Geplaatst door Ferry Schwab op december 14, 2009 om 1:23pm
RAWAGEDE en de tragiek en onze trouw.
Het lijkt dat ineens de publieke belangstelling voor het koloniale verleden van Nederland in Indonesië thans toenemende is.
Eerst het verleden met prins Bernhard en nu ineens Rawagede waar de Nederlandse soldaten een heel dorp hebben uitgemoord op beestachtige en onmenselijke wijze.
En dat kort nadat men hier de wrede gevolgen van de Duitse bezetting heeft ervaren aangaande de Joden.
Je vraagt je af, hoe kan dan een land die zijn eigen opbouw nog terhand moet nemen, zo ineens daar in een vreemd en ver werelddeel zo te keer gaan?
Dat is niet vreemd, de kolonie zorgde voor inkomen, rijkelijk inkomen wel te verstaan, goud, olie, zilver en vele bodemschatten die geld opbrachten en waar Nederland, de superklasse voornamelijk, zich weer rijk konden rekenen.
De bevolking is en blijft arm, maar een deel van de hogere regionen zoals regeringsleiders etc. konden het zich permitteren om een legertje soldaten uitgerust met de modernste wapens naar de oost te sturen ten einde daar de inkomstenbron veilig te stellen, wel ten koste van de oorspronkelijke bevolking, die na driehonderd jaar onderdrukking, vernedering en uitbuiting genoeg had van de koloniale overheersers die hun het Indonesië van de Indonesiërs als eigendom beschouwden.
Het is dan ook niet zo gek dat de slaaf voor zijn bevrijding vecht en het juk van de slavernij eindelijk eens van zich af gaat werpen, en ook het eigen land weer zelf wenst te regeren, en zelf te beslissen wie de baas in eigen huis is.
Dat de bezetter daar niets van wilde weten leverde vreselijke taferelen op, zoals diverse moordpartijen alleen om de macht en de tegenstand van de onderdrukten te breken.
En dat nota bene net nadat men in Europa zelf onderdrukking en bezetting heeft mee gemaakt. Echter waar te graaien valt geeft men hier niet gauw op, dat is de hele geschiedenis al zo geweest in Europa, is het niet bij de buren dan maar elders ver weg. Gevolg is geweld, onderdrukking, uitbuiting en knechting van volkeren. Economische belangen heet dat.
Nu terug naar onze situatie als Indisch Nederlandse mensen, ontstaan door een kruising van twee werelddelen, Europa en Azië. Onze situatie als Indo’s of nog steeds door de Nederlanders genoemd, Indonesiërs.
Vele van ons hebben aan de kant van de Nederlander gevochten en hebben zich ook schuldig gemaakt aan dezelfde onderdrukking, uitbuiting en knechtingen.Laten wij heel eerlijk zijn tegenover onszelf. Wij zijn In Nederland Door Omstandigheden en die omstandigheden zijn, omdat wij onze keuze hebben gemaakt. Wij kozen voor het Nederlandse of het Europese gevoel in ons en keerden ons tegen onze andere voorouders, de Inlandse bevolking. Je kunt niet zeggen dat wij daarbij anders waren dan de Nederlanders, integendeel, ik ken verhalen van wrede en onmenselijke moordpartijen jegens de Indonesische bevolking en ook later toen mijn ouders de bersiap periode ect. hebben overleefd waren de inlanders in hun ogen tweederangs burgers.
De baboes, (bedienden) de tuinman of knecht (Djongos) werden echt niet als volwaardige mensen behandeld, eerder als heel slecht betaalde slaven.
Zelf Indonesiërs uit de hogere kringen waren niet gelijk. Zij kregen zelfs nog slaag en van rechten kon je niet spreken. Een protest betekende in vele gevallen ontslag van de ene op de andere dag, en men moest van geluk spreken indien met überhaupt nog betaald kreeg.
Dus als wij het over de onderdrukking van de inlandse bevolking gaan hebben en daarmee de andere helft van ons bloed, is de trouw aan de ene kant dan wel zo prijzenswaardig? Hadden wij niet omdat wij mensen zijn met twee bloedsgroepen die van de Europeaan en de Aziaat, beter neutraal kunnen zijn?
Rawagede zal hoe dan ook ons leed zijn want daar werd de andere helft van ons in een vreselijk bloedbad uitgemoord, gelijk aan de Bosnische toestanden.
Dat is helaas het gevolg van Arm zijn, en het is ongelofelijk waarom na de bevrijding vele van ons Indische mensen nog tot de upperclass konden behoren. Dat is dus het stukje geschiedenis.
Nu de hedendaagse werkelijkheid.
Velen van ons keren terug naar het land van geboorte of zijn inmiddels uit Nederland vertrokken naar andere landen om daar een toekomst op te bouwen.
Waarom die terugkeer eigenlijk?
Je zou kunnen stellen, indien men elders van is verdreven, kom je toch niet meer zo gauw terug? Ik in ieder geval niet zo gauw.Heden ten dage hoor ik van velen die terug zijn gegaan hoe zij zich daar als thuis voelen.
Hoe thuis vraag ik mij af?
Op de oude stijl met de jouw ter beschikking staande Eurotjes of is het zo dat man zich daar weer het gevoel heeft “onder ons” te vertoeven?
Oude stijl van kolonisator of toerist, of toch…….het gevoel van terug zijn in moeders schoot.
Terug zijn, daar waar je geen echte vreemde meer bent en je eigen identiteit vrijelijk kunt beleven en niet blijvend als vreemdeling hoeven te te gedragen door nog Nederlandser te zijn dan de Nederlanders of als Indonesiërs benoemd te worden, waar je geen binding mee voelt.
Of toch wel?
Want, laten wij vooral eerlijk zijn, wat zijn wij WERKELIJK?
Nederlanders? Neen want wij zien er niet zo uit.
Blanken of Europeanen? Neen, ook dat niet, want ook die kenmerken hebben velen van ons helemaal niet.
Indonesiër dan? Komt het dichtste bij de werkelijkheid toch? Alle uiterlijke kenmerken.
Aziaat? Misschien wel de enig juiste benaming en als ik mijzelf mag benoemen met mijn Aziatische roots, zou ik zeggen, Ik ben van Europees/Aziatische afkomst dus classificeer mij onder de benaming EURAZIAAT.
Daarmee doe ik mijn Aziatische voorouder geen onrecht aan en ook niet mijn Europese voorouder.
Met andere woorden broeders en zusters, de benaming INDO gaan wij vanaf heden niet meer gebruiken.
Wij zijn ook geen Indische Nederlander meer, want niemand begrijpt wat dat inhoudt.
Dus ik ben een Euraziaat.
Waarom waren wij zo voor koningin en vaderland in die kolonie?
Vanwaar die keuze? Waarom een keuze gemaakt voor vader terwijl moeder evenveel rechten heeft om trouw aan te zijn. Waarom jouw halfbroeder of zuster vernederen en knechten?
Wat in het dorpje Rawagede heeft plaatsgevonden en ook elders in de Indonesische Archipel is de tragiek van het Euraziaat zijn.
