”HET MARLIES VELDHUIJZEN-VAN ZANTEN HILLNER - DOCUMENT” deel VII - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
In antwoord, en een reflectie, op de gebeurtenissen van onze Indische groepering op 28 Juni 2011 van, en met, de Tweede Kamer beslissingen - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Red. Adrian woont in het buitenland (Document bevat 20 pagina's)
na haar eigen oorlogs ervaringen, belevenissen en verliezen. Het is nu, en belated, de allerhoogste tijd, dat ook zij haar rol speeld, om deze uitermaten beschamende situatie ten einde te brengen, met actie en met enige daarmede herstelde gevoelens van EER.!
“RAWAGEDEH” Was een, naar de omstandigheden begrijpelijke NEDERLANDSE re’actie, maar met de Indonesische waarschuwing en het vo’o’r-komen van enige ruchtbaarheid, vanwege, en met de “INDIESCHE KWESTIE “, was vliegensvlug en ongelooflijk onderdanig en attend afgehandeld, zelfs als men het kan disputeren, voor de vele en ontzettend moorden op onze eigen, meestal hulpeloze mensen, dat zo veel meer slachtoffers en op de vreselijkste wijze verloor, maar wij waren immers alleen maar Indiesche mensen, colonialen, die met het GEBAAR tevreden behoorden te zijn.!.
Kan men zich enigszins voorstellen, wat een verschil in waarden hierbij werden gepresenteerd, waar men in een land op minder dan een Euro per dag leeft, dat zij onze eigen origineel te verwachtten 20.000,--. Euros kregen, en wij ( onze mensen ) in een 20.000,-- land leven en dankbaar moesten zijn, met het zielige gebaar.!??? Waar is de evenredigheid hiermede.!???
Het is nu mijn vraag, aan U ; om dit document door te lichten, en er een zeer terecht en “afdoend antwoord” op te maken, dat inderdaad onze gemoederen tot rust kan brengen, met en over deze, “nu” zo dringende, “INDIESCHE KWESTIE”.! Velen die het verdienden, zijn ons reeds voor gegaan.!
Wij, mijn familie, maar ook in het speciaal mijn persoon, hebben de “INDIESCHE KWESTIE” – ”OVERLEEFD” , dat is alles dat ik daarvan kan zeggen, als inderdaad ook, door mijn leven en werk tot die overleving is bewezen.! Mijn Moeder, als mijn voogdes, die een geweldig patriotisme, moed en volharding, gedurende die oorlog, voor, en in, de kampen heeft getoond, en die zelfs zeer veel mensen-levens heeft gered, door haar acties en activiteiten, was met de “INDIESCHE KWESTIE” en haar gevolgen, totaal ontwricht, waardoor mijn persoonlijke levens-kansen en mijn origineel zo geweldige mogelijkheden, dat zonder een evenwichtige Moeder, voor mij totaal vernietigd, en gedegradeerd werd, tot een harde overlevings strijd, levend van de hak op de tak, met groote tekortkomingen, enorme frugaliteit en met ten zeerste gekortwiekte mogelijkheden, voor mijn eigen toekomst, als is gebleken.!
NEDERLAND, met haar elkaar opvolgende Representatieve Regeringen, behoord zich zwaar te schamen, met haar mishandeling van, en met deze “INDIESCHE KWESTIE”.! !! Het is nu reeds veel te laat, voor een kwestie van “EER”, maar deze kwestie zal blijven.! Het is “NU DE HOOGSTE TIJD”, dat Nederland daar wakker mede wordt.!!!
NEDERLAND ; is ook mij persoonlijk en direct, verschuldigd als een legaat van mijn eigen Vaders leven en dood, met en op haar orders.!
Als deze Eere zaak, mede dankzij U, niet in de zeer nabije toekomst wordt opgelost, is dat ook op Uw hoofd, waar Uw naam en Uw handelingen daarmede, is verbonden. Uw negatieve Stand, kwam daar allerduidelijkst mede door, en U te verschuilen achter een algemene cabinets beslissing, die helemaal niet algemeen was, zal Uw standhouding ook niet ten goede komen.!
Moge de toekomst, en Uw persoonlijke houding, “voor het groote leed van velen”, zich verrekenen. Dit onrecht, met daarmede ook een persoonlijke verantwoording, voor U, als een kwestie van Ere en genoegdoening, is te groot, om in het verschiet te laten wegzinken.!
Nederland kan aan een afrekening met de “INDIESCHE KWESTIE” niet ontkomen.!!!
Uw persoonlijke “Afdoende” Antwoord, wordt hiermede zeer geapprecieerd en verwacht.!
A.U.B., ook onder Uw persoonlijke handtekening.
Bij voorbaat mijn dank, voor Uw te nemen observaties hiermede.
U groetend, Adrian C. Lemmens. Committee lid - EJOS Inc. Auckland - New Zealand.
ICM 22,10,17
Opmerkingen
626
In antwoord, en een reflectie, op de gebeurtenissen van onze Indische groepering op 28 Juni 2011 van, en met, de Tweede Kamer beslissingen - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Red. Adrian woont in het buitenland (Document bevat 20 pagina's)
taverelen, de verdrinking en mutilaties van zo velen, de kreten van wanhoop, en weinig hoop in een onmiddellijke en onmeetbare toekomst. Onwetend over het lot van eigen familie.! Dit waren naast ongekend vele romusha’s, meest Indiesche Nederlanders, waaronder, daarnaast ook nog mijn eigen Vader, en ook zovele andere Nederlandse kopstukken.!
Deze man, nu met minder dan het essentie’ele voor het overleven, als een gevangene van die tijd, in kleding en utensils, nu bestemd, voor de slaverij en dwangarbeid aan de“Pakan Baroe” spoorweg, door het wilde, nog ongetemde Sumatra.! Het was reeds door de Japanse leiding berekend, volgens een gesprek met een Nederlandse kamp dokter en de Japanse Camp Commandant, dat weinig of geen van deze gevangenen, nog in leven zouden zijn, met de completering van deze Spoorbaan, onder hun gruwelijke beulse, slavernij, honger en ziektes, zonder medicijnen, onder de vreselijke, primitieve levens situaties, waar afbeulerij, en de martelingen van hun gevangenen, het enigste vertier was, voor de Japanners, en hun Koreaanse onderlingen, die geniaal waren, in het uitvinden van marteling of torture, en de vele variaties daartoe
Dit waren Nederlanders, zij waren daar, als een resultaat van het verklaren, van die Nederlandse Oorlog, vanuit London aan Japan, en het huidige resultaat, waarin deze stakkers, zich bevonden “nu”, was daar de onmiddellijke oorzaak van.! Nederland heeft hun nimmer gehonoureerd.!!!
Deze mensen vochten, verloren en leden voor niets, en werden door hun land na die Oorlog volkomen in de steek gelaten, velen in het uniform van de KNIL en als dienaars van NEDERLAND.!!!
Het kan niet worden ontkend, dat de ”levensdrang”, van deze oude KNIL soldaat en eventuele stads wachter, die, als reeds is bewezen, “ nooit “ zou worden betaald, voor zijn bewezen diensten en zijn smartelijke gevangenschap, onder de vreselijkste condities van een leven, in barbaarse slaverij en dwangarbeid, onder een wellustig-barbaarse vijand, naast de verschrikkingen van de vernietiging van zijn schip en zijn medegevangenen en zijn eigen overleving, met nu alle barbaarse herinneringen er ook nog eens bij, dat zijn ”levens drang” toch wel uitzonderlijk was, om dit alles, op een hoge leeftijd nog te hebben en kunnen overleven.!
Deze oudere man, kwam na die oorlog naar Nederland, zijn uiteindelijke Moederland, om nog een beetje van een, door zijn overleving gewonnen vrijheid te kunnen genieten, en de door hem te verwachten dankbaarheid van zijn land, dat hem in zijn dromen over de herwonnen vrijheid, nu tinted met zo veel verdrietige herinneringen, nog als een uitzonderlijke en wonderlijke mogelijkheid leek te bestaan.!
Helaas, na het beschrijven van de verschrikkingen van dat “JUNIO-MARU” drama, dat hij deed, als een tribuut, tot dat “drama”, met de velen, die daarin verdwenen waren, werd hij wakker tot de werkelijkheid van de situatie in Nederland, men wilde zijn geschiedenis niet, men wilde hem zelfs niet, wat deed hij hier in Nederland, die vroegere coloniale slavendrijver en uitbuiter.!?
Het was koud, zijn vroegere warme Voor Oorlogse Indie een droom nu, en hij was nu, ondanks zijn verdiensten aan de Staat en zijn land, een totaal ongewilde persoon, in het land van zijn dromen tot betere tijden. Met de vrijheid van zijn dromen, werd hij nu, met de werkelijkheid in Nederland, door zijn eigen land, met de rug aan gekeken, nu een vreemdeling in het land van zijn dromen, zijn Moederland, waar hij zo veel voor had geleden en verloren, wilde hem niet.! Zijn oude Moederland liet hem merken, dat hij niet gewenst was, maar zijn oude Indie, bestond nu ook niet meer.!
Deze man sprong naar zijn dood, het was zelfmoord, het was de dag, nadat hij aan mijn Moeder, ook bekend, als de weduwe van de “JUNIO-MARU” zijn relaas had overhandigd.!
Velen volgden zijn weg, helaas, vele waardevolle mensen werden hiermede verloren, voor velen, en in het speciaal de ouderen, zagen, dat er met weinig of geen hulp, na alles te zijn verloren en alles te hebben overleefd, dat er voor hun geen toekomst meer was.! Het was een overweldigende tragiek. Nederland kan, en mag zich daarmede de handen, niet wassen. Nederland is daar op een misdadige manier zwaar ten schulde aan, met haar gruwelijke afhandeling, van de “INDIESCHE KWESTIE”.!!!
Met de oorlogs verklaring van Nederland aan Japan ; Stond deze man paraat voor zijn Moederland, wat heeft zijn Moederland gedaan voor hem.!? Hoe zou onze reactie ooit zijn geweest, als wij, “onze mensen”, allen hadden geweten, wat voor ons in het vooruitzicht lag, en na “DIE OORLOG” was weggelegd, van een Generatie, waar zelfs de gedachte met zulk verraderlijk gedrag daarmede, een onmogelijkheid leek, of “was”.! Nederland draagt een GEWELDIGE VERANTWOORDING.! Waar is haar menselijkheid, haar beschaving en haar voor-oorlogse gevoel van EER en RECHT, en haar zo FATALE behandeling, van de eens zo eervolle “INDIESCHE KWESTIE”. !???
