scriptie over Bung Tomo door Marjolein van Pagee

10897406080?profile=originalHet heeft even geduurd maar mijn scriptie over Bung Tomo is dan eindelijk af! Er valt een pak van mijn scho uders, fijn gevoel zo vlak voor het eind van het jaar. Nu wachten op de beoordeling van de tweede lezer. Spannend! Hopelijk kan ik voor 1 februari officieel afstuderen. 

Mijn voornemen voor het nieuwe jaar is om aan de hand van deze scriptie een toegankelijk (niet-academisch) boek te schrijven in het Ne

derlands.

Voor diegenen die mij pas recentelijk volgen: in de afgelopen twee jaar onderzocht ik de tegenstrijdige herinnering aan de Indonesische propagandist en radiomaker Bung Tomo (Sutomo) en zijn rol in de Indonesische revolutie van 1945. In Nederlandse bronnen en publicaties wordt hij vaak geframed als oorlogsmisdadiger en ophitser terwijl hij in Indonesië een van de meest bekende helden is die zich moedig verzette tegen de koloniale herbezetting. Vandaar de titel: “War criminal or Hero?” Ik noem hem wel de Indonesische ‘Che guevara’ vanwege de iconografische herinnering. Het legendarische portret uit 1947 is nog steeds inspiratie voor graffiti in hedendaags Jakarta, zie foto. In mijn scriptie plaats ik zijn rol in de grotere context van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd tegen het Nederlands kolonialisme. En analyseer specifiek de manier waarop het Bersiap-geweld door de jaren heen geïnterpreteerd is door historici. Een van mijn conclusies is dat de Nederlandse propaganda uit die tijd (die Indonesische vrijheidsstrijders als Sutomo als ‘terroristen’ neerzette) nog steeds invloed heeft op hoe we hier in het Westen tegen het Indonesische verzet en geweld aankijken. Ook constateer ik dat de eurocentrische blik indirect van invloed is op hoe hedendaagse Indonesische historici over de Bersiap schrijven.

Voor wie geïnteresseerd, hierbij een vertaling van Bung Tomo’s meest bekende radio-toespraak van 9 november 1945. Waarvan de originele opname bewaard is gebleven. https://youtu.be/nhc8YZifcCo :

“Bismillahirrohmanirrohim! (In de naam van God, de Barmhartige, de Genadevolle)
Merdeka!!! ( = Vrijheid)

Mijn broeders, alle boeren in Indonesië
Met name mijn broeders en medeburgers in Surabaya
We weten allemaal dat de Britse troepen vandaag pamfletten hebben verspreid
Met daarin een dreigement, gericht aan ons allen
Een ultimatum voor de periode die zij ons dicteren
Om ons te dwingen onze wapens af te staan die wij [eerder] hebben buitgemaakt van de Japanners
Ze vragen ons om hen tegemoet te treden met opgestoken handen en ons over te geven
Ze vragen ons naar hen toe te komen door een witte vlag te zwaaien als teken van overgave

Broeders, tijdens de afgelopen gevechten hebben we laten zien dat alle Indonesiërs in Surabaya:
Met name de jongeren van Molukse afkomst, diegenen die oorspronkelijk uit Sulawesi [Celebes] komen, de jongeren van Balinese afkomst, de jongeren uit Kalimantan [Borneo], de jongeren met Sumatraanse roots, zoals Atjeh, de jongeren uit Tapanuli en alle andere Indonesische jongeren die in Soerabaja wonen, dat zij allen uit eigen gelederen een volksleger hebben gevormd, ze hebben zich een ondoordringbare verdediging getoond, één kracht die hen overal omringt.

Broeders, het is slechts vanwege de sluwe strategie van hen [de Britten], dat de president en andere [Indonesische] leiders naar Surabaya zijn gekomen, waarna wij gevraagd zijn om de gevechten te stoppen. Juist in die periode hebben zij [de Britten] versterking ingeroepen. Dat zij zich versterkt hebben is nu de realiteit.

Al mijn broeders, wij Indonesiërs in Surabaya, nemen de uitdaging aan om ons tegen de Britse strijdkrachten te verweren. Als de commandanten van de Britse troepen in Surabaya bereid zijn om te luisteren naar het antwoord van de Indonesiërs, bereid zijn om te luisteren naar het antwoord van alle Indonesische jongeren in Soerabaja.

Luister goed Britten! Dit is ons antwoord!
Dit is het antwoord van de bevolking van Surabaya!
Dit is het antwoord van Indonesische jongeren aan jullie allemaal!

Hé Britse troepen! Jullie willen dat wij een witte vlag dragen en ons overgeven? Jullie vragen ons om onze handen omhoog te steken en jullie tegemoet te treden? Jullie vragen ons om de wapens af te staan die wij van de Japanners hebben buitgemaakt om deze aan jullie over te dragen? Het antwoord op deze eis is, hoewel we weten dat jullie ons opnieuw zullen bedreigen dat jullie ons zullen bombarderen met alle beschikbare munitie, dit is ons antwoord: Zolang de Indonesische stieren nog steeds rood bloed in hun aderen hebben die een lap witte stof rood en wit kleuren [Indonesische nationale vlag], zolang zullen wij ons nooit aan iemand overgeven!!!

Mijn broeders en burgers in Surabaya, wees voorbereid! Dit is een noodsituatie!
Laat me jullie echter nog een keer herinneren: open het vuur niet totdat je wordt beschoten ...
Pas dan zullen we terugvechten. We zullen ze laten zien wie we zijn: mensen die echt vrij [onafhankelijk] willen zijn...

En voor ons allemaal broeders: het is nog beter om vernietigd te worden dan niet onafhankelijk te zijn. Ons motto blijft: vrijheid of sterven!

En we zijn zeker, broeders: uiteindelijk zal de overwinning in onze handen vallen
Omdat Allah altijd aan de zijde staat van degenen die rechtmatig zijn
Geloof me broeders, God zal ons allemaal beschermen.
Allahu Akbar! Allahu Akbar Allahu Akbar! Merdeka!!!

E-mail me wanneer mensen hun opmerkingen achterlaten –

U moet lid zijn van ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025 om opmerkingen toe te voegen!

Doe mee ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025

Blog Topics by Tags

Monthly Archives