Albert van prehn 13 december 2009. (ICM moderator)
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 14, 2009 om 1:14pm
Vervolg - INDISCHE MUZIEKGIGANTEN …
Onlangs had ik in de maand november 2009 een artikel geschreven
over “Waar blijven onze Indische Muziekgiganten” … en ja hoor, natuurlijk
kreeg ik van alle kanten nieuwe frisse berichten, dat er wel degelijk nieuwe Indische
Muziekgiganten zijn bijgekomen … en terecht!!
Of ik het geweldig vind …natuurlijk vind ik het helemaal te gek!!
Om te beginnen … Freek Bartels, de hoofdrol speler in de musical “JOSEPH AND THE
AMAZING TECHNICOLOR DREAMCOAT ”
Tijdens een interview vertelde Freek Bartels:” Mijn moeder is een Molukse, haar meisjes
achternaam is Riboch, en mijn grootouders kwamen uit Saparua …
Waylon de “Country and Soul” zanger (wel een nieuwe muziekstroom), is de eerste Nederlander (Indische Nederlander) die gevraagd werd en aangenomen is door platenbaas MOTOWN, en te bedenken dat van daar de artiesten net als Stevie Wonder, Marvin Gaye, The Four Tops, Diana Ross and the Supremes zijn gelanceerd!
Waylon (een Indo) is zo trots, en dat mag hij zeker zijn ... dat hij werd aangenomen in de band van zijn idool Waylon Jennings, en daarom Waylon gebruikt, als zijn artiestennaam…
Kijk jongelui, gewoon blijven proberen, blijven mee doen met audities of een talenten jacht, who knows … 1 punt heb je al mee, en dat is: Je bent ietsje ‘anders’, je hebt een ritme gevoel en misschien een muzikale familie!
SUCCES … EN BLIJVEN ZOEKEN NAAR IETS NIEUWS!! Prettige Kerstdagen en een muzikaal
2010 …
Ed Brodie
Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 1:31am
Elise G. LengkeekVrouwPutten , GelderlandVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 1:30am
Ans GeversVrouws-HertogenboschVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.N.B.U kunt foto's, filmpjes en muziek die direct of indirect met de Indische Gemeenschap te maken hebben op deze site plaatsen als u wil.Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 1:25am
Hans FreibothManAlmelo, OverijsselNederlandVan Harte Welkom bij ICMonline de Indische Internetkrant,namens de redactie, webmasters en moderator.Lees verder…
Geplaatst door ICM redactie op december 14, 2009 om 12:45am
Zalig Kerstfeest,Gezellige Jaarwisselingen Gelukkig Nieuwjaar toegewenst door het bestuur en leden van de VVGV.VVGV= Vereniging Van Gerepatrieerden en Vrienden.Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 10:28pm
Ik beken op belangrijke persconferentie met manifestatie in Den Haag op woensdag 28 oktober a.s.
Hoewel er velen hebben gestemd op Ik beken, heeft Herman Koch de NS Publieksprijs in de wacht gesleept met zijn boek Het diner, (goed voor 200.000 verkochte exemplaren). Het zij hem van harte gegund, want elke schrijver verlangt naar die erkenning. Hoeveel stemmen welk boek heeft, wordt niet zichtbaar op de site van de NS-publieksprijs, maar ik wil iedereen die de moeite heeft genomen te stemmen, hartelijk bedanken. Ook voor de vele warme en spontane acties en reacties! Dat alleen al betekent heel veel voor een schrijver.
Nog meer goed nieuws: deze week krijg ik een kwartier spreektijd voor IK BEKEN op een groots opgezette manifestatie op Het Plein in Den Haag. Deze manifestatie volgt op een belangrijke persconferentie in Den Haag a.s. woensdag 28 oktober. Daar wordt bij monde van het Indisch Platform aansluitend na het gesprek met staatssecretaris Jet Bussemaker (VWS) het regeringsstandpunt bekend gemaakt over de consequenties die deze regering verbindt aan de conclusies van de NIOD-rapporten over de al meer dan zestig slepende Indische kwesties als backpay, rechtsherstel, oorlogsschade - en roof. (Ik kom hier later nog op terug in deze mail)
Ik beken heeft tot mijn grote verrassing in de afgelopen maanden meer impact gekregen dan ik ooit had durven dromen en had kunnen voorzien. Het is schakeltje gebleken in een keten van gebeurtenissen die meer aandacht hebben losgemaakt voor het lot en leed van de Indische gemeenschap. Daaraan is vooraf gegaan de geweldige inspanning van het Indisch Platform, die in het afgelopen jaar intensieve gesprekken hebben gevoerd met de Vaste Kamercommissie Volksgezondheid, Welzijn en Sport, om Kamerleden opnieuw na te laten denken over het nakomen van de morele verplichting die onze regering heeft ten aanzien van de Indische gemeenschap. Daarbij gaat het om het uitbetalen van salarissen aan rijksambtenaren na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog, en de kwestie inzake rechtsherstel, oorlogsschade en -roof . Het boek Ik beken, op initiatief van het Indisch Platform uitgereikt aan de Kamerleden die het aangaat, heeft hen informatie van binnenuit verschaft over een geschiedenis waar ze nagenoeg niets van wisten. Het boek heeft velen geschokt en slapeloze nachten bezorgt: dit onrecht mag niet langer blijven bestaan, is het gevoel dat de meesten nu hebben. Van diverse Kamerleden en ministers mocht ik mooie, persoonlijke reacties ontvangen na lezing van Ik beken. Onder andere van de Voorzitter van de Tweede Kamer, mevrouw Verbeet, minister Maxim Verhagen en de voorzitter van de Vaste Kamercommissie, Mevrouw Smeets.
Ook Balkenende, die het boek de 15e oktober jl. uit handen van IP-voorzitter Herman Bussemaker ontving, vindt het belangrijk dat Ik beken wordt opgenomen in de lesprogramma's van scholen. We wachten rustig af wat er verder gaat gebeuren, maar het is inmiddels een feit dat Ik beken langzaam maar zeker zijn weg gaat vinden onder een breed publiek.
Ik beken krijgt ook een steeds grotere aanhang op zowel Indisch websites www.indischhistorisch.nl als op populaire Nederlandse boekenwebsites www.dizzie.nl.enwww.watleesjij.nu. Ga je googlen, dan vind je nog veel meer.
Als je op mijn website www.eliselengkeek.nl de subscribe-knop intoetst, blijf je op de hoogte van directe updates (als je dat leuk vindt). Je kunt er ook je commentaar kwijt op de boeken en op het nieuws (zie voor instructies 'Gastenboek').
Ik vind het geweldig je dit mooie nieuws te mogen vertellen!
Wordt vervolgd!
Hartelijke groet,
Elise G. Lengkeek
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 10:01pm
fastware
“WAAR BLIJVEN ONZE INDISCHE MUZIEKGIGANTEN?”