Waarom ; Wordt het door Nederland geacht, dat het onze plicht is, om gewillige slachtoffers te zijn en te blijven, van die tijd, en met haar eigen onverantwoord genomen acties.!???
Het Nederlandse, politiek kortzichtig geleidde Voorspel, met ons vroegere, eens Nederlands Oost Indie, zaaide de werkelijke vernietiging, van onze prachtige Tropische Colonie, het krachteloze en onvoldoende geprepareerde spel van die oorlog, en daarna het weg lopen van de verantwoording, voor de gevolgen daarvan, kan mogelijk materialistisch worden verantwoord, of zelfs juridies worden gemanipuleerd, maar zeker niet op mensrechtelijk gebied, met het onverantwoorde in de steek laten, van de mensen, die op die orders van de Nederlandse Staat marcheerden, en daar het gruwzame slachtoffer van werden.!
Als onze doden, nu nog konden zien of denken, wat een verschrikkelijke gedachte, zou dat zijn.!!!.
De Nederlandse te kort komingen en mishandelingen van de inheemsen, worden gemanipuleerd, hun leiders, van de vroegere coloniale tijden, werden op onze mensen geprojecteerd en als zodanig, als leugens aan de Nederlandse bevolking versprijd, om hun politieke doel, met het in de steek laten van onze mensen, door een gecre’eerde en valse invloed, te vergemakkelijken, en ons leven even meer, en wel zeer onverdiend, verder te verzuren. Het waren pure leugens. Nooit hebben onze eigen Colonialen een ”Daendels” of een “Jan Pieterszoon Coen” kunnen evenaren, in moord en onderdrukking, dat waren pure Hollanders.!!! Holland, dat nooit de leiding en het “uiteindelijke en werkelijke bestuur” van Nederlands Oost Indie’ uit haar handen heeft gegeven. Holland dat vaak het advies van onze inheems regeringen in de wind heeft geslagen, geen advies opvolgend of daar gedachte aan gevende, veelal handelende, met en tot haar eigen doeleinden.!
ONZE REGERINGS LEIDERS ; ” van het heden en het verleden”, die zich met dit onrecht hebben gebrand, in de verborgenheid van het Regerings verband, of in het open, wens ik de uiteindelijke verantwoording toe, van hun daden.!!! Voor de vele duizenden van onze mensen, die er niet meer zijn.! Van na die Oorlog, tot en met nu, is elk Regerings lid, wetend of onwetend, levend of gestorven, gebrandmerkt met deze schande en de schaamte, JEGENS “DE INDIESCHE KWESTIE”, waar ook hun nakomelingen beschaamd voor behoren te zijn.!!! Voor hun ouders, daar in enig Regerings verband de hand in te hebben gehad.! Het is een schaamte en een on-eer, daarbij, of daartoe, te hebben behoord.!!! Onze mensen, van het eens zo geweldige Nederlands Indie, zijn en waren, na die oorlog, voor hun leven onrechtmatig beroofd, van wat hun rechtens toekwam, met hulp en vergoeding, voor een aan hun, bij recht en bij enige rechtvaardigheid toekomende toekomst mogelijkheden.!!! En een, aan hun toekomend recht, voor compensatie, voor bewezen diensten.!!! En zeer zeker niet van verdere blatante en officieel verdere bestelingen, zoals met JURIDISCHE-Manipulaties, inderdaad ( Als hierboven, reeds eerder beschreven ), met mijn eigen familie eigendommen is gebeurd.! En ook niet met het eigendoms recht op een redelijke vergoeding van al onze mensen, dat ook een besteling van hoger hand is geweest, en nog is.!!!
DE ROL, dat het Nederlandse volk door haar zwijzaamheid, gewilligheid tot het volgen, tegenover de “INDIESCH KWESTIE” heeft getoond en heeft mede gespeeld, is ten minste beschamend te noemen. Wij waren toch ook hun broeders.! Maar het volks sentiment, is meest door het sentiment, en bestuur van hun REGERING uit gedirigeerd en be-invloed, helaas, onbegrijpelijk als dat is, dat het Nederlandse Volk daarin en daarmede een gewillige volgzaamheid heeft getoond,
Wordt vervolgd volgend keer vanaf pagina 18
- - na haar eigen oorlogs ervaringen, belevenissen en verliezen. -
”HET MARLIES VELDHUIJZEN-VAN ZANTEN HILLNER - DOCUMENT” deel V - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
In antwoord, en een reflectie, op de gebeurtenissen van onze Indische groepering op 28 Juni 2011 van, en met, de Tweede Kamer beslissingen - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Red. Adrian woont in het buitenland (Document bevat 20 pagina's)
Het is nodig, ook hier van U persoonlijk een “afdoende” antwoord op te verkrijgen.!
Nederland, is direct en in totaal, schuldig, aan alles dat mijn persoon is overkomen.! Nederland, behoord mij persoonlijk te vergoeden.!!! Ik heb daar zeer zeker recht op.! Ons door de Nederlandse actie, met het aan ons ontnomen eigen huis, is momenteel ter waarde van ergens rond 2 tot 3 millioen.! Als zijn onze levens, nu 65 en meer jaren later.! Dat Huis reflecteerde de levensstijl en mogelijkheden, die eens voor mij mogelijk waren, die nu, met die actie, voor mij werden verloren.!
Nederland, heeft ons, maar ook mijn persoon, door, en met haar behandeling van de “INDIESCHE -KWESTIE”, dat huis ontstolen, en daarmede, mijn bescherming, en de daaraan verbonden toekomst mogelijkheden, die niet meer aan mij kunnen worden hersteld, met ook het verlies van mijn Groot Vader, als mijn toenmaals wettelijke voogdij en beschermer.! Nederland liet mij als een minderjarig-kind in de steek.!
De levens-mogelijkheden, die mijn Vader door zijn voorzorgs maatregelen voor mij had bestemd en mogelijk gemaakt, met ons huis en mijn Voogd-Groot-Vader als een deel daarmede, was nu voor mij, als zijn zoontje vernietigd.! Met alle consequenties van dien, en tot mijn, ouderdoms jaren toe.!
Dit is een enorm en een onmenselijk groot onrecht, tegenover ook mijn Vader en van ook nog zijn eigen geboorte-land, tegen mijn Vader, en nog meer, voor alle inspanningen, die hij voor zijn land heeft en had verricht. De Bronzen gedachtenis-medaille, kan daar niet als een vergoeding voor worden geacht, en zeker niet in mijn Vaders ogen.!!!
Een verdere consequentie voor mij, was het verlies van mijn Moeder, door die actie met ons HUIS, alreeds zwaar gehandicapped, met de Wet van de onbevoegdheid van de vrouw, met tevens haar functie, voor mij, als een normaal en een beschermend, functionerende Moeder, niet als een actrice op de dwang en criminele invloed van haar misdadige tweede echtgenoot, die dankzij, die tegen ons gestelde Nederlandse acties, in ons leven kwam, en mijn leven op het nippertje af, bijna vernietigde. Mijn Moeder, later ook een financiele gevangene van die Grootmacht, van de RRP.-Shell, die mij naar het leven stond, en dat mij daarmede en daardoor, onze familie banden en het verlies van een Academische carrie’ere, heeft gekost. Het werd mijn lot, om met hardhandigheid, strijd, angst, tekortkomingen en armoede te moeten leven en te moeten ondergaan, een situatie, die voor mij persoonlijk, absoluut niet nodig was geweest, en alleen tengevolge van de Nederlandse houding met onze Indiesche situatie was, of de “Indiesche Kwestie”, zoals U dat geformuleerd heeft.!
In Additie ;
De afloop, van mijn dramatische leven in Nederland ; De Verraderlijke doctorandus Professor ingenieur, dr. H.H. Br..... werd de Funderende eerste directeur van de Rotterdam-Rijn-Pijp-Leiding, de R.R.P. een Zusteronderneming van de B.P.M.-Shell. Opgericht voor en met het transport van Olie producten naar Duitsland. Naast ook mijn, voor mij ongelukkige omstandigheid, aanwezig te zijn geweest, bij de transacties met de Japanse Generale staf, waarmede ik in de ogen van die man een los kannon was, werd deze man, met die wetenschap, door J.den Besten, over, en met de kwestie van zijn verraad, met de Japanners, en werd als zodanig afgeperst, of ( gechanteerd ), door mijn Moeders tweede man J. den Besten, ( die de wetenschap, over dat verraad, dat hij een maal, van mijn Moeder had vernomen, heeft weten uit te buiten ). Hem werd, door zijn Chantage op deze persoon, en als zodanig, de hand boven het hoofd gehouden, met zijn functies bij de B.P.M., waar uiteindelijk deze man ongewild was, en hij werd, belast met de uitvoering van “mijn eliminatie”, de tussen man, met geldelijke bijstand en met zijn te nemen afwezigheden, belast zijnde met zijn missie tot de vernietiging van mijn persoon, tussen zijn functies en werk tijden door. Immers, ook mijn erf rechten hadden voor hem een verantwoording aan mij, met mijn meerderjarigheid en vergden een toekomstige uitbetaling, aan mij, dat hij niet van plan was te doen, en dat hem, juist ook voor die redenen, een gewillige tussenpersoon maakte.! Voor J. den Besten waren dat immers twee vliegen in een klap.!
Mijn eliminatie ;
Naar mijn informaties, heeft dat contract, tegen mijn leven en persoon, in de vijftiger jaren, een waarde van FL. 15.000,--. ter uitvoering en Fl. 15.000,--. ter afbetaling gehad, naast ook alle kosten, dat alles te kunnen organiseren.! Voor die prijs, kon toenmaals, een compleet Huis worden gekocht.
Mijn Moeder was, na gemene en listige ondermijningen van haar werk gelegenheden, door Greetje Br.... , uiteindelijk onder hun controle en vastgezet, als zijn prive’ secretaresse-telefoniste, met een geweldig pensioens vooruitzicht, door deze, nu zo machtige directeur.
