Soekarno betaalde 4 miljard gulden herstelbetalingen aan Drees periode 1950 -1956
Nederlandse mariniers gaan in de aanval bij het plaatsje Krian bij Surabaya, Oost-Java.
Afgelopen week was ik in Brussel waar ik een inleiding hield over herstelbetalingen. Het onderwerp ligt gevoelig bij gekoloniseerde geesten. Voor de Holocaust hebben Joodse organisaties US$ 8 miljard gevraagd. Ze hebben US$ 70 miljard gekregen. Daarover is nooit een probleem gemaakt.
Ook is er nooit een probleem gemaakt toen gekoloniseerde landen herstelbetalingen hebben betaald aan de kolonisator.
De tot slaaf gemaakte bevolking van Haïti heeft in een bloedige revolutie tussen 1791 en 1804 haar vrijheid bevochten. In 1825 organiseerde Frankrijk een nieuwe aanval op Haïti met steun van andere Europese landen en Amerika. Ze legde een cordon van veertien oorlogsschepen met 528 kanonnen om het eiland en gaf het Haïtiaanse volk de keuze: of herstelbetalingen betalen of een economische blokkade riskeren met hongersnood, oorlog en uiteindelijk de herinvoering van slavernij. Haïti moest het bedrag van 150 miljoen Franse franc betalen (US$ 22 miljard in de huidige waarde) voor verloren bezittingen van Franse slavenmakers (inclusief de waarde van de tot slaaf gemaakte mensen). Haïti moest het geld lenen bij Franse banken tegen 6 procent rente. Elk jaar tussen 1825 en 1947, bijna 150 jaar lang, heeft Haïti een bedrag betaald als aflossing van deze schuld. In 1990 vroeg Jean Aristide, de eerste democratisch gekozen regering van Haïti US$ 22 miljard terug van Frankrijk. In 2004 werd hij afgezet door een coup die gesteund werd door Amerika en Frankrijk. Hij moest vluchten naar Zuid-Afrika.
http://www.srherald.com/wp-content/uploads/2017/10/Nederlandse-militairen-met-Indonesische-gevangenen.-Foto-javapost.nl_-250x140.png 250w, http://www.srherald.com/wp-content/uploads/2017/10/Nederlandse-militairen-met-Indonesische-gevangenen.-Foto-javapost.nl_.png 500w" sizes="(max-width: 470px) 100vw, 470px" />Nederlandse militairen met Indonesische gevangenen. Foto: javapost.nl
Een ander voorbeeld waarbij een gekoloniseerd land herstelbetalingen moest doen aan de kolonisator is het geval van Indonesië en Nederland. In 1940 kwam het Nederlandse koloniale regime in Indonesië ten val door de Japanse inval. In 1945 riep Soekarno de onafhankelijkheid uit. Nederland, die zelf net bevrijd was van de Nazi-bezetting, stuurde zijn leger naar Indonesië om een vuile oorlog te voeren die 150.000 Indonesiërs het leven kostte.
Onder druk van de Amerikanen trok Nederland zich terug.
Bij de Ronde Tafel Conferentie van 1949 leidde de Amerikaanse druk op Indonesië tot een overeenkomst waarbij Nederland de onafhankelijkheid van Indonesië erkende, maar Indonesië Nf 4,5 miljard moest betalen aan herstelbetalingen. PvdA premier Drees eist een extra Nf 2 miljard voor de kosten die Nederland tijdens de vuile oorlog had gemaakt, maar de Amerikanen vonden dat te gortig. Tussen 1950 en 1956 heeft Indonesië Nf 4 miljard overgemaakt. In 1956 weigerde ze de rest te betalen.
In de Nederlandse geschiedenisboeken wordt gedaan alsof de wederopbouw van Nederland mogelijk gemaakt is door de Amerikaanse Marshallhulp. Die hulp bedroeg US$ 1,1 miljard en was gegeven in de vorm van een lening. De echte financiering van de wederopbouw kwam van Indonesië. Dat staat niet in hun geschiedenisboeken.
Het ergste komt nog. De Nederlandse bezetting van Indonesië was één van de wreedste bezettingen.