Als we het hebben over Indische muziekgiganten dan moeten we denken aan de tijd van “George de Fretes, The Tielman Brothers, The Blue Diamonds, Willem Nijholt, Sandra Reemer, Margie Bal, Sandra & Andres, Jack Jersey, Nick MacKenzie, Masada, en in de USA de top hardrock band Van Halen … terug in Holland en dan opeens weer Lois Lane, Linda Wagemakers, Jamai Loman … en Kane … en verder?
Tjahh …misschien nog een paar niet vermeld, maar of het echte toppers waren …
En waarom niets meer, waarom geen toppers meer? Hoe zou dat komen eigenlijk?
Hebben wij hier in Holland dan geen jonge Indische artiesten meer die door kunnen breken tot een redelijk bekend artiest …
Of zijn deze jonge Indische potentiële artiesten niet meer zo in de smaak bij het Nederlandse publiek … zeker weten van wel! Alleen het zoeken naar “iets nieuws” en
“iets goeds” is heel moeilijk, dat geef ik toe … maar we komen er weer aan!
Toen en nu …
In de jaren ‘60 was het ook zo, en nog heeft onze “George de Fretes” zich ontplooid tot werelds beste Hawaiian gitarist, en erkend in Hawaiï … en wat denken jullie van de zusjes Lois Lane rond 1985, Suzanne en Monique Kleman twee mooie Indische pop-soul zangeressen en hun orkest die optraden in de voorprogramma’s van Prince … en nu 2009 onze eigen Dinand Woesthoff en zijn gitarist Dennis van Leeuwen, twee jonge Indo’s van de hardrock band “Kane” … en van wereldformaat!
Natuurlijk hebben wij nog heel veel ‘bibit muzikanten’ (jong getalenteerde muzikanten) die straks misschien met iets nieuws in de muziekwereld komen, who knows!
Maar waar jonge Indische muzikanten wel op moeten letten, is het blijven zoeken naar nieuwe muziekstromen in de wereld, en misschien je Indische roots er bij voegen tot één nieuwe moderne stroming in de muziek … dus geen ouwe rocknummers spelen zoals Johnny be good, Route 66 of Monalisa, het is leuk maar zoek iets anders met mooie arrangementen en toch melodieus … anders blijft de Indische muziek in het zelfde schuitje en je komt niet verder dan optredens op de Pasarmalams of Indische fuifjes tegen heel lage gages! Eigenlijk ook logies, als Indo-band met bijna dezelfde repertoire net als andere Indobandjes heb je niets ‘meer’ te bieden, en zo blijven de Indische bandjes maar rommelen, jammer eigenlijk!
Country and Western idool …
Het is toch wel vreemd, dat veel Indische mensen in Nederland helemaal gek zijn van de Indonesische country zanger Tantowi Yahya, terwijl de Indo’s de country and western muziek mee naar Holland hebben genomen! Maar ik kan me best wel voorstellen, waarom veel Indische mensen in Holland Tantowi hebben gekozen tot hun country idool. Hij zingt goed, is altijd aardig, intelligent, ziet er leuk uit en heel erg muzikaal en bescheiden. Noem ’s een Indische country zanger in Nederland en die de intens heeft om door te breken en het jaren in stand te houden. Niet dus!
In Indonesië was de country muziek eigenlijk nooit ingeburgerd, en pas later toen Tantowi zijn debuut maakte als country and western zanger, met als eerste producer een zekere Danny Jozal een ex-schoolvriend van mij, getrouwd met Coba Bruinier een Indischmeisje uit Surabaya, heeft Tantowi heel geduldig Indonesië leren luisteren naar country and western muziek, en met succes.
Naast countryzanger is hij een goede zakenman, een bekende TV presentator en lid van de DPR (Dewan Perwakilan Rakyat) Volksvertegenwoordiger, dus in de politiek!
Pas geleden nog zei Tantowi Yahya tegen mij, dat hij de MRP Band made in Holland,
een sterke country and western band vindt op internationaal niveau!
Kom op jongens en meisjes laat zien wat jullie kunnen, doe mee met een talenten- jacht of kom met totaal iets anders in de muziekwereld. Blijf zoeken naar nieuwe ideeën in de muziek …Succes, and see you on stage!
Ed Brodie
19 november 2009
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:59pm
President Indonesië komt naar Nederland
18 nov 2009 08:01
De Indonesische president Susilo Bambang Yudhoyono komt in maart volgend jaar voor een staatsbezoek naar Nederland.
Dat zei Tweede Kamerlid Maarten Haverkamp (CDA) gisteren tijdens het debat over de begroting van Buitenlandse Zaken. Kringen rond het kabinet hebben dit voornemen bevestigd.
Volgens Haverkamp komt de Indonesische president een overeenkomst met Nederland ondertekenen over samenwerking om de mensenrechten en goed bestuur in de voormalige kolonie te verbeteren.
Het Kamerlid baseerde zich op informatie van hulporganisaties die volgens hem willen weten welke afspraken de Nederlandse regering met Indonesië gaat maken. Het CDA wil dat ook weten, want wat de christendemocraten betreft wordt ook gekeken naar de hervorming van het leger in Indonesië.
Bron: ANP
AGD.nl
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:57pm
TV Uitzending -
Documentaire Indie 1945 - 1950, wordt weer de Indo achtergesteld.
Vele verontwaardige reacties bereikten de redactie van ICM over de zondag jl. uitgezonden documentaire bestaande uit acht delen, die iedere zondag wordt uitgezonden.
Een goede zaak dat nu de geschiedenis van het voormalige Indie wordt belicht door de media op alle fronten. Via de boeken die bij Pauw Witteman door Jort Keldert werd gepresenteerd over de rol van Prins Bernhard, en het boek Ik Beken van journaliste Elise Lengkeek, de NIOD Rapporten, de documentaire Indie 1945 - 1950, en de vele reacties die ICM ontvangt uit de hele wereld naar aanleiding van dit thema.
De meesten vinden van de documentaire dat de Indo's weer als tweedehands rangsburger wordt neergezet, en de blanke Nederlanders "het slachtoffers" zijn, die alles en het ergste zijn getroffen. Krijgen de zaken nu die aandacht, wordt deze nu wederom verkeerd bewust belicht. Immers de documentaire is samengesteld met oud materiaal en nieuw materiaal. Met name het nieuwe materiaal geeft het verkeerde beeld om wederom de Indo's in het verkeerde beeld te zetten.
De uitzending heeft geleid dat van overal nog van daan vele reacties en wetenswaardigheden oplevert hoe Bernhard en de regering 400 jaren de Indonesische Archipel niet met rust liet via die bekende forum en genoemde netwerken:Reeds bij de overdracht van Indie naar de republiek Indonesia waar de VN nadrukkelijk de Nederlandse regering tot de orde riep, stuurden ze nog op de valreep 200.000 millitairen om de boel te zuiveren - lees om hun economie te redden - melden nu de diverse verschillende bronnen, en dossier die in dikke kluizen lagen opgeslagen. Hier hield het niet mee op deze praktijken bleven gewoon doorgaan om het regime daar omver te werpen die tot bloedige drama's leiden in 1965 waar ruim honderd duizend onschuldige mensen in de republiek Indonesia de dood vonden gesteund door het bekende forum met zijn netwerken, werd in Nederland massaal in de doofpot gezet,.