Voorheen, toen ik nog in Nederland was, werden vroegere bekenden, met dreigementen van ons en mij geisoleerd.! Daardoor kon ik ook nergens terecht voor, of met enige hulp, zelfs niet in latere jaren.! Het standaard dreigement van J. den Besten was ; Een ieder heeft een skelet in zijn kast hangen, wij zullen dat van jou vinden, en daarmede ga je de laan uit. Dat was de B.P.M. en met een actie tegen mij, waarbij ik aan mij haren de deur werd uitgetrokken, bij oude vrienden vandaan, waar ik hulp zocht en was ik met die waarschuwing, daar zelf een onmiddellijke getuige van.!
Mijn Vaders reputatie, op de B.P.M. werd uiteindelijk in de latere jaren, door deze hogere machten nu twee Directeurs, express vernietigd, gedegradeerd als een gewone colega van de technische boekhouding. Dit is dan uiteindelijk de EER geweest, dat mijn Vader beviel, met zijn zeer succesvolle carrie’ere, en voor zijn geweldige voor-oorlogse inspanningen en opofferingen, zijn Moederland ten dienste. Origineel door de B.P.M.-Shell, vanuit Nederland bevolen, om naar Australie uit te wijken, blijvende, echter op zijn post blijvend, dat hem uiteindelijk zijn veel belovende leven heeft gekost, met zijn enigste zoon, nu tot de laagste order geplaatst zijnde, dankzij het standpunt van de Nederlandse Regeringen, tegenover de “Indiesche-Kwestie”.
Een bronzen medaille van zijn land, en een vernietigde carriere van eens zijn B.P.M. Organisatie, waar hij eens een van de grootste rollen in speelde, zijn enigste kind en zoontje, bijna vernietigd en zijn geweldige reputatie onverdiend verguisd en vernietigd, waarmede geen reputatie meer kon dienen, tot enige hulp, voor het herstel, van de restanten, dat eens zijn familie was.!!!
J. den Besten, werd na het stelen van officiele Internationale postzegels, van de B.P.M. met het zetten van een trap voor hem, hij was reeds verdacht, werd J. den Besten op staande voet, met verlies van zijn pensioen ontslagen, (( ook mijn postzegels, die ik reeds in Indie’had gekregen van een Switserse millionaire vriend van mijn Vader, en die hij reeds eerder van mij had gestolen ). Echter wederom, heeft J. den Besten, vanwege die chantage, met zijn wetenschap over deze man, deze directeur van de R.R.P. zijn pensioen nogmaals, door de tussenkomst van die directeur hersteld gekregen. Die kinderen, van dat tweede huwelijk van mijn Moeder, hebben haar uiteindelijk financieel uitgekleed, de nu dr. zoon, ( mijn halfbroer ), ook een Jannes den Besten, ( is nu ook in het bezit van mijn gerechtelijk aandeel ), dat, met haar ontdekking daarvan, met een hersenbloeding als gevolg, haar dood betekende.! Haar dood, dankzij die zoon, nu een volgende dr. Jannes den Besten.
Beiden ; Het Nederlandse leger, en NV. van der Heem TV en electronics, hebben mij proberen terug te halen van N.Z. om op hun kosten te studeren, en daarna voor hun te werken.! Deze verzoeken voor mijn terugkomst naar Nederland, werden gedurende 1962 en 1963 gemaakt. Dat enigszins een complimentair beeld vormt, van wat in feiten over mij werd gedacht. Nederland, was echter te gevaarlijk voor mij.! Als in bovenstaande staat te lezen, onrecht wordt beloond en recht wordt verguist.! Waar is de Moraal.!??? Maar in dit geval, ook met Nederland, de Nederlandse Natie en haar Regeringen, die dit hebben mogelijk gemaakt, en dit hebben toegestaan, om te gebeuren.!
Wat gaf Nederland als “het enigste Geallieerde land”, het recht, om deze beslissing te nemen, de slachtoffers van haar directe acties en onder haar bevel, zo te bekorten, levenslang, en vooral moraal en mentaal, levenslang te ruineren, in en met de “INDIESCHE KWESTIE”!???
Ondanks mijn waardige en heldhaftige strijd tot leven, was mijn moreel, levenslang vernietigd.!!!
Dit is mijn Persoonlijke geschiedenis ; Ik verzoek U, om dit schrijven tegen het licht te willen houden en zou graag Uw bevindingen daarmede vernemen.? U bent een dokter, niet.!?
Het zou meer, dan een zeer grote teleurstelling voor mij zijn, als U in het kader van Uw bevindingen, hierin, of hiermede, weer geen verandering ziende, of te kunnen rechtvaardigen, wederom tot de conclusie komend, onze mensen “afdoende” te hebben beantwoord, met de “Indiesche Kwestie”.!
De ontstane gevolgen van de “ Indische Kwestie”, is voor mijn persoon, zeker een levenslange straf geworden, echter de vraag is ; Is mijn persoon de enigste, die zo beschadigd is geworden, van die, “nu”, zo historische Indiesche groepering .! Door en vanwege het Nederlandse regerings beleid en standpunt.!? Als een, van de nu nog weinigen, die er nog zijn.!
Ten zeerste realiseer ik mij, dat Nederland zich de Eere kwestie en daarmede vertegenwoordigde Waarde, niet kan of wil veroorloven, met een waardige oplossing ; van de “Indiesche Kwestie”.!!!
Maar Nederland kan zich tenslotte ook niet veroorloven, om zich af te keren, van deze nu zo zeer historische Ere Kwestie ; Deze hoogst discriminerende actie ; met deze “Indiesche Kwestie”.!!!
Het is mij duidelijk, dat mijn vernietigde levensmogelijkheden, uitsluitend zijn te danken aan de Nederlandse confiscatie van ons eigen wettelijk toebehorende huis, met alle gevolgen van dien.!
Het staat mij voor, dat als het mijn persoon was geweest, maar ook zo vele anderen, die deze, door de Nederlandse staat gecre’eerde na oorlogse situatie, gedreven door onwil en ondank, tegenover onze “Indiesche kwestie”, deze kwestie tegen het licht te hebben gehouden, tot andere conclusies zouden zijn gekomen, als dan die van de huidige Nederlandse staat en haar bestuurs organen.!
Maar dan ; Is het ook niet mijn verantwoording, voor de on-ovoorzienbare gevolgen, met de vreselijke condities en gevolgen en het groote onrecht en de menselijke schade en het leed, dat daardoor is ontstaan en deze situatie ontractable hebben gemaakt ; Voor untold vele duizenden.!
Maar kan dat, het excuus voor een nog langere tijd van inactie, verantwoorden.!?? Is Nederland, als een Staat, zo van schaamte bereft, dat het voeld hiermede verder te kunnen leven, tot dat, en met de laatste nog levenden, representatief van die periode, er niet meer zijn.! Dat zou dan getuigen van het type mensen, die dat land, heden ten dagen, ( maar ook in het verleden) , met verantwoording denken te besturen.!? Het is inderdaad een kwestie van “MORAAL” , Recht en retributie, voor het Nederlandse Gouvernement en haar bestuurders.!???
Het was, en is, een pure, kennelijk schaamteloze Discriminatie, van onze Indiesche Gemeenschap.! Tegen alle principles van de Verenigde Naties in.! Waar Nederland ongelooflijkerwijze, zo graag bij hoord. Met de gedachte, van een goede reputatie daarmede te hebben.!
Gezien de debatteringen over en met Overzeesche hulp en de mogelijke slechte indruk, dat een vermindering van het totale bedrag, daarmede, zou kunnen maken op die Verenigde Naties.
Het lijkt Nederland zelfs meer belangrijk, om haar reputatie bij die Wereld body te beschermen, dan de daartoe strekkende tekortkomingen, voor en met haar eigen bevolking, zou kunnen veroorzaken. Maar wat zal de Verenigde Naties verdict zijn, met die “INDIESCHE-KWESTIE”.!!!
Ten slotte ; Sluit ik deze brief af, met het volgende voorbeeld, en gebeuren.!
Een stads wachter, ten tijde, een oudere KNIL veteraan, was mede, met mijn eigen Vader, een van de ontzettend vele ( 5860 ) slachtoffers, van de “JUNIO-MARU” torpedering, hij was een van de origineel bijna 300 overlevenden, na een zeer lange en martelende tijd in het water te zijn geweest, en de verschrikkingen daarvan, te hebben gedeeld met de velen die stierven, om hem heen, en de zeer weinigen die dat trauma overleefden. Na dat alles te hebben doorstaan, stumbelde ook hij, dagen later, uiteindelijk aan land, men kan zich de ”levens drang”, die zich tot die mogelijkheid van een overleving door maakt, bedenken, alreeds zwaar ondervoed, uitgehongerd en stervende van de dorst, en eerder reeds afgebeuld, een oudere man, nu vermenigvuldigd, met de verschrikkelijke
Wordt vervolgd volgend keer vanaf pagina 15
- - taverelen, de verdrinking en mutilaties van zo velen, de kreten van wanhoop, en weinig hoop in een -
In antwoord, en een reflectie, op de gebeurtenissen van onze Indische groepering op 28 Juni 2011 van, en met, de Tweede Kamer beslissingen - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Red. Adrian woont in het buitenland (Document bevat 20 pagina's)
Achteraf bezien, en nu ook van af een matuur schouwpunt bekeken, kunt U zich mogelijk mijn absolute woede, met het Nederlandse standpunt over de “INDIESCHE KWESTIE” indenken, die voor en met alle behandelingen en verliezen, die ik persoonlijk heb moeten ondergaan, in en met mijn gehele verdere leven, dat daar de totale oorzaak van is, en was.! Nederland is mij, in alle opzichten schuldig, van die tijd toen, en ook voor nu.!!! Als een consequentie van alles, dat ons en mij is aangedaan, door hun acties. Ons, aan ons door de authoriteiten ontnomen huis, “als de oorzaak”, en door, en vanwege, het door Nederland gecre’eerde politieke klimaat en omstandigheden, voor en met de “Indiesche Kwestie”, behoord “DAT HUIS ”, ons voormalige huis, ten minste aan mij gerestitueerd te worden. Waardevolle levens mogelijkheden en een veelbelovende toekomst, zijn daarbij vernietigd geworden, voor mij, en nogmaals, met mijn onnodige en overbodige Militaire dienst.!
Ik spreek hier over vele millioenen, dat Nederland aan mij persoonlijk afhandig heeft gemaakt, en op Nederlandse bodem, door haar acties met onze familie, naast ook mijn verloren rechten, met de “INDIESCHE KWESTIE”.!
