Dienstweigeraars koloniale oorlog Gevat in twee interessante video’s
De Indonesische Onafhankelijk-heidsoorlog (Revolusi Nasional Indonesia) begon direct na de capitulatie van Japan, met het uitroepen van de Republiek Indonesië op 17 augustus 1945), en eindigde met de overdracht van de soevereiniteit over de voormalige kolonie Nederlands-Indie. Nederlands Nieuw-Guinea vormde daarbij een uitzondering.
Kort na de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 braken vijandelijkheden uit tussen de Indonesische nationalisten en de troepen uit het Britse Gemenebest die strategische posities in de archipel hadden ingenomen. In oktober 1945 ontbrandde de strijd om Soerabaja, een stad die de nationalisten na bloedige gevechten moesten prijsgeven. Nederlandse strijdkrachten waren hierbij nog niet betrokken. Pas in maart 1946 werden Nederlandse troepen in Indonesië toegelaten om de Britse posities over te nemen.
De Nederlandse regering erkende de Republiek Indonesië niet als een onafhankelijke staat, maar beschouwde de strijders als een opstandige beweging binnen de kolonie Nederlands-Indie. In de traditionele Nederlandse geschied-schrijving wordt naar deze episode doorgaans verwezen met de term politionele acties (Aksi Polisionil). ‘Politionele acties’ was de benaming die de Nederlandse regering destijds hanteerde voor twee kortdurende offensieve operaties van de ruim 100.000 man sterke Nederlandse leger tijdens de Indonesische Onaf-hankelijkheidsoorlog. Deze vonden plaats op de eilanden Java en Sumatra in de periode 21 juli tot 5 augustus 1947 (Operatie Product) en 19 december 1948 tot 5 januari 1949 (Operatie Kraai).
In juli 1946 vond een onderzoek plaats van de publieke opinie over de vraag: ‘Bent U het ermee eens dat onze soldaten naar Indië worden gezonden?’. Van de mannen antwoordde 50% met ‘ja’ en 41% met ‘neen’. Bij de vrouwen was dit respectievelijk 36% en 44%. De overige ondervraagden gaven aan ‘geen oordeel’ te hebben. Voor- en tegenstanders hielden elkaar dus ongeveer in evenwicht. Op 22 september 1946, twee dagen voor het vertrek van de Boissevain, waren er in Amsterdam grote protestdemonstraties. De politie trad hiertegen met zwaar geweld op. Op de vertrekdag brak in Amsterdam een massale proteststaking uit. Op de wagons van de troepentransporttreinen waren de opschriften te lezen als: “Vleestransport Amsterdam-Batavia”.
Duizenden dienstplichtigen hadden ernstige bezwaren om naar Indonesië te worden uitgezonden. De meesten van hen hadden geen enkel bezwaar gehad hun dienstplicht in Nederland te vervullen maar wel om zich te laten inzetten in een strijd tegen het Indonesische volk dat tegen de vroegere koloniale heerser voor zijn bevrijding vocht.
De dienstweigeraars werden door de militaire instanties, en ook door de krijgsraden die hen later berechtten, als deserteurs aan-gemerkt. Zij werden ook als zodanig behandeld, veroordeeld tot zware straffen en behandeld als paria’s na beëindiging van hun straftijd. 6000 Jongens weigerden dienst. Zoals Nederland excuus moet aanbieden aan Indonesië, vertelde één hunner in januari 1995, zouden ook zij moeten worden gerehabiliteerd. Wat was hierin de rol van de kerken? In de eerste video wordt de rol van de kerken behandeld.
In de tweede video komt de Indonesië-weigeraar Jan van Luyn (1926) aan het woord, die van 1946 tot 1950 ondergedoken zat in Amsterdam, omdat de Marechaussee jacht op hem maakte. Van Luyn bezoekt zijn voormalige onderduikadressen in de Spaarndammerbuurt en de NDSM-werf en haalt herinneringen op aan deze plekken. We komen te weten wat zijn motieven waren om niet naar Indonesië te gaan en hoe het was om bijna vier jaar lang opgejaagd, in onderduik te moeten leven.