De presidenten aaneensluitend in Indonesie hebben toch zich weten te handhaven desondanks deze werden bestookt door vele partijen die het niet eens waren met de plannen van Sukarno, het verzet steunde tegen Sukarno, blijkt nu uit alle verschillende diverse bronnen die uit de archieven komen, en bronnen uit de hele wereld die bij ICM nu binnenkomen. Indonesie een natie met een opulatie van 240 miljoen de vierde natie in de wereld met wel 10 tallen duizende eilanden groepen, en culturen, die van buitenaf continu werden bestookt voor hun rijkdommen. Nederland zijn kolonie nimmer heeft kunnen losgelaten, dat de Nederlandse regering werd verblind voor hun oorlogsmisdaden die daar plaatsvonden onder hun regiem melden alle bronnen.
Als zijn de leugens nog zo snel, de waarheid achter haalt hem wel, en ook de onbetaalde rekeningen en het bekennen van schuld; 1 ding er zijn oorlogsmisdaden gepleegd.
Wordt vervolgd!.
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:56pm
De Ciliwung river, down by the river side.
Ergens bij Sukabumi of iets dichterbij, de Puntjak op Java ontstaat de Ciliwung en stroomt door de hoofdstad Jakarta naar zee.
Wat is er zo bijzonder aan deze rivier zou je zeggen?
Het heeft een verhaal.
Heel lang geleden toen Indonesië nog in de maak was, zaten enkele goden met elkaar te beraadslagen, hoe zouden zij dit gebied verdelen en hoe met het eruit zien.
Het waren drie goden, de oppergod en twee van zijn vrouwen. De oppergod besliste dat het uit diverse eilanden zou bestaan en zo geschiede het.
De twee vrouwgoden kregen ieder een gebied om te beheersen.
De eerste vrouw van de oppergod was hebberig en zij eiste de noordelijke eilanden Sumatera, Borneo en Celebes en Nieuw Giunea.
De tweede vrouw van de oppergod was een bescheiden en zachtaardig wezen en zij nam genoegen met het restant, de eilanden Java, lombok, Bali etc.
Vandaar dat men heden ten dage de zachtaardige sfeer proeft op het eiland Bali, waar de tweede vrouw van de oppergod zich nestelde.
Al gauw was zij bezig met het inrichten van het landschap en omdat zij bescheiden maar ook onzeker van aard was, wist zij niet goed hoe zij de bewoners van de eilanden die zij ging scheppen, een mooi paradijselijke woonplaats zou geven.
Toen zij klaar was zag Java er uit zoals nu en de vele vulkanen op het eiland zijn nog steeds de symbolen van deze tweede vrouw van de oppergod. De aarde kan op sommige momenten goed schudden en de vulkanen kunnen bij tijd en wijle goede tekeer gaan met een uitstoot van stof en rook.
Dat is de stemming van deze tweede vrouw die Sri Jawa wordt genoemd, door de bewoners van dit grote eiland. De aardschokken zijn de onrust van Sri Jawa en de uitstoot van de vulkanen geven het zuchten van deze godin weer.
Sri Jawa had oog voor schoonheid, omdat zijzelf een prachtige godin was met heel veel oog voor wat mooi is, schiep zij Java zoals zij dat goed achtte. Het was alleen nog een kwestie van waar de mensen die op dit eiland gingen wonen hun hoofdstad zouden neerzetten.
Sri Jawa vroeg raad bij haar echtgenoot, maar die kon het niet bepalen, ten einde raad trok Sri Jawa een haar uit haar hoofd en liet deze vallen op het eiland en bepaalde dat daar waar de haar terecht zou komen, de belangrijkste plaats voor de bewoners van het eilandenrijk zal ontstaan. Alle drie de goden stemden toe.
De uitgetrokken haar viel neer met de wortel in het gebied tussen Sukabumi en het einde ervan op noordkust van Java.
De gevallen haar is nu de rivier de Ciliwung, het volgt de ligging van de haar van de godin die zo op het eiland is terecht gekomen.
De Bron bij Sukabumi ergens en de monding bij Jakarta, die dus,zoals is bepaald thans de hoofdstad van Indonesië is geworden.
Als kind heb ik heel veel met deze rivier gehad.
Ik heb ergens bij de bron gezeten waar het als een watervalletje naar beneden stortte en waar ik een heerlijk verkoelende douche nam.
Ik heb de Ciliwung ook kunnen meemaken tussen Jakarta en Bogor in waar het heldere water woest stromend in een rivier vol grote rotsen en stenen zijn weg baande.
Als kind was ik gefascineerd door de kracht van het water en de ruis ervan gaf je rust. Ik zag de vele visjes in het water en de guppies die boven in aan de oppervlakte zwommen.
Het gaf een mystiek gevoel alsof iemand je gadesloeg en ik herinnerde mij nog altijd die keer dat ik pootje badend en onderzoekend iets hoorde fluisteren en mij vertelde dat ik op een bepaalde plek moest gaan kijken.
Dat deed ik dus en ik vond er een prachtige groene edelsteen. Die had ik sinds die tijd altijd bij mij en als ik niet bijgelovig was zou ik zeggen dat het mij geluk heeft gebracht want ik ontsnapte altijd aan levensbedreigende situaties later toen de tijd voor ons als gezin het leven onmogelijk werd door de politieke situatie.
De Ciliwung stroomde ook dichtbij waar ik woonde. Ik ging daar altijd heen met mijn Indonesische vriendjes om meervallen te vangen.
Deze verbleven vaak in holen aan de kant van de rivier waar ook een van de giftigste slangen zaten, de geel en zwart gekleurde oeler welang.
Op bepaalde momenten zag je de schommelende bewegingen vlak langs je heen gaan en je wist dat het er een was. De paniek bij de overige visser vertelde je dat je aan de dood ontsnapt was, want een beet van deze slag die zich bedreigt voelt, was goed voor een in 10 minuten sterftijd.
Ik heb dus een bescherming gehad en ik voelde mij altijd aangetrokken tot deze Rivier.
De ontelbare mooie siervisjes die ik eruit haalde en de keren dat ik zwemmen leerde in dezelfde rivier waar krokodillen in zaten, hebben de band voor altijd geschapen.
De groene steen die ik eruit haalde was een mooi geschenk aan een jochie dat liefde had voor de natuur in en om de Ciliwung.
De dag dat ik ernaar toe werd geroepen om het op te rapen was de roep van moeder natuur die de band verzegelde met deze rivier. Het was de amulet die de gevaren van deze rivier met draaikolken etc. neutraliseerde. Ik was een beschermde en gast van iets wat misschien toch bestaat, maar waar wij niet in kunnen en willen geloven.
De Ciliwung heeft zijn mystieke kanten.
De groene steen ben ik kwijt geraakt op de dag dat ik vertrok naar Nederland.
Vaak denk ik terug aan de tijd dat ik gehurkt aan de oever van de Ciliwung zat, al die keren dat ik in de buurt was, of het nu bij de bron was, in het midden of aan de monding.
