VLUCHT WILHELMINA: KRITIEK WERD ZWAAR BESTRAFT

Joden Savanne - Suriname

Nederlands-Indië (mei 1940): Kritiek op de vlucht van Wilhelmina werd zwaar bestraft.

Door Gerard de Boer

Nadat in Nederlands-Indië bekend was geworden dat Wilhelmina naar Engeland gevlucht was, werd iedere vorm van kritiek keihard de kop ingedrukt. Zo zijn er destijds 57 mannen en vrouwen zonder vorm van proces geïnterneerd omdat ze op de een of andere manier hun ongenoegen over de vlucht hebben laten blijken. 

Eén van hen was een volkomen a-politiek figuur, namelijk de toen 22-jarige KNIL-militair J.E. Stulemeyer. Op 13 mei 1940, toen hij had vernomen dat de koningin de wijk had genomen naar Engeland, had hij hevig teleurgesteld uitgeroepen: “Nu komen die moffen binnen en neemt de koningin de benen!”

De ramen stonden open en een buurman (Beekwilder) en een vriend (IJkma) brachten hem aan.

Stulemeyer: “Eensklaps stonden er 10 gewapende militairen, aangevoerd door kapitein Blecking, die mij gelastte met mijn handen omhoog mee te gaan.” 

(Ruim 6 jaar later ziet hij zijn vrouw en dochtertje weer terug. Mevrouw Stulemeyer wist niet eens dat haar man nog leefde. Het Nederlandse Rode Kruis had hem namelijk als ‘verdronken’ opgegeven!) 

Op 7 december 1941 vindt de aanval op Pearl Harbor plaats en een dag later verklaart de Nederlands regering in Londen de oorlog aan Japan. Nog steeds loyaal aan ‘Koningin en Vaderland’, niet zo verbitterd als hij geacht werd te zijn, tekent hij een verklaring, waarin hij aanbiedt Indië te helpen verdedigen in geval van een Japanse aanval. Het verzoek wordt genegeerd en er gebeurt iets heel anders.

Op 21 januari 1942 wordt hij Soerabaja ingescheept aan boord van het m.s. ‘Tjisadane’. Het schip zal hem via Kaapstad naar Suriname brengen. “Vergeet de boten, de boeien en de reddingsvlotten,” krijgt hij aan boord van de ‘Tjisadane’ te horen van een marinier die hem moet bewaken. “Die zijn niet voor jou. Als er wat gebeurt, verzuip je als een als een rat, want jij verdient niet beter.”

Stulemeyer maakt de reis opgesloten in een grote stalen kooi in het voorschip en op 1 maart 1942 komt hij in Paramaribo aan. Daar wordt hij geïnterneerd in het concentratiekamp ‘Joden Savanne’ (bijgenaamd ‘De Groene Hel’), waar hij jarenlang onder erbarmelijke omstandigheden gevangen zal blijven. Zonder vorm van proces wordt hij op 15 juli 1946 (dus ruim een jaar na de bevrijding) vrijgelaten en met de ‘Boissevan’ naar Nederland gevaren. 

Terug in Nederland heeft Stulemeyer nog getracht eerherstel te verkrijgen. Op zijn vraag waarom hij destijds geïnterneerd was geworden, kreeg hij ten antwoord: “U werd potentieel staatsgevaarlijk geacht en daarom vastgezet”.

Stulemeyer:  Ik heb geprobeerd recht te verkrijgen. Ik heb zelfs een proces aangespannen tegen de Nederlandse staat. Het mocht niet baten.”

Zie hier de uitspraak van de Tweede Kamer (afbeelding aanklikken om te vergroten): 

Stulemeyer is de enige van de 57 mannen en vrouwen die vanwege hun kritiek op de vlucht van Wilhelmina naar Suriname is gedeporteerd. Dit had hoogst waarschijnlijk te maken met het feit dat hij de enige militair was. Maar met de overige 56 is het nog slechter afgelopen.

