Opmerkingen

• 

  Ferry Schwab Februari 6, 2014 at 2:25pm

  Recensie “door de ogen van het kind”

   

  De vader van een bekende schrijver overleefde het jappenkamp door op zijn tellen te passen en door de macht van het getal de macht over zijn leven in eigen hand te houden (Adriaan van Dis, Indische Duinen).

   

  Ellen dat als Indisch kind juist op het verkeerde moment (WAR II, overdracht, bersiap, koele kille ontvangst) en plaats ( Tegal in Het Voormalige Indiër ) het licht van aardse voor het eerst mocht aanschouwen, kreeg haar rugzakje al mee.  Een bestemming met een gave, die zorgde dat ze van bizarre gebeurtenissen even afstand kon nemen van het aardse om te kunnen overleven. Zij kende maar even de liefde van haar ouders waarna zij als een “ stuk vuil " van het ene gezin in andere belandde, waar ze opnieuw haar integriteit moest bewijzen. De aankomst in het kille koele Holland stond niemand aan de kade om haar op te vangen.

  
  Wanneer Ellen door volwassenen wordt gedwongen om zich voor de zoveelste keer aan anderen te hechten vindt zij in de natuur haar bondgenoten. Daar bij worden de flora en fauna, de dieren en de reptielen niet ingedeeld in vals of edel. Nee, het zijn de slangen die haar steunen en warmte geven en daarmee de wet van fabeldieren op zijn kop zet.
  Wel blijven de ogen spiegels van de ziel en beschrijft zij de dood van haar moeder en hoe zij afscheid van haar neemt op een wijze die niemand onberoerd kan laten.
  Voor mij was belangrijk te lezen hoe zij haar discriminatie op haar Nederlandse middelbare school aanpakte en het heft in eigen hand nam. Daarmee het karma van onderdanige en dociele Indische mensen in een paar zinnen rechtzet zonder daarin normen stellen en te vervallen in politiek correct gezwets.
  Hulde om dit alles op te schrijven vanuit de ogen van een kind die zich moet onttrekken aan de voldongen feiten die volwassenen haar stellen.

   

  Ik moet al lezend denken aan de woorden van Boudewijn de Groot (Moeder):
  Op de schoorsteenmantel haar portret, we kijken naar elkaar
  Haar ogen zijn mijn ogen, maar lijk ik ook op haar
  Soms doet het verre carillon me denken aan de gamelan
  Aan het land waar alles begon

   

  
  =======================================================

  Redactie, Bent U nieuwsgierig geworden U kunt nu al het boek bestellen;;

  ISBN: 978-94-91872-05-1

  (C)  2013 E.Hauwert 

  www.calbona.nl      email : Calbona@gmail.com 

  ====================================================

  PDF Reader versie kunt U het boek downloaden door op onderstaande link klikken.

  >>>>>>>>>>>> OM TE LEZEN HIER.