Door Hans Slijp
De regering komt onder leiding van minister Faber, met wetsvoorstellen om de komst van vluchtelingen tegen te houden of te beperken.
Na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1945 was dat niet anders. De Nederlandse regering toen, zag met lede ogen de komst van duizenden repatrianten en migranten naar Nederland plaats vinden.
Na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1945 was dat niet anders. De Nederlandse regering toen, zag met lede ogen de komst van duizenden repatrianten en migranten naar Nederland plaats vinden.
Uiteindelijk zouden ruim 429.700 mensen naar Nederland komen (bron: CBS-Statline).
De opvatting van de regering was dat al die mensen niet zouden aarden in Nederland. Men stelde in het diepste geheim een commissie in, die moest onderzoeken wat de kansen waren van al die mensen in Nederland. De heer P.H.H. Werner werd voorzitter van die commissie.
In 1952 bracht de commissie het zg. ‘rapport Werner’ uit. De strikte aanbeveling van het rapport was om de repatrianten en migranten die nog in Indonesië waren, zo veel mogelijk de toegang tot Nederland te ontzeggen.
De opvatting van de regering was dat al die mensen niet zouden aarden in Nederland. Men stelde in het diepste geheim een commissie in, die moest onderzoeken wat de kansen waren van al die mensen in Nederland. De heer P.H.H. Werner werd voorzitter van die commissie.
In 1952 bracht de commissie het zg. ‘rapport Werner’ uit. De strikte aanbeveling van het rapport was om de repatrianten en migranten die nog in Indonesië waren, zo veel mogelijk de toegang tot Nederland te ontzeggen.
De commissies kwam met racistische aannames in het rapport:
• ze leven vooral in het verleden;
• zijn passief als lid van de samenleving: geen deelname aan besturen of vrijwilligerswerk in verenigingen. Meer “toekijken”;
• slachtofferrol koesteren;
• geestelijk labiel door tegenslag, oorlogservaringen en teleurstellingen;
• ze voelen zich toch niet thuis en gelukkig in Nederland;
• velen zullen na mislukte aanpassing gaan behoren tot de a-socialen;
• daardoor kunnen ze lastig en verstorend zich gaan gedragen.
De beeldvorming over de repatrianten en migranten was in de regeringskringen geaccepteerd en werd het uitgangspunt van het beleid: Deze mensen niet toelaten tot Nederland.
Over de discussie of de integratie nu, in Nederland geslaagd is, heeft men het nooit over deze groep repatrianten en migranten die uit voormalig Nederlands-Indië naar Nederland zijn gekomen.
Reactie redactie.
Nederland werd door VS en Amerika gedwongen om akkoord te gaan met het verdrag Traktaat van Wassenaar. Hield in toe laten van de Nederlandse Indische Burgers die in Indonesië woonden. Op sancties dat anders Marshall hulp werd teruggevorderd alsmede kredietplafond werd verlaagd. Beiden waren voor de wederopbouw. President Soekarno zou de 341.000 Burgers compenseren voor verlies van bezittingen en banktegoeden. Betaalde aan min. Financiën 4,2 miljard en aan min. Bizar 689 miljoen. Nederland heeft dit geld nooit uitbetaald aan de 341.000 gedupeerden . Deze zaak is door Icm & ACTW-66 aangebracht en zit nu ter behandeling in de Tweede Kamer. Wilt u meer rapport is nu te verkrijgen bij www.gigabookshop.com.
Opmerkingen