Zij bleven in Nederlands-Indië geïnterneerd totdat Japan Nederlands-Indië bezette. Daar zijn ze na de Nederlands-Indische capitulatie op 9 maart 1942 overgedragen aan de Japanse bezetter die hen opsloot in de beruchte ‘Jappenkampen’. Bijna alle mannen zijn later tewerkgesteld aan de Pakan-Baroe- en de Birma-spoorweg. 

Voor zover bekend is Stulemeyer de enige die de oorlog heeft overleefd.

 

Bronvermelding Herstel de republiek

 http://herstelderepubliek.wordpress.com/2011/10/27/vlucht-wilhelmina-kritiek-werd-zwaar-bestraft/

 

 

Mark Rutte "Indisch erfgoed blijven herinneren en blijven leren "

De letterlijke woorden van onze minister president recentelijk en dat het Kabinet zich beijvert om de herinnering aan de Nederlands - Indie  levend houden. De praktijk wijst een andere koers! Een vernietiging van het Indisch bestaansrecht dat nooit lijkt te hebben bestaan met drie eeuwen koloniale geschiedenis.

Met de EXTRA EDITIE  Luidt het NICC in Den Haag de noodklokken ; Het is nu  twee voor twaalf , maar de verandwoordelijke ministeries VWS en de belangen organisatie Het Indisch Platform lijken te slapen! Kennelijk omdat de strijd zich hoofdzakelijk richt op de NIOD rapporten lijken beide partijen de belangen van de Indische Gemeenschap met een populatie van ander half miljoen volledig te vergeten, die juist hiervoor destijds door oud-premier Ruud Lubbers in het leven geroepen is, dat nu al worstelend de Overheid  met de afbraak van Indisch Erfgoed is begonnen .

Museum Nusantara met sluiten bedreigd, Indisch Herinneringscentrum Bronbeek dat als opslag wordt gebruikt voor defensie met een onzekere toekomst en Doodsteek voor Tropeninstituut, -museum en -theater.  Voeg hierbij dat alle Indisch culturele evenement / theaters 50 jaren lang zich zelf hebben bedropen. terwijl de Nederlandse collega 50 jaren royaal subsidie ontvingen die nu worden gekort.

Om Extra editie te lezen klik    NieuwsbriefEXTRAEDI…

Ophouden met klagen en zeuren; de schouders eronder  - door:  Hans Vogelsang

Tijdens de opening van het Theaterfestival 2011 heeft  Joop van den Ende in een speech gememoreerd dat de door dit Kabinet opgelegdebezuinigingen zeer heftig zijn en via rijks, provinciale en gemeentelijke portefeuilles bij elkaar een miljard zullen gaan bedragen. “Het is verschrikkelijk voor al die musici, acteurs en kunstenaars die hun baan gaan verliezen. Maar het allerergste vind ik de wijze waarop door politiciover kunst en theater wordt gesproken. Dit heeft onze sector niet verdiend en heeft ons ernstig beschadigd”, aldus Van den Ende      op 1 september 2011 in de Stadsschouwburg in Amsterdam. Maar desondanks vindt hij het nu tijd dat er antwoorden gezocht worden, in plaats van te blijven klagen en zeuren. In    zijn toespraak verwees de nestor van het Nederlandse theaterwezen naar het internationaal hoogstaande niveau en de hoge publiekscijfers: de gezamenlijke podiumkunsten trekken meer publiek dan alle sport-wedstrijden bij elkaar. En daar mogen we best trots op zijn, maar moeten we ook zelfvertrouwen uit halen.

Daarnaast moet de kunstwereld zich veel beter organiseren om de gezamenlijke belangen te behartigen. “Alle organisaties in de theater en kunstwereld in Nederland zouden een paar procent van hun budget moeten afstaan aan één organisatie, één man of één vrouw, die als enige taak heeft om voor ons te lobbyen. Deze zou namens alle schouwburgdirecteuren, musea, theaters, gezelschappen en kunstenaars bij het ministerie, de provincies, gemeenten en ook in Brussel aan tafel moeten zitten. Ondanks alles is daar toch nog veel mogelijk en we laten dat geld liggen!” Na afloop ontving Joop van den Ende de VSCD Oeuvreprijs 2011 van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties uitgereikt voor zijn enorme verdienste aan de podiumkunsten.

