What a difference a weekend make.
Het was mij het weekendje wel zeg.
Normaliter heb ik het niet zo hecktisch gelukkig.
Begin het afgelopen weekend met het inladen van mijn spullen om in Gemert een optreden te doen met mijn Rock and Roll band “Rocking Johnny and the good fellows”.
Dat was dus de zaterdag avond vanaf 21 tot 01.00 uur.
Een band die puur de muziek, met name R & R en Sixties speelt, geweldig leuk want als je een beetje uit die tijd komt ben je met deze band heel goed uit.
Je moet je voorstellen dat je weer op de middelbare school zit of in die tijd nog bij pa en ma thuis en dan voor de radio zat te luisteren, naar de hits van toen.
Velen van ons zwijmelden bij de mooie melodieën en gaan uit hun dak van de stevige nummers, het was geweldig, en heel romantisch ook. Je kunt niet zo maar een meisje uit vragen.
Pa zat er meestal op te letten en op school had je een oogje op een meisje in de klas. Stiekem briefjes door schuiven als de meester het niet zag.
Na schooltijd een romantisch verzetje. Wat een mooie en leuke tijd was dat. Je had nog geen P.C en een T.V was een zeldzaamheid toch?
Rocking Johnny heeft zich de muziek uit die tijd aangemeten, echt bijna alle herkenbare vocale nummers met af en toe een instrumentaaltje.
Ik zweer erbij dat, als je aanwezig bent bij een optreden van deze band, je je echt weer terug waant in die mooie gezellige en romantische tijd waar over al zo vele TV series en film van zijn gemaakt. Dat is niet voor niets.
Ik nodig iedereen uit om dit te ervaren op 6 november als de band samen met The 60+ Guitar band in Lunteren speelt.
Het zal een geweldige matinee worden die van 13 tot 18 uur gaat duren. Er is zelfs gedacht aan een catering waar je jouw avond maaltijd tegen een gering bedrag kunt nuttigen, en het is ook nog een echte Indonesische Cateraar.
Al met al kun je gewoon lekker de rit uitzitten want avond eten doe je hier in Lunteren in de zaal van de Prinsenhof.
Jouw auto kun je gratis parkeren op de omliggende grote parkeerplaats.
Voor diegenen die het willen meemaken: Het adres is Barnevelde weg 16.
Enkele van onze bandleden hebben een Hotel kamer geboekt in een hotel op 40 km afstand van Gemert, want de volgende dag, de 16 e, moesten zij weer optreden en deze keer met de all round formatie CHARD in Landgraaf.
Nou na een heel leuk en heel goed optreden met Rocking Johnny gingen de drummer en bassist met mij en echtgenotes naar Weert om 2.45 bij het hotel aan te komen en ras het bed op te zoeken. Wij moesten de volgende morgen op tijd in langraaf bij Maastricht zijn, en wel om 11.00uur.
De matinee duurt van 2 tot 17 uur. Werken dus.
Vanuit het hotel in Weert duurde het ruim 50 km voor wij er waren en dan het je heel weinig geslapen.
Het optreden was formidabel, publiek was heel tevreden dus ook de organisatie die aankondigde dat wij per se gaan terugkomen.
Leuke bijkomstigheid was dat Johnny (van rocking Johnny)als gast met zijn echtgenote kwam kijken. Natuurlijk moest hij eventjes van ons het podium en zoals ik het al verwacht had, geweldige zanger, mijn bandleden genoten ervan, en dat is nou zo leuk bij deze beide groepen, geen wedijver maar spontane collegialiteit.
In een vorige band had ik hem ook gevraagd om even mee te doen, maar dat werd mij niet in dank aangenomen in het bijzonder de zanger uit die band, die eigenlijk geen zanger was. De ontvangst was heel erg onbeschoft geweest reden waarom ik die band gelijk heb opgedoekt. Ik was het zat bij die band om keer op keer dat haantjes gedrag en egotripperij, c.q.popi jopi mentaliteit te slikken. Als het nou een bijzonder getalenteerde muzikant was, nee dus.
Er moest nog heel wat geleerd worden om gemiddeld mee te kunnen komen, althans de eisen die ik stelde. Het was de bekende druppel dus voor mij. Als een band waarin ik speel egotripper heeft of haantjes lieden die willen wedijveren, dan ben ik er heel gauw klaar mee.
Bij mij geen popi jopi, egotripperij, asociaal gedrag naar gasten toe, en ook binnen de groep, bijvoorbeeld de diensten die je elkaar verleend bij opbouwen en uitladen, afbreken etc. wegen nu heel zwaar bij mij. Gasten die kapsones hebben en denken dat zij de beste muzikanten zijn, moeten nog veel leren. Want als je WERKELIJK iets te betekent en je ECHT kunt spelen dan heb deze poespas niet nodig is mijn mening. Vaak is het een minderwaardigheidscomplex die oorzaak is van zulk gedrag. Luie muzikanten die alleen aan zichzelf denken binnen de groep gaan mij op den duur ergeren en ik wil met plezier spelen dus distantieer ik mij.
Mijn beide groepen die zo ver uiteen staan qua repertoire zijn stuk voor stuk, echte muzikanten en het is fijn om met zulke jongen te musiceren. Sfeer gezellig, vriendschap en inzet, daarom speel ik er graag in.
Als ja als muzikant veel wilspelen zul je dus veel moeten incasseren, en zo was het met dit weekendje ook.
Je komt enorm veel slaap tekort en moet heel ver rijden, zeker ook in de avond als de optredens voorbij zijn.
Je rijd van zuid Limburg met een vermoeid lichaam en slaap tekort twee uurtjes voor je thuis komt.
Ja, dan houdt het daarmee niet op, nee….je moet ook nog jouw zware versterkers uitladen, opbergen, jou optreed spullen zoals gitaren, tas met snoeren, effecten zooi, uit de auto halen en opbergen.
Muzikant zijn kent de leuke kanten, maar de nadelen zijn legio, veel sjouwwerk, veel opbouwen en afbreken in korte tijd.
Lange reizen maken, veel tekort aan slaap en de lichamelijke arbeid die je verricht wordt niet evenredig vergoed.
Maar daar doen wij het niet om, onze principes bij beide bands zijn, zolang je jouw onkosten vergoed krijgt ga je voor het plezier en de verslaving. Bovendien is het zo dat. Als je voor geld speelt je eigenlijk een machine bent zonder emoties.
De innerlijke behoefte om te spelen en jouw gevoelen bloot leggen op de bühne, dat is voor mij de echte muzikant.
Ik heb mij dit week endje goed vermaakt en kijk alweer uit naar ons volgende optreden.
Maar ik voel het wel. Dit zware weekendje.
Vergeleken met een 1 optreden per weekend is dit niet altijd aan te raden.
Het verschilt nog al.
Deze keer was het zwaar maar leuk, what a difference a weekend make, een liedje die wij ook brengen, een oud jazz nummer die nu verdisco”d is.
De muzikale belevenissen van een ICM moderator, 17 oktober 2011.
Albert van Prehn.
Antwoorden
Ollindo Albert, met genoegen lees ik je commentaar. Eerlijk," and to the point" Ik geloof best dat je bandje heel goed speeld. Kan ik iets vinden waar wij naar je band kunnen luisteren? Je doet het ook met veel liefde, graag recentie over je uitvoering van de 1960th. muziek, groetjes uit Canada.