MIJN VERDERE LEVENSLOOP IN NEDERLAND ;
Op zee, en op vijf verschillende schepen, van de vroegere K.N.S.M. was daar steeds dezelfde Eerste Officier, dat zeer ongewoon was. Die man maakte kennelijk een onderdeel van het complot tegen mij uit, als gradueel later aan mij doordrong en deze Eerste Officier, als later bleek, kennelijk onder een contract stond, om mij te elimineren, via een gearrangeerd ongeluk op zee, waar ik, zeker dankzij de Voorzienigheid, op de meest ongelooflijke manier, meer dan vijf malen aan ontkomen ben. Ten einde wist ik natuurlijk, wat deze Eerste Officier inderdaad tegen mij vertegenwoordigde, door een door hem gearrangeerde gebeurtenis in New York - U.S.A. ! Waarmede hij door de mand viel, met onze Gezagvoerder.! Ik ben niet buiten-gewoon gelovig, maar een zekere buiten-gewoon verbazingwekkende Voorzienigheid, hield zeker de hand boven mijn hoofd en was aan mijn kant, hoe ook, want de verschillende onderdelen van de ontplooying van dat complot, tegen mij, waren uitermate geraffineerd en doordacht in hun uitvoeringen, waarvan het merendeel pracktisch onmogelijk waren, om daar levend van af te kunnen komen. De goede uitkomst van deze 5 plots tegen mijn leven, en mogelijk nog twee andere, wijt ik aan het feit, als een voorzienigheids genoegdoening, voor het vreselijke verlies van mijn Vader, met de “JUNIO-MARU”, de zegeningen daarmede, voor mij, waren uitzonderlijk.! Ik hoop, dat die Voorzienigheid, mij ook verder assisteerd, als een gevolg van dit schrijven.!
Tenslotte werd mij, met dreigementen de Militaire dienst opgedwongen, mijn Vaders oorlogs-dood had mij daarvan gevrijwaard, nogmaals, was ik daarmede uitgeschakeld van enige andere kansen om mijn leven te kunnen verbeteren, maar via J.den Besten met dreigementen voor politie, was ik toch gedwongen, om daar aan te voldoen, voor het verlies van nogmaals 18 maanden, ook dat, heeft een voldoening van een schuld aan mijn persoon ten goede, van de Nederlandse Staat.! Het voeld mij immers aan, alsof mijn Vader op die manier voor niets was omgekomen, dat ook voor mij, met nogmaals een kans, iets van mijn leven, door studies, te kunnen maken, wederom verloren was.!
Na de militaire-dienst, in de moeilijke jaren van 1957, met het vinden van werk, werd ik op 4 door mij gevonden banen, steeds totaal en onverwachts ontslagen, door toen, voor mij, volkomen raadselachtige en onbegrijpelijke redenen, die later proefden georganiseerd te zijn geweest, door wie anders, dan diezelfde J. den Besten, de tweede man van mijn Moeder, die nu echter door mij, na het einde van mijn militaire dienst, na een nachtelijke aanval op mij, terwijl ik in mijn bed sliep, waarmede ik met mijn zelf- verdediging, deze man door mij het huis uitgetrapt was, door twee glazen deuren. Zeer geschrokken, verdween hij op die manier uit mijn Moeders leven, maar helaas, onze strijd was daar niet mede afgelopen. Hij, deze J. den Besten bezat immers al onze bezittingen en gelden, waarmede hij uit ons leven verdween, het overblijvende, merendeels, nu in de handen van zijn zoon, dr. Jannes den Besten.
De laatste baan, die ik in Nederland had, was met Vroom & Dreesmann, waar ik die J. den Besten op een dag, ongezien door hem, opmerkte, mijn afdeling bestuderende, en daarmede mijn vermoedens scheen te bevestigen.
Ik ging direct naar de directie en vertelde hun over al mijn ervaringen en waarschuwde hun, deze man te verwachten, inderdaad werd dit dezelfde middag nog aan mij bevestigd, wat er was verteld en gezegd over mij, was, volgens hun, ongelooflijk, en verschrikkelijk, en wilde de directie mij dat fatsoenlijkheids halve niet verder vertellen.! Maar het was een schok voor hun daarmede bekend te zijn gemaakt, waarbij mij werd medegedeeld, dat, inderdaad mijn baan bij hun zou hebben gekost.!
Ik behield mijn baan, maar korte tijd later, werd ik wederom bij de directie geroepen, daar was de politie, ik had een meisje aangerand, volgens het arrestatie bevel, de directie vertelde hun een en ander over mij en de zaak werd onderzocht, het meisje bleek met een flinke som geld, te zijn omgekocht en werd gearresteerd. Het was pure chantage.!
Voor mij was dit het laatste strootje, en zo emigreerde ik korte tijd later naar Nieuw Zeeland. Er was voor mij immers geen bescherming tegen deze macht.! In het land, van mijn Nationale herkomst.!!!
Kort na mijn aankomst in N.Z., in 1962, ik was berooid, 26 jaren oud, zonder educatie of ambacht, dit was een Indiesche jongen, die zeker beter had verdiend. Daar de Nederlandse gemeenschap en de Nederlandse Authoriteiten mij in dit predicament hebben gebracht, door hun algehele behandeling van de “Indiesche Kwestie” als de Staats secretaris het noemd, laat het voor mij, nogmaals de vraag, kan Nederland zich, daar van distancie’eren en met deze situatie en haar gevolgen, voor mijn persoon, en zeker niet alleen voor mij, als het enigste misfortuin. Kan Nederland zich daar de handen van wassen.!?? NEEN, NEDERLAND KAN EN MAG DAT NIET KUNNEN DOEN.!!!
Mijn Vader kreeg een bronzen gedenk medaille, hij was een patriot, die ontzettend veel ondernam in en met zijn capaciteit en geweldige mogelijkheden, voor Nederland, na de Duitse inval, met bijdragen o.a. voor de vliegtuigen inzamelingen, voor Nederland in Ballingschap, in London, als een Indiesche bijdrage. Ik heb daar de gouden ”spitfire speld” nog van.! Van het spitfire fonds.!
Zou mijn Vader blij zijn, met deze dank van zijn geboorteland, ( die medaille ), tegenover, van wat er allemaal met zijn familie en enigste zoon is gebeurd, na het verlies, van alle voorzorgsmaatregelen, studie-fondsen, verzekeringen en beleggingen, waaronder een substantieel, waardevol eigen HUIS voor zijn vrouw en enigste zoontje, tegen het verlies van zijn leven.!? Ik betwijfel het ten zeerste.!?
De gedachte komt zelfs bij mij op, dat zelfs de huidige Nederlandse Regering, mij beter zou willen wensen, maar dat het openen van een blik met wormen en de mogelijke gevolgen daarvan, de gevoelens wederom zullen verhardenen.! Humaan, menselijk en gerechtelijk, en als een lid van de Verenigde Naties, kan Nederland hiermede, en met het apart zetten van de “INDIESCHE KWESTIE” niet aan haar verplichtingen, en met de consequenties van haar eigen acties, jegens onze Indiesche gemeenschap “””ontkomen”””.!!!
Ik heb een zoon die advocaat is, eventueel gaat deze strijd door, het is deze Regering van Rutte, Uw Regering, die vanwege haar dubbelzinnigheid, “NU” met die houding, verantwoord zal zijn.!
Wederom, zal ook deze brief, door U, tegen het licht worden gehouden, en als ongegrond tot enige verandering van het Nederlandse Regerings-standpunt leiden, met de “INDIESCHE KWESTIE”, men kan zich nu een maal niet, na al deze zeer lange tijd, de onmenselijk-rechtsgewijze , afschuwelijke werkelijkheid, en de gerechtelijk daarmede verbonden consequenties en de kosten daarmede verbonden, veroorloven. Het is echter de vraag, wat calibre van mensen, in onze Regering, in staat zijn, om zulke beslissingen te verantwoorden, over een reeds zo’n lange tijd, en, om die historische stand, nu nog te durven en blijven verdedigen.!!!???
De Indiesche groep, als een groepering onder de naam van de “INDIESCHE KWESTIE”, is deliberaat op zij gezet, van de andere Nederlandse inheemse groepering en broeders, voor en met enige oorlogs schade en compensatie. Dat was de reinste DISCRIMINATIE, en totaal tegen het manifest van de Verenigde Naties, waar Nederland als medelid en ondertekenaar, alle mensenrechten overtrad, waarbij Nederland zelfs ook nog eens de instigator was, van het predicament van onze groepering, met haar Oorlogs verklaring aan Japan, waarna onze mensen, na de prijs te hebben betaald, lafhartig, onmeedogend, en menselijk-ongevoelig, aan hun lot werden over gelaten.!!!
Wordt vervolgd volngend keer vanaf pagina 13
- Het is nodig, ook hier van U persoonlijk een “afdoende” antwoord op te verkrijgen.! -
nn
In antwoord, en een reflectie, op de gebeurtenissen van onze Indische groepering op 28 Juni 2011 van, en met, de Tweede Kamer beslissingen - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Red. Adrian woont in het buitenland (Document bevat 20 pagina's)
Zijn vrouw, Gr. Br....., was de concubine van de origineele dr. eigenaar van die Villa “ISOLA”, en ging met dat huis, nu als het nieuwe Japanse Generale Staf Hoofdkwartier, als een concubine over naar Generaal Imamura. Deze mensen hadden toen alreeds een regeling, dat later als een los huwelijk werd beschouwd, later ook in Nederland, door hun, als zodanig voortgezet.
Op verzoek voor enige tijd ter overdenking, daar mijn Moeder volstrekt niet van plan was, daar aan mede te werken, kreeg mijn Moeder de rest van die middag, voor het nemen van een beslissing, onmiddellijk, ontvluchtten wij met de trein naar Soerabaya, deze trein, werd voor drie dagen naar ons onderzocht, door jonge Japanse officieren, maar wij wisten dankzij de hulp van R.K.nonnen, op
ons onderzocht, door jonge Japanse officieren, maar wij wisten dankzij de hulp van R.K.nonnen, op die trein, verborgen te blijven.
Terug in Nederland ;
In haar nood, wendde mijn Moeder zich naar de B.P.M., dat werd en was onverwachts en wederom fataal, daar in de “weduwen en wezen afdeling”, was een zekere J. den Besten, een van de heren, belast met deze problemen. Natuurlijk kreeg deze man inzage in de Gouden weduwe A.C.Lemmens papieren en documenten, en nam onmiddellijk voor, zijn slag te slaan, afhankelijk, en uit het veld geslagen als mijn Moeder op dat moment was, werd mijn Moeder een gemakkelijke prooi.!
