Op ICM Hyves,
zijn onlangs lid geworden Dannie Leich en James Intveld, beiden afkomstig uit VS.
Deze hebben nog opgetreden bij pasar malam Bagus.
Op ICM Hyves,
zijn onlangs lid geworden Dannie Leich en James Intveld, beiden afkomstig uit VS.
Deze hebben nog opgetreden bij pasar malam Bagus.
Ver van Familie
film van Marion Bloem
In augustus zendt Omroep MAX de prachtige film Ver van Familie in drie delen uit. Schrijfster Marion Bloem verfilmde in 2008 haar eigen succesvolle boek Ver van Familie.
De in Amerika wonende Barbie (Terence Schreurs) is zoekend naar zichzelf na de dood van haar stiefmoeder. Dan krijgt ze te horen dat haar oma (Anneke Grönloh) in Nederland ernstig ziek is. Barbie wil haar graag weerzien en ze probeert naar Nederland te komen. Echter zit de familie aldaar niet op haar komst te wachten, ze vrezen dat door een voorval vanuit het verleden de hereniging tussen Oma en Barbie extra druk op Oma Em zal geven.
Ver van familie is een film over Indo's (Indische Nederlanders), die in Nederland een nieuw bestaan hebben moeten opbouwen, maar zich nooit helemaal los hebben kunnen maken van hun verleden. De film geeft met humor en ontroering zicht op de hechtheid van een migrantenfamilie, maar ook op de benauwende kant van de hechte familieband. De film is een historisch monument omdat de Indische familie er waarheidsgetrouw en gedetailleerd in wordt gereconstrueerd. De film speelt zich in 1986, de tijd dat de eerste generatie Indo’s nog relatief jong was, actief deel uitmaakte van de Indische familie, en de tweede generatie zijn plek in de nieuwe samenleving begon te vinden. Het is een kijkje in de keuken, in avondjes waarop muziek gemaakt wordt, in de huiskamers met de vele familiefoto’s en de gekoesterde voorwerpen die de herinnering aan het land van herkomst levend houden.
Anneke Grönloh, Terence Schreurs, Riem de Wolf (ex-Blue Diamond), Katja Schuurman, Elle van Rijn en nog veel meer acteurs hebben een rol in deze film.
Omroep MAX
Ver van Familie
Driedelig: 1, 8 en 15 augustus
NL 2, 17.05 uur
(3 x 50 min.)
Indonesia tanah airku. Tanah tumpa daraku. Het volkslied klinkt na 1949.
De lange oorlog is voorbij, de soldaten keren weer terug naar huis, naar moeder en vrouwen voorzover die nog in leven zijn.
Vele echtparen, verliefde stelletjes en verloofde stellen waren hun wederhelft verloren of hebben hun belofte teniet gedaan in de wanhoop en wanorde die oorzaak was en is tijdens de rumoerige onzekere oorlogsjaren.
Na de oorlog werd het weer tijd voor de hereniging en het was ook tijd om de wonden te likken.
Ging het altijd op voor iedereen? Neen, de oorlog had mensen dingen laten doe die anders nooit zouden zijn gebeurd, het was overleven.
Er is een categorie vrouwen die kleine kinderen hadden en alles deden om ervoor te zorgen dat zij hun kroost in de moeilijke oorlogstijd kon laten overleven, wat velen niet gelukt is.
Andere vrouwen werden slachtoffer van de bezetter en werden als seks slavinnen gebruikt met alle gevolgen voor de latere gevolgen voor deze vrouwen.
Er is ook een categorie die een verbintenis aangaan met een hoge Japanse militair om zo enige zekerheid te verkrijgen om te overleven, want als Nederlandse of Indisch Nederlandse had je in de oorlog niet alleen te maken met de Japanners als bezetters maar ook met de naar vrijheid hunkerende Indonesiërs. Deze waren zeker zo levensbedreigend.
Al met al in het kader van de overlevingsdrang en vaak omwille van de overleving van kroost en familie.
Na de oorlog werden de kinderen uit deze verbintenissen en dwangmatige veroordeling tot troostmeisjes geboren, een probleem.