Voor de twee video’s gaat u naar: http://www.sawahbelanda.nl/dienstweigeraars-indonesie-oorlog/
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wij staan de maand december / januari met ICM stands op de Pasar Malam BurgerZoo in Arnhem. Hier kunt U deze ook via tekenlijst ondertekenen en tevens doneren.
Wij hebben hard uw donatie nodig !!!!!
Uw donatie/bijdrage kunt U storten op Rabo rekening NL41 RABO 03977255 07 ten name van F.Schwab / ICM Online onder vermelding van donatie ACTW 66 - Traktaat van Wassenaar . Wij hebben uw donatie hard nodig voor de uitvoeringskosten van de regeling tot compensatie, welke de Nederlandse Staat bewust 51 jaar heeft nagelaten, teneinde ons werk verder af te kunnen maken.
ONZE LAATSTE UPDATES!
Geachte dames/heren,
Dank voor uw ondersteuning voor uw handtekening voor Actie Traktaat van Wassenaar. Inmiddels hebben ruim 12.000 mensen ook hun handtekening gezet.
Zoals de petitie meldde zal het Jakarta advocaten Team (Yara & Yara) de zaak voor ons trachten om deze tot enkele oplossingen te brengen. Hiervoor wordt een proefproces gestart waarbij kleinschalig voor 10 gedupeerden. Hiervoor is nodig dat hun documenten formeel worden geautoriseerd en gelegaliseerd door de Indonesische Overheid.
Bij dit proefproces wordt evenals namens de 12.000 ondertekenaars gevoerd, waar tevens hetrapport “uitbetalen traktaat van Wassenaar” als uitgangspunt wordt ingebracht, en later breder getrokken, dit middels een aanklacht tegen de Nederlandse Staat.
Betekent dat wij nu hard Uw steun/donatie nodig hebben. Voor goed geïnformeerden; het voeren van proces kost handen vol geld o.a. alleen al de griffiekosten over een bedrag van 689 miljoen is men 17 miljoen euro verschuldigd. Om het toch toegankelijk te maken tot de procesgang heeft ACTW66 tesamen met de advocaten een oplossing hiervoor bedacht, zodat wij toch de Staat kunnen dagvaardigen.
De kosten die nu per direct voldaan moeten worden zijn de startkosten dat op ruim
€ 70.000 neerkomt.
Voorts voor fase I € 450.000, en later in het proces ruim 1,6 miljoen.
Echter door de inzet van de bedragen tot fase 3, kunnen wij via de voorzieningen uitvoeringskosten die 17 miljoen als voorschot declareren, waardoor wij toch toegang verkrijgen tot de Rechtelijke macht.
Dit alles staat beschreven in ons rapport “Uitbetalen Traktaat van Wassen” die later wordt vrijgegeven (Onder embargo).
Inmiddels hebben wij ruim € 340.000 - uit private middelen, sponsors en geleverde werkzaamheden op basis van “no cure no pay” - voorgefinancierd voor de uitvoeringskosten voor de voorbereidingen en de gemaakte facilitaire kosten, en zijn door ons middelen heen.
Resultaat tot heden: Van de 70.000 mensen hebben wij 15.000 mensen bereikt.
12.000 hebben getekend. Donaties € 1500, hieraan gaan wij nu hard aan werken!
Namens ACTW66.
========================================================================================
ICM stands succesvol bij grote donatie actie voor Traktaat van Wassenaar, tijdens de pasar malam Rijswijk.
Door F.Schwab (ICM Editor) geplaatst op 7 November 2016 om 12.00
Het was een geslaagde actie van Traktaat van Wassenaar op zeer druk bezochte gezellige pasar malam. Ruim 3000 flyers gingen van de ICM toonbank voor het werven van de fondsen die werden persoonlijk in de handen van pasar bezoekers gedrukt, en gretig werden deze opgepakt en gelijk gelezen, wegstopt om thuis weer verder te lezen.
