Prioriteiten vanuit hart keuze..

[ICM redactie]

 

Prioriteiten vanuit hart keuze..

Het beeld van Indonesia nog op het netvlies , de liefdevolle contacten met jongelui daar doet mijn hart overvloeien van liefde en zorg. Ik moet toch wat kunnen doen! Dankzij de nieuwe aanwinst , ‘t netbookje kan ik het bankieren bestuderen.Jeemig... die goede doelen en die lidmaatschappen die ik al jaren sponsor.. Dus met snoeischaar erdoor heen. Zo ... bij elkaar is dat een aardig bedrag per maand om iets te kunnen betekenen . Voor familie .. daar. Zij , die vreemden van ander afkomst en geloof hebben bewezen onvoorwaardelijk meer familie te zijn.Sturen om hun toekomst te stuwen en dat van hun directe omgeving.Het liefst zou ik daar helpen opbouwen , nieuwe inzichten en energie insteken.

Het is druk an de telefoon en de post bezorgt me menig smeekbrief. INHOUD: mevrouw u annuleerde uw donatie, dan weer .. u storneerde , u zegde uw lidmaatschap op.U zult het via email of schriftelijk moeten bevestigen. Geen punt doe ik direct. Helaas! Ik heb Mijn prioriteiten gesteld ten nadele van u. HELAAS is de verzuchting bij elk gesprek aan de andere kant.
In mijn hart verzinkt het gevoel: ik kan iets betekenen. Ik kan iets doen. Hier niet meer.. daar is het hard nodig. Met eigen ogen gezien. Anders bekeken . Gezien door de ogen van het hart, de ziel dan. Het hart dat westers geleefd heeft, doch de ziel altijd daar vertoefd heeft.

Die hard/t/werkende jongeren met wie ik een gesprek had over de inzet van hun energie in het bestaan. Vanuit uw liefde voor Indonesia geeft u ons zoveel positieve inzichten en energie . Het opent de ogen en inzichten. Het is ons een eer u te hebben mogen ontmoeten tijdens uw kort verblijf hier. Dat laatste daar gaat het niet om. Het was mij eveneens een eer dat jullie mij je levensverhaal en vertrouwen schonken. Mooiste was de opmerking van een oudere man die sprak met flonkerende ogen: u bracht nieuwe energie over Indonesia IBU/ Waarop de groep riep: Amin.

Kleine ondernemers, van mijn leeftijd werken de rug krom in eigen steen fabriekje.Moeder aarde voorziet in de kluiten, met handen in mal geperst en geduwd en te zonnen gelegd. Verderop de .. noem het maar metaal bewerkers.. Uit zink platen worden handmatig stukken gesneden , geknipt. Die worden weer via timmeren en klopwerk tot allerhande gemaakt. Glimmend nieuw. Oventjes, potten, pannen, koffie theekannen, vazen, scheplepels. Geen machine aan te pas. Vast nieten? Gewoon dubbel klopwerk. Allen midelbare leeftijd op de kleivloer op de hurken gezeten, uren achtereen, sigaretje in de mond of in het zand.In een ruimte van zegge twee bij drie meter.Met vier personen.

En dan het batik. Schone batik werk. Canting , was, kleurstof. Ook een ruimte van misschien vier bij vijf meter. Opeen. Ijskoud water voor de spoelingen.Plensig nat . Geurstoffen van kleurstoffen vermengd met smeulende sigaretten. Kunstige traditionele lijnen en kleuren met familie geheim betreffende kleurmenging. Men kan er een eigen ontwerp bezorgen en laten maken. Of zoals ik.. afkijken en zelf proberen iets ervan na te doen, thuis terug. Ik vroeg naar een guling in batik. =kenniet moet set kopen. Niet hier buiten op markt. Heerlijk die poging tot Nederlands spreken. Dus op guling jacht. Groen is mijn kleur . Jazeker.. had ik geweten dat En het goedkoop was en En zelf gemaakt door de jongedame had ik de laatste twee gekocht.

En dan de leerzaak, waar we door een Nederlandse sprekende Indische hartelijk worden welkom geheten.Een korte in leiding en begeleiding langs de naaisters. Heel secuur handwerk. Een eigen ontwerp staat te pronken in de etalage. Ik wilde een tasje voor mijn camera in de kleur paars met zwart. Naast groen is paars mijn kleur. Voorbeeld “zo / of zo! Zo!! DEZE! En betaald . OK waar zijn jullie vanavond? Bij de voorstelling van het prinselijk paleis. Ballet! Bleek het opera van menselijke , adelijke wajangs te zijn.Open tribune, ovaal. Gelukkig regende het niet meer. Het etentje vooraf was een tijdrekken in afwachting van de stop van het regenen. Het tasje was er en werd aangereikt. Zaken doen op vertrouwen gebaseerd is algemeen goed. Afspraak is woord is wet is regel.

Dan heb je het zilverwerk in JogJa .. Het fijn filligrain werk. Weer in Nederlands aangesproken. Het atelier piepklein voor een zaak van naam en faam. Het priegelwerk heel oneerbiedig verwoord. Met een souplesse en trefzekerheid een stukje draad van twee milimeter in een krul buigen en dat in passen in een bladvorm. Een zacht aantikken als raken vlindervleugels het werk. Het zit, vast met een scherp goedje . Wonderbaarlijk mooi . Het opglimmen gebeurd door de gids zelf met een noot vruchtje, dat alleen op een plek ergens groeit. Geheim hiermee verzekerd.In water geweekt en ogenschijnlijk tandenborsteltje met zachte vezel doet de rest. En open deur leidt naar een hel verlichte zaal met rijen etalages. Hier is profession aan de winkel. IN de winkel. Op en top keurig gekleed dame en heer verzorgen de catering. De gids begeleidt langs de rijen etalages en doet verhaal over de geschiedenis. Ik vraag hem uit te leggen over sterling uit India. Beloof hem voortaan Jogja zilver aan te schaffen. Hij bekeek mijn ringen en ik zag hem met de vraag schermen. IERLAND beantwoordde ik zijn niet gestelde vraag. Mooi.. mooi andere techniek fluisterde hij.

We waren bij de houtsnijwerker, die prachtige maskers maakt en wajang poppen. Waar je wordt aangespoord mee te doen evt workshop te volgen.
En dan de angklung voorstelling, waarin je deel nam als toeschouwer. Het een kunst op zich is te maken en loepzuiver te bespelen .
Ik ben nu een maand verder. In Nederland Nog steeds aan het bezinken van indrukken, Nu weet ik dat ik heimweh heb. Altijd heb gehad. Mijn prioriteiten liggen nu daar. Evenals het hart.Helaas voor hier.