De Indische kwestie door Albert van Prehn - Wiens belang is en was er gediend eigenlijk? Niet die van mijn ouders en hun nageslacht.
Beste mensen/ gemeenschap genoten.
Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en heb, wetende dat ik geen kans zou maken, een aanvraag ingediend aangaande de back pay regeling.
Ik heb de formulieren keurig ingevuld, alle bewijzen van internering van mijn vader ingediend met Japanse documenten waaruit zijn internering blijkt etc.
Kort daarop kreeg ik zoals te verwachten een afwijzing zonder meer omdat mijn vader niet meer in leven was na de bepaalde datum in augustus 2015.
Ik kon hiertegen in beroep gaan en dat heb ik ook gedaan waarbij mijn argumenten waren dat ik de regeling niet kan accepteren in de hoedanigheid waarop hij tot stand is gekomen.
Aangaande de motivering werd ook van mij gevraagd om argumentatie en dat kon middels een bezoek aan het kantoor van de SVB of middels een telefonisch onderhoud.
Ik koos voor het laatste en ik kreeg een behandelaar aan de lijn waarmee ik een min of meer pittige discussie had.
In het kort de strekking van het verhaal en mijn interpretatie ervan.
Wat betreft de claim die is afgewezen blijft men bij het standpunt dat mijn aanspraak geen geldigheid had om redenen dat mijn vader niet meer in leven is en ook niet is overleden na de 15e augustus 2015.
Mijn argumenten dat het een door mij nooit geaccepteerde overeenkomst kan zijn vanwege de smerige wijze die de overeenkomst tot stand heeft doen komen en het feit dat het I.P. niet de autoriteit is die de hele Indische gemeenschap vertegenwoordigd - dus totaal geen bevoegdheid heeft namen de Nederlandse Indische gemeenschap te handelen met een populatie van 2 miljoen, kan ook nog voor de rechter worden gesleept en wegens misbruik van de naam Indische Gemeenschap - maar slechts een in het leven geroepen instantie van stromannen, die de regering moest helpen om de Indische aanspraken voor vergoedingen krachtens de naleving van de verantwoordelijkheden van de Nederlandse staat jegens zijn burgers in de overzeese gebieden, werd beantwoord met een opmerking die voor mij dermate schokkend is dat ik mijn zelfbeheersing verloor en niet voldoende uit mijn woorden kon komen.
Het argument was dat de rechter middels een rechtszaak tussen het I.P en de staat der Nederlanden de overeenkomst in zijn hoedanigheid geldig heeft verklaard in zijn uitspraak en dat daarom geen kans voor mij was om het achterstallige soldij van wijlen mijn vader als erfgenaam nog op te eisen. Ik kon ook geen aanspraak maken op de back pay regeling, zo werd mij ook door de behandelende ambtenaar medegedeeld.
Daarbij werd mij verteld dat de staat de Nederlanden in principe niet aansprakelijk kan worden gesteld voor de zaken die de toenmalige overzeese gebieden aangaan. Lees wat hier wordt gesteld, met andere woorden Nederland heeft niets te maken met de strijd van onze ouders om in naam van het Nederlandse gezag en onder plicht van hetzelfde gezag de kolonie te verdedigen tegen de japanners. In korte bewoordingen ze hadden helemaal geen oorlog hoeven te voeren en deden dat op eigen initiatief. Dus, mijn en uw voorouders of ouders, en ook de uwe beste lezer dezes, hebben op eigen initiatief gehandeld en alle voortkomende zaken die de oorlog heeft veroorzaakt is niet te verbinden met de Nederlandse Staat, de marine wel omdat dat onderdeel direct onder gezag van de staat der Nederlanden valt.
Hoe zo heeft NL Staat niets van met toenmalig Overzeese Gebieden?