Het heeft mij altijd aangetrokken.
Down by the riverside of the Ciliwung.
Albert van prehn (ICM-Moderator) 5 December 2009
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:52pm
Prins Bernard kwam de laatste weken weer eens in opspraak. We spreken niet meer over zijn vermeende rol, maar het staat vast dat hij een vooraanstaand rol heeft gehad bij de poging tot staatsgreep van Suharto om zich van Sukarno te ontdoen, slechts éen jaar nadat Indonesia de onafhankelijkheid had "afgedwongen". Het koningshuis en de regering had een een "Federatie Holland-Indonesia voor ogen maar Sukarno had andere plannen. Bernard dacht eerst geld te kunnen verdienen bij wapenleveranties aan Sukarno, maar echter toen bleek dat deze geen geld had, leverde Bernhard zijn oorlogstuig aan het verzet, lees Suharto. In de media wordt hij, pirns Bernard, beschreven als 'een deugniet, maar hij deugt wel', een schizofrene opportunist die zich zelf zag als de onderkoning van Indonesia, zoals Lord Mountbatten in India. Schokkend en verontrustend nieuws en wederom blijkt dat het ogenschijnelijk vriendelijk en neutraal Nederlands vorstenhuis niet vrijuit mag gaan in de Indiëkwestie. Maar wat weten we eigenlijk van die staatsgreep?..
Nederlandse betrokkenheid bij holocaust in Indonesië
Journalist Willem Oltmans beschrijft in 'Haagse bedriegers' de rol van de Nederland bij de holocaust in Indonesia. De minder bekende zaak Verrips toont echter ook CIA-betrokkenheid aan bij de staatsgreep en de meer dan 40 jaren bloedige machtsterreur van Suharto.
De Zaak Verrips
Werner Verrips, was vanuit het Nederlandse verzet naar een spionnenschool in Moskou gegaan, daarna als Nederlands soldaat naar Indonesië vertrokken en was daar dubbel overgelopen: naar het Indonesische leger en naar de CIA. Omdat de zaken tegenvallen overvalt hij een bank, wordt gepakt; zit gevangen, gaat terug naar Nederland en wordt hier wegens desertie nog eens vastgezet. Dit vertelde hij Oltmans. Tijdens het eerste gesprek tussen deze twee mannen voelde Oltmans zich bedreigd door Verrips. Oltmans merkt daarna dat Verrips zich 12 uur per dag intensief bezighoudt met de overdracht van Nieuw Guinea, zoals hij zelf ook had gedaan. Verrips zou, net als Oltmans, als discreet medewerker voor de Bilderberggroep werken, die ook bekend staat als Groep Rijkens. Dat was een groep mannen die in het geheim hun gezamenlijke belangen in de wereldpolitiek bespraken onder leiding van prins Bernhard. The Bilderberg Group is inmiddels uitgegroeid tot een inloedrijke clandestiene club van politici en zakenmensen die zich al vanaf de jaren ´30 tot doel hebben gesteld om de wereld te (her)ordenen naar hun fascistische denkbeelden. New World Order, één natie, één leger, één economie em één munt eenheid. De Bush-es, Clintons, Rockenfellers, Wartburgs, Rothschilds, Tatcher en ook de van Oranje Nassaus zijn vooraanstaande leden: zo ook Luns en Ruud Lubbers . Wiilem Oltmans werkte voor deze groep vanuit een diplomatieke en journalistieke achtergrond, Verrips vanuit zijn militaire/boeven achtergrond. Verrips werkt Oltmans de groep Rijkens uit, waarin de blonde journalist vanwege onwelgevallige publikaties niet langer welkom was. Oltmans sloeg daarna terug met openbaringen over Verrips; "Het kabaal in de pers was formidabel" lezen we in de pas geopenbaarde rijksarchieven uit die beschamdende periode . Hier volgde zelfs een nog grotere rel op waarbij Luns en prins Bernhard betrokken waren. Er moet in 1962 dus al een fors knipselarchief over Verrips hebben bestaan. Dan leert Oltmans Verrips persoonlijk kennen als buurman van zijn ouders en zelfs waarderen als huisvader. Verrips geeft hem in 1963 een 16 pagina's tellend rapport, wat Oltmans later een "blueprint" voor de coup van Suharto noemt! Het is in zijn geheel opgenomen in 'Den vaderland getrouwe'.
Januari 1964 roept Verrips Oltmans te hulp tegen Paul Rijkens, waarmee hij een conflict heeft. Als Verrips, die in de schulden zit, het faillissement van Rijkens wil aanvragen, vraagt Verrips of Oltmans ook een claim wil leggen op het Rijkens-kapitaal. Oltmans doet niet mee. Verrips openbaart in de pers, via Henk Hofland, lastige details over de Groep Rijkens om zo de druk op te voeren. Verrips weet zich gesteund door Indonesische generaals als Nasution en Parman, voor wie hij zich dan ook bezighoudt met de oorlogskwestie rond Maleisië. Verrips bedreigt verder Van Konijnenburg - de KLM-man in de groep Rijkens - en heeft laaiende ruzie met Zwolsman, onroerend-goedspeculant in Den Haag en omstreken en erelid van de Bilderberg, die onder meer het Kurhaus in Scheveningen in zijn portefeuille had. Inderdaad, familie van onze vriend Taco Zwolsman.
Op 18 oktober 1964 heeft Willem Oltmans in het New York Hilton Hotel een gesprek met het hoofd van de inlichtingendienst van het Indonesische leger, Parman. Het onderwerp is Verrips, Parman zoekt hem. Oltmans belt Verrips op en verbindt hem door met Parman. Een week later belt Verrips Oltmans terug om te vragen waarom hij hem die rotstreek heeft geleverd. Het was voor Oltmans "de laatste keer dat ik zijn stem hoorde".
Verrips sterft op 4 december 1964 tijdens een vreemd auto-ongeluk. Dan blijkt dat hij de dag voor zijn dood de journalisten Henk Hofland, Pierre Claessens en René van Eyk heeft gebeld met het verzoek: "als mij wat overkomt, zoek het dan uit, want men wil mij vermoorden." Dat onderzoek loopt op niets uit, hoewel ook de befaamde Utrechtse paragnost Croiset wordt geraadpleegd. Nadat Croiset een beeld door had gekregen wilde hij verder niets meer zeggen over deze "hoogst gevaarlijke en smerige affaire." Uit Bernards persoonlijke archieven blijkt dat Verrips door de prins persoonlijk word ingeschakeld, om voor zijn Bilderberggroep, het nodige voorwerk voor geplande staatsgreep te verrichten. Verrips legde de eerste contacten tussen Bernard en Suharto met betrekking tot de wapenleveranties. Wapens die door de CIA werden geleverd en onder meer uit de Lockheed voorraadkamer afkomstig waren. Jaren later kon Prins Bernard rekenen op een flinke beloning rekenen, 'voor bewezen diensten'.
