Terugblik - Nationaal Indo Party Convention.
Een zeer succesvol initiatief van Ruben Aagtsz, die vier maanden geleden met het idee kwam en dit o.a. bij de redactie van ICM ter sprake bracht om een evenement te organiseren om organisatoren in het feestelijk zonnetje te zetten. Op zich niets mis mee!
Maar met de wetenschap die ICM met zich meedraagt als krant door de vele jaren heen:
Was het wel een goed idee met de wetenschap die ICM heeft met betrekking tot de problematiek die tussen pasar malams en koempoelans onderling in het land speelden? Het gevecht rond de agenda's die dankzij NINES / ICM in 2003 een einde maakte hieraan door de uitbreiding van de culturele agenda op NINES/ICM, dat later verder zich uitbreidde naar Tjampoer.
Bij die invoering van de Centrale Agenda kwamen eerst de pasar malams aan beurt. Hierna vervolgens de koempoelans.
De vraag was zo'n Convention - overigens deze naam is al eerder gebruikt door een ICM lid - wel bij de juiste orgaan belegd die zich alleen bezighoudt met de eigen belangen en niet die de belangen van anderen, gezien de problematiek in randstad die de laatste tijden daar heerst tussen de verschillende koempoelans? Regelmatig wordt re redactie gebeld dat ........, vult U dit zelf maar in, want de redactie moet zich aan gedragscodes houden.
Het initiatief om de organisatoren uit te lichten in feestelijke tintje is alleen maar toe te juichen, die decennia lang hun nek uitsteken, en iedere keer deze risicovolle evenementen organiseren. Was het dan toch beter geweest om het geen "convention" te noemen en de wijze waarop het tot stand kwam..
'
.
Een ieder stelt wat anders voor bij een convention.
Om te beginnen waar partijen on speak of terms komen, en daarnaast kaders vastleggen t.a.v het beleid en afspraken voor de toekomst. Vele organisaties (stichtingen & Verenigingen) ging ook uit dat vooraf het feest een overleg zou plaatsvinden. Zeker vandaag aan de dag waar de vergrijzing hard is toegeslagen, en met dit publiek rekening moet worden gehouden opdat deze nog de Indische evenementen kunnen bezoeken.
Alle organisatoren ontvingen van de organisatie een lintje voor de bewezen diensten, alleen maar toe te juichen. Uiteraard de mensen als Ans Gevers, en John van Hese die elke week het hele jaar door in de weer zijn om deze events op hun manier via het Internet te promoten, toch vaak de veel vergeten groep die proberen om mensen te trekken; op wie kunnen zij hun kosten verhalen?
Kortom er was een groot misverstand wat betreft de indeling van het programma bij velen ontstaan.
Deze waren in de veronderstelling dat een uur van te voren eerst een "overleg organisatoren" zouden plaatsvinden.
Daarbij ook nog eens over de arrogantie dat ook nog eens term Indische Gemeenschap werd gebezigd. Besef men dat het dan om 1,3 miljoen Indo's gaan of lezen ICM of de MoessOn niet!
Dit is een brug te ver en bij velen die zich wel dagelijks belangeloos voor de Indische Gemeenschap inzetten het hele jaar door in het verkeerde keelgat is geschoten.
ICM betreurt dit die als krant in het land bijna overal aanwezig is en vaak als klankbord dient.
Hier in zijn geheel niet om een convention gaat, maar gewoon om het feestelijk event zodoende in de belangstelling te brengen, dit in verlengde van de moordende concurrente tussen de koempoelans onderling. Zeker de volgende problematieken die zeker niet bijdraagt aan het voortbestaan van de Indische Erfgoed wat men voor ogen stelt:
- Problematiek tussen de pasar malams onderling
- Problematiek tussen de koempoelans onderling
- Wegkapen van standhouders door bureaus bij de gevestigde pasars
- Problematiek van geen respect bij vaststellen van de agenda
- De sterke vergrijzing
- Geen goede promotie, martketing en adverteren door Koempoelans
- Forse terugval van he aantal bezoekers
- Publiek dat massaal wegvalt
- Verbannen van de jonge groep Indo’s uit de pasar malams en Koempoelans.
ICM heeft het beleid om de hele Indische gemeenschap te betrekken als krant,
en juist de jongeren ontbreken totaal bij de Indische koempoelans en pasar malams laat het beeld zien decenia lang. Overal worden zij verbannen door de manier waarop de programmering is, is gericht op het "ons" repartrianten, vrienden en familie! Dus zeker niet die ander half miljoen Indo's!
Hoe kan hier gesproken worden dat organisatoren zich voor de hele Indische gemeenschap inzetten, is dus hele grote misvatting, naast dat commerciele factoren ook nog eens de boventoon voeren.
Voor deze problematiek heeft ICM een team samengesteld die inmiddels al meer dan drie jaren zich hiermee bezighouden en in samenwerking met de Indische bands / artiesten. Samen al een plan opgevat drie jaren geleden en ook die weg ingeslagen om o.a. de muziekstromingen etc.. etc.. meer te richten op het jongere indo publiek;
Hiervoor werd Indo Music Classics als project opgestart en ingezet die door alle organisatoren is weggehoond, wel verwachten ze dat ICM hun evenementen promoot, lijkt ddit dat ook deze boter op hun hoofd hebben, zelfs persoonlijke uitnodiging op 5 februari kwamen slechts enkelen op deze ICM dag.
Nasi Idjo die geen gehoor krijgt bij de meeste organisaties.
Op pasar malams wordt weinig voor kinderen gedaan of om eerlijk te zijn niets!
Dus het gebruik van de term "inzet voor de Indische gemeenschap is zeer onjuist", dit is slechts voor 15.000 mensen en niet die Indische Gemeenschap die uit 1,5 miljoen Indo's bestaat alleen al in Nederland;
Dus inzet voor de eigen Indo -groep (vrienden/kennisen) is hier meer op zijn plaats voor, die ontstaan zijn uit de repartriering, behelst dus niet de gehele Indische gemeenschap!.
Het is twee voor twaalf voordat de jonge Indo groep zich helemaal ontvreemd,
en Indisch erfgoed verdwijnt uit de Nederlandse samenleving.. Terwijl anderen die niet in het LICHT worden gezet achter de schermen zich dagelijkse inzetten bijvoorbeeld het Indisch platform om maar te noemen. Die zijn niet 1 keer in de maand of 1 keer per jaar bezig, maal iedere dag het hele jaar door!
Opmerkingen