Het verborgen moederschap van Sandra...

[F.Schwab (ICM Editor)]

Bron Telegraaf 10 juni 2017

 WAT NIEMAND WEET OVER BETREURDE ZANGERES

Het verborgen moederschap van Sandra...

Dat het overlijden van SANDRA REEMER ook voor haar naasten onverwacht kwam, blijkt wel uit het feit dat haar eigen ’spirituele dochter’ nooit bewust afscheid van haar heeft kunnen nemen. In een exclusief interview met Privé spreekt DIEUWKE RIDDERBUSCH (38) voor het eerst over Sandra’s laatste uren. En dan is er ook nog een zoon, voor wie zij z’n opleiding tot apotheker betaalde…

• Sandra’s grootste gemis in het leven was dat ze nooit kinderen kreeg. Ze compenseerde dat met liefde voor haar naasten. foto Hollandse Hoogte
• Sandra zag Dieuwke als haar ’spirituele dochter’. ,,Onze band was zo hecht. Onbegrijpelijk dat ze er nu niet meer is.’’
• Samen reisden Dieuwke en Sandra af naar haar geboorteland Indonesië.

Kinderen waren het grote gemis in het leven van SANDRA REEMER, die deze week op slechts 66-jarige leeftijd overleed. Maar de betreurde zangeres had wel een manier gevonden om dat verdriet te compenseren. Zij had een ’zoon’ en een ’dochter’ met wie zij hechte banden onderhield en die zij liefdevol en ruimschoots ’bemoederde’…

Ze hadden een band die misschien niet door iedereen werd begrepen, maar die voor henzelf duidelijk was vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten, Sandra Reemer en de bijna dertig jaar jongere DIEUWKE RIDDERBUSCH (38). Ze waren soulmates, hielpen elkaar door zware tijden. Tot het onverwacht snelle einde…

Afscheid

Volgens Dieuwke wist Sandra wel dat haar leven niet lang meer zou duren. Maar de dood kwam zelfs nog voordat ze goed en wel afscheid van elkaar hadden kunnen nemen.

Dieuwke in gesprek met Privé: „In het ziekenhuis sprak ze opgewekt over haar nieuwe chemokuur die ze net was begonnen. Ze was een beetje moe, maar voelde zich verder gewoon góed. Ook at ze normaal. Ze is maandagavond gewoon gaan slapen, maar wakker werd ze niet meer. Hoe kan dat nou? Volgende week zou ik weer bij haar logeren! Precies zoals we dat al tientallen keren eerder hadden gedaan. Een lekker flesje wijn erbij en praten, urenlang praten. Tot diep in de nacht over van alles en nog wat. Over het leven en over spiritualiteit. Ik kan er nog niet bij. De dagen na Sandra’s dood heb ik nauwelijks kunnen slapen. Misschien twee uurtjes, meer niet. Ik kan gewoon niet geloven dat ze er niet meer is. Dat ik nooit meer wat van haar ga horen en nooit meer bij haar ben…”

Sandra en Dieuwke waren al sinds 1994 vriendinnen en tussen de vrouwen ontstond een hechte vertrouwensband. Dieuwke mag dan niet Sandra’s biologische dochter zijn, zo beschouwde de zangeres haar wel. Zelf zei ze daar ooit over: „Ze is mijn spirituele dochter die als familie is gaan voelen. En dat terwijl er in het begin geen normaal gesprek met haar te voeren was omdat ze me adoreerde. Stotteren, stamelen, meer kwam er niet uit. Ik voelde me daar erg ongemakkelijk bij. Pas na een jaar studeren in Amerika, zag ik de verandering en dat resulteerde in onze moeder-dochter band.”