Helaas ; Wij zagen na een waarschuwing van vrienden, van mijn Vader, in Bandoeng, mijn Vader nog een laatste maal, als een gevangene, achter prikkeldraad, toen zes jaar oud, hoorde ik mijn Vaders laatste uitroep, naar mijn Moeder, in mijn herinnering, ((( Thea, Thea, Thea, als er ooit iets met mij gebeurd, houdt je aan de B.P.M. en niemand anders ))), wat kon mijn Vader toen weten, hoe alles er zo anders zou gebeuren, en uitlopen.! Mijn Moeder volgde zijn advies, het werd ons ongeluk, het werd ons fataal.!
Deze J. den Besten, was de broer van de latere Nicolaas den Besten, die de Amsterdamse bank voor FL. 60.000.000, --. Lichter maakte, een zaak, die in de zestiger jaren in Nederland zeer bekend werd, als de “Socrates Affaire”.!!!
Deze den Besten familie, waren, als ons later bekend werd, zeer slechte mensen, waar voorheen de Vader gebaseerd in Roemenie’, een van de directie aldaar, een Snr, J. den Besten, kreeg de gouden handschoen, van de Ploestie Olie, de “Astra-Romana” een zuster onderneming van de B.P.M.-Shell organistatie, waardoor deze Jannes den Besten, in de weduwen en wezen-afdeling, zijn intrede in de B.P.M. organistie kon maken. Hun Vader kreeg de Gouden handschoen, vanwege zijn twee zonen, Jannes en Nicolaas, die de beest uithingen in het Romenia van voor de oorlog, met veel politie schandalen, vanwege de slechte gedragingen van zijn zonen, Jannes en Nicolaas den Besten, hun Vader, werd daarom verzocht, om het land met zijn familie te verlaten.! Dit was kennelijk kort voor de uitbraak van de Tweede Wereld Oorlog, in Europa.
Jannes den Besten, nu in de weduwen en wezen afdeling van de B.P.M., kreeg, als zodanig, inzage in de achtergrond van de “Gouden weduwe A.C.Lemmens”, als reeds opgemerkt, ( de naam, waaronder mijn Moeder toenmaals bij de B.P.M. bekend was ), hij zag de rijkdom, die deze dame, ( Moeder en kind ) vertegenwoordigden. Helaas een huwelijk volgde, onder en door haar ( onze ) omstandigheden, ( onjuist jegens mij ), maar onder de omstandigheden begrijpelijk. De man verloor geen minuut in tijd, en sloeg zijn slag.! Groote zorgen zouden voor mij worden besteed, voor mijn toekomst, het volle tegengestelde, van de voor mij, zo noodlottige werkelijkheid.!
“Zo, ik heb nu al jullie geld”, en dat kleine kreng, ( dat was mijn persoon ), raak ik op de een of andere manier wel kwijt, als hij mijn Moeder, enige tijd later, op haar huwelijksnacht toesnauwde.!!! Als uit dit verhaal is op te maken, konden deze den Besten’s zich op een fluwele manier gedragen en voor doen. ( J. den Besten met mijn Moeder, en Nicolaas den Besten met de Amsterdamse bank en in de zestiger jaren, met de “De Socrates Affaire” ), voor maar liefst Fl. 60.000.000,--. opgelicht.!!!
Het Eerste dat met mij gebeurde, na dat tweede huwelijk van mijn Moeder met die J. den Besten, was mijn opsluiting in een tehuis voor gehandicapte kinderen, gebruik makende van mijn nog steeds bestaande iliteratie en gebrek aan school ervaring, die ervaring voor bijna twee weken, stuurde mij in een geweldige paniek en wanhoop. De gedragingen van die kinderen, waren abnormaal, met veelal beestachtig ongelooflijke gedragingen en vreselijke onzindelijkheden. Zelfs vandaag heb ik daar nog nachtmerries van, want de mogelijkheid had kunnen bestaan, van immitatie en een eeuwige opsluiting, voor mij. Eenmaal in een Instituut, is het moeilijk er ooit nog een uit te kunnen komen, realiseerde ik mij enige tijd later, en zeker op en met de insistence van een J. den Besten, die daar een volledig belang bij had.
Het was mijn Groot-Vader, die door met mij te laten testen, daar een einde aan wist te maken. J. den Besten ging geweldig tekeer met die beslissing, maar het besluit viel, dat ik daar niet hoorde en werd ik er uit gegooid.!
Een dame van onze bootreis, met onze repatriatie terug naar Nederland, wiens zuster Mita Oosterbaan, mijn Vader had gekend als een secretaresse, bij zijn aankoop van een rubberbanden fabriek op het eiland Lombok, in nu Indonesia.
Ria Oosterbaan, had net een Amerikaanse officier getrouwd, en had opgemerkt dat mijn levens mogelijkheden netelig waren, en wilde mij adopteren, om mij mede te nemen naar de U.S.A. en waar J. den Besten gretig op in ging. Maar ik verzette mij hevig tegen die handelingen met mij, en ging dat niet door. Nu wilde J.den Besten mijn naam veranderen, in die van hem, ik wist echter genoeg van mijn Vader, dat ik voelde, dat niet aan zijn herinnering aan te kunnen doen.
Hoe mijn Moeder in al die dingen zonder enig advies aan mij, en stilzwijgend bleef, is mij een raadsel, waar ik de oplossing nooit over uit heb kunnen vinden.
Maar voor een klein tien jarig kind, na, ook nog alle oorlogs ervaringen, waren dat vreselijke gebeurtenissen. In het voor mij koude en onvriendelijke Nederland, voelde ik mij nu ook zonder mijn eigen Moeders bescherming. Terwijl die gebeurtenissen mij ook mijn Groot-Vader hadden ontnomen. Wat was er met mijn Moeder, van de vroegere tijd en van de kampen gebeurd.!???
Mijn Moeder was na, en met al haar ervaringen, zeker geen onschuldig doetje, of gemakkelijk tot een of ander over te halen. Maar haar evenwicht was kapot geslagen, door alle gebeurtenissen, als een alleen staande vrouw en Moeder, in de voor haar vijandige omgeving, zonder enige familie of behuizing.! Een behuizing die er wel was, die van haar en van ons was, maar dat aan ons, door de Nederlandse Authoriteiten was ontnomen. Het klinkt ongelooflijk en onbegrijpelijk, maar het gebeurde. Daar is niets vreemd mede, in het Nederland van na die oorlog, want wat is daar eigenlijk het verschil van, of mede, in en met de behandeling, van onze, nu eigen “INDIESCHE KWESTIE”.? Maar, ik werd daar een slachtoffer van ; Is het echt mogelijk, dat Nederland zich daar,“NU” en over al die lange tijd, de handen van kan wassen.!??
Wat gaf Nederland het recht ons huis te confisceren, en hoe konden wij ons in die na-oorlogse omstandigheden, daar-tegen verdedigen, na al onze belevenissen en nauwelijks drie dagen in het voor ons vreemde en onwelkom gestemde Nederland.!!!???
Inderdaad, mijn toekomstige lot was grim ;
Mijn Groot-Vader wist mij, aanvankelijk nog met behulp van een R.K.Bisschop in onze familie, een Mngr. Lemmens, toenmaals Bisschop van Roermond, op het Internaat St. Louise, te Amersfoort te plaatsen, mijn eerste mogelijkheid tot een schooling was nu eindelijk begonnen, ik was nu op 11 tot 12 jarige leeftijd, nog steeds illiteraat, het was nu 1948.
Helaas ; Na dat huwelijk met mijn Moeder, op einde 1947, was voor mij alles voorbij.! Ik werd na het eerste jaar, van die school, ( het Internaat St. Louise te Amersfoort ) afgehaald, maar nog enige voorzichtigheid van zijn kant, gaf mij nog e’e’n jaar extra, op nog een ander Internaat “Don Bosco”, ook in Amersfoort, na ook mijn tweede jaar van op die school, heb ik nooit meer een school gezien.!
J. den Besten, begon nu met grote spoed alle bezittingen van A.C. Lemmens te versprijden en van die naam te distancieren, ons huis was het eerste, dat hij met spoed verkocht, en kennelijk met groot verlies, om mijn Groot-Vader en zijn invloed en voogdij over mij te vernietigen, mijn Groot-Vader ver in zijn tachtiger jaren, verloor daarmede ook zijn evenwicht, werd afhankelijk gemaakt en viel snel weg voor mij, als een gevolg van die acties en ook andere acties tegen hem, er was voor ons geen hulp.!
Mijn leven werd een jarenlang durende nachtmerrie, met veel, vaak gruwelijke mishandelingen en gedurige bestraffingen en nogmaals veel honger en koude.!
Er werden willens en wetens, veel vallen voor mij gezet, met geplakte haren, talk poeder en cello-tapes, en geld stukken op vreemde plaatsen, en boeken, die met haren waren bevestigd, alles om gelegenheden tot een afranseling te leiden, die door mij niet werden opgevolgd, dat de woede jegens mij, ( vanwege deze tijdrovende en mislukkende pogingen ), juist zelfs opschroefde.
Helaas mijn Moeders industrieuze schoonmaak habits, maakten daardoor vaak een val voor mij, door de beroering van deze vallen, tot ook haar groote consternatie daarmede. Het was al heel vroeg zijn bedoeling, om mij kwijt te raken, de winter einde 1948 was gruwelijk voor ons van Indie’met frost-sterren op de ramen en 20cm sneeuw op straat, werd ik 14 keren op late avonden onder een ijskoude douche gezet, in een onverwarmde badkamer en huis, en met een spaans rietje er onder gehouden, en vaak aan mijn haren, staande gehouden, na twintig minuten kon ik mij niet meer bewegen en viel gewoon om, aan mijn haren werd ik daarna door het huis gesleept, naar een klein kamertje en op een kale mattras geworpen, met slechts maar een deken, en zonder ooit te zijn afgedroogd en werd de deur afgesloten voor de nacht. Deze behandeling heb ik 14 keren doorstaan en wonder boven wonder overleefd. Als mijn Moeder daar tussen probeerde te komen werd zij zo toegetakeld dat de buren de politie riepen, maar deze J. den Besten, kon zich zo aan de politie voor doen, dat ze medelijden met hem toonden, inplaats van met mijn Moeder, ondanks de zichtbare mishandelingen.! De Buren, ook B.P.M. ers werden door hem bedreigd, en trokken zich toen terug.