Daarnaast moet de kunstwereld zich veel beter organiseren om de gezamenlijke belangen te behartigen. “Alle organisaties in de theater en kunstwereld in Nederland zouden een paar procent van hun budget moeten afstaan aan één organisatie, één man of één vrouw, die als enige taak heeft om voor ons te lobbyen. Deze zou namens alle schouwburgdirecteuren, musea, theaters, gezelschappen en kunstenaars bij het ministerie, de provincies, gemeenten en ook in Brussel aan tafel moeten zitten. Ondanks alles is daar toch nog veel mogelijk en we laten dat geld liggen!” Na afloop ontving Joop van den Ende de VSCD Oeuvreprijs 2011 van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties uitgereikt voor zijn enorme verdienste aan de podiumkunsten.

Hoe zit dit nu bij de Indische wereld?

Er is eigenlijk maar weinig verschil. Ook binnen de Indische organisaties mag men de gezamenlijke belangen nooit uit het oog verliezen. De organisaties schreeuwen weliswaar moord en brand, maar praktisch wordt er niets ondernomen om het tij te keren. Ieder probeert op  eigen houtje te overleven en toch nog wat subsidie in de wacht te slepen. De een lukt het, de ander gaat ter ziele. Je kunt het in deze tijd gewoon niet meer alleen. Je hebt elkaar nodig; een vuist is meer dan vijf vingers 

Sinds bijna twintig jaar is het Indisch Platform (in 1991 opgericht op instigatie van de toenmalige Minister-president Ruud Lubbers) de belangenbehartiger van de Indische gemeenschap. Dat daar nu na al die jaren slechts een 26-tal Indische organisaties lid van zijn, is eigenlijk een schande. De grote vraag is of hier sprake is van desinteresse of speelt de verdeeldheid binnen de Indische gemeenschap parten. Ik hoop het laatste, want als de achterban niet geïnteresseerd is in de inspanningen die het Indisch Platform zich getroost, dan heeft het geen mogelijkheid om tegenover de overheid een vuist te maken: “Een partner die slechts een kleine minderheid van de totale achterban als reële aanhang heeft, daar hoef je toch nauwelijks rekening mee te houden”, zo zal de politiek redeneren.

Dit zal dus uiteindelijk resulteren in de effectloosheid van de lobby en is daarmee de feitelijke doodsteek voor de doelgroep. Na 66 jaar inspanningen mag dit natuurlijk nooit gebeuren. Dan hebben we dus al die jaren voor niets geklaagd en gezeurd.  

Sinds bijna twintig jaar is het Indisch Platform (in 1991 opgericht op instigatie van de toenmalige Minister-president Ruud Lubbers) de belangenbehartiger van de Indische gemeenschap. Dat daar nu na al die jaren slechts een 26-tal Indische organisaties lid van zijn, is eigenlijk een schande. De grote vraag is of hier sprake is van desinteresse of speelt de verdeeldheid binnen de Indische gemeenschap parten. Ik hoop het laatste, want als de achterban niet geïnteresseerd is in de inspanningen die het Indisch Platform zich getroost, dan heeft het geen mogelijkheid om tegenover de overheid een vuist te maken: “Een partner die slechts een kleine minderheid van de totale achterban als reële aanhang heeft, daar hoef je toch nauwelijks rekening mee te houden”, zo zal de politiek redeneren.

Dit zal dus uiteindelijk resulteren in de effectloosheid van de lobby en is daarmee de feitelijke doodsteek voor de doelgroep. Na 66 jaar inspanningen mag dit natuurlijk nooit gebeuren. Dan hebben we dus al die jaren voor niets geklaagd en gezeurd.  

Zolang het N.I.C.C. bestaat, is deze organisatie een groot voorstander geweest van onderlinge samenwerking tussen de verschillende Indische organisaties. Keer op keer hebben wij hierover gepubliceerd en in persoonlijke gesprekken het belang benadrukt. En we moeten constateren, dat iedere organisatie en ieder individu het op dit punt roerend met ons eens is. Echter, als het er op aan komt om die stap echt te zetten, blijven wij helaas weer alleen staan…..