Dieuwke kan zich de eerste ontmoeting met Sandra nog goed herinneren. „Ik was vijftien en had me opgegeven bij PETER JAN RENS’ programma Geef nooit op om daarin samen met Sandra een liedje te zingen. Ik schreef haar echter zelf ook een brief waar ze al vrij snel op antwoordde: ’Meid, als het je lukt dan kun je op me rekenen.’ Met die brief onder mijn arm meldde ik me vervolgens bij de auditie. Zo van, aan Sandra zal het niet liggen. Bij de daadwerkelijke opname zagen mijn (echte) moeder en ik vanuit een wachtkamer hoe Sandra zich bij de receptie van de tv-studio meldde. Stiknerveus was ik. Maar het optreden ging gelukkig goed, en we hielden contact. Het meest bepalende moment was wel in 2000, toen ik bij haar was en Sandra zei: „Ik heb het gevoel dat ik jou uit een vorig leven ken. Je voelt gewoon echt als een soort dochter en zo moet ik je vanaf nu maar gewoon gaan noemen. Mijn ’spirituele dochter’. Ze was heel stellig. Nu pas besef ik hoe bijzonder dat moment was.”

Kibbelen

De twee hadden ook moeder-dochter-strubbelingetjes. „Als ze me van het station kwam ophalen, dan zag ik soms al aan haar gezicht dat ze het ergens niet mee eens was. Ik gaf haar dan altijd tien minuten de tijd om haar verhaal te doen, precies zolang als de rit naar huis duurde. Dan moest ze ophouden. Die verwijten gingen gepaard met hevige handgebaren achter het stuur, maar eenmaal uitgestapt kon ze me dan ook wel weer lachend aankijken en zeggen: ’Je bent zo lekker eigenwijs en dat is eigenlijk maar goed ook. Want als je eigenwijs bent dan voel je je goed.’ Mijn eigen moeder was ook gek op Sandra dus ze stond het allemaal toe. Van mijn contact met haar heeft ze nooit een probleem gemaakt.”

Met de komst van Dieuwke in Sandra’s leven werd daarin voor de zangeres een leegte gevuld. Het niet krijgen van kinderen, compenseerde ze door zich jarenlang in te zetten als ambassadrice voor het Liliane Fonds en later haar eigen Sandra Reemer Foundation. Zo leerde ze in Kenia WILLIAM van vijftien kennen, die zonder een woord Engels te spreken op haar afstapte en duidelijk maakte dat hij zo graag naar school wilde. Sandra daar toentertijd over: „Dat raakte me zo, ik besloot hem te helpen door zijn apothekersopleiding te betalen. Daarna heb ik jarenlang niets van hem gehoord, totdat ik in 2012 een mailtje kreeg. ’Dear mum, het gaat goed met me en ik ben inmiddels dokter en stamhoofd van mijn groep’, schreef hij. Hij bedankte me en ik vocht tegen mijn tranen. Ik was nooit moeder geworden, maar had op deze manier toch ergens op de wereld iemand een zetje in de goede richting kunnen geven.”

Wat William op afstand was, werd Dieuwke dus dichter bij huis: een aangenomen kind voor het leven. Om die reden maakten ze samen ook bijzondere reizen, naar Kenia en naar Bandung, de plek in Indonesië waar Sandra’s wieg stond.

Dieuwke: „Die reis, zes jaar geleden, is wel het mooiste dat we samen hebben meegemaakt. Als ik er nú over praat, word ik meteen emotioneel. Het is te bizar voor woorden om het over iemand te hebben die een paar dagen geleden nog gewoon haar boterhammetje at. In het ziekenhuis keek ik haar aan… Die blik, ik wist genoeg. Ze stelde me gerust. Ik kon rustig naar huis gaan, want dit zou geen definitief afscheid zijn. Maar dat werd het dus wel! Ik kan gewoon niet geloven dat ik haar voorgoed kwijt ben en de hardste klap, die komt denk ik nog. Gek genoeg maakte haar ziekte haar ook vrolijk. Sandra had haar huis verkocht en er moest nog een hoop geregeld worden, maar de mensen om haar heen zouden alle zorgen uit handen nemen en alles regelen. Die stroom van liefde maakte haar op het laatst kalm, rustig, gelukkig en dankbaar.”

