,
 
namens de samenwerkende organisaties,
 
Wouter Neuhaus, bestuurslid Indo Afrikaans Kontakt
Lees verder…

12e editie van de Pasar Malam Istimewa in winkelcentrum - De Ridderhof – Alphen aan den Rijn

10897366864?profile=original


Van donderdag  12 t/m zondag 15 oktober worden alle zintuigen weer geprikkeld in De Ridderhof in Alphen aan den Rijn. De Pasar Malam, die al sinds 2004 georganiseerd wordt, is een begrip geworden in Alphen aan de Rijn en omstreken. De Indonesische geuren van al dat lekkere eten en de mooie klanken van de live muziek komen je al tegemoet als de schuifdeuren van het winkelcentrum binnenkomt. De Pasar Malam Istimewa in De Ridderhof is niet zomaar een veredelde braderie, maar een echte pasar met een mooi cultureel podiumprogramma op twee podia en echte Indonesische restaurants en een uitgebreide Oosterse markt met meer dan 50 kramen. Het organisatiebureau Istimewa Evens is hetzelfde bureau dat onder andere ook de Pasar Malams in Dordrecht, Rotterdam Ahoy, Burgers’ Zoo en het Pasar Colours Festival tijdens de Huishoudbeurs organiseert.

Net als voorgaande jaren zal deze Pasar Malam 4 dagen duren en gratis toegankelijk zijn!


De 4 elementen van de Pasar Malam Istimewa

 

Markt

10897366681?profile=original

Op de meer dan 50 kramen die in het winkelcentrum staan vind je een zeer gevarieerd aanbod in Oosterse producten. Wierrook, sambal, (batik) kleding, sieraden, houtsnijwerken, buddhabeelden en nog veel meer. U bent hier ook op de juiste plek voor een Indische pitjit massage of een reading van een medium. Maak eens een praatje met de standhouders, ze kunnen u alles vertellen over hun producten en aanbiedingen.

 

Entertainment

Pasar Malam Istimewa staat bekend om de hoogwaardige artiesten programmering. Een divers programma met een goed uitgebalanceerd artiestenpakket. Voor ieder wat wils. Ook de Indonesische dans demonstraties zijn van zeer hoge kwaliteit. Het beste wat Nederland te bieden heeft.

 

Food

Geen Pasar zonder het authentieke Indische eten. In Alphen aan den Rijn kunt u de Indonesische specialiteiten proberen bij Waroeng Indonesia Djaja. Zei bieden de authentieke keuken naar de Pasar. Van een klein snackje tot een complete maaltijd.

Ook is Sumatra Streetfood aanwezig in Alphen aan den Rijn. Gespecialiseerd in het bereiden van authentiek Sumatraans (Indonesisch) eten met als highlight Kwetiau Goreng. Deze maaltijd worden met verse ingrediënten klaargemaakt terwijl u de kok aan het werk ziet.

Voor de afwisseling is ook Rung Jarend aanwezig met specialiteiten uit Thailand.

 

10897359697?profile=originalAmbiance

Met alleen de 3 bovengenoemde zou je het een Pasar Malam kunnen noemen. Maar geen Pasar Malam Istimewa. Een Pasar Malam Istimewa onderscheid zich van andere Pasar Malams door de gezellige sfeer wat mede wordt bereikt met mooie Aziatische decoratie. Het Istimewa-deco-team is 2 dagen bezig om het winkelcentrum om te toveren in Indonesische sferen. Ook stellen we hoge eisen aan de standhouders, we plaatsen enkel mooi gedecoreerde stands met mooie producten. Laat u mee voeren en geniet op de Pasar Malam Istimewa.

 10897368060?profile=original 

 

 

10897368661?profile=originalCD Release Party Ester Latama

Op zaterdag 14 oktober komt de CD van Ester Latama uit.

Op de CD, genaamd “LATAMA”, staan nummers die gekozen zijn door de fans van Ester en de bezoekers van de Pasar Malams, en andere optredens.

