achter de schermen

Achter de schermenDe vier musketiersJack Jersey, Raden Mas Samiran Sastro Amidjojo en ik, in deze volgorde, omdat we al vanaf het Jappenkamp dierbare vrienden waren en Maurice de la Croix, die gewoon bij ons paste als ons hart in onze gelederen”Maurice sprong eruit als de gentleman met alle maniertjes en qua houding. Altijd spic en span gekleed en slank als een den.Ons pact was ooit verzegeld geweest met een toast Johnny Walker en een roko kretek.Brr achteraf vies maar ok. pact is pact .We reisden heel Nederland af met de Jack Jersey Show, die ik als presentatrice aan elkaar praatte en verder was ik het aanspreekpunt van alle zaken met betrekking tot de organisatie.De Big Brother Boss boven mij was de man van het geld, Nono Wardenaar. Veel later organiseerde ik zelf festijnen.Terwijl iedereen in het gareel liep, het zijne, de musketiers niet.Die waren een bunch van warhoofden uitgezonderd weer Maurice met een specifieke eigen leef sfeer . Ik was dan het meisketier tussen de muskettenWanneer we bij elkaar waren overkwam en gebeurde ons het onafscheidelijke, onverbreekbaar Indo –eenheid gevoels pact.Die dag leek de rit naar Nijmegen een eeuwigheid en ook weer niet. De scheiding net achter de kiezen , het Why worrie hard in luidspeakers ingesteld, de knarsende tanden op het ritme en dat allemaal achter het stuur was gelijk een tijdbom.= Hoe verder, een groot gezin plus pleegkids grootbrengen. Kan toch niet altijd oppas betalen. Hoe zit dat met inkomen. Afijn.=Bij aankomst aan het adres moest ik eruit gezien hebben als een spookdier met mata djengkol zoals men mij placht te jennen. Niet mijn musketiers, nooit mijn musketiers.De kleedkamer werd me keurig aangewezen door een soort bell boy.Mijn eerste vraag was: hoe laat komt morgen the Gang,?“Ligt op uw toilet tafel mevrouw!” keurig in het gareel.De eerste en tweede dag verliepen als gestroomlijnd. De derde, afsluiter dag kwamen de rest van de musketiers .Geen van allen hadden een goede dag gehad, bleek later.Jack zat in een donker hoekje te pruilen achter een wodka , een bier en een Johnny walker.“Angel, red me, help me “smeekte hij wazig en glazig kijkend.“Oh schat, wat ben jij in hemelsnaam doen Jezelf vergiftigen? Hier die troep. Dries, Maurice kom helpen.”Kom eraan schat!Wij “schatten “altijd onder elkaar vanuit een dierbaar liefhebbend zuiver hart en weten.De chaotische drie helpt elkaar altijd oplappen en in dit geval was het Jack.Dus kordaat optreden en handelen, de schouder zijn waarop gesteund mag worden in voor en tegen spoed.We dirigeerden onze Jack weer keurig in vorm het podium op , waar hij schitterde en biologeerde als de ster die hij is.Nu en dan wierp hij een blik om hulp in mijn richting en dan articuleerde ik met mijn tuit lippen:” Just do it “ If not for you, for me”Jack ok gingen dan de fluister stemmen rond.Tegen Dries zei ik: laat je roko achter , ik moet bietsen. Typisch Indo waren we onderlingHier= zegt hij terwijl hij mij een briefje in de hand duwt. =Plan wijziging, jij en ik op podium. Geen roko.” Inlezen jij= a la commandoIk weer: “heb cognac nodig, slik ik mijn zorg weg.. en een sigaret bietsen.Mag , hier, mag ..dan niet meer.. Dries weer.Nadat ik me had ingelezen liepen we samen het podium op .Dries, Raden mas Samiran zette de muziek in, zette de dans in en ik verhaalde wat hij danste en gebaarde.Dit keer vond ik hem provocerend . Als een stier op de rode lap bleef hij om me heen dansen en met de tampah met rijst onder de neus zwaaien.Die volle brede smakelijke lach met spierwitte tanden , en dan dat heimelijk neigen met het hoofd naar de tampah was reden genoeg om in de tampah te kijken.Een vuurrood pakje Pall Mall prijkte tussen het witte rijst, de beras..Om mijn schaterlach te kunnen opvangen breidde ik er een grappig verhaal aan vast , waardoor het onze opging in het daverend gelach en applaus van de zaal.We namen dankbaar het applaus in ontvangst en nauwelijks achter de coulissen kwetterde ik:“Rotzak die je bent.”Iedereen kwam nieuwsgierigen en het verhaal maar ook de gulle lach deed weer de ronde.Maurice kwam voor zijn optreden naar me: “meis effe checken…Ik weer: Kom hier, strikdas goed, ok, draai je om.. , buk je even ..ach schat je kan niet stuk , jij al helemaal niet. Geef