De TOL voor de jarenlange Indo-mentaliteit.
Ik sta bekend in den lande als een agressief kritisch figuur en neem geen blad voor de Indo mond.
Ook nu niet en diegenen die mij hiervoor ter verantwoording willen roepen kunnen het in alle vrijheid doen zoals het in de goede dialoog betaamt. Als indo jongen van zwijgzame ouders en een gemeenschap die je eigenlijk als los zand bij elkaar geveegd moet beschouwen, groeide ik op met een Hollandse mond, in de volksmond de grote bek, genoemd.
Ik moest wel op den duur de grote bek hebben anders werd ik gewoon als een pinda smakelijk opgevreten, en daarna verdwijn ik dan als een deel van een uitwerpsel door het toilet.
Van alle ervaringen die ik als bruine (?) jongen met een Aziatisch uiterlijk in dit koude kikkerland, zijn
de discriminaties, de kleineringen en de arrogantie van de übermenschen mij nog steeds in herinnering gebleven. Daarentegen heb ik ook de sociale en lieve warmte gekend die ook van Nederlanders zijn gekomen en waar ik gelukkig een onderscheid heb kunnen maken in wat wel, en wat niet, deugde.
Als nakomeling van de Hollanders begrijp je de mentaliteit niet die hier gold in de jaren dat ik mijn eerste voetstappen in dit land deed. Je was een goede harmonie met Nederlanders gewend en je was een deel van de gemeenschap daar, sprak Hollands, was Hollands opgevoed, zat van mijn geboorte af al als Hollander in het leven daar, en dan kom je hier en wordt gezien als paria, erger nog je wordt behandeld als een soort uitheems dier dat kon praten.
Hoe achterlijk heb ik sommige situaties niet moeten ervaren, vooral in de dorpen waar men ver achter was, met wat ik gewend was en kende. Erger nog, men dacht dat ik hier alles nog moest leren van de beschaving. Men was zo arrogant dat men niet wou luisteren naar wat ik vertelde, mijn ouders hadden al auto’s toen ik 5 jaar was, de eerste Opel, de eerste Morris minor, de buick, en noem de namen maar, daar hebben deze achterlijke gasten met hun übermenschen mentaliteit nog nooit van gehoord.
En dan ook nog de hygiëne waar wij als tropenblanda’s aan moesten wennen en niet aan konden wennen.
Men baadde zich niet of nauwelijks, van tandenpoetsen hadden sommigen nog nooit vernomen, ik praat hier over de plattelanders waar je als Indo Europeaan terecht kwam.
De onwetendheid en de zelfingenomenheid van de bevolking die amper de weg naar de grote stad kende, en ik als kleine wereldburger komende uit een omgeving die materieel ver vooruit was, maakte dat ik opgegeven moment het bekken wat normaal was in dit land, overnam.
Ik heb dat geleerd van een groot deel normale Nederlanders die het voor mij opnamen en mij de grote bek aan hebben gepraat, helaas tegen de opvatting van mijn eigen ouders, die mij altijd hebben geleerd beleefd en netjes te blijven.
Het percentage Nederlanders dat geen discriminerende mentaliteit hadden en die waar het wel bij aanwezig was kun je omschrijven in percentages van 40 niet discriminerend en 60 wel. Met andere woorden het overgrote deel deed dit wel, op scholen waar je als bruintje die heel goed kon leren maar cijfers kreeg die amper voldoendes waren, bij vrienden en vriendinnetjes niet thuis mocht komen, in geval van meisjes het hun werd verboden om met jou verkering te hebben of het die meisjes zo moeilijk gemaakt werd dat je de liefde van jouw leven door ouderlijk druk moest opgeven.
Als je liep te wandelen met een van de schoolvriendinnetjes waar je goed mee kon opschieten, kreeg ze negatieve en beledigende opmerkingen van volwassenen die ons passeerden. Zelf tot late in
de 70ies kon je niet zomaar een discotheek ingaan, en had men het smoesje van legitimatie.
Gelukkig zijn er tal van Nederlanders die dit soort zaken niet konden accepteren en die gaven je weer het gevoel dat je er toch bij hoorde.
Waarom deze geschiedenis voor af?
Welnu, de Indische zaak is voor de zoveelste keer in de kamer besproken en ondanks dat deze keer iets, ik zeg NADRUKKELIJK iets meer belanghebbenden bij waren, is de kwestie van tafel geveegd in een prachtig opgevoerd schimmenspel waar de politiek zo goed in is, de stemming 73 voor en 75 tegen is in mijn ogen een gebaar naar de Indische gemeenschap van troostprijs waar wij het mee moeten doen.
Ik was er niet bij deze keer, kon niet door omstandigheden maar heb wel de berichtgevingen hier
goed gelezen en heb mij eigenlijk niet verbaasd wat betreft de uitslag.
Het kon ook niet anders, er is let wel, JARENLANG opgeroepen tot eenheid binnen de Indische gemeenschap en jaren lang is dit genegeerd en voor kennisgeving aangenomen.
De Indische gemeenschap is alleen bezig geweest met haantjes politiek, kasrovingen, betweterigheid, statusverwerving en zelfvoldaanheid, in het bijzonder als het om politieke kwesties gaat.
