De vergeten held - uit Jappenkamp na 70 jaren!

De vergeten held

Kees de Lathouder, geflankeerd door Jacques Brijl (links). „Ongelooflijk dat deze man nooit een onderscheiding heeft gekregen”, aldus Brijl. FOTO: ALDO ALESSIE
article18_1.jpg

Kees de Lathouder (95) na 70 jaar eindelijk alsnog gehuldigd

De 95-jarige Kees de Lathouder had vooraf bepaald niet op een grote opkomst gerekend. „Er komt hooguit twintig man”, liet hij het personeel van zorgcentrum De Bremhorst weten. Maar met ruim tachtig mensen, onder wie de burgemeester van Bilthoven, puilde het kleine zaaltje meer dan uit. De Lathouder stond dan ook centraal in een heel bijzondere gebeurtenis: zeventig (!) jaar na dato kreeg hij alsnog het Mobilisatie-Oorlogskruis opgespeld.

 

En daarmee is hij één van de laatste WOII-veteranen die nog een dergelijke onderscheiding mag ontvangen. Hij hoorde het gisteren allemaal een beetje verlegen aan, trots in zijn blauwe blazer met op het borstzakje ’Veteraan’ geborduurd. Voor 95 procent blind maar nog in staat zich de kleinste details van ’toen’ te herinneren. In januari 1942 trachtten de Japanse strijdkrachten het eiland Borneo (het huidige Kalimantan) in te nemen. De Lathouder, ingedeeld bij het zogenaamde ’vernielingskorps’ van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL), had tot taak de havensteigers van de toen al door de meeste Nederlanders verlaten stad Bandjermasin op te blazen.

 

„Ik moest tientallen kistjes dynamiet, detonators en de bedrading aanbrengen onder de steigerplanken. Ik voelde mij als laatste Europeaan moederziel alleen en verlaten tijdens dit niet ongevaarlijke werk. Nu volgde het spannende moment. Achter een paar ijzeren platen moest ik de hendel overhalen, niet wetend of ik de explosie zou overleven. Rondom mij vlogen de balken en planken in het rond. Gelukkig bleef ik ongedeerd en kon ik mij uit de voeten maken uit een brandend Bandjermasin.”

Maar de moeilijkste periode voor De Lathouder was zijn lange verblijf in de Japanse interneringskampen. Hij overleefde dit, getroffen door dysenterie, beriberi en geelzucht, maar ternauwernood. „Ik at letterlijk varkensvoer, maar ook slangetjes, slakken en zelfs engerlingen, dikke witte rupsen. Die roosterden we boven een vuurtje. Toen we werden bevrijd, woog ik nog maar 45 kilo…”

 

Nooit ontving De Lathouder een onderscheiding voor zijn verdiensten. Ongelooflijk, vindt Jacques Brijl, die De Lathouder voordroeg en het Oorlogskruis namens het ministerie van Defensie en de vereniging Dragers Militaire Dapperheidsonderscheidingen gisteren mocht opspelden. Die taak liet Brijl echter graag over aan A.J. Gerritsen, burgemeester van Bilthoven. „Het lijkt allemaal zo lang geleden. Waarden als moed en opofferingsgezindheid en plichtsgetrouwheid zijn naar de achtergrond verdwenen. Juist daarom is het voor jongeren belangrijk om kennis te nemen van de moedige daden van de heer Lathouder”, aldus de burgemeester.

 

Jacques Brijl is blij dat hij De Lathouder, beter laat dan nooit, heeft kunnen voordragen. „Ik hoorde via via van zijn verdiensten en vond het ongelooflijk dat hij nooit is onderscheiden. Soms lopen zaken zo. Hij heeft echt ontzettend veel ontberingen ondergaan en daar nooit een bedankje voor gekregen. Toen ik contact opnam met het ministerie van Defensie was men het roerend met mij eens dat deze held een medaille verdient."

Verrassing

De held zelf ondergaat het hele gebeuren trots. „Een ontzettende verrassing was het voor mij. Ik deed gewoon mijn plicht en heb het nooit als iets bijzonders gezien. Als militair deed je gewoon wat je opgedragen werd, punt. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht mezelf uit de voeten te maken omdat het gevaarlijk zou zijn! Er is maar één ding wat ik erg vind. En dat is dat mijn enkele jaren geleden overleden vrouw dit niet heeft mogen meemaken….

 

ICM red.

Is nooit te laat deze huldiging als militaire.

Maar hoe zit met de Indische Nederlandse burgers ( die als Militaire dienstplichtigen)  die hebben geleden in de Jappenkampen en op nog geen steenworp afstand waar de atoombommen vielen . Nu ruim 70 jaren kijken alle regeringen op een rij de andere kant uit; Hetgeen gisteren werd bevestigd bij het programma Pauw & Witteman " over het geweld wat ze nu afspeelt in Japan "het is ver van ons bed, het deert je eigenlijk niet" waren de uitspraken die over de tafel gingen.

 

Dat het Indisch Gemeenschap al 60 jaren die strijd (Indisch Platform) voert voor erkenning en excuusjes van de de Nederlandse regeringen. In de Indische NIOD rapporten staan de harde feiten, die de Nederlandse regeringen stelsel matig onder het tapijt veegt.

 

Het zal je maar gebeuren als rijke  Nederlandse burger.

 

 

 

 

E-mail me wanneer mensen hun opmerkingen achterlaten –

U moet lid zijn van ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025 om opmerkingen toe te voegen!

Doe mee ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025

Blog Topics by Tags

Monthly Archives