daar alles …kom big hug., break a leg”Dan sloeg de moker op me in. Maurice kondigde het lied aan dat voor een bijzonder iemand is bedoeld met een knipoog in mijn richting.En ik barste uit in tranen. Oh de paniek , de chaos rondom. Zag niet eens dat de kleedhok was over hangen met witte rozen en de vloer een dik tapijtDus werd Big Brother Boss geroepen. Die sprak kordaat: allemaal eruit. Ellen blijft. Deur dicht achter je. Wow dat was big bizzinezz zoals we altijd grappen en grollen en grimassen.Zijn zedenpreek begon: zonder pardon: Je moet privé en professie gescheiden houden anders ben je niet geschikt voor de job . Hoe erg je situatie ook. Herstel je zelf , ik verwacht je binnen tien minuten op podium. Hij sluit de deur achter zich die weer opende en de hele gang stond weer binnen.Kom op Jack zoek jij de juiste kleding uit , ik maak Ellen op en doe ik het haar extra wild, (toen nog lange lokken). Geef slokje cognac. Hier drink malle schat. Drink verdomme eigenwijsje, Dries weer op dreef.Maurice doet ok op podium gingen de fluisterstemmen weer de route.En ik liet als een verdoofde dwaas alles over me heen komen.Nog twee minuten, klaar “roept Jack . Schoenen aan , ja die..niet zoveel haarlak Dree man!…Kom op break a leg.. angel. Big hug.En dan als herrezen vanuit het niemand land , dit niemendalletje heeft het publiek mogen boeien .Wij musketiers klaarden het altijd samen achter de schermen.Na het afscheid zat ik alleen aan de bar in de zaal en vroeg om een koppie susu.De heer , die me alle dagen witte rozen had bezorgd en een tapijt over de vloer had gelegd zodat mijn voetjes geen kou zouden vatten kwam onaangekondigd naast me zitten.Hij eiste alle aandacht en dat stoorde me ,dus als een bitch in stress beet ik van me af:“Al was je met goud en diamanten behangen of miljonair. Ik heb geen interesse en laat me met mijn koffie .”En hij diende me toch van repliek: “Nou het goud en de diamanten zijn gauw genoeg weg gegooid en miljonair ben ik toevallig ook. Hier is mijn visite kaart.”Ik heb geduld.Ik weer: “Dat maakt op mij dus geen enkele indruk. Ik bedank je voor de bloemen . Ik kan ze niet alle meenemen daar is de wagen te klein voor. Enne.. laten we het bij een gezellig babbeltje houden.Het meisje dat mij de koffie kwam aanreiken greep naar het visite kaartje en sprak:”” Zij is niet geïnteresseerd maar ik wel. Ik wil wel “ietwat overbodig.“Nah.. lach ik hartelijk. Richt daar je aandacht dan op. Ik mag dat wel, dat rechtdoor zee zijn . Komt zelden voor in deze maatschappij.. Zeer vereerd, maar neen danke…voorlopig niet danke..En tot het meisje. Go for it girl. Good luck to you.De Big boss kwam achter me staan met de woorden: Ik wil wel dat je hem niet tegen de haren in strijkt. Hij is een grote back up in zaken.Ik siste terug: Mijn privé is mij heilig en mijn privacy ook dus ik verbied je hem mijn adres te geven. OK?Het meisje achter de bar, ietwat achteruit gestapt komt fluisterend in mijn richting“Adoeh jij tjos plong zonder bang”Meis overleven is voor jezelf opkomen tegen de draad in desnoods. Zelf op risico je baan te verliezen. Je hebt alleen je zelf om je te redden. Verliefd zijn is uiterlijk. Innerlijk, dari dalam hati is liefde . Daar diep van binnen .Adoeh respect voor jou ..jij sterke vrouw.Neen ook jij bent sterke vrouw alleen anders..enne succes met die miljonair he…neem al die rozen uit mijn kamer maar mee als aandenken.Die nacht naar huis rijdend in mijn eentje Nijmegen Geleen had ik heel hard rock muziek op.De sigaretten hielden me wakker evenals het hard meezingenTankstation Born is de vaste sanitaire stop, ook om de benen te strekken en frisse lucht op te doen.Ik vertel dit om met jullie de lieve herinneringen aan Jack, Maurice, Nono te delen .Zij zijn niet meer onder ons.Wel in onze ziel en herinneringen.Vooral omdat ik naar die heerlijke C&W muziek heb zitten luisteren en kijken via myspace en herinneringen .Dank je voor de mooie muzikale bijdrage die me terug bracht in een fijne tijdEllen hauwert
E-mail me wanneer mensen hun opmerkingen achterlaten –

U moet lid zijn van ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025 om opmerkingen toe te voegen!

Doe mee ICM - abonnement 8 euro per maand periode 2024 - 2025

Blog Topics by Tags

Monthly Archives