Te laat

Sandra overleed in de nacht van maandag op dinsdag, maar het boek van haar leven is nog niet helemaal dicht. Dieuwke: „Samen waren we al een tijdje bezig aan haar biografie. Niet over haar artiestenbestaan maar vooral hoe ze in elkaar steekt als mens. Daar wilde ze de wereld graag nog beter kennis mee laten maken. Vorige week stuurde ik haar nog een aantal nieuwe, geredigeerde hoofdstukken maar die heeft ze niet eens meer kunnen lezen…”

Dieuwke stopt even, dan zegt ze: „Ik vind het gewoon zo erg dat ze haar boek nooit meer te zien krijgt. Gelukkig heeft ze een groot deel van de teksten nog gelezen en met de stijl waarin alles was opgeschreven, was ze heel tevreden. Er nu direct mee verder gaan, is nog even te zwaar. Maar ik ben wel van plan het af te maken. Ik ben het aan haar verplicht want het is het laatste dat ze me zei: ’Dieuwke, maak dat boek af!’ Mijn God, wat ga ik haar warmte, stem, kuren, wijsheid, gekkigheid en waanzinnig groot hart missen. Maar haar laatste wens zal in vervulling gaan, als de tijd er rijp voor is.”

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Schrijf U vandaag nog in als deelnemer voor het traktaat van Wassenaar!

Dan kunnen wij morgen aan de slag om de NL - Staat te dagvaardigen via WWW.ICM-ONLINE.NL kan U zich inschrijven.

Ook kunt het inschrijfformulier aanvragen [e-mail] 

U bent € 50 verschuldigd als deelnemer ACTW66, en U heeft 1 jaar gratis een ICM Abonnement en toegang tot ons Video-kanaal, het  enige Indisch Kanaal ! 

Let op! Beantwoord de  vragen juist om in aanmerking te komen als onze advocaten er in te slagen de NL - Staat te dwingen tot uitbetaling conform het verdrag Traktaat van Wassenaar.

Halbe Zijllstra van de VVD vraagt zich af "waar is die 689 miljoen gebleven, 

veel geld voor die tijd" dat de republiek Indonesia aan Nederland betaalde die weer aan de Nederlandse Indische Gemeenschap (NIG) betaald diende te worden, die uit het land moesten vluchten met het verlies van al hun bezittingen, spaar - en banktegoeden. Rutte en Geert wordt wakker ! Gaat nu om ruim 3 miljard, betaal een keer de Indische schulden aan de 60.000 Indiegangers en gebruik die meevaller eens om je oude…  Doorgaan  om verder te lezen.

 

Namens ACTW66 & ICM Team / Dank voor uw inschrijving. UPDATE PER 6 juni 2017.

CLub van Julius Stemmerik te Zoetemeer donaties + inschrijving voor deelname ACTW66  ------  totaal € 3800, hebben tot opheden het hoogst gescoort ! 

-  Julius Stemmerik                                - € 2.000

 

Inschrijvingen elk € 50  totaal € 1.800

Mw.N.F.M.v.Affelenv.Saemsfoort-Weimer

Mw. S. Bos

1. 1. Dhr. R. Bouwman
   2. Mw. E. Brassinga-Camphuisen
2. Hr. C.M. Brookman
3. Mw. F. Brookman - Das  >>>/font>
4. Mw. H. van Caspel -  v.d. Wel
5. Mw. C. Charlouis 
6. Rolo Lapre
7. Gloria Hardy
8. Stichting Stellar Events
9. WNProductions (Istemewa Events)
10. Ton Meijer (Productions)

Heeft u vragen welke kosten het omdraait en welke bedragen benodigd zijn om zonder kleren scheuren door dit Mega - proces te komen, mail naar [e-mail] , 

                Doorgaan om de lijst verder te raadplegen wie zich hebben ingeschreven en gedoneerd.