Indonesië pakt illegale houtkap aan
Indonesië gaat de illegale kap van tropisch hardhout, onder andere op Borneo, serieus aanpakken. Vanaf maart 2013 zal er geen “slecht” hout meer het land verlaten, heeft de regering beloofd. De illegale houtkap
bereikte begin deze eeuw een triest hoogtepunt. Ongeveer 80 % van alle tropische hardhout werd in het land illegaal gekapt. Niet alleen door locale bewoners voor extra inkomen, maar ook door grote bosbouwbedrijven, die met zwaar materieel vele voetbal-velden per dag aan oppervlakte oerwoud kaalsloegen.
Een van de oorzaken was de val van dictator Suharto in 1998. Toen zijn ijzeren greep op het land verslapte, ontstond er een proces van decentralisatie met veel macht voor de “bupati”, de bestuurders in de honderden districten. Zij trokken zich weinig aan van de wetgeving en regels en ruilden bos voor invloed.
Sinds een jaar of vijf probeert Jakarta de touwtjes weer in handen te krijgen, mede onder druk van de Europese Unie. De illegale kap is dankzij strenge controles inmiddels in enkele jaren teruggebracht tot 40 % en dit wordt zienderogend minder. Vanaf maart 2013 heeft alleen nog maar legaal hout toegang tot Europa.
Hierover bereikten de EU en Indonesië in mei 2011 een overeenkomst. Om de legaliteit aan te tonen zal een certificeringssysteem opgezet worden, dat verplicht gaal gelden voor alle 4500 hout- en bosbouwbedrijven in het land. Echter, Indonesië heeft niet bepaald een reputatie waar het gaat om handhaving van wetten en regels. Graag wordt een oogje toegeknepen als er met bankbiljetten geschoven
wordt. Daarom is in de overeenkomst meegenomen dat er een netwerk van vele Indonesische maatschappelijke organisaties als een soort groot burgernetwerk opgezet, die het gehele land bestrijkt en erkend wordt door de regering van Indonesië en de EU. De coördinator van het Netwerk, Abu Meridian van de organisatie Telapak zegt hierover: “We werken met plaatselijke mensen en inheemse volken. De lokale gemeenschappen weten precies wat er in de bossen gebeurt. Ze horen en zien alles”.
De EU en de Verenigde Staten zijn samen goed voor zo’n 80 % van de import van tropisch hardhout. In de VS bestaat de wet-Lacey, die sterke overeenkomsten heeft met de wetgeving in de EU. Ook Japan en enkele andere Zuid-oost Aziatische landen komen nu in beweging. De angst bestaat dat het illegale hout straks zijn weg naar de Chinese markt weet te vinden. Daarbij komt nog een groot probleem om de hoek kijken. De Chinese houtindustrie importeert veel hardhout uit alle omliggende landen en verwerkt dit tot bouwproducten en meubels, die dan weer onder andere naar Europa geëxporteerd worden. Dit
hout is op het moment niet traceerbaar. In maart moet ook China legaliteitsdocumenten voor tropisch hardhout kunnen overleggen bij export naar Europa en de VS. Men vraagt zich af in hoeverre de betrouwbaarheid ervan gecontroleerd kan worden.
Verder is er nog een onderdeel van het verdrag dat opzien baart. In het vervolg mogen er geen bulldozers meer gebruikt worden om boomstammen uit het bos te halen. In plaats daarvan moet het gebeuren met een staalkabel en een lier. Daardoor zullen ook de brede kapwegen tot het verleden behoren.
Antwoorden