Prof Wertheim schreef in zijn artikel voor het tijdschrift de Derde Wereld dat er kan gesproken worden over het werken voor de CIA maar dat er nergens wordt aangetoond dat Verrips handelde in naam van Nederland en dat er een zeer zwakke basis bestond om Nederlandse betrokkenheid aante tonen bij de staatsgreep van Suharto.
Echter,...Het Parool citeerde op 6 augustus 1970 onder de kop: 'Wertheim en Verkuyl onthullen' "Indonesiërs peilden hier in 1965 meningen over komende staatsgreep" deze uitspraak van Wertheim: "Op 13 februari 1966 heeft professor Verkuyl mij verteld dat hij voordat de staatsgreep plaatsvond bezoek kreeg van een Indonesische missie die in ons land vertrouwelijke besprekingen voerde met onder meer het bedrijfsleven. De missie wilde weten hoe Nederland zou staan tegenover een machtsgreep van een aantal generaals, die naast Sukarno wilden gaan regeren. Professor Verkuyl wilde die missie toen alleen ontvangen in het bijzijn van ambassadeur Tjondronegoro en daar ging de missie niet mee akkoord."
Volgens de krant erkende Verkuyl het ontvangen van een deputatie komplotteurs maar hij zei er meteen bij dat het communisten waren geweest. Verkuyl schoof de schuld van de staatsgreep dus op de communisten en indirect ook naar de - communistische - prof. Wertheim.
Hoezo geen Nederlandse betrokkenheid!? Hoe zat dat met Verrips!?
Een maand later na het verschijnen van het krantenartikel zou Suharto zèlf hier in Nederland komen op uitnodiging van Prins Bernhard. En dàt was een nog veel grotere confrontatie; want het was inmiddels ook in Nederland bekend dat Suharto een bloedbad had aangericht, waarbij misschien wel een miljoen mensen zijn omgekomen, en dat er honderdduizenden politieke gevangenen in concentratiekampen zaten; en dat Suharto de gevangen president van de RMS had laten executeren...
Suharto zou Nederland met zogenaamd een beleefdheidsbezoek vereren en dat gaf dus problemen. Het bezoek van Suharto aan de SS-er Prins Bernhard zou leiden tot de staat van beleg in Nederland, waarbij bruine mensen Den Haag niet meer in mochten en helikopters, waaruit mitrailleurs staken, boven de stad cirkelden. Bij een gewapende actie van de RMS, die de oorlogs- verklaring van Bernhard & z'n militairen had aangenomen, liet een Haagse politieagent het leven. En dat was nog maar het begin van de Molukse guerrillaoorlog in Nederland.
Ik hoop dat het nu duidelijker is geworden, wat de RMS bedoeld met het verraad van de nederlandse regering. Niet zo zeer het feit dat Nederland zich terugtrok uit de strijd en onderhandelingen van de RMS voor een eigen beloofde vrije republiek. Maar het was de laffe opstelling van het kabinet en koningshuis met betrekking tot het bezoek van dictator Suharto.
Willem Oltmans
Oltmans en Verrips kunnen niet met elkaar vergeleken kunnen worden, volgens ingewijdenen. Allebei hebben ze voor de groep Rijkens gewerkt, en voor Indonesiërs, ze hadden allebei contacten met communisten en Amerikanen, en allebei hadden ze een speciale verhouding met het koningshuis, en dat allemaal vanuit dezelfde interesse voor de kwestie Nieuw Guinea (Goudkust) en de Nederlands Indonesische betrekkingen in het algemeen. Hoezo niet te vergelijken, dus? In een historische roman over de betekenis voor het Verre Oosten "van het Hof-conflict" (ook bekend als de Greet Hofmans-affaire, bij sommigen als Bernhards machtsgreep) zouden deze mannen niet misstaan als hoofdrolspelers; Oltmans aan de Juliana-zijde en Verrips aan de Bernhard-kant.
Oltmans had in de zomer van 1962, in een restaurant in Greenwich Village, een gesprek met ene Ujeng Suwargana waarbij voor het eerst sprake is van een "Dewan Jendral", een generaalsraad die een komplot zou smeden tegen Sukarno. Later dineert Oltmans met Sriamin en vertelt het gerucht door, Sriamin reageert afwijzend. Dan bespreekt Oltmans de zaak met ambassadeur Sukardjo, maar die wil er ook niet van horen. Dan weeft Oltmans tijdens een lezing voor de Universiteit van Wisconsin enige passages in over het mogelijk bestaan van een raad van Indonesische generaals die Sukarno zouden willen afzetten. Hij noemde met name Nasution, Yani en Roeslan Abdulgani, die daarna bij Oltmans' vriend Sukarno op het matje moesten komen omdat zijn verhaal verder werd verteld door Associated Press waardoor het ook in de Indonesische pers terecht kwam. De chef van de Indonesische strijdkrachten, Nasution, werd daarna zelfs weggepromoveerd. Door middel van dit opgeklopte gerucht heeft Oltmans dus invloed op het Indonesische leger uitgeoefend, en dat terwijl Indonesië en Nederland in staat van oorlog met elkaar waren over het goud en de olie in Nieuw Guinea. Dat was dus wel een bijzondere prestatie. En dit alles is vooral opvallend omdat het spookbeeld van een generaalsraad die de macht wilde grijpen later een belangrijke rol heeft gespeeld bij Suharto's staatsgreep: leden van Sukarno's lijfwacht hebben de "generaalsraad" daardoor ontvoerd en vermoord. Vanwege het gerucht waren ze bang voor een staatsgreep. Maar nadat deze belangrijkste generaals uit de weg waren geruimd kwam voor Suharto de weg vrij om de macht te grijpen. Oltmans is als eerste begonnen over een generaalsraad. De roots van dit belangrijke onderdeel van de coup, die volgens velen volgens een "CIA-scenario" is verlopen, liggen dus bij Oltmans.
.
De staatsgreep van Suharto op 1 oktober 1965 en de slachtoffers die daarna zijn gevallen wordt in Nederland maar door een handjevol Indonesische bannelingen herdacht. Het is vreemd dat de staatsgreep, waarbij de Nederlandse betrokkenheid enorm is geweest en die ook op de Nederlandse geschiedenis zo'n bloedige invloed heeft uitgeoefend, niet door Nederlanders wordt herdacht.
abraços,
Ben
edit delete
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:50pm
Edittorial ICM Week 48
TV Oranje & ICM
De verdere ambities om de Indische entertainment verder een plaats te geven in de Nederlandse Muziek entertainment, heeft dit zijn vruchten afgeworpen via de brug die twee jaren geleden is geslagen naar TV Oranje. Zo krijgt TV Oranje de aandacht van ICM achterban, en de Indische muzikanten krijgen weer die broodnodige aandacht. Voor ICM ook weer een uitbreiding voor de evenementen agenda. Alleen die evenementen die zijn geautoriseerd door de redactie ICM worden hier geplaatst.
29, en 30 november jl werden 180 Nederlandse artiesten uitgenodigd om de Kerst - en nieuwsjaar wens uit te brengen voor clip op TV Oranje waarbij o.a. Ais Lawa-Lata, Morena en de groep Manna. Volgend jaar zal dit beduiden meer zijn. Er is een begin. Zie www.TVOranje.nl of op TV Oranje zelf.