De diverse huwelijken die na de oorlog werden gesloten en de terugkomst van de echtgenoten die jarenlang elders hadden vastgezeten als krijgsgevangene, werden opgescheept met een erfenis van de Japanse bezetting, een erfenis in levenden lijve.
Deze kinderen kregen een toekomst in de schoot geworpen waarin de gevolgen van de oorlog lijfelijk werd ondervonden.
Een kenmerkend feit is dat vrijwel alle van Japanse afkomst zijnde Indische of Nederlandse kinderen, geboren als gevolg van de bezetting in Indonesië door Japan is, dat zij een toekoms hadden met allerlei hindernissen.
Ik zal er kort een paar omschrijven, deze informatie heb ik gekregen van diverse interviews met dergelijke kinderen die nu volwassen zijn en een heel leven achter de rug hebben
Er was een gemeenschappelijke ervaring. Je bent als kind van een japanner niet gewenst.
Moeders die later hertrouwden met een Indische man die de verschrikkingen van de Japanse bezetting hebben overleefd ervaren dat die het kind niet konden accepteren.
Op de weg naar de toekomst hebben deze kinderen een gemeenschappelijke verhaal, ze werden mishandel door de stiefvader die onbewust zijn trauma’s op het kind botvierde, genegeerd, verzwegen, en zeker niet geaccepteerd door de familie van de stiefvaders kant.
Ze beleefden geen normale jeugd, het werd hun niet verteld en de reden van de vernederingen, mishandeling, niet acceptatie betrekt en ervaart het kind als zijnde dat het aan zichzelf lag.
Waar de stiefbroers en zuster de normale jeugd konden beleven zaten deze kinderen met een geestelijke afstraffing van hetgeen de biologische vaders hebben vertegenwoordigd.
Het tragische kenmerk in deze is dat er niets werd verteld, uit schaamte van de moeder of om het kind te beschermen.
Gevolg een volwassen geworden kind met jeugdtrauma’s,de knagende vraag die het zich een levenlang stelt, waarom? Wat was er mis met mij?
Vragen die tot gevolg hebben dat de meeste kinderen zelf bij de opvoeding van hun eigen kinderen met een handicap zitten, ze hebben genegenheid gemist, liefde en vertrouwen die een normaal kind van het gezin mag verwachten .Ze waren mishandeld zonder reden, niet geaccepteerd door familie en de aldoor pijnlijke vraag waarmee ze worstelen waaraan het heeft gelegen.
Deze kinderen hadden geen toekomst, die is hun afgenomen, door stilzwijgen uit schaamte en door het feit dat zij zich nimmer hadden kunnen ontwikkelen in een normaal gezin waar bescherming, liefde en geborgenheid normaal zou moeten zijn. Het ontbreken ervan is eist een zeer zware tol op weg naar de volwassenheid.
Bij enkele werd het hun verteld op latere leeftijd door familie of de moeder vlak voor het heengaan.
De klap die daarna volgt geeft nog een extra dimensie aan de tragiek, namelijk het bewust worden van waarom en daarmee het verwijt en het verdriet wat hun is aangedaan, vooral de machteloosheid om verantwoording te eisen en in vele gevallen alsnog de behoefte om schoon schip te maken met de stiefouder, want het kind had niet geweten dat de stiefouder in vele gevallen niet de echte ouder was en had daarom niet kunnen begrijpen wat de oorzaak was en is, vooral aan wie het gelegen heeft.
Vele kinderen van de Japanse bezetter hebben zich verenigd, er is een stichting in het leven geroepen met de naam Sakura.
Deze stichting helpt kinderen zoals in dit verslag is omschreven met het terugwinnen van de verloren identiteit.
Het organiseert bijeenkomsten, het organiseert zoektochten naar de biologische ouder en het maakt reizen naar Japan in samenwerking met de Japanse ambassade
Want men moet zich kunnen identificeren met de afkomst en in vele gevallen was binnen het gezin de anti Japanse houding ook overgedragen aan het kind.
Als je dan ervaart dat je juist nakomeling bent van het volk waar je niets anders dan de vreselijkste verhalen hebt gehoord en waar jouw familie zwaar onder heeft geleden, dan kan een ieder begrijpen wat voor gevolg het heeft voor jouw eigen identiteit die dan op tilt slaat.
