De geschiedenis van Traktaat van Wassenaar - Deel 4

  1. 4.     De repatriëring van de Indische-Nederlanders naar Nederland

 

10897350893?profile=original 

10897351457?profile=originalDoor deze gevolgen waren wederom de Indische-Nederlanders gedwongen het voormalige Nederlands-Indië/Indonesië te vluchten met achterlating van al hun bezittingen.  Eenmaal in Nederland diende tot op de laatste cent alles te worden terugbetaald.  Deze voorziening uit dit Verdrag werd en wordt door de Nederlandse Overheid bewust onder het tapijt geveegd, om maar niet te hoeven overgaan tot uitbetaling. Als bewijsvoering volgt één van de vele brieven van het Ministerie van Maatschappelijk Werk.

 

10897351294?profile=original

 

Op 27 december 1949 droeg Nederland, als resultaat van de RTC-overeenkomst, de soevereiniteit over Nederlands-Indië over aan de Verenigde Staten van Indonesië. Het was het sluitstuk van een proces van dekolonisatie dat met de uitroeping van de Indonesische Republiek op 17 augustus 1945 en de Nederlandse de facto erkenning van diezelfde Republiek begin 1946 in gang was gezet. Het afscheid van Indië betekende echter bepaald niet dat met een schone lei werd begonnen.

De relaties tussen voormalig moederland en ex-kolonie werden diepgaand door het verleden beïnvloed zowel in negatieve als in positieve zin.

10897352073?profile=original

Het vermogen om een bladzijde om te slaan en een nieuw hoofdstuk te beginnen had zijn keerzijde in het vele oud zeer dat aan beide kanten lag opgeslagen. Aan Nederlandse kant bestond bij bepaalde groepen een diep ressentiment. Ook het aloude messianisme, het Multatuliaanse geloof een onmisbare rol te spelen bij de opbouw van Indië, was geenszins uitgespeeld.

Ook in Indonesië speelden oude gevoelens op. Het revolutionaire, anti-Nederlandse instinct was nog lang niet uitgewoed. Bij het leger en andere groeperingen bestond kritiek op de RTC-overeenkomst omdat men op bepaalde punten nogal wat water in de wijn had moeten doen, hetgeen ten koste was gegaan van het ideaal van 'Indonesië merdeka'. Eén van de belangrijkste bezwaren was dat de dominante economische positie van Nederland werd gegarandeerd. Verder had Nederland Indonesië weliswaar 2 miljard gulden schuld kwijtgescholden, maar Indonesië diende nog altijd 1,1 miljard gulden terug te betalen.

 

De media in Indonesië tastten in het duister. Om wat voor schulden ging het? Er waren allerlei veronderstellingen. Bij de Ronde Tafel Conferentie-overeenkomst in 1949 waarbij de soevereiniteitsoverdracht werd geregeld, zou Nederland aan Indonesië alleen onafhankelijkheid hebben willen verlenen, indien dat laatste land 4,5 miljard gulden betaalde. Indonesië zou verder Nederlandse ondernemingen hebben genationaliseerd. Wat was er in 1966 gebeurd?

 

Eén ding was duidelijk; “Soekarno was brought to his knees to pay this”. Er was, berichtte men verontwaardigd, sprake van een omgekeerde wereld. Het slachtoffer van het kolonialisme moest Wiedergutmachung betalen. terwijl Indonesië door een diepe economische crisis ging.

WORDT VERVOLGD.

ICM 24.4.17

E-mail me wanneer mensen hun opmerkingen achterlaten –

U moet lid zijn van ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025 om opmerkingen toe te voegen!

Doe mee ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025

Opmerkingen

Dit antwoord is verwijderd.

Blog Topics by Tags

Monthly Archives