Dit waren die den Besten’s.! Weinig wetend over zulke behandelingen, ondanks de Japanse tijd in Indie, kwam ik later natuurlijk te weten dat ik een longontsteking behoorde te hebben opgelopen met die behandelingen.
Als mijn Moeder mij wilde beschermen, werd ook zij mishandeld. In latere tijden was zij gewoon te machteloos, om nog voor mij op te kunnen komen. De gedurige en volkomen isolatie, die deze J. den Besten, op en met ons toepaste, maakte dat ook mogelijk en gemakkelijk voor hem.
Toenmaals voor een periode in Vlaardingen, waar J. den Besten in Pernis, voor de B.P.M. tewerk werd gesteld, woonden wij in een B.P.M. huis, in de Flores laan.
Daar werd ik vaak het huis uit getrapt, om baantjes te vinden, om in mijn eigen onderhoud met voedsel te voorzien, als ik met lege handen thuis kwam, met 13 en 14 jarige leeftijden, kreeg ik gewoon niets te eten, kleding werd voor mij nooit gekocht, mijn Moeder repareerde mijn gehavende en slecht passende kleding, schoenen werden met tauwtjes en veters bijelkaar gehouden, ik had slechts een paar en tenslotte was ik niet veel anders meer, dan een slecht en armoedig geklede straat schooier.! Nog te jong, en zonder familie, of vrienden, was ik geheel ge-isoleerd en kon mijzelf niet verdedigen. Als ik later begrepen heb, waren school kosten voor mij niet besteed of gewild daar het niet de bedoeling was dat ik ooit te intelligent zou worden, dat latere mogelijke problemen voor J. den Besten kon maken en het was niet de bedoeling dat ik zou overleven en was dat een geldelijke verlies post, dat hij niet voor mij over had, dit ging door tot mijn leeftijd het mogelijk maakte, tot mijn verlangen naar zee, om van huis weg te komen, via een opleiding op de “POLLUX” als opleidingschip, waar ik, nu 15 jaar oud, een jaar zeemans training kreeg, met speciaal voor mij gearrangeerde zware bestraffingen en het verbod, met week-enden van het schip af te komen, die training was vrij, door de scheepvaart Mij’s betaald, de Commandeur echter door J. den Besten, met speciale slechte behandelingen, door deze Commandeur voor mijn persoon, te organiseren en daartoe omgekocht en belast zijnde, voor Fl. 4000,--. in zijn eigen zak. Dat was 1951.
Wordt vervolgd volngend keer vanaf pagina 10
- Achteraf bezien, en nu ook van af een matuur schouwpunt bekeken, kunt U zich mogelijk mijn absolute woede, -
NNNNNNNNNNNN
In antwoord, en een reflectie, op de gebeurtenissen van onze Indische groepering op 28 Juni 2011 van, en met, de Tweede Kamer beslissingen - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Red. Adrian woont in het buitenland (Document bevat 20 pagina's)
Wat voor een andere conclusie kan hieruit worden getrokken.??? Voor, en met de eerloze behandeling, van onze Indiesche Nederlanders, met die “INDIESCHE KWESTIE”.! ?
De Nederlandse Oorlogs verklaring, gaf Japan “Carte Blanche”, Japan heeft met haar barbaarse oorlogs methodiek, op mens-gerechtelijke manier, geen nadelige gevolgen geleden, en de Jappanners waren kennelijk vrij, om te doen en te laten wat ze wilden, zonder na-oorlogse consekwenties.! Wat heeft Nederland gedaan, om deze schijn en indruk te verhinderen.!???
De minimale geste van het “GEBAAR”, bedoeld, als een vriendelijke geste, daar kunnen wij mede leven, als zodanig. Maar als een genoegdoening, als een zwaar bekrompen, maar echt Nederlands-Nationale manier van denken, vooral met onze mensen, is zo minzaam een gedachte, een schande, daar de werkelijkheid van te overwegen, met hun gevoelens, tegenover de “INDIESCHE KWESTIE”, of om de implicaties daarvan zelfs te kunnen benamen, of te kunnen overwegen.!!!
Het is immers niet veel beter, dan een minutieuze contributie in het Kerk zakje, van een Ministerial –Salaris. Om dat ( GEBAAR ) te durven beschouwen, als een genoegdoening, voor de door onze mensen geleden oorlogs schade, met verlies van huis en goederen, verloren familie, verloren broodwinners, voor bijna 4 jaren honger en doods kampen, voor de mentale oorlogs schade, die ons voor de rest van onze levens zou blijven achtervolgen. ((( Inderdaad, het ziet er naar uit als een minachting voor onze Indiesche groep.!)))
Of wij die opini over ons hebben verdiend, door ons niet als een enkele groepering tegenover het Gouvernement op te kunnen stellen, en in veel richtingen van ons af hebben proberen te slaan, is daar geen excuus voor, om die “INDIESCHE KWESTIE”op die manier af te doen, of daar gebruik van te maken.!!! Het drijft enige imaginatie zelfs tot het uiterste, dat onze eigen Regerings z.g. mensen, met zo’n idee durven op te komen, of dat zelfs durven te luchten. Was een goedkope opmerking.!!
Onze conclusies ;
Als gebleken, en zo, ook nog eens door Nederland bekrachtigd, met de gastvrije ontvangsten van de “Eerste Japanse handels delegatie” en daarna met de ongelooflijke ontvangst van onze moordenaar, “Hirohito”, nadrukkelijk notabene, ook nog eens benadrukt, met de viering van een “400 jarig vriendschaps-bestaan”, van een “Nederlandse en Japanse vriendschap”, waar wij ( Onze Indiesche Nederlanders ), gedurende hun bezetting van Ned.-O-Indie, daar niets van hebben gemerkt, ( van die vriendschap ), in feite, op haar gruwelijkst zelfs het tegengestelde.! Wat een comedie, om daar zelfs alleen al over te denken, laat staan, het organiseren daarvan, wetende, van de toen nog zo velen van onze mensen, met die Nederlandse ongevoelige en onbeschaafde handelingen, in eigen land, dat wij gedwongen waren, om te moeten slikken, met, en na, al hun verschrikkelijke levens ervaringen. “IS DIT EEN BESCHAAFDE HOUDING TE NOEMEN”.!? Van Nederland.!? Mogelijk wel, als Nederland en Japan hun schulden aan onze Indiesche mensen had voldaan, maar “zeker niet”, zonder voldoening van haar, of hun verplichtingen aan onze mensen.!! Bij enige mogelijkhijd, schijnt het alleen maar Nederland te zijn geweest, die van die vriendschap heeft geprofiteerd.! Over onze bebloede hoofden en lijken heen, en de nu nog levenden.! Alles gebeurde, terwijl onze Indiesche Gemeenschap, nu reeds voor 65 lange jaren, nog steeds voor erkenning en oorlogs-schade vergoeding aan het wachten is, vooral van Japan, in zo verre, zonder enige resultaat.!
Het alternatief ;
Met, de ”uitdaging” van een Oorlogs verklaring, aan Japan, met haar overweldiging, van de eens Nederlands Oost Indiesche territories, zou het zelfs mogelijk zijn geweest, dat deze overweldiging, met een zachtere hand en op een meer bedachtzame methodiek, en met minder blood en levens- verlies, plaats had kunnen vinden, door Japan.! Misschien zelfs in dat toen gangbare 350 jaren vriendschaps verband.! Deze Oorlogs verklaring, ging in menselijk opzicht, geheel tot onze kosten.!
EEN GROOTE VRAAG, DIE NOG STEEDS OPEN STAAT.!!! Wat heeft Nederland met onze Indiesche Nederlanders gedaan, ter verantwoording van de, van haar te verwachten verplichtingen, voor recht en genoegdoening, op haar bevelen ( OORLOGS-VERKLARING ), uitgevoerd en betaald, met bloed, levens, have en goed.!??? En ook met het verlies van een toekomst, die ongeacht van individuele leeftijden, van de grond af, weer opnieuw moest worden herbouwd.
Juridies verantwoord, is niet altijd mensgerechtelijk verantwoord, onrecht, is en blijft onrecht.! Juridies betekend manipulatie met bewoordingen. Nederland heeft ons onrecht aangedaan, met de juridische ontkenning, en de juridische manipulatie, van en met onze “INDIESCHE KWESTIE” en als zodanig, heeft Nederland met onze mensen gemanipuleerd en ons van onze rechten bestolen.!!!
Nederland heeft een misdadige, discriminatie jegens onze Indiesche gemeenschap gepleegd.!
Onze rechten, zijn bij de uitzondering, en afzondering, van een distinkte menselijke groepering, vertrapt.! Nederland moet hiermede ter verantwoording worden gesteld.!!! Nederland is inhumaan, in haar gedragingen tegenover onze mensen geweest en is uitermate Schuldig.!!!
De Vraag is ; WEDEROM ; Kunt U mij een “afdoend antwoord” geven, op de hierboven afgebeelde situatie.!?
DE HIER VOLGENDE VRAGEN, VERZOEKEN OOK EEN “AFDOEND ANTWOORD” ;
Dit hier volgende, heeft weinig met de Japanse kwestie en consequencies te doen, maar alles, van wat Nederland met mijn eigen familie omstandigheden, in Nederland zelf heeft gedaan, voort-voortvloeiende van de Nederlandse gedragslijn, met de “INDIESCHE KWESTIE”.!
Beginnende, met de confiscatie, van ons eigen Familie huis.!!!
De algehele vernietiging van maar een familie, als een onderdeel van die “INDIESCHE KWESTIE”, mijn familie en mijn persoon, als een afhankelijke individueel, en als een minderjarige kind, geheel en alleen maar door de acties, en inacties van de Nederlandse Authoriteiten, en ook nog eens op Nederlands grongebied.!???
Ook mijn persoon, als het toenmaals tien jarige, en half-wees Nederlandse jongetje, had recht op bescherming, veiligheid, en tenminste ook recht op evenredige kansen, in het Nederland van na die Oorlog.!!!? De Nederlandse Staat heeft mijn “toekomst” vernietigd.! Naar alle mogelijkheden, die daar voor mij nog waren, was daar, desondanks, nog steeds een geweldige toekomst voor mij. Die door de handelingen van de Nederlandse Staat, met onze eigen Familie, voor mijn persoon, werd VERNIETIGD.!!!