Het nummer “Making Believe” kreeg de meeste stemmen en staat daarom zeker op de cd.

De CD is een mooie balans tussen Indische liedjes, country, dance classics en gevoelige liedjes, allemaal opgenomen met de herkenbare Latama-sound.

De CD wordt op de Pasar Malam Istimewa om 15:00 uur gepresenteerd op het Istimewa podium.

Vanaf dat moment zal de CD ook te koop zijn en kunt de CD laten signeren en met Ester op de foto.

Als u de CD koopt maakt u ook kans op een gratis concert van Ester Latama in uw eigen woonkamer!

 

10897368870?profile=original

 

Grote namen, alleen de beste optredens

10897368898?profile=original
Naast Ester Latama hebben we veel meer hele leuke optredens voor u gepland. Zo zal de publiekslieveling Edu Schalk maar liefst 2 dagen in Alphen zijn. Diana Monoarfa zal niet alleen solo optreden, maar ook als duo s

amen met Ben Peea. Een ander graag geziene artiesten zijn Benny 10897369298?profile=originalen Jeannette die samen het duo Free Line vormen. Ook de “grande vedette” Justine Pelmelay zal een spetterend optreden verzorgen.

Na vele successen op de verschillende Pasar Malams is Ray Smith ook aan het doorbreken in het Nederlandstalige circuit. Zijn eerste single “Zonnestralen” belande in verschillende hitlijsten in de top 3. Inmiddels is ook zijn 2e singel “Oh lala” uit. Dit nummer is geschreven door niemand minder dan Frans Bauer!

10897370652?profile=originalOmdat Ben Heart al zijn optredens van dit jaar moest afzeggen zijn we o

10897370888?profile=original

Een vast onderdeel van de Pasar Malams zijn de culturele, Indonesische dans demonstraties.p zoek gegaan naar een waardige vervanger en die hebben we gevonden in de routinier Danny Everett. Danny heeft al vaak opgetreden op de Pasar Malam Istimewa toen deze nog door WN Productions georganiseerd werden.

In Alphen aan den Rijn worden deze verzorgd door Batik Dance Theatre, Aniadi Art, Warna Semesta Dance Collaboration en Peduli Seni Indonesia. In prachtige kostuums nemen ze u mee naar de eilanden.

 

Programma


10897370483?profile=originalDonderdag 12 oktober

Istimewa podium
12:00 – 12:45           Diana Monoarfa & Ben Peea
13:00 – 13:30           Dansgroep Batik
14:00 – 14:45           Diana Monoarfa & Ben Peea
15:15 – 16:00           Diana Monoarfa & Ben Peea
16:30 – 17:00           Dansgroep Batik
17:15 – 18:00           Diana Monoarfa & Ben Peea
Senang podium
12:30 – 13:15           Ester Latama
13:45 – 14:30           Ester Latama
15:00 – 15:30           Dansgroep Batik
16:00 – 16:45           Ester Latama
17:15 – 18:00           Ester Latama
 
Vrijdag 13 oktober
Istimewa podium
13:00 – 13:45           Free Line
14:15 – 14:45           Aniadi Art
15:15 – 16:00           Free Line
16:30 – 17:10           Danny Everett
17:30 – 18:15           Free Line
18:45 – 19:15           Aniadi Art
19:30 – 20:10           Danny Everett
20:15 – 21:00           Free Line
10897360864?profile=originalSenang podium
13:15 – 14:00           Diana Monoarfa
14:30 – 15:15           Diana Monoarfa
16:00 – 16:30           Aniadi Art
17:30 – 18:15           Diana Monoarfa
19:15 – 20:00           Diana Monoarfa
 
Zaterdag 14 oktober
Istimewa podium
12:00 – 12:30           Peduli Seni Indonesia
12:45 – 13:30           Ester Latama
14:00 – 14:30           Peduli Seni Indonesia
15:00 – 15:15           CD Presentatie Ester Latama
15:15 – 15:45           Ester Latama
15:45 – 16:15           Meet & Greet Ester Latama
16:15 – 17:00           Justine Pelmelay
17:15 – 18:00           Ester Latama
Senang podium
12:30 – 13:00           Edu Schalk
13:30 – 14:00           Edu Schalk
14:30 – 15:00           Edu Schalk
15:45 – 16:15           Peduli Seni Indonesia
17:00 – 17:45           Edu Schalk
 