Het Team had best zwaar te verduren op deze pasar. De massale aanloop die via ICM en Facebook werden opgeroepen snelden naar de ICM stands waar 12 stoelen speciaal voor deze gelegenheid werden opgesteld.
Bij velen waren de frustratie’s bizar groot, dat na 50 jaren tot op heden niets werd bereikt door alle Indische Stichtingen zoals een JES die tot heden nog steeds contributies vraagt, en niet te vergeten het Indisch Platform (IP) waar velen zich afvragen wat ze aan doen zijn. Het team heeft deze reactie’s genegeerd.
Het team had al de grootste moeite om de emoties van de mensen te bedwingen om uit te leggen dat ACTW66/ICM niets van doen hadden met deze Indische zaken.
Deze berusten bij het Indisch Platform met al de gelieerde Indische stichtingen, en er op moeten wijzen dat ACTW66 ( in de schaduw van het ICM) pas anderhalf jaar bezig is met het Verdrag van Traktaat van Wassenaar, waar de Nederlandse Overheid en de regering in hebben gefaald.
Bovendien ACTW66 bewust heeft gekozen dit moelijk complex traject te bewandelen om te procederen om de Nederlandse Staat aan te klagen, en niet zoals de overige Indische Stichtingen passief blijven toekijken, en passief afwachtende houding achter geranium in nemen! Wetende dat een dialoog tot niets leidt. Bovendien waren zij (IP) in geen enkel velden in het land te bekennen om onder de ogen komen van dit geemotioneerd publiek!
Ferry Schwab: "U krijgt nimmer het recht als iedere burger bij een iedere Overheid”.
De Overheid komt nimmer het recht brengen, en dat zult U zelf moeten halen via een advocaat, en ACTW66 heeft juist hiervoor alles al geregeld voor U.
Wij hebben nu voor de advocaten en startproces ruim € 70.000 voor nodig. Voor de volgende fase 1 ruim € 450.000, en later in het proces ruim € 1,6 miljoen.
Wij komen nu met cijfers naar buiten na onderzoek in samenwerking met Jakarta team advocaten. Wel zijn inmiddels voor alle voorbereidingen en werkzaamheden om deze zaak (project) naar deze fase te brengen dankzij private middelen, sponsors en op basis van "No cure No pay" werkzaamheden, waar ruim € 340.000 aan is uitgegeven. Wij zijn nu door onze middelen heen, gelukkig hebben wij de toezeggingen nog die wij binnenkort gaan aanschrijven.
De bereikte resultaten na ander half jaar liegen er niet om! Van de 70.000 mensen werden er 15.000 bereikt.
12.000 mensen hebben hun handtekeningen gezet.
4800 hadden toegezegd te willen doneren.
Ontvangen donaties tot heden € 1500 zeer zorgwekkend, waar wij nu de komende periode hard aan gaan werken.
Zo zullen de 4800 mensen die hebben getekend en toegezegd persoonlijk door het team en via de post worden benaderd. Ook wordt nu gewerkt aan het opbouwen van database voor de uiteindelijk uitvoering , gezien mijn achtergrond als bedrijfskundige (eigenaar van organisatie- en automatiseringsbedrijf) wat wederom in de papieren gaat lopen.
Om al vast klaar te zijn voor de werkelijke uitbetaling. U weet wel, wij willen geen mislukt PGB projecten zoals die bij Martin van Rijn."
1 ding is zeker meer bekendheid en erkenning ondervinden wij, wij zitten op koers, kunnen best nog meer sponsors gebruiken en donaties.
Tot slot :
Chapeau voor het ICM team die wist te handelen met de geëmotioneerde mensen, en dit te doorstaan deze twee lange dagen en heel zwaar hebben gehad, op naar de pasar malam BurgerZoo voor de volgende actie.!
ICM 22.11.16
Opmerkingen