Mijn Vader ; Een van de onmenselijk vele slachtoffers van de “JUNIO-MARU” torpedering, maar liefst 5860 mensenlevens, mijn Vader, was een van de top van de B.P.M.-Shell. Organisatie, mijn Vader was individueel ook zeer welgesteld, had naast zijn eigen inkomen, geweldige prive’investeringen, over de gehele wereld, als een geniale investeerder, apart van zijn eigen geweldige toekomst, in zijn B.P.M.-Shell Organisatie, als per overleveringen aan mij, in 1995, van een overblijvende Procureur Generaal van de B.P.M.-Shell, een mr. Jan Oosterhoff, van die B.P.M.-Shell organistatie, ook een persoonlijke vriend van mijn Vader.
Wij bezaten ons eigen huis in Amsterdam Centraal, N0.8. Cornelis Anthonisz straat, annex het Roelof Harts Plein, aan de Roelof Harts straat. Mijn Grootvader, ook een A.C. Lemmens tevens mijn voogd, woonde daar nog steeds, de derde etage was speciaal voor ons opgeknapt, klaargemaakt, zelfs met nieuwe parquet vloeren. Dat huis, was in ons bezit, alsmede nu ook deels mijn legaat, dus nu ten deele, ook van mijn persoon.! Ons huis werd door de Authoriteiten geconfisceerd, voor het gebruik van andere inheemse Nederlanders, als ons twee dagen voor onze aankomst te Amsterdam, per telegram werd ge’informeerd, aan boord van het ms. SLOTERDIJK van de H.A.L. ! October 1946. Ons werd geen alternatieve woongelegenheid verzorgd, dat was ons eigen probleem, zoek het zelf maar uit. Dit was de ”symboliek” van, en met de ontvangst, van onze mensen, van het “NU” vroegere Nederlands Oost Indie, dat zo iets kon gebeuren.!
DEZE TEN ZEERSTE ONRECHTMATIGE, EN ONRECHTVAARDIGE ACTIE, TEGEN ONS, WERD AAN ONS ECHTER FATAAL, als hieronder verder gedetailleerd volgt.!
De onbevoegdheid van de vrouw, een Nederlandse wet van die tijd, maakte mijn Grootvader, als ook nog mijn voogd zijnde, en nog steeds in dat huis wonend, was ook onmisbaar, voor het nemen van alle toekomstige beslissingen, voor mijn Moeder en speciaal ook voor mij, waarbij mijn Moeder, Wettelijk onmachtig, en als een Duitse, die vanwege de bezetting van Duitsland, niet naar haar eigen Duitse familie toe kon vluchten, terwijl zij als een Duitse, in het toenmalige Duits hatende Nederland, ook niet welkom was, en haar eigen weg, zonder enige officiele hulp moest zien te vinden, en uiteindelijk een slachtoffer werd, van die aan ons, zo zeer onwelwillende en onwelkome omstandigheden.! Mijn Moeder was machteloos.
Het verlies van mijn Groot-Vader en Voogd, als een onderdeel van onze huis kwestie en met die Nederlandse Overheids-activitijd, met de confiscatie van ons “HUIS”, notabene ons eigen bezit en eigendom, met en door die Nederlandse Authoriteiten, werd voor mij fataal, het veroorzaakte een ware KETTING REACTIE, van voor ons ongelukkige en elkaar opvolgende gebeurtenissen, met als een ongelukkig gevolg, ook nog eens, de vernietiging van al mijn toekomstige levens mogelijkheden, waaronder ook al de vooroorlogse maatregelen van mijn eigen Vader, voor mij, zijn enigste zoon.!
Ik had daarmede ook, nog steeds, een veelbelovende en een geweldige toekomst, onder de behoeding van de B.P.M.-Shell Organisatie, die met die acties, van de Nederlandse Overheden, willens en wetens, voor mij, en voor ons allen werd vernietigd.!
Als een Indiesche Nederlander, met een Nederlands passpoort, was mijn Moeder ongewild, en als een Duitse gehaat, en van haar eigen familie, als een mogelijke toevlucht en hulp, in het toen nog Britse bezet zijnde Duitsland verboden, terwijl de wet, tot de onbevoegdheid van de vrouw, mijn Moeder hulpeloos maakte, om haar eigen onafhankelijke beslissingen te kunnen maken.!
Mijn Moeder was, als een alleenstaande vrouw onmachtig, vanwege die wet, tot de onbevoegdheid van de vrouw, haar eigen zaken te kunnen doen en onze papieren te kunnen handelen, of te tekenen, waar ik als een tienjarig Nederlands jongetje, ook nog steeds zonder enige schooling, totaal van haar afhankelijk was.
Als een consequentie van deze handelingen en situatie, hulpeloos gemaakt, werden wij, op die manier de wildernis ingestuurd en ongelukkigerwijze afhankelijk gemaakt, tot slechte en goede kansen en invloeden, een kwestie van geluk of ongeluk.! In ons geval werd het “ONGELUK”.!!!
Daar was echter nog steeds de B.P.M.-Shell en de toen nog steeds machtige naam en betekenis van mijn Vader, A.C. Lemmens, met ook nog vele tegoeden.! Tegoeden, die door de B.P.M. werden gehonoreerd tot groote woede en protesten van de Nederlandse regering, van die tijd, omdat Nederland , dat zelf niet van plan was, om dat, met haar mensen te doen, als helaas bewezen is.!
Mijn Moeder, toen reeds bekend, als de ”Gouden Weduwe A.C. Lemmens”, bij de B.P.M. was zelfs die vermaardheid en benaming en bekendheid, tot ongeluk en wederom, ook dat, werd nogmaals fataal, voor ons.! Het woord Fataal komt regelmatig voor in mijn beschrijvingen, en is inderdaad veelvuldig van toepassing, met de vele elkaar opvolgende gebeurtenissen, en van de ongelukkige gevolgen, die ons daarmede, voor goed bleven achtervolgen, alleen maar door, en met het verlies van ons eigen huis, en de “veiligheid”, en de“geborgenheid”, dat wij, met die onrechtmatig tegen ons genomen actie, daarmede verloren.!
Helaas, een jegens mijn Vader, zeer onvriendelijk gestemde heer, vanwege de voor ons noodlottige omstandigheden,“nu”, over een voor-oorlogse salaris kwestie, voort-vloeiende vanwege het zeer slechte openbare en immorele gedrag van deze persoon, en waar mijn Vader, in zijn functie, negatief over te beslissen had. Deze man, die door collusion met de Japanners in Indie, met zijn eigen familie, vrouw en twee kinderen, gedurende die oorlog, door en met hun verraad intact en heelhuids was gebleven, een doctorandus ingenieur professor, met, als later zou blijken, een geweldige en groeiende invloed en macht in diezelfde B.P.M. – Shell Organistatie. Die man, die als mijn Vader had geleefd, nooit zijn kansen zou hebben gehad, ondanks zijn academische titels, was er nog, en deze man zou in de latere na-oorlogse jaren, consequent van die oorlog en oorlogs gebeurtenissen, mijn levens gevaar en ongeluk worden.!
Deze man werkte, voor de oorlog, ook in de rimboe, met zijn geologische werk, tot het opsporen van Olie, met een vriend en partner, de ir. zoon J.B......... van een B.P.M.-Shell directeur in Nederland, en deze tweede heer vormde ook een onderdeel van diezelfde negatieve salaris kwestie met mijn Vader, en ook weer vanwege dezelfde beschamende en immoreele gedrags-redenen, menigvuldige en onbetaalde rekeningen en schulden, die die beide heren achter zich lieten met hun debaucherie. ( Immoreel en slecht gedrag )
Omstandigheden, die voor de vooroorlogse B.P.M.-Shell. Reputatie, die uitermate hoogstaand en bewonderenswaardig was, en jaloers verdedigd en gehandhaafd werd, helaas was dat mijn Vader, die ook over die situatie beheerde en verantwoord was, dat ook ons na-oorlogse ongeluk werd.!!!
Deze laatste ir. J.B.......... werd na de oorlog ook een mede directeur van de B.P.M.-Shell.
De logische consequenties, voor mijn familie mogelijkheden bij de B.P.M., laten zich hiermede uit tellen.! Eventueel, na de oorlog, werd deze Directeurs-zoon, wiens naam mij ook bekend is, deze man, was, ook geteerd, met dezelfde salaris kwestie, en in botsing met mijn Vader, in zijn functie. Een poging tot hulp en tussenkomst van deze laatste directeur, van mijn Moeder, werd door hem blundweg afgewezen, het sentiment van de voor oorlogse vriendschap was er nog. Zijn oude vriendschap van die Rimboe tijd ging voor!
Hij volgde het bevel naar Australie uit te ontwijken en ontkwam de oorlog. En promoties van zijn oude vriend, ( nu de verrader ) volgden elkaar op. Hulpeloos als wij reeds waren, met het verlies van onze beveiligende basis, ons eigen huis en daarmede nu ook mijn Grootvader en Voogd, als een onderdeel daarmede, dankzij de Nederlandse Authoriteiten.! En zo vonden wij uit, dat de B.P.M.-Shell, voor ons ook niet meer de veilige haven was, dat wij daarvan verwachtten.!!!
Helaas was ik, in de dramatische omstandigheden van de capitulatie periode, in Bandoeng, ook persoonlijk eenmaal betrokken, in de aldaar zeer bekende Villa “ISOLA”, als toenmaals het Japanse Generale staf-hoofdkwartier, bij die colusie met de Japanse Generale staf, was de “Generaal Imamura” hemzelf ook aanwezig.! Deze activiteit, werd door de vrouw van die latere machtige man, Greetje Br.... geleid.! Deze geschiedenis, werd voor mij, na die oorlog, en later terug in Nederland, fataal en levens-gevaarlijk.! Die mensen ( die verraders ) wensten mijn Moeder, ( die Duits zijnde en vijftalig was ), als een tolk voor de Japanse Generale Staf, te engageren, helaas ik was daarbij, ik wist dus te veel nu. Een voor mij, als later zou blijken, fatale wetenschap.!!! Het was ook een schema, om met mijn Moeder de naam “A.C.Lemmens” mede te sleuren, en onze naam te besmeuren, en mijn Vaders geweldige reputatie daarmede, en eventueel, mogelijkst ten val te brengen.!