Zondag 15 oktober
Istimewa podium
12:30 – 13:15           Edu Schalk
13:45 – 14:15           Warna Semesta
14:45 – 15:15           Edu Schalk
15:45 – 16:15           Warna Semesta
16:30 – 17:00           Ray Smith
17:15 – 18:00           Edu Schalk
Senang podium
13:45 – 14:15           Edu Schalk
15:00 – 15:30           Ray Smith
16:00 – 16:30           Edu Schalk
17:00 – 17:30           Warna Semesta

Voor meer informatie en het programma met tijden: www.istimea-events.nl

 

Lees verder…

10897353268?profile=original

 

Beste vrienden,                        Driebergen, 4 oktober 2017
15 oktober matinee ‘Rember Blue Diamond Riem de Wolff’  Muzikale herinnering aan overleden Riem de Wolff.
 
10897365501?profile=original Met het plotseling overlijden van de blauwe diamant Riem de Wolff,  is na 17 jaar ook een einde gekomen aan een periode waarin Riem de Wolff een doorstart maakte, sinds het overlijden van zijn broer Ruud in 2001.
Om tegemoet te komen aan de wens van velen om stil te staan bij de zangcarriere van hun geliefde Riem de Wolff, hebben drie nauw betrokken mensen besloten om een muzikale ode aan Riem de brengen.
Dit bijzondere moment vindt plaats op zondagmiddag 15 oktober vanaf 14.00 uur in Het Wapen van Rijsenburg in Driebergen, de plek waar oud-Driebergenaar en oud-Zeistenaar Riem zo vaak heeft vertoefd. 

10897365073?profile=originalDe drie bevriende initiatiefnemers zijn de zoon Steffen de Wolff, die een tijd lang met zijn vader als de New Diamonds furuore maakte, de componist- gitarist Patrick Drabe, tevens producent van de CD Out of the Blue (Het is blauw genoeg geweest) in 2001, waaraan vele collega-artiesten van Riem meewerkten en organisator/presentator Wout Nijland die het gelijknamige grote concert in Vredenburg neerzette met alle collega’s van Riem en daarna meer dan 150 concerten met Riem organiseerde. 

10897366055?profile=original

Riem, je wordt nooit vergeten?   Bedankt voor wat je ons gaf!

Aan het muzikale eerbetoon aan Riem wordt deelgenomen door de begeleidingsband band van Patrick Drabe, die dit voorjaar nog met Riem optrad in de Doelen. Naast  Patrick Drabe, Steffen de Wolff en Wout Nijland zullen ook Justine Pelmelay en Oscar Harris van de partij zijn. Deze beide oud-collega’s van Riem waren ook bij de doorstart van Riem in 2001 en bij vele latere concerten.
Het programma van deze middag zal bestaan uit nummers van de Blue Diamonds en muziek uit diezelfde tijdsperiode.
Tijdens de matinee wordt een collecte gehouden voor het Kindertehuis op Java, dat in het verleden door Riem gesteund werd.
Met deze muzikale matinee wordt aan de vele fans en vrienden van Riem de Wollf de gelegenheid gegeven om stil te staan bij wat de muziek van de Blue Diamonds voor hen betekend heeft.
Aan het publiek wordt gevraagd om oude l.p’s, singletjes, foto’s en andere aandenkens mee te nemen en zo onderling herinneringen uit te wisselen.