Dit moet vanaf nu echt veranderen, als we ons doel willen bereiken. Ook het N.I.C.C. is sinds een jaar lid van Het Indisch Platform. Omdat wij van het begin af aan hebben ingezien, dat je in dit land en zeker met deze huidige regering alleen maar iets kunt bereiken door als één man achter de lobby te staan. Het mooiste zou natuurlijk zijn, wanneer – zoals Joop van den Ende in zijn speech naar voren bracht, een professionele lobby zouden kunnen uitvoeren. Want ondanks de financiële en economische malaise zullen er zeker nog niet-opgedroogde bronnen te vinden zijn. Er zijn nog mogelijkheden. Daarom: altijd positief blijven denken en gezamenlijk de schouders eronder!

PERSBERICHT. 

PASAR MALAM Leek 11,12 en 13 november in Topsportcentrum Leek, De Schelp 35, Leek.

Vanaf vrijdag 11 november t/m. zondag 13 november is Topsportcentrum Leek te Leek omgetoverd tot een Tropisch paradijs samengevoegd met Borderline Country.

Voor het eerst  organiseren Topsportcentrum Leek en de stichting Stellar Events  de Leekse Pasar Malam in deze unieke vorm. Er is veel te zien, te eten en te beluisteren op deze gezellige Tropische Markt.  Speciale aandacht voor het Country café.

Pasar Malam, wat in gewoon Nederlands avondmarkt betekent, is een Aziatische markt welke al meer dan 50 jaar in Nederland wordt gehouden. Vooral om de cultuur van de Indische Nederlander onder de mensen te brengen. Later is het uitgegroeid tot een Aziatische markt van meerdere culturen. De pasar malam is een samenzijn waar gezelligheid voorop staat. Een ontmoetingsplaats voor familie vrienden en bekenden. Door de sfeer die er hangt is het een groot feest om mee te maken. De hal die wordt verduisterd om de sfeer nog een intiemere glans te geven, immers, pasar malam (avondmarkt) hoort in het duister plaats te vinden. Deze pasar malam heeft een aparte dimensie. Door de combinatie van Country en Indo-Rock, Linedansen en Jive te combineren geeft dit aparte en intieme sfeer en gezelligheid. Reden genoeg om er een uitgangsdag van te maken.

Vrijdag, 11 november om 13.00 uur gaan de deuren open en wordt u verwelkomd door de zwoele klanken van Indonesische muziek. Vrijdag is een Molukse dag. Om 14.00 is de start van het programma. De muziek zal worden verzorgd door de Molukse groep SAN(Sing Ada Nama0. Een allround band van hoog niveau. De dansgroep kumpulan Gemadra vertonen prachtige traditionele Indonesische dansshows. Een speciaal optreden zal worden verzorgd door de zangeres Diana Monoarfa en Ferry Kusuma. Zij zingen en spelen alle bekende soorten muziek Van Lagu lagu tot en met krontjong, als ook Chinees. Een genot om naar te luisteren en op te dansen.

Om 22.00 uur eindigt de 1^e pasar-dag.

Zaterdag, 12 november, open om 13.00 uur, einde 23.00 uur.

Deze dag staat voor een groot deel in het teken van de Country en Indo-rock muziek. Deze muziek is de laatste jaren zeer populair en er is veel vraag naar deze gezellige muziek en sfeer. De muziek wordt verzorgd door de muziekformaties “Montana” en “Off Course”. Verder zal de dansgroep Bunga Melati,  wervelende dansen van verschillende eilanden tonen. en men geeft ook nog een kledingshow van verschillende eilanden. Zij hebben een totaal vernieuwde show, waar zij veel successen mee boeken. Ook een spectaculair optreden van de countryzanger Will Stevens.

Maar de topper van deze dag is het optreden van Riem de Wolff. Begeleidt door Off Course zal Riem een spetterende show geven. Natuurlijk zal ook het alom bekende Ramona niet ontbreken.

Al deze optredens staan garant voor een geslaagde 2^e Pasar-dag.

Zondag, 17 september, open om 12.00 uur, sluiting om 20.00 uur.

Deze laatste Pasar-dag staat geheel in het teken van Tropische en Oosterse sferen.