Marjolein van Pagee, een Nederlandse journaliste, geeft een voorbeeld van de Nederlandse wreedheid tijdens de vuile bezettingsoorlog op basis van gesprekken met nabestaanden van de Indonesische verzetsleider Andi Abubakar Lambogo op het eiland Sulawesi. In 1947 hadden ze Lambogo gevangengenomen bij Salu Wajo en zijn hoofd afgehakt. Ze spietsten het op een bajonet en hingen het later aan een paal op de markt in de plaats Enrekang zeven kilometer verderop. Het lichaam is op de weg bij Salu Wajo achtergebleven. De Nederlandse militairen dwongen andere krijgsgevangenen, die ze gemaakt hadden, één voor één om het afgehakte hoofd van hun leider, dat op een bajonet was gespietst, te kussen. Daarna hingen de Nederlandse soldaten het hoofd aan een paal. Het hoofd heeft daar twee dagen en een nacht gehangen als afschrikwekkend voorbeeld. De familie mocht uiteindelijk het hoofd meenemen en het samen met het lichaam in Enrekang begraven. Daar is er nu een ereplek voor Lambogo op de begraafplaats. Dit was het beschavingsniveau van de Nederlanders in Indonesië, die beduidend lager was dan die van de Nazi’s die al niet erg hoog was. De Nazi’s hebben nooit het hoofd van een Nederlandse verzetsleider afgehakt en andere Nederlanders gedwongen om dat hoofd te kussen.
En dit Nederlandse volk heeft dan herstelbetalingen geëist en gekregen van de mensen die ze driehonderd jaar lang hebben gekoloniseerd. Hoe schandalig kan geschiedvervalsing zijn
.
Sandew Hira
ICM Redactie.
In het kader van onderzoek door ACTW-66 team (actie comité traktaat van Wassenaar 1966) komen deze met verbijsterende ontwikkelingen. Om een einde te maken aan deze langslopende onderhandelingen in zake de nationalisatie - proces RTC, werd deze afgesloten door sluiten van het verdrag traktaat van Wassenaar, dat er over en weer niets meer van elkaar is te vorderen. Bizarre dat de 341.000 Nederlandse Indische Burgers er buiten werden gehouden. Nota bene gingen de onderhandelingen over hun eigendommen, bezittingen en banktegoeden. Met het gedrocht - Verdrag traktaat van Wassenaar - proberen beide regeringen om geen enkele bedragen te betalen voor bezittingen, eigendommen, en tegoeden. De bekende constructie akkoorden bij een doorstart of een faillissement werden hier ingezet, en door instellen van commissies die de ambtenaren bedachten. Het ontwerp van alle verdragregels ademt dit uit, regels ontwerpen in het verdrag die nadrukkelijk wijst om feiten onder het tapijt te vegen, dan zeer cryptische berekening toepassen.
Verdrag Traktaat Wassernaar was bij uitstek het vaccin tegen de besmetting van deze burgers. Als bonus dienen ze eerst bij aankomst in Holland schuldverklaring van 16.000 te ondertekenen. Voorts de reis, verblijf en inrichting zelf te betalen. Leuker konden ze bij het DOA van Min. BuZa niet bedenken.
Harde conclusies dat voor de nationalisatie dus 4 miljard plus 689 miljoen werd betaald. Tevens door het sluiten van het verdrag nog eens 1,2 miljard Marshal hulp werd verkregen, plus het kredietplafond werd verhoogd. Nederland moet zich schamen om over leed dat deze 341.000 Nederlandse Indische Burgers hebben moeten dragen, en hiervan een verdienmodel te maken.
Velen weten niet dat voor aanvang van de oorlog de kas van toenmalige regering werd leeg geplunderd. Alle gelden werd doorgesluisd naar Amsterdam, en goudvoorraden naar New York getransporteerd, en nog moet Soekarno 4,5 miljard + 0,689 miljard betalen voor de nationalisatie dus de overname van de bezittingen / eigendommen / banktegoeden van Nederlandse Indische Burgers, en deze 341.000 burgers moeten nog de eerste euro zien, bah schaamteloos!
Mark, Thierry en Jesse,
Dit is nu een voorbeeld uit onze huidige Nederlandse samenleven van 60 jaar geinstitutioneerde discriminatie tegen de Nederlandse Indische Gemeenschap. Is geen toeval, geen incident als je spreekt over 341.000 Nederlandse Indische Burgers, en nu nog steeds actueel is. Zijn wel de bezittingen van je ouders!
Opmerkingen
1010