Met een steen tegen mijn hoofd, van hun oudste zoon “Rijnco” lag ik zelfs met een bebloed hoofd tussen die Generaals op de tafel en mocht ik later, als troost met hun jongste zoon “Eppo”, ( nu ook een doctorandus professor ) met de Japanse staf auto, een lunch pakket brengen naar haar man, in zijn gevangenis, in Bandoeng. Een groote forse man, met rood gezicht en witte haren, stond hij boven de andere gevangenen uit, en heb ik mijzelf altijd afgevraagd, wat zijn excuus tegenover zijn mede-gevangenen, ooit zal zijn geweest, maar deze mensen zijn altijd brazen geweest, zonder ooit enige acht op anderen.! Met een immoraal leven, dat later in het Vaderland door hun beiden werd vervolgd.
Wordt vervolgd volngend keer vanaf pagina 7- Zijn vrouw, Gr. Br....., was de concubine van de origineele dr. eigenaar van die Villa “ISOLA”, en ging -
”HET MARLIES VELDHUIJZEN-VAN ZANTEN HILLNER - DOCUMENT” deel I - door Ad C. Lemmens New Zeeland.
Wat er gebeurd is ;
Allereerst wil ik u wel en bij herhaling, laten weten, dat mijn persoon en alle anderen van die “Indiesche kwestie” zwaar bebloed en met groote verliezen uit die WW II periode zijn gekomen, zonder enige redelijk te verwachten steun, of dank, of zelfs een redelijk welkom van de Nederlandse Natie, en zeer zeker weinig of geen dank, voor het brengen van onze disproportionele offers, die wij, per “dat” bevel, met de Nederlandse Oorlogs verklaring aan Japan, van uit London, en in de naam van het Moederland, Nederland, hebben gebracht, in have, en goed, in levens en in de daad, als een gevolg, van die Nederlandse Oorlogsverklaring aan Japan.!
Het was de enigste en eerste oorlogs verklaring, van een geallieerd land, geruime tijd vo’o’r, dat er enige actie van Japan tegen ons werd ondernomen, een Oorlogsverklaring over onze hoofden heen, en alleen ter verantwoording en loyalitijd, van en voor onze geallieerden, die pas op deze manier, en een geruime tijd later, met een oorlogs-verklaring reageerden, na daadwerkelijk door Japan te zijn aangegrepen.! Het feit dat onze mensen onvoldoende geprepareerd waren, voor die Oorlogs-verklaring, als een onmiddellijke reactie met “Pearl Harbor”, maakte die actie onverantwoord.! Daarmede werden onze mensen willens en wetens opgeofferd, mogelijk volgens de hedendaagse term, als een colaterale schade, voor een grotesk solidaritijds vertoon, met de U.S.A.!
De mogelijkheid dat wij na die oorlog, geen dank of geen hulp, met een afrekening tot schade vergoedingen, zouden ontvangen, of niet gelijkwaardig werden gereflecteerd, als alle andere mede Nederlanders van het Moederland, was zo onvoorstelbaar, voor onze mensen, dat het inderdaad vele jaren na die tijd heeft genomen, om tot die, voor onze mensen verbijsterende conclusie te kunnen komen.! Een hiaat in tijd, waar Nederland grif gebruik van heeft gemaakt, daarmede met juridische interpretaties, er een spinnen-web mede te weven, tegen onze mensen, en onze rechten.!
Als de eerste, natie met een Oorlogs verklaring, aan Japan, zou het ook passend zijn geweest, als Nederland ook de Eerste Natie was geweest, die schade vergoeding en hulp aan haar mensen zou hebben verleend, nadat haar Ned. Indiesche bevolking werd bevolen, om voor het Nederlandse belang, de hete kolen uit het vuur te moeten halen.! Maar helaas, Nederland was “niet” de Eerste Natie die dat deed, het was ook niet de Laatste Natie, die aan die verplichtingen voldeed.!
Het aller-ergste van deze moreel onverantwoorde houding is, dat onze mensen, “NU DE INDIESCHE KWESTIE GENOEMD”, met de grootste en meeste opgelopen schade van die episode, hebben onze mensen ook de minste reflectie, erkenning en hulp ontvangen, tot herstel met een aanvang tot een nieuw begin, van hun eigen land en Nationaliteit. Onze Indiesche Nederlanders waren naar hun gevoelens, gebruikt ( misbruikt ) en weg gegooid.!
Het herstel van de Duitse Natie daar tegenover, met het overkomen van een veel grotere oorlogs-schade dan Nederland, of zelfs Japan, staat daar met glans en een groote EER tegenover, met haar herstel betalingen, en vergoedingen, zelfs meer en tot het uiterste, dat, zelfs van Duitsland kon worden verwacht, voor nu zelfs de Joodse gemeenschap, van ons vroegere N-O- Indie’.! Alleen al door haar pact met JAPAN. Dat door Duitsland, zelfs niet eens werd gedisputeerd.!
Hoe gewetenloos en vernederend en tegen alle mensenrechten in, een Natie, “NEDERLAND” tegenover haar eigen mensen heeft kunnen zijn, en nu “nog” steeds, zo bereft van enig gewetens-bezwaar, met de voor onze mensen zo vreselijke gevolgen, van haar Oorlogs verklaring aan Japan.
NEDERLAND, kon zich kennelijk ”de verantwoording van haar acties en daden”niet gedogen en verkoos, met onze mensen, de z.g. “Indiesche Kwestie” met juridische termen in de steek te laten.
Met onze mensen in hun rechten te bekorten, hoopte Nederland eigen schade te verminderen.!
De uitkomst van het ( Yoshida-Stikker ) Vredes verdrag met Japan te ( San Francisco ) tot een latere vrijwillige Oorlogs-schade vergoeding van Japan, aan onze mensen, is door Nederland als enigste mogelijkheid daartoe,( nadat Japan enige tijd zou hebben gehad tot haar eigen hertstel ), is er door Nederland nooit een verdere actieve opvolging, tot een restauratieve genoegdoening, voor onze Indiesche groep geweest. (( het was zelfs het aan onze mensen tergende tegendeel, met de“meest welcome manier” van ontvangst, van de verscheidene Japanse delegaties )), dat een ware schok was, voor de Indiesche Nederlanders, en werd als zodanig, door onze mensen, als een express bedoelde klap, in onze gezamelijke gezichten gezien, in onze ogen.!
Enige latere acties, tot een aanmoediging van en voor onze mensen, tot een oorlogsschade vergoeding van “JAPAN” en een erkenning daarmede, is als zodanig, zelfs ook niet ondernomen in en met de latere jaren van Japans geweldige welvaart.! Tot “Nu” Nederlands eigen schade wordt verergerd, met een toekomstige verrekening, die uiteindelijk eens zal moeten komen.!
Immers, is het nu Nederland zelf, dat nu, een mensenleeftijd later, wordt verwacht, die schade nu zelf te dragen. Alleen Nederland, als een Staat, tot een andere Staat, ( Nederland tot Japan ), kon bewerkstelligen, als gerechtelijk en menswaardig, dat de verplichting en directie voor Nederland behoorde te zijn geweest, met de opvolging, van de bepalingen, van dat ( S-F )Vredes Verdrag.!
Vergoedings afspraken, met of tijdens de overdracht van het zelf-bestuur aan Indonesia, had ook een schade vergoeding aan, en voor onze mensen, als een aandeel, met een afrekening.! Ook deze werd nooit voor onze mensen nagevolgd.
Het intens laagstaande, van deze actie was, dat Nederland met haar ervaringen tot die tijd, met de, nu, nieuwe staat Indonesia, nooit had verwacht dat daar ooit enige hoop mede kon worden verbonden tot een vervulling. Die z.g. te verwachten betaling aan onze mensen werd in Nederland voor alle zekerheid Juridies uitgewist.!!! Onze mensen hebben nog steeds de vraag ; Is dat, buiten enige verwachting om, en inderdaad toch gebeurd, en als dat is gebeurd, is dat, voor ons nog eens de vraag, of dat heimelijk in de Nedertandse Staats kas is verdwenen.!???
VRAAG ;
Zo, is dus onze vraag, en mijn vraag, voor een gerechtelijke oorlogs-schade vergoeding, voor onze mensen, nooit verantwoord, of nagevolgd geweest ; WAAROM NIET.................................... ?!?!?
Dat werd nu de officiele politiek van Nederland, met een officie’ele title, “DE INDIESCHE KWESTIE”, dat zeker, door onze mensen wel als een mogelijkheid wordt geschat, door Nederland met geheime acties en overeenkomsten met Japan, dat nogmaals tot onze kosten, werd bezegeld met onze voor-maalse vijand, JAPAN, onze overweldiger, besteler, moordenaar en uitbuiter, met onze mensen onder slaverij omstandigheden en met gruwelijke deprivatie, te vernietigen, of ons allen als Europeanen uit te roeien.! Hirohito’s eigen ondertekende papieren tot ons doodvonnis werden na de oorlog als een bevestiging van die intentie gevonden, en ons eigen Moederland, dat daarbij zelf ook had verloren, naast de geheime Oosterse minachting, voor, en met hun huidige stand van zaken doen.! Immers, “Nederland” gaf weinig blijk met haar acties, van enig menselijk mededogen, met de trauma’s en de geweldige verliezen van haar eigen, Indiesche land genoten, in haar handelingen met Japan.! Ook de door Japan anti Europeesche geinstigeerde en geinspireerde “Bersiap”, dat zo ontzettend velen van onze mensen, op de drempel van de z.g. vrijheid, het leven heeft gekost, dat de originele intentie van Japan met onze mensen was, na de barbaarse Japanse bezetting en gevangenschap, nooit zijn deze gebeurtenissen aan Japan gepresenteerd geweest, bij onze Natie. Alleen Nederland kon en moest dat, als haar plicht, voor onze mensen doen.! Zichzelf beschermend, van enige toekomstige en mogelijke schadevergoedingen. Ondanks de geweldige culturele invloed en rijkdom, dat onze mensen aan Nederland hebben gebracht, werden onze Indiesche Nederlanders, met de “INDIESCHE KWESTIE” gewoon in de steek gelaten. Die vernietiging, of uitroeing van onze mensen, schijnt nu, in reflectie, als ongelukkigerwijze voor onze gevoelens is gebleken, met groot misnoegen voor en van Nederland, niet volledig te zijn gelukt.! Wat een verschrikkelijke gedachte, om daarmede verder door ons leven te hebben moeten gaan, waarom dan ook onze begrijpelijke verbetenheid.!