Jaarkalender.
Een nieuw rubriek is toegevoegd aan ICM pagina. Inmiddels hebben diverse organisaties de zaken aangeleverd. Voor de commerciële organisaties dus pasar en overige (waar omzetten worden gegenereerd met als doel winst); is dit tot 7 december kosteloos, hierna gelden deze als advertentie.
I-Ned
Er zijn ontwikkelingen gaande voor de oprichting van een Indische Omroep I-Ned . In principe wilde ICM hier niet mee naar buiten komen, maar omdat diverse personen zijn benaderd voor de invulling van: het bestuur, klankbord, werkgroepen en commissies, zal ergens toch rekening moeten worden gehouden dat dit naar buitenkomt.
Er worden diverse trajecten gekend, waarbij het eerste traject voor promotie dient in 2010 van start gaat.
Op dit moment is het selectietraject in gang gezet waar als boegbeeld dient een politica, die deze Indische kar moet gaan trekken. De eerste contacten zijn inmiddels gelegd.
ICM is een krant gevoerd door een redactie, die als content o.a. gaat dienen en voor het duwen van de programmeringen I-Ned. 'Mocht het lukken dan kan I-Ned binnen drie jaren operationeel zijn. Om dit bereiken is er nog veel werk te doen en veel geld nodig. Hiervoor zullen wij U hulp nodig hebben! Nu al heeft ICM de intentie als I-Ned er is om die blijvende band met TV Oranje nog sterker aan te houden.
Volgend jaar maart/april zal ICM en (I-Ned) zich vestigen bij het Flevoparq Dronten/ Zeewolde. Waar nu voorbereidingen voor worden getroffen.
Initiatief Nieuw Indisch Huis.
Er is weer hoop voor de Indische Gemeenschap, waar behoefte is aan een soort Indisch Huis. Nu wordt dit min of meer opgevangen door maandelijkse Kumpulans. Net als de Nederlandse wijkcentra, zou zo 'n initiatief een welkome aangelegenheid zijn op meerdere locaties. De vergrijzing treedt op, en steeds meer schoolgebouwen raken overbodig, die dan kunnen worden ingezet voor een Indisch Huis.
Standhouders.
Een stuk of 39 standhouders met grote naam, hebben melding gemaakt bij de redactie volgend jaar niet te staan bij TTF, in vorige publicatie was dit nog slechts 7.
Pasars.
Nieuwe (7) organisatoren melden zich bij de redactie. 2010 laat een heel ander gezicht zien wat de wereld van de Pasar Malams betreft. Mede door dat andere concepten/formules zullen worden gehanteerd. Het impliceert dat het podium heel anders uitkomt te zien, en met een andere presentatie en een andere benadering.
Flevoparq Dronten / Zeewolde
Streven van ICM is om als een vaste locatie voor Indische entertainment in Flevoland: een Pasar malam dat het een vast begrip moet gaan worden voor Flevoland van Zeewolde tot Emmeloord; Het evenement wordt niet alleen de binnen locatie (6100 m2) maar ook de buiten terrassen en terreinen worden ingezet. Naast deze pasar malam maandelijkse Indische evenementen met verschillende thema's o.a Tropical Nights, Las Vegas, matinees en kumpulans.
De Flevoparq producten lopen nu doelmatig dat nu plaats is voor het vierde product nl. om Indische evenementen te implementeren. Ruim 1 miljoen werd geïnvesteerd in o.a. verbouwing en innovatie. De onderneming is nu levensvatbaar met zes vaste medewerkers. zie www.flevoparq.nl
De gemeente Dronten (Zeewolde) verheugt ze nu al met deze nieuwe ontwikkelingen, mede omdat Flevoparq vele sportevenementen naar Dronten haalde, niet alleen de gemeente, ook een Flevopost is iedere weekend in het Flevoparq te vinden, vanwege de vele toernooien en evenementen.
Persconferentie IP 28 oktober 2009
Zoals medegedeeld op 28 oktober jl op de persconferentie, is de IP delegatie in gesprek met Min.VWS met als leiddraad de NIOD-Rapporten en in gesprek met andere ministeries.
edit delete
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:48pm
Het verhaal van een Jongen die volwassen werd.
Er zijn in een leven van ieder van ons bepaalde momenten die je ineens van de ene wereld, het kind zijn, in de andere doen belanden, en wel die van volwassenen
Duitsland had in de jaren zestig tot eind zestig nog veel potentie voor muziekgroepen. Natuurlijk waren er diverse gradaties, de een beter dan de anderen en het ene lokaal betaalde beter dan de andere. Sommige lokalen hadden betere nevenvoorwaarden, het maakte niet uit.
Je was jong en de wereld lijkt een object om verovert te worden. Zo verging het mij ook, ik was jong, kon met mijn muziek mijn brood verdienen en dat de verdiensten net zo makkelijk werd uitgegeven als ontvangen was part of being Young.
Het was natuurlijk niet alleen geld wat zo belangrijk was, je speelde en deed niets liever dan dat. Ook ik dus, die net vanachter de schoolbanken gelijk in het leven werd getrokken.
De eerste week was alles nieuw en je verbaast je over vele zaken die je in jouw beschermde wereldje thuis nooit had meegemaakt. De aandacht van het publiek was ineens op jou gericht en niet meer als teenager in een teenager groepje maar nu in een volwassen wereld in een band waar volwassenen in speelden die al lang in het circuit vertoeven.
Als teenager speelde je in een jongerenbandje, had leuk succes en speelde meestal voor jouw leeftijdgenootjes. Nu was het voor de poen en daar moest je toch voor werken, het gaf niets je was vol energie en het kon niet stuk. Het avontuur lokte. Zo was het ook met het volwassen worden want het broekje was in den beginne heel bescheiden, verlegen en onzeker. De normen en waarden van thuis golden ineens niet meer en je moest zelf bepalen hoe je ermee omging. Dat was heel verwarrend.
Volwassenen waren anders tegen je dan thuis, waar alles volgens regels gaat, hier werd je als gelijke behandeld en dat was best angstig. Dat was ook zo met de vrouwen.
De meeste vrouwen die in de lokalen komen waar je speelde waren volwassen, ze waren of getrouwd of alleen en er waren ook bij die wel getrouwd waren maar waar de man vanwege zijn werkzaamheden niet vaak thuis was. Die vrouwen waren er ook en daar maakte ik op een goede dag kennis mee. Niet zozeer van versieren, maar eerder met respect voor een klant die je een drankje aanbood en in jouw pauzes vroeg of je haar gezelschap wilde houden.
Ik dronk niet rookte niet en was oerbraaf, net van achter moeders rokken vandaan, dus ook die dag braaf en beleefd naar mevrouw luisterend die haar verhaal vertelde waar je eigenlijk niet in geïnteresseerd was. Je was blij dat de pauze over was en je weer met jouw muziek aan de gang kon gaan. Het was half drie in de nacht geworden, de tent sloot zijn deuren en iedereen ging huiswaarts, mevrouw nodigt je uit om een drankje bij haar thuis te nuttigen. Ik was moe maar durfde geen nee te zeggen dus stapte in haar auto en ging mee naar haar huis.