De bands voor deze dag zijn de allround countrybands “No you Don,t” en “Swamp”.

Een speciaal en uniek optreden zal worden verzorgd door de dansgroep Hawaiian Fantasy. Deze dansgroep zal u meenemen naar Hawaï en Tahiti. Een stukje cultuur van heden en verleden wat nog niet eerder vertoond is in deze regio.

Speciale optredens worden verzorgd door het duo Rene Shuman & Angel Eye. Deze Nederlandse Elvis trekt overal waar hij komt overvolle zalen. Vooral zijn Elvis repertoire is veel gevraagd en samen met Angel-Eye en zijn nieuwe show Travel in Time zal ook dit tot een onvergetelijke dag maken. Deze Nederlandse Elvis trekt overal waar hij komt overvolle zalen. Vooral zijn Elvis repertoire is veel gevraagd en samen met Angel-Eye en travel in Time show, zal ook dit tot een onvergetelijke dag maken

Een optreden wat garant staat voor een prachtige afsluiting van deze laatste Pasar dag.

Speciale aandacht ook voor het Country café. Hier zullen ook top optredens plaatsvinden. De huisband hier zijn “The Chairwinders”. Verder optreden van de legendarische Woody Brunings van de Crazy Rockers. En last but not least, de countryzangers Shirley.

De moeite waard om naar Topsportcentrum Leek te komen en dit mee te maken.

Het spreekt voor zich dat de bezoeker, als er geen podium programma is, zich niet hoeft te vervelen: er staan aanzienlijk meer kramen dan vorig jaar met de meest uiteenlopende Aziatische artikelen, van kleding, prachtige oosterse/koloniale meubeltjes, beelden, zilveren sieraden, wierook, balsem, fruit, kroepoek en noem maar op. Ook de waarzegster is aanwezig. Bij de Warungs(restaurants) kan men voor een complete maaltijd, als voor een kleine hap terecht. Er staan ook kleinere eetkramen met snacks zoals, pasteitjes, lumper, risolles, loempia’s, bapau, saté, en niet te vergeten,………..heerlijk tropisch ijs en tjendol.

Openingstijden:        Vrijdag     11 november van  13.00 – 22.00 uur

                                    Zaterdag   12 november van  13.00 – 23.00 uur

                                    Zondag     13 november van  12.00 – 20.00 uur

Toegangsprijzen :     Volwassenen                                                 € 7,00.

                                   Veteranen en 65+                                          € 6,00.

                                   Kinderen van 6 t/m12 jaar                             € 3,50.

                                   Kinderen tot 6 jaar gratis.

Info :                                      stichting Stellar Events: Mobnr. 0624400900/0623738505

                                   Website; www.stichtingstellar.nl

                                                  info@stichtingstellar.nl

                                                 www.sportcentrumleek.nl

De maand oktober staat in het teken van IP manifestatie gehouden op 28 oktober 2009.

Adriaan van Dis gaat in acht delen  een serie maken over Indonesië.

In de slipstream van het programma waar Erica Terpstra die naar Bali ging terug naar haar wortels, gaat Adriaan een achtdelige serie maken die ergens in januari van start gaat.

Dit in het verlengde van zijn succesvol bekroonde serie Van Dis in Afrika wordt deze  titel  Van Dis in Indonesië. Deze serie wordt gemaakt met de regisseur Hans Pool met wie hij de Nipkowprijs won.

Het land van zijn ouders.

Een bizarre onthulling in de Pasar Malam,  vervalsing geschiedschrijvinging?

De geschiedenis en de huidige ontwikkelingen van de Pasar Malams in het land zijn in de loop van de 50 jaren onverbrekelijk verbonden met de gevierde journalist/schrijver Tjali Robinson.  Desondanks hij zelf niet de oprichter van de Pasar Malam was, is hij wel altijd een groot promotor geweest, mede door de bekendheid die hij genoot als journalist en schrijver tevens oprichter van de voorloper van Moesson, "Onze Brug" in 1956. Ook bij de TTF weten ze dit, maar geven er nauwelijks ruchtbaarheid aan.