De Indische gemeenschap betaalt de tol voor haar mentaliteit en ik zou zeggen, sukur, (net goed), ze
moeten in de toekomst maar opgaan in de vergetelheid en laten wij het Indogebeuren maar laten voor wat het was.
Dit zal wel de laatste poging zijn van de genen die WEL staan voor het Indisch recht en WEL staan voor het onrecht ten opzichte van de EX kolonialen die nota bene NEDERLANDSE BURGERS zijn en
waren ten tijde van de kolonie waar ons land rijk van is geworden. Immers het was een goedkope bron van inkomsten en er werd heel veel uit de kolonie gehaald, olie, goud, alles wat je maar kunt bedenken zonder maar een cent, bij wijze van spreken, te betalen.
De bevolking van Indonesië heeft er zelf niets dan ellende van gehad, 300 jaar forse onderdrukking, kleinering, uitbuiting, Übermenschen gedrag waar de Nazi’s nog wat van kunnen leren zijn de
gevolgen.
Men herdenkt hier ieder jaar de bezetting en de onderdrukking door de Duitsers, men verwijt de Duitsers wreedheden jegens de Joden, men verwijt de Duitsers hun arrogantie, hun übermenschen gedrag, maar vergeet in dit land de hand in eigen boezem te steken. Hoe vaak heb ik moeten horen, domme turk, turken kun je blij maken met vuilnisbakken etc.?
Waar of niet waar? Het gaat er niet om of je turken leuk vindt of niet, of andere bevolkingsgroepen, het gaat om de bejegening.
Wat de Marokkanen betreft, hun ouders hebben als laagbetaalde slaven het smerigste werk hier moeten verrichten, gediscrimineerd, gekleineerd en als niet volwaardig beschouwd.
Mag zijn dat deze mensen inderdaad niet ontwikkeld genoeg waren om hier de omslag te maken om in te burgeren, neemt niet weg dat ze hierheen zijn gehaald als GOEDKOOP vee, en zo werden ze ook gezien, vee dat je straks terug stuurt en intussen heb je leuke lage lonen betaald.
Helaas, de geschiedenis herhaalt zich, net zoals ik geleerd heb om mij Hollands te bekken, hebben zij geleerd van de eigen Nederlandse bevolking hoe je de Nederlandse mentaliteit kunt gebruiken om jezelf te handhaven.
Bij mijn weten hebben de huidige immigranten hun les heel goed geleerd, gezien de welvaart die zij hebben weten te bereiken, menige jonge Marokkaan rijdt in een dure auto die alleen een Nederlandse directeur zich kan veroorloven.
In feite hebben de huidige immigranten hoe je het wend of keert, zich de Nederlandse mentaliteit aangemeten.
En wij als indo gemeenschap? Ach, wij buigen wel, wij doen wel mee voor de lieve goede vrede, wij laten ons misbruiken als het zo uitkomt, sudah, politiek hebben wij meer rechten dan de huidige immigranten die niets van historische erfenissen hebben waar zij rechten op doen kunnen gelden
en toch in de watten worden gelegd.
Wij als indolente gemeenschap, hebben onze kansen laten gaan, het is te laat, wij zijn weer met een kluitje in het Nederlandse riet gestuurd, en ik wed dat het grootste deel van onze mensen het
niet eens weten, en als ze ermee geconfronteerd worden halen zij de schouders op, erger nog, veroordelen ze diegenen die in de bres hebben gestaan.
Diegenen die zich de moeite getroost hebben om te vechten voor een historisch recht. Ons recht.
Waarvoor eigenlijk? Het kleine aantal dat protesteert is een lachertje, als ik mijzelf zie op het plein in den haag tussen welgeteld misschien twintig protesterenden, en dan om mij heen in de kroegjes
eromheen Indo’s zie die uit nieuwsgierigheid zijn komen kijken onder genot van een lekker warm kopje koffie naar die dwazen, zoals zij ons noemden, dan denk ik
wel eens:
FUCK die Indo’s met hun mentaliteit.
Dat wij strijden voor een verloren zaak, dat ik streed voor mijn oudjes die er niet meer zijn, dat wij
strijden voor de eerste generaties die hier zijn gekomen vanwege de kolonie en waar de Nederlandse regering verantwoording voor heeft en moet hebben. Het was een lachertje geworden waar menig politicus zich met zijn collega’s geamuseerd heeft naar zitten kijken vanuit het raam.
Het was als in den beginne een verloren zaak, leve de eerlijkheid, leve de democratie die gebruikt kan worden voor politieke spelletjes, handjesklap in de kamer en volksverlakkerij.
De indo is gewoon een onzichtbaar wezen, in de nachten zwerft hij door de donkere buurten, niemand neemt hem serieus, hij is er wel maar wordt genegeerd, gekleineerd, en hij blijft de jongos uit het verleden, ja toean, nee toean.
Wij hebben onze waarden verloochend en zijn er zelf schuldig aan, niemand te verwijten dan de indo zelf.
De strijd is definitief verloren, ik heb niets meer kunnen doen voor mijn oudjes, dankzij mijn eigen
gemeenschap die alleen met zich zelf bezig is en niet voor hun broeders en zusters in geweer willen komen.
DE tol voor de jarenlange indomentaliteit
ICM Moderator / Columnist Albert van Prehn
2 juli 2011.
Antwoorden