Binnen gekomen ging het er gemoedelijk aan toe, drankje hier en wat keuvelen en dan gebeurt het. Ik mocht blijven slapen, denk in mijn naïviteit dat ik ergens op de bank ging slapen.
Nee dus, ik werd een plek in de slaapkamer gewezen op het tweepersoonsbed met mevrouw. Dit was schrikken, de praatjes die ik had tegen vrienden herinnerde ik niet eens meer, ik werd bloed nerveus want, wat gaat er gebeuren? De vrouw des huizes was 15 jaar ouder dan ik die amper 20 was. Net van de schoolbanken zijn eerste kantoorbaantje vervolgens achter het bureau weggehaald en pardoes in het muzikantenleventje geplaatst. Zij gaat weg en komt terug in een nachtgewaad, waar je de omtrekken van haar lichaam duidelijk kon aanschouwen .
En dan gebeurt het, iets waar je alleen maar van kon dromen en op afstand leek gebeurde nu.
Ze kleedt zich volledig uit en voor het eerst kon ik een volwassen vrouw in haar natuurlijke gedaante aanschouwen. Ik was gebiologeerd maar durfde het niet te laten merken. Dit was anders dan het onschuldige geflikflooi met mijn vriendinnetjes thuis waar alles verboden en taboe was, en waar ouders zorgen voor de normen en waarden. Ik was versteend van angst en opwinding tegelijk maar wist niet wat er van mij verlangd werd, wist niet eens het initiatief te nemen en zou het liefste door de grond zakken. Mijn hart ging tekeer en de onzekerheid werd een zware last. Het gebeurde in die nacht, ik werd door haar ingewijd in het spel van de volwassenen.
Van alles wat ik mij van had voorgesteld en hoe het zou zijn was van alles anders.
Wat ik dacht te weten was niets vergeleken wat zij mij leerde die nacht.Ik zal haar nooit meer vergeten, Evelien heette zij, want dank zij haar kon ik eindelijk als volwaardig lid vertoeven in het volwassenen wereldje dat alsmaar meer van je verlangde en harder was dan de wereld van mijn onschuld zo dicht bij mijn ouders toen.
Ik denk niet dat ik de enige ben die een dergelijk verhaal vertelt, iedereen heeft het op een andere manier moeten meemaken. Mijn manier was die van een onschuldige Jongen die ineens volwassen werd gemaakt.
Albert van prehn (ICM moderator) 1 december 2009.
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:44pm
The man behind “Indo Culture” ...
Ongeveer zo’n drie jaar geleden, stond ik samen met een vriend van me, te luisteren naar
een Keroncong Orkest uit Depok … West Java, op de Pasar Malam Besar in Den Haag en genoot met volle teugen van hun muziek!
Eigenlijk was het onze muziek … Keroncong, een muziek stroom uitgevonden door
Indische mensen toen in voormalig Nederlands Indië. Een mengelmoes van Fado-
muziek uit Portugal .. denk maar aan de gitaren, ukelele’s en basgitaren, strijkers uit Italië
… de violen, en Oosterse melodieën en klanken …de seruling-bambu uit Java en de tifa’s
uit de Molukken.
Trouwens de Keroncong muziek had haar bekendheid ook te danken aan de “Stamboel” avonden …in de jaren 1920 in Nederlands Indië.
“Even voorstellen Ed, dit is mijn vriend Ferry Schwab!” werd er opeens geroepen.
Ik draaide me om en maakte kennis met Ferry, en al heel gauw kwamen we aan de
praat over de Indische ‘cultuur’ en Indische muziek. Uiteraard hadden we huis adressen, telefoonnummers en e-mail adressen uitgewisseld. En tot op de dag van vandaag, heb ik
begrepen dat deze meneer Ferry Schwab heel veel bezig is met de promotie van ALLES wat te maken heeft met het Indisch gebeuren! Pasar Malams, Indische artiesten, Indische cd’s en dvd’s, Politiek wat te maken heeft met ons Indische achtergrond, kortom te veel om op te noemen … en allemaal in zijn eigen tijd en vraagt er geen cent voor!
Ferry Schwab van ICM Online (De Online Indische Internet Magazine) is een vechter, door-
zetter en loopt niet weg voor moeilijke problemen die hij tegenkomt, sterker nog …hij creëert
een confrontatie aan, en als hij het doet, dat moet je maar geloven dat hij zijn zin zal krijgen!
In die 3 jaren dat we elkaar kenden hadden we toch in veel projecten samen gewerkt …om maar een paar voorbeelden op te noemen …de dvd van Pasar Malam Instimewa met “Tantowi Yahya”, de distributie van de Stamboel-dvd “Onze eigen geschiedenis” in Zoetermeer van de Stichting Adinda.
Ook voor vele Indische muziek & dansgroepen, Indische artiesten en Indische kumpulans in
Nederland en in de USA, is Ferry Schwab niet te beroerd om zijn steentje bij te dragen. Maar toch blijf ik zeggen “voor niets gaat de zon op!” … dus beste lezers niet alleen profiteren maar ook honoreren!
Ferry Schwab, nogmaals namens alle beroeps, amateur of gelegenheidsartiesten hartstikke
bedankt voor je hulp, aanwezigheid, adviezen en …reclamespots op ICM Online!!
Ed Brodie
Zoetermeer
edit delete
Lees verder…
Geplaatst door Ferry Schwab op december 13, 2009 om 9:43pm
Redactie van TV Oranje verzocht ICM om artiesten aan te wijzen voor Kerstclips voor op TV Oranje.
ICM hoefde niet lang na te denken. Manna wordt regelmatig op TV Oranje uitgezonden, en heeft een prachtige DVD uitgebracht met het project Melati in de sneeuw. Morena het jonge talent, die in het nieuwe jaar met haar eigen CD uitkomt. Uiteraard had ICM nog meer artiesten op het oog. Riem, is niet beschikbaar, en Andy is herstellende, dan blijven er helaas heel weining over die op dit nivo konden meedingen.
Daarbij TV Oranje min of meer dit ook uit door clips die worden uitgezonden.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Beste Ferry en Marshal,
Zoals je ongetwijfeld weet hebben wij van zondag 29 november t/m dinsdag 1 december 2009 onze jaarlijkse kerstwens opnames. Dit maal zijn er tevens opnames voor showflitsen. Helaas heb ik enkel Aïs Lawa-Lata (waarschijnlijk zondag de 29e om 18.00 uur). Mocht je nog artiesten weten die één van deze dagen zou kunnen tussen 14.00 uur en 19.00 uur meld ze dan aan via dit mail adres. De locatie voor de opnames is:
Best Western Hotel Hiddingerberg
Woldmeentherand 15
8332 JE Steenwijk
Ik hoor graag van je.
Met vriendelijke groet,
Lees verder…
