Na ruim 1½ jaar doek gevallen voor “ONCE”  The One & Only Indorock Band in Bali

door  Roy Renegade  

 

Iedere woensdagavond een volle bak, en iedere zaterdagavond tot aan de nok toe gevuld, de vaste ‘Poco Poco-avond.’ Twee keer in de week een show, voor de vaste gasten die op Bali wonen, maar ook voor gasten uit Nederland, Australië, Nieuw Zeeland, en Engeland kortom internationaal publiek. Ook bekende muzikanten maakten tijdens hun vakantie op Bali hun opwachting in de Club. Bij gebrek aan ruimte op de dansvloer werd regelmatig ook de straat voor de Country Club Sanur als dansvloer bijgetrokken. Mede door een eigen website, het overheerlijke eten en de vriendelijke bediening, heeft  “ONCE” de warung ‘Country Club Sanur’ in de Jln. Danau Tandakan no 4 op de kaart gezet. Ook mag de alom bekende zanger/entertainer Edu Schalk met zijn Entertainers, die tijdens elk optreden in Nederland  reclame maakten voor  “ONCE”, niet vergeten worden.  

 

Rock & Roll, Country, gevoelige Ballads, Lagu Lagu Indonesia, Lagu Lagu Ambon, Poco Poco, Indorock en ook de Cumbia werden door de Band op een typische “ONCE”-stijl ten gehore gebracht. Elk nummer op een eigen manier, met een eigen sound. Natuurlijk misten de Indo’s uit Nederland die op Bali wonen, de gezellige Indische  Avonden, de Pasar Malams en de Kumpulans. Dit gemis werd goedgemaakt door “ONCE.”   

De muzikanten van de Band zijn allen in het bezit van een zgn. Kitas Pensioen. Een verblijfsvergunning dat inhoudt dat men niet mag werken of enige bron van inkomsten mag hebben dan alleen het pensioen. Muziek maken is pure hobby voor de leden van “ONCE.”  De sporen in de muziekwereld reeds verdiend en een bron van ervaring.                              

Helaas werden, wat later bleek, de volle woensdag- en zaterdagavonden in de alom bekende warung Country Club Sanur  niet zo gewaardeerd door andere minder bezochte restaurants en warungs.  

                                                                                                                                       Eén telefoontje naar de Emigratie Dienst was voldoende en dat betekende het einde van de inmiddels zeer geliefde en bekende Indorock Band “ONCE.”  Ondanks de hevige protesten dat muziek maken onze hobby is en dat wij daarvoor geen geld of enige bron van inkomsten ontvingen, dat men dit deed om de gasten welke naar Bali op vakantie kwamen leuke avonden te bezorgen werd niet geaccepteerd.

 

Ook het gegeven dat wanneer “ONCE” er mee zou stoppen de medewerkers van de warung, te weten de eigenaar/kok, de drie andere vrouwelijke koks, de vier meisjes van de bediening, de leveranciers, de huisbaas enz. geen bron van inkomsten meer zouden hebben en door deze onterechte aktie allen op straat zouden komen te staan werd zonder blikken of blozen ter zijde geschoven. De Band treedt op en geeft een show en dat staat volgens de medewerkers van de Emigratie Dienst gelijk aan werken en daar wij niet in het bezit zijn van een zgn. Werk-Kitas maar een Pensioen-Kitas, waren wij in overtreding. Een artikel in het boek van de Emigratie Dienst, ook al staat het zwart op wit, kan op vele manieren gelezen en uitgelegd worden. Onze paspoorten werden per direct gevorderd en er werd gedreigd met deportatie. Deportatie houdt in dat je na een variabele tijd in voorarrest gezeten te hebben en na het betalen van ook weer een variabele boete, onder toeziend oog en begeleiding van Politie en Emigratie het land wordt uitgezet, een aantekening in je paspoort krijgt met de wetenschap dat je de eerstkomende 4 jaar de toegang tot het land wordt ontzegd.                                                                               

Uiteindelijk werd de eigenaar van de Country Club als schuldige aangemerkt, daar hij ons in zijn Club heeft laten optreden. Als hij een bedrag van 50 juta (50 miljoen rupiah), met de huidige koers, ongeveer 4000 Euro, boete zou betalen, dan zou de zaak als afgedaan worden beschouwd. Hij gaf te kennen dat hij met heel veel moeite ten hoogste een bedrag van 10 juta (tien miljoen rupiah) ongeveer 800 Euro bij elkaar kon schrapen. Na overleg vond men dat bedrag te weinig en vroeg men 15 juta (vijftien miljoen rupiah) ongeveer 1200 Euro. Na uiteindelijke betaling door de eigenaar van de dan maar 10 juta, werd de zaak financieel als afgedaan beschouwd en kregen wij pas na precies 24 dagen onze paspoorten terug. Een betalings- of ontvangstbewijs van de Emigratie Dienst voor de betaalde 10 miljoen rupiah?     