De gevolgen van de tweede wereld oorlog met Japan in het voormalige pararadijs Nederlands Indie heeft bij velen die daar hebben gewoond en geleefd diepe littekens achter gelaten.
Het heeft bij menigeen gevolgen gehad waar men met moeite over kon praten.
Velen dragen de sporen onzichtbaar met zich mee, anderen zijn met hun eigen wederopbouw bezig geweest en hebben de draad weer kunnen oppakken.
Er is echter een categorie slachtoffers die juist op oudere leeftijd het antwoord krijgen waarom hun jeugd zo anders was dan van broer of zus, waarom men hun nimmer heeft kunnen accepteren binnen de familie, waarom juist zij object van mishandeling en frustraties waren van de stiefvaders die de wreedheden van de bezetters lijfelijk hebben moeten ondervinden en daarom een vreselijke haat hadden tegen alles wat Japans was, dus……óók het kind van de Jap waar zij mee opgescheept zaten tegen wil en dank.
De Japanse nakomelingen al dan niet met liefde verwekt,
Zij voelen zich het kind waarmee afgerekend werd puur vanwege hun afkomst .Het kind van de (AF) rekening.
Albert van Prehn (ICM- MODERATOR) 28 juli 2010
Foto van dinsdag 27 juli 2010.
Elke dinsdag tijdens de zomer school vakantie is er een "Jutters Markt" te Den Helder met allerlei soorten kraampjes en ook live muziek band en spelen.
Het is druk en gezellig,....echt een aanrader voor iedereen om de "Jutters Markt" te bezoeken....
"Een dagje uit naar Den Helder"
Femke Halsma lid van ICM Krant op Hyves.
Dit is nu de reden geweest dat ICM als toepassing van een krant ook zich ging vestigen op Facebook en Hyves. Vele prominente figuren staan op beide forums. Ook een RTL nieuws bijvoorbeeld staat op een Facebook en Hyves.
Naast deze hoofredenen om Indo's op Hyves en Facebook te mogen begroeten met een Indische Krant. Soms vergeten de webmasters ook wel eens dat mensen hun krant thuis bezogrd willen hebben. ICM hoopt hiermee zijn doelgroep en het bereik fors uit tekunnen breiden.
Bent al abonnee van ICM krant;dan heeft toegang tot:
U wordt geadviseerd om hezelfde
Te hanteren.
Bent U nog geen abonnee mail naar schwab@icm-online.nl ;
U ontvangt dan bericht met bevestiging om toegang tot de krant op die forums te verkrijgen.
Met vriendelijke groet,
Ferry Schwab Sr.
Een aantal leden van ICMonline en IndoForum hebben diverse vragen gesteld over deze twee sites, welnu, hieronder ga ik de vragen beantwoorden:
1.--
Wie zijn de creator, redactie, webmasters en moderator, etcetera van deze sites.?
Antwoord:
https://ICMonline.ning.com/
Creator:...............Ferry Schwab
Redactie:.............Ferry Schwab.
Hoofdwebmaster: Ben Vink.
Webmaster:........Cornelia Stuyver en Wil Kramer.
Moderator:..........Albert van Preh,
Camera mannen/vrouwen:
Ben, Cornelia, Herman en Ineke.
Columnisten:
Albert van Prehn, Ellen Hauwert, etcetera.
Ere Leden:
Zie de namen onder de foto's van de ere leden op de hoofdpagina aan de rechterzijde bij de kantlijn.
Huisband:
Tempo Doeloe Band.
http://IndoForum.ning.com
Creator:...............Ben Vink.
Hoofdwebmaster: Ben Vink.
Webmaster:........Cornelia Stuyver en Wil Kramer.
Moderator:..........Albert van Preh,
Camera mannen/vrouwen:
Ben, Cornelia, Herman en Ineke.
Columnisten:
Albert van Prehn, Ellen Hauwert, etcetera.
Ere Leden:
Zie de namen onder de foto's van de ere leden op de hoofdpagina aan de rechterzijde bij de kantlijn
2.--
Hoe zit dat met de contributie of vrijwillige bijdrage.??
Leden van de ICMonline moeten contributie betalen van 12,-- euro's per jaar per lid.
