“Indisch verdriet” Door: r.i.p Herman Bussemaker
Het boek beschrijft in essentie de bijna zeventigjarige worsteling van de Indische gemeenschap in Nederland met discriminatie van de kant van de Nederlandse overheid. Het gaat om een gelijkwaardige behandeling voor wat betreft de materiële oorlogsschade, geleden in de Tweede Wereldoorlog en daarna. De Wet op de Materiële Oorlogsschade van 1951 regelde voor Nederlanders, die onder de Duitse Bezetting en door Geallieerde oorlogshandelingen bezittingen hadden verloren, een redelijke compensatie. Uitdrukkelijk werd hiervan uitgezonderd de materiële oorlogsschade van Nederlanders uit het voormalige Nederlands-Indië als gevolg van de Japanse Bezetting en de Indonesische revolutie. Het boek beantwoordt de vraag hoe de uitgesloten categorie (Indische) Nederlanders met deze kwetsende
discriminatie omgingen, en hun pogingen tot herstel van hun rechten. De rol van de Nederlandse Overheid hierin is niet fraai. In al die jaren ontbrak de politieke wil, om aan deze schrijnende situatie iets te doen. Getracht wordt daarvoor een verklaring te geven, waarbij de dynamiek tussen de opeen-volgende kabinetten en het parlement een rol speelt. Maar zeker ook binnen de Indische gemeenschap ontbrak het aan de noodzakelijke eensgezindheid om één front te vormen tegen diezelfde overheid. In die zin is de inhoud van het boek een interessante studie in de dynamiek van politieke processen en hun gevolgen voor de betrokkenen.
De auteur heeft vanaf 1994 een aantal belangrijke functies binnen de Indische gemeenschap bekleed. Hij was zes jaar de voorzitter van een grote Indische vereniging (Vereniging KJBB), was adviseur in diverse commissies, en was en is nog steeds lid van de onderhandelingsdelegatie van het Indisch Platform. Van 2008 t/m 2012 was hij voorzitter van het Indisch Platform.
In 2005 verscheen van zijn hand het boek “Bersiap! Opstand in het Paradijs”, het eerste Nederlandstalige boek over dit deel van de Indonesische Vrijheidsstrijd, dat aan vele Nederlanders het leven heeft gekost. Hij was bovendien hoofdredacteur van de in 2009 verschenen “Geïllustreerde Atlas van de Bersiapkampen in Nederlands-Indië, 1945 – 1947”.
De doelgroep van het boek is in de eerste plaats de Indische Gemeenschap, welke nu geschat wordt op circa 1 miljoen personen in Nederland. Ook in het buitenland bevinden zich grote groepen Indische Nederlanders en hun afstammelingen, maar die groepen zijn niet allemaal meer het Nederlands machtig. Maar uiteraard is het boek van belang voor al die Nederlanders die geïnteresseerd zijn in de naoorlogse geschiedenis van de Indische Gemeenschap in Nederland.
Het boek telt circa 265 pagina’s. De opzet is om het in overleg met de uitgever te illustreren met foto’s van de auteur en anderen betreffende de beleidsbepalende personen en de gebeurtenissen. Voetnoten verwijzen naar te raadplegen documenten en artikelen. In de epiloog worden de laatste ontwikkelingen mee-genomen. Het boek beschrijft daarmee de 70 jaren politieke geschiedenis van de Indische gemeenschap en de vele Indische organisaties in Nederland – een tot nog toe onontgonnen terrein.
Het boek “Indisch verdriet” wordt uitgegeven door Uitgeverij Boom, die ook de boeken Indische Rekening en Sporen van Vernieling door respectievelijk Hans Meijer en Peter Keppy. heeft uitgegeven en het verscheen op 22 november 2014.
Opmerkingen