ERKENNING KOMT ECHTER VOOR VELEN TE LAAT KNIL-militairen na jaren geëerd
door Olof van Joolen
Molukse veteranen van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) moesten bijna een mensenleven wachten op erkenning. Gisteren werd er een voorzichtig begin mee gemaakt toen defensie een delegatie van de laatste nog levende oud-strijders officieel ontving.
Voor Benjamin Tahelele (86) is het een dag van dubbele emoties. Wekenlang keek hij uit naar het moment dat hij met zijn echtgenote Doortje en dochter Lisa naar de ontvangst bij Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht Hans van Griensven mag. ,,Is het vandaag al”, vroeg hij dagelijks aan zijn dames. Ze stelden hem gerust. Ze zouden pa echt waarschuwen als het zover was. Voor de gelegenheid stak hij zich in het nieuw. Tot een paar kraakverse schoenen aan toe.
Toch zit de oud-officier wat weemoedig bij de ontmoeting die vooraf gaat aan het officiële moment op het landgoed de Zwaluwenberg. Hij denkt aan al die makkers die het niet meer mee hebben mogen maken. ,,Met 11.000 waren we. Velen zijn al overleden”, vertelt de Ambonees. ,,We kwamen hier op dienstbevel. Niet omdat we dat zelf wilden. Ik was veel liever in Indonesië gebleven.”
Tahelele doet zijn verhaal in een zaaltje diep weggestopt in de Hilversumse Van Oudheusdenkazerne. Oorspronkelijk zouden de KNIL-Ambonezen, zoals ze zichzelf noemen, een kopje koffie doen bij Van der Valk. Maar hoewel het allemaal mannen van minimaal dik in de tachtig zijn, blijft hun verleden de gemoederen verhitten. Antifascisten zien ze als oorlogsmisdadigers en vonden de ontvangst door de generaal niet op zijn plek. Ze kondigden een demonstratie aan. Hierop bereidden pro-Molukse groepen weer een tegenactie voor.
Door die ketenreactie vindt wat een mooi moment moet zijn, plaats onder politiebegeleiding die bij een risicowedstrijd niet zou misstaan. Wegen worden afgezet, politie patrouilleert te paard en de ME staat paraat. ,,We hopen dat de baba’s en mama’s er niet te veel van merken”, zegt de drijvende kracht achter het eerbetoon, Leo Reawaruw van actiegroep Maluku4Maluku.
Het officiële moment heeft plaats achter gesloten deuren. Generaal Van Griensven ontvangt ontspannen de delegatie van negen veteranen. Hij spreekt namens de minister van Defensie en het voltallige kabinet zijn dank uit voor het werk dat de KNIL-militairen hebben gedaan in voormalig Nederlands-Indië. Bovendien kondigt hij aan dat de KNIL-Ambonezen een eigen tent krijgen tijdens Veteranendag. Een lang gekoesterde wens. ,,We zitten op de goede weg”, concludeert Reawaruw namens ’de baba’s en mama’s.’
Opmerkingen
128