Wat het niet Koning Wilhelmina die Japan namens de Nederlandse regering vanuit London de oorlog verklaarde en geheel buiten de VN om, om haar bondgenoot Amerika te steunen? Deze oorlogsdaad van de Nederlandse Regering verandere het leven in het voormalige Indie´, Van de ene op de andere dag veranderde het leven van de Indische Onderdanen met een NL paspoort in een hel. Nog in geen twee dagen werd Het Voormalige Indie door het Japanse leger overlopen. De Indische burgers werden uit hun huizen gezet, afgevoerd naar de kampen( Binnen - en Buiten kampen). Bij de capitulatie van JAPAN, werden de Indische Burgers door de Indonesische bevolking nu als vijand beschouwt en Het Japanse leger deze in bescherming moest nemen, en later de bersiap.
Nederlandse Regering is de veroorzaker van de gevolgen en zal zijn verantwoordelijkheid moeten nemen, naast dat NL Regeringen voor de oorlogslachtoffers verschillende fondsen hiervoor heef gehad van : Marshalhulp 7 miljard, Verdrag Japan 5 miljard, en verdrag met Indonesie 0,7 miljard.
Daarbij, waarom komt men nu met de uitreiking van de medailles aan de nog overgebrleven molukse soldaten hier in dit land, nadat zij gewoon Jaren verzwegen waren, als de ned. staat niet aansprakelijk was, hoezo nu wel erkenning? Nu pas, terwijl de treinkaping toen werd afgedaan met een terroristen daad en uiteindelijk gewoon geliquideerd, zonder dat toen uitvoerig bij stilgestaan werd waarom deze kapers tot die actie zijn gekomen/ De hele nederlandse bevolking werd gewoon dom gehouden wat het voormalige Ned. Indie betreft.
Ik was even confuus en vroeg die behandelaar of het inderdaad zo is dat mijn en vele ouders voor nop hebben moeten lijden, in korte bewoordingen, Nederland is in principe niet verantwoordelijk voor wat daar in haar kolonie is gebeurd dus is niet aansprakelijk voor geleden schade, niet aansprakelijk voor achterstallige vergoedingen zoals soldij etc.
Waar was Nederland dan wel voor verantwoordelijk? Waarom werden na de capitulatie dan de politionele acties uitgevoerd? Immers het is toch niet iets wat Nederland aangaat zo denk ik dan met mijn eenvoudige brein.
Heeft mijn vader en ook mijn moeder voor niets de kolonie proberen te verdedigen en was het niet zo dat het toen wél een Nederlands over zeegebied is met aan het bewind ervan de koningin der Nederlanden en in wiens naam werd gestreden?
Waarom is er verdomme dan een oorlog gevoerd en waarom zijn de Indonesiërs dan 350 jaar onderdrukt en vernederd? Ja om de buit en meer niet blijkt nu.
Ik weet nu dat ik moet oppassen om niet anti blanda te worden zoals het bij sommige indo’s is, ik ben hier als Nederlands burger en wil ook al zodanig gerespecteerd worden en niet als nakomeling van mensen die alleen maar goed waren als gebruiksvoorwerp.
Uit het verhitte gesprek blijkt dus hoe men over ons denkt en ik ben van plan om de zaak van mijn vader en moeder in te dienen bij het Internationale hof voor de mensenrechten in den Haag.
Volgens mij kan eenieder een zaak aanhangig maken maar ik moet me wel gesteund voelen door inzage in feitelijkheden die ik niet ken omdat ik van de 2e generatie ben, dus als er personen zijn die mijn bericht lezen en juridisch op gebied van internationaal recht terzake kundig zijn dan zou ik graag de adviezen willen ontvangen.
Als ik een zaak indien op persoonlijke gronden moet ik beslagen ten ijs komen en mijn zaak zal tevens die van vele lotgenoten zijn.
Het I.P. en zijn leden die deze walgelijke overeenkomst hebben geaccepteerd op eigen initiatief en niet representatief zijn voor de hele Indische gemeenschap moeten zich schamen om hieraan meegewerkt te hebben. Van de 1100 gegadigden zijn inmiddels meer dan de helft voor die bepaalde datum in augustus 2015 overleden en van Rijn lacht weer in zijn vuistje, weer een kluitje in het riet een proces wat al JAREN aan de gang is.
Wiens belang is en was er gediend eigenlijk? Niet die van mijn ouders en hun nageslacht.
Albert van Prehn
31 oktober 2017.
Opmerkingen