De redactie ontving materialen en bronnen Geraldine en Wim familie Mary Bruckel die tot deze onthulling leidde. Zij heeft ook een boek hierover uitgebracht, een herdruk die nu te verkrijgen is bij van Stockum.####)) .

Zonder twijfel was Mary Bruckel degene die het initiatief nam voor de eerste Pasar Malam in 1958 in de Haagse Dierentuin aan de Koningskade (waar nu het Provinciehuis en de Rijkswaterstaat staan). Het vele journalistieke werk echter, heeft zij in vol vertrouwen aan Tjalie Robinson overgelaten. Wellicht dat daardoor Tjali Robinson door het publiek als de oprichter wordt beschouwd. De vraag die nu anno 2011 staat moet de geschiedschrijving niet gecorrigeerd geworden na 53 jaren?  Te meer pasar malam besar in 2008 haar jubileum 50 jaren bestaan vierde. Zo eenvoudig ligt dit niet, dit zal veel implicaties te weeg brengen o.a. alle websites van de pasarorganisatoren zullen dienovereenkomstig aangepast moeten worden. ICM zal bij de dagelijkse promotie en communicatie m.b.t. pasars zich mede hieraan moeten conformeren. De ooit uitgebrachte Sfeer Pasar Malam Online Dvd niet te vergeten, en uiteindelijk ook de pasar geschiedenis. De vraag, wil het publiek het wel?.

Uiteraard is hypocriet dat Tjali het claimt ziende dat nu anno 2011  ICM als Krant ruim 40 pasar malams intensief promoot inclusief live-uitzending vanaf een pasar malam en dan zich de vader van de pasar malams vervolgens noemt. Dat zal bij het pasarpubliek in verkeerde aarde vallen. Anderzijds overigens,  heeft Tjali niet er voor gezorgd dat de pasar juist als een stevig product via de journalistiek weg in de markt is gezet?

Pasar Malam letterlijk vertaald avond markt dat zijn oorsprong vond -vindt in het toenmalige Batavia nu Jakarta.  

Anno 2011-

De pasar malam is een succesvol, en veel gewild gevraagd formule in Nederland die onder de categorie culturele evenementen valt. Vele winkelcentra verruilen nu de braderie -prufferie voor een pasar malam laten de huidige ontwikkelingen zien. Op de avondmarkt wordt het hele palet aan Indisch erfgoed geëtaleerd dat begint bij het gezellig samen zijn voor het hele gezin. Omlijst door muziek, dans, kunst, cultuur en eten met een podium, restaurants, eettentjes en kraampjes met groot diversiteit aan Indische artikelen en producten dat zijn oorsprong vond in het voormalige Indie. 

In tegenstelling tot de Nederlandse culturele theaters en - evenementen bedruipt deze pasar Malam zichzelf zonder maar 1 cent subsidie van de Overheid in die 53 jaren. Ligt hier ook niet een taak voor het Indsch Platform om dit met terugwerkende kracht te claimen?

Dit werd gedragen door de restaurants, eettentjes en de standhouders om voor een groot deel voor hun rekening te nemen en aanvullend de entreegelden. Op deze wijze probeert de organisator de risico’s zo veel mogelijk te beperken bij wegblijven van het publiek,

Het succes van deze pasar Malam (concept idee) vertaalde zich naar vele replica's in het land.

Het begon in 1958 in in de Haagse Dierentuin aan de Koningskade (waar nu het Provinciehuis en de Rijkswaterstaat staan en nu anno 2011 in de BurgerZoo in Arnhem om maar te noemen. Na Den Haag volgden Groningen, Maastricht, Rotterdam, Tilburg, Den Helder, Hengelo, Alkmaar, Arnhem, Hilversum, Haarlem, Nijmegen, Leek, Leeuwarden, Eindhoven, Zwolle, Apeldoorn, Assen 2 maal, Zeist, Dieren, Doetinchem, Vaassen, Dieren, Zeewolde. Lelystad, Almere, en Dronten. Dit naast de winkelpasars welke op ruim 50 worden geschat die op diverse plaatsen in Nederland worden gehouden.

Een ding is zeker dit verhaal zal nog een staartje hebben.

Wordt vervolgd.