Bijna holocaust in Nederlands-Indië
Door: Adrian Lemmens (Nieuw Zeeland)
Dit is in feite het verhaal over haaien en over het lot van een Amerikaans oorlogsschip en haar bemanning van 1200 koppen, waarvan er slechts 300 aan de aandacht van de haaien ontsnapten. Merkwaardig was dat met de ondergang van de “Junio-Maru”, waar ook mijn vader bij omkwam samen met 5830 andere opvarenden, aanvankelijk ook slechts 300 het overleefden toen het door de Engelsen getorpedeerd werd en de haaien er ook aan het feesten waren.
Men kan dit bericht na 65 jaren met een lichte belangstelling beoordelen,werkelijkheid was, dat aan ons allen dezelfde “finale solutie” was toebedacht als aan onze Joodse kameraden in Europa. Het enige verschil was, dat het niet met ons werd uitgevoerd, omdat stomweg de tijd toen ontbrak.
Uraniumbom “Fat-Man” (Hiroshima)
Bijna twee miljoen Indische mensen die vandaag de dag er nog zijn (als we gemakshalve alle nazaten meetellen) zouden er dan nu ook niet meer zijn geweest. En dan spreek ik over allen die destijds in ons dierbare Indië leefden. Het was eind juni, begin juli 1945 dat de Japanse keizer het document ondertekende, dat voor allen daar nog in leven zijnde het doodvonnis inhield en op 15 en 16 augustus 1945 ten uitvoer zou moeten worden gebracht. Slechts op het nippertje ontsnapten wij allen aan dit gruwelijke noodlot. En met ons eigenlijk nog vele miljoenen anderen, die hetzelfde lot beschoren waren, omdat het keizerlijk bevel gold voor alle door de Japanners bezette gebieden door geheel Azië.
samen met 5830 andere opvarenden, aanvankelijk ook slechts 300 het overleefden toen het door de Engelsen getorpedeerd werd en de haaien er ook aan het feesten waren.
Men kan dit bericht na 65 jaren met een lichte belangstelling beoordelen, de schouders optrekken als gebeurd zijnde en het dan eenvoudig naar de achtergrond verdringen om weer verder te leven in de dagelijkse sleur van ons bestaan. Echter de situatie vereist dat er even bij wordt stilgestaan en het te eren met een herdenking. Want de gruwelijkewerkelijkheid was, dat aan ons allen dezelfde “finale solutie” was toebedacht als aan onze Joodse kameraden in Europa. Het enige verschil was, dat het niet met ons werd uitgevoerd, omdat stomweg de tijd toen ontbrak.
Uraniumbom “Fat-Man” (Hiroshima)
Bijna twee miljoen Indische mensen die vandaag de dag er nog zijn (als we gemakshalve alle nazaten meetellen) zouden er dan nu ook niet meer zijn geweest. En dan spreek ik over allen die destijds in ons dierbare Indië leefden. Het was eind juni, begin juli 1945 dat de Japanse keizer het document ondertekende, dat voor allen daar nog in leven zijnde het doodvonnis inhield en op 15 en 16 augustus 1945 ten uitvoer zou moeten worden gebracht. Slechts op het nippertje ontsnapten wij allen aan dit gruwelijke noodlot. En met ons eigenlijk nog vele miljoenen anderen, die hetzelfde lot beschoren waren, omdat het keizerlijk bevel gold voor alle door de Japanners bezette gebieden door geheel Azië.
De Amerikaanse kruiser USS Indianapolis
Wat was er in feite gebeurd? Op 26 juli leverde de zware Amerikaanse kruiser USS Indianapolis de eerste van de twee atoombommen, Fat-Man, af op het eiland Tinian in de Pacific. Deze was bestemd voor Hiroshima. Toen de kruiser de dag na de aflevering weer uitvoer, werd het getorpedeerd door de Japanners. Hier moet even bij stilgestaan worden……
Om nog even terug te komen op waar ik dit artikel mee begon: De reden dat zovele bemanningsleden van de Indianapolis zijn omgekomen, moet ook gezocht worden in het feit dat de missie met de Fat-Man uiterst geheim was. Daarom duurde het 5 dagen voor de locatie van de gezonken kruiser werd gevonden en de overlevenden uit het water gevist werden.
Plutoniumbom “Little-Boy” (Nagasaki)
Indien het destijds anders gelopen was en de Japanners eigenlijk bij toeval niet een dag “te laat” de Amerikaanse kruiser naar de bodem van de Pacific gestuurd hadden, dan had Nederland geen probleem meer gehad met onze rechten, nu zo’n 65 jaar later. Op de keeper beschouwd heeft Nederland er eigenlijk nooit een probleem van gemaakt. Onze rechten zijn gewoon genegeerd. En wat nu…..?
De Amerikaanse kruiser USS Indianapolis
Wat was er in feite gebeurd? Op 26 juli leverde de zware Amerikaanse kruiser USS Indianapolis de eerste van de twee atoombommen, Fat-Man, af op het eiland Tinian in de Pacific. Deze was bestemd voor Hiroshima. Toen de kruiser de dag na de aflevering weer uitvoer, werd het getorpedeerd door de Japanners. Hier moet even bij stilgestaan worden……
atoombom, Little-Boy, was die Japan uiteindelijk op de knieën dwong…..!
Om nog even terug te komen op waar ik dit artikel mee begon: De reden dat zovele bemanningsleden van de Indianapolis zijn omgekomen, moet ook gezocht worden in het feit dat de missie met de Fat-Man uiterst geheim was. Daarom duurde het 5 dagen voor de locatie van de gezonken kruiser werd gevonden en de overlevenden uit het water gevist werden.
Wat was er in feite gebeurd? Op 26 juli leverde de zware Amerikaanse kruiser USS Indianapolis de eerste van de twee atoombommen, Fat-Man, af op het eiland Tinian in de Pacific. Deze was bestemd voor Hiroshima. Toen de kruiser de dag na de aflevering weer uitvoer, werd het getorpedeerd door de Japanners. Hier moet even bij stilgestaan worden……
Deze atoombom werd dus op het allerlaatste nippertje afgeleverd, want aangenomen mag worden, dat de USS Indianapolis al geruime tijd in de gaten gehouden werd en al haar bewegingen nauwlettend gevolgd werden door de Japanners. Als deze aanval één dag eerder zou zijn uitgevoerd, dan was ons aller lot bezegeld geweest. Het had dan zeker maanden, misschien zelfs wel een half jaar geduurd voordat de Amerikanen de Fat-Man hadden kunnen herbouwen. En hierbij moeten we niet vergeten, dat het de tweede atoombom, Little-Boy, was die Japan uiteindelijk op de knieën dwong…..!
Om nog even terug te komen op waar ik dit artikel mee begon: De reden dat zovele bemanningsleden van de Indianapolis zijn omgekomen, moet ook gezocht worden in het feit dat de missie met de Fat-Man uiterst geheim was. Daarom duurde het 5 dagen voor de locatie van de gezonken kruiser werd gevonden en de overlevenden uit het water gevist werden.
Plutoniumbom “Little-Boy” (Nagasaki)
Indien het destijds anders gelopen was en de Japanners eigenlijk bij toeval niet een dag “te laat” de Amerikaanse kruiser naar de bodem van de Pacific gestuurd hadden, dan had Nederland geen probleem meer gehad met onze rechten, nu zo’n 65 jaar later. Op de keeper beschouwd heeft Nederland er eigenlijk nooit een probleem van gemaakt. Onze rechten zijn gewoon genegeerd. En wat nu…..?
Opmerkingen