Voor meer informatie hierover gelieve te emailen naar schwab.hardy@kabelfoon.nl
;
Bestaande-Leden van het IndoForum kunnen vrijwillige bijdrage geven van 12,-- euro's of meer per jaar.
Nieuwe leden moeten binnen één week de jaarlijkse bijdrage van 12,-- euro's per lid betalen.
Voor meer informatie hierover gelieve te emailen naar bintang31@live.nl
3.--
Hoe zit het met de leden die lid zijn van het IndoForum en ICMonline,
moeten deze leden
12,-- euro's aan het IndoForum betalen en nog eens 12,-- euro's aan ICMonline.???
Voor zover mij bekend, is het inderdaad zo.
4.--
Hoe kunnen de leden de gemaakte foto's en video's opnamen door ICM & IF cameralieden bestellen.????
In het algemeen worden praktisch alle foto's in de foto album van het http://IndoForum.ning.com geplaatst.
De leden kunnen en mogen deze foto's uploaden naar hun eigen DeskTop(computer) of LapTop voor eigen gebruik dus niet voor publicatie of fleyer of reclame doel einden.
De opgenomen video's worden enkele opnamen als video clips in de rubriek Video van het http://IndoForum.ning.com geplaatst.
De volledige opnamen zijn meestal op DVD's gebrand.
Momenteel zijn er de volgende 4 DVD's:
ICM en de Tempo Doeloe Band op de Taman Indonesia te Kallenkote in Overijssel.
ICM en de Tempo Doeloe Band op de Pasar Malam Flevoparq Dronten.
ICM en IF cameralieden op het afscheidsfeest van de zanger en muzikant Rino von Bannisseht
in de Mega Plaza Starlight te Den Haag.
ICM en IF cameralieden op de Pasar Jembatan in Amsterdam-West..
Voor informatie over deze DVD's gelieve te emailen naar bintang31@live.nl
Ik hoop dat het nu allemaal duidelijk is.
Voor meer informatie gelieve te emailen
naar de webmasters Cornelia of Wil,
op de email adressen:
bintang31@live.nl
ICM & IF cameraman in actie op de Pasar Jembatan( De Brug Pasar) in Amsterdam-West.
Alle boven genoemde personen doen hun werk met hun grote inzet en met hun groot plezier
en allemaal op 100 % vrijwillige basis.
De ontvangsten van de contributie op ICMonline
en de vrijwillige bijdrage op het IndoForum
zijn uitsluitend om de NING-PRO jaar abonnement te betalen.(499,95 dollars per jaar)
Deze hierboven is logo ICM-2-
"Welke van de ICM-logo's vinden jullie mooi..???"
Hierboven is logo ICM-3-
"Welke van de ICM-logo's vinden jullie mooi..???"
Hierboven is loge ICM-4-
"Welke van de ICM-logo's vinden jullie mooi..???"
Hierboven is loge ICM-7-
"Welke van de ICM-logo's vinden jullie mooi..???"
Hierboven is logo ICM-8-
Hartelijk Dank, Irene.!
"Ik ben van mening dat iedereen kan schrijven, mooi kan schrijven, direct van uit het hart zo op papier gevloeid als het ware", schreef Ellen Hauwert.
Ik ben helemaal met haar eens.
Maar toch vind ik vreemd dat er niet alle leden(289 personen) van deze site regelmatig iets gaan schrijven.
Gewoon even elkaar goede dag wensen of iets schrijven over wat je meegemaakt hebt of over wat je denkt over de huidige samen leving in Nederland of buiten Nederland, over het tropisch-warm-weer 29 - 34 graden Celsius, over het te vormen Nederlands Kabinet(regering) etcetera, etcetera.
Ik hoop dat de schrijfster Ellen Hauwert alle leden van deze site aanspoort om te schrijven.
Veel kijk, lees, luister en schrijf plezier toegewenst.
Ben Vink.
Happy Birthday, Ineke.
Deze hierboven is van Irene K.P.
Dinsdag 20 juli 2010 is een onvergetelijke dag voor ons allemaal, want wij gaan over naar de NING-Pro van 499,95 dollars per jaar.
Best Regards of Ben Vink:
Sumus et fore Speramus.
Per Aspera ad Astera.
Que Sera Sera
Ora et Labora.
Carpe Diem.