Politionele acties in Indonesië leidt tot Kabinetcrisis van Drees.
Willem Drees als sociaaldemocraat was in principe anti – koloniaal. Dat Indonesië op termijn onafhankelijk zou worden, achtte hij niet alleen onvermijdelijk, maar ook de juiste beweging. De van onverbrekelijke band tussen Rijksdelen en doemscenario als “ Indië verloren, rampspoed geboren” waren hem volledig vreemd.
Als sociaal – democraat was hij ook nadrukkelijk afkeren tegen militair ingrijpen, zonder principieel af te wijzen. Hij verklaarde ook dat Nederland geen soldaten naar Indonesië had gestuurd om daar niets te doen. De medeverantwoordelijkheid voor de inzet van het legeer drukte zwaar op hem.
Geplaatst tussen de polen diplomatie of gewapende strijd, neigde Drees’ kompas onmiskenbaar naar diplomatie. Hoewel aanvankelijk de onderhandelingen met Soekarno had afgewezen, zag hij spoedig in dat de Republiek het onafhankelijkheidstreven representeerde in de ogen van zowel de Indonesische bevolking als Internationale gemeenschap. Vernietiging van de republiek en verdere onderhandelen met allen “gematigde” nationalisten, dat was hem geen optie.
Door met aftreden te dreigen, wist Drees, samen met andere PvdA – ministers, te voorkomen dat het Nederlandse leger tijdens de eerste politionele actie de “Pesthaard” Djojakjakarta zou innemen, de zetel van Soekarno’s regering.
Drees verzette zich zo lang mogelijk tegen Militair ‘oplossing’, en waarschuwde voor de Internationale gevolgen daarvan. Tegen zijn wil ging Drees tweemaal schoorvoetend akkoord met politionele actie( juli 1947 en december 1948), alleen omdat onderhandelingen met de republiek totaal waren vastgelopen, en moeizaam bereikte wapenstilstand voortdurend werd geschonden door het Indonesische leger of door paramilitaire strijdgroepen.
In de zenuwslopende aanloop naar de Tweede politionele actie, in 1948 – Drees was inmiddels Minister President – bood hij daadwerkelijk zijn ontslag aan. De Kabinetcrisis werd in de kiem gesmoord, omdat het land aan de vooravond van het militair offensief niet kon worden opgezadeld met een demissionair Kabinet.
ICM Redactie;
Wat ik mij afvraag als ICM editor wie waren de voorstanders (kolonialisten), als Willen Drees een verwoede tegenstander is van het kolonialisme. Frappante is dat in het Kabinet Rutte overeenkomsten wat coalitie partijen zitten en PvdA ontbreekt daarvoor in de plaats D66.
Met dank aan Elsevier!
Kabinet Drees-Van Schaik
Drees I |
||||
 |
||||
De ministers van het kabinet tijdens toespraak van Drees
|
||||
| Coalitie | KVP, PvdA, CHU, VVD | |||
| Zeteltal TK | 32 + 27 + 9 + 8 = 76 | |||
| Premier | dr. W. (Willem) Drees | |||
| Beëdiging | 7 augustus 1948 | |||
| Demissionair | 24 januari 1951 | |||
| Ontslagdatum | 15 maart 1951 | |||
| Voorganger | Beel I | |||
| Opvolger | Drees I | |||
 |
||||
Zetels in de Tweede Kamer
|
||||
| Overzicht kabinetten | ||||
|
||||
Zouden eigenlijk WOB - verzoek moeten doen naar de besluitvorming van destijds ipv onderzoek oorlogmisdaden in Indonesie. Niet onbegrijpelijk dat Kabinet, Kamer en Rutte tegen de excuses is van Willem Alexander aan Jokowi
Opmerkingen