Wat gaat er om in Nederland? Uit wat ik uit de Nederlandsche kranten verneem schijnt de mentaliteit ten opzichte van het vreemde die ik in 1950 in Nederland ontmoette niet veel te zijn veranderd. Zou het kunnen zijn dat de genen die de VOC naar Indië stuurde, en de verovering van de archipel en de 300 jaren van overheersing in de hand werkte, er niet uit te krijgen zijn?
Hoe is het mogelijk dat men (rechters zijn toch geleerd in de menswaardigheid?) de uitlatingen van Wilders zodanig kan verklaren dat die man gewoon het idee gegeven wordt dat je anders denkenden en anders gelovigen terroristen mag noemen en een bijbel (leze Al Koran) gelijk kan stellen met een met rassenhaat gevuld schrijven van een onmens die het leven van miljoenen op zijn geweten heeft?
Maar dat is niet het enige wat mij met onrust vervuld. Het is de redevoering die ik in de laatste drie jaren, steeds groeiend, uit vele nederlandsche monden hoor en in kranten als AD en Telegraaf lees. En helaas ook uit de monden van enkele van mijn broers en zuster van wie ik toch verwachtte dat de eigen ervaringen in de jaren 50-60 opgedaan, hen een wijdere blik op het fenomeen van de emigranten, die slechts een beter leven zoeken, zou verschaffen. In feite ben ik twee keer emigrant. De eerste maal met onze gedwongen uittocht uit mijn droomeiland Java en de tweede maal omdat het voor mij in Nederland niet uit te houden was met mijn vertrek naar Spanje. Na vijf jaren lang ononderbroken rond de wereld gezworven te hebben (1955-1960), en ik dankzij de mensen die mijn weg hebben gekruist, veel omtrent het waarderen van de medemens heb kunnen leren, was bij mijn terugkeer de nederlander net zo vlak als het land die hij bewoonde. Ik moest gewoon ander lucht inademen. Waarschijnelijk ben ik sinds 1968 de eerste spaanse indo.
Alles wat niet aan de huidige maatstaven van de superbe nederlander voldoet is ongewenst. Wat ik geregeld hoor is "die marokkanen", die "turken", "die surinamers" enz. en daarmee een minder aantal die, ik geef toe, niet aan de regels van een normale samenleving willen voldoen, als merkteken van de totaliteit bemerken. Maar probeer aljeblieft niet de zelfde redenering op de nederlandsche samenleving toe te passen...
Het "Hee, blauw aap (of pindachinees), wat komen jullie heir doen? Ga naar je apenland terug....!" is nu vervangen door een zelfde mentaliteit die alleen de de "blauw aap" of de "pindachinees" een ander naam heeft gegeven.
Wat scheelt er aan? Welnu vogens mij is het niets anders als de altijd diepgaande angst van de nederlanders voor het vreemde, het onbegrijpbare (voor hun mentaliteit). Ik wil niet al te ver gaan generaliseren, want zo nu en dan hoor ik stemmen die daar tegen in gaan. Mischien zijn ze meerderheid, maar ze uiten zich op zo'n timide manier dat ze op een minderheid lijken. Heb ik het mis? Zolang ik alleen maar het tegengestelde in vette letters in pers of via de media verneem vind ik geen reden om van opinie te veranderen. Ze herinneren me zo aan wat ik toendertijd heb moeten slikken.
Ah, de nederlandsche regeringen die met de jaren het land hebben bestuurd, hebben zich ook nooit van hun "oud-koloniale" mentaliteit kunnen ontdoen. Het Gebaar? Niets meer dan een gebaar, de werkelijkheid is de al wat ze ons ontrokken hebben, en die schuld op een regering schuiven die ze zelf in de hand hebben gewerkt.
Wie helpt me om van opinie te veranderen?
Jean Andries SCHELL DE NIJS.
p.s. Toch blijf ik Nederland eens per jaar voor een dag of tien (niet meer, want langer hou ik het niet uit) bezoeken voor familie en enkele goede vrienden, en als ik geluk heb ook nog een pasar malam en-of Bronbeek.
Antwoorden