De bijeenkomst begint om 14.00 u en de toegang is gratis. Afloop is om 18.00 u
Meer info: Wout Nijland

Lees verder…

’Beschoten vanuit de trein’

’Beschoten vanuit de trein’

10897363689?profile=original

De rechter moet nog bepalen of de mariniers die de Molukse treinkaping bij De Punt in Drenthe beëindigden zich schuldig hebben gemaakt aan moord. Voor de advocate van de nabestaanden die een rechtszaak tegen de Staat zijn begonnen, Liesbeth Zegveld, staat al vast dat dit het geval is.

  door Olof van Joolen

Ze komt tot deze conclusie na het laatste van elf verhoren die afgelopen week plaatshadden. Gisteren werd groepscommandant Rinus aan de tand gevoeld. Net als eerdere getuigen verklaarde Rinus dat hij vanuit de kop van de trein is beschoten. „Ik zag de kiezels om me heen opspatten.” Rinus beantwoordde het vuur met salvo’s uit zijn Uzi-pistoolmitrailleur.

Opvallend genoeg maakt het officiële onderzoek naar de toedracht van de bevrijdingsactie in 1977 geen melding van de beschieting. Niets zou er op duiden. Dat zit Rinus en zijn collega’s niet lekker. Bij de presentatie van het stuk hebben zij de onderzoekers gemeld dat er wel degelijk op hen is geschoten.

Eenmaal in de trein gebruikte de marinier nogmaals zijn wapen. Op het moment dat hij binnen stond, zag de militair mondingsvuur van een automatisch wapen. Rinus schoot terug in richting van de vlammen. Hij denkt dat zijn kogels daarbij kaapster Hansina Uktolseja hebben getroffen. Rinus hoorde haar nog twee keer mama zeggen, waarna ze bezweek.

Deze verklaring komt overeen met wat hij eerder verklaarde aan Peter Bootsma. Deze historicus schreef het standaardwerk over de treinkaping. De verklaringen van Rinus en zijn collega’s bevestigden Zegveld in haar vermoedens dat er kapers zijn doodgeschoten zonder acute noodzaak. „Ze hadden moeten worden aangehouden”, aldus de raadsvrouw. Iemand doden die geen wapen heeft, is volgens haar moord. Ook al was er een algemene dreiging aan boord van de trein.

Rinus liet weten hier heel anders tegenaan te kijken. Hij legde de rechtbank uit dat wel of niet schieten een kwestie van intuïtie is. „We moesten mensen aanhouden en anders uitschakelen. Een gewonde kaper was niet direct zonder gevaar”, zei de inmiddels broze oud-militair. „Mariniers doden niet, ze stellen buiten gevecht. Maar als je moet schieten, dan mik je op het grootste trefvlak en dat is de borst. Dan snapt u wel wat ik bedoel…”

Het is nog niet duidelijk wanneer er een finale rechtelijke uitspraak in de zaak van De Punt komt. De rechtbank spreekt 25 oktober een tussenvonnis uit. Dit heeft betrekking op kleinere procedurele onderdelen van de civiele zaak die is aangespannen door de nabestaanden van twee Molukse kapers. Zij eisen schadevergoeding vanwege het onrechtmatige doden van hun familieleden.

Lees verder…

ACTW66 campagne is gestart bij Nusantara !

ACTW66  (traktaat van Wassenaar) campagne is gestart bij Nusantara

Info over Traktaat te Amsterdam 5 oct 2017 op uitnodiging van de stichting Nusantara gepresenteerd door Ferry Schwab van ICM. Alvorens 1 minuut stilte ter herdenking van Marshal Manengkei, 1 van de initiators van ACTW66, die op 25 aug 2017 was heengegaan. Voor meer info over Traktaat 66 zie website ICM.

 

10897293698?profile=original

Info over Traktaat te Amsterdam 5 oct 2017 op uitnodiging van de stichting Nusantara gepresenteerd door Ferry Schwab van ICM. Alvorens 1 minuut stilte ter herdenking van Marshal Manengkei, 1 van de initiators van ACTW66, die op 25 aug 2017 was heengegaan. Voor meer info over Traktaat 66 zie website ICM.

10897377291?profile=original

10897376887?profile=original

10897377674?profile=original

10897378072?profile=original

10897378254?profile=original

10897378279?profile=original

Lees verder…

Blog Topics by Tags

Monthly Archives