Nodeloos om die vraag te stellen toch?

Jammer, jammer van het mooie Goden Eiland Bali, gelegen in de groene Gordel van Smaragd.  Het heerlijke eten, de heerlijke temperatuur, het mooie landschap, de adembenemende flora en fauna. De mooie bergen en de groene sawah’s. Bali, één van de mooiste eilanden van Indonesië. Voor veel in Nederland wonende Indische mensen het moederland, het land van onze roots en ook het land van onze ouders en onze voorouders. 

Jammer, jammer dat er mensen in een hulp- en serviceverlenende instantie als de Emigratie Dienst werkzaam zijn,  die hun zgn. macht op zo’n manier, op zo’n totaal foute en arrogante manier ten toon spreiden.                                                                                                           

Doe je beklag of zoek het hoger op hoor ik u zeggen, bij wie?, bij welke zogenaamde hulp- of serviceverlenende instantie?   

                                                                                                  De KPK (Komisi Pemberantasan Korupsi,) oftewel de Commissie voor de Uitroeiing van Corruptie) is in 2002 opgericht met als doel de corruptie in Indonesië in te perken. De commissie heeft het recht om van corruptie verdachte personen te onderzoeken, te vervolgen en te arresteren. Het werk van de KPK heeft ertoe geleid dat verschillende, ook hoogstaande, personen nu in de gevangenis zitten. U kunt de verslagen van de KPK  nalezen op internet wat er gebeurt en is gebeurd met de commissieleden van de KPK. Als je dat allemaal leest, dan heeft het uitoefenen van je hobby opeens een hele lagere prioriteit.                                                                                           

Ondanks het feit dat wij onze hobby en dat is muziek maken, en iedere muzikant weet hoe het voelt als je je hobby door één of andere reden niet meer kunt of mag uitvoeren, bedanken wij bij deze een ieder die een bezoek of meerdere bezoeken hebben gebracht aan warung Country Club Sanur. Ondanks het feit dat het ons heel erg pijn doet en dat wij genoodzaakt zijn om te stoppen, blijven wij zeggen. Mensen, blijf komen naar “Country Club Sanur” in de Jln. Danau Tandakan no 4. Al is het alleen maar om de lieve mensen die daar werkzaam zijn te helpen en te steunen, en geniet van de fijne sfeer en het lekkere eten. De muziek wordt nu verzorgd door een Indonesisch duo.   

 

Jammer, optreden doet The One & Only Indorock Band “ONCE” helaas niet meer.              

Jammer, dat er instanties zijn die hun macht op een totaal verkeerde manier gebruiken. Maar blijf komen naar Bali want er wonen ook nog hele lieve mensen die door hard werken, en op een eerlijke manier hun geld verdienen. Lieve, en vriendelijke Balinezen die het moeten hebben van het toerisme, die het moeten hebben van uw komst.  

 

Wij spreken de hoop uit dat je de gave welke je hebt gekregen om het publiek, samen met bevriende muzikanten, op een onschuldige en eerlijke manier te vermaken door middel van je stem, je gitaarspel of op welke manier dan ook, ooit ook door instanties zoals de Emigratie Dienst, zal worden gewaardeerd.                                                                                                                           

Wanneer? Dat antwoord zullen wij U helaas schuldig moeten blijven.

Namens “ONCE” The One & Only Indorock Band in Bali

Roy Renegade                                                                                                                         

Sanur, 25 november 2012                                                                                                                         

Bali-INDONESIA                                                                                  royschenkhuysen@hotmail.com                                              

U moet lid zijn van ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025 om opmerkingen toe te voegen!

Doe mee ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025

E-mail me wanneer mensen antwoorden –

Antwoorden

  • Dat dit gebeurd is in Bali, daar moet wat aan gedaan worden. Mischien kan Albert Phren, een brief schrijven aan de Indonesische Ambasade in Nederland. En hun laten weten dat Nederland Indonesie met open armen binnen haald om een Indonesische Pasar Malam te houden. Deze Indonesiers worden respect, en ook zelfs betaald.

    Nederland toond goede relaties met Indonesie, en Indonesie moet dit ook doen tegenover Nederland.

    Dit moet gewoon over gesproken worden, zonder enige "trouble"

    Er moet goede relaties zijn tussen de twee landen.

Dit antwoord is verwijderd.